Belarusian - The Gospels and the Acts of the Apostles.pdf

The Gospels and Acts are a collection of books in the Bible that tell the story of Jesus' life and the establishment of Christianity.

1. Евангеллі
іДзеіАпосталаў

2. Змест
ЕвангеллеадМатфея 1
ЕвангеллеадМарка 22
ЕвангеллеадЛукі 35
ЕвангеллеадЯна 58
ДзеіАпосталаў 75

3. Мацей
РАЗДЗЕЛ1
1КнігарадаводуІсусаХрыста,сынаДавіда,сына
Абрагама.
2АбрагамспарадзіўІсаака;ІсаакспарадзіўЯкуба;а
ЯкубспарадзіўЮдуібратоўягоных;
3ЮдаспарадзіўФарэсаіЗаруадТамары;аФарэс
спарадзіўЭзрама;ЭзромспарадзіўАрама;
4АрамспарадзіўАмінадава;Амінадаўспарадзіў
Наасона;НаасонспарадзіўСалмона;
5СалмонспарадзіўВаозаадРахавы;Бузспарадзіў
АвідаадРут;аАвідспарадзіўЕсэя;
6ЕсэйспарадзіўДавідацара;ацарДавідспарадзіў
СаламонааджонкіУрыевай;
7СаламонспарадзіўРаваама;аРаваамспарадзіўАвію;
АвіяспарадзіўАсу;
8АсаспарадзіўЯзафата;ЯзафатспарадзіўЁрама;Ёрам
спарадзіўАзію;
9АзіяспарадзіўЁатама;ЁатамспарадзіўАхаза;Ахаз
спарадзіўЭзэкію;
10ЭзэкіяспарадзіўМанасію;аМанасіяспарадзіў
Амона;аАмонспарадзіўЁсію;
11ЁсіяспарадзіўЕхоніюібратоўягоных,калячасуіх
перасяленьняўВавілон;
12Пасьлятаго,якяныбыліпрыведзеныяўВавілон,
ЕхоніяспарадзіўСалатыіла;Салатыілспарадзіў
Зарававэля;
13ЗарававэльспарадзіўАвіуда;Авіудспарадзіў
Эліякіма;ЭліякімспарадзіўАзора;
14АзорспарадзіўСадока;СадокспарадзіўАхіма;а
АхімспарадзіўЭліюда;
15ЭліудспарадзіўЭлеазара;Элеазарспарадзіў
Матфана;МатанспарадзіўЯкуба;
16ЯкубспарадзіўЯзэпа,мужаМарыі,адякой
нарадзіўсяІсус,якогазавуцьХрыстос.
17Такімчынам,усіхродаўадАбрагамадаДавіда
чатырнаццацьродаў;іадДавідадаВавілонскага
перасяленьнячатырнаццацьпакаленьняў;іад
перасяленьняўВавілондаХрыстачатырнаццаць
пакаленьняў.
18НараджэньнеІсусаХрыстабылотакімчынам:калі
маціЯгонаяМарыябылазаручаназЯзэпам,першчым
янысышліся,апынулася,штоянацяжарнаяадДуха
Сьвятога.
19ТадыЯзэп,мужЯе,будучысправядлівыміне
жадаючыаб'яўляцьЯе,задумаўтаемнаадпусьціцьЯе.
20Алекаліёндумаўпрагэта,вось,анёлГасподні
зьявіўсяямуўсьнеісказаў:Язэпе,сынеДавідаў,ня
бойсяпрыняцьдасябеМарыю,жонкутваю;Святога
Духа.
21ІнародзіцьянаСына,ідасіЯмуімяІсус,боЁн
збавіцьнародСвойадграхоўіхніх.
22Усёгэтасталася,кабзбылосясказанаеГоспадам
празпрарока,якікажа:
23Вось,ДзевазачнеінародзіцьСына,ідадуцьЯму
імяЭмануіл,штоазначае:знаміБог.
24ІЯзэп,устаўшыадсну,зрабіў,якзагадаўямуанёл
Гасподні,іўзяўжонкусваю.
25ІняведаўЯе,пакульненарадзілаСынасвайго
першынца,ідаўЯмуімяІсус.
РАЗДЗЕЛ2
1КаліІсуснарадзіўсяўБэтлеемеЮдэйскімудніцара
Ірада,вось,мудрацыпрыйшлізусходуўЕрусалім,
2кажучы:дзенароджаныЦарЮдэйскі?бомыбачылі
зоркуЯгонаўсходзеіпрыйшліпакланіццаЯму.
3Пачуўшыгэта,карольІрадзанепакоіўся,іўвесь
Ерусалімзім.
4І,сабраўшыўсіхпершасвятароўікніжнікаў
народных,пытаўсяўіх,дзепавіненнарадзіцца
Хрыстос.
5Янысказаліяму:уБэтлеемеЮдэйскім,ботак
напісанаўпрарока:
6Іты,Бэтлееме,узямліЮдэйскай,неменшысярод
князёўЮдэйскіх,бозцябевыйдзеНачальнік,якібудзе
кіравацьнародамМаімІзраілем.
7ТадыІрад,таемнапаклікаўшымудрацоў,старанна
выпытаўуіх,уякічасзьявіласязорка.
8ІпаслаўіхуВіфлеемісказаў:ідзіцеістаранна
разведайцеДзіцятка;ікалізнойдзецеяго,паведамце
мне,кабіямогпрыйсціпакланіццаяму.
9Яны,выслухаўшыцара,пайшлі;івось,зорка,якую
яныбачылінаўсходзе,ішлаперадімі,пакульне
прыйшлаінесталанадмесцам,дзебылоДзіця.
10Убачыўшызорку,яныўзрадавалісявельмівялікай
радасьцю.
11І,увайшоўшыўдом,яныўбачыліДзіцятказ
Марыяй,МаціЯгонай,іўпалініцма,іпакланілісяЯму;
золата,іладан,ісмірна.
12ІатрымаўшыўснепапярэджаннеадБога,кабне
вярталісядаІрада,іншайдарогайадышліўсваюкраіну.
13Каліяныадышлі,вось,анёлГасподнізьяўляецца
Язэпуўсьнеікажа:устань,вазьміДзіцяткаіМаці
ЯгонуюіўцякайуЕгіпет,ібудзьтам,пакульнескажу
табе,боІрадбудзешукацьдзіця,кабзагубіцьяго.
14.Устаўшы,ЁнузяўДзіцяткаіМаціЯгоўначыі
пайшоўуЕгіпет.
15ІбыўтамдасьмерціІрада,кабзбылосясказанае
Госпадампразпрарока,якікажа:зьЕгіптаЯпаклікаў
СынаМайго.
16ТадыІрад,убачыўшы,штомудрацызьдзекаваліся
зьяго,моцнаразгневаўсяіпаслаўзабіцьусіхдзяцей,
якіябыліўБэтлеемеіваўсіхваколіцахяго,аддвух
гадоўіменш,паводлечас,праякіёнстаранна
распытваўмудрацоў.
17ТадыспоўніласясказанаепразпрарокаЕрамію,які
кажа:
18УРамебыўчутныголас,галашэннеіплач,івялікі
плач:Рахільплачападзецяхсваіхінехочасуцешыцца,
боіхняма.
19КаліжІрадпамёр,восьанёлГасподніз'явіўсяўсне
ЯзэпуўЕгіпце,
20кажучы:устань,вазьміДзіцяіМаціЯгоіідзіў
зямлюІзраілеву,бопамерлітыя,штошукалідушы
Дзіцятка.
21Іўстаў,узяўДзіцяткаіМаціЯгонуюіпрыйшоўу
зямлюІзраілеву.
22Пачуўшыж,штоАрхелайваладарыўуЮдэізамест
Ірада,бацькісвайго,пабаяўсяісцітуды;
1

4. Мацей
23І,прыйшоўшы,пасяліўсяўгорадзе,якіназываўся
Назарэт,кабзбылосясказанаепразпрарокаў:
Назаранінамёнбудзеназваны.
РАЗДЗЕЛ3
1УтыядніпрыйшоўЯнХрысьціцель,прапаведуючыў
пустыніЮдэйскай,
2ікажучы:Пакайцеся,бонаблізіласяВаладарства
Нябеснае.
3Богэтатой,пракагосказаўпрарокІсая,кажучы:
голастаго,хтоклічаўпустыні:падрыхтуйцедарогу
Госпаду,простымірабіцесьцежкіЯму.
4АтойжаЯнмеўвопраткузьвярблюджагаволасуі
скураныпояснасьцёгнахсваіх;аежаягобыласаранча
ідзікімёд.
5ТадывыйшаўдаягоЕрусаліміўсяЮдэяіўся
ваколіцаЯрданская,
6ІхрысьцілісяадягоўЯрдане,вызнаючыграхісвае.
7Але,убачыўшымногіхфарысеяўісадукеяў,якія
прыйшлідаягохрысціцца,ёнсказаўім:О,параджэнне
змейнае,хтонавучыўвасуцякацьадбудучагагневу?
8Дыкпрынясецегодныяпладыпакаяньня:
9Інядумайцеказацьусабе:бацькаўнасАбрагам;бо
кажувам,штоБогможазкамянёўгэтыхпадняць
дзяцейАбрагаму.
10Ацяперісякералякоранядрэў:тамукожнаедрэва,
якоенеродзіцьдобрагаплоду,будзессяканаікінутаў
агонь.
11Яхрышчувасвадоюнапакаяньне,алеТой,Хтоідзе
замною,мацнейшызамяне,іянявартынасіцьабутак
Яго:ЁнбудзехрысьціцьвасДухамСьвятыміагнём.
12веялкаЯгоўруцэягонай,іёначысьціцьгумносваё
ізьбярэпшаніцусваюўзасекі;амякінуспаліцьагнём
нязгасным.
13ТадыпрыходзіцьІсусзГалілеінаЯрдандаЯна,каб
ахрысьціццаадяго.
14АлеЯнзабараніўяму,кажучы:мнетрэба
хрысьціццаадцябе,атыпрыходзішдамяне?
15Ісуссказаўямуўадказ:пакіньцяпер,ботак
належыцьнамвыканацьусюпраўду.Тадыёнпацярпеў
яго.
16І,ахрысьціўшыся,Ісусадразувыйшаўзвады,івось
адчынілісяЯмунябёсы,іўбачыўЁнДухаБожага,Які
сыходзіў,якголуб,ізыходзіўнаЯго.
17Івосьголасзнябёсаў:гэтаСынМойумілаваны,
ЯкогаЯўпадабаў.
РАЗДЗЕЛ4
1ТадыІсусбыўузведзеныДухамупустынюна
спакушэньнед'яблам.
2Ікаліёнпасціўсясоракдзёнісоракначэй,потым
адчуўголад.
3І,падыйшоўшыдаЯго,спакусніксказаў:каліТы
СынБожы,скажы,кабгэтыякамяністалісяхлебамі.
4АлеЁнсказаўуадказ:напісана:нехлебамадным
будзежыцьчалавек,алекожнымсловам,якое
выходзіцьзвуснаўБожых.
5Тадыд'ябалбярэЯгоўсьвятыгорадіставіцьна
вяршыніхрама,
6ІкажаЯму:каліТыСынБожы,кіньсядолу;супраць
каменя.
7Ісуссказаўяму:яшчэнапісана:неспакушайГоспада
Богатвайго.
8ЗноўбярэЯгод'ябалнавельмівысокуюгаруі
паказваеЯмуўсецарствысьветуіславуіх;
9Ікажаяму:усёгэтадамтабе,каліўпадзеші
пакланішсямне.
10ТадыкажаямуІсус:адыдзі,сатана,бонапісана:
ГоспадуБогутваймупакланяйсяіЯмуаднамуслужы.
11Тадыд'ябалпакінуўЯго,івось,анёлыпрыйшліі
служыліЯму.
12Ісус,пачуўшы,штоЯнпасаджаныўвязьніцу,
пайшоўуГалілею;
13І,пакінуўшыНазарэт,прыйшоўіпасяліўсяў
Капернауме,штонабераземора,умежахЗавулонаі
Нэфталіма.
14КабзбылосясказанаепразпрарокаІсаю,якікажа:
15ЗямляЗавулонаізямляНэфталіма,калямора,за
Ярданам,Галілеяпаганаў;
16Народ,якісядзеўуцемры,убачыўсьвятловялікае;і
длятых,штосядзеліўвобласцііценюсмерці,святло
ўзнікла.
17ЗтагочасуІсуспачаўпрапаведавацьіказаць:
Пакайцеся,бонаблізіласяВаладарстваНябеснае.
18І,праходзячыкалямораГалілейскага,Ісусубачыў
двухбратоў,Сымона,званагаПятром,іАндрэя,брата
ягонага,якіязакідвалісеткіўмора,бояныбылі
рыбакамі.
19Ікажаім:ідзіцезаМною,іЯзраблюваслаўцамі
людзей.
20Іяныадразу,пакінуўшысеткі,пайшлізаІм.
21Іадышоўшыадтуль,Ёнубачыўіншыхдвухбратоў,
ЯкаваЗэбэдэевагаіЯна,братаягонага,улодцыз
Зэбэдэем,бацькаміхнім,якіяладзілісеткі;іён
паклікаўіх.
22Іянызаразжапакінулілодкуібацькусвайгоі
пайшлізаім.
23ІхадзіўІсуспаўсёйГалілеі,навучаючыўсынагогах
іхніхіабвяшчаючыЭвангельлеВаладарства,і
аздараўляючыўсякуюхваробуіўсякуюнемачу
народзе.
24ІпайшлачуткапраЯгопаўсёйСірыі:іпрыводзілі
даЯгоўсіххворых,ахопленыхрозныміхваробаміі
пакутамі,іапанаваныхд'ябламі,івар'ятаў,і
паралізаваных;іЁнацаліўіх.
25ІсьледамзаІмішломностванародузГалілеі,із
Дзесяціградзьдзя,ізЕрусаліма,ізЮдэі,із-заЯрдана.
РАЗДЗЕЛ5
1І,убачыўшынатоўп,узышоўнагару;ікалісеў,
прыступілідаЯговучніЯгоныя.
2І,адкрыўшывуснысвае,вучыўіх,кажучы:
3Шчаслівыяўбогіядухам,боіхёсцьВаладарства
Нябеснае.
4Шчаслівыяплачучыя,боянысуцешацца.
5Дабрашчасныялагодныя,бояныўспадкуюцьзямлю.
6Дабрашчасныягалодныяіпрагнучыяпраўды,бояны
насыцяцца.
7Дабрашчасныяміласэрныя,бояныпамілаваныя
будуць.
2

5. Мацей
8Дабрашчасныячыстыясэрцам,бояныўбачацьБога.
9Дабрашчасныяміратворцы,боянысынаміБожымі
назавуцца.
10Шчаслівыягнаныязапраўду,боіхёсцьВаладарства
Нябеснае.
11Шчасьлівыявы,калібудуцьзьневажацьвасігнаць
вас,іказацьнавасусялякаеліхазаМяне.
12Радуйцесяіцешцеся,бовялікаяўзнагародавашая
нанябёсах,ботакгналіпрарокаў,якіябыліперадвамі.
13Вы-сользямлі;алекалісольстраціласмак,чымяе
пасаліць?згэтагачасуянонінаштоневарта,апрача
таго,каббыцьвыгнаныміпатаптанымлюдзьмі.
14Высьвятлосьвету.Неможасхаваццагорад,які
стаіцьнагары.
15Інезапальваючысвечку,ставяцьяепадпасудзіну,
аленападсвечнік;іасвятляеўсіх,хтоўдоме.
16Такняхайсьвеціцьсьвятловашаперадлюдзьмі,каб
яныбачылівашыядобрыяўчынкііславіліАйца
вашага,якіўнябёсах.
17Нядумайце,штоЯпрыйшоўпарушыцьзаконабо
прарокаў:непарушыцьпрыйшоўЯ,алевыканаць.
18Бопраўдукажувам:пакульнеміненебаізямля,
ніводнаяёта,ніводнаярысанемінеццаззакону,пакуль
усёнезбудзецца.
19Дыквось,хтопарушыцьаднузгэтыхнайменшых
запаведзяўінавучыцьтаклюдзей,тойнайменшым
назавеццаўЦарствеНябесным;ахтовыканаеі
навучыцьіх,тойвялікімназавеццаўЦарстве
Нябесным.
20Бокажувам,што,калівашаправеднасьцьне
перавысіцьправеднасьцікніжнікаўіфарысэяў,выне
ўвойдзецеўЦарстваНябеснае.
21Вычулі,штосказанастарадаўнімі:незабівай;ахто
заб'е,падлягаесуду.
22АлеЯкажувам,штокожны,хтогневаеццанабрата
свайгобезпрычыны,падпадаеперадсудом;ікожны,
хтоскажабратусвайму:"Рака",падпадаепадсуд;ахто
скажа:"неразумны",,будзеўнебяспецыпякельнага
агню.
23Дыквось,калітыпрынясешдартвойдаахвярнікаі
ўспомніштам,штобраттвоймаештосупрацьцябе,
24Пакіньтамдартвойперадахвярнікаміідзі;
спачаткупамірысязбратамтваім,апотымпрыйдзіі
прынясідартвой.
25Хуткапагадзісязпраціўнікамтваім,пакультына
дарозезьім;кабпраціўнікнеаддаўцябесудзьдзі,а
судзьдзянеаддаўцябеслузе,ікабцябенекінуліў
вязьніцу.
26Сапраўдыкажутабе:тынявыйдзешадтуль,пакуль
неаддасіапошнягагрошу.
27Вычулі,штосказанастарадаўнімі:«Не
распуснічай».
28АЯкажувам,штокожны,хтоглядзіцьнажанчыну
зпажадлівасьцю,ужоўчыніўпералюбзьёюўсэрцы
сваім.
29Ікаліправаевокатваёспакушаецябе,вырвіягоі
кіньадсябе,болепштабе,кабзагінуўадзінзчленаў
тваіх,анеўсёцелатваёбылоўкінутаўпекла.
30Ікаліправаярукатваяспакушаецябе,адсячыяеі
кіньадсябе,болепштабе,кабзагінуўадзінзчленаў
тваіх,анеўсёцелатваёбылоўкінутаўпекла.
31Сказана:хторазвядзеццазжонкаюсваёю,няхай
дасьцьёйразводныліст;
32АЯкажувам,штокожны,хторазвядзеццазжонкай
сваёй,акрамяякзараспусту,даводзіцьяедапералюбу;
33Яшчэвычулі,штосказанастарадаўнімі:не
прысягайкрыўдна,алевыконвайпрысягісваеГоспаду.
34АлеЯкажувам:непрысягайцезусім;нінебам;бо
гэтатронБожы:
35Нізямлёю;богэтападножжаногЯгоных:ні
Ерусалімам;богэтагорадвялікагакараля.
36.Інепрысягайгалавойтваёю,боняможашані
воласазрабіцьбелымабочорным.
37Алехайбудзеразмовавашая:так,так;Не,не,боўсё,
штобольшзагэта,паходзіцьадзла.
38Вычулі,штосказана:воказавокаізубзазуб.
39АлеЯкажувам,кабвынесупраціўлялісязлу,але
каліхтоўдарыцьцябеўправуюшчакутваю,падстаў
ямуідругую.
40Ікаліхтозахочасудзіццазтабоюізабрацьуцябе
адзеньне,аддайямуівопратку.
41Іхтопрымусіцьцябепрайсьцімілю,ідзізьімдзьве.
42Дайтаму,хтопросіцьуцябе,інеадварочвайсяад
таго,хтохочапазычыцьуцябе.
43Вычулі,штосказана:"Любібліжнягатвайгоі
ненавідзіворагатвайго".
44АЯкажувам:любіцеворагаўвашых,
дабраслаўляйцетых,штопраклінаюцьвас,рабіце
дабротым,штоненавідзяцьвас,імаліцесязатых,што
крыўдзяцьвасіпераследуюцьвас;
45КабвыбылісынаміАйцавашага,якіўнябёсах,бо
Ёнзагадваесонцусваймуўзыходзіцьнадзлыміінад
добрымііпасылаедожджнаправедныхіна
несправядлівых.
46Бокалівылюбіцетых,штолюбяцьвас,якаявам
узнагарода?хібаімытнікінетакія?
47Ікалівывітаецетолькібратоўвашых,шторобіце
большзаіншых?хібаімытнікінетак?
48Дыкбудзьцедасканалымі,якдасканалыАйцецваш,
штоўнябёсах.
РАЗДЗЕЛ6
1Глядзеце,кабнечыніліміласціныперадлюдзьмі,каб
янывасбачылі;інакшнебудзецемецьузнагародыад
Айцавашага,якіўнябёсах.
2Дыквось,каліробішміласціну,нетрубіперадсабою,
якробяцькрывадушнікіўсінагогахінавуліцах,каб
славілііхлюдзі.Сапраўдыкажувам:янымаюцьсваю
ўзнагароду.
3Алекалітыробішміласьціну,хайняведаелевая
рукатвая,шторобіцьправаярукатвая;
4кабміласцінатваябылаўтаямніцы,іАйцецтвой,які
бачыцьтаемнае,аддасцьтабеяўна.
5Ікалімолішся,нябудзь,яккрывадушнікі,бояны
любяцьмаліццастоячыўсінагогахінарагахвуліц,каб
іхбачылілюдзі.Сапраўдыкажувам:янымаюцьсваю
ўзнагароду.
6Аты,калімолішся,увайдзіўкаморкутваюі,
зачыніўшыдзьверысвае,памалісяАйцутвайму,якіў
таямніцы;іАйцецтвой,якібачыцьтаемнае,аддасць
табеяўна.
3

