Biomaterials Nanoarchitectonics 1st Edition Ebara

Biomaterials Nanoarchitectonics 1st Edition
Ebara download
https://textbookfull.com/product/biomaterials-
nanoarchitectonics-1st-edition-ebara/
Download more ebook from https://textbookfull.com

We believe these products will be a great fit for you. Click
the link to download now, or visit textbookfull.com
to discover even more!
Supra-Materials Nanoarchitectonics 1st Edition
Katsuhiko Ariga
https://textbookfull.com/product/supra-materials-
nanoarchitectonics-1st-edition-katsuhiko-ariga/
Hemocompatibility of Biomaterials for Clinical
Applications: Blood-Biomaterials Interactions 1st
Edition Christopher Siedlecki
https://textbookfull.com/product/hemocompatibility-of-
biomaterials-for-clinical-applications-blood-biomaterials-
interactions-1st-edition-christopher-siedlecki/
Handbook of Biomaterials Biocompatibility (Woodhead
Publishing Series in Biomaterials) 1st Edition Masoud
Mozafari (Editor)
https://textbookfull.com/product/handbook-of-biomaterials-
biocompatibility-woodhead-publishing-series-in-biomaterials-1st-
edition-masoud-mozafari-editor/
Nanoengineered Biomaterials for Advanced Drug Delivery
(Woodhead Publishing Series in Biomaterials) 1st
Edition Masoud Mozafari (Editor)
https://textbookfull.com/product/nanoengineered-biomaterials-for-
advanced-drug-delivery-woodhead-publishing-series-in-
biomaterials-1st-edition-masoud-mozafari-editor/

Surface Engineering of Polymeric Biomaterials 1st
Edition Vladkova
https://textbookfull.com/product/surface-engineering-of-
polymeric-biomaterials-1st-edition-vladkova/
Engineering of Biomaterials 1st Edition Venina Dos
Santos
https://textbookfull.com/product/engineering-of-biomaterials-1st-
edition-venina-dos-santos/
Biomaterials and nanotechnology for tissue engineering
1st Edition Krishnan
https://textbookfull.com/product/biomaterials-and-nanotechnology-
for-tissue-engineering-1st-edition-krishnan/
Foundations in Biomaterials Engineering 1st Edition
Maria-Cristina Tanzi
https://textbookfull.com/product/foundations-in-biomaterials-
engineering-1st-edition-maria-cristina-tanzi/
Metallic Biomaterials New Directions and Technologies
1st Edition Yufeng Zheng
https://textbookfull.com/product/metallic-biomaterials-new-
directions-and-technologies-1st-edition-yufeng-zheng/

Biomaterials
Nanoarchitectonics
Edited by
Mitsuhiro Ebara
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA),
National Institute for Materials Science (NIMS),
Tsukuba, Japan
Amsterdam • Boston • Heidelberg • London
New Y Diego
San Francisco • Singapore • Sydney • Tokyo
William Andrew is an imprint of Elsevier

William Andrew is an imprint of Elsevier
The Boulevard, Langford Lane, Kidlington, Oxford, OX5 1GB, UK
50 Hampshire Street, 5th Floor, Cambridge, MA 02139, USA
Copyright © 2016 Elsevier Inc. All rights reserved.
No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, elec-
tronic or mechanical, including photocopying, recording, or any information storage and retrieval
system, without permission in writing from the publisher. Details on how to seek permission, further
information about the Publisher’s permissions policies and our arrangements with organizations
such as the Copyright Clearance Center and the Copyright Licensing Agency, can be found at our
website: www.elsevier.com/permissions .
This book and the individual contributions contained in it are protected under copyright by the
Publisher (other than as may be noted herein).
Notices
Knowledge and best practice in this field are constantly changing. As new research and experience
broaden our understanding, changes in research methods, professional practices, or medical treat-
ment may become necessary.
Practitioners and researchers must always rely on their own experience and knowledge in evaluating
and using any information, methods, compounds, or experiments described herein. In using such
information or methods they should be mindful of their own safety and the safety of others, includ-
ing parties for whom they have a professional responsibility.
To the fullest extent of the law, neither the Publisher nor the authors, contributors, or editors, as-
sume any liability for any injury and/or damage to persons or property as a matter of products liabil-
ity, negligence or otherwise, or from any use or operation of any methods, products, instructions, or
ideas contained in the material herein.
British Library Cataloguing-in-Publication Data
A catalogue record for this book is available from the British Library
Library of Congress Cataloging-in-Publication Data
A catalog record for this book is available from the Library of Congress
ISBN: 978-0-323-37127-8
For information on all William Andrew publications
visit our website at http://store.elsevier.com/

xi
List of Contributors
Aya Mizutani Akimoto
Department of Materials Engineering, School of Engineering, The University of Tokyo, Tokyo, Japan
Katsuhiko Ariga
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan
Guoping Chen
Tissue Regeneration Materials Unit, International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA),
National Institute for Materials Science (NIMS), Tsukuba, Japan
Chong-Su Cho
Department of Agricultural Biotechnology and Research Institute for Agriculture and Life Sciences, Seoul
National University, Seoul, South Korea
Cole A. DeForest
Department of Bioengineering, University of Washington, Seattle, WA, USA
Mitsuhiro Ebara
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan
Naokazu Idota
Kagami Memorial Research Institute for Materials Science and Technology, Waseda University, Shinjuku,
Tokyo, Japan
Gaku Imamura
International Center for Young Scientists (ICYS) & International Center for Materials Nanoarchitectonics
(MANA), National Institute for Materials Science (NIMS), Tsukuba, Japan
Yasuhiko Iwasaki
Department of Chemistry and Materials Engineering, Faculty of Chemistry, Materials and Bioengineering,
Kansai University, Osaka, Japan
Rajendrakumar Santhosh Kalash
Department of Biomedical Sciences, BK21 PLUS Center for Creative Biomedical Scientists at Chonnam
National University, Research Institute of Medical Sciences, Chonnam National University Medical School,
Gwangju, South Korea

xii List of Contributors
Akifumi Kawamura
Department of Chemistry and Materials Engineering, Kansai University, Osaka, Japan
Naoki Kawazoe
Tissue Regeneration Materials Unit, International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA),
National Institute for Materials Science (NIMS), Tsukuba, Japan
Deok-Ho Kim
Department of Bioengineering, University of Washington, Seattle, WA, USA
Jun Kobayashi
Institute of Advanced Biomedical Engineering and Science, Tokyo Women’s Medical University (TWIns),
Tokyo, Japan
Yohei Kotsuchibashi
International Center for Young Scientists (ICYS) and International Center for Materials Nanoarchitectonics
(MANA), National Institute for Materials Science (NIMS), Tsukuba, Japan
Rio Kurimoto
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan
James J. Lai
Department of Bioengineering, University of Washington, Seattle, WA, USA
Vinoth Kumar Lakshmanan
Department of Biomedical Sciences, BK21 PLUS Center for Creative Biomedical Scientists at Chonnam
National University, Research Institute of Medical Sciences, Chonnam National University Medical School,
Gwangju, South Korea
Tsukuru Masuda
Department of Materials Engineering, School of Engineering, The University of Tokyo, Tokyo, Japan
Takashi Miyata
Department of Chemistry and Materials Engineering, Kansai University, Osaka, Japan
Yasuhiro Nakagawa
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan; Graduate School of Pure and Applied Sciences, University of Tsukuba, Tsukuba,
Japan

List of Contributors xiii
Jun Nakanishi
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan
Ravin Narain
Department of Chemical and Materials Engineering, University of Alberta, Edmonton, AB, Canada
Eri Niiyama
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan
Yuichi Ohya
Department of Chemistry and Materials Engineering, Faculty of Chemistry, Materials and Bioengineering;
Organization for Research and Development of Innovative Science and Technology (ORDIST), Kansai
University, Suita, Osaka, Japan
Teruo Okano
Institute of Advanced Biomedical Engineering and Science, Tokyo Women’s Medical University (TWIns),
Tokyo, Japan
Nuttada Panpradist
Department of Bioengineering, University of Washington, Seattle, WA, USA
In-Kyu Park
Department of Biomedical Sciences, BK21 PLUS Center for Creative Biomedical Scientists at Chonnam
National University, Research Institute of Medical Sciences, Chonnam National University Medical School,
Gwangju, South Korea
Kota Shiba
International Center for Young Scientists (ICYS) & International Center for Materials Nanoarchitectonics
(MANA), National Institute for Materials Science (NIMS), Tsukuba, Japan
Koichiro Uto
Department of Bioengineering, University of Washington, Seattle, WA, USA
Ryo Yoshida
Department of Materials Engineering, School of Engineering, The University of Tokyo, Tokyo, Japan
Genki Yoshikawa
International Center for Materials Nanoarchitectonics (MANA), National Institute for Materials Science
(NIMS), Tsukuba, Japan

1
Biomaterials Nanoarchitectonics
Copyright © 2016 Elsevier Inc. All rights reserved.
Introductory Guide to
Nanoarchitectonics
Mitsuhiro Ebara
INTERNATIONAL CENTER FOR MATERIALS NANOARCHITECTONICS (MANA),
NATIONAL INSTITUTE FOR MATERIALS SCIENCE (NIMS), TSUKUBA, JAPAN
CHAPTER OUTLINE
1.1 From Nanotechnology to Nanoarchitectonics..........................................................................1
1.2 Challenges in Biomaterials Research........................................................................................2
References............................................................................................................................................ 4
1.1 From Nanotechnology to Nanoarchitectonics
Even long before the start of the “nanotechnology era,” people were using various nano-
sized objects without realizing that they were dealing with the world of “nano” technology.
For example, ancient civilizations used natural fabrics such as flax, cotton, wool, and silk
that had pores the size of nanometers. In ancient Egypt, people were able to make hair
dyeing paste react with sulfur and produce galenite particles a few nanometers in size,
which provided even and steady dyeing. In Europe in the Middle Ages, the engineering of
multicolored church stained-glass windows achieved a high quality because of the use of
additives of gold or other metal nanoparticles. It was also revealed that the steel of Damas-
cus blades, which were first encountered by the Crusaders in the war against the Muslims,
contained carbon nanotubes as well as cementite nanowires [1]. The idea of nanotechnol-
ogy first came about from the well-known lecture of Richard Feynman at an American
Physical Society meeting in 1959 [2]. It was the great inventions in microscopy (the scan-
ning tunneling microscope and the atomic force microscope) in the 1980s that allowed
researchers to see single atoms and then manipulate them on a surface. Both these instru-
ments were invented by Binning, Rohrer, and Ruska from IBM Zurich [3]. In 1985, Smalley,
Kroto, and Curl discovered a new form of the element carbon: a molecule consisting of 60
atoms of carbon assembled in a form similar to a football [4]. In 1991, the first nanotech-
nological program of the National Scientific Fund began to operate in the United States. In
2001, the National Nanotechnological Initiative of the United States was approved, which
was to become the basis for the economy and national security of the United States in the
first half of the twenty-first century. Today, nanotechnology can offer the promise of new
products to improve energy efficiency, clean up toxic chemicals, and flight disease.
1

2 Biomaterials Nanoarchitectonics
Although nanotechnology research has already produced many technologies with po-
tential applications, it may be possible to go even further and design more sophisticated
structures such as pseudoliving organisms. In terms of materials design, “nano” is not a
direct extension of “micro,” and an architectonic concept is thus required rather than a
fabrication technology. At nanoscale dimensions, for example, the properties of materials
no longer depend solely on composition and structure in the usual sense, and thus nano-
materials display new phenomena associated with the preponderance of surfaces and in-
terfaces. From this regard, a new paradigm shift in nanomaterials science was required.
In fact, the central concept is now changing from nanotechnology to nanoarchitecton-
ics. The terminology of nanoarchitectonics was first proposed by Masakazu Aono at the
First International Symposium on Nanoarchitectonics using Suprainteractions in 2000 [5].
Nanoarchitectonics is a technology system where the aim is to arrange nanoscale struc-
tural units, which are a group of atoms or molecules or a nanoscale functional component,
in an intended configuration that creates a novel functionality through mutual interac-
tions among those units. Therefore, materials nanoarchitectonics targets two hierarchical
classes of materials development: nanomaterial creation and nanosystem organization
(
Fig. 1.1) [6–8].
1.2 Challenges in Biomaterials Research
Biomaterials are becoming increasingly important in biomedical practice, particularly as the population ages [9]. Because the human body is made up of hierarchies of nanostruc -
tures of biological molecules, cells, and tissues; it is clear that biological responses to ma- terials depend on structural properties of the material at the nanometer scale [10]. To cite
an example that emphasizes the importance of gaining control of “nanostructures and properties of biomaterials, surfaces of implanted materials have been designed to control adsorption of biological molecules onto them.” Interestingly, introduction of implanted materials into the human body was noted far back in prehistory. A spear point was embed-
ded in the hip of human remains found in United States in 1996. It had apparently healed in and did not significantly impede activity. This unintended implant illustrates the body’s capacity to deal with implanted foreign materials. Thus, to control material properties at the nanoscale is a very important challenge in biomaterials science. Although materials with multiscale organization should be more advantageous in biomedical applications, general methods for controlling material properties at the nanoscale are lacking. For ex-
ample, traditional materials used as in vitro cell culture substrates have rigid and flat sur-
faces that lack the exquisite nanoscale features of the in vivo extracellular environment.
Therefore, a new methodology to produce architectures organized on multiple length scales, which bear a closer resemblance to biological matrices than those with single-scale features, has been required [11].
Ho
chapters present a point of view on this question (Fig. 1.2). In Chapter 2, we focus on
the synthesis and characterization of nanoparticles, supramolecules, hydrogels, and

Chapter 1 • Introductory Guide to Nanoarchitectonics 3
nature-inspired polymers toward drug and gene delivery applications. Because nano-
sized particles demonstrate unique properties, they can provide a particularly useful
platform for wide-ranging therapeutic applications. In Chapter 3, we present rationally
designed surfaces especially for regenerative medicines including tissue engineering,
cell sheet technologies, and cell manipulation technologies. In Chapter 4, we focus on
diagnostic technologies including point-of-care diagnostics, biosensors, nanomechani-
cal sensors, as well as theranostics. In Chapter 5, we describe recent advances in the next
generation biomaterials including self-oscillating materials, shape-memory materials,
cell membrane engineering, fibrous materials, and switchable interfaces. As stated pre-
viously, we hope that the following chapters will stimulate further research and generate
unexpected novel ideas.
FIGURE 1.1 The concept of nanoarchitectonics: a new methodology to produce architectures organized on multiple
length scales, which bear a closer resemblance to the human body made up of hierarchies of nanostructures of
biological molecules, cells, and tissue.

4 Biomaterials Nanoarchitectonics
References
[1] M. Reibold, P. Paufler, A.A. Levin, W. Kochmann, N. Pätzke, D.C. Meyer, Nature 444 (2006) 286.
[2] R. Feynman, There’s plenty of room at the bottom: an invitation to enter a new field of physics, Eng.
Sci. V 23 (5) (1960) 22–36.
[3] G. Binning, H. Rohrer, Surface Sci. 126 (1983) 236.
[4] H.W. Kroto, J.R. Heath, S.C. O’Brien, R.F. Curl, R.E. Smalley, Nature 318 (1985) 162.
[5] M. Aono, Sci. Technol. Adv. Mater. 12 (2011) 040301.
[6] K. Ariga, T. Mori, J.P. Hill, Adv. Mater. 24 (2012) 158.
[7] M. Osada, .
[8] T. Hasegawa, K. Terabe, T. Tsuruoka, M. Aono, Adv. Mater. 24 (2012) 252.
[9] B.D. Ratner, A.S. Hoffman, F.J. Schoen, J.E. Lemons, Biomaterials Science, third ed., Academic Press,
Inc, Boston, (2012).
[10] K. Ariga, K. Kawakami, M. Ebara, Y. Kotsuchibashi, Q. Ji, J.P. Hill, New J. Chem. 38 (2014) 5149.
[11] M. Ebara, Y. Kotsuchibashi, R. Narain, N. Idota, Y.-J. Kim, J.M. Hoffman, K. Uto, T. Aoyagi, Smart Bio-
materials, NIMS Monographs, Springer, New York, (2014).
FIGURE 1.2 Unlike conventional biomaterials, the biomaterials designed based on the nanoarchitectonic concept
possess highly functional abilities, which make them particularly attractive for a variety of biomedical applications,
such as drug/gene delivery, regenerative medicine, and diagnostic technologies.

