KAVITHAI.pdf

poem

1. பின்னிணைப்பு 1
தமிழ்ப் பள்ளிப் பிரிவுக்கான கவிணதகள்
1. மார்க்கமமான்று ம ால்லாய்!

‘வாழ்கத�ழ்’ என்றறிந்த வவயம்பிளக்க
வாழ்த்ததாலிகள் �ழங்��ன்றார் மவைநாட்டுத் த�ழர்!
வாழ்கத�ழ் என்பதனால் வாழ்ந்�டுமமா த�ழ்தான்
வவகயாற்றும் த�ழ்க்�ட்டம் ம ாம்பிக்� டந்தால்!

பால்மரத்வதச் �ற்றிவரும் வபந்த�ழ ரறிவவப்
பாழ்க்�வகயிற் மபாட்டவடத்�ப் ப�த்தறிவவ மயாட்டி
மகாதைடுத்�க் கல்�ப்�ங் தகாடியாவளத் தாக்�க்
தகால்லும்�வை யுள்ளமட்டும் �வறதயாழிந்� மபாமமா?

தன்மான �ல்ைாத தறுதவையர் �ட்டம்
தாய்தமாழியிற் மப�தற்மக தயங்��ந்த நாளில்
‘தபான்தமாழியாம் எங்கள்த�ழ்! �கழ் ார்ந்த’ ததன்று
�ைம்�வதால் த�ழ்வளர்ந்� �த்�டுமமா த ால்ைாய்?

மகாள்�ட்டித் தம்�னத்வதக் �ட்வடயிமை தள்ளும்
�றும�யர் உன்னிவடமய ��ந்�ருக்�ம் மபா�
‘வாதளடுத்� எம்தமாழியின் வன்பவகவய மமா�
வவதத்�டுமவா’ தமன்பதனால் வளர்ந்�டுமமா த�ழ்தான்?

‘தாள்வருடி அடிவமதயனுஞ் ாக்கவடயில் �ழ்ந்�
த�ப்பவதமய மமாட் ’தமனும் தன்மான �ழந்மதார்
�ளும்வவக காணா� தவளிப்பகட்டுக் காக
மமன்வமதவனப் மப�வதால் �ட்சியுண்மடா த ால்ைாய்?

�ண்தணறிக்�ம் ர�மபாை வமயிருட்வடப் மபாக்�
தண்தணன் தறாளி��ம் தவண்ணிை� மபாலும்
பண்�ட்டிப் பா�வ க்�ம் வபந்த�ழாம் தாமய!
பண்பவடந்மத வாழ்வதற்� மார்க்கதமான்று த ால்வாய்!

க�ஞர் கா.மெருமாள்

2. 2. மரபுதனைக் காப்பொம்

தபற்றவர்கள் மனங்�ளிர வாழ்தல் மவண்டி
தபருவமதரும் பண்�நைம் காத்தல் நன்றாம்
கற்றவர்கள் என்பதவனக் கருத்�ற் தகாண்மட
கடவமதவன ஆற்றுவமத சிறப்பாம் தகாள்க
உற்றவர்கள் மற்றாவர ம�த்தல் மவண்டும்
உணர்மவாடு இனமானம் மபாற்றல் மவண்டும்
நற்ற�ழர் என்பதவனக் கருத்�ற் தகாண்மட
நட்மபாடு வக�லுக்� வாழ்தல் மமைாம்!

உடலுக்�ள் இருக்�ன்ற க்� மபாலும்
ஊ�யத்வதப் தபருக்��தம் உயர்தல் மவண்டும்
கடலுக்�ள் இருக்�ன்ற �த்வதப் மபாை
கற்மபாடு வாழவழி தபருக்க மவண்டும்
மடல்தாங்� மணம்��ம் மைவரப் மபாை
மண்�� �ழுந்தாலும் �னிதம் மவண்டும்
�டராக எழு�ன்ற தவய்மயா னாக
ம ாம்பலில்ைா தபருவாழ்� வாழ்தல் நன்மற!

தன்மானம் மபாற்று�ன்ற த�ழ னாகத்
தரணியிமை தவை��ர்ந்� வாழ மவண்டும்
தபான்வானம் சிவக்�ன்ற அந்� யாக
�ன்னவகவயச் சிந்��ன்ற மதாற்றம் மவண்டும்
தபண்வமதவனப் மபான்று�ன்ற மனத்தார் என்ற
தபருவமகவளப் தபற்றஇனம் நாமம என்மபாம்
தன்வமயுள மனிததரன வாழ்மவாம் என்றும்
தன் உயிர்மபால் மர�தவனக் காப்மபாம்!