6. Мацей
7Каліжмоліцеся,непаўтарайцепустыхсловаў,як
язычнікі,бояныдумаюць,штобудуцьпачутыяў
шматслоўісваім.
8Дыкнепрыпадабняйцесядаіх,боведаеАйцецваш,у
чымвымаецепатрэбу,першчымвыпапросіцеўЯго.
9Дыкмаліцесятак:Ойчанаш,каторыёсцьунябёсах,
хайсвяціццаімяТваё.
10ПрыйдзіВаладарстваТваё.ХайбудзеволяТвая,як
нанебе,такіназямлі.
11Хлебнашнадзённыдайнамсёньня.
12Ідаруйнамправінынашы,якімыдаруем
вінаватымнашым.
13Інеўвядзінасуспакусу,алезбаўнасадзлога,бо
ТваёёсцьЦарства,ісіла,іславанавекі.Амін.
14Бокалівыдаруецелюдзямправіныіхнія,дыківам
даруеАйцецвашНябесны;
15Алекалівынедаруецелюдзямграхоўіхніх,тоі
Айцецвашнедаруевамграхоўвашых.
16Акаліпосьціце,нябудзьцесумнымі,як
крывадушнікі,боянынявечацьабліччысвае,каб
паказаццалюдзям,штопосьцяць.Сапраўдыкажувам:
янымаюцьсваюўзнагароду.
17Аты,каліпосьцішся,памажгалавутваюіабмый
твартвой;
18Кабнелюдзямпаказваўся,штотыпосціш,алеАйцу
твайму,якіўтаямніцы;іАйцецтвой,якібачыць
таемнае,аддасцьтабеяўна.
19Незбірайцесабескарбаўназямлі,дземольііржа
нішчацьідзезлодзеіпадкопваюццаікрадуць;
20Зьбірайцесабескарбыўнебе,дзенімоль,нііржаня
нішчаць,ідзезлодзеінепадкопваюццаінекрадуць;
21Бодзескарбтвой,тамбудзеісэрцатваё.
22Сьвятломдляцелаёсьцьвока:дыквось,калівока
тваёбудзечыстае,дыкусёцелатваёбудзесьветлае.
23Алекалівокатваёбудзеліхім,усёцелатваёбудзеў
цемры.Дыквось,калісвятло,якоеўтабе,-цемра,дык
якаяжвялікаятаяцемра!
24Ніхтоняможаслужыцьдвумгаспадарам:боальбо
аднагобудзененавідзець,адругогалюбіць;інакшён
будзетрымаццааднаго,адругімпагарджаць.Не
можацеслужыцьБогуімамоне.
25Тамукажувам:нетурбуйцесяпрадушувашу,што
вамесьцііштопіць;нідляцелавашага,уштовы
апранецеся.Цінебольшаежыццёзаежу,іцелаза
вопратку?
26Паглядзіценаптушакнябесных:янынясеюць,ня
жнуцьінязьбіраюцьусьвірны;алеАйцецваш
Нябесныкорміцьіх.Хібавыненашматлепшыязаіх?
27Хтозвас,клапоцячыся,можададацьдаросту
свайгохоцьадзінлокаць?
28Анавоштавыклапоціцесяправопратку?Паглядзіце
налілеіпалявыя,якянырастуць;непрацуюцьіне
прадуць;
29Алеякажувам,штоіСаламонваўсёйславесваёй
неапранаўсятак,якадназіх.
30Дыквось,калітравупалявую,якаясёньняёсьць,а
заўтрабудзеўкінутаяўпеч,Боггэтакапранае,товас,
малаверы,неапранаеяшчэбольш?
31Дыкнетурбуйцеся,кажучы:штонамесьці?або:
Штобудземпіць?або:уштоапранемся?
32(Боўсягогэтагашукаюцьязычнікі),боведаеАйцец
вашНябесны,штовымаецепатрэбуваўсімгэтым.
33ШукайцежнайпершВаладарстваБожагаіпраўды
Яго;іўсёгэтададасцавам.
34Дыкнетурбуйцесяпразаўтрашнідзень,бо
заўтрашнідзеньсампасабебудзеклапаціцца.Хопіць
надзеньзлаяго.
РАЗДЗЕЛ7
1Несудзіце,кабваснесудзілі.
2Боякімсудомсудзіце,такімівасасудзяць,іякой
мераюмераеце,такойівамадмераць.
3Чамутыглядзішнапарушынкуўвокубрататвайго,а
бервянаўсваімвокунезаўважаеш?
4Абоякскажашбратутвайму:дайявыцягну
парушынкузвокатвайго?івось,бервяноўтваімвоку?
5Крывадушнік,выміспачаткубервянозвокатвайго;і
тадыўбачыш,яквыняцьпарушынкузвокабрата
твайго.
6Неаддавайцесьвятынісабакамінекідайцепэрлаў
вашыхперадсьвіньнямі,кабянынепатапталііхнагамі
сваіміі,абярнуўшыся,неразарвалівас.
7Прасіце,ібудзевамдадзена;шукайце,ізнойдзеце;
стукайцеся,іадчыняцьвам;
8Бокожны,хтопросіць,атрымлівае;ітой,хтошукае,
знаходзіць;ітаму,хтостукаецца,адчыняць.
9Ціёсьцьсяродвасчалавек,які,калісыняго
папросіцьхлеба,дасьцьямукамень?
10Ці,каліпапросіцьрыбы,дасьцьямузьмяю?
11Дыккалівы,будучызлымі,умеецедавацьдобрыя
дарыдзецямсваім,тымбольшАйцецваш,штоў
нябёсах,дасцьдабратым,хтопросіцьуЯго?
12Дыкусё,чагохочаце,кабрабілівамлюдзі,таківы
імрабіце,богэтазаконіпрарокі.
13Уваходзьцецесныміваротамі,бошырокіяваротыі
шырокішлях,штовядуцьупагібель,імногатых,што
ходзяцьімі.
14Боцеснаябрамаівузкаядарога,штовядуцьда
жыцьця,інямногіязнаходзяцьяе.
15Сцеражыцесяфальшывыхпрарокаў,якія
прыходзяцьдавасуавечайвопратцы,аўсярэдзінеяны
ваўкідрапежныя.
16Папладахіхніхпазнаецеіх.Цізбіраюцьвінаградз
цярноўніка,цісмоквызчартапалоху?
17Таккожнаедобраедрэвародзіцьдобрыплод;а
паганаедрэвародзіцьблагіяплады.
18Няможадобраедрэварадзіцьблагіяплады,ані
дрэннаедрэварадзіцьдобрыяплады.
19Усякаедрэва,якоеняродзіцьдобрагаплоду,
сьсякаюцьікідаюцьуагонь.
20Дыквось,папладахіхніхпазнаецеіх.
21Някожны,хтокажамне:Госпадзе!атой,хто
выконваеволюАйцаМайго,Якіўнябёсах.
22Многіяскажуцьмнеўтойдзень:Госпадзе,Госпадзе!
іімемТваімдэманаўвыганялі?іўімяТваёмнога
цудаўзроблена?
23Ітадыскажуім:Яніколіняведаўвас;
24Тамукожнага,хтослухаегэтыясловыМаеі
выконваеіх,прыраўняюдачалавекамудрага,які
пабудаваўдомсвойнакамені;
25Іпайшоўдождж,іразьлілісярэкі,іпадзьмулівятры,
інапалінадомтой;інеўпаў,бобыўзаснаванына
скале.
4

7. Мацей
26Ікожны,хтослухаегэтыясловыМаеіневыконвае
іх,будзепадобныдачалавеканеразумнага,які
пабудаваўдомсвойнапяску;
27Іпайшоўдождж,іразьлілісярэкі,іпадзьмулівятры,
інапалінадомтой;іяноўпала,івялікаебыло
падзеннеяго.
28Істалася,каліІсусскончыўгэтыясловы,людзі
зьдзівілісязнавукіЯгонай:
29Бовучыўіхяктой,хтомаеўладу,анеяккніжнікі.
РАЗДЗЕЛ8
1КаліЁнсышоўзгары,заІмпайшломноствалюдзей.
2Івось,прыйшоўпракажоныіпакланіўсяЯму,
кажучы:Госпадзе,каліхочаш,можашмянеачысьціць.
3Іісус,працягнуўшыруку,дакрануўсядаягоісказаў:
хачу;будзьчысты.Іадразуачысьціласяпраказаягоная.
4ІкажаямуІсус:глядзі,нікомунекажы;алеідзі,
пакажысясьвятаруіпрынясідар,якізагадаўМайсей,
насьведчаньнеім.
5КаліІсусувайшоўуКапернаум,падышоўдаЯго
сотнікіпрасіўЯго:
6ікажучы:«Госпадзе,слугамойляжыцьдома
паралізаваныіпакутуеўцяжкіхпакутах».
7ІкажаямуІсус:Япрыйдуівылечуяго.
8Сотніксказаўуадказ:Госпадзе,яняварты,кабТы
ўвайшоўпаддахмой;алескажытолькіслова,і
выздаравееслугамой.
9Боячалавекпадуладны,маюпадсабоювоінаў;і
кажугэтамучалавеку:ідзі,іёнідзе;адругому:прыйдзі,
іпрыходзіць;іслуземайму:зрабігэта,іёнробіць.
10.Пачуўшыгэта,Ісусзьдзівіўсяісказаўтым,што
ішлізаім:праўдукажувам:ніўІзраіліЯнезнайшоў
такойверы.
11АЯкажувам,штомногіяпрыйдуцьзусходуі
захадуісядуцьзАбрагамам,іІсаакам,іЯкубаму
ЦарствеНябесным.
12Асыныкаралеўствабудуцьвыкінутыўцемру
вонкавую:тамбудзеплачіскрыгатзубоў.
13ІсказаўІсуссотніку:ідзі;іяктыпаверыў,такі
станеццатабе.Іаздаравеўслугаягоўтуюжгадзіну.
14ІкаліІсусувайшоўудомПятра,убачыўмаці
ягонуюляжачуюўгарачцы.
15ІЁндакрануўсядарукіяе,ігарачкапакінулаяе;і
янаўсталаісталаімслужыць.
16Калінастаўвечар,прывялідаЯгомногіх
апанаваныхдэманамі,іЁнсловамсваімвыгнаўдухаўі
ацаліўусіххворых.
17КабзбылосясказанаепразпрарокаІсаю,якікажа:
Ёнузяўнашыянемачыіпанёсхваробынашыя.
18Ісус,убачыўшываколсябемноствалюдзей,загадаў
пераплысьцінатойбок.
19І,падыйшоўшы,адзінкніжніксказаўЯму:
Настаўнік,япайдузаТабою,кудыбТыніпайшоў.
20ІкажаямуІсус:лісымаюцьноры,аптушкі
нябесныя—гнёзды;аСынЧалавечынемаедзегалаву
прыхіліць.
21ІдругізвучняўЯгоныхсказаўЯму:Пане,дазволь
мнеспачаткупайсціпахавацьбацькумайго.
22АлеІсуссказаўяму:ідзізаМною;іняхаймёртвыя
хаваюцьсваіхмёртвых.
23ІкаліЁнувайшоўулодку,заІмпайшлівучні
Ягоныя.
24Івось,вялікаябураўзьняласяўморы,такштолодку
пакрываліхвалі,аЁнспаў.
25ІпадышлідаЯговучніЯгоныя,разбудзіліЯгоі
сказалі:Госпадзе,выратуйнас,гінем.
26Ікажаім:чаговыпалахлівыя,малаверы?Тадыён
устаўізабараніўветрамімору;ібылавялікаяцішыня.
27Алелюдзідзівіліся,кажучы:штогэтазачалавек,
штонаватвятрыімораслухаюццаяго?
28Ікаліёнпераплыўнадругібокукраіну
Гергесэнскую,сустрэліягодвоеапанаваныхд'ябламі,
якіявыходзілізмагілаў,вельмілютыя,такштоніхто
немогпрайсцігэтайдарогай.
29Івось,янызакрычалі,кажучы:ШтоТабеданас,
Ісусе,СынеБожы?Тыпрыйшоўсюдымучыцьнас
ранейчасу?
30Адалёкаадіхпасвіўсявялікігуртсьвіней.
31ДыкдэманыпрасіліЯго,кажучы:калівыганяешнас,
дазвольнамісьціўстатаксьвіней.
32Ісказаўім:ідзіце.І,выйшаўшы,яныўвайшліў
статаксьвіней,івось,увесьстатаксьвінейзьбегсяз
кручыўмораізагінуўувадзе.
33Апастухіўцякліі,пайшоўшыўгорад,расказаліпра
ўсёіпратое,штосталасязапанаванымідэманамі.
34Івось,увесьгорадвыйшаўнасустрачЕзусуі,
убачыўшыЯго,прасіліЯго,кабЁнадышоўадіхмежаў.
РАЗДЗЕЛ9
1І,увайшоўшыўлодку,пераплыўіпрыйшоўусвой
горад.
2Івось,прынесьлідаЯгопаралізаванага,якіляжаўна
ложку;Сын,мацуйся;адпускаюццатабеграхітвае.
3Івось,некаторыязкніжнікаўсказалісамісабе:Ён
блюзнерыць.
4Ісусжа,ведаючыдумкііхнія,сказаў:навоштавы
думаецеблагоеўсэрцахвашых?
5Боштолягчэйсказаць:адпускаюццатабеграхітвае?
цісказаць:устаньіхадзі?
6Алекабвыведалі,штоСынЧалавечымаеўладуна
зямліадпускацьграхі,(потымкажапаралізаванаму:)
Устань,вазьміпасьцельтваюіідзіўдомтвой.
7Іўстаўёніпайшоўудомсвой.
8Народжа,убачыўшыгэта,зьдзівіўсяіпраславіўБога,
якідаўтакуюўладулюдзям.
9ІкаліІсусадыходзіўадтуль,убачыўчалавека,якога
зваліМацьвей,якісядзеўнамытні,ікажаяму:ідзіза
Мною.ІтойустаўіпайшоўзаІм.
10Істалася,каліІсуссядзеўзасталомудоме,вось,
многіямытнікіігрэшнікіпрыйшлііселізІміз
вучняміЯгонымі.
11Убачыўшыгэта,фарысеісказалівучнямЯгоным:
чамуНастаўніквашесцьзмытнікаміігрэшнікамі?
12АлеІсус,пачуўшыгэта,сказаўім:нездаровыя
маюцьпатрэбуўлекары,алехворыя.
13Авыідзіцеінавучыцеся,штозначыць:міласьці
хачу,анеахвяры,боЯпрыйшоўзаклікацьне
праведнікаў,алегрэшнікаўдапакаяньня.
14ТадыпрыступілідаЯговучніІаанавыісказалі:
чамумыіфарысэіпосцімчаста,аТваевучніне
посцяць?
5

