Advances In Food And Nutrition Research Volume 71 1st Edition Jeyakumar Henry Eds

Advances In Food And Nutrition Research Volume 71 1st Edition Jeyakumar Henry Eds
Advances In Food And Nutrition Research Volume 71 1st Edition Jeyakumar Henry Eds
Advances In Food And Nutrition Research Volume 71 1st Edition Jeyakumar Henry Eds

1. Advances In Food And Nutrition Research Volume
71 1st Edition Jeyakumar Henry Eds download
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-
research-volume-71-1st-edition-jeyakumar-henry-eds-4634008
Explore and download more ebooks at ebookbell.com

2. Here are some recommended products that we believe you will be
interested in. You can click the link to download.
Advances In Food And Nutrition Research Volume 75 1st Edition Jeya
Henry
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-research-
volume-75-1st-edition-jeya-henry-5208614
Advances In Food And Nutrition Research Volume 76 Henry C J K
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-research-
volume-76-henry-c-j-k-5311608
Advances In Food And Nutrition Research Volume 74 First Edition Henry
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-research-
volume-74-first-edition-henry-5431626
Advances In Food And Nutrition Research Volume 81 1st Edition Fidel
Toldr Eds
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-research-
volume-81-1st-edition-fidel-toldr-eds-6613908

3. Advances In Food And Nutrition Research Volume 82 1st Edition Fidel
Toldr Eds
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-research-
volume-82-1st-edition-fidel-toldr-eds-6613910
Advances In Food And Nutrition Research 1st Edition Fidel Toldr
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-
research-1st-edition-fidel-toldr-48342976
Advances In Food And Nutrition Research 56 Steve L Taylor Eds
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-
research-56-steve-l-taylor-eds-2194018
Advances In Food And Nutrition Research 57 1st Edition Steve L Taylor
Eds
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-
research-57-1st-edition-steve-l-taylor-eds-2199832
Advances In Food And Nutrition Research 62 1st Edition Steve L Taylor
Eds
https://ebookbell.com/product/advances-in-food-and-nutrition-
research-62-1st-edition-steve-l-taylor-eds-2360758

5. ADVISORY BOARDS
KEN BUCKLE
University of New South Wales, Australia
MARY ELLEN CAMIRE
University of Maine, USA
ROGER CLEMENS
University of Southern California, USA
HILDEGARDE HEYMANN
University of California, Davis, USA
ROBERT HUTKINS
University of Nebraska, USA
RONALD JACKSON
Brock University, Canada
HUUB LELIEVELD
Global Harmonization Initiative, The Netherlands
DARYL B. LUND
University of Wisconsin, USA
CONNIE WEAVER
Purdue University, USA
RONALD WROLSTAD
Oregon State University, USA
SERIES EDITORS
GEORGE F. STEWART (1948 –1982)
EMIL M. MRAK (1948 –1987)
C. O. CHICHESTER (1959 –1988)
BERNARD S. SCHWEIGERT (1984–1988)
JOHN E. KINSELLA (1989 –1993)
STEVE L. TAYLOR (1995 –2011)
JEYAKUMAR HENRY (2011 –)

6. Academic Press is an imprint of Elsevier
225 Wyman Street, Waltham, MA 02451, USA
525 B Street, Suite 1800, San Diego, CA 92101-4495, USA
32 Jamestown Road, London, NW1 7BY, UK
The Boulevard, Langford Lane, Kidlington, Oxford, OX5 1GB, UK
Radarweg 29, PO Box 211, 1000 AE Amsterdam, The Netherlands
First edition 2014
Copyright©2014 Elsevier Inc. All rights reserved.
No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in
any form or by any means electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise
without the prior written permission of the publisher.
Permissions may be sought directly from Elsevier’s Science & Technology Rights
Department in Oxford, UK: phone (+44) (0) 1865 843830; fax (+44) (0) 1865 853333;
email:[email protected]. Alternatively you can submit your request online by
visiting the Elsevier web site athttp://www.elsevier.com/locate/permissions, and selecting
Obtaining permission to use Elsevier material.
Notice
No responsibility is assumed by the publisher for any injury and/or damage to persons or property
as a matter of products liability, negligence or otherwise, or from any use or operation of any
methods, products, instructions or ideas contained in the material herein. Because of rapid
advances in the medical sciences, in particular, independent verification of diagnoses and drug
dosages should be made.
ISBN: 978-0-12-800270-4
ISSN: 1043-4526
For information on all Academic Press publications
visit our website atstore.elsevier.com
Printed and bound in USA
14 15 16 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

7. CONTRIBUTORS
Iris F.F. Benzie
Department of Health Technology and Informatics, The Hong Kong Polytechnic
University, Kowloon, Hong Kong
Ruth S.M. Chan
Department of Medicine and Therapeutics, The Chinese University of Hong Kong, Shatin,
Hong Kong
Bernice H.K. Cheung
Department of Medicine and Therapeutics, The Chinese University of Hong Kong, Shatin,
Hong Kong
Siu-Wai Choi
Department of Health Technology and Informatics, The Hong Kong Polytechnic
University, Kowloon, Hong Kong
Chiara Gori
Department of Clinical Medicine, Sapienza University, Rome, Italy
Jeyakumar Henry
Clinical Nutrition Research Centre, Singapore Institute for Clinical Sciences, Singapore,
Singapore
Ivan C.H. Ho
Department of Medicine and Therapeutics, The Chinese University of Hong Kong, Shatin,
Hong Kong
Bhupinder Kaur
Clinical Nutrition Research Centre, Singapore Institute for Clinical Sciences, Singapore,
Singapore
Alessandro Laviano
Department of Clinical Medicine, Sapienza University, Rome, Italy
Serena Rianda
Department of Clinical Medicine, Sapienza University, Rome, Italy
Mandy M.M. Sea
Department of Medicine and Therapeutics, The Chinese University of Hong Kong, Shatin,
Hong Kong
Jean Woo
Department of Medicine and Therapeutics, The Chinese University of Hong Kong, Shatin,
Hong Kong
vii

8. PREFACE
The 8th World Congress on Developmental Origins of Health and Disease
has just ended in Singapore (November 2013). It attracted nearly 1000 sci-
entists from 52 countries. The diversity and number of participants signifies
the importance of this topic. The “fetal origins hypothesis” was proposed in
1989 by Prof. David Barker, working at the University of Southampton.
The fetal origins hypothesis suggests that fetal undernutrition in the first
and second trimester of gestation leads to disproportionate growth and pro-
grams later coronary heart disease in adulthood. In 1995,British Medical
Journalcoined the term “Barker hypothesis.” The notion that prepregnancy
diet and fetal and postnatal growth (all influenced by nutrition) can contrib-
ute to long-term health outcomes is a major shift in nutritional paradigm.
The Barker hypothesis may be the single most important medical observa-
tion of the twenty-first century. That adult disease may have its roots in early
life, particularly related to the diet consumed and nutrition, enables us to
potentially shape our health destiny by dietary interventions. Here is an
example of close synergy between food, nutrition, and health. It testifies
the need to better understand the mechanistic, metabolic, physiological,
and nutritional consequences of early programming.Advances in Food and
Nutrition Researchis at the forefront of publishing papers on the interface
of food and nutrition. In the years to come, we will see how dietary manip-
ulation early in life can imprint and shape our health trajectory.
C. J. HENRY
Singapore and Oxford
ix

9. CHAPTER ONE
Antioxidants in Food: Content,
Measurement, Significance,
Action, Cautions, Caveats, and
Research Needs
Iris F.F. Benzie
1
, Siu-Wai Choi
Department of Health Technology and Informatics, The Hong Kong Polytechnic University, Kowloon,
Hong Kong
1
Corresponding author: e-mail address: [email protected]
Contents
1.Introduction: Antioxidants in Food—Their Role and Importance 2
1.1Basic concepts of oxidation and the role of antioxidants 2
1.2Antioxidants: Types and action 3
1.3A closer look at ascorbic acid: A key antioxidant 4
1.4Human antioxidant defense and dietary influences 6
2.Measuring“Total Antioxidant Content” of Food 9
2.1Basic principles, notes on calibration, units, and confusion 9
2.2Limitations of the“total antioxidant content”approach: Cautions
and caveats 11
3.The FRAP Assay and Its Modified Form (FRASC) for Ascorbic Acid 13
3.1Basic principles 13
3.2The FRAP assay—Procedure in brief 14
3.3Application of the FRAP assay in food science 16
3.4A note on the“nonuric acid FRAP value”of blood plasma and its relevance
to nutritional science 16
3.5The modified FRAP assay (FRASC) for total antioxidant and ascorbic acid
measurement 32
4.Why Is the Antioxidant Content of Food of Interest? 33
4.1Basic concepts 33
4.2Antioxidants and health: The evidence and potential impact 34
5.Antioxidants in Food: Enigmas and Evolutionary Aspects 36
6.Mechanisms of Action: Redox Issues, Phytohormesis, and Colonic Microbiota 38
6.1Redox tone changes as a driving force for cytoprotection and the biological
sense of restricted bioavailability of dietary antioxidants: The redox-sensitive
KEAP-1–Nrf2 signaling pathway 39
6.2Colonic microflora and metabolism of food antioxidants: Moving into new
territory of the microbiome 42
Advances in Food and Nutrition Research, Volume 71 #2014 Elsevier Inc.
ISSN 1043-4526 All rights reserved.
http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-12-800270-4.00001-8
1