7
Biomaterials Nanoarchitectonics
Copyright © 2016 Elsevier Inc. All rights reserved.
Nanoparticles
Yohei Kotsuchibashi*, Yasuhiro Nakagawa**
,†
,
Mitsuhiro Ebara**
*INTERNATIONAL CENTER FOR YOUNG SCIENTISTS (ICYS) AND
INTERNATIONAL CENTER FOR MATERIALS NANOARCHITECTONICS (MANA),
NATIONAL INSTITUTE FOR MATERIALS SCIENCE (NIMS), TSUKUBA, JAPAN;
**INTERNATIONAL CENTER FOR MATERIALS NANOARCHITECTONICS (MANA), NATIONAL
INSTITUTE FOR MATERIALS SCIENCE (NIMS), TSUKUBA, JAPAN;
†
GRADUATE SCHOOL OF
PURE AND APPLIED SCIENCES, UNIVERSITY OF TSUKUBA, TSUKUBA, JAPAN
CHAPTER OUTLINE
2.1.1 Introduction................................................................................................................................7
2.1.2 Micelles....................................................................................................................................... 9
2.1.3 Vesicles...................................................................................................................................... 14
2.1.4 Conjugated Nanoparticles.......................................................................................................18
2.1.5 Conclusions and Future Trends...............................................................................................19
References.......................................................................................................................................... 19
2.1.1 Introduction
Drug and gene delivery technologies possess great potential for various types of disease
treatments. However, simple drugs and genes have certain disadvantages in the human
body such as nonspecific adsorption due to the hydrophobic and/or electrostatic interac-
tion, rapid biodegradability, and rapid clearance from blood circulation. To overcome these
problems, the drugs/genes have been encapsulated in polymeric biomaterials. The origin
of a controlled drug delivery system (DDS) using polymeric biomaterials dates back to the
1960s, and the material sizes have been continuously decreasing (macrosize in the 1970s, mi-
crosize in the 1980s, and nanosize in the 1990s) with the development of technologies [1,2].
On the basis of the Ringsdorf model for polymer drugs [3], various types of nanoparticles
have been produced in the 2000s. The development of nanoparticles was mainly supported
by three key technologies: (1) PEGylation, (2) passive targeting (solid tumor accumulation
via the enhanced permeability and retention [EPR] effect), and (3) active targeting (specific
cell interaction by ligand-conjugated polymeric materials) (
Fig. 2.1.1a). PEGylation is a cova-
lent attachment between poly(ethylene glycol) (PEG) and molecules, which decreases their immunogenicity and increases their blood circulation time [4]
. In 1977, Abuchowski et al.
2.1

8 Biomaterials Nanoarchitectonics
reported that the covalent attachment of PEG to albumin reduced its immunogenicity [5].
Subsequently, they also found that PEGylated biomolecules had a longer blood circulation
time than the corresponding normal biomolecules [6]. Various types of molecules have been
PEGylated, such as small molecules [7–12], peptides [13,14], proteins [15–20], antibodies,
and their fragments [21,22] and oligonucleotides [23,24]
. The EPR effect was found by Mae-
da et al., which is a phenomenon whereby nanoparticles tend to accumulate in tumor tissue
for the gap of the blood vessel around the tumor caused by the rapid growth of cancer cells, and their underdeveloped lymph vessel [25]
. Mor -
signed with appropriate sizes to overcome living barriers, for instance, the reticuloendothe-
lial system, and so on. The system of nanocarriers accumulated in a tumor by the EPR effect is known as passive targeting. On the other hand, for more effective accumulation, nanocar-
riers with an affinity site on the surface have been reported to interact with target cells; this
system is called active targeting. Cancer cells usually express superabundant receptors such
as low-molecular-weight compounds and antibodies, as compared with normal cells. In ac- tive targeting, the receptors are used as targeting sites for the injected nanocarriers. Howev-
er, these cancer cells are usually located outside of blood vessels. Therefore, nanocarriers for active targeting first experience the EPR effect, and the diameter plays an important factor in this targeting.
Table 2.1.1 summarizes the approved or under clinical trial DDS pharmaceu-
ticals based on passive or active targeting [26].
Drug release from nanoparticles was mainly triggered by biodegradability and drug dif-
fusion. To achieve an “on/off” switchable drug release, the excellent DDS nanoparticles have been combined with stimuli-responsive (or smart) polymers (
Fig. 2.1.1b). The stim-
uli-responsive polymers can recognize the slight change in their external environment,
FIGURE 2.1.1 Nanoparticles for drug and gene delivery system.

Chapter 2.1 • Nanoparticles 9
such as temperature, pH, light, magnetic field, and molecular concentration. For example,
pH-responsive polymers have been used as the carriers for anionic/cationic drugs, nu-
cleic acids, polymers, and metal ions via electrostatic interaction [27–33]. Mor
nanoparticles have the potential to be a drug themselves, for example, they can improve immunity, remove active oxygen, and be used in radiation therapy and thermotherapy [34,35]
. Mater Fig. 2.1.1c). In this
chapter, we focus on the recent nanoparticles for drug/gene delivery systems. The chapter is divided into three parts: micelles, liposomes, and conjugated nanoparticles.
2.1.2 Micelles
An amphiphilic block copolymer with a precisely hydrophilic/hydrophobic balance can form a core–shell micelle structure in an aqueous solution. The hydrophobic inner core can encapsulate the hydrophobic drugs and the high drug-loading capacity has been
applied to an excellent drug carrier (Fig. 2.1.2) [36–38]. Kataoka et al. have reported various
Table 2.1.1 Pharmaceuticals Based on Passive or Active Targeting [26]
Passive Targeting
Name Platform Compound Clinical Stage
NK105 Micelles Paclitaxel P3
NC-6004 Micelles Cisplatin P2
NK012 Micelles SN-38 P2
Smancs Polymer conjugate Neocarzinostatin Approved
Doxil Liposome Doxorubicin Approved
Abraxane Albumin particle Paclitaxel Approved
Xyotax Polymer conjugate Paclitaxel P3
CT-2106 Polymer conjugate Camptothecin P2
EndoTAG Cationic liposome Paclitaxel P2
MAG-CPT Polymer conjugate Camptothecin P1
LE-SN-38 Liposome SN-38 P2
PK1 Polymer conjugate Doxorubicin P2
IT-101 Polymer conjugate Camptothecin P2
SP1049C Micelles Doxorubicin P3
CPX-1 Liposome CPT-11, floxuridine P2
Active Targeting Name Platform Compound Clinical Stage
Mylotarg Anti-CD33-Ab Calicheamicin Approved
Zevalin Anti-CD20-Ab
90
Y Approved
Bexxar Anti-CD20-Ab
131
I Approved
PK2 Galactose-polymer Doxorubicin P1
MCC465 Ab-liposome Doxorubicin P1
MBP-426 Transferrin-liposome Oxaliplatin P1
CALAA-01 Transferrin-polymer siRNA P1
T-DM1 Anti-HER2-Ab CM1 Approved

10 Biomaterials Nanoarchitectonics
types of self-assembled micelle consisting of biocompatible block copolymers. A block
copolymer of PEG-b-poly(a,b-aspartic acid) was prepared, and the a,b-aspartic acid unit
was used as a reactive to combine the anticancer drug doxorubicin (DOX) by covalent
bonds. The hydrophobic DOX-modified segments formed a micelle core, and the com-
bined DOX units also accelerated a loading capacity of free DOX via the π–π interaction
[39,40]. The poly(a,b-aspartic acid) segments can also interact with cationic polymers by
electrostatic interaction. Using the interaction, Harada et al. prepared unique micelles
called polyion complex micelles by a simple mixing of PEG-b-poly(a,b-aspartic acid) and
PEG-b-poly( l-lysine) [41]. The anionic charged nucleic acids are also encapsulated into
the poly(l-lysine) micelle core [42]. As a biomaterial, micelle also has to possess biodegrad-
ability. A disulfide bond (S–S) is one of the most studied breakable covalent bonds, and a micelle core cross-linked via the S–S bonds can be collapsed to locate in an endocytotic reducing environment after uptake into the cell [43]. On the other hand, temperature- responsive polymers can show reversible micelle formation/collapse by changing solution
temperature without adding any materials. Moreover, the core and/or shell functionalities
are easily customized via a mixture of copolymers before the temperature rises.
We have focused on the design of multistimuli-responsive nanoparticles using a mixture
of block copolymers having a common temperature-responsive segment. The shell-mixed nanoparticles (shell: poly(N -isopropylacrylamide) (poly(NIPAAm)) and PEO segments) have
been prepared via hydrophobic–hydrophobic interaction [44], stereocomplex interaction
[45], and electrostatic interaction [46]. We used the temperature-responsive poly(NIPAAm)
segment for the shell-mixed nanoparticles. Poly(NIPAAm)-b-poly(NIPAAm-co
-HMAAm)s
FIGURE 2.1.2 Polymer self-assemblies based on amphiphilic polymers with different architectures. (a) Diblock
copolymer, (b) triblock copolymer, (c) graft copolymer, (d) star copolymer, and (e) hyperbranched copolymer [38].

Chapter 2.1 • Nanoparticles 11
were mixed with polyNIPAAm-b-poly(NIPAAm-co -AMPS) [47]. A mixture of the block co-
polymers was easily dissolved in water at below the lower critical solution temperature
(LCST) of the poly(NIPAAm) segment. The diameters of the mixed nanoparticles were
controlled by the mixture ratios (e.g., the diameter was 178 ± 53 nm at mixture ratios of
1:1 weight). Moreover, nanoparticle aggregations were observed above another LCST of
the poly(NIPAAm-co -HMAAm) shell. Interestingly, the aggregations showed high stability
similarly with a narrow size distribution due to electrostatic repulsion of the poly(NIPAAm-
co-AMPS) shell. On the basis of the concept, we also prepared a nanoparticle having three
types of segments in the shell (Fig. 2.1.3) [48]. A poly(NIPAAm-co -BMAAm) segment (LCST
17°C) was prepared as a common temperature-responsive segment. As another segment
in the block copolymers, a temperature-responsive poly(NIPAAm-co-HMAAm) segment
(LCST 35°C), a biocompatible PEG segment, and a poly(NIPAAm-co-HMAAm) (LCST
70°C)-b-poly(2-lactobionamidoethyl methacrylate [LAMA]) segment were prepared. The
poly(LAMA) segment was for specific interaction with the target cancer cells via a carbo-
hydrate receptor. On the other hand, temperature-responsive segment was for creating the particle core. A typical temperature-responsive core, however, has a disadvantage in that it has a low drug loading as compared to that of amphiphilic block copolymer nanoparticles
(the hydrophobic drug loading < 1 wt%). We found that temperature-responsive statistical
copolymers were efficiently encapsulated in the temperature-responsive block copolymer as a core-mixed nanoparticle [49]. The loading amount was over 50 wt%. The encapsulation
phenomena were observed using dynamic light scattering (DLS) and fluorescence reso-
nance energy transfer. Interestingly, there was a selectivity on the encapsulatable statis-
tical copolymers in the nanoparticle core. In other words, temperature-responsive block
FIGURE 2.1.3 Multistimuli-responsive nanoassembly by mixing of selected block copolymers with the common
temperature-responsive segment [48].

12 Biomaterials Nanoarchitectonics
copolymers can recognize its optimum statistical copolymers when they form mixed core
nanoparticles. For example, according to calculations, a drug loading of paclitaxel (PTX),
which is an anticancer drug, reaches 11 wt% in the core-mixed nanoparticles, when two
PTX molecules are combined with the temperature-responsive statistical copolymer. The
drug loading value is in no way inferior to the nanoparticles consisting of typical amphiphi-
lic block copolymers.
Nanoparticles can work not only as drug carrier but also as drugs themselves, that is,
improvement of immunity, adsorption of active oxygen, as an adjuvant material, and in
virus neutralization [34,35,50,51]. Excess reactive oxygen species (ROS), which is a trigger
of oxidative stress, is well known for having a relationship with not only aging but also
various types of diseases, such as cancers, myocardial infarction, inflammatory bowel
disease, kidney failure, arteriosclerosis, diabetes, rheumatoid arthritis, Parkinson’s dis-
ease, and Alzheimer’s disease [52–62]. One of the most plausible ways to prevent these
oxidative stress injuries is the administration of an exogenous ROS scavenger. Recently,
the ROS scavengers, including synthetic and/or of natural low molecular weight, have
been reported [63–66]. However, there are problems due to the preferential renal clear-
ance as well as the adverse effects, such as mitochondrial dysfunction and antihyper-
tensive activity [67,68]. Recently, Yoshitomi et al. have been focusing on a new design
of nanoparticles for a stress nanotherapy using self-assembled polymers with nitroxide
radicals [69–72] (
Fig. 2.1.4). The nitroxide radical is combined with a micelle core as a
ROS scavenger, which is surrounded by the biocompatible PEG chains. The ROS scav-
enger micelles have been applied in the treatment of various types of diseases. A drug
resistance of cancer tissue is one of the serious problems on cancer treatments. Chronic
inflammation of the cancer microenvironment has been reported to influence such drug resistance [73,74]
. Mor
factor-kappa B (NF-kB), which is known to promote cancer development and drug re-
sistance [75,76]. Therefore, the suppression of inflammation in cancer tissue is expected
FIGURE 2.1.4 Schematic of nitroxide radical-containing nanoparticle (RNP) [70].

Chapter 2.1 • Nanoparticles 13
to overcome the drug resistance. As the ROS scavenger, pH-sensitive redox nanoparticle
(RNP) was prepared for drug resistance cancer treatment (Fig. 2.1.5) [77]. The RNP can
be disintegrated under acidic conditions (such as cancer tissue) and the nitroxide radi-
cals are exposed, leading to strongly scavenging ROS. In fact, the RNPs showed the sup-
pression of both inflammation and activation of NF-k B. The anticancer drug DOX was
encapsulated into the RNP for the synergistic cancer treatment in BALA/c mice bearing
colon-26. The RNP/DOX dramatically restrained the growth of the cancer tissue as com-
pared with the control group. The RNP series is also applied in the relief of acute kidney injury [78]. In this case, the RNP could be disintegrated in renal acidic lesion for expos-
ing ROS scavengers. Moreover, orally administered RNPs were prepared for suppression
of indomethacin (IND)-induced small intestinal inflammation [79]. IND is commonly a
drug for antipyretic, analgesic, and anti-inflammatory use. However, IND also has a risk of small intestinal injuries. The accumulation of RNPs in small intestines by oral administra-
tion was observed using fluorescent intensity and electrospin resonance, and the value of accumulated RNPs in both the jejunum and ileum tissues was 40 times higher than that of low-molecular-weight nitroxide radical molecules. In an in vivo test, mice were treated
with IND and IND/RNP as a survival experiment. The daily administration of IND seri-
ously damaged small intestines, and the survival rate was 28.6% after 7 days. On the other
hand, the survival rate of IND/RNP was improved to 57.1% due to the high accumulation and long retention in small intestines.
FIGURE 2.1.5 (a) Schematic illustration of pH sensitive RNP and the effective accumulation and disintegration of RNP
in the tumor area. (b) Effect of RNP pretreatment on the anticancer activity of DOX in BALB/c mice bearing colon-26
tumors [77].