8. Мацей
15ІсказаўімІісус:цімогуцьплакацьвясельныясыны,
пакульзіміжаніх?алепрыйдуцьдні,калібудзе
адабраныўіхжаніх,ітадыбудуцьпасьціць.
16Ніхтонепрыкладаекавалкановайтканіныдастарой
вопраткі;
17Таксаманяўліваюцьмаладогавінаўстарыямяхі:
інакшмяхіразьбіваюцца,івіновыцякае,імяхі
прападаюць;алеўліваюцьмаладоевіноўновыямяхі,і
тоеідругоезахоўваецца.
18КаліЁнгаварыўімгэта,вось,падышоўадзін
начальнікі,кланяючысяЯму,сказаў:дачкамаяўжо
памерла;алепрыйдзііўскладзінаяерукуТваю,іяна
ажыве.
19ІўстаўІсусіпайшоўзаІм,івучніЯгоныя.
20Івось,жанчына,якаядванаццацьгадоўхварэлана
крывацёк,падышлаззадуідакрануласядакраю
вопраткіЯгонай.
21Боянаказалаўсабе:калітолькідакранусяда
вопраткіЯгонай,выздаравею.
22АлеЕзус,павярнуўшыся,убачыўяеісказаў:
супакойся,дачка!вератваявыратавалацябе.І
выздаравелажанчыназтойгадзіны.
23ІкаліІсусувайшоўудомначальнікаіўбачыў
выканаўцаўінарод,якішумеў,
24Ёнжасказаўім:адступіце,бослужанканепамерла,
алеспіць.Ісьмяялісязьяго.
25Каліжнародбыўвыгнаны,ёнувайшоўіўзяўяеза
руку,іслужанкаўстала.
26Іразышласячуткаабгэтымпаўсёйтойзямлі.
27ІкаліІсусадыходзіўадтуль,заІмішлідвоесьляпых,
усклікаючыікажучы:СынДавідаў,зьмілуйсянаднамі.
28Ікаліёнувайшоўудом,падышлідаягосляпыя,і
кажаімЕзус:ціверыцевы,штоЯмагугэтазрабіць?
ЯнысказаліЯму:так,Госпадзе!
29ТадыЁндакрануўсядавачэйіхніхісказаў:няхай
будзевампаверывашай.
30Іадкрылісявочыўіх;аЕзусстрогазагадаўім,
кажучы:Глядзіце,кабніхтонедаведаўся.
31Алеяны,адышоўшы,разнесліпраЯгочуткупаўсёй
тойкраіне.
32Каліянывыходзілі,вось,прывялідаЯгочалавека
нямога,апанаванагад'яблам.
33Ікалід'ябалбыўвыгнаны,нямызагаварыў,інарод
дзівіўся,кажучы:ніколітакоганебылоўІзраілі.
34Афарысеіказалі:празкнязядэманскагаЁнвыганяе
дэманаў.
35ІхадзіўІсуспаўсіхгарадахівёсках,навучаючыў
сынагогахіхніхіпрапаведуючыЭвангельле
Валадарства,іаздараўляючыўсялякуюхваробуі
ўсялякуюнемачулюдзях.
36Але,убачыўшынатоўпы,пашкадаваўіх,бояны
знямоглісяібылірасьсеяны,якавечкі,якіянямаюць
пастыра.
37ТадыкажавучнямСваім:Жнівосапраўдывялікае,а
работнікаўмала;
38ДыкпрасіцеГаспадаражніва,кабЁнвыслаў
работнікаўнажнівоСваё.
РАЗДЗЕЛ10
1І,паклікаўшыдванаццацьвучняўСваіх,Ёндаўім
уладунаднячыстымідухамі,кабвыганяцьіхі
аздараўляцьусякуюхваробуіўсякуюнемач.
2Восьімёныдванаццаціапосталаў;ПершыСымон,
якогазавуцьПятром,іАндрэй,братягоны;Якаў,сын
Зэбэдэя,іЯн,братягоны;
3ФіліпіБарталамей;ТамашаімытнікаМацвея;Якуба,
сынаАлфея,іЛеббея,якогазваліТадэй;
4СымонКананітіЮдаІскарыёт,якіівыдаўЯго.
5ГэтыхдванаццацёхІсуспаслаўізагадаўім,кажучы:
НадарогудаязычнікаўнехадзіцеіўгорадСамарыйскі
неўваходзьце.
6Алелепшідзіцедазагінуўшыхавечакдому
Ізраілевага.
7Ідучы,абвяшчайце,кажучы,штонаблізілася
ВаладарстваНябеснае.
8Хворыхаздараўляйце,пракажоныхачышчайце,
мёртвыхуваскрашайце,дэманаўвыганяйце:дарма
атрымалі,дармаідавайце.
9Некладзіцеўкашалькінізолата,нісрэбра,німедзі,
10Ніторбынадарогу,нідзвюхвопратак,ніабутку,ні
жэрдак,бовартыпрацаўнікежысваёй.
11Іўякігорадцімястэчканіўвойдзеце,пытайцеся,
хтоўімгодны;ізаставайцесятам,пакульняпойдзеце
адтуль.
12Ікаліўваходзіцеўдом,вітайцеяго.
13Ікалідомбудзеварты,хайсыдзенаягосупакой
ваш;каліжнябудзеварты,хаймірвашвернеццада
вас.
14Акаліхтонепрымевасінепаслухаеслоўвашых,
то,выходзячыздомуабогорадатаго,абтрасіцепылз
ногвашых.
15Сапраўдыкажувам:лягчэйбудзезямліСадомскайі
Гаморскайудзеньсудны,чымгорадутаму.
16Вось,Япасылаювас,якавечаксяродваўкоў:
будзьцежмудрыя,якзьмеі,ічыстыя,якгалубы.
17Алесцеражыцесялюдзей,бояныбудуцьаддаваць
васусудыіўсінагогахсваіхбудуцьбіцьвас;
18Іпавядуцьвасдаправіцеляўікаралёўдзелямяне,
дзелясьведчаньнясупроцьіхіязычнікаў.
19Каліжвыдадуцьвас,нетурбуйцеся,якіштоказаць:
боўтуюжгадзінудадзенабудзевам,штоказаць.
20Бонявыгаворыце,алеДухАйцавашагагаворыцьу
вас.
21Івыдасьцьбратбратанасьмерць,ібацькадзіця,і
паўстануцьдзецінабацькоўсваіхізаб'юцьіх.
22ІбудзецененавідзецьвасусімізаімяМаё,алехто
вытрываедаканца,будзезбаўлены.
23Алекалібудуцьперасьледавацьвасугэтымгорадзе,
уцякайцеўдругі;
24Вучаньневышэйшызанастаўнікасвайго,іслугане
вышэйшызагаспадарасвайго.
25Дастатковавучнюбыць,якягонастаўнік,іслузе,як
ягоныгаспадар.Калігаспадарадомуназвалі
Вельзэвулам,дыктымбольшягоныххатніх?
26Дыкнябойцесяіх,боняманічогазакрытага,штоб
невыявілася;ісхаваўся,штонестаневядома.
27Штокажувамуцемры,кажыцепрысвятле,ішто
пачуеценавуха,прапаведуйценадахах.
6

9. Мацей
28Інебойцесятых,штозабіваюцьцела,адушызабіць
немогуць,алебольшбойцесятаго,хтоможаідушу,і
целазагубіцьупекле.
29Цінедвавераб'іпрадаюццазагрош?ініадзінзіх
неўпадзеназямлюбезАйцавашага.
30Алеўвасіваласынагалавеўсепалічаны.
31Дыкнябойцеся,выдаражэйшыязамногіхвераб'ёў.
32Дыквось,хтовызнаеМянеперадлюдзьмі,тагоіЯ
вызнаюперадАйцомМаім,якіўнябёсах.
33АхтоадрачэццаадМянеперадлюдзьмі,адтагоіЯ
адракусяперадАйцомМаім,Якіўнябёсах.
34Нядумайце,штоЯпрыйшоўпрынесьцімірна
зямлю:немірЯпрыйшоўпрынесьці,алемеч.
35БоЯпрыйшоўразлучыцьчалавеказбацькам
ягоным,ідачкузмаціяе,інявесткусасвякрухайяе.
36Іворагічалавеку-хатніяягоныя.
37ХтолюбіцьбацькуцімацібольшзаМяне,тойня
вартыМяне;іхтолюбіцьсынацідачкубольшзаМяне,
нявартыМяне.
38ІхтонебярэкрыжасвайгоінеідзезаМною,тойне
вартыМяне.
39Хтозахаваедушусваю,страціцьяе,ахтостраціць
душусваюдзеляМяне,тойзнойдзеяе.
40Хтопрымаевас,Мянепрымае,ахтоМянепрымае,
прымаеТаго,ХтопаслаўМяне.
41Хтопрымаепрарокаўімяпрарока,атрымае
ўзнагародупрарочую;іхтопрымаеправеднікаўімя
праведніка,атрымаеўзнагародуправедніка.
42Іхтонапоіцьаднагозмалыхгэтыхтолькікубкам
халоднайвадыўімявучня,праўдукажувам,не
страціцьузнагародысваёй.
РАЗДЗЕЛ11
1Істалася,каліІсусскончыўзагадвацьдванаццаці
вучнямСваім,Ёнпайшоўадтульвучыцьі
прапаведавацьугарадахіхніх.
2Ян,пачуўшыўвязьніцыпрасправыХрыста,паслаў
двухвучняўсваіх,
3ісказаліяму:цітытой,штомаепрыйсьці,цінам
чакацьіншага?
4Ісуссказаўімуадказ:ідзіцеіраскажыцеЯнутое,
штовычуецеібачыце.
5Сляпыяпраглядаюць,кульгавыяходзяць,
пракажоныяачышчаюцца,глухіячуюць,мёртвыя
ўваскрасаюць,убогімабвяшчаеццаЕвангелле.
6Ідабрашчасны,хтонеспакусіццапразаМною.
7Каліжяныадыходзілі,Ісуспачаўгаварыцьнароду
праЯна:штоглядзецьхадзілівыўпустыню?Чарот,
якікалыхаеццаветрам?
8Алештовыхадзіліглядзець?Чалавек,апранутыў
мяккуювопратку?вось,тыя,штоносяцьмяккае
адзеньне,знаходзяццаўцарскіхпалацах.
9Алештовыхадзіліглядзець?Прарок?так,кажувам,
ібольш,чымпрарок.
10Богэтатой,праякоганапісана:вось,Япасылаю
анёлаМайгоперадабліччамТваім,якіпадрыхтуешлях
ТвойперадТабою.
11Сапраўдыкажувам:сяроднароджаныхжанчынамі
непаўставаўбольшызаЯнаХрысьціцеля,але
найменшыўЦарствеНябеснымбольшызаяго.
12ІаддзёнЯнаХрысьціцеляаждагэтульВаладарства
Нябеснаесілаюздабываецца,ігвалтоўнікіздабываюць
яго.
13БоўсепрарокіізаконпрарочылідаЯна.
14Ікаліхочацепрыняць,гэтаІльля,якімаепрыйсьці.
15Хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае.
16Аледачагопараўнаюродгэты?Гэтападобнада
дзяцей,якіясядзяцьнарынкуіклічуцьсваіх
таварышаў:
17ікажучы:мыгралівамнажалейцы,авыне
танцавалі;мыаплаквалівас,авынеплакалі.
18БопрыйшоўЯн,няесьцьіняп'е,акажуць,што
дэмануім.
19ПрыйшоўСынЧалавечы,якіесьцьіп'е,ікажуць:
восьчалавекабжораіп'яніца,сябармытнікаўі
грэшнікаў.Алемудрасцьапраўдваеццадзецьміяе.
20Тадыёнпачаўдакарацьгарады,уякіхбыло
зробленабольшасьцьцудаўЯгоных,затое,штояныне
пакаяліся:
21Горатабе,Харазіне!горатабе,Бэтсаіда!бокалібу
ТырыіСідонеўчынілісяцуды,якіяўчынілісяўвас,
яныдаўнобпакаялісяўзрэбцеіпопеле.
22Алекажувам:ТыруіСідонулягчэйбудзеўсудны
дзень,чымвам.
23Іты,Капэрнаум,штоданябёсаўузьняўся,упекла
будзешзрынуты;
24Алекажувам,штозямліСадомскайбудзелягчэйу
судныдзень,чымтабе.
25УтойчасІсуссказаўуадказ:слаўлюЦябе,Ойча,
Госпадзенебаізямлі,штоТыўтаіўгэтаадмудрыхі
разумныхіадкрыўгэтадзецям.
26Так,Ойча,ботакздалосяТабе.
27УсёперададзенаМнеАйцомМаім,ініхтоневедае
Сына,акрамяАйца;ініхтоневедаеАйца,акрамяСына
ітаго,камуСынхочаадкрыць.
28ПрыйдзецедаМянеўсеспрацаваныяіабцяжараныя,
іЯсупакоювас.
29ВазьміцеярмоМаёнасябеінавучыцесяадМяне;
бояціхііпакорнысэрцам,ізнойдзецесупакойдушам
вашым.
30БоярмоМаёпрыемнае,іцяжарМойлёгкі.
РАЗДЗЕЛ12
1УтойчаспраходзіўІсусусуботупраззбожжа;а
вучніЯгопрагаладалісяіпачалізрывацькаласыіесьці.
2Алефарысэі,убачыўшыгэта,сказаліЯму:вось,вучні
Тваеробяцьтое,чагонельгарабіцьусуботу.
3АлеЁнсказаўім:хібавынечыталі,штозрабіўДавід,
калібыўгалодныітыя,штобылізім?
4ЯкёнувайшоўудомБожыіеўхлебыпакладныя,
якіхнельгабылоесьцініяму,нітым,штобылізьім,а
толькісьвятарам?
5Абохібавынечыталіўзаконе,штоўсуботусвятары
ўхрамепарушаюцьсуботуібеззаганныя?
6Алекажувам,штонагэтыммесцыбольшызахрам.
7Алекалібвыведалі,штозначыць:міласьціхачу,ане
ахвяры,тонеасудзіліббязьвінных.
8БоСынЧалавечыёсцьПанісуботы.
9І,выйшаўшыадтуль,увайшоўусінагогуіхнюю.
7

10. Мацей
10Івось,быўчалавекзсухоюрукою.Іспыталісяўяго,
кажучы:цідазволеналячыцьусуботу?кабянымаглі
абвінаваціцьяго.
11Ісказаўім:хтозвас,маючыаднуавечку,ікаліяна
ўсуботуўпадзеўяму,невозьмеяеіневыцягне?
12Наколькіжчалавеклепшызаавечку?Тамузаконна
рабіцьдобраўсуботнідзень.
13Тадыкажачалавеку:працягнірукутваю.Іён
працягнуўяго;іёнбыўадноўленыцэлым,якідругі.
14Тадыфарысеі,выйшаўшы,склалінарадусупроць
Яго,якзагубіцьЯго.
15АлеЕзус,даведаўшыся,адышоўадтуль;ізаІм
пайшломноствалюдзей,іЁнусіхацаліў
16Ізагадаўім,кабневыяўляліЯго;
17КабзбылосясказанаепразпрарокаІсаю,якікажа:
18ВосьслугаМой,якогаЯвыбраў;каханымой,да
якогаўпадабаладушамая;ускладунаягодухмой,іён
абвесьціцьсуднародам.
19Ённябудзесварыццаінябудзекрычаць;ініхтоне
пачуеголасуЯгонаганавуліцах.
20Трысцінынадламанайнепераломіць,ілёну,якітлее,
непатушыць,пакульнепашлесудадаперамогі.
21ІнаімяЯгонаебудуцьспадзяваццанароды.
22ТадыпрывялідаЯгоапанаванагад'яблам,сьляпогаі
нямога,іЁнацаліўяго,такштосьляпыінямы
загаварыўібачыў.
23Ізьдзіўляўсяўвесьнародіказаў:цінясынгэта
Давідаў?
24Пачуўшыгэта,фарысеісказалі:Ённевыганяе
дэманаўінакшяксілаюВэльзэвула,князядэманаў.
25Ісусжа,ведаючыдумкііхнія,сказаўім:усякае
царства,якоеразьдзяліласясамоўсабе,спустошыцца;
ікожныгорадабодом,якіпадзяліўсясамусабе,ня
ўстоіць;
26Ікалісатанавыганяесатану,ёнпадзяліўсясаму
сабе;яктадыўстаіцьцарстваяго?
27ІкаліЯсілайВэльзэвулавыганяюдэманаў,тосыны
вашыякімвыганяюцьіх?тамуяныбудуцьвашымі
суддзямі.
28КаліжЯДухамБожымвыганяюдэманаў,то
прыйшлодавасВаладарстваБожае.
29Абоякможахтоўвайсціўдоммоцнагаіабрабаваць
ягомаёмасць,калінезвяжаранеймоцнага?ітадыён
сапсуесвойдом.
30ХтонясаМною,тойсупрацьМяне;іхтонезбірае
саМною,тойраскідвае.
31Дзелягэтагакажувам:усякігрэхіблюзьнерства
будуцьдараваныялюдзям,алеблюзнерствасупраць
ДухаСьвятоганябудзедараваналюдзям.
32ІкаліхтоскажаслованаСынаЧалавечага,будзе
ямударавана;акаліхтоскажанаДухаСьвятога,ня
будзеямударавананіўгэтымсьвеце,ніўбудучым.
33Альбоацаніцедрэвадобрыміплодягодобрым;
альбозрабітак,кабдрэвабылоблагіміплодягоблагім,
бопаплодзепазнаеццадрэва.
34Родзьмяіны,яквы,ліхі,можацегаварыцьдобрае?
ботое,чымперапоўненасэрца,гаворацьвусны.
35Добрычалавекздобрайскарбонкісэрцавыносіць
дабро,аліхічалавекзліхоескарбонківыносіцьблагое.
36АЯкажувам,штозакожнаепустоеслова,якое
скажуцьлюдзі,дадуцьяныадказудзеньсудны.
37Бопасловахтваіхапраўдаешся,іпасловахтваіх
будзешасуджаны.
38Некаторыязкніжнікаўіфарысэяўадказалі,кажучы:
Настаўнік,мыхацеліббачыцьзнакадЦябе.
39АлеЁнсказаўімуадказ:родліхііпералюбны
шукаезнаку;інябудзедадзенаямуазнака,акрамя
азнакіЁныпрарока.
40БоякЁнабыўтрыдніітрыночыўчэравекіта;так
будзеСынЧалавечыўсэрцызямлітрыдніітрыночы.
41Нінэвіцянепаўстануцьнасудзезродамгэтымі
асудзяцьяго,бояныпакаялісяпразпропаведзьЁніны;
івось,тутбольшызаЁну.
42Царыцапоўдняўстаненасудзродамгэтымі
асудзіцьяго,боянапрыйшлазкраюзямліпаслухаць
мудрасьціСаламона;івось,тутбольшызаСаламона.
43Калінячыстыдухвыйдзезчалавека,тоходзіцьпа
бязводныхмесцах,шукаючыспакою,інезнаходзіць.
44Тадыёнкажа:вярнусяўдоммой,адкульявыйшаў;
і,прыйшоўшы,знаходзіцьягопустым,вымеценымі
ўпрыгожаным.
45Тадыёнідзеібярэзсабоюсеміншыхдухаў,
горшыхзасябе,і,увайшоўшы,жывуцьтам;Такбудзеі
гэтамубязбожнамупакаленню.
46КаліЁняшчэгаварыўзлюдзьмі,восьМаціЯгоі
братыЯгоныястаялізвонку,жадаючыпагаварыцьзІм.
47ТадынехтасказаўЯму:восьмаціТваяібратыТвае
стаяцьзвонкуіхочуцьпагаварыцьзТабою.
48Ёнжа,адказваючы,сказаўтаму,хтогаварыўЯму:
хтомаямаці?іхтомаебраты?
49І,працягнуўшырукудавучняўСваіх,сказаў:вось
МаціМаяібратыМае!
50БохтобудзевыконвацьволюАйцаМайго,якіў
нябёсах,тойМнебрат,ісястра,імаці.
РАЗДЗЕЛ13
1УтойжадзеньІсусвыйшаўздомуісеўнаберазе
мора.
2ІсабраласядаЯгомноствалюдзей,такштоЁн
увайшоўулодкуісеў;аўвесьнародстаяўнаберазе.
3Ігаварыўімшматупрытчах,кажучы:вось,выйшаў
сейбітсеяць;
4Ікаліёнсеяў,некаторыязярнятыўпаліпрыдарозе,і
наляцеліптушкііпаласавалііх.
5Адныўпалінакамяністыямесцы,дзебылоняшмат
зямлі,іадразуўзышлі,бозямлябыланеглыбокая;
6Каліўзышлосонца,яныабгарэлі;аякнямелікораня,
дыкзасохлі.
7Аіншыяўпаліўцерні;іцернівырасьліізаглушылііх;
8Аіншыяўпалінадобруюзямлюідаліплод:адноў
сторазоў,другоеўшэсьцьдзесят,адругоеўтрыццаць.
9Хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае.
10Івучні,падышоўшы,сказаліЯму:чамугаворышім
прытчамі?
11Ёнжасказаўімуадказ:вамдадзенаведаць
таямніцыЦарстваНябеснага,аімнедадзена.
12Бохтомае,тамудадзенабудзе,іпамножыцца,ахто
нямае,утагоадымеццаітое,штомае.
13Тамугаваруімпрытчамі:бояны,бачачы,нябачаць;
і,слухаючы,нечуюцьінеразумеюць.
8