10. 7.The Story So Far 43
8.Concluding Remarks and Research Needs 46
Acknowledgments 46
References 47
Abstract
There are a multitude of antioxidants in foods, especially in foods of plant origin. Higher
intake of antioxidant-rich foods is clearly associated with better health and functional
longevity. The specific agents and mechanisms responsible are not yet clear, but there
is convincing evidence that including more plant-based, antioxidant-rich foods, herbs,
and beverages in the diet is effective in promoting health and lowering risk of various
age-related diseases. The content of some individual antioxidants, such as vitamin C, in
food can be measured, but it is not feasible to attempt to measure each antioxidant
separately, and methods have been developed to assess the“total antioxidant content”
of foods. One of the most widely used methods is the ferric reducing/antioxidant power
(FRAP) assay, which is relatively simple, quick, sensitive, and inexpensive to perform.
There are many published studies that have used the FRAP assay, and these have gen-
erated a very large database of total antioxidant content of foods that can help guide
food choices for increased antioxidant intake. The FRAP assay has also been used to
assess the bioavailability of antioxidants in foods and to investigate the effects of grow-
ing conditions, storage, processing, and cooking method on the total antioxidant con-
tent of food. The test can be employed as a quality control check device, and to detect
adulteration of food. Furthermore, in a modified form (FRASC), the assay can measure
ascorbic acid content almost simultaneously with the total antioxidant content of the
sample. In this chapter, basic concepts of oxidation and the role of antioxidants, as well
as the types and action of different antioxidants in foods will be reviewed briefly, and the
underpinning concepts and evidence for health benefits of increased intake of dietary
antioxidants will be discussed, with some focus on vitamin C, and also in the context of
our evolutionary development. The basic concepts and limitations of measuring“total
antioxidant content”of food will be presented. The FRAP assay and the modified version
FRASC will be described, and the total antioxidant content (as the FRAP value) of a range
of foods will be presented. Finally, issues of bioavailability and redox balance will be
discussed in relation to the biological significance and molecular action of antioxidants
in foods, some caution and caveats are presented about overcoming biological barriers
to absorption of antioxidant phytochemicals, and research needs to further our under-
standing in the important area of food, antioxidants, and health will be highlighted.
1. INTRODUCTION: ANTIOXIDANTS IN FOOD—THEIR
ROLE AND IMPORTANCE
1.1. Basic concepts of oxidation and the role
of antioxidants
In chemical terms, oxidation is the addition of oxygen to or the removal of
hydrogen or an electron from a molecule. A biological antioxidant can be
2 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

11. defined as a substance that prevents the oxidation of an important biomol-
ecule, such as a fatty acid, DNA, or a protein, by a reactive oxygen species
(ROS) (Ames, 1998; Halliwell & Gutteridge, 2007). ROS are partially
reduced or “energized” forms of oxygen (Table 1.1). Some ROS contain
an unpaired electron in an orbital and are sometimes referred to as “free rad-
icals”; others, such as hydrogen peroxide and singlet oxygen, are nonradical
species, but their reactivity is nonetheless greater than ground-state molec-
ular oxygen, allowing them to oxidize biomolecules they interact with.
Some ROS have important physiological functions (Ames, 1998;
Halliwell & Gutteridge, 2007). For example, nitric oxide is a vasodilator,
hydrogen peroxide is a key intracellular signaling molecule, and superoxide
and hydrochlorous acid play an important role in our innate immune defense
(Wink et al., 2011). However, an excess of ROS can lead to uncontrolled or
indiscriminate oxidation of important biomolecules. This deleteriously
affects their structure and function and is known as “oxidative stress”
(Ames, 1998; Halliwell & Gutteridge, 2007). The imbalance that results
in oxidative stress can be caused by excessive production of ROS, or to a
deficit in the antioxidants that oppose ROS and their damaging oxidative
effects (Fig. 1.1).
1.2. Antioxidants: Types and action
In an oxygenic environment, the threat of oxidative stress is ubiquitous and
continuous for all organisms, but the photosensitizing plants that are respon-
sible for our oxygenic environment are exposed to particularly high
Table 1.1Types of ROS and relative reactivity
ROS Redox couple E
0
(mV)
Hydroxyl radical HO
%
,H
þ
/H2O þ2310
Alkoxyl radical RO
%
,H
þ
/ROH þ1600
Peroxyl radical ROO
%
,H
þ
/ROOH þ1000
Glutathiyl radical GS
%/GS

þ920
Tocopheroxyl radical TO
%
,H
þ
/TOH þ480
Hydrogen peroxide H
2O
2,H
þ
/H
2O, HO
% þ320
Ascorbate radical Asc
%

,H
þ
/AscH

þ282
Superoxide radical O
2/O2
%
_ 330
One-electron reduction potentials at pH 7.0.
Source:Halliwell and Gutteridge (2007).
3Antioxidants in Food

12. intracellular levels of oxygen and ROS and have evolved specialized defense
factors to deal with the high oxidant challenge and protect plant structures
and tissues (Benzie, 2000). These factors are referred to as antioxidants.
The best-known antioxidant is vitamin C (ascorbic acid), but there are
various others, and many are unique to the plant kingdom. These include
“vitamin E,” a group of eight tocopherols and tocotrienols, and the very
large families of flavonoids and carotenoids (Benzie, 2005; Buettner,
1993; Gey, 1998; Tam et al., 2005). Indeed, there are thousands of different
antioxidants in plants, and they work in different ways (Table 1.2). Some
antioxidants prevent the generation of ROS, some are enzymes that destroy
ROS, some are small water-soluble molecules that act as reducing (hydrogen
or electron-donating) agents to “neutralize” free radicals, and some absorb
electrons or excess energy from ROS and “dissipate” this within their
complex lipophilic structure (Ames, 1998; Halliwell & Gutteridge, 2007).
Overall, the effect is to oppose ROS action and limit oxidative stress.
1.3. A closer look at ascorbic acid: A key antioxidant
Vitamin C (ascorbic acid) is present in high concentration in many plants
(Benzie & Wachtel-Galor, 2009; Frei et al., 1989; Gey, 1998;
Halliwell & Gutteridge, 2007; Halvorsen et al., 2002). The content of this
water-soluble antioxidant is particularly high in fruits, but it is found in var-
ious plant parts and aids repair and growth of plants and the ripening of seeds.
Figure 1.1The concept of antioxidant/oxidant imbalance and the development of
oxidative stress.
4 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

13. Most animals, fish, and reptiles can synthesize vitamin C in liver or kidney,
but humans have lost the ability to make ascorbic acid, even though we have
retained an absolute requirement for it (Benzie, 2000, 2003; Benzie &
Strain, 2005; Frei et al., 1989). Ascorbic acid is known to be needed for col-
lagen synthesis in humans, and severe deficiency results in scurvy, which is
nowadays rare but cases are nonetheless still reported (Doll & Ricou, 2013).
Humans must obtain a regular and adequate dietary supply to maintain
plasma and tissue levels, and the best dietary sources are fruits and vegetables
(Frei et al., 1989). In the past, the daily recommended intake of vitamin
C was set at a level (30 mg/day) that would prevent overt deficiency
(Newton et al., 1983). However, accumulated epidemiological and exper-
imental evidence indicates that the role of ascorbic acid in the human body is
not restricted to collagen synthesis and that it has an important role in health
maintenance overall (Benzie, 1999). Ascorbic acid is recognized as a major
Table 1.2Plant-derived antioxidant types, action, and sources
Antioxidant Action Mechanism Sources
Ascorbic acid
(vitamin C)
Scavenging
of ROS
Sacrificial interaction
by replaceable or
recyclable substrates to
scavenge and destroy
ROS
Fruits and vegetables,
particularly
strawberries, citrus,
kiwi, Brussels sprouts,
cauliflower, some
Chinese green
vegetables
“Vitamin E” (a, b,
d,g) isomers of
tocopherols and
tocotrienols
Quenching
of ROS and
chain
breaking
Absorption of electrons
and/or energy
Green leafy vegetables
(e.g., spinach); nuts,
seeds, especially wheat
germ; vegetable oils,
especially sunflower
Carotenoids
(hundreds)
Chain
breaking
Chain breaking at low
partial pressures of
oxygen, complements
action of vitamin E
Orange/red fruits and
vegetables (e.g., carrot,
tomato, apricot, melon,
pumpkin), green leafy
vegetables, peppers
Flavonoids (large
range of different
types)
Scavenging
of ROS
Sacrificial interaction Berries, apples, onions,
tea, red wine, some
herbs (parsley, thyme)
citrus fruits, grapes,
cherries
Source:Halliwell and Gutteridge (2007).
5Antioxidants in Food

14. player in human antioxidant defense (Benzie, 1999, 2000). Current dietary
recommendations are for at least 70 mg/day for women, 100 mg/day for
men, with higher levels advised in pregnancy and for smokers (Carr &
Frei, 1999). These levels of intake are recommended to attain “optimal” sta-
tus for health, though this has not been clearly defined. Human cells, espe-
cially white blood cells, and some organs, most notably the eye, contain
millimolar concentrations of ascorbic acid (Choy et al., 2001, 2003). Plasma
ascorbic acid concentrations in the fasting state range quite widely, from
<10 (worryingly low) to100mmol/l in apparently healthy adults (Choi
et al., 2004). Tissue and plasma levels are maintained by, and so reflect, die-
tary intake of vitamin C, and the plasma concentration of ascorbic acid can
act as a marker of fruit and vegetable intake (provided no supplements are
used) (Choi et al., 2004). A concentration <10mmol/l indicates very low
intake and severe deficiency, even if signs of scurvy are not clearly present
(Levine et al., 2011). Plasma levels at 1–2 h after ingestion of a large dose (1 g
or more) of vitamin C can approach 200mmol/l, but peak levels are limited
by restricted gastrointestinal absorption of a large dose and by urinary loss of
ascorbic acid when the plasma concentration exceeds the renal threshold of
100mmol/l (Levine et al., 2011). Therefore, most of a single, large dose is
not retained in the body, and regular, modest doses (500 mg or less) are likely
to be more effective in enhancing the ascorbic acid status of the body. In
large prospective trials, it has been shown that healthy people with higher
fasting plasma concentrations of food-derived ascorbic acid (i.e., not from
supplements) have significantly lower risk of incident diabetes, cancer,
stroke, heart failure, and all cause mortality in the ensuing years (Fig. 1.2;
Harding et al., 2008; Pfister et al., 2011). It has been estimated that for every
20mmol/l increase in fasting plasma ascorbic acid concentration, there is a
9% relative reduction in risk of incident heart failure and a 29% decrease in
risk of incident type 2 diabetes (Harding et al., 2008; Pfister et al., 2011).
Plant-based food is the primary source of ascorbic acid in human plasma.
However, it must be noted that the protective agent may not be vitamin
C itself. It could be something very closely associated with vitamin C in
plant-based foods, or it could be that the health benefits are due to the inter-
active effects of the various antioxidants present in plant-based foods.
1.4. Human antioxidant defense and dietary influences
The human body is exposed to ROS on a continuous basis, and we have an
effective antioxidant defense system that has evolved to help deal with the
6 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