14 Biomaterials Nanoarchitectonics
2.1.3 Vesicles
The polymer vesicle (or polymersome) is a micrometer to nanometer-order hollow par-
ticle that has a bilayer membrane consisting of amphiphilic copolymers [80–82]. In con-
trast to micelles having the hydrophobic core, polymer vesicles can encapsulate water and
hydrophilic molecules into the hollow core. Hydrophobic molecules can be also encap-
sulated in the hydrophobic bilayer membrane. Moreover, functionalities such as stimuli-
responsive, cellar targeting, and molecular recognition are easily added to the polymer vesicle via inserting the functional copolymers in the bilayer membrane, which is applied in carriers for drug and gene delivery. The condition to form a vesicle structure is decid-
ed by the hydrophilic/hydrophobic balance of the amphiphilic molecules. Amphiphilic block copolymers, particularly, follow an equation of the “packing parameter”: p9, that is,
p
= (v/a
o) × l
c (v, volume of the hydrophobic chains; a
o, optimal area of the head group;
and l
c, length of the hydrophobic tail), and the assembled nanostructures are predicted by
the calculated p value (micelles: p ≤ 1/3, cylindrical micelles: 1/3 ≤ p ≤ 1/2, and vesicles/
polymersomes: 1/2 ≤ p ≤ 1) [83]
. Ladmiral et al. directly prepared nanoassembled materi-
als in polymerization solution with a high concentration using a polymerization-induced self-assembly method [84]. A mixture solution of hydrophilic macrochain transfer agents of polyglycerol monomethacrylate and galactose-based polymer was polymerized to grow
hydrophobic poly(2-hydroxypropyl methacrylate) block in water at 70°C. The structures
of nanoassemblies were controlled to be in the form of spheres, worm-like micelles, and vesicles by the polymer compositions. Stimuli-responsive copolymers can be switchable to the nanoassembly structures via the changing external environment (e.g., temperature,
pH, light, magnetic field, and molecules). Wei et al. prepared a dual temperature-respon-
sive triblock copolymer (poly(ethylene glycol)(PEG)
45-b-poly(N-isopropylacrylamide)
(poly(NIPAAm)
380)-b-poly(NIPAAm
423-co-N-hydroxyethyl acrylamide (HEAAm)
42) [85].
The hydrophobic region in the triblock copolymer was controlled by the continuous de-
hydration of the PNIPAAm and poly(NIPAAm-co
-HEAAm) segments that showed LCST
at 37 and 48°C, respectively. In fact, the assembled structures were converted between
micelle (37∼ 45°C, around 260 nm) and vesicle (over 50°C, ∼420 nm). al. pre-
pared a charge-controlled block copolymer consisting of poly(2-(dimethylamino)ethyl
methacrylate (DMAEMA)) and poly(di(ethyleneglycol)methyl ether methacrylate (DEG-
MA)) segments [86]. The poly(DMAEMA) (cloud point ∼49°C) and poly(DEGMA) (cloud
point ∼33°C) segments were charged with positive and negative charges, respectively. The
charge density was changed resulting in temperature-responsive dehydration, which led to unique assembled structures of the multilamellar vesicular aggregates and unilamellar
vesicle structures at 33 and 55°C.
In this way, structure-switchable nanoassemblies can control the drug loading/release,
and the structure changes are also expected to affect the cell biology such as cell toxic-
ity, improvement of immunity, and cell differentiation. Bellomo et al. prepared a poly-
mer vesicle consisting of diblock copolymer peptides, and the encapsulated drug release was controlled via solution pH [87]. The copolymer peptides allow the construction of a

Chapter 2.1 • Nanoparticles 15
complex three-dimensional structure such as a-helices and b-sheet, which is usually diffi -
cult to achieve using typical synthetic copolymers [88–90]. The diblock copolymer peptide
has L-lysine residues in the structure. At high pH, the uncharged poly(l-lysine) domain is
not water soluble, and preferentially adopts the a-helical conformation, resulting in the
vesicle structure. On the other hand, at low pH (pH 3), the helix-to-coil conformation led
to a structural change from vesicle to mesoporous and this structural change became a
trigger for the drug release.
These polymer vesicles have been also applied in biomimetic systems. For example, cell
membrane is usually modified with various types of sugars that have a deep relationship
with the biological functions such as cell recognition, inflammation, infection, and cancer
metastasis. The nanomaterials that possess the artificial cell membrane are expected to be
a unique DDS. For example, dendritic glycopolymers have been actively studied in order
to better understand their interactions with proteins and carbohydrates, as these studies
can shed further light on their biological properties. Martos-Maldonado et al. prepared
polyamino amine-based mannose–glycodendrimers, which were used for the detection of concanavalin A [91]
. Percec et al. prepared glycodendrimersomes by self-assembly [92].
The dendritic vesicle materials (with d-mannose or d-galactose) were composed of a hy-
drophilic glycosite and hydrophobic alkyl chains of different chain lengths and were used in the detection and antibacteria. The enzyme-catalyzed synthetic pathway is one of the most important biological systems. Phospholipid liposomes have been used to mimic the biological systems; however, their relative thermodynamic and mechanical instability are problems [93–96]
. To overcome the problems, Vriezema et al. focused on polymer vesicles
that were composed of amphiphilic block copolymers. Polymer vesicles have high struc-
tural stability as compared with that of phospholipid liposomes, and the bilayer mem-
brane is easily decorated with channel proteins and proton pumps [97,98]. Three types of
enzymes (Candida antarctica lipase B [CALB], horseradish peroxidase [HRP], and glucose
oxidase [GOX]) were combined with the polymer vesicle system as a nanoreactor to repro-
duce a cascade reaction [99]. As a model substrate, 1,2,3,4-tetra-O-acetyl-b-glucopyranose
(GAc4) was selected. The CALB, HRP, and GOX are located in the outside of vesicle (CALB),
bilayer membrane (HRP), and inside of vesicle (GOX), respectively. The acetate groups of
substrate GAc4 were hydrolyzed to glucose via the CALB. The glucose was immediately
incorporated into the water pool of polymer vesicle, and was transformed to lactone, re-
sulting in the generation of H
2O
2. The H
2O
2 was used via HRP to convert from the ABTS to
ABTS•
+
.The conversion of ABTS•
+
was around 22% for 1500 min when all enzymes were in
the vesicle system. On the other hand, in the absence of CALB, the ABTS•
+
conversion was
<0.5%. These results suggest that the reactions were achieved as a cascade reaction via
the combination of vesicles and enzymes. Choi et al. proposed a polymer vesicle system
for ATP generation (Fig. 2.1.6) [100]. ATP is an energy source for biological reaction, which
occurs in mitochondria or chloroplast [101–104]. The bacteriorhodosin (BR: a light-driven
proton pump) and F
0F
1-ATPsynthase motor protein were incorporated into the polymer
vesicle membrane. The activated BR by light irradiation led protons into the vesicle, which was a trigger for driving the F
0F
1-ATPsynthase motor protein, resulting in ATP generation.

16 Biomaterials Nanoarchitectonics
This system is expected to apply in artificial cell engineering. Takakura et al. reported a
self-reproducible polymer vesicle that inspired the cell division phenomenon (Fig. 2.1.7)
[105,106]. There are mainly three gradual processes for artificial cell division: (1) encap-
sulation of the precursor molecules into the vesicle, (2) conversion from the precursors
to vesicle components, and (3) enlargement/division by increasing vesicle components
in the vesicle. The precursor molecules were converted to cationic amphiphilic molecules
in the vesicle via the processes. Using this system, it was observed that a vesicle generated
at least the third generation of the vesicle (i.e., grandchild vesicle). The same group also
encapsulated the DNA into the self-reproducible cationic giant vesicle system [107]. The
amplified DNA in the vesicle was succeeded by the generated vesicle (daughter vesicle)
from the original one (mother vesicle).
It is usually difficult to add functionalities (i.e., to insert other amphiphilic molecules
into a bilayer membrane) to self-assemble a bilayer nanoparticle after its self-assembly
in solvents because the assembled bilayer membrane is a thermodynamically stable. If
one can controlled the self-assemble phenomena, more complexed nanostrucutres can
be achieved, and it will open a new stage of drug/gene delivery system. Bui et al. pre-
pared a bilayer membrane nanoparticle via two-step self-assemblies using a solubility of amphiphilic block copolymer (
Fig. 2.1.8) [108]. The nanoparticles were composed of a
positively charged complex core (siRNA and polyethyleneimine [PEI]) and a capsid-like (bilayer) shell. The preparation processes were divided into two steps: (1) an electrostatic
FIGURE 2.1.6 Schematic representation of proteopolymersomes reconstituted with both bacteriorhodosin (BR) and
F0F1-ATP synthase. Adenosine triphosphate (ATP) synthase uses an electrochemical proton gradient generated by BR to
synthesize ATP from adenosine diphosphate (ADP) and inorganic phosphate (Pi) [100].

Chapter 2.1 • Nanoparticles 17
FIGURE 2.1.8 (a) Design of virus-like polymer particles by self-assembling amphiphilic block copolymer
molecules around RNA-based polyelectrolyte complexes. (b) Uptake and intracellular distribution of bilayer
siRNA−polyethylenimine (PEI) complexes prepared at different concentrations of copolymer into HeLa cells after 24 h
of incubation ([siRNA] = 50 nM). Copolymer and siRNA molecules are labeled with fluorescein and Cy5, respectively.
Last column: Overlay of DIC (differential interference contrast) and fluorescence images (blue: nuclei stained with DAPI
[49,6-diamidino-2-phenylindole]) [108].
FIGURE 2.1.7 (a) Schematic illustration of the self-reproducing giant vesicles: (i) locked precursor A9 is incorporated into a
vesicle composed of V and catalyst C and is unlocked to produce reactive precursor A; (ii) A reacts with lipophilic precursor
B inside the vesicle to form vesicular molecule V; (iii) new vesicles are generated as V is produced; (iv) generated vesicles
are extruded through the membrane to the bulk water. (b) Self-reproducing system of multilamellar vesicle [105,106].

18 Biomaterials Nanoarchitectonics
interaction between the amphiphilic block copolymer and a positively charged complex
nanoparticle in dimethyl sulfoxide, and (2) construction of a bilayer membrane on the
(1)-nanoparticle via a hydrophobic interaction with free amphiphilic block copolymers by
increasing water content. The siRNA–polyelectrolyte complexes with bilayer membrane
showed high gene silencing activity as compared to that of complexes alone.
2.1.4 Conjugated Nanoparticles
Bioconjugations with synthetic polymers is a versatile way to add new value, advanced features, and unique properties to biomolecules. Especially, smart polymer–protein con-
jugates have been investigated over the past 30 years. Since the conjugation of smart poly-
mer to single molecule can generate a nanoscale switch, many researchers have conju-
gated smart polymers to proteins for a great variety of applications in affinity separations, enzyme bioprocesses, drug delivery, diagnostics and biosensors, cell culture processes including tissue engineering, and DNA motors. Biomolecules that can be conjugated with smart polymers include not only proteins but also peptides, polysaccharides, DNA, lipids,
etc. Kulkarni et al. observed reversible particle formation and dissolution kinetics of meso-
scale PNIPAAm/streptavidin conjugates by DLS [109]. The transition from soluble conju-
gates to particles was found to be rapid and to occur in a narrow temperature range at the critical point. After reversal of the temperature stimulus, the scattering intensity decreased
by more than 90% within 2 min. The particle formation and dissolution kinetics of smart
bioconjugates also depends on the concentration. Interestingly, the particles were stable once formed (>
16 h) and further dilution at the elevated temperatures did not significant-
ly affect the size of the particles. Particle sizes were comparable for the 25.9, 14.9, and 4.8 kDa conjugates, with no significant change in size with a change in molecular weight. The particle sizes also depend on the molecular weight of the PNIPAm used for conjugation.
Conjugates of higher molecular weight polymers form more uniform particles. Smaller
particles were formed at higher heating rates, and nanoparticles of fixed sizes could be formed by varying the heating rate. The particles had a wider distribution when formed at lower heating rates. On the other hand, the final temperature did not affect the particle size significantly. These results indicate that the particle size is largely governed by the ki-
netics of aggregation at defined concentrations and polymer molecular weights.
The switchability of smart polymer conjugates also opens the door to potential uses
in microfluidic formats where the differential diffusive and physical properties might be
exploited for separation, analyte concentration, and signal generation. Microfluidic plat-
forms have shown promise for conducting diagnostic measurements in both clinical and point-of-care settings. While great strides have been made, the potential of this technology has not yet been fully realized and several challenges remain. One important outstand-
ing need is the handling of dilute antigens and biomarkers, particularly their purification and enrichment from complex biological fluids. A reversible microchannel surface cap-
ture system has been further developed for bioanalytical samples [110–112]. The capture/
release efficiency and enrichment of PNIPAAm–antibody conjugates in PNIPAAm-grafted

Chapter 2.1 • Nanoparticles 19
poly(dimethylsiloxane) microchannels have been investigated using a helical flow, cir-
cular microreactor. The conjugate’s immobilization and release were limited by mass
transport to and from the functionalized PNIPAAm surface. Transport and adsorption ef-
ficiencies were dependent on the aggregate size of the PNIPAAm–streptavidin conjugate
above the LCST as well as on whether the conjugates were heated in the presence of the
stimuli-responsive surface or preaggregated and then flowed across the surface. Mixing
and recirculation substantially increase the conjugate release rate and sharpness once the temperature has dropped below the phase transition temperature. The concentration of protein–polymer conjugates could be achieved by a continuous conjugate flow into the heated recirculator, allowing nearly linear enrichment of the conjugate reagent from larger volumes. This capability was shown with anti-p24 HIV monoclonal antibody reagents that were enriched over five-fold by using this protocol. pH-responsive surface traps have also been constructed in the channel wall by the same methods. These studies provide insight into the mechanism of smart polymer–protein conjugate capture and release in grafted channels and show the potential of this purification and enrichment module for process-
ing diagnostic samples.
2.1.5 Conclusions and Future Trends
This chapter focused on nanoparticles as biomaterials using current reports. Recently, sev-
eral types of nanoparticle have been developed using new preparation and analysis tech-
niques as unique drug carriers for biomedical fields. These drug carriers possess unique properties, namely, biocompatibilities, long circulation time, active targeting, controlled drug release, and biodegradation for a desirable carrier system. The development of mul-
tifunctional nanomaterials using structural designs, controlled self-assemblies, and a few types of raw material is one of our challenges. However, we are convinced that these revo-
lutionary material designs open a new stage in the nanoparticles field.
References
[1] A.S. Hoffman, J. Control. Release 132 (2008) 153.
[2] N. Nishiyama, K. Kataoka, Adv. Polym. Sci. 193 (2006) 67.
[3] H. Ringsdorf, J. Polym. Sci. 51 (1975) 135.
[4] Y. Ikeda, Y. Nagasaki, J. Appl. Polym. Sci. 131 (2014) 40293.
[5] A. Abuchowski, T. Es, N.C. Palczuk, F.F. Davis, J. Biol. Chem. 252 (1977) 3578.
[6] A. Abuchowski, J.R. McCoy, N.C. Palczuk, T. van Es, F.F. Davis, J. Biol. Chem. 252 (1977) 3582.
[7] H. Zhao, B. Rubio, P. Sapra, D. Wu, P. Reddy, P. Sai, A. Martinez, Y. Gao, Y. Lozanguiez, C. Longley, L.M.
Greenberger, I.D. Horak, Bioconjug. Chem. 19 (2008) 849.
[8] F. Pastorino, M. Loi, P. Sapra, P. Becherini, M. Cilli, L. Emionite, D. Ribatti, L.M. Greenberger, I.D.
Horak, M. Ponzoni, Clin. Cancer Res. 156 (2010) 4809.
[9] E.K. Rowinsky, J. Rizzo, L. Ochoa, C.H. Takimoto, B. Forouzesh, G. Schwartz, L.A. Hammond, A.
Patnaik, J. Kwiatek, A. Goetz, L. Denis, J. McGuire, A.W. Tolcher, J. Clin. Oncol. 20 (2003) 148.

