Geert Goudlok het PVV 2025 verkiezingsprogramma, verteld door Gemini AI
Size: 9.08 MB
Language: nl
Added: Sep 03, 2025
Slides: 10 pages
Slide Content
n het rustige Kleidorp, waar de
huisjes van klei en de bloemen van
klei waren, woonde Geert Goudlok.
Zijn haar, een prachtige bos goudgele
klei, was in het hele dorp bekend. Geert
was de leider van zijn eigen
eenmanspartij, en hij had grote plannen
voor zijn dorp.
"Er komen te veel nieuwe kleifiguren
naar ons dorp!" riep Geert Goudlok
vanaf zijn kleien spreekgestoelte op het
dorpsplein. "Ze passen niet bij onze
tradities! Ons dorp is vol!" Een oude
bewoner van Kleidorp knikte bezorgd.
En dus bouwde Geert Goudlok een
muur. Een hoge, dikke kleien muur,
helemaal om Kleidorp heen. "Zo," zei
hij tevreden, terwijl hij de laatste
kleisteen op zijn plek duwde. "Nu zijn
we veilig. Alleen voor ons.”
Binnen de muren van Kleidorp
veranderde er iets. Geert Goudlok was
plotseling heel anders. Hij bezocht de
oudste bewoners, bracht ze warme
kleien soep en zorgde ervoor dat hun
huisjes perfect gerepareerd werden.
"Voor onze eigen mensen, alleen het
beste!” zei hij met een glimlach.
De kleischool van het dorp kreeg
gloednieuwe kleien boeken en de beste
Kleien leraren. De speeltuin werd
opgeknapt met een glijbaan die glom als
goud. "Onze kinderen zijn de toekomst
van Kleidorp!" verklaarde Geert
Goudlok plechtig.
De energierekening van klei werd voor
iedereen verlaagd. Niemand hoefde zich
zorgen te maken of ze hun kleien kachel
wel konden laten branden in de winter.
"Warmte en comfort voor iedereen
binnen de muur!" beloofde Geert.
De bewoners van Kleidorp wisten niet
goed wat ze ervan moesten denken.
Aan de ene kant was er die hoge, enge
muur die hen afsloot van de wereld.
Een man en een vrouw keken er
peinzend naar.
Maar aan de andere kant... was het
leven in het dorp wel heel comfortabel
geworden. De ouderen werden
vertroeteld, de kinderen kregen het
beste onderwijs en niemand had
geldzorgen. Hetzelfde stel zat nu
behaaglijk thuis.
Ze voelden zich veilig, maar ook een
beetje opgesloten. Ze werden goed
verzorgd, maar waren ook afgesneden.
Was Geert Goudlok streng en hard, of
juist gul en zorgzaam? Het was een
vreemd, dubbel gevoel.
En zo leefden de bewoners van
Kleidorp verder, in hun perfect
verzorgde dorp achter de hoge kleien
muur. Verward, maar comfortabel. En
ze vroegen zich elke dag af of dit nu het
beste was. Misschien wel. Misschien
ook niet.