15. threat of oxidant challenge (Benzie, 2000, 2003). The system is complex
and, as with plants, there are different types of antioxidants that prevent gen-
eration of, divert, or destroy ROS (Benzie & Wachtel-Galor, 2009). Our
intrinsic antioxidant defense is highly effective but not wholly adequate,
and dietary input of antioxidants is needed (Benzie, 2003; Benzie &
Wachtel-Galor, 2009; Norat et al., 2014). Plant-based foods and beverages,
such as fruits, vegetables, tea, coffee, spices, and herbs, are the main source of
antioxidants in the human diet (Benzie & Wachtel-Galor, 2009; Halvorsen
et al., 2006). It is noted that the only dietary-derived antioxidants that have
been shown to be essential for human health are the water-soluble vitamin C
and the lipophilic vitamin E (which in human tissues and structures is mainly
in the form ofa-tocopherol). Still, conceptually at least, the other antiox-
idants that evolved to deal with oxidant challenge in plants could have a role
to play in defending human tissues from this same challenge, augmenting our
endogenous antioxidant system in the prevention of oxidative stress. To
what extent they do this and their contribution to health outcomes are
0 1 2 3 4
0.0
0.2
0.4
0.6
0.8
1.0
1.2
Plasma vitamin C concentration
Self-reported dietary fruit and
vegetable intake
Quartiles of plasma vitamin C or dietary fruit and vegetable intake
Error bars indicate 95% Cl
Hazard ratio for incident heart failure
Figure 1.2Risk for incident heart failure decreases with increased plasma vitamin C in
subjects observed over a period of 16 years.Data taken fromPfister et al. (2011).
7Antioxidants in Food

16. not yet clear. Plant-derived antioxidants including the catechins and some
anthocyanins, carotenoids, xanthophylls, and other members of the vitamin
E family are found in human plasma (Table 1.3), and the antioxidant capacity
of human plasma increases after intake of polyphenol-rich dietary agents
such as tea and coffee (Benzie et al., 1999; Garcı´a-Alonso et al., 2006;
Hukkanen et al., 2006; Molan et al., 2008; Othman et al., 2007; Seeram
et al., 2008). However, the very low (nanomolar) concentrations of the
“nonessential” plant-derived antioxidants have made it difficult to study
Table 1.3Plant-derived antioxidants and their typical concentrations in fasting plasma
Concentration (m M) Food source
Ascorbic acid 10–60 Fruits, particularly kiwi fruits,
strawberries
Vitamin
E(a-tocopherol)
16–40 Wheatgerm, sunflower seeds, nuts
Epicatechin 0.005 Tea, chocolate, wine
Epicatechin gallate 0.041
Epigallocatechin
gallate
0.016
Epigallocatechin Undetectable
Catechin Undetectable
Quercetin 0.001 Apple, onion, red grape, leafy green
vegetables
Anthocynanin 0.046 Aubergine, blackberry, blackcurrant
Lutein 0.160 Green leafy vegetables, spinach, kale
Zeaxanthin 0.050 Wolfberry, egg yolk, corn, paprika
Lycopene 0.377 Tomatoes, guava, grapefruit,
watermelon
Β-carotene 0.354 Sweet potato, carrots, kale, butternut
squash
Phytoene 0.069 Most fruits and vegetables
Phytofluene 0.044 Most fruits and vegetables
Isoflavones 0.428 Soya, chickpea, peanut, alfalfa
Source: Benzie et al. (1993),Halliwell and Gutteridge (2007),Harding et al. (2008), andEngelmann
et al. (2011).
8 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

17. individual “nonessential” antioxidants in relation to their bioavailability,
bioactivity, and metabolism in human experimental trials, and most of the
evidence for their health benefits has come from epidemiological, food-
based studies. This is changing with the adoption of hyphenated technology
platforms, particularly liquid chromatography with tandem mass spectrom-
etry (LC–MS/MS), which provide highly specific and sensitive measure-
ment methods for many individual plant-derived antioxidants in foods,
plasma, and other biological materials. Still, the antioxidant fingerprint or
profiles of foods are far from complete as it is not feasible to measure each
and every antioxidant in a complex mixture such as food. In the face of this
limitation, a widely adopted approach is to determine the “total” antioxidant
content of food and of blood plasma following intake of antioxidant-rich
food (Bartoz, 2003). Several methods have been developed for measuring
total antioxidant content. InSection 2, basic principles of total antioxidant
content measurement and limitations of this approach are discussed, and
details of one of the most widely used methods, the ferric reducing/antiox-
idant power (FRAP) assay, along with the total antioxidant content (as the
FRAP value) of a range of foods are presented.
2. MEASURING“TOTAL ANTIOXIDANT CONTENT”
OF FOOD
2.1. Basic principles, notes on calibration, units,
and confusion
The different methods that have been developed to measure total antioxi- dant content of food use one of two basic principles and can be described as “direct” or “indirect” methods (Bartoz, 2003). The basic principle of a
direct method is to measure the reductive action of all redox-active (electron
donating) antioxidants present as they reduce a component, added to the
reaction mixture in excess, with the production of a change in an “indicator
signal.” The signal can be a change in absorption of light (spectrophotomet-
ric methods) or in an electrochemical signal, such as current flow. The mag-
nitude of the change in signal is directly related to the combined reducing
action of the electron-donating antioxidants in the mixture, and the signal
change can be quantified with reference to the signal change induced by a
calibrator, such as pure ascorbic acid, run in parallel. This electron transfer
principle is applied in, for example, the FRAP assay and in the assay referred
to as “Cuprac” in which cupric ions are reduced to cuprous ions (Benzie &
9Antioxidants in Food

18. Strain, 1996a). The basic principle of indirect (lag-phase) methods is to add a
“free radical generator” to the reaction mixture and to time how long it takes
before the antioxidants present in the reaction mixture are exhausted, and an
indicator molecule begins to be reduced by the radicals that by that stage act
unopposed on the indicator molecule. The reduction of the indicator mol-
ecule produces a change in signal, such as an absorbance change. The indi-
cator molecule can be a dye that changes color when oxidized, but an
unsaturated fatty acid can be used, with the change in spectral signal related
to the formation of conjugated dienes within the oxidized lipid (Bartoz,
2003). The lag-phase approach is most commonly used in the forms of
the oxygen radical absorption capacity test and the ABTS radical test
(Bartoz, 2003).
To translate changes in signal to “total antioxidant content” in direct
methods, the lag time is translated into a measure of antioxidant action with
reference to the lag time of a known amount of a purified antioxidant, most
commonly Trolox™ as calibrator (standard). This is a water-soluble ana-
logue ofa-tocopherol, and the most commonly used unit for reporting total
antioxidant activity ismmol/l (or mmol/l or mmol/g depending on the sam-
ple type) of “Trolox Equivalents” (“TE” though different terminologies are
used to express results). Solutions of Trolox™ can be used in direct reduc-
tive methods also, but solutions of pure ascorbic acid are often used because
ascorbic acid is inexpensive and highly soluble in water, and so some
researchers use units of “ascorbic acid equivalents” (AAE). These units
(TE and AAE) should be interchangeable because one molecule of Trolox™
and ascorbic acid can each donate two electrons, and therefore, in theory,
they have antioxidant “equivalence.” However, while Trolox™ in solution
is fairly stable, we have found it is far less easy to dissolve than the highly
soluble ascorbic acid. For this reason, ascorbic acid solutions of greater accu-
racy can be prepared. Yet, ascorbic acid, while fairly stable in its solid form, is
unstable in aqueous solution. Therefore, total antioxidant activity results
obtained using either Trolox™ -based or ascorbic acid standards can be over-
estimated because of, in one case, poor solubility, leading to lower actual
concentrations of standards than the nominal concentrations and, in the
other, degradation of the ascorbic acid in aqueous solution if these are
not prepared immediately before use. Such problems can be detected by
close monitoring of the signal given by the standards, which should be con-
sistent across different test runs and batches of standards. A further compli-
cation is that in direct reductive methods, the stoichiometric factor (which as
noted is 2.0 in the case of both ascorbic acid and Trolox™ ) is often applied to
10 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

19. give a result that reflects the number of electrons transferred during the reac-
tion. “In this case the ‘total antioxidant activity’ result is twice that of the
result expressed in either ‘ascorbic acid equivalents’ or “Trolox™equiva-
lents.” A further complication is that stoichiometric factors of antioxidants,
including Trolox™ and ascorbic acid, vary with concentration in some
methods. Moreover, while results on purified antioxidants such as ascorbic
acid can match fairly well across the different methods, results on complex
mixtures, such as food extracts or blood plasma, from the different assays do
not agree well because different antioxidants react differently in the different
test systems and reaction conditions. This makes it very difficult to make
meaningful comparison of “total” antioxidant results from studies that have
used different methods of measurement. It is easier to compare data obtained
using the same method, but even then results from different studies are often
difficult to compare directly because of differences in sample handling, stan-
dardization procedure, reaction conditions (time, temperature, pH), solvent
used, and the units used to express results. Various units, such as “TEAC”
units, “TAC” units, “TAA” units, “TRAP” units, “TE,” “AAE,” “radical
scavenging,” or “radical absorbance” units appear in the literature, and
some results are presented simply as absorbance or fluorescence units,
the lag time or the time taken to change the signal by a particular amount
(Bartoz, 2003). These variations in measuring principle and method
settings, calibration, and activity units reported cause confusion and make
it difficult to compare or combine results of different studies unless
sufficient information is given on how the results were obtained in terms
of: sample type and preparation; method and calibrator used; reaction time
used; the signal measured, and how that was translated into the result
presented (Benzie & Wachtel-Galor, 2013).
2.2. Limitations of the“total antioxidant content”approach:
Cautions and caveats
The basic concepts and principles of measuring total antioxidant content are
generally quite simple, but the underlying chemistry of the various methods
is complex, and as noted there are differences in measuring principles and
setting, calibrators, and reporting units to consider, confound, and confuse.
Each of the methods currently available has its own limitations, for example,
thiol groups do not react well or quickly in the FRAP assay so that GSH and
protein make very little contribution to the FRAP value, while results of
proteinaceous samples (meat, plasma) are overwhelmingly due to protein
11Antioxidants in Food