11. Мацей
14ІспаўняеццанаіхпрароцтваІсаі,якоекажа:
Слыхампачуецеінезразумееце;ізрокамбудзеце
бачыць,інеўбачыце.
15Боагрубеласэрцаўлюдзейгэтых,івушамііхня
чуюць,івочысваеянызаплюшчылі;кабяныкалі-
небудзьнеўбачылівачыма,інепачулівушамі,іне
зразумелісэрцам,іненавярнуліся,іЯнеацаліўіх.
16Алешчасьлівыявочывашыя,бобачаць,івушы
вашыя,бочуюць.
17Босапраўдыкажувам,штомногіяпрарокіі
праведнікіжадалібачыцьтое,штовыбачыце,іне
бачылі;ічуцьтое,штовычуеце,аленячулі.
18Дыкпаслухайцепрытчупрасейбіта.
19КаліхтослухаесловаВаладарстваінеразумее,
прыходзіцьліхіікрадзепасеянаеўсэрцыягоным.Гэта
той,штопасеўнадарозе.
20Пасеянаежнакамяністыхмясцінах-гэтатой,хто
слухаесловаіадразузрадасцюпрымаеяго;
21алеённямаеўсабеўкараненьня,алетрываеначас;
22Пасеянаеўцерні-гэтатой,хтослухаеслова;і
клопатыгэтагасьветуіпадманбагацьцязаглушаюць
слова,іяностановіццабясплодным.
23Апасеянаеўдобруюзямлю-гэтатой,хтослухае
словаіразумееяго;якаятаксамапрыносіцьплоді
прыносіць:адноўсторазоў,другоеўшэсцьдзесят,
другоеўтрыццаць.
24ІншуюпрыповесьцьдаўЁнім,кажучы:Валадарства
Нябеснаепадобнаедачалавека,якіпасеяўдобрае
насеньненаполісваім.
25Алекалілюдзіспалі,прыйшоўворагягоіпасеяў
кукальсяродпшаніцыіпайшоў.
26Алекаліпялёсткавыраслаіпрынеслаплод,тады
зьявіўсяікукаль.
27Іпрыйшліслугігаспадарадомаісказаліяму:
гаспадару,цінедобраенасеннетыпасеяўнаполісваім?
адкульжаўягокукаль?
28Ёнсказаўім:ворагзрабіўгэта.Слугісказаліяму:
хочаш,мыпойдземізбярэміх?
29Алеёнсказаў:не;каб,выбіраючыкукаль,выне
вырываліразамзіміпшаніцы.
30Няхайрасьцеабодваразамдажніва,аўчасжнівая
скажужнеям:зьбярыцеспачаткукукольізьвяжыцеяго
ўпучкі,кабспаліць,апшаніцузьбярыцеўгумномаё.
31ІншуюпрыповесьцьдаўЁнім,кажучы:Царства
Нябеснаепадобнаедагарчычнагазерня,якоечалавек
узяўіпасеяўнаполісваім.
32Яно,праўда,найменшаезусіхнасеньняў,а
вырастаючы,становіццабольшымсяродзёлакі
робіццадрэвам,такштоптушкінябесныяпрылятаюць
іначуюцьнагалінахяго.
33Іншуюпрыповесьцьсказаўім;Валадарства
Нябеснаепадобнаедазакваскі,якуюжанчынаўзялаі
паклалаўтрымерымукі,пакульусёнеўкісла.
34УсёгэтагаварыўІсуснародуўпрытчах;ібез
прыповесьцінегаварыўім.
35кабзбылосясказанаепразпрарока,якікажа:
адкрыювуснымаеўпрытчах;Явыкажутое,штобыло
ўтоенаадстварэньнясьвету.
36ТадыІсус,адпусьціўшынарод,увайшоўудом;
37Ёнжасказаўімуадказ:сейбітдобраганасенняёсць
СынЧалавечы;
38Поле-гэтасвет;добраесемя-сыныцарства;а
кукаль-сынызлога;
39Вораг,якіпасеяўіх,-д'ябал;жніво—канецсвету;а
жнеі-гэтаанёлы.
40Якжакукальзьбіраюцьіспальваюцьуагні;так
будзеіўканцысвету.
41СынЧалавечыпашлеанёлаўСваіх,іянызьбяруцьз
ЦарстваЯгонагаўсё,штоспакушае,ітых,шторобяць
беззаконьне;
42Іўкінеіхупечвогненную:тамбудзеплачіскрыгат
зубоў.
43Тадыправеднікізазьзяюць,яксонца,уВаладарстве
Айцасвайго.Хтомаевушыслухаць,няхайслухае.
44ЯшчэпадобнаеВаладарстваНябеснаедаскарбу,
схаванагаўполі;якуючалавек,знайшоўшы,хаваеіз
радасьціідзеіпрадаеўсё,штомае,ікупляетоеполе.
45ЯшчэпадобнаеВаладарстваНябеснаедакупца,які
шукаепрыгожыхпэрлаў;
46Ён,знайшоўшыаднукаштоўнуюпярліну,пайшоўі
прадаўусё,штомеў,ікупіўяе.
47ЯшчэпадобнаеВаладарстваНябеснаедасеткі,
закінутайумора,уякойсабранаўсялякае.
48Каліянонапоўнілася,выцягнулінаберагі,сеўшы,
сабралідобрыяўпосуд,адрэнныявыкінулі.
49Такбудзепрыканцысьвету:выйдуцьанёлыі
аддзеляцьліхіхадправедных,
50іўкінеіхупечвогненную:тамбудзеплачіскрыгат
зубоў.
51Ісускажаім:цізразумелівыўсёгэта?Яныкажуць
Яму:так,Госпадзе!
52Тадысказаўім:тамукожныкніжнік,навучаны
царствунябеснаму,падобныдагаспадара,яківыносіць
саскарбніцысваёйноваеістарое.
53Істалася,каліІсусскончыўгэтыяпрытчы,пайшоў
адтуль.
54І,прыйшоўшыўсваюбацькаўшчыну,вучыўіху
сынагозеіхняй,такштоянызьдзіўлялісяіказалі:
адкульуЯготакаямудрасьцьігэтыясілы?
55Цінецесляраўгэтасын?ціжмаціЯгонаянеМарыя?
ібратыяго,Якуб,іЁсій,іСымон,іЮда?
56ІсёстрыЯгоныяціняўсезнамі?АдкульжаўЯго
ўсёгэта?
57Іспакусілісяўім.АлеІсуссказаўім:«Няма
прарокабезпашаны,хібаштоўсваёйбацькаўшчынеі
ўсваімдоме».
58.Іняўчыніўтамшматцудаўзпрычынынявер'я
іхняга.
РАЗДЗЕЛ14
1УтойчаспачуўІрадтэтрархпраславупраІсуса,
2Ісказаўслугамсваім:гэтаЯнХрысьціцель;ён
уваскросзмёртвых;ітамуцудычыняццаўім.
3БоІрадсхапіўЯна,звязаўягоіпасадзіўувязніцуза
Ірадыяду,жонкубратасвайгоПіліпа.
4БоІаансказаўяму:недазволенатабемецьяе.
5Іхацеўзабіцьяго,алебаяўсянароду,болічыліяго
прарокам.
6КаліжбыўдзеньнараджэнняІрада,дачкаІрадыяды
танцавалаперадімііспадабаласяІраду.
7Тадыёнзпрысягаюабяцаўёйдацьусё,чагояна
папросіць.
9

12. Мацей
8Аяна,загадзянастаўленаямацісваёй,сказала:дай
мнетутгалавуЯнаХрысьціцелянаталерцы.
9Іпашкадаваўкароль,аледзеляпрысягіітых,што
сядзелізьімзасталом,загадаўаддацьёй.
10ІпаслаўадсекчыЯанугалавуўцямніцы.
11Ігалавуягопрынесьлінамісеіаддалідзяўчыне,а
янапрынеслаяемацісваёй.
12Івучніягоныя,прыйшоўшы,узяліцелаіпахавалі
яго,іпайшлі,ісказаліІсусу.
13Пачуўшыпрагэта,Езусадплыўадтульналодцыў
пустэльнаемесцаасобна;алюдзі,пачуўшы,пайшліза
Імпешкізгарадоў.
14І,выйшаўшы,Ісусубачыўмноствалюдзейі
зьлітаваўсянадімі,іаздаравіўхворыхіхніх.
15Каліжнастаўвечар,падышлідаЯговучніЯгоныяі
сказалі:тутпустыня,ічасужомінуў;адпусціце
людзей,кабяныпайшліўвёскіікупілісабеежы.
16АлеІсуссказаўім:нятрэбаімісьці;выдайцеім
есьці.
17ЯныкажуцьЯму:унастуттолькіпяцьхлябоўі
дзьверыбіны.
18Ёнсказаў:прынясіцеіхмнесюды.
19Ізагадаўнародусесьцінатраве,і,узяўшыпяць
хлябоўідзьверыбы,зірнуўшынанеба,дабраславіўі
паламаў,ідаўхлябывучнямСваім,авучнінароду.
20Іеліўсеінасыціліся,іназьбіралікавалкаў,што
засталіся,дванаццацьпоўныхкашоў.
21Атых,штоелі,былокаляпяцітысяччалавек,
акрамяжанчынідзяцей.
22ІадразужІсуспрымусіўвучняўСваіхсесьціў
лодкуіпераплысьцінаперадзеЯгонатойбераг,пакуль
Ёнадпусьціцьнарод.
23І,адпусьціўшынарод,узышоўнагарупамаліцца
адзін;і,калінастаўвечар,быўтамадзін.
24Акарабельбыўужонасярэдзінемора,кіданы
хвалямі,бовецербыўсупраціўны.
25АўчацвёртуювартуночыІсуспрыйшоўдаіх,
ідучыпаморы.
26Вучні,убачыўшы,якЁнішоўпаморы,спалохалісяі
казалі:гэтадух;ізакрычаліадстраху.
27АлеІсусадразузагаварыўзімі,кажучы:будзьце
мужнымі;гэтая;нябойся.
28ІПётрсказаўЯмуўадказ:Пане,калігэтаТы,
загадаймнепрыйсцідаЦябепавадзе.
29Ёнсказаў:ідзі.ІкаліПётрвыйшаўзлодкі,ён
пайшоўпавадзе,кабісцідаЕзуса.
30Але,убачыўшымоцнывецер,спалохаўся;і,
пачаўшытануць,закрычаў,кажучы:Госпадзе!
31ІадразуІсус,працягнуўшыруку,схапіўягоісказаў
яму:малаверны,чамутызасумняваўся?
32Ікаліяныўвайшліўлодку,вецерсціх.
33Тадытыя,штобыліўлодцы,падышлііпакланіліся
Яму,кажучы:Сапраўды,ТыСынБожы.
34І,пераплыўшы,прыйшліўзямлюГенісарэцкую.
35Жыхарытагомесца,даведаўшысяпраЯго,разаслалі
паўсёйтойкраінеіпрывялідаЯгоўсіххворых;
36ІпрасіліЯго,кабянытолькідакранулісядакраю
вопраткіЯгонай,іўсе,хтодакрануўся,быліцалкам
здаровыя.
РАЗДЗЕЛ15
1ТадыпрыйшлідаІсусакніжнікііфарысеі,якіябыліз
Ерусаліма,кажучы:
2ЧамувучніТваепарушаюцьнаказыстарэйшых?бо
янынемыюцьрук,каліядуцьхлеб.
3Ёнжасказаўімуадказ:чамуівыпарушаеце
запаведзьБожуюсваімпаданнем?
4БоБогзагадаў,кажучы:шануйбацькутвайгоімаці;
5Авыкажаце:каліхтоскажабацькусваймуцімаці
сваёй:гэтадар,чымбытыніскарыстаўсяадмяне;
6Інешануйбацькусвайгоімацісваю,ёнбудзе
вольны.ТакімчынамвызнясілілізапаведзьБожую
сваёйтрадыцыяй.
7Крывадушнікі!добрапрарочыўправасІсая,кажучы:
8НародгэтынабліжаеццадаМяневуснамісваіміі
шануеМяневуснамісваімі;алесэрцаіхняедалёкаад
Мяне.
9Аледарэмнапакланяюццамне,навучаючынавукамі
запаведзямчалавечым.
10Іпаклікаўнародісказаўім:Слухайцеіразумейце.
11Нятое,штоўваходзіцьувусны,апаганьваечалавека;
алетое,штовыходзіцьзвуснаў,апаганьваечалавека.
12ТадыпрыступілівучніЯгоныяісказаліЯму:ці
ведаеш,штофарысеі,пачуўшыгэтаеслова,спакусіліся?
13АлеЁнсказаўуадказ:усякаярасліна,якуюне
пасадзіўАйцецМойНябесны,будзевыкаранена.
14Пакіньцеіх:янысьляпыяправадырысьляпых.А
калісляпысляпогавядзе,абодваўроўупадуць.
15ТадыПётрсказаўЯмуўадказ:растлумачнамгэтую
прытчу.
16Іісуссказаў:няўжоівыяшчэнеразумееце?
17Хібавыяшчэнеразумееце,штоўсё,штоўваходзіць
увусны,уваходзіцьучэраваівыкідваеццавонкі?
18Алетое,штовыходзіцьзвуснаў,выходзіцьзсэрца;
іяныапаганьваюцьчалавека.
19Бозсэрцавыходзяцьліхіядумкі,забойствы,
чужаложства,распуста,крадзяжы,фальшывыя
сьведчаньні,блюзнерствы;
20Гэтатое,штоапаганьваечалавека,алеесьці
нямытымірукамінеапаганьваечалавека.
21ТадыІсус,пайшоўшыадтуль,пайшоўумежы
ТырскіяіСідонскія.
22Івось,жанчынаХанаанскаявыйшлазтыхмежаўі
закрычалаЯму,кажучы:Памілуймяне,Госпадзе,Сыне
Давідаў!маядачкамоцнапакутуеадд'ябла.
23АлеЁннеадказаўёйніслова.ІвучніЯго,
падышоўшы,прасіліЯго,кажучы:адпусьціяе;бояна
крычыцьнамуслед.
24АлеЁнсказаўуадказ:Япасланытолькіда
загінулыхавечакдомуІзраілевага.
25Тадыяна,падышоўшы,пакланіласяЯмуісказала:
Пане,дапамажымне.
26Ёнжасказаўуадказ:нядобраўзяцьхлебудзяцейі
кінуцьсабакам.
27Аянасказала:праўда,Госпадзе,алесабакіядуць
крошкі,штопадаюцьсасталагаспадароўіхніх.
28ТадыІсуссказаўёйуадказ:ожанчына,вялікаявера
твая;няхайбудзетабе,якхочаш.Івыздаравеладачка
яезтойсамайгадзіны.
29Іпайшоўшыадтуль,Ісуснаблізіўсядамора
Галілейскага;іўзышоўнагару,ісеўтам.
10

13. Мацей
30ІпрыйшлодаЯгомноствалюдзей,маючызсабою
кульгавых,сьляпых,нямых,калекаўімногіхіншых,і
паклалііхданогІсусавых;іЁнацаліўіх:
31Такштозьдзіўляўсянарод,бачачы,штонямыя
гавораць,калекіздаровыя,кульгавыяходзяцьісьляпыя
бачаць,іславіліБогаІзраілевага.
32ТадыІсус,паклікаўшывучняўСваіх,сказаў:шкада
Мнелюдзей,штояныўжотрыднізастаюццасаМною
інямаюцьчагоесьці;
33ІкажуцьЯмувучні:адкульнамупустыністолькі
хлеба,кабнакарміцьстолькінароду?
34ІкажаімІсус:колькіўвасхлябоў?Аянысказалі:
семінекалькірыбак.
35Ізагадаўнародусесьціназямлю.
36І,узяўшысемхлябоўірыбы,узнёспадзяку,паламаў
ідаўвучнямСваім,авучнінароду.
37Іеліўсеінасыціліся,інабраліастатнягамясасем
поўныхкашоў.
38Атых,штоелі,былочатырытысячычалавек,
акрамяжанчынідзяцей.
39І,адпусьціўшынарод,сеўулодкуіпрыбыўумежы
Магдалы.
РАЗДЗЕЛ16
1Прыйшлітаксамафарысеізсадукеяміі,спакушаючы,
прасіліяго,кабпаказаўімзнакзнеба.
2Ёнсказаўімуадказ:увечарывыкажаце:будзе
пагода,бонебачырвонае.
3Раніцай:сёньнябудзенепагадзь,бонебачырвонаеі
паніжанае.О,крывадушнікі,выможацераспазнаць
абліччанеба;алехібавынеможацераспазнацьзнакі
часу?
4Родбязбожныічужаложнышукаезнаку;інебудзе
дадзенаямуазнака,акрамяазнакіЁныпрарока.І,
пакінуўшыіх,пайшоў.
5ІкалівучніЯгопераплылінатойбок,забылісяўзяць
хлеба.
6ТадыІсуссказаўім:Глядзеце,сьцеражыцесязакваскі
фарысейскайісадукейскай.
7Іяныразважаліміжсабой,кажучы:гэтатаму,што
мынеўзяліхлеба.
8Іісус,зразумеўшыгэта,сказаўім:"Малаверы!што
спрачаецесяпаміжсабою,штохлебанеўзялі?"
9Няўжовыяшчэнеразумеецеінепамятаецепрапяць
хлябоўнапяцьтысячіколькікашоўвынабралі?
10Ніпрасемхлябоўначатырытысячы,іколькікашоў
высабралі?
11Якжавынеразумееце,штоЯнепрахлебказаўвам,
кабвысьцераглісязакваскіфарысейскайісадукейскай?
12Тадыянызразумелі,штоЁнзагадаўімсьцерагчыся
незакваскіхлебнай,аленавукіфарысейскайі
садукейскай.
13КаліІсуспрыйшоўумежыЦэзарэіФіліпавай,Ён
спытаўсяўсваіхвучняў,кажучы:закаголюдзілічаць
Мяне,СынаЧалавечага?
14Янысказалі:аднызаЯнаХрысьціцеля,другіяза
Ільлю;ііншыя,Ерамія,абоадзінзпрарокаў.
15Ёнкажаім:авызакагоМянелічыце?
16СымонПётрсказаўуадказ:ТыХрыстос,СынБога
жывога.
17Ісуссказаўямуўадказ:шчасьлівыты,Сымоне,сын
Ёнін,боняплоцьікроўадкрылітабегэта,алеАйцец
Мой,якіўнябёсах.
18ІЯтаксамакажутабе,штотыПётр,інагэтым
каменіЯпабудуюцарквуМаю;ібрамыпякельныяне
адолеюцьяго.
19ІдамтабеключыЦарстваНябеснага:іштозвяжаш
назямлі,тоебудзезвязанаўнебе;ішторазвяжашна
зямлі,тоебудзеразвязанаўнебе.
20ТадыЁнзагадаўвучнямСваім,кабнікомунеказалі,
штоЁнёсьцьІсусХрыстос.
21ЗтагочасуІсуспачаўпаказвацьсваімвучням,што
ЯмуналежыцьісьціўЕрусалімішматцярпецьад
старшыхіпершасьвятараўікніжнікаў,ібыцьзабітым,
інатрэцідзеньуваскрэснуць.
22ТадыПётр,узяўшыЯго,пачаўдакарацьЯму,
кажучы:"СцерагайсязТабою,Госпадзе!небудзез
Табоюгэтага".
23Ёнжа,павярнуўшыся,сказаўПятру:адыдзіадМяне,
сатана!
24ТадыІсуссказаўсваімвучням:каліхтохочаісьціза
Мною,няхайадрачэццаадсябе,івозьмекрыжсвой,і
ідзезаМною.
25Бохтохочажыцьцёсваёўратаваць,тойстраціцьяго;
ахтостраціцьжыцьцёсваёдзеляМяне,тойзнойдзе
яго.
26Боякаякарысьцьчалавеку,каліёнздабудзеўвесь
сьвет,адушысваёйпашкодзіць?ціштодасьцьчалавек
узамензадушусваю?
27БопрыйдзеСынЧалавечыўславеАйцаСвайгоз
анёламіСваімі;ітадыаддасьцькожнамупаводле
ўчынкаўягоных.
28Сапраўдыкажувам:ёсьцьнекаторыязтых,што
стаяцьтут,якіяняспазнаюцьсьмерці,пакульня
ўбачацьСынаЧалавечага,прыходзячагаўВаладарстве
сваім.
РАЗДЗЕЛ17
1ПразшэсьцьдзёнбярэІсусПятра,ЯкубаіЯна,брата
ягонага,іўзводзіцьіхадныхнавысокуюгару,
2Іперамяніўсяперадімі,ітварЯгонызаззяў,яксонца,
іадзеннеЯгосталабелае,яксвятло.
3ІвосьзьявілісяімМайсейіІльля,якіяразмаўлялізь
Ім.
4ТадыПётр,адказваючы,сказаўІсусу:Пане,добра
намтутбыць;адзінтабе,іадзінМайсею,іадзінІльлі.
5КаліЁняшчэгаварыў,вось,сьветлаевоблакаахінула
іх;слухайцеяго.
6Пачуўшыгэта,вучніўпалініцмаівельміспалохаліся.
7Іпадыйшоўшы,Езусдакрануўсядаіхісказаў:
устаньцеінебойцеся.
8Іпадняўшывочысвае,нікоганеўбачылі,апрача
аднагоІсуса.
9Ікаліянысыходзілізгары,загадаўімІсус,кажучы:
нікомунерасказвайцеабгэтайвідзежы,пакульСын
Чалавечынеўваскрэснезмёртвых.
10ІспыталісяўЯговучніЯгоныя,кажучы:чамуж
кніжнікікажуць,штоІльляпавіненпрыйсьціраней?
11Ісуссказаўімуадказ:Ільлясапраўдыпрыйдзе
ранейіўсёўладкуе.
11