20 Biomaterials Nanoarchitectonics
[10] L.C. Scott, J.C. Yao, A.B. Benson III, A.L. Thomas, S. Falk, R.R. Mena, J. Picus, J. Wright, M.F. Mulcahy,
J.A. Ajani, T.R. Evans, Cancer Chemother. Pharmacol. 63 (2009) 363.
[11] F.M. Veronese, O. Schiavon, G. Pasut, R. Mendichi, L. Andersson, A. Tsirk, J. Ford, G. Wu, S. Kneller,
J. Davies, R. Duncan, Bioconjug. Chem. 16 (2005) 775.
[12] G. Pasut, F.M. Veronese, Prog. Polym. Sci. 32 (2007) 933.
[13] E.M. Kopecky, S. Greinstetter, I. Pabinger, A. Buchacher, J. Romisch, A. Jungbauer, Biotechnol.
Bioeng. 93 (2006) 647.
[14] K.W. Woodburn, C.P. Holmes, S.D. Wilson, K.L. Fong, R.J. Press, Y. Moriya, Y. Tagawa, Xenobiotica 42
(2012) 660–670.
[15] U.K. Narta, S.S. Kanwar, W. Azmi, Crit. Rev. Oncol. Hematol. 61 (2007) 208.
[16] C.M. Ensor, F.M. Holtsberg, J.S. Bomalaski, M.A. Clark, Cancer Res. 62 (2002) 5443.
[17] F.W. Holtsberg, C.M. Ensor, M.R. Steiner, J.S. Bomalaski, M.A. Clark, J. Control. Release 80 (2002) 259.
[18] P.N. Cheng, T. Lam, W. Lam, S. Tsui, A.W. Cheng, W. Lo, Y. Leung, Cancer Res. 67 (2007) 309.
[19] Y.S. Wang, S. Youngster, M. Grace, J. Bausch, R. Bordens, D.F. Wyss, Adv. Drug Deliv. Rev. 54 (2002)
547.
[20] X.Q. Li, J.D. Lei, A.G. Su, G.H. Ma, Process Biochem. 42 (2007) 1625.
[21] K. Yang, A. Basu, M. Wang, R. Chintala, M.C. Hsieh, S. Liu, J. Hua, Z. Zhang, J. Zhou, M. Li, H. Phyu,
G. Petti, M. Mendez, H. Janjua, P. Peng, C. Longley, V. Borowski, M. Mehlig, D. Filpula, Protein Eng.
16 (2003) 761.
[22] A.P. Chapman, Adv. Drug Deliv. Rev. 54 (2002) 531.
[23] E.W. Ng, D.T. Shima, P. Calias, E.T. Cunningham Jr., D.R. Guyer, A.P. Adamis, Nat. Rev. Drug Discov.
5 (2006) 123.
[24] J. Ruckman, L.S. Green, J. Beeson, S. Waugh, W.L. Gillette, D.D. Henninger, L. Claesson-Welsh,
N. Janjic, J. Biol. Chem. 273 (1998) 20556.
[25] H. Maeda, J. Wu, T. Sawa, Y. Matsumura, K. Hori, J. Control. Release 65 (2000) 271.
[26] Y. Matsumura, Drug Deliv. Sys. 28 (2013) 215.
[27] D. Schmaljohann, Adv. Drug Deliv. Rev. 58 (2006) 1655.
[28] C.L. Lo, C.K. Huang, K.M. Lin, G.H. Hsiue, Biomaterials 28 (2007) 1225.
[29] Y. Kakizawa, K. Kataoka, Adv. Drug Deliv. Rev. 54 (2002) 203.
[30] S. Fukushima, K. Miyata, N. Nishiyama, N. Kanayama, Y. Yamasaki, K. Kataoka, J. Am. Chem. Soc.
127 (2005) 2810.
[31] M. Oishi, Y. Nagasaki, K. Itaka, N. Nishiyama, K. Kataoka, J. Am. Chem. Soc. 127 (2005) 1624.
[32] S. Guragain, B.P. Bastakoti, S. Yusa, K. Nakashima, Polymer 51 (2010) 3181.
[33] M. Ahmed, Z. Deng, R. Narain, ACS Appl. Mater. Interfaces 9 (2009) 1980.
[34] J. Leleux, R. Krishnendu, Adv. Healthc. Mater. 2 (2013) 72.
[35] T. Yoshitomi, Y. Nagasaki, Adv. Healthc. Mater. 3 (2014) 1149.
[36] K. Kataokaa, A. Haradaa, Y. Nagasaki, Adv. Drug Deliv. Rev. 47 (2001) 113.
[37] G.S. Kwon, T. Okano, Adv. Drug Deliv. Rev. 21 (1996) 107.
[38] S. Chen, S.-X. Cheng, R.-X. Zhuo, Macromol. Biosci. 11 (2011) 576.
[39] M. Yokoyama, T. Okano, Y. Sakurai, K. Kataoka, J. Control. Release 32 (1994) 269.
[40] M. Yokoyama, S. Fukushima, R. Uehara, K. Okamoto, K. Kataoka, Y. Sakurai, T. Okano, J. Control.
Release 50 (1998) 79.

Chapter 2.1 • Nanoparticles 21
[41] A. Harada, K. Kataoka, Macromolecules 28 (1995) 5294.
[42] S. Katayose, K. Kataoka, Bioconjug. Chem. 8 (1997) 702.
[43] S. Takae, K. Miyata, M. Oba, T. Ishii, N. Nishiyama, K. Itaka, Y. Yamasaki, H. Koyama, K. Kataoka,
J. Am. Chem. Soc. 130 (2008) 6001.
[44] X. Ye, J. Fei, K. Xu, R. Bai, J. Polym. Sci. Polym. Phys. 48 (2010) 1168.
[45] S.H. Kim, J.P.K. Tan, F. Nederberg, K. Fukushima, Y.Y. Yang, R.M. Waymouth, J.L. Hedrick,
Macr .
[46] S.D. Santis, R.D. Ladogana, M. Diociaiuti, G. Masci, Macromolecules 43 (2010) 1992.
[47] Y. Kotsuchibashi, M. Ebara, K. Yamamoto, T. Aoyagi, Polym. Chem. 2 (2011) 1362.
[48] Y. Kotsuchibashi, M. Ebara, N. Idota, R. Narain, T. Aoyagi, Polym. Chem. 3 (2012) 1150.
[49] Y. Kotsuchibashi, M. Ebara, A.S. Hoffman, R. Narain, T. Aoyagi, Polym. Chem. 6 (2015) 1693.
[50] M.O. Oyewumi, A. Kumar, A. Cui, Expert Rev. Vaccines 9 (2010) 1095.
[51] A.A. McCormick, K.E. Palmer, Expert Rev. Vaccines 7 (2008) 33.
[52] D. Harman, J. Gerontol. 11 (1956) 298.
[53] P. Karihtala, Y. Soini, APMIS 115 (2007) 81.
[54] M.C. McDonald, K. Zacharowski, J. Bowes, S. Cuzzocrea, C. Thiemermann, Free Radical Biol. Med.
27 (1999) 493.
[55] N.J. Simmonds, D.S. Rampton, Gut 34 (1993) 865.
[56] D. Singh, K. Chopra, Pharmacol. Res. 50 (2004) 187.
[57] B. Halliwell, Br. J. Exp. Pathol. 70 (1989) 737.
[58] S. Muhammad, A. Bierhaus, M. Schwaninger, J. Alzheimers Dis. 16 (2009) 775.
[59] T. Ishibashi, Curr. Pharm. Des. 19 (2013) 6375.
[60] Q. Liang, A.D. Smith, S. Pan, V.A. Tyurin, V.E. Kagan, T.G. Hastings, N.F. Schor, Biochem. Pharmacol.
70 (2005) 1371.
[61] G. Multhaup, T. Ruppert, A. Schlicksupp, L. Hesse, D. Beher, C.L. Masters, K. Beyreuther, Biochem.
Pharmacol. 54 (1997) 533.
[62] B. Halliwell, Free Radical Biol. Med. 46 (2009) 531.
[63] N.C. Park, H.J. Park, K.M. Lee, D.G. Shin, Asian J. Androl. 5 (2003) 195.
[64] Y. Higashi, D. Jitsuiki, K. Chayama, M. Yoshizumi, Recent Pat. Cardiovasc. Drug Discov. 1 (2006) 85.
[65] J.M. Loeffler, R. Ringer, M. Hablutzel, M.G. Tauber, S.L. Leib, J. Infect. Dis. 183 (2001) 247.
[66] L.Y. Dong, J. Jin, G. Lu, X.L. Kang, Mar. Drugs 11 (2013) 960.
[67] E. Monti, R. Supino, M. Colleoni, B. Costa, R. Ravizza, M.B. Gariboldi, J. Cell Biochem. 82 (2001) 271.
[68] C.S. Wilcox, A. Pearlman, Pharmacol. Rev. 60 (2008) 418.
[69] Y. Nagasaki, Therap. Deliv. 3 (2012) 1.
[70] T. Yoshitomi, Y. Nagasaki, Adv. Healthc. Mater. 3 (2014) 1149.
[71] T. Yoshitomi, R. Suzuki, T. Mamiya, H. Matsui, A. Hiryama, Y. Nagasaki, Bioconjug. Chem. 20 (2009)
1792.
[72] K. Toh, T. Yoshitomi, Y. Ikeda, Y. Nagasaki, Sci. Technol. Adv. Mater. 12 (2011) 065001.
[73] A. Manto .
[74] M. Jinushi, S. Chiba, H. Yoshiyama, K. Masutomi, I. Kinoshita, H. Dosaka-Akita, H. Yagita, A.
Takaoka, H. Tahara, Proc. Natl. Acad. Sci. USA 108 (2011) 12425.

22 Biomaterials Nanoarchitectonics
[75] M. Bentires-Alj, V. Barbu, M. Fillet, A. Chariot, B. Relic, N. Jacobs, J. Gielen, M.P. Merville, V. Bours,
Oncogene 22 (2003) 90.
[76] S. Oiso, R. Ikeda, K. Nakamura, Y. Takeda, S. Akiyama, H. Kariyazono, Oncol. Rep. 28 (2012) 27.
[77] T. Yoshitomi, Y. Ozaki, S. Thangavel, Y. Nagasaki, J. Control. Release 172 (2013) 137.
[78] T. Yoshitomi, A. Hirayama, Y. Nagasaki, Biomaterials 32 (2011) 8021.
[79] S. Sha, L.B. Vong, P. Chonpathompikunlert, T. Yoshitomi, H. Matsui, Y. Nagasaki, Biomaterials 34
(2013) 8393.
[80] D.E. Disher, A. Eisenberg, Science 297 (2002) 967.
[81] J. Du, R.K. O’Reilly, Soft Matter 5 (2009) 3544.
[82] B.M. Disher, Y. Won, D.S. Ege, J.C. Lee, F.S. Bates, D.E. Disher, D.A. Hammer, Science 284 (1999) 1143.
[83] A. Blanazs, S.P. Armes, A.J. Ryan, Macromol. Rapid Commun. 30 (2009) 267.
[84] V. Ladmiral, M. Semsarilar, I. Canton, S.P. Armes, J. Am. Chem. Soc. 135 (2013) 13574.
[85] H. Wei, S. Perrier, S. Dehn, R. Ravariana, F. Dehghani, Soft Matter 8 (2012) 9526.
[86] C. Pietsch, U. Mansfeld, Macromolecules 45 (2012) 9292.
[87] E.G. Bellomo, M.D. Wyrsta, L. Pakstis, D.J. Pochan, T.J. Deming, Nat. Mater. 3 (2004) 244.
[88] T.J. Deming, J. Polym. Sci. Polym. Chem. Ed. 38 (2000) 3011.
[89] A.P. Nowak, V. Breedveld, L. Pakstis, B. Ozbas, D.J. Pine, D. Pochan, T.J. Deming, Nature 417 (2002)
424.
[90] J.N. Cha, G.D. Stucky, D.E. Morse, T.J. Deming, Nature 403 (2000) 289.
[91] M.C. MarMaldonado, J.M. Casas-Solvas, I. Quesada-Soriano, L. García-Fuentes, A. Vargas-
Berenguel, Langmuir 29 (4) (2013) 1318.
[92] V. Percec, P. Leowanawat, H.-J. Sun, O. Kulikov, C.D. Nusbaum, T.M. Tran, A. Bertin, D.A. Wilson,
M. Peterca, S. Zhang, N.P. Kamat, K. Vargo, D. Moock, E.D. Johnston, D.A. Hammer, D.J. Pochan, Y.
Chen, Y.M. Chabre, T.C. Shiao, M. Bergeron-Brlek, S. André, R. Roy, H.-J. Gabius, P.A. Heiney, J. Am.
Chem. Soc. 135 (2013) 9055.
[93] G. Weissman, G. Sessa, M. Standish, A.D. Bangham, J. Clin. Invest. 44 (1965) 1109.
[94] T. Oberholzer, K.H. Nierhaus, P.L. Luisi, Biochem. Biophys. Res. Commun. 261 (1999) 238.
[95] A. Fischer, A. Franco, T. Oberholzer, Chem. Biol. Chem. 3 (2002) 409.
[96] S.M. Nomura, K. Tsumoto, T. Hamada, K. Akiyoshi, Y. Nakatani, K. Yoshikawa, Chem. Biol. Chem. 4
(2003) 1172.
[97] M. Nallani, S. Benito, O. Onaca, A. Graff, M. Lindemann, M. Winterhalter, W. Meier, U. Schwaneberg,
J. Biotechnol. 123 (2006) 50.
[98] H.-J. Choi, C.D. Montemagno, Nano Lett. 5 (2005) 2538.
[99] D.M. Vriezema, P.M.L. Garcia, N.S. Oltra, N.S. Hatzakis, S.M. Kuiper, R.J.M. Nolte, A.E. Rowan, J.C.M.
Hest, Angew. Chem. Int. Ed. 46 (2007) 7378.
[100] H.J. Choi, C.D. Montemagno, Nano Lett. 5 (2005) 2538.
[101] P. Mitchell, Nature 191 (1961) 144.
[102] R.L. Cr .
[103] J.H. Wang, Annu. Rev. Biophys. Bioeng. 12 (1983) 21.
[104] P.D. Boyer, Annu. Rev. Biochem. 66 (1997) 717.
[105] K. Takakura, T. Toyota, T. Sugawara, J. Am. Chem. Soc. 125 (2003) 8134.
[106] K. Takakura, T. Sugawara, Langmuir 20 (2004) 3832.

Chapter 2.1 • Nanoparticles 23
[107] K. Kurihara, M. Tamura, K. Shohda, T. Toyota, K. Suzuki, T. Sugawara, Nat. Chem. 3 (2011) 775.
[108] L. Bui, S. Abbou, E. Ibarboure, N. Guidolin, C. Staedel, J.J. Toulmé, S. Lecommandoux, C. Schatz,
J. Am. Chem. Soc. 134 (2012) 20189.
[109] S. Kulkarni, C. Schilli, A.H.E. Müller, A.S. Hoffman, P.S. Stayton, Bioconjug. Chem. 15 (2004) 747.
[110] M. Ebara, J.M. Hoffman, A.S. Hoffman, P.S. Stayton, Lab Chip 6 (2006) 843.
[111] M. Ebara, J.M. Hoffman, P.S. Stayton, A.S. Hoffman, Radiat. Phys. Chem. 76 (2007) 1409.
[112] M. Ebara, A.S. Hoffman, P.S. Stayton, J.J. Lai, Langmuir 29 (2013) 5388.

25
Biomaterials Nanoarchitectonics
Copyright © 2016 Elsevier Inc. All rights reserved.
Supermolecules
Katsuhiko Ariga
INTERNATIONAL CENTER FOR MATERIALS NANOARCHITECTONICS (MANA), NATIONAL
INSTITUTE FOR MATERIALS SCIENCE (NIMS), TSUKUBA, JAPAN
CHAPTER OUTLINE
2.2.1 Intr................................................................25
2.2.2 Drug Delivery Systems With Host–Guest Systems................................................................27
2.2.3 Drug Delivery Systems With Supramolecular Assemblies....................................................30
2.2.4 Interfacial Supramolecular Systems for Mechanically Controlled
Drug Delivery Systems.............................................................................................................35
2.2.5 Conclusions and Future Perspectives......................................................................................39
References.......................................................................................................................................... 39
2.2.1 Intr
Supramolecular chemistry is defined as chemistry beyond the molecule. This research
field was initialized in the last century by many researchers in combined research fields,
including Nobel Prize winners Lehn, Cram, and Pedersen [1–4]. One of them, Lehn, in-
vented the word supermolecule, whereby supramolecular chemistry is chemistry beyond
the molecule bearing on the organized entities of higher complexity that result from the
association of two or more chemical species held together by intermolecular forces. Su-
pramolecular structures are a result of various noncovalent interactions, including van der
Waals interaction, electrostatic interaction, hydrogen bonding, hydrophobic interaction,
coordination, etc., some of which are often cooperatively working in one supramolecular
complex. More importantly, properties of the formed supramolecular complexes are far
beyond summation of the individual components.
Since supramolecular complexes are based upon various interactions, the sizes of super-
molecules differ widely from molecular size to macroscopic size (
Fig. 2.2.1). The smallest
category of supermolecules is the so-called host–guest complex. Host–guest complexes are pairs of molecules and/or ions that are specifically associated through molecular recognition. Molecular recognition was discussed to some extent in the middle of the nineteenth century. A clear milestone for the origin of molecular recognition is considered to be the proposal of the lock and key principle by Emil Fischer in 1894. Similarly, it was known in 1950s that natural products can recognize particular molecules, including the
2.2

26 Biomaterials Nanoarchitectonics
recognition capability of cyclic oligosaccharide cyclodextrin and cyclic oligopeptide val-
inomycin. Charles Pedersen discovered crown ether to be the first artificial host molecule
capable of molecular recognition in 1967. Donald Cram established a new field of chem-
istry, host–guest chemistry, through developing this concept to wide range of molecular
systems. Finally, in 1978, Jean-Marie Lehn combined related chemical fields, including
host–guest chemistry and molecular assembly chemistry into supramolecular chemistry.
Molecular association is not limited to two or three molecules. The extension of spe-
cific molecular recognition to open structural formation induces molecular association
with infinite numbers of molecules to make materials with regular internal structures. For-
mation of hydrogen bonding and/or coordination linkage at multiple sites of component
molecules results in important supramolecular materials such as regularly structured
crystals, metal–organic frameworks, and porous coordination polymers. These types of
strict molecular association create molecular assemblies with defined structures, which
are sometimes called programmed assemblies.
On the other hand, molecular association with rather ambiguous molecular interac-
tion such as hydrophobic interactions in aqueous media lead to the formation of flexible
and soft assemblies. Typical examples are assemblies of surfactants and amphiphiles.
Molecules with an amphiphilic nature possess a hydrophilic part and a hydrophobic part
Size increase
Size increase
Small supermolecule
O
O
OO
O
S
S
OO OO
O
OO
O
OO
OO OO OO
O
O
O
O
OS
SS
SS
SSS
SS
N
+
N
+
N
+
N
+
N
+
N
+
N
+
N
+
Large
supermolecule
FIGURE 2.2.1 Various supramolecular systems from small host–guest complex to large molecular assembly.