20. thiol groups, especially when the reaction time is prolonged to an hour or
more (Bartoz, 2003; Benzie & Strain, 1996a). Currently, there is no univer-
sally accepted “reference” method and even with the same method, reaction
conditions can vary greatly between laboratories. Furthermore, it must be
understood that the whole concept of measuring “total antioxidant activity”
by a chemical test has serious limitations (Bartoz, 2003). A clear understand-
ing of what each method measures is needed for the result to have some
meaning for nutrition, food, and health science. None of the methods mea-
sures all antioxidants present in a mixture. The tests are limited to measuring
the effect of redox-active antioxidants, and so do not measure the catalytic
action of superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx), or
the preventive action of ferritin. As noted, some are not sensitive to thiols,
while others furnish results that are determined largely by the action of thiol
groups in proteins present in the sample (Bartoz, 2003). The tests are all
in vitrotests and most if not all the reaction conditions are very far from
the physiological. Results on an extract of food may have little in the way
of physiological significance, as antioxidants may work in quite a different
manner when present in a mixture or in a living system, as opposed to in puri-
fied form orin vitro.There are also issues of bioavailability and biotransfor-
mation to consider. Dietary antioxidants are often not absorbed well, and
what is estimated to be contained in a food or the diet overall is unlikely
to reflect what enters the circulation (Davey et al., 2000). Those that are
absorbed may undergo rapid conjugation in the liver and renal clearance.
Antioxidants that are not absorbed may be extensively metabolized by the
colonic microbiota. For example, ring scission metabolites of catechins
(flavan-3-ols) in green tea are formed by colonic metabolism and are found
in the circulating plasma several hours after ingestion of green tea (Del Rio
et al., 2010). Therefore, data on thein vitro“total” antioxidant content of
foods are of limited value in relationto physiological relevance. Still,
despite its limitations, the measurementof“totalantioxidantcontent”of
foods has become a standard approach in nutritional and food science in
regard to the potential health benefitsor “value” of different foods and food
extracts or supplements (Ashfari et al., 2007; Bartoz, 2003; Benzie & Szeto,
1999; Benzie et al., 1999; Chung et al., 2001; De et al., 2008; Dragsted
etal.,2004;Duthieetal.,2006;Fernandez-Pachonetal.,2005;Garcı´a-
Alonso et al., 2006; Lotito & Frei, 2006; Ma et al., 2008; Rabovsky
etal.,2006;Serafinietal.,2003;Smetetal.,2006;Wachtel-Galor,
Szeto, Tomlinson, & Benzie, 2004). Indeed, a quick search of the literature
with key words of “antioxidant” and “food” reveals 19,677 papers
12 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

21. published between 2008 and 2013 (Pubmed accessed August 2013). Many
packaged foods now include a measure of “total antioxidant content” on
their labels and marketing materials. Therefore, it is important for food sci-
entists and nutritionists to understand the concepts and limitations outlined
above, and to generate and use data with these in mind.
In summary, different methods exist to measure the “total antioxidant
content” of foods, but there is no universally accepted reference method; there
are important caveats to the basic concept of measuring “total antioxidant
content” of food. Caution is needed in using the results. To compare results
from different analyses, it is important to understand what each method mea-
sures, how it is calibrated (standardized), and what the reported units of con-
tent or activity represent. It is important also to understand the limitations of
the method, and where possible to adopt a standard operating procedure for
the method. In this way, results obtained on different materials and from dif-
ferent research groups can be compared, integrated, and used to aid our
understanding of the role and value of “total antioxidant activity” in nutri-
tional, food, and health sciences. InSection 3, the focus is on one widely used
method, the FRAP assay. This method has low cost and high sensitivity, is
quick and relatively simple to perform, and has been used to generate a rich
database of total antioxidant content of a wide variety of foods. As will be
described, the method has been used also to assess bioavailability of reductive
antioxidants in foods and the effect of processing and cooking on the antiox-
idant content of foods, and it can be used to monitor batch-to-batch variation
and detect adulteration of foods. In addition, the method in a modified form
can be used to measure ascorbic acid in the sample almost simultaneously with
its total antioxidant content (Benzie & Strain, 1997).
3. THE FRAP ASSAY AND ITS MODIFIED FORM (FRASC)
FOR ASCORBIC ACID
3.1. Basic principles
The FRAP assay uses the reduction of the pale yellow-colored triazine- complexed ferric (Fe
3þ
) to its ferrous (Fe
2þ
) form as the signal, or
“indicator,” reaction in this direct method to measure “total” reductive anti- oxidant action. The 2,4,6-tripyridyl-s-triazine (TPTZ)–Fe
2þ
complex is
deep blue in color, and the reduction-driven change in absorbance at 593 nm is the signal measured. A wide range of sample types can be tested
in the FRAP assay, and the assay can be used successfully in a simple manual
version that requires little in the way of specialized equipment, in a
13Antioxidants in Food

22. semiautomated version using a microplate reader, or adapted to run in fully
automated mode using a user-defined program in a biochemical analyzer.
Reagents are stable and of low toxicity, sensitivity and precision of the
method are high, stoichiometric factors of reacting antioxidants are constant,
and the test is robust in that small differences in reaction conditions do not
markedly affect results. In a modified version known as the FRASC assay,
both the total antioxidant activity and the ascorbic acid (vitamin C) concen-
tration of the test sample can be measured virtually simultaneously by
employing ascorbic oxidase to destroy ascorbic acid in one of a pair of sam-
ples run in parallel (Benzie & Strain, 1997, 1999; Szeto & Benzie, 2002). In
addition, the contribution of uric acid, a possible confounder in the mea-
surement of total antioxidant activity of plasma, can be removed by simple
calculation (if the uric acid concentration is known), providing the “nonuric
acid FRAP” value (Benzie & Strain, 1996b; Benzie & Szeto, 1999). This is
useful when using the FRAP assay with plasma samples to investigate
absorption of antioxidants (Bartoz, 2003).
3.2. The FRAP assay—Procedure in brief
For detailed technical procedures, please refer toBenzie and Strain (1996a).
The basic protocol given here can be employed in a simple manual method
and can be translated by the user into a semiautomated microplate method or
a program designed for a fully automated method on a biochemical analyzer.
In brief, the method simply involves the addition of an aliquot of the sample
of interest to a measured volume of working FRAP assay reagent. This
reagent contains ferric chloride and TPTZ in acetate buffer. The working
reagent is prepared just before use by mixing 300 mmol/l acetate buffer
(pH 3.6), 10 mmol/l TPTZ in 40 mmol/l hydrochloric acid, and
20 mmol/l ferric chloride in a ratio of 10:1:1. The recommended relative
amounts of sample and reagent are 1:30. The sample must be in liquid form.
The solvent/diluent is usually water, but can be methanol, ethanol, or hex-
ane if lipophilic antioxidants are of interest. After 4 min (if the reaction is
carried out at 37

C), the absorbance at 593 nm is measured. If the reaction
mixture is kept at room temperature, a longer reaction time (8 min) is rec-
ommended to align results with those obtained with a 4-min reaction time at
37

C values. A reagent blank is used to zero the spectrophotometer at
593 nm (or as close to that as possible if wavelength selection is based on
filters). The absorbance of the sample/reagent mixture is used to calculate
14 Iris F.F. Benzie and Siu-Wai Choi

23. Another Random Document on
Scribd Without Any Related Topics

24. Αλλά 'ς τα καμπαναρεία
Δεν είν' τέτοια αδιαφορία·
Οι καμπάναις πλερωμέναις,
Έκαναν σα βουρλισμέναις.
Κι αφού είδα, ένα προς ένα,
Ούλα εκειά, που χα ιδωμένα,
Τρέχει τ' όνειρο και μπαίνει
Μέσα 'ς τη Φανερωμένη.
Ήτανε 'ς την εκκλησία
Λίγο φως και πολλή ερμία·
Και κοντά 'ς το ξυλοκρέβατο
Ξάφνου αγροίκησα να βγη
Ένα σκούξιμο μακρύ.
Ότι ελόγιασα πως θα ναι
Από τόσους ένας κάνε,
Που ελυπήθηκε και σκούζει . . .
Νά σου ο ίσκιος του Κουτούζη! (6)
Καθώς πάντα εσυνηθούσε,
Όμορφα ρούχα φορούσε,
Κ' έδειχνε καμαρωτά
Το καπέλλο του στραβά.
Εις το πονηρό του χείλο,
Πώσκιαζεν οχθρό και φίλο,
Έβλεπα με θαυμασμό
Που χε ακόμα το πικρό,
Το συνειθισμένο γέλιο,
Ξαστοχώντας το Βαγγέλιο·
Ετριγύρισε κομμάτι
Εις του Χάρου το κρεβάτι·
Αλλά βλέποντας εκεί
Το καπέλλο, το σπαθί,
Που ν' σημεία της αρχοντιάς,
Εσταμάτησ' ο παπάς·
Και καλά κυττάζοντάς τα,
Κι' όμορφα σηκώνοντάς τα,
Εις την κάσσα τα χτυπάει,
Και τ' ακόλουθ' αρχινάει,
Το κορμί του συχνοσειώντας,
Και τα λόγια αργοπορώντας·
 — Καλά κάμαν και σ' τα βάλανε
Εδώ πάνου, όταν σ' εβγάλανε!
Μα το ναις, οπού σου πρέπει,
Εις την ύστερή σου σκέπη,

25. Μπρος 'ς τον κόσμο να κρατής
Τα σημάδια της τιμής!
Μ' αυτά τα ίδια εγώ σε είδα
Που κυρίευες την πατρίδα·
Το θυμούμαι (ωιμένανε!) . . .
Επειδή δε μ' απομένανε,
Εκαθόμουνα ο φτωχός
Εις την γάτα μου (5) ομπρός,
Κάνοντάς της χάιδια χίλια,
Και σαν ν' άκουε της εμίλεια·
Μωρή γάτα, τι σου φαίνουνται
Τέτοια πράματα; υπομένουνται;
Να ν' ο Γιάννης (6) εις το σπίτι,
Με τον άλλο ξεκληρίτη,
'Σ την καθίγλα να προσμένουν
Ούλους τ'ς άρχοντες, που μπαίνουν,
Και ξανοίγουν, ενώ σκύφτουνε
Με τα ταπεινά κεφάλια,
Πλεζονιαίς (7) και κατρογυάλια;
Νιάι μου, να σε χαρώ,
Έχω πίκρα και κα μό
Να τους βλέπω, τσου καμένους,
Κυριακάτικα ντυμένους,
'Σ ταις καθίγλαις να καθίζουν,
Και τα ρούχα τους να χρίζουν!»
Τέτοια τσή λεγα· αλλά τώρα,
Οπού σ' εύρηκε η κακηώρα,
Πες, ποια στόματα σ' εκράξαν,
Και ποια στήθη αναστενάξαν;
Α δε σ' έκλαψαν, εγώ
Σαν παπάς τσου συχωρώ.
Ω! φωνάξετε, Καιροί,
Πού τον είδετε κριτή,
Τι καλό χει γεναμένο,
Κ' ευθύς φεύγω και σωπαίνω!
Έτσι λέοντας μεγαλώνει
Τη φωνή του και θυμώνει·
Μα καλό ναι πλούσιος να σαι,
Και ποτέ να μη θυμάσαι,
Πώς 'ς τους δρόμους αϊλογάνε
Κάποιοι μαύροι που πεινάνε;
Όταν έπλασαν τα χέρια,
Που σκορπήσανε τ' αστέρια,

