Presidenten en hun raadgevers en voornaamste Krijgsofficieren
gedurig en lang bezig, want men gevoelde, dat zij een levenskwestie
voor de Federalen was, en later werd er een soort van formule
gevonden, waarop wij later mogelijk terugkomen; maar de vraag
mag wel gedaan worden: »Of het mogelijk is, een leger van boeren
en burgers, die niet betaald worden, op het punt van verlof onder
vaste, systematische militaire regelen te brengen!”
Het was waarlijk vermakelijk daar te Elandslaagte, om den stroom
van komende en gaande burgers gade te slaan. Beide waren even
gelukkig, beide schenen even talrijk. Zij reisden allen met eerste klas
biljetten, die vrolijke kerels. Niemand wilde in een tweede klas rijtuig
gaan zitten. De Regeering betaalde voor alles, ook voor de
spoorwegkaartjes. Waarom dan niet zoo lekker als mogelijk reizen?
Op weg bij de stations kregen zij versch brood, blikjes vleesch, jam,
visch, tabak—wat wil men meer? Koffie kon men op weg voor 6 d.
per kopje koopen. O! welk een pret! Zij lachten en zij tergden elkaar,
als groote schooljongens. Zij groetten elkander luidruchtig, wanneer
twee treinen elkander passeerden. Ping—ping—ping vlogen de
Mauserkogels door de lucht achter een wild bokje aan: de trein in
volle vaart, het wild in dollen angst. Ping—ping—ping—ping—ping;
uit elk raam staken de roers en de schaterende gezichten. De
Regeering was rijk; er was overvloed van ammunitie; »Oom Paul”
had er voor gezorgd! Schiet maar op, kerels! Ha! Ha! Ha! hoe loopt
het diertje. Allemaal mis! Hij is vrij. Het was wel verboden, dat
verspillen van patronen; maar wie stoorde zich in die dagen aan een
verbod? Er was wel eene boete van £ 5 op dien misdaad gelegd;
maar wie klaagde ooit een burger (die onbetaald voor zijn land ging
vechten) aan, en welke vrije burger heeft die boete ooit betaald,
indien aangeklaagd en schuldig bevonden? Druk maar op, jongens,
schiet! O 't is zoo heerlijk, dat schieten met de nieuwe Mausers, die
zoo goed treffen, met patronen, die geen penny kosten. Zulk eene
kans komt nooit weêr! Zulk een holiday keert nimmer terug! Neen—
dat 's waar ook.... De holiday ging spoedig voorbij, om niet weer
terug te keeren! Buller en Methuen, French en Roberts, met hun