14. Мацей
12Алекажувам,штоІльляўжопрыйшоў,іяныне
пазналіяго,алезрабілізьім,штохацелі.ТаксамаіСын
Чалавечыпацерпіцьадіх.
13Тадывучнізразумелі,штоЁнказаўімпраЯна
Хрысьціцеля.
14Ікаліяныпадышліданароду,падыйшоўдаЯго
нейкічалавек,упаўшыперадІмнакаленіісказаў:
15Госпадзі,зьмілуйсянадсынаммаім,боёнвар'яті
моцнапакутуе,бочастаўагоньпадае,ачастаўваду.
16ІяпрывёўягодавучняўТваіх,іянынемаглі
вылечыцьяго.
17ТадыІсуссказаўуадказ:ородняверныіраспусны!
дакульЯбудузвамі?дакульбудуцярпецьцябе?
прывядзіцеягодамянесюды.
18ІзабараніўІсусд'яблу;івыйшаўёнзяго,іўтуюж
гадзінудзіцяачуняла.
19ТадывучніпадышлідаІсусаасобнаісказалі:Чаму
мынемаглівыгнацьяго?
20ІсказаўімІсус:з-занявер'явашага;іёнбудзе
выдалены;інічоганебудзенемагчымадлявас.
21Алеродгэтывыганяеццатолькімалітваюіпостам.
22КаліяныжыліўГалілеі,Ісуссказаўім:Сын
Чалавечыбудзевыдадзеныўрукічалавечыя;
23Ізаб'юцьЯго,інатрэцідзеньЁнуваскрэсне.Іяны
вельмішкадавалі.
24ІкаліяныпрыйшліўКапернаум,падышлідаПятра
тыя,штопрымаліданіну,ісказалі:цінеплаціць
гаспадарвашданіну?
25Ёнкажа:так.Ікаліёнувайшоўудом,Езус
перашкодзіўяму,сказаўшы:яктабездаецца,Сымоне?
царызямныязкагобяруцьмытабоданіну?дзяцей
сваіхцічужых?
26ПётркажаЯму:зчужых.Ісускажаяму:дзеці
вольныя.
27Аднак,кабмынепакрыўдзілііх,ідзітыдамора,
закіньвудуівазьмірыбу,якаяпершайтрапіць;ікалі
адкрыешямувусны,знойдзешсрэбра:вазьміідайім
замянеізасябе.
РАЗДЗЕЛ18
1УтойчасвучніпрыступілідаІсусаісказалі:хто
большыўВаладарствеНябесным?
2Ісус,паклікаўшыдзіцятка,паставіўягопасяродіх,
3Ісказаў:праўдукажувам:каліненавернецесяіне
станеце,якдзеці,неўвойдзецеўВаладарстваНябеснае.
4Дыквось,хтоўнізіцца,якгэтаедзіця,тойбольшыў
ВаладарствеНябесным.
5ІхтопрымеаднотакоедзіцяткаўімяМаё,Мяне
прымае.
6Ахтоспакусіцьаднагозмалыхгэтых,штоверацьу
Мяне,тамулепейбылоб,кабпавесіліямунашыю
жорныіўтапіліягоўглыбінімарской.
7Горасьветуадспакусаў!ботрэба,кабпрыйшлі
спакусы;алегоратамучалавеку,адякогаспакуса
прыходзіць!
8Дыквось,калірукатваяцінагатваяспакушаецябе,
адсячыіхікіньадсябе:лепейтабеўвайсьціўжыцьцё
бязьдзейнымабопакалечаным,чымздзьвюмарукаміі
дзьвюманагамібыцьукінутымуагоньвечны.
9Ікалівокатваёспакушаецябе,вырвіягоікіньад
сябе:лепштабезаднымвокамувайсціўжыццё,чымз
двумавачымабыцьукінутымугеенувогненную.
10Глядзеце,непагарджайценіводнымзмалыхгэтых;
бокажувам,штоанёлыіхніяўнебезаўсёдыбачаць
абліччаАйцаМайго,якіўнябёсах.
11БоСынЧалавечыпрыйшоўзбавіцьзагінулае.
12Яквыдумаеце?каліўчалавекабудзестоавечакі
адназіхзаблудзілася,дыкцінепакінеёндзевяноста
дзевяцьінепойдзеўгорышукацьзаблудлую?
13Ікаліёнзнойдзеяе,сапраўдыкажувам,штоён
большрадуеццатойавечцы,чымдзевяностадзевяці,
якіянезаблукалі.
14ТакіАйцавашага,якіўнябёсах,нямаволі,каб
загінуўадзінзмалыхгэтых.
15Акалібраттвойзграшыцьсупроцьцябе,ідзіі
абвінавіягоміжсабоюіімадным;каліёнпаслухае
цябе,тыздабыўбрататвайго.
16Каліжнепаслухаецябе,дыквазьмізсабоюяшчэ
аднагоцідвух,кабувуснахдвухцітрохсьведкаў
пацьвердзіласякожнаеслова.
17Акалінепаслухаеіх,скажыцаркве;акаліне
паслухаецарквы,няхайбудзетабе,якязычнікімытнік.
18Сапраўдыкажувам:штозвяжаценазямлі,тоебудзе
звязанаўнебе;ішторазвяжаценазямлі,тоебудзе
развязанаўнебе.
19Яшчэкажувам,штокалідвоезваспагодзяццана
зямліабчым-небудзь,чагопапросяць,будзеімад
АйцаМайго,Якіўнябёсах.
20БодзедвоецітроесабраныяўімяМаё,тамЯсярод
іх.
21ТадыПётр,падыйшоўшыдаЯго,сказаў:Пане,
колькіразоўядаруюямубратумаймугрэхсупроць
мяне?дасяміразоў?
22Ісускажаяму:некажутабедасяміразоў,аледа
сямідзесяціразоўпасем.
23ТамуЦарстваНябеснаепадобнаеданейкагацара,
якіхочаразлічваццанаслугсваіх.
24Ікаліёнпачаўразлічвацца,прывялідаягоаднаго,
якібыўвіненямудзесяцьтысячталантаў.
25Алепаколькіённямеўзаштозаплаціць,дык
гаспадарзагадаўпрадацьяго,іжонкуягоную,ідзяцей,
іўсё,штоёнмеў,ізаплаціць.
26.Слугаўпаўіпакланіўсяяму,кажучы:Пане,пацярпі
надамною,іяаддамтабеўсё.
27.Тадыпанзлітаваўсянадрабомтыміадпусьціўяго,
ідараваўямудоўг.
28Алетойжаслуга,выйшаўшы,знайшоўаднагоса
сваіхтаварышаў,якібыўвіненямустодынараў,і,
наклаўшынаягорукі,схапіўягозагорла,кажучы:
аддаймне,штовінен.
29Ітаварышягоныўпаўданогягоныхіпрасіўяго,
кажучы:пацярпінадамною,іяаддамтабеўсё.
30Алетойнезахацеў,апайшоўіпасадзіўягоў
вязніцу,пакульнеаддасцьдоўг.
31Дыктаварышыягоныя,убачыўшы,штосталася,
вельмізасмуцілісяі,прыйшоўшы,расказалігаспадару
сваймуўсё,штосталася.
32Тадыгаспадарягоны,паклікаўшыяго,сказаўяму:о,
ліхіслуга!
33Цінятрэбабылоітабезьлітаваццанадтаварышам
тваім,якяпашкадаваўцябе?
12

15. Мацей
34Іразгневаўсягаспадарягоныіаддаўягокатам,
пакульнеаддасьцьямуўсягодоўгу.
35ТакіАйцецМойНябесныўчыніцьвам,каліне
даруецекожныбратусваймуадсэрцасвайго.
РАЗДЗЕЛ19
1Істалася,каліІсусскончыўгэтыясловы,Ёнвыйшаў
зГалілеііпрыйшоўумежыЮдэізаЯрдан;
2ІзаІмпайшломноствалюдзей;іЁнацаліўіхтам.
3ПадышлідаЯгоіфарысеі,спакушаючыЯгоікажучы
Яму:цідазволеначалавекуразводзіццазжонкайсваёй
злюбойпрычыны?
4Ёнжасказаўімуадказ:хібавынечыталі,што
Стварыцельіхспачаткустварыўіхмужчынамі
жанчынай,
5ісказаў:пагэтайпрычынепакінечалавекбацькуі
мацііпрылепіццадажонкісваёй,ібудуцьдвоеадной
плоццю?
6Тамуяныўжонедвое,алеадноцела.Дыквось,што
Богзлучыў,чалавекхайнеразлучае.
7КажуцьЯму:чамужМайсейзагадаўдацьразводны
лістіадпусьціцьяе?
8Кажаім:Майсейз-зажорсткасцісэрцаўвашых
дазволіўвамразвесцісязжонкамівашымі,алеад
пачаткунебылотак.
9АЯкажувам:кожны,хторазвядзеццазжонкай
сваёй,акрамяякзараспусту,іажэніццазіншай,той
чужаложнічае;
10КажуцьЯмувучніЯгоныя:калітакстаіцьчалавекз
жонкай,нядображаніцца.
11АлеЁнсказаўім:няўсемогуцьпрыняцьгэтаеслова,
апрачатых,камуянодадзена.
12Боёсьцьнекаторыяскапцы,якіятакнарадзілісяз
улоньнямацісваёй;іёсьцьнекаторыяскапцы,якіх
зрабілілюдзіскапцамі;Хтоможапрыняць,няхай
прыме.
13ТадыпрывялідаЯгомалыхдзяцей,кабЁнусклаў
наіхрукііпамаліўся;авучнізабараняліім.
14АлеІсуссказаў:пусьціцедзяцейінезабараняйцеім
прыходзіцьдаМяне,ботакіхналежыцьВаладарства
Нябеснае.
15І,усклаўшынаіхрукі,пайшоўадтуль.
16Івось,нехтападышоўісказаўЯму:Настаўнік
добры,штомнезрабіцьдобрага,кабмецьжыццё
вечнае?
17Ёнжасказаўяму:штотыназываешМянедобрым?
нямадобрага,акрамяаднаго,гэтазначыцьБога;але
каліхочашувайсціўжыццё,захоўвайзапаведзі.
18Ёнкажаяму:які?Ісуссказаў:незабівай,не
распуснічай,некрадзі,нефальшывасведчы,
19Шануйбацькутвайгоімацітваю,і:Любібліжняга
твайго,яксамогасябе.
20ЮнаккажаЯму:усёгэтаязахоўваўзмаладосьці
маёй;чагомнеяшчэнехапае?
21Ісуссказаўяму:каліхочашбыцьдасканалым,ідзі,
прадаймаёмасьцьсваюіраздайубогім,ібудзешмець
скарбунебе;іпрыходзьіідзізаМною.
22Алемаладычалавек,пачуўшыгэтыясловы,адышоў
засмучаны,бомеўвялікуюмаёмасьць.
23ТадыІсуссказаўсваімвучням:Сапраўдыкажувам,
штоцяжкабагатамуўвайсьціўВаладарстваНябеснае.
24Іяшчэкажувам:лягчэйвярблюдупрайсціпраз
ігольнаевушка,чымбагатамуўвайсціўВаладарства
Божае.
25.Пачуўшыгэта,вучніЯговельміздзівілісяіказалі:
хтожможабыцьзбаўлены?
26АлеІсус,зірнуўшынаіх,сказаўім:длялюдзейгэта
немагчыма;алеўБогаўсёмагчыма.
27ТадыПётрсказаўЯмуўадказ:вось,мыпакінуліўсё
іпайшлізаТабою;дыкштомыбудземмець?
28ІсказаўімІсус:праўдукажувам,штовы,якія
пайшлізаМною,уадраджэньне,каліСынЧалавечы
сядзенатронеславыСваёй,сядзецеівынадванаццаці
тронахсудзіцьдванаццацьплямёнаўІзраіль.
29Ікожны,хтопакінедамы,абобратоў,абосёстраў,
абобацьку,абомаці,абожонку,абодзяцей,абоземлі
дзеляімяМайго,атрымаеўсторазоўбольшіатрымае
ўспадчынужыццёвечнае.
30Алемногіяпершыябудуцьапошнімі;іапошнія
будуцьпершымі.
РАЗДЗЕЛ20
1БоВаладарстваНябеснаепадобнаедагаспадарадома,
яківыйшаўранараніцайнаняцьработнікаўу
вінаградніксвой.
2І,дамовіўшысязпрацаўнікаміпадынарыюўдзень,
паслаўіхусвойвінаграднік.
3І,выйшаўшыкалятрэцяйгадзіны,убачыўіншых,
якіястаялінарынкубязпрацы,
4Ісказаўім;Ідзіцеівыўвінаграднік,іўсё,што
належыць,дамвам.Іяныпайшлісваёйдарогай.
5Зноўвыйшаўкаляшостайідзевятайгадзіныізрабіў
тоесамае.
6Акаляадзінаццатайгадзіныёнвыйшаўізнайшоў
іншых,якіястаялібезпрацы,ікажаім:штовытут
стаіцеўвесьдзеньбезпрацы?
7Кажуцьяму:ніхтонасненаняў.Кажаім:ідзіцеівыў
вінаграднік;іўсё,штосправядліва,тоеіатрымаеце.
8Каліжнастаўвечар,кажагаспадарвінаградніка
сваймуаканому:паклічработнікаўідайімплату,
пачынаючыадапошніхдапершых.
9Ікалінанятыяпрыйшлікаляадзінаццатайгадзіны,
яныатрымалікожныпадынарыю.
10Алекаліпрыйшліпершыя,яныдумалі,штобольш
атрымаюць;іянытаксамаатрымалікожныпа
дынарыю.
11І,атрымаўшы,наракалінагаспадарадома,
12кажучы:гэтыяапошніяпрацавалітолькіадну
гадзіну,іТызрабіўіхроўнымізнамі,якіяперанеслі
цяжардняіспякоту.
13Алеёнсказаўаднамузіхуадказ:дружа,яне
крыўджуцябе;
14Вазьмісваёіідзі;гэтамуапошнямуядам,якітабе.
15Цінедазволенамнерабіцьсасваім,штохачу?
Няўжовокатваёзлое,боядобры?
16Такбудуцьапошніяпершымі,іпершыяапошнімі,
бошматпакліканых,алемалавыбраных.
17І,падымаючысяўЕрусалім,Ісусударозеразьвёў
дванаццацьвучняўісказаўім:
18Вось,мыўзыходзімуЕрусалім;іСынЧалавечы
будзевыдадзеныпершасвятарамікніжнікам,іяны
асудзяцьЯгонасмерць,
13