26. Του θνητού τα σωθικά,
(Και τα πλάσανε καλά),
Πρώτ' απ' όλα τ' άλλα πάθια
Τσου έχουν βάλη τη Συμπάθεια·
Και την έδιωξες εσύ,
Σαν τη χήρα τη φτωχή,
Απ' τη νιότη σου την πρώτη,
Για να βάλης τη Σκληρότη·
Αυτή σώλεε να ζητάς
Το ψωμί της φτωχουλιάς,
Και το διάφορο να θες
Τρεις και τέσσαρες φοραίς.
Κι' ο φτωχός, απορημένος,
'Σ εσ' ερχότουν τρομασμένος,
Για να πη με το θλιμμένο
Χείλο· Το χω πλερωμένο!
Και 'ς τα πόδια σου να ρήξη
Κλάψαις μύριαις, και να δείξη
Τ' αχαμνά τα γερατειά του,
Τη γυναίκα, τα παιδιά του,
Και του ρούχου τα ξεσκλίδια·
Και του αμόλαες κερατίδια!
Κ' έτσι δα, με τέτοιους φόνους,
Για σαράντα πέντε χρόνους,
Παντελώς δεν είναι θάμα,
Μήτε αλλόκοτο το πράμα,
Αν εσύφθασες να κρύψης,
Απ' τους φόβους για να λείψης,
Το σωρό του χρυσαφιού σου
Και 'ς ταις τράβαις του σπιτιού σου.
Μα της φτώχειας η κατάρα,
Δυστυχώτατη τρομάρα,
Θα πλακώση την ψυχή σου
Σαν η πλάκα το κορμί σου.
Κύττα αν είν' Δικαιοσύνη
Εκεί πάνου, για να κρίνη!
Δεν ηθέλησε ν' αφήση (8)
Το κορμί σου να ψοφήση
Εισέ δρόμο ή σε καλύβα,
Μα 'ς την κάμαρη του Σκλίβα!
Εκεί σώμενε να φθάσης,
Και το λογικό να χάσης, —
Το παλιό το σπίτι αφίνοντας,

27. Εις τ' οποίο κάποιος εμπήκε,
Που πουλιό του δεν εβγήκε.
(Σκάψε, Ρώμα, για να ιδής
Μη τα κόκκαλά του βρης). —
Εκεί, ενώ 'ς αυτό το σπίτι
Εκοπίαζες με τη μύτη, (9)
Κάνοντας σαν τα παιδάκια,
Όταν φκειάνουν φυσουνάκια,
Σου σηκώναν κάποιοι τσάφοι (10)
Το κλεμμένο το χρυσάφι·
Εκεί εστέκαν, ενώ σώβγαινε
Του θανάτου ο γογγυσμός,
Τον αγροίκουναν, κ' ετρέμανε
Μη δεν ήτανε ο στερνός.
Κάνε εμπόρειες απ το βιο σου,
Έπειτ' απ' το θάνατό σου
Και της φτωχουλιάς ν' αφήσης,
Και τα στόματα να κλείσης.
Αλλά ο Διάολος εφάνηκε
'Σ το πλευρό σου αδερφικάτα,
Όταν έγραφες τη διάτα·
Και το χέρι σου τηρώντας,
Και σκληρά χαμογελώντας,
Ετραγούδουνε· Ω φτωχοί,
Που γυρεύετε ψωμί,
Κάθε λύπη τώρα αφήστε,
Και σε λίγο θα πλουτήστε·
Γραικοί σκλάβοι, ακαρτερείτε·
Γιατ' ευθύς θα λυτρωθήτε·
Ταις καδήναις θα πετάξτε,
Εις τη Ζάκυνθο ν' αράξτε,
Εις το μνήμα του να ορμήστε,
Και την πλάκα να φιλήστε. —
Κ' έτσι μ' όλο σου τ' ασήμι,
Μνέσκεις άκλαφτο ψοφίμι·
Όπως έζησες πεθαίνεις,
Κ' εκεί μέσα ο ίδιος μένεις,
Με ξεμυτερά τα νύχια,
Μαθημένα 'ς τα προστύχια·
Θέλω να σε ιδώ, σκυλί!
Κ' έτσι λέοντας, το σπαθί,
Το καπέλλο, του πετάει,
Και 'ς την κάσσα ευθύς χουμάει·

28. Ο παπάς εκεί γυρμένος,
Και 'ς τα χείλα του αφρισμένος,
Πολεμάει να την ανοίξη·
Κι' ότι αρχίνησε να τρίξη,
Εγώ πώλεα μην ορμήση,
Και το λείψανο χτυπήση,
Τρέχω γλήγορα κοντά,
Για να πω· μωρέ παπά!
Είναι ο μαύρος πεθαμένος!
Αλλά εξύπνησα ιδρωμένος.
Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ (1)
Έντονε! μαμουριασμένος,
'Σ τα γραψίματα γυρμένος . . . . (2)
Βρ' άφησέ τα, τ' άχερα!
Κάμε στρόμπαις (3). Έλα δα!
Σπούδαξε, να σε στιμάρουνε!
Βλέπω γω πώς με τρατάρουνε!
Τρέχα λάουραις να πάρης, —
Να πετειέται ο Ταβουλάρης (4)
'Σ τα πλιο όμορφα, που λες,
Να σου κάνη δυσκολιαίς,
Ή να κάνη, χα, χα, χα,
Το παιδί του Μεσαλά!
Μοναχό να τ' απαντήξω!
'Σ τον ακούτη θα του σφίξω,
Να του πω την κακή μέρα του·
Ας γελάη με τον πατέρα του·
Χα, χα, χα . . . . Ανανοήθηκα·
Νά 'ς την ώρα που εγεννήθηκα
Έσμπλαξα και το Τερτσέττη (5)
Να κυττάζη το Γρασσέτη, (6)
Τόμου σπάω το λάρυγγά μου
Λέοντας τα σπροπόζιτά μου·
Το Γρασσέττη να κυττάη,
Και να του χαμογελάη.
Νά τσου φίλους, που εγκαινιάστηκα!
Και πουρ δεν εξεκουτιάστηκα
Γιατί, πίστεψέ μου, εγώ,
Τόμου ιδώ γέλιο κρυφό,

29. Τόμου ιδώ κρυφή ματία,
Μπαίνω πάντα 'ς υποψία.
Αγκαλά μου, εγώ τα φταίω
«Πες μας βέρσα.» Κ' εγώ λέω.
»Ε Dottore! Μπρε, να ζης,
»Πες μας πρόζαις.
»Κ' εγώ ευθύς.
»Πες μας κι' άλλα, Dottor caro.»
Μπρε, χω κάψα και κατάρρο.
«Θα μας πης, δεν είν' το caso.»
Και λέω τόσο, που βραχνιάζω,
Και ξυπνάω μέσ' 'ς την αυγή . . .
Α! Α! γύρευε φωνή!
Όρσε, με το ρετσιτάρισμα,
'Σ το λαρύγγι τέτοιο χάρισμα!
Χου, χου, ακούς; Απομονή! . . . (7)
Και για μήνες. Μα πες τι
Για φωτίκι εις πλερωμή μου,
Τι μου δίνουνε οι νουνοί μου;
Με φορτώνουνται οι sciocconi,
Και παινούνε το Μαρώνη! (8)
Τι παινέσματα! Μαχαίρι,
Να παινάς τέτοιο χρυσάφι!
(Αγκαλά μου ο Θεός το ξέρει
Και για κείνους πόσα γράφει.)
Ε! αποφάσισα· θα σκάψω,
Όσα έχω να τα θάψω,
Καμμιά νύχτα σκοτεινή.
Να μη λάχη και τα ιδή
Ο Αντώνης, (9) ή με σμπλάξη
Il mio Nume (10) και τ' αδράξη·
Κι' ας γυρεύη 'ς το ταυλί μου,
Όποιος θέλη, ή 'ς την αυλή μου!
Τα τρουπόνω! Κι' ας του πη
Του Τερτσέττη, αν είν' καλή
Της αυλής μου τα κρυφά
Του κοκκόρου η κουτσουλιά,
Μα το Θεό, Τούρκος θα γένω·
Με τσιμπούκι θε να βγαίνω,
Θα φορέσω και σαρίχι,
Για να ιδώ αν αλλάξω τύχη.
Που πουλιό μου εγώ να ρήχνω
Βέρσα ολούθε, και να δείχνω

30. Κάθε μέρα το hic, hoc, haec! (11)
Θε να λέω· Σελάμ Αλέκ!
Είναι αδειανοί 'ς το φόρο
Να μου λένε· Σιορ Δοτόρο·
Είμαι ο Ισούφ· Μπέη παιδί·
Δε το ξέρεις; του Μουφτή.
Είμαι Μπέης, να σε χαρώ·
Δε με βλέπεις τι φορώ;
Από εννιά χρονών και πρίχου
Ξέρω το Αλκοράν ξεστίχου·
Και φαρσί το ξέρω· νά,
Θες να ιδής; Αμάν Αλλά·
Κι' άλλα κι' άλλα, ένα σωρό,
Που βαρειούμαι να σ' τα πω.
Δε μπορούνε να με ιδούνε·
Και τι τ'σώκαμ' ας το πούνε.
Τι να κάμω; Δίκιο έχουνε . . . .
Ούλοι ξέρουν τα κακά μου·
Ποιος δε ξέρει τη γενιά μου;
Κειο το ξέρει κάθε μπάμπαλο.
Που εγώ είμαι ένα σκυλί·
Είμαι με τον Eliogabalo
Πάντα μου φιλί κλειδί.
Ο Τιμπέριος ξάδερφός μου
Τόμου έρχεται ομπρός μου
Μ' αγκαλιάζει αδερφικά,
Και λιγώνει από χαρά.
Κάθε νύχτα μήπως πέφτω;
Πάντα προβατώ και κλέφτω·
Έχω ψεύτικα κλειδία
Για να γδένω μαγαζεία,
Και πετάω, πριν πάω σπίτι,
Ένα αυτί ή καμμιά μύτη·
Ω έχω πάθος, έχω λύσσαις,
Για ν' αβελενάρω βρύσαις.
Γιαμά ρώτα το Nerone
(Buon compagno e buon padrone)
Ρώτα τόνε αν ποτέ
Έμεινε χωρίς εμέ!
Να χε λείψω έμνεσκε in aria·
A! με τάιζε κουκουνάρια!
Θέλει το χετε ακουστά, —
Εγώ τού πα, τού πα· Α!

