Akwaforta, akwatinta

Grafika

1. akwaforta akwatinta Małgorzata Eciak

2. Akwaforta Trawiona technika graficzna, wklęsła, rodzaj kwasorytu.

3. Płytę miedzianą, rzadziej cynkową pokrywa się specjalnym werniksem, na nim wykonuje się rysunek igłą, która żłobiąc rowki odsłania metal. Tak przygotowaną płytę kilkakrotnie poddaje się trawieniu kwasem azotowym.

4. Po zakończeniu procesu trawienia zmywa się werniks, na płytę nanosi się farbę, a następnie zdejmuje jej nadmiar z powierzchni i odbija na papierze.

5. Akwatinta Trawiona technika graficzna, wklęsła, umożliwiająca uzyskanie różnic tonalnych na płaszczyźnie.

6. Na płycie metalowej rozpyla się ziarnisty proszek asfaltu, kalafonii lub żywicy i całość dla utrwalenia podgrzewa się. Kwas w którym zanurza się płytę, działa na nią w miejscach między ziarenkami przylegającymi do powierzchni wytrawiając zagłębienia i zostawiając punkty w których osiadł proszek. Te miejsca na odbitce dają tzw. ziarno

7. W akwaforcie i akwatincie na wytrawioną matrycę nakłada się mokry papier i umieszcza w prasie.

8.  Pierwsze akwaforty pochodzą z początku XVI w., szczyt rozwoju tej techniki przypadł na XVII w., a od początku XX w. nastąpił jej renesans. Uprawiali ją m.in.:  A. Dürer , Rembrandt ,   G.B. Piranesi ,  F . Goya , P. Picasso. Rembrandt van Rijn Autoportret F. Goya Gdy rozum śpi budzą się potwory P. Picasso Minotaur

9. W Polsce J.P . Norblin ,  J. Pankiewicz   J . Mehoffer , J. Wyczółkowski J. Pankiewicz Targ rybny w Chartes J. Pankiewicz Łódź rybacka