Գյուղատնտեսականապրանքներիյուրացմանևհարկմանաստվածաշնչյանվարդապետություն
Մի՛ատեքծանրաշխատանքը,ո՛չէլհողագործությունը,որըԲարձրյալըսահմանելէ։Սիրաք7։15
1
Հնգամատյան
Արդ,թողՓարավոնըգտնիմիխոհեմուիմաստունմարդևնշանակինրանԵգիպտոսիերկրի
վրա։ԹողՓարավոնըայսպեսանի.թողերկրիվրագործակալներնշանակիևյոթառատ
տարիներիընթացքումհավաքիԵգիպտոսիերկրիհինգերորդմասը։Եվթողնրանքհավաքեն
այդգալիքլավտարիներիողջպարենը,ևցորենըփարավոնիձեռքիտակկուտակեն,ևթող
քաղաքներումպարենպահեն։ԵվայդպարենըերկրիհամարպահեստկլինիԵգիպտոսի
երկրումլինելուսովիյոթտարիներիհամար,որպեսզիերկիրըսովիցչկորչի։Ծննդոց41։33-36
ԵվնահավաքեցԵգիպտոսիերկրումեղածյոթտարիներիողջսնունդըևպահեց
քաղաքներում.յուրաքանչյուրքաղաքիշուրջըգտնվողդաշտերիսնունդընապահեցայնտեղ։
Ծննդոց41:48
Եվսկսվեցինսովիյոթտարիները,ինչպեսՀովսեփնէրասել։Սովեղավբոլորերկրներում,
բայցամբողջԵգիպտոսումհացկար։ԵրբամբողջԵգիպտոսիերկիրըսովեց,ժողովուրդը
հացիհամարաղաղակեցփարավոնին։Փարավոննասացբոլորեգիպտացիներին.«Գնացե՛ք
Հովսեփիմոտ,ևինչորնաձեզասի,արե՛ք»։Ծննդոց41։54-55
ԵվՀովսեփըկերակրեցիրհորը,եղբայրներինևիրհորամբողջտնեցիներին՝ըստնրանց
ընտանիքների։Եվամբողջերկրումհացչկար,որովհետևսովըշատսաստիկէր,ևԵգիպտոսի
երկիրըևամբողջՔանանիերկիրըհյուծվեցինսովիպատճառով։ԵվՀովսեփըհավաքեց
ԵգիպտոսիերկրումևՔանանիերկրումգտնվածամբողջփողը՝ցորենիդիմաց,որընրանք
գնումէին,ևՀովսեփըփողըտարավփարավոնիտուն։ԵվերբփողըսպառվեցԵգիպտոսի
երկրումևՔանանիերկրում,բոլորեգիպտացիներըեկանՀովսեփիմոտևասացին.«Հաց
տուրմեզ,որովհետևինչո՞ւմեռնենքքոաչքիառաջ,որովհետևփողըսպառվեց»։ԵվՀովսեփն
ասաց.«Տվեքձերանասունները,ևեսձեզկտամձերանասուններիփոխարեն,եթեփողը
սպառվի»։ԵվնրանքիրենցանասուններըբերեցինՀովսեփիմոտ։ԵվՀովսեփընրանցհաց
տվեցձիերի,հոտերի,արջառներիևէշերիփոխարեն։Եվնանրանցհացովկերակրեցնրանց
ամբողջանասուններիդիմացայդտարի։Երբայդտարինավարտվեց,նրանքերկրորդ
տարումեկաննրամոտևասացին.«Մենքչենքթաքցնիմերտիրոջից,որմերփողըվերջացել
է։Մերտիրոջմոտէլմերանասուններնեն։Մերտիրոջաչքումոչինչչիմնացել,բացիմեր
մարմիններիցումերհողերից։Ինչո՞ւմեռնենքքոաչքիառաջ՝մենքէլ,մերհողը։Գնամեզու
մերհողըհացիդիմաց,ևմենքումերհողըլինենքփարավոնիծառաներ։Տուրմեզսերմ,որ
ապրենքևչմեռնենք,որերկիրըչամայի»։ԵվՀովսեփըգնեցամբողջԵգիպտոսիերկիրը
փարավոնիհամար,որովհետևեգիպտացիներըվաճառեցինիրենցդաշտերը,քանիորսովը
սաստկացելէրնրանցվրա։Այսպիսով,երկիրըդարձավփարավոնինը։Իսկժողովրդին
տեղափոխեցքաղաքներ՝Եգիպտոսիսահմաններիմիծայրիցմինչևմյուսծայրը։Միայն
քահանաներիհողըչգնեց,որովհետևքահանաներըփարավոնիցբաժինունեին,ևուտումէին
իրենցբաժինը,որըփարավոնըտվելէրնրանց։Ուստինրանքչվաճառեցինիրենցհողերը։
Յովսէփնասացժողովրդին.«Ահաայսօրձեզեւձերհողըգնեցիփարաւոնիհամար։Ահա՛ձեզ
համարսերմ,եւդուքցանեցէ՛քհողը։Եւբերքիցհինգերորդմասըտացէ՛քփարաւոնին,իսկ
չորսմասը՝ձերը՝արտիսերմացուի,ձերսննդի,ձերտնեցիներիեւձերերեխաներիսննդի
համար»։Նրանքասացին.«Դուփրկեցիրմերկեանքը,թողմենքշնորհգտնենքմերտիրոջ
աչքումեւլինենքփարաւոնիծառաները»։ՅովսէփըօրէնքդրեցԵգիպտոսիերկրումմինչեւ
այսօր,որփարաւոնինտրուիհինգերորդմասը,բացիմիայնքահանաներիհողից,որը
փարաւոնինըչդարձաւ։Ծննդոց47։12-26