31. Πρέπει, Νέρωνα, τση μάννας σου
Τα μυαλά να τση πετάξης,
Και το Σένεκα να σφάξης . . . .
Ας τ' αφήσουμε, γιατί
Είναι η μέρα η σημερνή.
Σού πανε πολλοί τα κάλαντα;
Ώρα δείπνου επήα 'ς την Κλάδαινα, —
Ό,τι έφερναν την απλάδαινα, —
Και γυρίζοντας απάντησα
Ταμπουράδες, μαντολιά,
Και κιτάραις, και βιολιά·
Κάπου, κάπου, άκουα per via,
Και καμμία σιδεροστία·
Μ' ένα σίδερο σονάρουνε,
Τα βρωμόπαιδα το ζάρουνε·
Παίρνουν όβολα ωστόσο,
Κ' εγώ παίρνω un catriosso.
Εγώ πάω να κάμω βίζιταις;
Να χω φτώχεια να χω πόνους,
Και ν' ακούω· Σε πολλούς χρόνους.
Vale a dir: Dottor, να ζήσης,
Κι' από πείνα να ψοφήσης.
Ξέρω γω εκείνοι οι Άρχοντες
Το τι θέλανε να κάνω·
Το γιατρό το τσαρλατάνο!
Τσαρλατάνος; α! δε γένουμαι
Ξέρεις τι του αποκραίνουμαι,
Οποιανού με κονσουλτάρη;
«Έχω tormini.» — Χαμπάρι.
«Έχω βάρος 'ς το κεφάλι.»
Εκειό το χουν άλλοι κι' άλλοι
«Σιορ Dottore, έχω θέρμη·
»Τι να κάμω; γιατί σκιάζομαι.» —
Τι να κάμης; σε θιαμάζομαι!
Με την κάψα ξεθυμαίνεις·
Θα περάση, κ' έτσι γιαίνεις.
»Μου πεσε και ο Κωσταντής.» —
Τον εσήκωσες ευθύς;
«Μου έρχεται να πέσω χάμου·
»Έχω μέσ' 'ς τα σωθικά μου,
»Έχω σαν ένα σουγλί.» —
Μη σου καίεται καρφί.

32. «Αμμή τούτ' η λουλαμάρα,
»Που με φέρνει, 'ς το ταβλί μου
«Να κοιμούμαι πάντα;» — Κοίμου·
Ας περάση οπότε θέλη·
Κοίμου ως αύριο τι σε μέλει; —
Alle corte, — η γιατρική
Είναι semplice πολύ·
Σου το λέω χωρίς μπαρμπούτα·
Αν σου σκαρφιστή, σε τούτα
Μέτρα αλλιώτικα να πάρης,
Δεν είσαι γιατρός, μα Τσάρης. (12)
Όποιος θέλη τα μυστήρια
Να ξαγγλίση, έχει ντελίρια.
Εδώ ας έλθουνε οι γιατροί
Να μου πούνε, αν είν' καλοί,
Τι ναι κειο, 'π' ακούω μέσα μου,
Πάντα τόμου κομπονέρω·
Γιατί ακόμα δεν το ξέρω.
Ένα Βζιτ μέσ' 'ς τα μυαλά, (13)
Κι' όξω επίθετα . . . από κεια! (14)
Βζιτ, και βγαίνει λέξη, γιε μου,
Που δεν άκουσα ποτέ μου·
Βζιτ, και πράματα καινούρια
Που μερτάρουνε κουλούρια·
Βζιτ, κ' η πέννα πράμα ρέει,
Που κάνει άνθρωπο και κλαίει·
Βζιτ, κ' η πέννα ομπρός, ομπρός,
Και τελειώνεται ο χορός.
Στέκω λίγο . . . . γιαμά παίρνω
Στουμπωμένο το κουϊντέρνο
Από Βζιτ, και το κυττάζω,
Και πατόκορφα θαυμάζω·
Μπρε, τι είν' τούτ' η μπατόστα;
Ετρελλάθηκα de posta!
Τι μπαράκα βλέπω δω,
Που δεν έχει τελειωμό!
Πρέπει εδώ, για ν' αγροικήσουνε,
Εξ αρχής, να ξενυχτήσουνε!
Πρίχου γράψω, εγώ δεν είχα
Εις το νου μου μία τρίχα!
Όξω ένα ανεμοστρόφουλο
Από Βζιτ μέσ' 'ς τα μυαλά,
Γιαμά βλέπω εδώ ολοστρόγγυλα (15)

33. Τούτα τα πολλά κακά! —
Τα ξαναδιαβάζω πάλι,
Και με gorga έτσι μεγάλη,
Που ξανακουφαίνω δα
Ούλη μου τη γειτονιά!
Κι' αφού είδα και ξαναείδα
Που δε λείπει μία κουκκίδα,
Τα μπουρσώνω, αντιποδάω
Για το Νιόνιο (16), κι' ας πεινάω.
Ούλοι οι γιατροί του κόσμου
Τώρα ας έλθουνε, — μα ομπρός μου! —
Νάλθουνε να μ' ονοράρουνε,
Και το Βζιτ ν' αναλυτσάρουνε.
Να εκουνιόντανε για νάρθουνε!
Και να μη ξημερωθώ,
Α δεν ήθελα τσου πω·
Πριν τσοι σκάλαις ανεβήτε,
Να μου προβεντεριστήτε
Για ν' ακούστε . . . τι τηράζετε; —
Tromba acustica χρειάζεται.
Έτσοι γε . . . . Sior Cullen, στρώσου
Sior Morgagni, ανασκουμπώσου·
Signor Scarpa, Βζιτ che è ?
Quando sentesi, e perch6e ?
Μίλειε, δεν είσαι μαρμόττα·
Και, αν ορίζης, βήξε πρώτα
Sior Cottugno; Signor Valles;
Signor Zimmerman; Sior Wit;
Signor Cali, μέσ 'ς τση καρκάλαις
Έσμπλαξες κανένα Βζιτ;
Όρσε τώρα! . . . . η γιατρική
Μαζωμένους έχει εκεί
Ούλουτση τσου διαλεχτούτση·
Τι αποκρένουνται; Παπούτσι.
Παίρνουν τα σαράντα όρατα,
Φεύγουνε με τα μετσίλια
Ούλοι, σαν να μη τσου μίλεια·
Concludiamo: η φλυαρία
Per gli effetti μοναχά, —
Sulle cause, — τσιμουτία, —
Ούτε λίγα, ούτε πολλά.
Μη γυρεύης τι ναι Βζιτ
Oh! gli effetti, Signor sì.

34. Από Βζιτ, το Passio βγαίνει, (17)
Που το τύμπανο, κουφαίνει·
Βζιτ, και βγαίνει η Mottoneide (18),
Μ' ένα φάσκελο all' Eneide;
Από Βζιτ, με τσοι κορώναις
Βγαίνουν οι ντισερτατσιόναις,
Κ' ευθύς πάνε και κουρνιάζουνε,
Σείου, σείου, καμαρωτά,
'Σ το Demostene κοντά.
Με το Βζιτ πετιέται tutto
Il sonetto 'ς το χαρτί,
Ξάφνου ξάφνου come un rutto, (19)
Που για να βγη δεν αργεί.
Το Βζιτ τα χει γεναμένα
Όσα έχω καμωμένα·
Ούλα μου είν' του Βζιτ παιδία,
Ούλα, μα την Παναγία!
Μη le cause, — γιατί χάνεσαι·
Σου τα λέω, γιατί τα αισθάνεσαι·
Τέτοια ας λένε, αν ορίζουνε·
Γιατί αλλιώς, μου φλυαρίζουνε.
Μα σε σκότισα· σηκώνου
Κάπου, κάπου. Και του χρόνου.
ΤΟ ΙΑΤΡΟΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Τέλος πάντων ήρθε η ώρα,
Οπού εσπάρθηκε 'ς τη χώρα
Πως πεθαίνει τ' ανεψίδι
Του Δοτόρου του Ροΐδη·
Και ο Δοτόρος δεν αργεί,
Αμπονώρα την αυγή,
Το μπαστούνι του να βάλη
Αποκάτου απ' τη μασκάλη,
Και κουνώντας το κεφάλι
Και τα φρύδια, ευθύς αρπάζει
Το καπέλλο, και φωνάζει·
Ah! non voglio più aspettar;
Θε να ιδώ, costè sto affar.
Δυο — τρεις — τέσσερης — πέντε — έξη·
Αμπονώρα, και θα βρέξη·

35. Cosi par . . . . Μωρή κοπέλλα,
Να μου φέρης την ομπρέλλα·
Είναι ινκόμοδο πολύ
Για το χέρι να κρατή
»Την ομπρέλλα . . Μα θα πης·
»Θέλεις κάλλιο να βραχής;
»Νιάνκα τούτο δε μου μπαίνει.»
Κ' έτσι λέοντας κατεβαίνει,
Κι' απανταίχνει, εκεί που βγαίνει,
Ένα του σκολειταρούδι·
»Μωρέ, συ σαι ένα λουλούδι·
»Κ' εγώ εγίνηκα κουκκούδι.
»Πόσα βάσανα! χιλιάδες
»Τρεμουλιό, θέρμη, σοχάδες·
»Ma zà κάνω ogni sproposito
»Μέρα νύχτα Μπα! a proposito
»Vostra madre τι μου κάνει;
»Με τον μπάρπα πώς τα βγάνει;
»Πόσο πώχω να τη δω!
»Μωρέ, α δεν έχω καιρό·
»Έχω εκείνο τ' ανεψίδι,
»Που θα λέη· Μπρε το Ροΐδη
»Κάποιος θα τον αποκοίμισε·
»Ναι! — και θέλει μ' απεθύμησε!
»Πες τση pur πως τόμου αδειάσω
»Θάρθω εκεί να ολημεριάσω,
»Και να βράση ένα κοττόπουλο,
»Και να ψήση ένα γαλλόπουλο·
»Αγκαλά μου, — πίστεψέ μου, —
»Δεν έχω όρεξη ποτέ μου, —
»Με χορταίνει η μυρωδία·
»Μα σας κάνω συντροφία·
»Κ' έπειτα από το γιόμα,
»Απ' το ίδιο μου το στόμα
»Θε ν' ακούσης, για να κλαις,
»Ούλαις μου τσοι συφοραίς!
»Αγκαλά μου, μισοξέρει
»Ο Σιορ πάρες κάποια μέρη·
»Μα ούλαις, ούλαις, θα τσοι πω,
»Και θε να τσοι ξαναειπώ,
»Να τ'ς ακούση η Σιόρα μάρε·
»Είναι gravida, mi pare:
»Ας γεννήση alla buon' ora:

36. »Rispettabile Signora!
»Είναι αρχόντισσα graziosa,
»Είναι poi και generosa:
»Vera dama! — Tι γελάς;
»Να μου τήνε προσκυνάς. —
»Να τση πης τση Σιόρα μάρες,
»(Μα να μην είναι ο Σιορ πάρες)
»Να μου στείλη εκειά τα κλήματα·
»Addio caro: προσκυνήματα.» —
Και τη ρούγα του ότι αρχίζει,
Πάλι οπίσω του γυρίζει·
»Ε! κατ' ήθελα να πω·
»Α! . . για πες, να σε χαρώ,
»Κείνη, η μωραϊτοπούλα,
»Οπού είχετε για δούλα,
»Είναι zà ακόμη εκεί —
»Ben! την έχω για πιστή.
»Γεια σου, μάτια· προσκυνήματα·
»Και θυμήσου για τα κλήματα.»
Με τα κλήματα 'ς το νου του,
Πάει 'ς το σπίτι τ' ανεψιού του,
Κ' ευθύς πέφτει 'ς το σοφά
Λέγοντας· «Είμαι κακά!
»Είσε ούλα μου τα μέλη
»Έχω σαν ένα τρουβέλι·
»Μου σφυρίζουνε τ' αυτία, —
»Κ' εδώ πάντα μία χτυπία,
»'Σ τσου μηλίγγους μαρτελλάδες,
»E, per giunta, έχω σοχάδες·
»Κάλλιο να ήμουνα μαμούνι! —
(Στρέφεται προς ένα παιδί οπού γελάει, ενώ αυτός ομιλεί)
»Τι γελάς, εσύ, γουρούνι;
»Σου μετράω με το μπαστούνι
»Όσαις σέρνει ο Κουτσοφλέβαρος,
»Σου μετράω 'ς τη ράχη εσένανε!
»Τι σου φαίνεται! μ' εμένανε
»Δε γελάει κάνεις ποτέ! —
(Προς την αδελφή του)

37. »Ζαχαρένια μου, ένα τέ.
»Έλα δα! σε σκουτελούλα·
»Μπα! και ρούμ' μα μία σταλούλα. —
(Προς το παιδί)
»Σου την τρίβω εγώ τη μούρη·
«Perch6e no?
(Προς την αδελφή του)
Κ' ένα κουλούρι.
(Προς το παιδί)
»Σίγα, bestia, έβγα απ' εδώ.
(Προς την αδελφή του)
«Presto, cara. Θε να ιδώ
»Αν μπορώ να ζεσταθώ.»
»Μα τι γλήγορα που βγάνεις
»Ούλαις τσοι δουλειαίς που πιάνεις!
»Μώρχονται συχνά λιγούραις —
»Μυρωδιά από τσιπούραις·
»Ουφ!
(Προς το παιδί)
»Καλά, μωρέ, καλά!
(Προς την αδελφή του)
»Έβαλες το ρουμ σωστά.
»Αχ! να μου είχε την υγειά του!
»Πες μου, επήε ποτέ από κάτου;
Ζαχ.
Όχι, από τα ψες το βράδυ
Ροΐδ.
Vi dirò; καλό σημάδι.
Τίγαρης εις το κρεβάτι
Εγώ απόψε έκλεισα μάτι;
Κάθε λίγο είχα 'ς το νου μου

38. Την αρρώστια του ανιψιού μου.
Τόμου χάσω εγώ τον ύπνο,
Δε βασταίνω. — Μέγα δείπνο
Αύριο βράδυ 'ς του Reggente;
Dà la festa il Residente;
Μ' εκαλέσανε κ' εμένα
Μα τσου βούρλισε η Νοβένα! (1)
Πες μου, απόψε πως επέρα
Με το γιατρικό;
Ζαχ.
Το ξέρασε.
Ροΐδ.
Μωρή, τώλπιζα, και το πα
Με το νου μου . . . . Σώπα . . σώπα . . .
Ο γιατρός ο Ταγιαπιέρρας·
Μα το ναις, οπού ναι τέρας·
Είναι χάρισμα Θεού
Ταγιαπιέρρας (2) του κακού!
Ταγιαπ.
Σιορ Δοτόρο, καλή μέρα.
Ροΐδ.
Μωρέ, γεια σου, Ταγιαπιέρρα·
Καρτερούμε τσου γιατρούς·
Μπρε, σαν ψύχρα, — την ακούς;
Ταγιαπ.
Maintenant je ne sens rien; (3)
Il faut faire en medecin:
Il est temps de la finir.
Ροΐδ.
Κάνει ψύχρα, vengo a dir.
 
(Πιαίνει έναν κούνουπα)
Αχ! τον ηύρηκα per Bacco! . . .
Αρρωστία!. . . δο μου ταμπάκο.
Μωρέ, γεια σου· είναι καλός·
Είναι zà ξενοτικός·

39. Και ποτάζεις και μπερκέτι·
Μωρέ, νά· και γιόμισέ τη·
Αγκαλά μου, είναι μικρή.
Να σου δώσω και χαρτί.
Μπρε, δεν έχω· — Ζαχαρένια, —
(Δε μου κάμανε τα γένεια)
Πένναις, πένναις, και χαρτί,
Φέρ' εδώ φέρε πολύ·
Βλέπεις κιόλης, καρτερούμε
Τσου γιατρούς, και θε να ιδούμε
Ριτσετούλαις!. . . Ευτυχία,
Πώχουνε τα σπετσαρία!
Και τι έρχουνται να πούνε;
Ζαχαρένια, - θε να ιδούνε! . .
Τι κονσούλτο που θε να ναι!
Και τα σίσκλα θα γελάνε!
Μα για να γενή σωστό
Κράχτε και το Μαυριανό·
Κράχτε τόνε τι μου κάνει;
Και το Ζέππο το Ζαυλάνη·
Ναίσκε, ας έλθουνε, να ιδής,
Καρβελάς και Πανταζής·
Αμμή ο Βούτος πώς σου φαίνεται;
Δεν ηξέρει τι του γένεται·
Και κορδώνεται, — κοσπέττο!
E quel fatuo di Zorzetto?
Ο Μπερέττας . . .ναι . . . κ' εκειός,
Struca, strucca, είναι γιατρός.
Ταγιαπ.
Les voilà qui viennent; Silence:
Il faut avoir prudence.
Cher ami, vous êtes un fou.
Ροΐδ.
Τσαμπουνίζεις του κακού.»
Ήρθαν όλοι κ' εκαθήσανε,
Και με τρόπο εχαιρετήσανε,
Μα εκειός δεν αναδεύτηκε,
Μα τσου κύτταξε, κ' ερεύτηκε.
Τέλος βάνει τα γυαλιά του.

40. Ροΐδ.
Ναι· σα τώρα απάνου κάτου,
Ήρθε επέρσυ quel Signore, —
Quell' Inglese viaggiatore
Io l' andavo a salutar,
Era ricco e singolar.
Ha viaggiato quanto Cook;
Ma venir bisogna ad hoc.
Prima già voglio informar:
È imbrogliato questo affar;
Questo affar è imbrogliatissimo»
Και ο Καντιότος· va benissimo. (4)
Ροΐδ.
Vengo, caro: Τα συμπτώματα·
Περνάει πάντα τ' απογιόματα
Με μια σα λιμοκαψούλα, —
Πάντα,. . . αλήθεια λέω, Φιορούλα;
Κι' ακούει πόνο εδώ, και κλαίει.»
Και ο Δικόπουλος του λέει·
Δικόπ.
Και πότε έπεσε;
Ροΐδ.
          A ponto:
Vengo questo è un altro conto;
Voglio andare colle serie,
Non confondo le materie.
Τον κυττάζω εκεί κ' εδώ·
Δεν ηξέρω τι να πω.
Και για τούταις τσοι σκινέλλαις
Του έβαλα δύο τρεις αβδέλλαις·
Και του δίνω ένα πουργάντε,
Και του μπήχνω un vescicante.»
Και ο Δικόπουλος με γέλιο·
Δικόπ.
(Μωρέ, ακούς, Μπερέττα;) Meglio!
Ροΐδ.
Meglio; ναι, να σε χαρώ·
Grazie! io so quel che mi fo.

41. Κ' εγιατρεύτηκε, κ' εμίλησε,
Μα δελόγκου εξανακύλησε·
Είπα μέσα μου· Son stufo;
Sto ragazzo è già un martufo.
Κάνω, κάνω, ma un costrutto
Non lo vedo, e qui sta il tutto»
Οι γιατροί οπού αγροικήσανε
Τέτοια κούρα, κ' εσαστίσανε,
Κάνουνε να σηκωθούνε,
Ως για να συμβουλευθούνε·
Ροΐδ.
Alto là, Conprofessori!
Ragguardevoli signori,
Tra voi l'infimo già son;
Pur con vostra permission . . . .
Κ' έτσι λέοντας πάει να πάρη
Το χαρτί, το καλαμάρι,
Για να κάμη τη ριτσέττα.
Ροΐδ.
Ecco qui: l' ho fatta in fretta.
Κ' έτσι αρχίνησε να λέη·
Drachmas duas recipe rhei
Optimi pulverizzati,
Atque lapides, innati
Animalibus, addantur;
Citri semina adjungantur
In decoctum viperarum,
Atque Hoffman juventarum.
Et alteae et camomillae,
Tormentillae et potentillae.
          Pillulas Calomelani
Atque guttas Hoffemani,
Et radices erbao Paeoniae,
Atque feculum Laponiae,
Virginiana serpentaria;
Misce et fiant electuaria.
Εδώ είναι δύο ριτσέτταις·
Ή τη μία ή την άλλη,
Πες του Ρήγα (6) να τη βγάλη·
Πες του απ' όνομά μου, μάτια.»

42. Κι' ότι εγκρύλωνε τα μάτια,
Ευθύς φεύγουνε οι γιατροί
Σκοτισμένοι και κουτοί,
Κόκκινοι 'ς το πρόσωπό τους,
Κάνοντας και το σταυρό τους·
Κι' ο Ροΐδης θυμωμένος,
Κι' από δόξα μεθυσμένος,
Κοκκινίζει σαν το γάλλο,
Και φουνιάζει· «Δε θέλω άλλο!
Τούτα είν' εκειά που τσοι σαστίζουνε!
Μα μ' εμέ δε τσαμπουνίζουνε·
Δε μου δίνουνε αμπόδιο, —
Μα πεθαίνει . . . καταυόδιο!
Ma per altro, in conclusion,
Ebbi la soddisfazion,
Να τσου κάμω μία ριτσέττα,
Που δεν είναι για σεκέττα·
Νόστιμα την εφορμάρισα,
Κι' ούλους τση ντεσκαπριτσιάρισα!
ΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑ [208]
Δος μουτε άδεια να πατήσω
Το παλάτι το χρυσό·
Κάποιον ήρθα ναπαντήσω —
«Μέγα Γιώργο προσκυνώ,
»Σπάθα, πάντα 'ς στο πλευρό σου
»Να βαστάς, παρακαλώ,
»Και σα να τανε δικός σου
»Να κυττάς τον ουρανό.
»Σε ζητούν Γραικοί και Ιγγλέζοι
»Σαν αθάνατο νερό,
»Και το φως βαρεί και παίζει,
»Στο κορμί σου μοναχό —
»Πέφτω, λέει καθένας, χάμου·
»Και τη φτέρνα σου φιλώ:
«Κλώτσησέ με, βασιλιά μου,
»Αν επιθυμάς να ζω.»

43. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΕΙΣ ΨΕΥΤΗ
1
Η Μούσ' αλαφροπάτησε, κ' εστήθηκ' ομπροστά μου,
Και μώδειξε τη μύτη του για τη σκορδομυτιά μου.
2
Μούσα, και πώς να τονε πω για να βαλθή σε μέτρο
Βάλε του κάλπικ' όνομα, και πες τονε Κυρ Πέτρο.
3
Στρέψε, Σιρ Πίτερ, κατά με το γαληνό σου βλέμμα,
Κι' αν ημπορής βγάλε πνοή, που να μην είναι ψέμα
ΕΙΣ ΑΡΠΑΓΑ
Τέτοιο φίλο γω να χάσω!
Για τρεις μέραις θα περάσω
Με ψωμάκι, με τυρί.
Και συ, κόκκορε τ'ς αυλής μου,
Για το φίλο της ψυχής μου
Μαύρο βάψε το λειρί.
ΣΧΕΣΙΣ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ
Αργά πάει πέρα
Να βρη το φως του,
Τη θυγατέρα
Της γυναικός του,
Που χε δικό της
Φως το γαμπρό της.

44. ΤΟ ΨΙΧΑΛΟ
Σε βλέπω πάντα που κυλάς·
Για πες μου, ψίχαλο, πού πας;
Πού πας ομπρός οπίσω;
 — Τον κόσμο να φωτίσω.
ΞΕΡΗ ΠΟΛΥΜΑΘΕΙΑ
Δω μια φορά ήταν άνθρωπος, κ' εκεί ταν ένας τόπος.
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΥΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε,
Πάντοτ' ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε.
ΕΙΣ ΤΑ ΣΑΤΙΡΙΚΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΣ TOT ΕΚΔΟΤΗ
Το όνειρο.
(1) Καπίτολα) Οι εις Κέρκυρα, μ' άλλο όνομα ομοίως ιταλικό,
λεγόμεναις σκόλαις. Είναι στύλος οπού βαστάει ένα παννί
αγιογραφισμένο και εις ταις δύο μεριαίς.
(2) Λιρώνα) Βενετικό νόμισμα· εδώ σημαίνει την πλερωμή
των Ιερέων.
(3) Βατσέλια) Συνειθίζεται εις τη Ζάκυνθο, εις τα ξόδια να
προπορεύωνται παιδιά με δίσκους (βατσέλια), και εις τη μέθη
του δίσκου ένα λιβανιστήρι αναμμένο.

45. (4) Κουτούζης) Παπάς, ποιητής σατιρικός, και ζωγράφος. Η
μεγάλη πικρία και αισχρότης της ομιλίας του και των
σατιρικών του ποιημάτων τον έχθρεψαν με πολλούς, όθεν
αυτός έλεγεν ότι μόνος του φίλος και σύντροφος ήταν η
γάτα του. Η αγαπημένη του γάτα εφαίνετο και εις ταις
σάτιραις και εις τα ζωγραφήματά του, κάποτε και εις τα
εικονίσματα. Κοντά εις τα άλλα πράγματα ανάρμοστα εις τον
ιερό χαραχτήρα του είχε και τη συνήθεια να δείχνεται
κοσμικός λεβέντης· ράσα μακρινά ως ταις φτέρναις·
σκαλτσούνια κόκκινα μεταξωτά· παπούτσια με γάζους·
στραβό εβαστούσε το χαμηλό και πλατύγυρο καπέλλο, το
οποίον εσυνειθούσαν να φορούν εις τη Ζάκυνθο οι παπάδες.
— Εθάφτηκε εις τον ναό της Φανερωμένης, οπού μετά ταύτα
και ο σατιριζόμενος.
(5) Ίδε την προηγούμενη σημείωση.
(6) Ο σατιριζόμενος με τον αδελφό του· άτεκνοι και οι δύο.
(7) Πλεζονιαίς). Τα εις πολλά μέρη της Ελλάδας
ονομαζόμενα χειμωνικά, ή καρπούζια.
(8) Εις την κάμαρη του Σκλίβα). Ο Σκλίβας, πλούσιος
έμπορος, ήταν στενός συγγενής του σατιριζομένου. Λέγεται
ότι τούτος τον εγύμνωσε, ώςτε ο Σκλίβας από την απελπισία
έχασε το λογικό. Εννοεί ο ποιητής, ότι η Θεία Δίκη εφύλαε
εις τον απάνθρωπον άρπαγα κάτι χειρότερο παρά τη
φτώχεψη· να πεθάνη, δηλαδή, και αυτός τρελλός εις το σπίτι
του ανθρώπου τον οποίον αδίκησε. — Το παλιό το σπίτι
αφίνοντας). Ο σατιριζόμενος, πριν κληρονομήση τον Σκλίδα,
εκατοικούσε εις την οικία Καπνίση· αυτού, λέγεται, εδέχτηκε
έναν πλούσιον ξένον, τον έκλεψε, τον εφόνεψε και τον
έθαψε εις την αυλή του σπιτιού. Το σπίτι αυτό του Καπνίση
το εκληρονόμησε ο Κόμης Ρώμας. Εις τούτο αποβλέπουν οι
στίχοι, Σκάψε, Ρώμα κτλ.
(9) Ο σατιριζόμενος εις την τρέλλα του εφυσούσε με τη
μύτη.
(10) Τσάφοι) Κλέφταις· δηλαδή, όσοι τον ετριγύριζαν να τον
κληρονομήσουν.
Η πρωτοχρονιά.

46. (1) Διονύσιος ο Ροΐδης, τον οποίον πιστά ζωγραφίζουν τα
εξής δύο σατιρικά αυτοχεδιάσματα, ήταν Ζακύνθιος καλά
γεννημένος. Είχε σπουδάξη εις το Παταύιον, οπού
ακολούθησε τα φιλολογικά μαθήματα του Καισαρώττη, και
έλαβε και τον στέφανο της Ιατρικής. Το πολύ το διάβασμα
έκαμεν ώςτε εις το μικρό του κεφάλι εγεννήθηκε η ιδέα ότι
ήταν ένας μέγας νους, και εβάλθηκε να συγγράφη
επιστημονικά και ποιητικά κάθε λογής. Με τούτο το φρόνημα
εγύρισε εις την πατρίδα του, οπού η οικονομική του
κατάσταση τον ανάγκασε να κάμη το δάσκαλο· επειδή, ως
ιατρός, δεν επιτύχαινε εις καμμία θεραπεία, εις τρόπον ώςτε
εγελούσεν ο ίδιος για την ιατρικήν επιστήμη. Εις την πατρίδα
του επερνούσε ως σοφός, αλλά ιδιότροπος, άνθρωπος. Άμα
ο Σολωμός επέστρεψε εις τη Ζάκυνθο και επρωτογνώρισε
τον Ροΐδη, εκατάλαβε ότι ήταν ένα άτομο μοναδικό εις το
είδος του, και ότι έως τότε του είχε λείψη μόνον η αφορμή
να φανερώση όλα τα αξιογέλαστα ιδιώματά του. Ο Σολωμός
άρχισε να του δείχνεται άκρος θαυμαστής του, και να του
ανάβη τη δοξομανία του με τους πλέον κολακευτικούς
τρόπους μ' όλον ότι δεν ημπορούσε, ούτε τον έμελε, να
βαστάξη τα γέλοια όταν ο Ροΐδης του εδιάβαζε τα
συγγράμματά του· αλλά τούτος τυφλωμένος από τη φιλαυτία
ελογάριαζε μοναχά τα παινέσματα. Αυτά, και η γενναιότης
του Σολωμού, ο οποίος τον εβοηθούσε αδιάκοπα εις ταις
χρείαις του, [209] έκαμαν ώςτε ο Ροΐδης εμακάριζε τον εαυτό
του ότι ευρήκε τέλος τον άνθρωπον, οπού εννόησε το
πνεύμα του και την προκοπή του· τον έλεγε it mio Nume (ο
Θεός μου). Σιμά εις την αναποδιά του λογικού ο Ροΐδης είχε
μίαν άκρα ηθική αναισθησία· δεν ήταν όμως όλως δι' όλου
γυμνός από κάθε χάρισμα· ήταν καρδιογνώστης και είχε
ζωντανή, αν και παράξενη, φαντασία. -Η φιλία και οι
κολακείαις του Σολωμού τον έκαμαν να ξεσκεπάση τολμηρά
όλη τη φιλαυτία του και την καταφρόνεση, την οποίαν
αισθάνετο κατάκαρδα για τους πλέον πνευματώδεις και
προκομμένους συμπολίταις του, και να πεθάνη με την
πεποίθηση, ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος της εποχής του.
(2) Ο Ροΐδης πηγαίνει να εύρη τον ποιητή την πρώτη του
χρόνου 1824· τον βλέπει οπού γράφει, και απ' αυτό παίρνει
αφορμή να μιλήση, καθώς έκανε πάντα, για τον εαυτό του.
Φαίνεται ότι εκείνη την ημέρα ο Ροΐδης εις την ομιλία του
εσυγκεφαλαίωσε όλα του τα παράξενα ιδιώματα· όθεν η
φαντασία του Σολωμού έλαβε ζωντανήν εντύπωση, κ'

47. Welcome to our website – the perfect destination for book lovers and
knowledge seekers. We believe that every book holds a new world,
offering opportunities for learning, discovery, and personal growth.
That’s why we are dedicated to bringing you a diverse collection of
books, ranging from classic literature and specialized publications to
self-development guides and children's books.
More than just a book-buying platform, we strive to be a bridge
connecting you with timeless cultural and intellectual values. With an
elegant, user-friendly interface and a smart search system, you can
quickly find the books that best suit your interests. Additionally,
our special promotions and home delivery services help you save time
and fully enjoy the joy of reading.
Join us on a journey of knowledge exploration, passion nurturing, and
personal growth every day!
ebookbell.com