16. Мацей
19ІвыдадуцьЯгоязычнікамнаглум,інабічаванне,і
наўкрыжаванне,інатрэцідзеньЁнуваскрэсне.
20ТадыпадышладаЯгомацісыноўЗэбэдэязсынамі
сваімі,кланяючысяЯмуічагосьціпрасячыўЯго.
21Ёнжасказаўёй:чагохочаш?Янакажаяму:дай,каб
гэтыядвамаесынысядзеліўтваімкаралеўствеадзін
праваруч,адругілеваруч.
22АлеІсуссказаўуадказ:няведаеце,чагопросіце.Ці
можацевыпіцьчару,якуюЯбудупіць,іхрышчэньнем,
якімЯхрышчуся,хрысьціцца?Ямукажуць:можам.
23Ікажаім:выбудзецепіцьчаруМаюіхрысьціцца
хрышчэньнем,якімЯхрышчуся;дадзенатым,каму
падрыхтаванаАйцомМаім.
24Дзесяцьпачуўшыгэта,абурылісянадвухбратоў.
25АлеІсус,паклікаўшыіх,сказаў:выведаеце,што
князінародаўпануюцьнадімі,івяльможывалодаюць
імі.
26Аленятакняхайбудзесяродвас:ахтохочабыць
большымсяродвас,няхайбудзевамслугою;
27Іхтохочасяродвасбыцьпершым,няхайбудзевам
слугою;
28ЯкіСынЧалавечынепрыйшоў,кабЯмуслужылі,
алекабпаслужыцьіаддацьдушуСваюяквыкупза
многіх.
29КаліянывыходзілізЕрыхона,заІмішоўвялікі
натоўп.
30Івось,двоесьляпых,якіясядзеліпрыдарозе,калі
пачулі,штоІсуспраходзіцьміма,закрычалі,кажучы:
Памілуйнас,Госпадзе,СынеДавідаў!
31Іграмададакаралаіх,кабянымаўчалі,алеяныяшчэ
мацнейкрычалі,кажучы:Памілуйнас,Госпадзе,Сыне
Давідаў!
32Іісусжа,спыніўшыся,паклікаўіхісказаў:што
хочаце,кабЯзрабіўвам?
33КажуцьЯму:Госпадзе,кабадкрылісявочынашыя.
34.Іісус,злітаваўшысянадімі,дакрануўсядавачэй
іхніх,іадразупрагледзелівочыіхнія,іяныпайшліза
Ім.
РАЗДЗЕЛ21
1ІкаліянынаблізілісядаЕрусалімаіпрыбыліў
Бэтфагію,дагарыАліўнай,тадыІсуспаслаўдвух
вучняў,
2кажучыім:ідзецеўсяло,штонасупрацьвас,іадразу
знойдзецепрывязануюасьліцуізьёюасьляня;
адвяжыцеіхіпрывядзіцедамяне.
3Ікаліхтоскажавамшто-небудзь,скажыце:яны
патрэбныГоспаду;іадразупашлеіх.
4Усёгэтасталася,кабзбылосясказанаепразпрарока,
якігаворыць:
5СкажыцедачцэСіёна:вось,Цартвойідзедацябе,
лагодны,седзячынаасьліцыіасьляці,сынеасьліцы.
6Іпайшлівучніізрабілі,якзагадаўімІсус,
7Іпрывяліасьліцуіасьляня,іапранулінаіхвопратку
сваю,іпасадзіліягонаіх.
8Івельмівялікаемноствапасьцілалавопраткусваюна
дарозе;другіязразалігаліныздрэўісцілалііхна
дарозе.
9Анарод,якіішоўнаперадзеізаім,усклікаў,кажучы:
ГасаннаСынуДавіда!Асаннаўвышынях.
10ІкаліЁнпрыйшоўуЕрусалім,увесьгорад
захваляваўся,кажучы:хтогэта?
11Іказаўнарод:гэтаІсус,прарокзНазарэту
Галілейскага.
12ІўвайшоўІсусусьвятынюБожуюівыгнаўусіх
прадаўцоўіпакупнікоўусьвятыні,істалымянялаўі
сядзеньніпрадаўцоўгалубоўперакуліў,
13Ісказаўім:напісана:домМойдомаммалітвы
назавецца;авызрабілізьягологавазлодзеяў.
14ІпрыступілідаЯгоўхрамесляпыяікульгавыя;іЁн
ацаліўіх.
15Ікаліпершасьвятарыікніжнікіўбачыліцуды,якія
Ёнчыніў,ідзяцей,якіяўсклікаліўсьвятынііказалі:
асаннаСынуДавіда!яныбылівельмінезадаволеныя,
16Ісказаўяму:чуеш,штояныгавораць?ІІсуссказаў
ім:так;няўжовыніколінечыталі:звуснаўнемаўляті
немаўлятТыўчыніўхвалу?
17І,пакінуўшыіх,выйшаўзгорадаўВіфанію;і
начаваўёнтам.
18Араніцай,вяртаючысяўгорад,адчуўголад.
19І,убачыўшыпрыдарозесмакоўніцу,падышоўдаяе,
інічоганезнайшоўнаёй,апрачатолькілісця,ісказаў
ёй:няхайбольшнебудзенатабеплодувавекі.Івось
фігаваедрэвазасохла.
20Авучні,убачыўшыгэта,здзівілісяісказалі:як
хутказасохласмакоўніца!
21Ісуссказаўімуадказ:праўдукажувам:калівы
будзецемецьверуінесумнявацца,тонятолькізробіце
тое,штозробленасасмакоўніцай,алеікаліскажаце
гэтайгары:"паднясіся".,ібудзькінутыўмора;гэта
будзезроблена.
22Іўсё,чагоніпапросіцеўмалітвезвераю,атрымаеце.
23ІкаліЁнувайшоўусьвятыню,першасьвятарыі
старэйшынынароду,навучаючы,падышлідаЯгоі
сказалі:ЯкоюўладаюТыгэтаробіш?іхтодаўтабе
гэтуюўладу?
24Ісуссказаўімуадказ:спытаюсяіЯўвасабадным,
ікалівыскажацеМне,тоіЯскажувам,якойуладаю
гэтараблю.
25АдкульбылохрышчэннеЯна?знебаціадлюдзей?І
яныразважаліміжсабою,кажучы:каліскажам:знеба;
ёнскажанам:чамужвынепаверыліяму?
26Каліжскажам:адлюдзей;мыбаімсялюдзей;боўсе
лічацьЯнапрарокам.
27ІсказаліІсусуўадказ:няведаем.Ісказаўім:іЯвам
нескажу,якоюўладаюгэтараблю.
28Алеяквыдумаеце?Уаднагочалавекабылодва
сыны;і,падышоўшыдапершага,сказаў:сыне,ідзі,
працуйсённяўмаімвінаградніку.
29Ён,адказваючы,сказаў:нехачу,алепотым,
пакаяўшыся,пайшоў.
30І,падышоўшыдадругога,сказаўтоесамае.Ёнжа,
адказваючы,сказаў:іду,пане,інепайшоў.
31Хтозіхвыканаўволюбацькісвайго?Ямукажуць:
першы.Ісускажаім:«Сапраўдыкажувам,што
мытнікііблудніцынаперадзевасідуцьуВаладарства
Божае».
32БоЯнпрыйшоўдавасдарогайпраўды,івыне
паверыліяму,амытнікііблудніцыпаверыліяму;івы,
убачыўшыгэта,непакаялісяпотым,кабпаверыцьяму.
33Паслухайцеіншуюпрытчу:Быўадзінгаспадар,які
пасадзіўвінаграднік,іабнёсяговакол,івыкапаўуім
14

17. Мацей
чавільню,іпабудаваўвежу,іаддаўяговінаградарам,і
пайшоўудалёкуюкраіну.
34Ікалінаблізіўсячаспладоў,ёнпаслаўсваіхслугда
вінаградараў,кабтыяўзяліпладыяго.
35Івінаградары,схапіўшырабоўягоных,аднагопабілі,
адругогазабілі,атрэцягапабілікамянямі.
36Зноўпаслаўіншыхслугбольш,чымраней,іяны
зрабілізімітоесамае.
37.Алеўрэшцепаслаўдаіхсынасвайго,кажучы:сына
майгоўшануюць.
38Алевінаградары,убачыўшысына,сказаліадзін
аднаму:гэтаспадкаемца;хадзем,заб'емягоі
завалодаемспадчынайягонай.
39Ісхапіўшыяго,выкінулізвінаграднікаізабілі.
40Дыккаліпрыйдзегаспадарвінаградніка,штоён
зробіцьзтымівінаградарамі?
41КажуцьЯму:бязбожнікаўгэтыхняшчасна
зьнішчыць,авінаградніксвойаддасьцьіншым
вінаградарам,якіябудуцьаддавацьямупладыўсвой
час.
42Ісускажаім:няўжовыніколінечыталіўПісаньні:
камень,якіадкінулібудаўнікі,тойстаўсягалавою
вугла:адГоспадагэта,ідзіўнаўвачахнашых?
43Тамукажувам,штоЦарстваБожаеадымеццаадвас
ібудзедадзенанароду,якіпрыносіцьпладыяго.
44Ікожны,хтоўпадзенагэтыкамень,разаб'ецца,ана
кагоёнупадзе,тагосатрэ.
45Іпершасьвятарыіфарысэі,пачуўшыпрыповесьці
Ягоныя,зразумелі,штоЁнпраіхгаворыць.
46Алеяны,шукаючынакласьцінаЯгоруку,баяліся
народу,болічыліЯгозапрарока.
РАЗДЗЕЛ22
1І,адказваючы,Ісусзноўпрамовіўдаіхпрытчаміі
сказаў:
2ЦарстваНябеснаепадобнаедааднагоцара,які
ажаніўсынасвайго,
3Іпаслаўслугсваіхпаклікацьзапрошаныхнавяселле,
алеянынехацеліпрыйсці.
4Зноўпаслаўіншыхслуг,кажучы:скажэце
запрошаным:вось,япрыгатаваўсвойабед:валымаеі
ўкормленаемалакозаколата,іўсёгатова;прыходзьце
навяселле.
5Алеянынеўгледзелігэтагаіразышліся,хтонасваю
ферму,хтодасвайгогандлю.
6Арэштасхапілаягоныхслугаў,зьняважылаіхі
забіла.
7Алекалікарольпачуўгэта,ёнразгневаўсяі,
паслаўшысваёвойска,зьнішчыўтыхзабойцаўіспаліў
горадіхні.
8Тадыкажаслугамсваім:вяселлегатова,але
запрошаныянебылівартыя.
9Дыкідзіценадарогіі,кагознойдзеце,запрашайцена
шлюб.
10Іслугітыя,выйшаўшынадарогі,сабраліўсіх,каго
знайшлі,ізлых,ідобрых,ібыловясельлезастаўленае
гасьцямі.
11Ікаліцарувайшоўпаглядзецьнагасцей,ёнубачыў
тамчалавека,якінебыўапранутыўвясельную
вопратку.
12Ікажаяму:дружа,яктыўвайшоўсюды,немаючы
вясельнайвопраткі?Іёнанямеў.
13Тадыцарсказаўслугам:зьвязаўшыямурукііногі,
вазьміцеягоівыкіньцеўцемрувонкавую;тамбудзе
плачіскрыгатзубоў.
14Бошматпакліканых,алемалавыбраных.
15Тадыфарысэіпайшлііраіліся,якуцягнуцьЯгоў
гаворку.
16ІпаслалідаЯговучняўсваіхзірадыянамі,кажучы:
Настаўнік,мыведаем,штоТыпраўдзівыішляху
Божамупраўдзіванавучаеш,інінакагонезважаеш,бо
неглядзішнаасобулюдзей.
17Дыкскажынам:якТабездаецца?Цідазволена
давацьданінуцэзару,ціне?
18АлеІсус,зразумеўшыіхняеліхадзейства,сказаў:
штоспакушаецеМяне,крывадушнікі?
19Пакажыцемнегрошыданіны.ІпрынесьліЯму
дынарый.
20Ікажаім:чыягэтавыяваінадпіс?
21Кажуцьяму:кесарава.Тадыкажаім:аддайце
кесаравацэзару;іБогутое,штоналежыцьБогу.
22Яны,пачуўшыгэтыясловы,зьдзівілісяі,пакінуўшы
яго,пайшлі.
23УтойжадзеньпрыйшлідаЯгосадукеі,якіякажуць,
штонямаўваскрасення,іспыталісяўЯго:
24Настаўнік,Майсейсказаў:каліхтопамрэ,нямаючы
дзяцей,няхайбратяговозьмежонкуягонуюі
адродзіцьсемябратусвайму.
25Быложунассембратоў:першы,ажаніўшыся,
памёрі,нямаючыпатомства,пакінуўжонкусваю
братусвайму;
26Таксамаідругі,ітрэціаждасёмага.
27Аапошняйпамерлаіжанчына.
28Дыквось,ваўваскрасеньні,камузьсяміянабудзе
жонкаю?боўсеянымеліяе.
29Ісуссказаўімуадказ:выпамыляецеся,няведаючы
ніПісаньняў,німоцыБожай.
30Боваўваскрэсеньнініжэняцца,нівыходзяцьзамуж,
алеяканёлыБожыяўнебе.
31Апраўваскрэсеньнемёртвыххібавынячыталі
сказанагавамБогам:
32ЯБогАбрагама,іБогІсаака,іБогЯкуба?Богне
ёсьцьБогмёртвых,алеБогжывых.
33Ікалінародпачуўгэта,дзівіўсязнавукіЯгонай.
34Фарысеі,пачуўшы,штоЁнпрымусіўзамоўкнуць
садукеяў,сабралісяразам.
35Тадыадзінзіх,якібыўзаконнікам,запытаўсяўЯго,
спакушаючы,ісказаў:
36Настаўнік,якаянайбольшаязапаведзьузаконе?
37Ісуссказаўяму:палюбіГоспадаБогатвайгоўсім
сэрцамтваім,іўсёюдушоютваёю,іўсімрозумам
тваім.
38Гэтапершаяівялікаязапаведзь.
39Адругаяпадобнаядаяе:палюбіблізкагатвайго,як
самогасябе.
40Нагэтыхдзвюхзапаведзяхгрунтуеццаўвесьзаконі
прарокі.
41Калісабралісяфарысэі,Ісусспытаўсяўіх:
42кажучы:штовыдумаецепраХрыста?чыйёнсын?
КажуцьЯму:СынДавідаў.
43Ёнкажаім:якжаДавідудухуназываеЯго
Госпадам,кажучы:
15

18. Мацей
44СказаўГасподзьГоспадумайму:сядзіправаруч
Мяне,пакульпакладуворагаўТваіхупадножжаног
Тваіх?
45ДыккаліДавідназываеЯгоГоспадам,дыкякжаЁн
сыняму?
46ІніхтонемогадказацьЯмуніслова,ініхтоне
адважваўсязтагоднябольшпытаццаўЯго.
РАЗДЗЕЛ23
1ТадыІсуссказаўнародуівучнямСваім,
2кажучы:кніжнікііфарысэісядзяцьнасядзеньні
Майсеевым:
3Дыкусё,штоянызагадаюцьвамзахоўваць,
выконвайцеірабіце;аленерабіцепаводлеўчынкаў
іхніх,бояныкажуць,аняробяць.
4Боянызьвязваюцьцяжарыцяжкіяіневыносныяі
ўскладаюцьіхнаплечылюдзей;алесаміяныіпальцам
неварухнуць.
5Алеўсесправысваеяныробяцьдзелятаго,кабіх
бачылілюдзі;
6ілюбіцепершыяпакоінагасьцінахіпершыямесцыў
сінагогах,
7Іпрывітанненарынках,ікаблюдзіназываліяго:
Равві,Раббі!
8Алевыненазывайцесянастаўнікамі,боадзінувас
Настаўнік-Хрыстос;іўсевыбраты.
9Іайцомсваімненазывайценікоганазямлі,боадзіну
васАйцец,Якіўнябёсах.
10Іненазывайцесянастаўнікамі,боадзінувас
Настаўнік-Хрыстос.
11Алебольшызвасняхайбудзевамслугою.
12Ікожны,хтоўзвышаесябе,будзепаніжаны;ітой,
хтопрынізіцца,будзеўзвышаны.
13Алегоравам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бо
вызачыняецеВаладарстваНябеснаеперадлюдзьмі,бо
анісамінеўваходзіце,анітым,хтоўваходзіць,не
дазваляецеўвайсьці.
14Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
аб'ядаецедамыўдоваўіпадвыглядамдоўгамоліцеся:
затоевыатрымаецебольшыпрысуд.
15Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
абыходзіцемораісушу,кабзрабіцьаднагопразеліта,а
каліёнстане,выробіцеягосыномпеклаўдвая
большымзасябе.
16Горавам,павадырысьляпыя,якіякажаце:каліхто
прысягнесьвятыняй,гэтанічога;ахтопрысягне
золатамхрама,тойдаўжнік!
17Неразумныяісьляпыя!Боштобольшае:золатаці
храм,якіасьвячаезолата?
18І:каліхтопрысягнеахвярнікам,гэтанічога;ахто
паклянеццадарам,якінаім,тойвінаваты.
19Неразумныяісьляпыя!Боштобольшае:дарці
ахвярнік,якіасьвячаедар?
20Дыквось,хтопрысягнеахвярнікам,прысягнеімі
ўсім,штонаім.
21Іхтопрысягнехрамам,прысягнеіміТым,хтоўім
жыве.
22Іхтоклянеццанебам,клянеццатронамБожымі
Тым,Хтосядзіцьнаім.
23Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
даяцедзесяцінузмяты,анісуікмену,апрапусцілі
найважнейшаеўзаконе:суд,міласэрнасцьіверу:гэта
трэбабылорабіцьінепакідацьтаго.
24Правадырысьляпыя,штокамараадцэджваеце,а
вярблюдапраглынаеце!
25Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
ачышчаецезвонкукубакімісу,аўнутрыяныпоўныя
грабежуілішку.
26Сьляпыфарысэй,ачысьцінайперштое,штоўнутры
кубкаімісы,кабізвонкуяныбылічыстыя.
27Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
падобныядапабеленыхмагілаў,якіязвонкуздаюцца
прыгожымі,аўнутрыпоўныякасцеймерцвякоўі
ўсялякайнечыстасці.
28Таківызвонкуздаецесялюдзямправеднымі,а
ўнутрыпоўныякрывадушнасьціібеззаконьня.
29Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
будуецемагілыпрарокаміўпрыгожваецемагілы
праведнікаў,
30Іскажы:калібмыжыліўднібацькоўнашых,тоня
сталібзьімісаўдзельнікаміўкрывіпрарокаў.
31Дыквось,высьведчыцесамісабе,штовысынытых,
штозабіваліпрарокаў.
32Дыкдапаўняйцемерубацькоўвашых.
33Зьмеі,родызьмейныя,яквыўцячэцеадасуджэньня
пекла?
34Дзелягэтага,вось,Япасылаюдаваспрарокаў,і
мудрацоў,ікніжнікаў;інекаторыхзьіхбудзеце
бічавацьусінагогахвашыхіперасьледавацьзгорадуў
горад.
35Кабпрыйшланавасусякроўправедная,пралітаяна
зямлі,адкрывіправеднагаАвелядакрывіЗахарыі,
сынаВарахіінага,якогавызабіліпаміжхрамамі
ахвярнікам.
36Сапраўдыкажувам:усёгэтапрыйдзенародгэты.
37Ерусалім,Ерусалім,ты,штозабіваешпрарокаўі
пабіваешкамяняміпасланыхдацябе!Колькіразоў
хацеўЯсабрацьдзяцейтваіх,яккурыцазьбірае
куранятсваіхпадкрылы,івынезахацелі!
38Вось,пакідаеццавамдомвашпусты.
39Бокажувам:няўбачыцеМянеадгэтагачасу,
пакульнескажаце:дабраславёныТой,Хтоідзеўімя
Гасподняе.
РАЗДЗЕЛ24
1ІвыйшаўІсусіадышоўадсьвятыні;іпрыйшліда
ЯговучніЯгоныя,кабпаказацьЯмубудынкісьвятыні.
2Ісусжасказаўім:цінябачыцевыўсягогэтага?
сапраўдыкажувам:незастанеццатуткаменянакамені,
якінебудзеразбураны.
3ІкаліЁнсядзеўнагарыАліўнай,вучніпадышліда
Ягоасобнаісказалі:скажынам,калігэтабудзе?іякі
знакТвайгопрыходуіканцасьвету?
4Ісусжасказаўімуадказ:Глядзеце,кабхтовасне
падмануў.
5БомногіяпрыйдуцьпадімемМаім,кажучы:Я
Хрыстос;іашукаемногіх.
6Івыпачуецеправойныіправаенныячуткі:глядзіце,
нетрывожцеся,боўсёгэтапавінназбыцца,алеяшчэне
канец.
16