Chapter 2.2 • Supermolecules 27
in one molecule, which induces formation of rather ambiguous molecular assemblies
in aqueous media. Their simplest form is micelle, where amphiphiles self-assemble to
expose their hydrophilic part to water and shield the other part from water according
to minimization of total energy. Similarly, lipid bilayer structures can be spontaneously
formed to be spherical hollow capsules with huge numbers of component molecules.
Since these assemblies are usually very flexible and capable of accommodation of certain
kinds of drug molecules, they are often used as carriers for drug delivery systems (DDS).
This kind of science of molecular assemblies was started from findings by A.D. Bangham
in 1964. Dispersion of lipid molecules extracted from cells in water spontaneously forms
a cell-like assembly, the so-called liposome. Later, Kunitake and Okahata demonstrated
the formation of similar assembly from various artificial amphiphiles in 1977 [5]. The
latter assembly is often called vesicle. Liposomes and vesicles have essentially the same
structural features.
These spontaneous processes of molecular assemblies are often combined with inten-
tional processes of nanostructure formation. Representative techniques and methods are
fabrications of self-assembled monolayers, Langmuir–Blodgett (LB) films, and layer-by- layer (LbL) assemblies [6]. As described later in this chapter, these methods are power-
ful for the modification and decoration of material surfaces and constructing hierarchic structures. This combined approach creates a strong tool to make functional materials useful for certain kinds of biorelated applications, including drug delivery.
In addition, many biological systems share common working principles with supra-
molecular chemistry because both biological systems and supramolecular systems rely heavily on molecular interactions. Therefore, artificial supramolecular systems mimick- ing biological systems have been extensively researched, as seen in molecular transport, information transmission and conversion, energy conversion, and molecular conversion
(enzymatic function). In other words, we can say that the best supramolecular system is
the living being, that is, the ultimately successful supramolecular assemblies are ourselves. Therefore, strategies relying on supramolecular chemistry for development of biomedical applications are reasonable.
With these backgrounds, we can understand the critical importance of supramolecu-
lar chemistry in biomaterials nanoarchitectonics. In this chapter, we focus on supramo-
lecular strategies for drug delivery functions as typical examples of biorelated and/or
biomolecule-included examples. In addition to DDS and related functions using standard
host–guest complexes and molecular assemblies, drug release controls from supramolec-
ular materials by mechanical stimuli are included as forefront examples.
2.2.2 Drug Delivery Systems With Host–Guest Systems
The formation of a host–guest complex based on molecular recognition is a reversible pro-
cess that is highly appropriate for drug accommodation and release. Therefore, control of molecular interactions between hosts and guest resulted in regulated drug release function.

Discovering Diverse Content Through
Random Scribd Documents

The Project Gutenberg eBook of De
onderaardsche reis van Klaas Klim

This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States
and most other parts of the world at no cost and with almost no
restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it
under the terms of the Project Gutenberg License included with this
ebook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the
United States, you will have to check the laws of the country where
you are located before using this eBook.
Title: De onderaardsche reis van Klaas Klim
Author: Ludvig Holberg
Release date: November 22, 2012 [eBook #41439]
Most recently updated: October 23, 2024
Language: Dutch
Credits: Produced by Annemie Arnst and Marc D'Hooghe (Images
generously made available by the Internet Archive.)
*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK DE
ONDERAARDSCHE REIS VAN KLAAS KLIM ***

DE ONDERAARDSCHE
REIS
VAN
KLAAS KLIM.
Behelzende
EENE NIEUWE BESCHRIJVING
VAN DEN
AARDKLOOT,
BENEVENS DE HISTORIE DER VIJFDE,
TOT NOG TOE ONBEKENDE,
MONARCHY.
Uit het Latijn van den Heere BARON

LODEWIJK VAN HOLBERG,
Hoogleeraar in de Historiën en Philosophie, Lid van de Koninglijke
Maatschappije der Weetenschappen, enz, te Koppenhagen.
DERDE, VERBETERDE, EN MET GEHEEL NIEUWE PLAATEN
VERSIERDE, DRUK.
Te AMSTERDAM,
Bij de WED. VAN ESVELDT en HOLTROP.
MDCCLXXVIII.

INHOUD DER HOOFDSTUKKEN.
EERSTE HOOFDSTUK.
Inleiding, en begin deezer Reize.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Nederdaling op de Planeet Nazar.

DERDE HOOFDSTUK.
Beschrijving van de Stadt Keba.
VIERDE HOOFDSTUK.
Van het Paleis des Vorsts van Potu.
VIJFDE HOOFDSTUK.
Van den aart des Landschaps Potu, en van
den inborst der Natie.
ZESDE HOOFDSTUK.
Van den Godsdienst des Volks van Potu.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Van deszelfs Staatkunde.
AGTSTE HOOFDSTUK.
Van de Hooge schoole aldaar.
NEGENDE HOOFDSTUK.
Reis van KLIM om de Planeet Nazar.
TIENDE HOOFDSTUK.
Reis naar 't Firmament.
ELFDE HOOFDSTUK.
Togt naar vreemde Landen.

TWAALFDE HOOFDSTUK.
Komst op den Kust van Quama.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
Oorsprong der Vijfde Monarchij.
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
KLIM Onderaardsch Monarch.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
Droevige uitgang deezer Geschiedenis.
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
Wederkomst in 't Vaderland, en einde der Vijfde Monarchij.
Bijvoegsel van ABELINUS.
DE ONDERAARDSCHE REIS VAN KLAAS KLIM.
EERSTE HOOFDSTUK.
Inleiding, en begin deezer Reize.

Na dat ik in het Jaar 1664. op de hooge school te Koppenhagen een
dubbel Examen ondergaan, en aldaar met goedkeuring van de
Philosophische Faculteit had bekomen het zoogenaamde Loffelijke
caracter, maakte ik mij gereed om weder naar mijn Vaderland te
keeren, en begaf mij op een schip dat zeilreê lag naar Bergen in
Noorwegen, pronkende met de heerlijke Testimonia van de
welgemelde Faculteit; dog met eenen ledigen buidel. Mijn noodlot
was gemeen met dat der overige Noorweegsche Studenten, die
doorgaans van de Markt der Geleerdheid t'huis komen met eene
schrale beurs. Dewijl wij eenen goeden wind hadden, zeilden wij, na
eene voorspoedige reize van zes dagen, de haven van Bergen in.
Dus wel geleerder, maar niet rijker, t'huis komende, bleef eenigen
tijd mijne goede Vrienden, wier hulp mij ondersteunde, op den hals
hangen; leidende juist voor 't overige geen lui of ledig leven. Want
zijnde nu gewijd en overgegeven aan de Natuurkunde, ondernam ik
die wetenschap door waarnemingen op te helderen, en de natuur en
ingewanden des Aardkloots en der Bergen te onderzoeken;
doorkruipende ten dien einde de allerafgelegenste oorden van ons
Gewest. Geene rots was zoo steil, welke ik niet tragtte te
beklimmen, nog geen afgrond zoo diep of zo afschuwelijk, waarin ik
niet zogt neder te daalen, om aldaar te doorsnuffelen of ik ook iets
mogte ontdekken, waardig het onderzoek eens Natuurkundigen.
Want daar zijn in ons Vaderland zeer vele zaken, die wij nooit
gezien, of van welke wij nooit gehoord hebben; en indien ze in
Frankrijk, Italië, Duitschland, of in eenig ander Gewest, vrugtbaar in,
en pochende op zijne zeldzaamheden, gevonden wierden; wij
zouden daar van gehoord, geleezen en die bezigtigt hebben. 't Gene
mij onder dezelve 't aanmerkenswaardigste voorkwam, was eene
Spelonk met eene wijde en steile openinge boven op eenen Berg,
welken de inlanders Flöien heeten. En wijl de opening van die
Spelonk een zagt en gantsch geen onaangenaam windje bij poozen
uitgeeft, zoo egter, dat zij als door geduurige snikken, nu haaren
mond schijnt te openen, dan wederom dien te sluiten; dagten de
Geleerde Bergenaars, en vooral de vermaarde Abelinus en de
Conrector der Schoolen aldaar, de Groote Eduard, dat heldere licht
beide in de Sterre- en Natuurkunde, dat dit eene zaak was waardig

het onderzoek en de naspeuringen der Wijsgeeren; en hadden zelfs
meenigmaal hunne Landsluiden, vermits zij zelve door hunne hooge
jaaren daar in belet wierden, aangespoort, om de natuur en
eigenschap deezer Spelonk wat nader te onderzoeken:
voornamentlijk nadien dezelve, als op gezette tijden, en even als een
mensch, die zijn adem haalt, den ingehaalden wind met geweld
wederom uitgaf.
Ik dan, zoo door hunne redenen, als uit mijnen eigen aart,
aangespoord, ondernam in deezen afgrond neder te daalen, en gaf
mijn Voornemen aan eenige mijner Vrienden te kennen. Dog mijne
onderneming mishaagde hen ten hoogsten, en zij kreeten die uit
voor den toeleg van een uitzinnig en wanhoopig mensch. Dog alle
die vermaningen konden mijne driften niet vertraagen, veel min
afwenden, en 't geen de vuurigheid in mijn ontsteken brein hadt
moeten uitblussen, diende niet anders, dan om dezelve nog des te
meer te doen blaken; aangezien de brandende drift die ik had, om
zaken in de Natuur te ontdekken, mij aanzettede, om alle gevaren te
ondergaan: waar bij nog kwam, dat de schrale beurs de sporen gaf
aan een paard dat van zelf op den loop was. 't Hammetje was tot
mijnent gekloven; en langer in mijn Vaderland, alwaar mij alle hoop
van voort te komen was afgesneden, van eens anders brokken te
leeven, was eene zaak, daar ik tegen op zag: ik scheen tot den
bedelzak voor altoos verwezen, en de weg tot eerampten en
goederen gesloten, ten ware ik door 't een of 't ander heldenstuk
beroemd wierd. Met een vast voornemen dan, en voorzien van al
wat tot den aanslag noodig was, stapte ik, op eenen donderdag, met
schoon en helder weêr, ter stad uit, in 't krieken van den dag, op dat
ik, mijn werk verrigt hebbende, nog voor den donker, weder zoude
konnen binnen de poort komen: want weinig wetende wat mij over 't
hoofd hing, kon ik niet voorzien dat ik als een andere Phaëton
nederwaards te tuimelen, en, na lang dwalens door de lugtstreeken,
als in eene andere Waereld geschopt, niet dan na een tienjaarig
omzwerven weder mijn Vaderland en Vrienden stont te zien.
't Was dan in 't jaar '665. dat ik deezen togt ondernam: geduurende
't Burgermeesterschap van Johan Munte en Laurens Severini: Raden

zijnde: Christiern Bartholdi en Laurens Scandius. Op mijne reize
wierd ik verzelt door vier, die daar toe gehuurd waren, en die de
touwen en haaken, welke mij in 't afklimmen noodig waren, mede
droegen. Wij namen den weg regt toe op Sandwijk, alwaar men
gevoeglijkst den berg opklimt: boven op den top des bergs
geklautert, en ter plaatze gekomen zijnde alwaar dat noodschikkelijk
hol was, zaten wij, vermoeid zijnde van de ongemakkelijke reis, wat
ter neder, en namen het ontbijt. Toen begon mij 't hart, als door een
voorspook van het aanstaande ongeluk voor de eerste maal beklemt
te worden. Keerende mij derhalven naar mijne Makkers, vraagde ik
hen, of 'er iemand lust hadt, om op deezen togt de eerste te wezen?
Dog wijl niemand daar op antwoordde, voelde ik mijne verflaauwde
drift op nieuw, ontbranden: ik gebood hen het touw om mijn lijf te
binden, en dus reisvaerdig staande, beval ik mijne ziel aan God.
Staande nu gereed om neder te daalen in de Spelonk, onderrigtte ik
mijne makkers, wat zij vervolgens hadden te doen: namentlijk dat zij
het touw maar hadden te laaten schieten, tot dat zij mij zouden
hooren roepen, op welk teeken zij het touw moesten, ophouden, en,
ingevalle ik bleef roepen, mij schielijk uit het hol ophaalen. Ik hield
in mijne regterhand eenen haak, welken ik noodig had, om, zoo 'er
in 't nederdaalen eenige beletzelen zig opdeeden, die uit den weg te
ruimen, en mijn lichaam vlak in 't midden des hols te houden. Maar
naauwelijks was ik tien of twaalf ellen nederwaards gedaalt, of het
touw brak aan stukken. Dat ongeluk vernam ik door het daarop
volgende geschreeuw en gehuil der huurlingen; dog 't geen welhaast
verdween: want ik viel met eene ongelooflijke snelheid in die diepte,
en even als een andere Pluto: alleen met dat onderscheid, dat mijn
haak mij voor een scepter diende. Ik tuimelde dan nederwaarts, en
de gespleten aarde baande mij den weg ten afgrond.
Omtrent den tijd van een kwartier-uurs, voor zoo veel ik in die
gemoedsgesteltheid kon gissen, had ik mij bevonden in een dikke
duisternisse en in eenen gestadigen nagt, wanneer eindelijk een
flaauw licht, niet ongelijk aan 't eerste schemerlicht des dags, begon
te flikkeren, waar op terstont een heldere en klaare lucht doorbrak.
Ik beeldde mij dan dwaaslijk in, dat ik, of door de wederstuiting der

onderaardsche licht-deelen, of door de kragt eens tegenwinds te rug
was gekaatst, en dat die Spelonk mij met verdubbeling haarer
ademhaaling als weder op den Aardbodem hadt uitgespogen. Dog
zoo wel de Zon welke ik toen zag, als de Lugthemel en de overige
Gesternten waren in mijne oogen onbekende Verschijnselen,
aangezien de gene welke ik thans beschouwde, kleinder waren, dan
die zig aan ons uitspansel vertoonen. Ik stelde derhalven vast, of dat
het gantsche stelsel van dien nieuwen hemel bloote
harssenschimmen waren, veroorzaakt door de zwijmeling mijns
hoofds, of ik waande bereids dood te zijn, en tot de verblijfplaatzen
der gelukzaligen overgedraagen te worden. Maar korts daar na
ziende mij zelven voorzien met eenen haak, en dat mij de lange
slenter van het touw nasleepte belachte ik dat laatste gevoelen; al te
wel bewust zijnde dat men op de reize naar 't Paradijs geenen haak
nog touw noodig heeft, en dat de hemellingen geen behagen
konnen scheppen in eenen opschik, waarmede ik, naar het
voorbeeld der Reuzen, kon schijnen den hemel te bestormen, en de
goden van daar te willen verdrijven. Eindelijk, na ernstige
overweginge, viel ik in dat begrip, dat ik in den onderaardschen
hemel was overgevoerd, en dat niet dan al te waar waren de
gissingen der gener die stellen, dat de Aardkloot hol is, en dat 'er
onder deszelfs korst eene andere Waereld, kleinder dan de onze, en
een andere Hemel, door eene Zonne, Sterren en mindere Planeten
onderscheiden, gevonden worden. En de uitkomst deedt zien, dat ik
den spijker op 't hooft had geslagen.
De geweldige aandrang, waar mede ik naar beneden wierd gevoert,
hadt nu al eenigen tijd geduurt, wanneer ik eindelijk bespeurde dat
die allengskens verflaauwde, naar mate dat ik eene Planeet, ofte wel
eenig ander hemelsch lichaam 't geen ik in 't nederdaalen
ontmoette, nader kwam. Die zelve Planeet begon allengskens zoo
groot te worden, dat ik eindelijk door eenen dikken dampkring,
waarmede zij omringd was, in dezelve bergen, dalen en zeeën
zonder moeite konde onderkennen.
Gelijk de Zee-meeuw langs de baaren
De steile rots en 't bogtig strand