பகா�.கி. தமிழ்மாறன்

3. 3. நீ உயர

உயரத் �டிக்�றாய் உரிய வழிதய�
உனக்�த் ததரியுமா தம்பி - தகாஞ் ம்
உட்கார்ந்� �தலில் சிந்�
உயர்�த் தாழ்�க்மகார் உண்வமக் காரணம்
உள்ளத்�ல் இருக்�� தம்பி - அவத
ஒழுங்� படுத்�� �ந்�

தவள்ளத்�ன் அளமவ தாமவர மைருமம
தவருங்�ளமானால் அழியும் - ��
தவள்ளத்�ல் �ண்டும் தவழயும்
உள்ளத்�ல் உயர்ந்தால் உயர்ந்�டும் வாழ்க்வக
உன்வ மா�டும் உைகம் - இவத
உணரத் �ருக்�றள் உத�ம்

நல்ைவத �வனத்� நல்ைவத உவரத்தால்
நல்ைவவ வந்�வன ம ரும் - �
நடந்தால் வாழ்த்�கள் �றும்
தபால்ைாத நரியின் �ணங்கள் வளர்ந்தால்
�ள்ளி மான்களா �டும் - இந்தப்
��மய உவனதவறுத் மதாடும்

�வதக்�ற எண்ணம் த யைாய் �வளக்�ம்
�வள�ைம் தாமன உள்ளம் - அ�
�ணாய்க் �டந்தால் பள்ளம்
�வதப்பவத �வதத்தால் �வளப்ப� �வளக்�ம்
��தயனக் தகாண்டால் ��தான் - இவத
�ளங்�ட த ான்னால் ம�தான்

க�ஞர் �னி னைைா முகம்மது

4. 4. �கரத்னதத் மதாடுப ாம்

�டியாத த யதை��ம் இல்வை என்னும்
�டி�வரவய எழு��ட �ந்த மவண்டும்!
படியாத எ���ந்தப் பாரில்இல்வை;
படிப்படியாய்ப் படிந்��டும் �ட்ட �ட்டால்!
�டியாத இரதவன்று தயக்கம் தகாண்டால்
�டிதவள்ளி உ�க்காமல் �ழும் �மழ!
அடியாத பழுப்பிரும்பா மவைாய் மாறும்?
அடி�வடயா தநடு�டியா ��ர்ந்� �ற்�ம்?

உறு�தபறும் எச்த யலும் உரங்தகா டுத்மத
உலுத்�வரும் தன்வமகவளப் �றதமா �க்�ம்!
பரி�தரும் �டதராளியால் பகைாய் மாறும்
பான்வமயதாய்த் ததாட்டததல்ைாம் தவற்றி ம ரும்!
�ரு�தரும் இவ ையத்�ல் மபத �ண்மடல்
�கமான ராகங்கள் அற்றுப் மபா�ம்!
கரு�வரும் கடவமதயைாம் �வமமய என்றால்
காைதமைாம் பழி�மந்� வாழ மநரும்!

காைத்�ன் கல்ைடிவயத் தாங்�த் தாங்�
கடவமத யின் தவற்றிவந்� மாவை �டும்!
மகாைத்�ன் அடிப்பவடயாய்ப் �ள்ளி மபாை
தகாண்டதகாள்க தவற்றிதபற �யற்சி மவண்டும்!
மவழத்�ன் தவற்றிதய�ல்? �ம்பிக் வகயில்!
தவல்வார்க்�த் �ணி�வரும் நம்பிக் வகயில்!
ஆழத்�ன் �வையறிந்� காவை வவத்தால்
அகப்படுமம �ரிவானும் �யல்வார் வகயில்!

க�ஞர் �ரமான்

5. 5. தமிழ் ாழ ப ண்டுமா?

த�ழ் வாழ்க தவன்ப�லும் த�ழ்வா ழா�!
த�ழ்ப்தபயவர வவப்ப�லும் த�ழ்வா ழா�!
��ழ்சிரிப்வபப் தபருஞ்சிரிப்பாய் அ�ழ்த்�க் தகாட்டும்
தகாக்கரிப்�ப் மபச் ாலும் த�ழ்வா ழாமத!
அ�ழ்�ன்ற தநஞ்த ல்ைாம் �ரு� தயல்ைாம்
ஆர்த்ததழும்உள் உணர்தவல்ைாம் �ளிரு மாமற
இ�ழ்கடல்�ழ் உைகதமைாம் �ழாக்தகாண் டாடி
ஏற்ற�கச் த ய்வ�லும் த�ழ்வா ழாமத!

பட்டிமன்றம் வவப்ப�லும் த�ழ்வா ழா�!
பாட்டரங்கம் மகட்ப�லும் த�ழ்வா ழா�!
எட்டி�ன்மற இைக்�யத்�ல் இரண்மடார் பாட்வட
எடுத்�வரத்�ச் �வவபடமவ �ழக்�னாலும்
தட்டி, �வர், ததாடர்வண்டி, உந்�வண்டி
தம்�தைல்ைாம் த�ழ்த�தழன் தறழு� வவத்மத
�ட்டி�ன்று தவையுவடத்� �ழங்�னாலும்
�டர்கமள த�ழ்வாழப் மபாவ �ல்வை!

த ந்த�ழ்த ய் அறிஞர்கவளப் �ரத்தல் மவண்டும்!
த ப்பதமாடு �யத�ழ் வழங்கல் மவண்டும்!
�ந்வதவர ைாறறிந்� ததளிதல் மவண்டும்!
�க்கழக உண்வமயிவனத் மதர்தல் மவண்டும்!
வந்தவர்த ய் �ங்�களால் த�ழர்க் �ற்ற
வரைாற்று �ழ்ச்சிகவள எடுத்�க் �றி
தநாந்த�ளஞ் த ழித்த�மபால் ��ய வவயம்
மநாக்�நவட யிடல்மவண்டும்! த�ழ்தான் வாழும்!

ொ லபரறு மமாழிஞாயிறு மெருஞ்�த்தைார்