19. Мацей
7Бопаўстаненароднанарод,ікаралеўстванацарства,
ібудуцьголад,іпошасьці,іземлятрусыўрозных
месцах.
8Усёгэта-пачатакскрухі.
9Тадыаддадуцьваснапакутыізаб'юцьвас,ібудзеце
зьненавіджаныяўсімінародамізаімяМаё.
10Ітадымногіяспакусяцца,іадзінаднагобудуць
выдаваць,іадзінаднагобудуцьненавідзець.
11Іпаўстанешматфальшывыхпрарокаўімногіх
звядуцьузман.
12Ітаму,штобеззаконьнепавялічыцца,любоўмногіх
астыне.
13Алехтовытрываедаканца,тойбудзезбаўлены.
14ІбудзеабвешчанагэтаеЭвангельлеВаладарствапа
ўсімсьвеценасьведчаньнеўсімнародам;ітады
прыйдзеканец.
15Дыквось,калівыўбачыцеагідуспусташэньня,пра
якуюказаўпрарокДанііл,якаястаіцьнасьвятым
месцы(хточытае,няхайразумее):
16Тадытыя,хтоўЮдэі,няхайуцякаюцьугоры;
17Хтонадаху,няхайнеспускаеццаўзяцьшто-небудзь
здомусвайго;
18Іхтоўполі,хайневяртаеццаназадузяцьвопратку
сваю.
19Ігорацяжарнымітым,штокормяцьгрудзьміўтыя
дні!
20Алемаліцеся,кабуцёківашынебыліўзімкуінеў
суботу;
21Ботадыбудзевялікаегора,якоганебылоад
пачаткусьветудагэтульінябудзе.
22Ікалібтыяднінебыліскарочаныя,неўратавалася
бніякаяплоць;аледзелявыбраныхднітыябудуць
скарочаныя.
23Тады,каліхтоскажавам:вось,тутХрыстос,аботам;
неверце.
24Бопаўстануцьфальшывыяхрыстыіфальшывыя
прарокіібудуцьдавацьвялікіязнакііцуды;настолькі,
каб,калібгэтабыломагчыма,падмануцьівыбраных.
25Вось,Ясказаўвамраней.
26Дыквось,каліскажуцьвам:вось,Ёнупустыні;не
выходзь:вось,ёнутайныхпакоях;неверце.
27Боякмаланкавыходзіцьзусходуізьзяеажда
захаду;такбудзеіпрыходСынаЧалавечага.
28Бодзебудзетруп,тамзьбяруццаіарлы.
29Адразупасьлясмуткутыхдзёнсонцазацьміцца,і
месяцнядасьцьсьвятласвайго,ізоркіўпадуцьзьнеба,
ісілынябесныяпахіснуцца.
30ІтадызьявіццазнакСынаЧалавечагананебе,ітады
заплачуцьусеплямёнызямныя,іўбачацьСына
Чалавечага,ідучаганааблокахнябесныхзмоцаюі
славаювялікаю.
31ІпашлеЁнанёлаўСваіхзгучнымігукамітрубнымі,
ізьбяруцьвыбраныхЯгоныхадчатырохвятроў,ад
аднагоканцанебададругога.
32.Ацяпервывучыцепрыповесьцьпрафігаваедрэва;
Калігалінаягояшчэмякчэеіпускаелісьце,выведаеце,
штоблізкалета;
33Таківы,каліўбачыцеўсёгэта,ведайце,штоблізка,
прыдзвярах.
34Сапраўдыкажувам:немінеродгэты,пакульусё
гэтанезбудзецца.
35Небаізямляпрамінуць,алесловыМаенепрамінуць.
36Апрадзеньтойігадзінуніхтоняведае,ніанёлы
нябесныя,атолькіАйцецМой.
37АлеякбылоўдніНоя,такбудзеіпрыходСына
Чалавечага.
38Боякудніперадпатопамелііпілі,жанілісяі
выходзілізамуж,аждатагодня,каліНойувайшоўу
каўчэг,
39Іневедалі,пакульнепрыйшоўпатопінезабраў
усіх;такбудзеіпрыходСынаЧалавечага.
40Тадыдвоебудуцьуполі;адзінбудзеўзяты,адругі
пакінуты.
41Дзвебудуцьмалоцьнажорнах;адзінбудзеўзяты,а
другіпакінуты.
42Дыкчувайце,боняведаеце,уякуюгадзінупрыйдзе
Гасподзьваш.
43Алеведайце,штокалібгаспадардомуведаў,уякую
вартупрыйдзезлодзей,точуваўбыінедазволіўбы
падкапацьдомсвой.
44Тамуівыбудзьцегатовымі,боўгадзіну,якойня
думаеце,прыйдзеСынЧалавечы.
45Хтожверныімудрыслуга,якогагаспадарпаставіў
надсваімідамачадцамі,кабдавацьімежуўсвойчас?
46Шчасьлівытойслуга,якогагаспадар,прыйшоўшы,
застане,шторобіцьтак.
47Сапраўдыкажувам,штопаставіцьягонадусёй
маёмасьцюсваёй.
48Алекалітойліхіслугаскажаўсэрцысваім:спадар
моймарудзіцьзпрыходам,
49Іпачнебіцьтаварышаўсваіхіесьцііпіцьзп'янымі;
50Гаспадаррабатагопрыйдзеўдзень,каліённечакае
яго,іўгадзіну,якойняведае,
51Ірассячэяго,іпрызначыцьямудолюз
крывадушнікамі:тамбудзеплачіскрыгатзубоў.
РАЗДЗЕЛ25
1ТадыпадобнаебудзеВаладарстваНябеснаеда
дзесяцідзяўчат,якіяўзялісьветачысваеівыйшлі
насустрачжаніху.
2Іпяцьзьіхбылімудрыя,апяцьнеразумныя.
3Неразумныяўзялісьветачысвае,аалеюнеўзяліз
сабою;
4Амудрыяўзяліалеюўпасудзінысваеразамсасваімі
лямпамі.
5Каліжаніхмарудзіў,усезадрамаліізаснулі.
6Апоўначыпачуўсякрык:восьжаніхідзе;выходзьце
ямунасустрач.
7Тадыўсталіўсетыядзевыіпаправілісьветачысвае.
8Ісказалінеразумныямудрым:дайценамвашагаалею;
босвяцільнікінашыпатухлі.
9Алемудрыясказаліўадказ:не;кабнехапілаінам,і
вам;алепшідзіцедапрадаўцоўікупіцесабе.
10Каліяныпайшлікупляць,прыйшоўжаніх;ігатовыя
ўвайшлізьімнавясельле,ідзьверызачыніліся.
11Пасьляпрыйшліііншыядзевы,кажучы:Госпадзе,
Госпадзе,адчынінам.
12АлеЁнсказаўуадказ:праўдукажувам,няведаю
вас.
13Дыкчувайце,боняведаеценідня,нігадзіны,у
якуюпрыйдзеСынЧалавечы.
17

20. Мацей
14БоВаладарстваНябеснаепадобнадатаго,што
чалавек,выпраўляючысяўдалёкуюкраіну,паклікаў
слугсваіхіперадаўіммаёмасьцьсваю.
15Іаднамудаўпяцьталантаў,іншамудва,аіншаму
адзін;кожнамупаводлеягоздольнасцей;іадразу
пайшоўударогу.
16Тадытой,штоатрымаўпяцьталантаў,пайшоўі
гандляваўімі,ізрабіўіміншыяпяцьталантаў.
17Таксамаітой,хтоатрымаўдвое,здабыўііншыядва.
18Атой,штоатрымаўадну,пайшоў,закапаўузямлюі
схаваўгрошыгаспадарасвайго.
19Праздоўгічаспрыходзіцьгаспадарслугтыхі
разлічваеццазімі.
20Івосьтой,штоатрымаўпяцьталентаў,падышоўі
прынёсіншыяпяцьталентаў,кажучы:«Госпадзе,пяць
талентаўтыдаўмне;
21Сказаўямугаспадарягоны:добра,слугадобрыі
верны!умалымтыбыўверны,надмногімпастаўлю
цябе;увайдзіўрадасьцьгаспадаратвайго.
22Падышоўітой,штоатрымаўдваталенты,ісказаў:
гаспадару,тыдаўмнедваталенты;
23Гаспадарягонысказаўяму:Добра,добрыіверны
слуга!умалымтыбыўверны,надмногімпастаўлю
цябе:увайдзіўрадасцьгаспадаратвайго.
24Тадытой,хтоатрымаўадзінталент,падышоўі
сказаў:Госпадзе,яведаўцябе,штотычалавекжорсткі:
жнеш,дзенесеяў,ізбіраеш,дзенесеяў.
25Іспалохаўсяя,іпайшоў,ісхаваўталенттвойу
зямлю;
26Адказаўгаспадарягоныісказаўяму:слугаліхіі
лянівы!тыведаў,штояжну,дзенесеяў,ізбіраю,дзе
несеяў;
27Дыктабетрэбабылоаддацьгрошымаемяняльнікам,
ітады,прыйшоўшы,яатрымаўбысваезліхваю.
28Вазьміцеўяготалентідайцетаму,хтомаедзесяць
талантаў.
29Бокожнаму,хтомае,дадзенабудзеіпамножыцца,а
ўтаго,хтонямае,адымеццаітое,штоёнмае.
30Анягоднагаслугувыкіньцеўцемрувонкавую:там
будзеплачіскрыгатзубоў.
31КаліжпрыйдзеСынЧалавечыўславеСваёйіўсе
сьвятыяанёлызьІм,тадысядзенатронеславыСваёй;
32Ізьбяруццаперадімусенароды,іаддзяліцьіх
адныхаддругіх,якпастухаддзяляеавечакадкоз;
33Іпаставіцьавечакпаправуюрукуадсябе,аказлоў
палевую.
34ТадыЦарскажатым,штоправаручЯго:прыйдзеце,
дабраславёныяАйцаМайго,прыміцеўспадчыну
Валадарства,угатаванаевамадстварэньнясьвету;
35БоЯбыўгалодны,івынакарміліМяне;прагнуў,і
вынапаіліМяне;
36Быўголы,івыапрануліМяне;быўхворы,івы
наведаліМяне;быўувязніцы,івыпрыйшлідаМяне.
37ТадыправеднікіскажуцьЯмуўадказ:Госпадзе!
калімыбачыліЦябегалоднымінакармілі?ціпрагнуў,
інапаіўЦябе?
38КалімыбачыліЦябечужыміпрынялі?ціголы,і
апрануўцябе?
39АбокалімыбачыліЦябехворага,абоўцямніцы,і
прыйшлідаЦябе?
40ІскажаімЦаруадказ:праўдукажувам:штовы
зрабілігэтааднамузгэтыхбратоўМаіхменшых,вы
Мнезрабілі.
41Тадыскажаітым,штолеваруч:ідзіцеадМяне,
праклятыя,уагоньвечны,прыгатаваныд'яблуіанёлам
ягоным.
42БоЯбыўгалодны,івынедаліМнеесьці;
43Ябыўпадарожным,івынепрыняліМяне,быў
голым,івынеапрануліМяне,хворыміўцямніцы,івы
неадведаліМяне.
44ТадыіяныскажуцьЯмуўадказ:Госпадзе!
45ТадыЁнскажаімуадказ:праўдукажувам:штовы
незрабілігэтагааднамузгэтыхменшых,вынезрабілі
іМне.
46Іпойдуцьгэтыянамукувечную,аправеднікіў
жыцьцёвечнае.
РАЗДЗЕЛ26
1Істалася,каліІсусскончыўусегэтыясловы,Ён
сказаўсваімвучням:
2Выведаеце,штопраздваднібудзесьвятаПасхі,і
СынЧалавечыбудзевыдадзенынаўкрыжаваньне.
3Тадысабралісяпершасьвятарыікніжнікіі
старэйшынынародуўпалацпершасьвятара,якогазвалі
Каяфа,
4Іраіліся,кабузяцьІсусахітрасьцюізабіць.
5Алеяныказалі:неўсьвята,кабнебылоабурэньняў
народзе.
6КаліІсусбыўуВіфаніі,удомеСымонапракажонага,
7ПадышладаЯгожанчына,маючыалебастравыпосуд
звельмікаштоўныммірам,івылілаЯмунагалаву,калі
Ёнсядзеўзасталом.
8АвучніЯгоныя,убачыўшыгэта,абурылісяіказалі:
навоштагэтамарнатраўства?
9Боможнабылобпрадацьгэтаеміразадорагаі
раздацьубогім.
10Ісус,зразумеўшыгэта,сказаўім:штотурбуеце
жанчыну?боянаўчыніласамноюдобруюсправу.
11Боўбогіхзаўсёдызсабою;алемяненезаўсёды
маеце.
12Бо,выліўшыгэтаеміранацелаМаё,яназрабілагэта
дляпахаваньняМайго.
13Сапраўдыкажувам:усюды,дзебудзеабвяшчацца
Евангеллегэтаеваўсімсвеце,будзесказанаітое,што
ўчынілагэтаяжанчына,напамяцьпраяе.
14Тадыадзінздванаццаці,званыЮдаІскарыёт,
пайшоўдапершасвятароў,
15Ісказаўім:штовыдасцемне,іявыдамяговам?І
заключылізімзапаветнатрыццацьсрэбранікаў.
16Ізтагочасуёншукаўвыпадку,кабвыдацьяго.
17УпершыждзеньпраснакоўпрыйшлівучнідаІсуса
ісказаліЯму:дзехочаш,кабмыпрыгатаваліТабе
есьціпасху?
18Ёнжасказаў:ідзіўгораддатакогачалавекаіскажы
яму:Настаўніккажа:часмойблізкі;Язраблюпасхуў
цябезвучняміМаімі.
19Ізрабілівучні,якзагадаўімІсус;іпрыгатавалі
пасху.
20Каліжнастаўвечар,Ёнсеўздванаццацьцю.
21Ікаліяныелі,Ёнсказаў:праўдукажувам,штоадзін
звасвыдасьцьМяне.
18

21. Мацей
22Янывельмізасмуцілісяіпачалікожнызіхгаварыць
Яму:цінея,Госпадзе?
23Ёнжасказаўуадказ:хтоапусьціцьсаМноюрукуў
місу,тойвыдасьцьМяне.
24СынЧалавечыідзе,якнапісанапраЯго;алегора
тамучалавеку,яківыдаеСынаЧалавечага!былоб
добратамучалавеку,калібённенарадзіўся.
25ТадыЮда,яківыдаўЯго,сказаўуадказ:цінея,
Настаўнік?Ёнсказаўяму:тысказаў.
26Ікаліяныелі,Ісусузяўхлебі,дабраславіўшы,
паламаўідаваўвучням,ісказаў:прымайце,ешце;гэта
маёцела.
27І,узяўшычару,узнёсшыпадзяку,даўімісказаў:
пецезяеўсе;
28БогэтаКроўМаяНовагаЗапавету,якаязамногіх
праліваеццадзеляадпушчэньняграхоў.
29Алекажувам,штонебудупіцьадгэтагаплоду
вінаграднагадатагодня,калібудупіцьягоновызвамі
ўВаладарствеАйцаМайго.
30І,прасьпяваўшыгімн,выйшлінагаруАліўную.
31ТадыкажаімІсус:усевыспакушаецесяабаМянеў
гэтуюноч,бонапісана:паражупастыра,ірассеюцца
авечкістатку.
32АлепасьляўваскрасеньняМайгоапярэджувасу
Галілею.
33ПётрсказаўЯмуўадказ:хоцьіўсеспакусяццааб
Табе,алеяніколінезгоршуся.
34Ісуссказаўяму:праўдукажутабе,штоўгэтуюноч,
першчымзапяепевень,тытройчыадрачэшсяадМяне.
35ПётрсказаўЯму:хоцьбыіпамерцізТабою,не
адракусяадЦябе.Гэтакжасказалііўсевучні.
36ТадыпрыходзіцьзьіміІсуснамесца,званае
Гефсіманія,ікажавучням:пасядзецетут,пакульЯ
пайдутампамалюся.
37І,узяўшызсабоюПятраідвухсыноўЗэбэдэя,пачаў
сумавацьітужыць.
38Тадыкажаім:ДушаМаясмуткуеаждасьмерці;
заставайцесятутічувайцесаМною.
39І,адышоўшыкрыхудалей,упаўнаабліччасваёі
маліўся,кажучы:ОйчаМой,калімагчыма,хайміне
Мянегэтаячаша;
40Іпрыходзіцьдавучняў,ізнаходзіцьіхсьпячымі,і
кажаПятру:што,немаглівыаднугадзінунепачуваць
саМною?
41Чувайцеімаліцеся,кабнеўпасьціўспакусу:дух
бадзёры,алеплоцьслабая.
42Ізноўадыйшоўдругіразімаліўся,кажучы:Ойча
Мой!
43І,прыйшоўшы,зноўзнайшоўіхсьпячымі,бовочыў
іхбыліацяжэлыя.
44І,пакінуўшыіх,зноўадышоўіпамаліўсятрэціраз,
кажучытыясамыясловы.
45ТадыпрыходзіцьдавучняўСваіхікажаім:Сьпіцеі
адпачывайце;вось,наблізіласягадзіна,іСынЧалавечы
выдаеццаўрукігрэшнікаў.
46Устаньце,пойдзем:вось,набліжаеццатой,хто
выдаемяне.
47Ікаліёняшчэгаварыў,вось,прыйшоўЮда,адзінз
дванаццаці,ізіммноствалюдзейзмячаміікаламіад
першасвятароўістарэйшыннароду.
48Атой,штоздрадзіўЯго,даўімзнак,кажучы:Кагоя
пацалую,тойіёсць:трымайцеЯго.
49ІадразупадыйшоўдаІсусаісказаў:радуйся,
Настаўнік!іпацалаваўяго.
50ІсказаўямуІсус:дружа,навоштатыпрыйшоў?
Тадыяны,падышоўшы,усклалірукінаЕзусаісхапілі
Яго.
51Івось,адзінзтых,штобылізЕзусам,працягнуўшы
руку,выхапіўмечіўдарыўслугупершасвятараіадсек
ямувуха.
52ТадысказаўямуІсус:вярнімечтвойнамесца
ягонае,боўсе,хтовозьмемеч,адмячаізагінуць.
53Тыдумаеш,штоЯнемагуцяпермаліццаАйцу
Майму,іЁнзараздасьцьМнебольшзадванаццаць
легіёнаўанёлаў?
54АлеякжаспоўніццаПісанне,штотакпавіннабыць?
55УтуюсамуюгадзінусказаўЕзуснароду:якна
злодзеявыйшлівызмячаміікаламі,кабузяцьМяне?
КожныдзеньЯсядзеўзвамі,навучаючыўхраме,івы
несхапіліМяне.
56Алеўсёгэтасталася,кабспоўнілісяпісанні
прарокаў.Тадыўсевучні,пакінуўшыяго,паўцякалі.
57Атыя,штосхапіліІсуса,павяліЯгода
першасьвятараКаяфы,дзесабралісякніжнікіі
старэйшыны.
58АПётрішоўзаІмздалёкаждапалацапершасвятара
і,увайшоўшы,сеўсаслугамі,каббачыцьканец.
59Апершасьвятарыістарэйшыныіўвесьсынэдрыён
шукаліфальшывагасьведчаньнянаІсуса,кабзабіць
Яго;
60Аленезнайшлі;хоцьіпрыходзілашматфальшывых
сьведкаў,аленезнайшлі.Нарэшцепрыйшлідва
ілжэсведкі,
61Ісказаў:Ёнсказаў:магухрамБожыразбурыцьіза
трыдніпабудаваць.
62ІўстаўпершасьвятарісказаўЯму:Тынічогане
адказваеш?штоянысьведчацьсупрацьцябе?
63АлеІсусмаўчаў.Іадказваючыпершасьвятарсказаў
Яму:заклінаюЦябеБогамжывым,кабТысказаўнам,
ціТыХрыстос,СынБожы?
64Ісускажаяму:тыказаў;аднаккажувам:адгэтуль
убачыцеСынаЧалавечага,якісядзіцьправаручсілыі
прыходзіцьнааблокахнябесных.
65Тадыпершасьвятарразадраўвопраткусваю,кажучы:
Ёнблюзьнерыць;навоштанамяшчэсьведкі?вось,
цяпервычуліягоблюзнерства.
66Штовыдумаеце?Янысказаліўадказ:ёнвінаваты
смерці.
67Тадыпляваліямуўтварібіліяго;аіншыябіліпаім
далонямі,
68кажучы:прарочынам,Хрысьце,хтоўдарыўЦябе?
69АПётрсядзеўзвонкуўпалацы;іпадышладаяго
дзяўчынаісказала:ітыбыўзЕзусамГалілеянінам.
70Алеёнадроксяперадусімі,сказаўшы:няведаю,
штотыкажаш.
71Ікаліёнвыйшаўнаганак,убачылаягоіншая
служанкаісказалатым,штобылітам:ігэтыбыўз
ЕзусамзНазарэта.
72Ізноўадрокся,прысягнуўшы,штоняведаюгэтага
чалавека.
73Празнекаторычаспадышлідаяготыя,штостаялі
побач,ісказаліПятру:праўда,ітызіх;богаворкатвая
выдаецябе.
19