Gestadig om en om gaat waaren,
En leeft in zee en op het land;
Zoo zweefd' ik tusschen aard' en hemel,
En zag zelfs 't onderaardsch gewemel.
Toen bespeurde ik ook, niet alleen dat ik was hangende en als
zwemmende in de lugt, maar ook dat de beweging van mijn
lichaam, die tot nog toe regt nedergaande was geweest, begon
krings-gewijs te worden. Hier over reezen mij de hairen te berge,
vreezende dat ik in eene Planeet ofte eenen wagter van eene daar
aan nabuurige Planeet zoude worden hervormt, om tot in alle
eeuwigheid in eenen geduurigen kring te worden omgevoert. Maar
toen ik bedagt, dat mijne agtbaarheid door zoodanige
gedaantverandering niets stont te verliezen, en dat dat hemelsch
lichaam, of deszelfs wagter ten minsten in gelijke waardigheid zoude
staan met die van eenen bedel-student in de Wijsgeerte, schepte ik
weder moed: vooral, wijl ik mij zelven door de hulp van een
gezuiverder en hemelscher lugt, waar in ik was zweevende, nog
door dorst nog door honger gepraamd vond. Toen ik mij egter te
binnen bragt, dat 'er brood in mijnen zak was (de Bergenaars
noemen het Bolken, dat doorgaans langwerpig en van eene ei-ronde
figuure is) nam ik voor, dat uit mijnen zak te nemen, en te
onderstaan, of 't mij ook in dien toestand van zaken nog smaken
zoude. Maar straks bij de eerste beete ondervindende dat alle
aardsch voedzel mij eene walging veroorzaakte, wierp ik dat weg,
als eene zake die nu nergens toe nut was. Dog 't weggeworpen
brood bleef, ô wonder! niet alleen in de lugt hangen; maar begon
eenen kleinen kring rondsom mij te maken. Zedert dien tijd begon ik
te verstaan de waaragtige wetten der beweeging, waar door alle
zaken in evenwigt gesteld zijnde overslaan tot eene krings-
beweging. Dit bragt te weeg, dat, daar ik mij zelven nog onlangs
had aangemerkt als de speelpop der Luk-Godin, ik thans begon te
zwellen van hoogmoed, ziende mij zelven aan niet alleen als eene
gemeene Dwaalsterre, maar wel als zodanig eene, die gestadig
omringd was van haaren wagter, dermaten, dat ik onder de grootste
Sterren of ten minsten onder de Planeten van den eersten rang

konde worden gerekent. En om mijne zwakheid niet te verzwijgen, ik
wierd bevangen van zoodanig eenen hoogmoed, dat, bijaldien ik alle
de Burgermeesters en Raden van Bergen te gelijk was tegen
gekomen, ik ze over schouder aangezien, voor verzeltjes gerekent,
en niet waardig zoude hebben geoordeelt, dat ik ze gegroet, of
mijnen haak voor hen zoude hebben laaten zakken.
In dien toestant bleef ik bijna drie volle dagen. Want aangezien ik
omtrent de Planeet die mij de naaste was zonder ophouden
zweefde, kon ik de dagen uit de nagten niet onderkennen, ziende de
onderaardsche Zonne nu eens op dan weder ondergaan, en buiten
mijn gezigt verdwijnen, schoon ik nooit nagt, zo als die bij ons is,
gewaar wierd. Want met het ondergaan der Zonne, vertoonde zig
aller wegen het heldere en purperverwig uitspansel, niet ongelijk
aan 't schijnsel der Maan, 't geen ik oordeelde de binnen-zijde der
korst of des halfronds van den onderaardschen Aardbodem te zijn,
welke dat licht van de onderaardsche Zon, geplaatst in 't middel-
punt deezer Waereld, ontleende. Deeze veronderstelling maakte ik
mij, als een man die niet geheel en al onbedreven was in de
kennisse van de Natuur-kunde der hemelsche lichamen. Dog terwijl
ik dagt, dat ik met dat geluk nabij den staat der goden was, en mij
zelven beschouwde als een nieuw Gesternte, dat met deszelfs
wagter, waar mede het omringd wierd, nu eerlang van de
Sterrekijkers der naaste Planeet op de naamrolle der Sterren stondt
te worden gestelt; zie daar! een nieuw gevleugeld wangedrogt, dat
nu eens mijne regter-, dan mijne linkerzijde, dan wederom mijn
hoofd dreigde. Met den eersten opslag dagt ik niets anders, of het
was een uit de twaalf onderaardsche Hemelteekenen, wenschende
daarom, zoo anders mijne gissing waar was, dat het de Maagd
mogte weezen, aangezien alleen dit teeken (te weten de Maagd) uit
het gantsch zamenstelsel der twaalf teekenen in die eenzaamheid,
eenige hulp en troost aan mij konde toebrengen. Dog toen mij dat
lichaam wat nader bij kwam, bevondt ik dat het een vervaarlijk
groote Griffioen was. Toen wierd ik met zoodanig eene vreeze
bevangen, dat ik, vergetende mij zelf en mijne gesternde
waardigheid waar toe ik onlangs was overgebragt; mijn Academisch

Testimonie 't welk ik bij geval in mijnen zak had, daar uit haalde, om
het mijnen vijand voorde neus te leggen, en hem te toonen, dat ik
mijne Academische Examens had ondergaan; dat ik een Student, en
wel een Baccalaureus was, die, wat voor eene buitenpartij mij ook
mogte bejegenen en aandoen, het regt had, deszelfs geregts-dwang
als onbehoorlijk te verwerpen. Dog die eerste drift wat verkoeld
zijnde, en na dat ik tot mij zelven was gekomen, belachte ik mijne
dwaasheid. Nu stondt het nog te bezien met wat oogmerk mij die
Griffioen verzelde: of hij vijand was, of vriend; dan of hij enkel en
alleen vermaak scheppende in de ongewoonheid der zake, nader
komende alleenlijk zijn oog wilde verlustigen. Want het gezigt van
een menschelijk lichaam in de lugt rondom draaijende, en in de
regterhand eenen haak houdende, en eenen langen slenter van een
touw als eenen staart agternaslepende, was een verschijnsel, 't geen
ieder onvernuftig dier tot deszelfs beschouwinge konde aanlokken:
ja die ongewoone figuur, welke ik toen vertoonde, heeft, zoo als ik
naderhand vernam, gelegenheid gegeven aan de bewoonders van
den Aardbol, rondsom welken ik zweefde, tot verscheide
redeneringen en gissingen. Want de Wijsgeeren en Wis-konstenaars
meenden dat ik eene staartsterre was, en namen het stuk touws
voor den staart. Ook ontbraken 'er geene, die oordeelden dat met
een zoo ongewoon hemelschijnsel eene aanstaande plage, 't zij Pest,
Hongersnood, of eenige andere aanmerkelijke veranderinge gedreigt
wierdt. Eenige gingen nog verder, en teekenden mijn lichaam,
zoodanig als zij 't van verre hadden beschouwd, zeer naauwkeurig
uit: invoegen ik al beschreven, omschreven, uitgeschildert en in 't
koper gesneden was, eer ik nog eenen voet op dien aardbol gezet
had. Dat alles heb ik niet zonder lachen en vermaak konnen
aanhooren, zoo haast als ik, in deeze Waereld overgebragt, de
onderaardsche taal geleert had.
Dog staat te letten, dat 'er ook onverwagt opkomende Sterren zijn,
bij de onderaardlingen Sciscisi, dat is gehairde, geheeten, welke van
hen beschreven worden schrikkelijk te zijn door haar bloedig hair, en
op de borstelige kruin als een soort van lang hooft hair te hebben: in
voegen haar de maane op de wijs van eenen langen baard overeind

staat. Hiervan daan worden ze aldaar niet minder dan in onze
Waereld onder de hemelsche wonderteekenen gerekent.
Dog, om 't weder op te vatten daar wij 't gelaten hebben, de
Griffioen was mij nu zoo na gekomen dat hij mij al bereids met het
slaan zijner wieken begon te raken en eindelijk verscheide neepen
met zijnen bek in mijn been begon te geven. Dit was de reden, dat
ik dat strijdbaar dier gewapenderhand begon te bespringen; en
nemende mijnen haak met beide mijne handen, bedwong ik mijns
vijands stoutheid, noodzakende hem ettelijke maalen te wijken; en
eindelijk, toen hij voortging met mij te sarren, na een en andermaal
te vergeefs op hem gestooten te hebben, dreef ik den vogel met

zoodanig een geweld den haak tusschen beide de wieken, dat ik 'er
hem niet weder konde uittrekken. De vogel, zig gewond voelende;
maakte een afgrijsselijk gedruis, en stortte van boven neder op den
Aard-bol: en ik, die nu al verdriet begon te krijgen in mijnen
gesternden staat en nieuwe waardigheid, welke ik, gelijk het
doorgaans gaat, had gezien te weezen bloot gestelt aan menigerlei
gevallen en gevaaren
Wierd weggesleept: en 't was des Vogels
welbehagen
Mij tot aan 't Sterr'-gewelf in zijnen vlugt te
dragen:
En na dees verre reis rukt hij mij naar een
grond,
Waar van men nooit iets las, en dien nooit
iemand vondt,
Niet anders was mijn val, als die, wanneer
een Sterre
Schijnt uit het Hemel-dak te tuimelen van
verre,
En neêr te storten op ons Aardrijk: daar
verschiet
Een' Sterre, zegt het volk; maar 't weet de
reden niet.
En aldus wierdt de kringswijze beweging, hier boven gemeld, in
eene regtstandige beweginge verandert.
Aldus dan met eenen grooten aandrang voortgesleept en door de
ontmoetende deeltjes van een verdikter lugt, welkers gehuil mij de
ooren deedt tuiten, als gestadig voortgezweept wordende, viel ik
eindelijk zagtjes, en zonder mij te bezeeren, op dien Aardbol neder
te gelijk met den vogel; dog die eerlang aan zijne wonde kwam te
sterven. Het was nagt toen ik op deese Planeet kwam, 't geen ik
alleenlijk konde afnemen uit de afweezigheid der Zonne; dog
geenszins uit de duisternisse, vermits het aldaar nog zoo licht was,
dat ik mijn Academisch Testimonie duidelijk kon zien te leezen. Dit

nagt-licht komt voort uit het uitspansel of de binnenwaardsche korst
der Aarde, welkers halfrond een schijnsel van zig geeft, even als de
Maan bij ons doet: zulks, zo 't alleenlijk op 't licht aankomt, 'er alhier
weinig onderscheid is tusschen dag en nagt, als alleenlijk dit, dat de
Zon afwezig is, en dat door deszelfs afwezen, de nagten kouder zijn.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Nederdaling op de Planeet Nazar.
Wanneer ik nu, deeze hemelsche Schipvaart aldus afgelegd
hebbende, behouden en onbezeert op dien Aardbol was neergedaald
(want de vaart welke de Griffioen in 't begin maakte, begon met het
afnemen zijner kragten allengskens te minderen) lei ik eenen tijd
lang als onbeweeglijk, afwagtende wat mij, als 't dag geworden was,
zoude mogen bejegenen. Toen bevond ik dat de voorige zwakheden
mij weder bijkwamen, en dat ik zoo wel slaap als spijze nodig had;
invoegen 't mij begon te spijten dat ik het brood hadde
weggeworpen. Een diepe slaap dan begon mij, door verscheidene
angstvalligheden en kwellingen afgemat zijnde, te bekruipen. Nu had
ik, naar gissinge, twee uurtjes leggen ronken, wanneer een
afschuwelijk geloei, dat lang mijn rust gestoort hadt, eindelijk mij
geheel en al den slaap verdreef. Veele wonderlijke gezigten hadden
mij bereids, terwijl ik nog sliep, in de zinnen leggen maalen. Mij dagt
ik was in Noorwegen wedergekeerd, en verhaalde aldaar aan mijne
landslieden 't geene mij bejegent was. Ik beelde mij in, dat ik in de
kerk te Fanoe niet wijd van de Stad af was, en dat ik aldaar den
Diaken Niclaas Andriesz hoorende zingen, het gehuil zijner stemme,
gantsch onaangenaam en als naar gewoonte, in mijne ooren klonk:
waarom ik wakker wordende geloofde, dat het gebalk van dien
kaerel mij in mijnen slaap gestoort hadt. Maar toen ik niet wijd van
mij af eenen Bul zag staan, bevroedde ik wel, dat deszelfs gebulk

mijne rust had afgebroken. Slaande daarom al bevende mijne oogen
rondom, zag ik met het opgaan der Zonne allerwegen grazige velden
en vrugtbaare akkers. Daar deeden zig ook boomen op; maar,
wonderlijk gezigt! zij waren beweegbaar, hoe zeer het ook zulk een
stil weêr was, dat zelfs het allerligtste veêrtje zig niet verroerde.
Wanneer nu de loeijende Bul regt toe op mij aankwam, zogt ik, al
bevende, naar een goed heenkomen; en ziende in die bevreestheid
eenen boom, niet verre van mij afstaande, trachtte ik daar op te
klauteren. Maar toen ik daar mede bezig was, begon hij een fijn
stemmetje van zig te geven, dog scherp, en even zodanig als dat
van een gramstoorig wijf, en terstond daar op kreeg ik al met eenen
uit der lengte zulk eene oorvijg, dat ik in zwijm rakende op mijn
neus viel. Door deezen klap als door eenen donderslag getroffen, en
door vrees eenen tijd lang beteutert leggende, hoorde ik allerwegen
gebons en geraas, even gelijk men doorgaans hoort in de
Vleeschhal, of op de Beursen der kooplieden, wanneer 't aldaar op
zijn drukste is. Na dat ik mijne oogen geopent had, zag ik dat het
gansche bosch rondom mij leevendig, en het veld met groote en
kleine boomen beslagen was, daar men 'er even te vooren slegts zes
of zeven hadt konnen tellen. Het is bijna onmogelijk uit te drukken,
hoedanig alle deeze dingen mij de harssenen ontstelden, en hoe
zeer ik door alle deeze guichelarijen als in de ziel beroerd wierd. Nu
dagt ik, wakker zijnde, te droomen: dan, dat ik van de spooken
geplaagd, en door Heintje Pik bezeten wierd: dan wederom beeldde
ik mij nog iets wanschikkelijkers in. Dog ik had den tijd niet om alle
deeze konst werktuigen en derzelver oorzaken te onderzoeken: want
een andere boom terstont toevliegende, stak eenen tak uit, welkers
uiterste met zes botten, als met zo veele vingers was voorzien. Hier
mede greep hij mij, ligtte mij op van de aarde, en voerde mij, die
niets deed dan schreeuwen, van daar weg, onder 't gezelschap van
een onnoemelijk getal boomen van allerlei soort en grootte, die een
geluit en gegons uitgaven, dat wel naar eene taal geleek, dog die
egter vreemd was voor mijne ooren; zoo dat ik daar van niets
anders dan de woorden Pikel Emi, vermits dezelve dikwils herhaald
wierden, hebbe konnen onthouden. Eerlang hoorde ik dat die
woorden zeggen wilden: een Aap van eene ongewoone figuur: want

uit de gedaante en opschik van mijn lichaam gisten zij dat ik een
Aap was, schoon in 't soort een weinig verschillende van de
Meerkatten welke in dit Land vallen. Andere hielden mij voor eenen
inwoonder van het Firmament, welken zij dagten dat de Vogel door
de lugt aldaar gebragt hadt; 't geen eertijds door de Jaarboeken van
dien Aardbol bevestigt wierdt meer geschied te zijn. Dog alle die
dingen vernam ik niet, dan eenige maanden daarna; en na dat ik de
onderaardsche taal was magtig geworden: want in dezen
tegenwoordigen toestand van zaaken had ik door vrees en gemoeds-
onsteltenis mij zelf vergeten, geen bezef konnende maaken, wat ik
van die levende en sprekende boomen had te denken, nog waar toe
deeze omgang, die traag met eenen langzaamen tred voortging,
dienen mogte: want die boom, op welken ik voor den Stier
vlugtende had willen klimmen, was de huisvrouw van den Richter
der Stad, die mede in de naaste Stad Richter was, en de
waardigheid der beledigde persoon verzwaarde de misdaad: want
het scheen dat ik, niet een slegt vrouwspersoon of van 't geringste
slag, maar eene Matroone van den eersten rang opentlijk had willen
zoeken tot mijne Devotie te krijgen. Dit was een ongemeen en
afgrijselijk schouwspel voor zulk eene zedige en eerbare Natie.
Eindelijk kwamen wij in de Stad werwaards ik gevangen gebragt
wierd. Dezelve pronkte niet minder door pragtige gebouwen dan
door de sierlijke orde en evenredigheid der wijken, buurten en
straaten. De huizen waren zoo hoog en aanzienlijk dat ze naar
toorens geleeken. De straaten waren vol wandelende boomen, welke
door 't laten zakken haarer takken zig in 't ontmoeten onderling
begroeteden, en hoe lager zij hunne takken lieten vallen, hoe
grooter bewijs zulks was van eerbied en onderwerpinge: invoegen
dat een eike-boom ter zelver tijd komende uit een aanzienlijk huis,
op deszelfs gezigt, alle overige boomen hunne meeste takken
hangen latende, agter uit gingen: waar uit men konde opmaken, dat
die eik wat meer dan gemeen was. En 't leet niet lang of ik vernam
dat hij de Richter der Stad was, en wel die zelve, wiens huisvrouw
voorgaf door mij beledigt te zijn. Terstont wierd ik naar boven in
dezes Richters huis gebragt, alwaar van stonden aan de deur wierd
agter mij gesloten en gegrendelt, waarom ik mij zelven begon aan te

merken, als verwezen tot het rasphuis. 't Geen deeze vreeze kragtig
in mij vermeerderde was, dat 'er drie wagters als op schildwagt voor
de deure wierden geplaatst, elk gewapent met zes bijlen, naar 't
getal haarer takken: want zo veele takken al zij hadden, waren zoo
veele armen, en zoo veele botten, zoo veele vingers. Ik bemerkte
dat boven op de stammen hoofden stonden, niet ongelijk aan die
der menschen, en in plaats van wortels zag ik twee voeten die zeer
kort waren, waar door het komt, dat de Inwoonders deezer Planeet
kroopen als slakken; zulks dat indien ik niet geboeid was geweest,
het mij ligt zoude hebben gevallen hen te ontsnappen, mits ik,
vlugger ter been zijnde, hen scheen te vliegen.

Een
Portuaansch Inwoner
Om mijn verhaal kort te maaken: ik kon nu klaar bespeuren dat de
boomen de Inwoonders deezes Aardbols waren, en dat dezelve
waren begaaft met redelijk verstant: en ik verwonderde mij over de
verscheidenheid, waar mede zig de Natuur in 't formeeren der
bezielde wezens schijnt te verlustigen. Deeze boomen komen in
grootte geenszins bij de onze, aangezien de meeste de gemeene
lengte van een mensch niet overtreffen, en eenige nog zelfs daar
onder waren; men zou die genomen hebben voor bloemen of
planten, en ik zag dezelve aan voor kinderen. Wonderlijk is 't, in
hoedanigen doolhof van gedagten mij die verschijnzelen vervoerden,

hoe veele zugtingen zij mij gekost, en hoedanig verlangen naar mijn
lieve Vaderland zij in mij hebben doen opkomen. Want alhoewel mij
die boomen gezellig scheenen, 't geluk hadden, om zig van eene taal
te bedienen, en met een soort van reden begaafd te zijn, zoo dat ze
eenigermaten onder de redelijke Schepzelen konden worden
gerekent; egter twijfelde ik, of zij met menschen konden worden
gelijk gestelt, en ik kon niet zien dat de geregtigheid, de
goedertierenheid, en andere zedelijke deugden onder hen gevonden
wierden. Door deeze onrustige gedagten geslingert wordende,
voelde ik dat mijne ingewanden beefden; en uit de bronnen mijner
oogen vloten als rivieren van traanen over mijn aangezigt. Dog
terwijl ik aldus mij overgaf aan de droefheid, en toen ik als een wijf
stont te huilebalken, traden mijne wagters in mijne kamer, welke ik,
uit hoofde der bijlen die zij droegen, niet anders dan voor beulen
konde aanzien. Deeze vooruitgaande wierd ik de Stad door naar een
voornaam huisgebragt, staande in 't midden der Stad. Ik beeldde mij
zelf toenter tijd in, dat ik Dictator geworden was, en hoger gezag
had dan een Burgermeester van Rome: aangezien 'er slegts twaalf
bondelbijlen voor de Burgermeesters wierden gedragen, daar ik 'er
met agttien omringd was. Aan de poort van het gebouw, werwaards
ik gebragt wierd, stond het stantbeeld der Justitie uitgehouwen in de
gedaante eenes booms, houdende met een haarer takken eene
Weegschaal. Het beeld zelf geleek eene Maagd, stuurs van aanzien,
scherp van gezigt, aanzienlijk, niet door eene lafhartige of wreede,
maar door eene zekere ontzachelijke somberheid. Dit deedt mij klaar
zien, dat hier de Raadsvergadering gehouden wierdt. Gebragt zijnde
op het Raad huis zelf, welkers vloeren met ingeleide marmersteen
pronkten, zag ik aldaar eenen verhevenen boom in een verguld
gestoelte als op den Richterstoel, met twaalf bejaarde bijgevoegde
Raadsheeren, die in eene welgeschikte orde en in even zoo veele
gestoeltens aan de regter- en slinker-hand des Presidents geplaatst
waren. De President zelf was een Palmboom boom van een
middelmatige hoogte, welken de verscheidenheid zijner bladeren,
die met allerlei kleuren geverft waren, boven de andere Richters
aanzienlijk maakte. Aan beide zijne zijden stonden Deurwaarders,
wel tot vierentwintig in getal, welke ieder gewaapent waren met zes

bijlen. Een schouwspel, dat schrikkelijk in mijne oogen was, mits ik
uit deezen gewapenden toestel deeze Natie voor bloeddorstig hield.
De Raadsheeren op mijne inkomste opstaande, verheften hunne
takken hemelwaards, welke Godsdienstige daad verrigt hebbende,
gingen zij wederom zitten. Na dat zij alle nedergezeten waren, wierd
ik in 't midden tusschen twee boomen voor de balie gebragt, welkers
stammen met schapenvagten rondom bekleed waren. Ik zag ze aan
voor Advocaten; en zij waren 't ook inderdaad. Alvorens zij hunne
pleidooien begonnen, wierdt des Presidents hooft met verscheide
zwarte deekens bewonden. Daarop begon de aanlegger eene
beknopte redenvoering te doen, welke hij tot drie maalen toe
herhaalde, en wierd met gelijke kortheid door den verweerder
beantwoordt. Op hunne pleidooijen volgde een stilzwijgen van een
halfuur. Toen stont de President, na dat hem het deksel van 't hoofd
was afgenomen, op, en andermaal zijne takken hemel waards
heffende, sprak hij eerbiediglijk eenige woorden, welke ik oordeelde
mijn vonnis te behelzen: want niet zoo haast hieldt hij op van
spreeken, of ik wierd weder te rug gebragt naar mijn oude rasphuis,
zulks ik mij niet anders voorspelde, dan eerlang uit deeze
bewaarplaats aan de geesselpaal te zullen worden gezet. Aldaar
alleen gelaten, na dat ik mij al het voorgevallene had te binnen
gebragt, belachte ik de dwaasheid dezer Natie: want het scheen mij
toe, dat zij veel eer een tooneelspel hadden gespeelt, dan Justitie
geoeffent, en alles 't geen ik had gezien, aangaande hunne
gebaarden, opschik, wijze van procedeeren enz, geleek eerder naar
openbaare spelen of klugten van Tooneelspeelders, dan naar
staatige Gerichtsplaatzen. Toen was het ook dat ik het geluk onzer
Waereld, en de voortreffelijkheid der Europische Natie boven dat van
alle andere Volkeren roemde. Maar schoon ik de domheid en
dwaasheid deezer onderaardsche Natie veroordeelde, moest ik egter
al met een bekennen, dat zij te onderscheiden waren van het
onvernuftige Vee: want de schoonheid hunner Stad, de
evenredigheid der gebouwen, en veele andere zaken gaven klaar te
kennen, dat deeze boomen niet ontbloot waren van redelijk
verstand, en niet geheel en al onbedreven in konsten en

wetenschappen, vooral der konstwerktuigen. Dog ik was van
gedagten, dat in dit land alle deugd en voortreffelijkheid ophielden.
Terwijl ik aldus bij mij zelf sprak, kwam 'er een boom met een
Lancet in de hand, welke mij mijne borst ontblootende, en mijnen
eenen arm opgestroopt hebbende, volmaaktelijk naar de konst
aderliet. Na dat hij daar uit zo veel bloed getrokken hadt, als 'er
scheen vereischt te worden, leide hij, met geen minder handigheid,
het verband. Dus zijn werk gedaan, en 't bloed naauwkeurig
bekeeken hebbende, vertrok hij, zonder een woord te spreeken, als
opgetogen in verwondering. Alle deeze dingen versterkten mij in 't
gevoelen 't geen ik wegens de dwaasheid deezes Volks had opgevat.
Dog zoo haast was ik de onderaardsche taal niet magtig, en alles mij
nader beduid geworden, of de veragting veranderde in
verwondering. De manier van procedeeren welke ik onbedagtelijk
veragt had, wierdt mij aldus uitgelegt: uit de gedaante van mijn
lichaam hadden zij mij aangezien voor een inwoonder des
Firmaments. Ik was hen voorgekomen als zulk een die eene eerlijke
Matroone van den eersten rang had willen geweld aandoen. Over
deeze misdaad was ik als schuldig naar de Vierschaar gesleept. De
eene Advocaat had mijne misdaad zeer verzwaard, en daar over
straffe gevordert ingevolge de wet: dog de ander had juist wel de
straf niet verbeden; maar aangeraden dezelve uit te stellen, tot dat
het bekend was geworden, wie, hoedanig, en waar van daan ik was;
en of ik een beest of redelijk schepzel was. Verders vernam ik dat
het opsteeken der takken een gewoonlijk Godsdienstig bedrijf was,
eer men tot beslissing eener zaak, overging. De Advocaten waren
met schapen-vagten bekleed, op dat zij gedagtig zouden zijn der
onnozelheid en der opregtigheid in 't bedienen van hun beroep. En
inderdaad zijn ze alle vroome en opregte luiden: waar uit het blijkt,
dat 'er in eenen welgestelden Staat vroome en eerlijke Advocaten
konnen zijn. Tegen de gene die haaren pligt niet betragten, zijn
zoodanige strenge wetten afgekondigt, dat 'er voor vitteren en
bedrog geen dekmantel te vinden is, dat 'er geen afbidden van
trouwloosheid, geen berging voor de lastertaal, geen huisvesting
voor oneerbiedig spreeken, nog geen uitvlugt voor loopjes meer is

overgebleven. De woorden driewerf te herhaalen plagt te geschieden
om de traagheid in 't bevatten, waar in de Inwoonders deezes
Aardskloots van alle andere Volkeren worden onderscheiden: want
maar weinige was het gegeven te verstaan 't geen zij ter loops
geleezen hadden, of te begrijpen 't geen zij maar eens gehoord
hadden. De gene die aanstonts een ding begreepen, wierden
gehouden ontbloot te wezen van gezond oordeel, en daarom
wierden dezelve zeer zelden toegelaten tot hooge en gewigtige
bedieningen: aangezien men aldaar op de proef hadt ondervonden,
dat de Staat in gevaar was geweest onder 't bestier der gene, die
van een zeer vaardig begrip waren, en die gemeenlijk schrandere
geesten genoemt worden: maar dat de langzaame van begrip, en
die, bij veragtinge, domkoppen worden geheeten, weder te regt
gebragt hadden, 't geen de eerstgemelde hadden in de war
gesmeten. Alle deeze dingen waren mij zo veele wonderspreuken,
dog na ernstig onderzoek, scheenen ze mij zoo vreemd niet. Maar
allermeest was ik verwondert over de voorvallen van die de
Presidents plaats bekleedde: (want men moet weten dat die eene
Maagd was, gebooren in die Stad, en van den Souverain aangesteld
tot Kaki of Oppersten Richter in de Stad:) want bij dit volk word
geen onderscheid altoos van kunne gemaakt in 't uitdeelen der
eerampten, maar eene verkiezing gedaan zijnde, worden de zaken,
rakende het Gemeenebest, den waardigsten toebetrouwd. Om nu
naar behooren van eens ieders bekwaamheden en gaven te
oordeelen, zijn 'er kweek-schoolen aangelegt, welker Opzienders of
Bestierders genoemd worden Karatti: ('t woord wil eigentlijk te
kennen geven Onderzoekers of Naspeurders). Deezer werk is, de
bekwaamheid en kragten van een iegelijk te onderzoeken, den aart
en inborst der jeugd in den grond in te zien, en na gedaan
onderzoek aan den Souverain jaarlijks op te leveren eene naam-lijst
der gene, die tot Staats-ampten konnen worden toegelaten; en daar
bij te kennen te geven in welke zaken een iegelijk het Vaderland
meest ten nutte kan verstrekken. Deeze naamrolle der Candidaten
ontvangen hebbende, beveelt de Souverain dezelve te boek te
stellen; op dat hij in zijn geheugen en als voor zijne oogen mag
houden de gene welke hij met de openstaande bedieningen staat te

bekleeden. De bovengemelde Maagd hadt vier jaren van te vooren
van de Karatti een schoone Attestatie gekregen, en daar op was zij
van den Souverain aangesteld tot Presidente van den Raad deezer
Stad, waar in zij gebooren was, Deeze gewoonte wordt heilig en
onschendbaar bij de Potuaners onderhouden: vermits zij vaststellen,
dat niemant de toestand der plaatze beter bekend is, dan de gene
die aldaar gebooren en opgevoed zijn. Palmka (dus wierdt de Maagd
geheeten) hadt met den allerhoogsten lof, geduurende den tijd van
drie jaaren, deezen post bekleet, en wierde gehouden voor den
schrandersten boom der gantsche Stad: want de langzaamheid van
haar begrip was zoo groot, dat zij eene zaak, zoo die niet drie- of
vier-malen herhaalt wierdt, kwalijk konde begrijpen. Dog 't geen zij
eens begreep, verstont zij in den grond, en loste alle geschilstukken
met zoo veel oordeel op, dat haare uitspraken als zoo veele
Godspraken wierden gehouden.
Zij wist waarin de grond der zaken was
gelegen,
En in de weegschaal van de billijkheid te
wegen
Het weiflend regts-geding: zij wist het heilig
regt
Te schiften van 't bedrog aan schijndeugd
vastgehegt.
Geen zeldzaam toeval kon haar doorzigt
ooit verduisteren,
Mits Themis zelv' altoos kwam haar
verstant opluisteren.
Hierbij kwam het toe, dat zij in den tijd van vier jaaren geen vonnis
heeft uitgesproken dat niet door het hoogde Potuaansche
Gerichtshof bevestigd, en met loftuigingen is vereerd geworden.
Derhalven kwam die inzetting ten voordeele van de vrouwelijke sexe,
welke ik in 't begin veroordeelt hadt, mij niet ongerijmt voor, na dat
ik de zaak naauwkeuriger had ingezien. Ik dagt bij mij zelf, wat
zoude 't al zijn zoo de Vrouw van onsen Bergschen Richter in plaats
van haaren Man eens in de regtbank zat? En wat zou men al zeggen,

zoo de dogter van onzen Advocaat Severini, eene Maagd versiert
met welspreekendheid en andere voortreffelijke gemoedsgaven, in
plaats van haaren dommen Vader de Gerichtszaken in de Vierschaar
bepleitte? Onze regtsgeleerdheid zou daar door weinig nadeel lijden,
en mogelijk zou 't regt zoo dikwils niet gebogen worden. Voorts dagt
ik, dat, vermits in de Europische Gerichtshovende zaken zoo schielijk
beslist worden, zoo de schielijk en onbedagtzame vonnissen tot een
rijper onderzoek wierden gebragt, dezelve niet weinig berispinge
zouden onderhevig wezen. Maar om voort te gaan met mijn verder
verhaal: de reden van de aderlatinge zeide men mij deeze te wezen.
Wanneer iemand van misdaad overtuigd is, wordt hij, in plaats van
eene geesselinge, verminking der leden, of den dood te ondergaan,
verwezen tot eene aderlatinge, op dat het kome te blijken of de
misdaad aan kwaadaartigheid, of aan bedorven bloed en sappen
moet worden toegeschreven; en of hij door zodanig eene kuur kan
worden verbeterd: invoegen deeze regtbanken meer verbetering dan
straffe beöogen. Egter behelsde deeze verbetering eenigzins eene
straffe, nademaal het eenigermaate eene schandvlekke veroorzaakte
door vonnis van den Richter deeze operatie te moeten ondergaan.
Zoo iemant zig ten tweedenmaale misging, wierdt hij de Stad
onwaardig geoordeelt, en naar het Firmament, waar naar toe zij alle
zonder onderscheid verwezen wierden, in ballingschap verzonden.
Dog van die verbanning, en van de natuur derzelve zullen wij straks
breeder spreeken. En aangaande dat die Chirurgijn, die mij eene
ader geopent hadt, op 't gezigt van mijn bloed als verstomt was
geworden; daar van was dit de oorzaak: dat namentlijk de
inwoonders deezes Aardbols in plaats van bloed, een helder en wit
vogt hebben, dat door hunne aders vloeit, en 't welk hoe witter het
is, hoe het ook des te grooter teeken van deugtzaamheid te kennen
geeft.
Dit alles vernam ik ten vollen, na dat ik de onderaardsche taale was
magtig geworden, waar door ik een gunstiger gevoelen voor deze
Natie begon op te vatten, welke ik al te roekeloos had veroordeelt.
Dog hoe zeer ik deeze boomen voor dom en zot in den eersten
opslag had gehouden; had ik egter terstont daar na bespeurt, dat zij

niet van alle menschelijkheid waren ontbloot, en dat vervolgens mijn
leven geen gevaar liep: in welke hoop ik ook bevestigd wierd, toen ik
zag dat mij tweemaalen daags spijs gebragt wierdt, die gemeenlijk
bestont in vrugten, groente en peulvruchten:—aangaande de drank
die bestont in een klaar vogt, 't aangenaamste en smaakelijkste dat
men bedenken kon.
De Richter in wiens bewaringe ik was, liet den Vorst of Landheer, zig
in eene nabijgelegen Stad onthoudende, van stonden aan weten, dat
hem bij geval in handen was gekomen zeeker redelijk Dier, maar van
eene ongewoone gedaante. De Vorst bewogen door die nieuwigheid,
beval mij in de taal te onderwijzen, en dat ik daar na zoude worden
gezonden naar zijn Hof. Hierom wierdt mij een taalmeester verzorgt,
onder wiens onderwijs ik in een halfjaar tijds zo verre vorderde, dat
ik met de inwoonders gemakkelijk genoeg konde praten. Na dat ik in
de onderaardsche taal mijnen eersten leertijd hadt doorgebragt,
kwam 'er een nieuw bevel van 't Hof nopende mijn verder onderwijs,
en ik wierd belast in de eerste beginzelen van 't kweekschool mij te
laten onderwijzen, ten einde dat de Karatti of Onderzoekers mijn
verstand zouden beproeven, en naspeuren in wat soort van
wetenschap ik de meeste hoop van mij gaf. Dit alles volbragten zij
zeer zorgvuldiglijk: maar terwijl ik in deeze loopbaan liep, wierdt 'er
geen mindere zorg voor mijn lichaam dan voor mijn verstand
gedragen; en zij waren wel voornamentlijk daar op uit, dat ik, zoo
veel immer mogelijk was, mogte worden gevormt tot het fatsoen
van eenen boom, ten welken einde eenige geleende takken aan mijn
lijf geschikt wierden.
Terwijl dit voorviel, onderhieldt mij mijn huiswaard 's avonds zoo dra
als ik, schoon laat, uit het kweekschool kwam, met verscheide
praatjes en vraagen. Hij hoorde mij met een overgroot genoegen
van al 't geene mij in deeze onderaardsche Reize ontmoet was,
redenkavelen; dog niet weinig verwondert was hij over mijne
beschrijving van onzen Aardkloot, en over den onmetelijken Lugt-
hemel onderscheiden door oneindige Sterren, waar meede dezelve
omringd was. Dit alles hoorde hij gretig en met oplettendheid aan;
dog hij wierdt eenigzins beschaamd op 't hooren van dat gene 't

welk ik hem verhaalde van de boomen onzes Aardkloots, welke
onbezield en onbeweeglijk met hunne wortels vast in den grond
staan; en eindelijk zag hij mij niet zonder verontwaardiging aan,
wanneer ik hem betuigde, dat onze boomen uitgehouwen zijnde,
dienden om de kachel te slooken en de pot te kooken. Dog na eene
ernstige overweginge, bedaarde eindelijk zijne gramschap, en
stekende vijf takken op naar den hemel (want zoo veele hadt hij 'er)
verwonderde hij zig over de wijsheid van den Schepper, welkers
redenen menigvuldig en verborgen zijn; luisterende voor het overige
naarstig toe naar mijne verdere vertellingen. Zijne huisvrouw die tot
nog toe van mijne tegenwoordigheid eenen afkeer hadt gehad,
vermits zij gehoord hadt, dat de oorzaak, waarom ik voor de
regtbank was gebragt geweest, waaragtig was, en dat ik door de
gedaante van eenen boom, welke wij in onze waereld plegen te
beklimmen, bedrogen was geweest; maakte, haare agterdogt
afgelegt hebbende, met mij peis. Maar ik, om niet in 't begin van
eene getroffen verzoeninge het versche litteeken wederom op te
krabben, wilde niet, dan in 't bijwezen van haaren man en op zijn
bevel, met haar aan het praaten komen.
DERDE HOOFDSTUK.
Beschrijving van de Stad Keba.
Terwijl ik nog in mijne leerjaaren was, leidde mijn huiswaard mij nu
en dan eens door de Stad, om mij te doen zien al 't geen daar in
fraai en 't meest aanmerkelijk was. Wij wandelden zonder eenig
beletzel, en 't geen mij 't wonderlijkste van allen voorkwam, zonder
eenigen toeloop der inwoonders; geheel anders als bij ons
geschiedt, alwaar de menschen als met geheele troepen komen
toevliegen, om te bezien al 't geen ongewoon is, en hunne
nieuwsgierige oogen te verlustigen; daar integendeel de bewoonders

deezer Planeet zig weinig laten gelegen leggen aan nieuwe snufjes,
en alleenlijk ernstige zaaken betrachten. Deeze Stad wordt Keba
geheeten en is de tweede in rang van het Potuaansche Prinsdom.
Deszelfs inwoonders zijn zoo deftig en schrander, dat men alle de
burgers zoude groeten voor Raadsheeren. De ouderdom wordt
aldaar boven maate in aanzien gehouden: want nergens bewijst men
den bejaarden lieden zoo veel eers, en nergens wordt de grijsheid
met meer agtinge bejegent: want men heeft 'er niet alleen ontzach
voor hunne woorden, maar zelfs voor hunne wenken. Ik
verwonderde mij dat een volk zoo zedig en deftig, zig met
spiegelgevegten, comedien en schouwspelen konde ophouden,
aangezien die dingen daar zoo weinig overeenkomst mede hebben;
't welk mijn huiswaard bemerkende, zeide: door dit geheele
Vorstendom is juk en ernst beurtelings onze bezigheid.
Saturnus zelf hoe stuursch en wreed hij is van
aart,
Word door den zagten luim weer van Jupijn
bedaart.
Onder andere loffelijke inzettingen deezes Vorstendoms was, dat de
eerlijke vermaken, dienende om den geest te verlevendigen, en dien
bekwaam te maken tot ernstige en moeijelijke bezigheden, wierden
toegelaten; aangezien zij vastelijk gelooven, dat de kwade luim en
de zwaarmoedige gesteltheden, de bronnen van zo veele beroerten,
opschuddingen en verkeerde raadgevingen, daar door uit den weg
geruimt worden. Hier door is 't, dat zij hunne gewigtigste
bezigheden met spel en boert mengen; parende egter zodanig de
staatigheid met de vriendelijkheid, dat deeze niet overslaat tot
dartelheid, nog gene tot droefheid. Maar niet zonder
verontwaardiging bemerkte ik, dat onder de schouw- en
tooneelspelen ook wierden gerekent disputeerkonstoefeningen:
aangezien 'er op zekere vastgestelde tijden in 't jaar
weddenschappen geschiedden, en onder eene vastgestelde
belooning voor den overwinnaar, twistredenaars, even als koppels
van kampvegters, tegens elkaêr gesteld wierden, bijna op dezelve
voorwaarden, als bij ons de kampgevegten der haanen of andere

feller dieren geschieden. Dit is de oorzaak, dat gegoede lieden
twistredenaars onderhouden, even als bij ons de jagthonden worden
onderhouden, en dezelve onderrigten in de Dialectica of konst van
Zintwisten; ten einde zij bekwamer en grooter snappers mogen
worden, tegen dat de tijd van 't jaar, tot kakelen bestemd,
aannadert. Hier door hadt zeeker rijk burger, Henochi geheeten, in
den tijd van drie Jaaren groote rijkdommen, en wel tot 4000. Ricatu
toe, gewonnen uit den veroverden buit van een eenigen
twistredenaar, welken hij ten dien einde onderhield; en het was al
meer dan eens geschied, dat hem voor den zelven zeer groote
sommen gelds waren aangeboden geworden van de gene die met
diergelijke oefeningen gewoon waren winst te doen; dog hij wilde
voor als nog dien schat, waar uit hij jaarlijks zoo veele inkomsten
trok, niet verkoopen. Met eene verwonderlijke vaardigheid van tonge
wist die kakelaar de redenen te ontzenuwen, te bekragtigen en te
verdraaijen, zijnde een meester in verstrikkende kwinkslagen, en in
de loopjes der Dialectica of Redeneerkonst: daarenboven was hij zo
afgeregt op de konsttreken van door distingueeren, subsumeeren,
en limiteeren, alle zijne tegenpartijders uit te strijken, dat hij ze op
zijn gemak den mond konde stoppen. Meer dan eenmaal ben ik bij
schouwspelen van die natuur, niet zonder de uiterste smerte,
tegenwoordig geweest: want ik hield het voor onbetamelijk en
verfoeijelijk zoodanige heerlijke oefeningen, welke onze schoolen
zulken luister bijzetten, tot tooneelspelen te maken: en wanneer ik
mij te binnen bragt, dat ik driemaalen, met de grootste toejuichinge
in 't openbaar gedisputeert, en daar door mijne Promotie bekomen
had; kon ik naauwelijks mij van traanen onthouden. Voor de rest
mishaagde mij de manier van disputeeren niet minder, dan de daad
zelve: want daar wierden zeekere aanhitzers gehuurd, welke zij daar
Cabalcos heeten, die, wanneer zij zien dat de drift der Redentwisters
begint te verkoelen, dezelve met een soort van prikkelen in de zijden
steeken, om ze weder vuurig te maken, en ze de afnemende kragten
te doen hervatten. Andere dingen, en welke ik grootelijks in zulk een
geslepen volk veroordeelde, laat ik daar, want ik schaame het mij
dezelve te melden. Behalven deeze Redentwisters, welke de
Onderaardlingen spottender wijze Mashakos, dat is gezegt

Krakkeelers, noemen, waren 'er ook andere gevegten van
viervoetige zoo wilde als tamme beesten, en van roofvogels, welke
men voor een stuk gelds, dat daar toe slont, zien kon. Ik vraagde
mijnen huiswaard, hoe 't mogelijk was, dat een volk van zoo veel
oordeel zulke voortreffelijke oefeningen, waar door men een talent
van welsprekendheid krijgt, de waarheid, ontdekt, en het verstand
gescherpt wordt, naar de schouwspelen verwees. Hij gaf mij ten
antwoord, dat zoodanige kampgevegten eertijds in de Barbaarsche
Eeuwen zeer in agtinge waren geweest; dog dat, vermits zij eindelijk
door de ondervindinge hadden geleert, dat de waarheid door
redetwisten meer uitgedooft, de jeugd dartel gemaakt wierdt
beroerten ontstonden en de allernuttigste studien als 't ware boeijen
wierden aangeklonken, zij die oefeningen van de Academien tot de
schouwspelen hadden overgebragt; en dat ook de uitkomst geleert
hadt, dat de leerlingen door stilzwijgen, leezen, en overdenken, veel
eerder tot het Meesterschap geraakten. Met welk antwoord, hoe
zeer ook het zelve schijn van waarheid hadt, ik geen genoegen nam.
In deeze Stad was eene Academie of Hoogeschool, alwaar de vrije
konsten naar behooren en met zeer veel deftigheid geleerd wierden.
Ik wierd van mijnen huiswaard in de gehoorzaal deezer school
ingeleid op eenen plegtigen dag, en op welken een Madic of Leeraar
in de Philosophie verkooren wierdt. Dat geschiedde zonder eenige
plegtigheid, behalven alleen dat de aanstaande Leeraar eene zeer
geleerde en sierlijke redenvoeringe deedt over een geschilstuk in de
Natuurkunde; waar na hij van de Bestierders der schoole op de
naamrolle der gene, welken het vergunt wordt opentlijk te leeraren,
wierdt aangetekent. Toen mijn huiswaard mij vraagde, hoe mij die
plegtigheid hadt aangedaan, gaf ik hem ten antwoord, dat mij
dezelve al te droog en te mager bij onze Promotien was
voorgekomen. Vervolgens deed ik hem verslag op wat wijze bij ons
Meesters en Leeraars worden gemaakt, te weten: na voorgaande
proefstukken te hebben gegeven van Disputatien. Hij hierop zijn
hoofd met rimpels trekkende, vraagde mij naar den aart en nature
van die Disputatien, en waar in dezelve van die der Onderaardlingen
verschilden. Ik zeide hem, dat ze doorgaans waren over zeer
geleerde en wetenswaardige zaaken: vooral aangaande de

Welcome to our website – the ideal destination for book lovers and
knowledge seekers. With a mission to inspire endlessly, we offer a
vast collection of books, ranging from classic literary works to
specialized publications, self-development books, and children's
literature. Each book is a new journey of discovery, expanding
knowledge and enriching the soul of the reade
Our website is not just a platform for buying books, but a bridge
connecting readers to the timeless values of culture and wisdom. With
an elegant, user-friendly interface and an intelligent search system,
we are committed to providing a quick and convenient shopping
experience. Additionally, our special promotions and home delivery
services ensure that you save time and fully enjoy the joy of reading.
Let us accompany you on the journey of exploring knowledge and
personal growth!
textbookfull.com

Biomaterials Nanoarchitectonics 1st Edition Ebara

About This Presentation

Slide Content

Tags

Categories

Download

Quick Actions

Statistics

Related Slideshows

Biomaterials Nanoarchitectonics 1st Edition Ebara

About This Presentation

Slide Content

Slide 1

Slide 2

Slide 3

Slide 4

Slide 5

Slide 6

Slide 7

Slide 8

Slide 9

Slide 10

Slide 11

Slide 12

Slide 13

Slide 14

Slide 15

Slide 16

Slide 17

Slide 18

Slide 19

Slide 20

Slide 21

Slide 22

Slide 23

Slide 24

Slide 25

Slide 26

Slide 27

Slide 28

Slide 29

Slide 30

Slide 31

Slide 32

Slide 33

Slide 37

Slide 38

Slide 39

Slide 40

Slide 41

Slide 42

Slide 43

Slide 44

Slide 45

Slide 46

Slide 47

Slide 48

Slide 49

Slide 50

Slide 51

Slide 52

Slide 53

Slide 54

Slide 55

Slide 56

Slide 57

Slide 58

Slide 59

Slide 60

Slide 61

Slide 62

Slide 63

Slide 64

Slide 65

Slide 66

Slide 67

Slide 68

Slide 69

Tags

Categories

Download

Quick Actions

Statistics

Related Slideshows

TLE-9-Prepare-Salad-and-Dressing.pptxkkk

LESSON 1 ABOUT MEDIA AND INFORMATION.pptx

GRADE-8-AQUACULTURE-WEEKQ1.pdfdfawgwyrsewru

Feelings PP Game FOR CHILDREN IN ELEMENTARY SCHOOL.pptx

Jeopardy_Figures_of_Speech_Template.pptx [Autosaved].pptx