22. Мацей
74Тадыёнпачаўпраклінацьіпрысягаць,кажучы:ня
ведаюгэтагачалавека.Іадразузапяяўпевень.
75ІўспомніўПётрсловаЕзуса,якоесказаўяму:перш
чымзапяепевень,тытройчыадрачэшсяадМяне.І,
выйшаўшы,горказаплакаў.
РАЗДЗЕЛ27
1.Калінасталараніца,усепершасьвятарыі
старэйшынынародузмовілісясупроцьІсусазабіцьЯго:
2І,зьвязаўшыЯго,павялііаддаліПонціюПілату,
намесьніку.
3ТадыЮда,яківыдаўЯго,убачыўшы,штояго
асудзілі,пакаяўсяівярнуўтрыццацьсрэбранікаў
першасвятарамістарэйшынам,
4кажучы:язграшыўтым,штопраліўнявіннуюкроў.
Аянысказалі:штонамдагэтага?паглядзітынагэта.
5І,кінуўшысрэбранікіўхраме,пайшоў,пайшоўі
павесіўся.
6Першасьвятары,узяўшысрэбранікі,сказалі:нельга
класьцііхускарбніцу,богэтацанакрыві.
7Іяны,параіўшыся,купілінаіхполеганчара,каб
пахавацьнаімчужых.
8Тамутоеполеіназываеццаполемкрывідагэтагадня.
9ТадыспоўніласясказанаепразпрарокаЕрамію,які
кажа:іўзялітрыццацьсрэбранікаў,цануАцэненага,
ЯкогаацанілісыныІзраілевыя;
10Іаддаўіхзаполеганчара,якзагадаўмнеГасподзь.
11ІстаўІсусперадначальнікам,ітойспытаўсяўЯго,
кажучы:ТыЦарЮдэйскі?ІІсуссказаўяму:тыкажаш.
12ІкалівінаваціліЯгопершасвятарыістарэйшыны,
Ённічоганеадказваў.
13ТадысказаўЯмуПілат:цінячуеш,колькісупраць
Цябесьведчаць?
14Інеадказваўямунінаслова;настолькі,што
губернатарвельміздзівіўся.
15Натоесьвятаправіцельмеўзвычайадпускаць
народувязьня,якогаяныхацелі.
16Ібыўуіхзнатнывязень,якогазваліВарава.
17Каліжянысабраліся,Пілатсказаўім:Кагохочаце,
кабяадпусьціўвам?ВараваціІсус,якогазавуць
Хрыстом?
18Боведаў,штоззайздрасьцівыдаліяго.
19Каліёнсядзеўнасудовымпасадзе,жонкаягоная
паслаладаягосказаць:нерабінічогаПраведніку
гэтаму,боясёньняўсьнешматпацярпелазаяго.
20Алепершасьвятарыістарэйшыныпераканалі
натоўп,кабВаравупрасілі,аІсусазагубілі.
21Начальніксказаўімуадказ:Кагоздвуххочаце,каб
яадпусьціўвам?Янысказалі:Варава.
22Пілаткажаім:штожмнерабіцьзЕзусам,Якога
завуцьХрыстом?УсекажуцьЯму:няхайбудзе
ўкрыжаваны.
23Ісказаўнамесьнік:якоезлоўчыніўЁн?Алеяны
яшчэмацнейзакрычалі,кажучы:няхайбудзе
ўкрыжаваны!
24Пілат,убачыўшы,штонічоганеможадапамагчы,
алештобольшзакалоцьце,узяўвадыіўмыўрукіперад
народам,кажучы:Яневінаватыўкрывігэтага
Праведніка;
25Іадказваўувесьнародісказаў:КроўЯгонанасіна
дзецяхнашых.
26ТадыадпусьціўімВараву,аІсуса,бічаваўшы,аддаў
наўкрыжаваньне.
27ТадыжаўнерынамесьніказавяліІсусаўзалуі
сабралідаЯгоўвесьатрад.
28ІраспрануліЯго,іапрануліЯгоўпурпуру.
29І,сплёўшывянокзцерняў,усклаліЯмунагалавуі
даліЯмутрысцінуўправуюруку,і,схіліўшысяперад
Імнакалені,насміхалісязЯго,кажучы:Радуйся,
КарольЮдэйскі!
30ІплявалінаЯго,ібралітрысьціну,ібіліЯгопа
галаве.
31Іпасьлятаго,якнасьмяялісязьЯго,зьнялізьЯго
плашчіапрануліЯгоўЯгонуювопратку,іпавяліЯго
наўкрыжаваньне.
32Ікаліянывыходзілі,янызнайшліКірынейца,наімя
Сымон:ягопрымусілінесцікрыжЯгоны.
33Ікаліяныпрыйшлінамесца,званаеГалгофа,гэта
значыцьмесцачэрапа,
34ДаліЯмупіцьвоцат,зьмяшанызжоўцю;і,
пакаштаваўшы,нехацеўпіць.
35ІўкрыжаваліЯго,іпадзялілівопраткуЯгоную,
кідаючыжэрабя,кабзбылосясказанаепразпрарока:
«ПадзялілівопраткуМаюпаміжсабою,іправопратку
Маюкінуліжэрабя».
36І,сеўшы,сачылізаІм;
37.ІпаставілінадгалавойЯгонадпісабвінавачаньня
Ягонага:ГэтаІсус,ЦарЮдэйскі.
38ТадыбыліўкрыжаваныязІмдваразбойнікі,адзін
справа,адругілеваруч.
39Атыя,штопраходзіліміма,зьневажаліЯго,
ківаючыгаловамісваімі,
40ікажучы:Ты,шторазбураешсьвятынюізатрыдні
будуеш,уратуйсамогасябе.КаліТыСынБожы,
сыйдзізкрыжа.
41Падобнаіпершасвятарызкніжнікаміі
старэйшынамі,насміхаючысязЯго,казалі:
42Ёнратаваўіншых;сябеённеможавыратаваць.Калі
ЁнЦарІзраіля,няхайцяперсыдзезкрыжа,імы
паверымЯму.
43ЁнспадзяваўсянаБога;няхайцяпервызваліцьЯго,
каліхоча,боЁнсказаў:ЯСынБожы.
44Іразбойнікі,укрыжаваныязІм,кінуліягоўзубы.
45Аадшостайгадзіныбылацемрапаўсёйзямліда
гадзіныдзявятай.
46АкалядзявятайгадзіныўсклікнуўІсусмоцным
голасам,кажучы:Элі,Элі,ламасавахтані?гэта
значыць:БожаМой,БожаМой!чамуТыМянепакінуў?
47.Некаторыязтых,штостаялітам,пачуўшыгэта,
казалі:ЁнклічаІльлю.
48Іадразупабегадзінзіх,узяўгубку,намачыўяе
воцатамі,насадзіўшынатрысціну,даваўЯмупіць.
49Астатніяказалі:Пачакай,пабачым,ціпрыйдзеІльля
выратавацьЯго.
50Ісус,зноўзакрычаўшымоцнымголасам,аддаўдух.
51Івось,заслонаўхрамеразарваласянадвоеадверху
данізу;ізямлязадрыжала,іскалыраскалоліся;
52Іадкрылісямагілы;імногіяцелысьвятыхпамерлых
паўсталі,
53ІвыйшаўзмагілаўпасляўваскрасенняЯгонага,і
ўвайшоўусвятыгорад,із'явіўсямногім.
20

23. Мацей
54Сотнікітыя,штозімахоўваліЕзуса,убачыўшы
землятрусітое,штосталася,вельміспалохалісяі
сказалі:Сапраўды,гэтабыўСынБожы.
55Іглядзеліздалёкмногіяжанчыны,якіяішліза
ЕзусамзГалілеі,служачыЯму.
56СяродіхбылаМарыяМагдалена,іМарыя,маці
ЯкаваіЯзэпа,імацідзяцейЗэбэдэя.
57Калінастаўвечар,прыйшоўбагатычалавекз
Арыматэі,імемЯзэп,якітаксамабыўвучнемЕзуса.
58ЁнпрыйшоўдаПілатаіпрасіўцелаІсуса.Тады
Пілатзагадаўаддацьцела.
59Язэп,узяўшыцела,загарнуўягоўчыстаепалатно,
60Іпаклаўягоўсваёйноваймагіле,якуювысеку
скале;іпрываліўвялікікаменьдадзьвярэймагілыі
пайшоў.
61ІбылатамМарыяМагдаленаідругаяМарыя,якія
сядзелінасупрацьмагілы.
62Анадругідзень,штопасьлядняпрыгатаваньня,
сабралісяпершасьвятарыіфарысэідаПілата,
63Кажучы:спадару,мыпамятаем,штотойашуканец
яшчэпрыжыццісказаў:празтрыдніўваскрэсну.
64Дыкзагадайахоўвацьмагілудатрэцягадня,каб
вучніЯгоныя,прыйшоўшыўначы,неўкраліЯгоіне
сказалінароду:Ёнуваскросзмёртвых.Такапошняя
памылкабудзегоршаязапершую.
65Пілатсказаўім:Маецеварту;ідзіце,пераканайцеся,
якможаце.
66Іяныпайшлііўмацавалімагілу,запячатваючы
каменьіпаставіўшыварту.
РАЗДЗЕЛ28
1Уканцысуботы,якразвіднелапершыдзеньтыдня,
прыйшлаМарыяМагдаленаідругаяМарыяпаглядзець
магілу.
2Івось,стаўсявялікіземлятрус,боанёлГасподні
сышоўзьнебаі,падышоўшы,адваліўкаменьад
дзьвярэйісеўнаім.
3Выглядягобыў,якмаланка,івопраткаягобелая,як
сьнег.
4Іадстрахуперадімвартаўнікізадрыжаліісталіяк
мёртвыя.
5Анёлсказаўжанчынамуадказ:нябойцеся,боя
ведаю,штовышукаецеІсусаўкрыжаванага.
6НямаЯготут,боЁнуваскрос,яксказаў.Хадзіце,
паглядзіцемесца,дзеляжаўГасподзь.
7ІідзіцехутчэйіскажэцевучнямЯгоным,штоЁн
уваскросзмёртвых;івосьЁннаперадзевасуГалілею;
тамвыўбачыцеЯго;вось,Ясказаўвам.
8Іяныхуткаадышліадмагілысастрахамівялікай
радасьцю;іпабегпаведаміцьвучнямСваім.
9ІкаліяныішліпаведаміцьвучнямЯгоным,вось,Ісус
сустрэўіхісказаў:радуйцеся!Іяны,падышоўшы,
трымаліЯгозаногііпакланілісяЯму.
10ТадыІсуссказаўім:нябойцеся;ідзіце,скажэце
братамМаім,кабяныішліўГалілею,ітамяны
ўбачацьМяне.
11Каліяныішлі,вось,некаторыязвартыпрыйшліў
горадіабвясьціліпершасьвятарамусё,штосталася.
12Ікаліянысабралісясастарэйшынаміі,параіўшыся,
даліжаўнерамвялікіягрошы,
13кажучы:скажэце,штовучніЯгопрыйшліўначыі
ўкраліЯго,калімыспалі.
14Ікалігэтадойдзедавушэйправіцеля,мыўгаворым
ягоізахаваемвас.
15Яныўзялігрошыізрабілі,якіхнавучылі;
16ТадыадзінаццацьвучняўпайшліўГалілею,нагару,
кудызагадаўімІсус.
17І,убачыўшыЯго,пакланілісяЯму,анекаторыя
сумняваліся.
18І,падышоўшы,Ісуссказаўім,кажучы:дадзенаМне
ўсякаяўладананебеіназямлі.
19Дыкідзіцеінавучайцеўсенароды,хрысьцячыіху
імяАйца,іСына,іСьвятогаДуха:
20навучаючыіхзахоўвацьусё,штоЯнаказаўвам;і
вось,Язваміваўседніаждасканчэннявеку.Амін.
21

24. Евангеллеад
Марка
РАЗДЗЕЛ1
1ПачатакЕвангелляІсусаХрыста,СынаБожага;
2Якнапісанаўпрарокаў:вось,Япасылаюанёла
МайгоперадабліччамТваім,якіпадрыхтуешляхТвой
перадТабою.
3Голастаго,хтоклічаўпустыні:падрыхтуйцедарогу
Госпаду,простымізрабіцесьцежкіЯму.
4Янхрысьціўупустынііабвяшчаўхрышчэньне
пакаяньнядзеляадпушчэньняграхоў.
5ІвыходзілідаягоўсязямляЮдэйскаяіЕрусалімляне,
іўсехрысьцілісяадягоўрацэЯрдан,вызнаючыграхі
свае.
6Іаанбыўапранутыўвярблюджаеволасіскураны
пояснасьцёгнахсваіх;іёнеўсаранчуідзікімёд;
7Іпрапаведаваў,кажучы:ідзезамноюмацнейшыза
мяне,уЯкогаяняварты,нахіліўшыся,разьвязаць
раменьнаабуткуЯкога.
8Яхрысьціўвасвадою,аЁнбудзехрысьціцьвас
ДухамСьвятым.
9Істаласяўтыядні,прыйшоўІсусзНазарэту
ГалілейскагаіахрысьціўсяадЯнаўЯрдане.
10Іадразу,выходзячызвады,убачыўнябёсы
адчыненыяіДуха,якголуба,якісыходзіўнаЯго.
11Ібыўголасзнеба,якіказаў:ТыСынМой
умілаваны,ЯкогаЯўпадабаў.
12ІадразуДухвядзеягоўпустыню.
13ІбыўЁнтамупустынісоракдзён,спакушаны
сатаною;ібыўсазьвярамі;іанёлыслужыліЯму.
14Пасьлятаго,якЯнбыўпасаджаныўвязьніцу,Ісус
прыйшоўуГалілею,абвяшчаючыЭвангельле
ВаладарстваБожага,
15ікажучы:СпоўніўсячасінаблізіласяВаладарства
Божае:пакайцесяіверцеўЕвангелле.
16КаліЁнпраходзіўкалямораГалілейскага,убачыў
СымонаіАндрэя,братаягонага,якіязакідвалісеткіў
мора,бояныбылірыбакамі.
17ІсказаўімІсус:ідзіцезаМною,іЯзраблювас
лаўцамілюдзей.
18Іадразу,пакінуўшысеткі,пайшлізаІм.
19І,адышоўшыкрыхуадтуль,убачыўЯкава
ЗевядзеевагаіЯна,братаягонага,якіятаксамабыліў
лодцыічынілісеткі.
20Іадразупаклікаўіх,іяны,пакінуўшыбацькусвайго
Зэбэдэяўлодцызнаймітамі,пайшлізаім.
21ІпрыйшліўКапернаум;іадразуўсуботу,
увайшоўшыўсынагогу,вучыў.
22ІзьдзіўлялісязнавукіЯгонай,боЁнвучыўіхяктой,
хтомаеўладу,анеяккніжнікі.
23Ібыўусінагозеіхняйчалавек,апанаваныдухам
нячыстым;іёнзакрычаў,
24кажучы:пакіньценас;штоТабеданас,Езуз
Назарэту?Тыпрыйшоўзьнішчыцьнас?ВедаюЦябе,
хтоТы,СьвятыБожы.
25АлеІсусзабараніўяму,кажучы:змоўкніівыйдзіз
яго.
26Ідухнячысты,разарваўшыягоізакрычаўшы
моцнымголасам,выйшаўзьяго.
27Ізьдзівілісяўсе,такштопыталісяадзінуаднаго,
кажучы:штогэта?штогэтазановаядактрына?боз
уладаюзагадваенаватнячыстымдухам,іяны
слухаюццаЯго.
28Іадразуразышласячуткаабімпаўсёйваколіцы
Галілеі.
29Іадразуж,выйшаўшызсінагогі,увайшліўдом
СымонаіАндрэязЯкубаміЯнам.
30АмаціСымоналяжалаўгарачцы,іадразурасказалі
ямупраяе.
31Іёнпадышоўі,узяўшыяезаруку,падняўяе;і
адразугарачкапакінулаяе,іянапрыслужвалаім.
32Аўвечары,калісонцазайшло,прыносілідаЯгоўсіх
хворыхіапанаваныхдэманамі.
33Іўвесьгорадсабраўсякалядзьвярэй.
34Імногіххворыхнарозныяхваробыаздаравіў,і
дэманаўшматвыганяў;інедазвалялідэманам
гаварыць,боведаліЯго.
35Раніцай,устаўшыяшчэнапярэдаднідня,выйшаўі
адышоўупустэльнаемесца,ітаммаліўся.
36АСымонітыя,штобылізьім,пайшлізаім.
37І,знайшоўшыяго,сказаліяму:усешукаюцьцябе.
38Ісказаўім:пойдземубліжэйшыямястэчкі,кабітам
прапаведаваць,боЯнатоеівыйшаў.
39ІпрапаведаваўусінагогахіхніхпаўсёйГалілеіі
выганяўдэманаў.
40ІпадышоўдаЯгопракажоны,просячыЯгоі
ўпаўшыперадІмнакалені,кажучыЯму:каліхочаш,
можашмянеачысьціць.
41Іісус,злітаваўшыся,працягнуўруку,дакрануўсяда
ягоісказаўяму:хачу;будзьчысты.
42Іяктолькіёнсказаў,адразупраказасышлазьяго,і
ёначысьціўся.
43Ітойстрогазабараніўямуіадразуадаслаўяго;
44Ікажаяму:Глядзі,нікомунічоганекажы,алеідзі,
пакажысясьвятаруіахвяруйзаачышчэньнесваётое,
штозагадаўМайсей,насьведчаньнеім.
45Алеён,выйшаўшы,пачаўшматабвяшчацьі
расказвацьпрагэта,такштоІсусужонямогадкрыта
ўвайсьціўгорад,алебыўзвонкуўпустэльных
мясцінах;іпрыходзілідаЯгозусіхбакоў.
РАЗДЗЕЛ2
1ІзноўувайшоўуКапернаумпразнекалькідзён;і
пачуўсяшум,штоёнухаце.
2Іадразусабраласяшмат,такштонебыломесца,каб
прыняцьіх,наваткалядзвярэй,іЁнпрапаведаваўім
слова.
3ІпрыходзяцьдаЯго,несучыпаралізаванага,якога
насілічацвёра.
4Інезмаглінаблізіццадаягоз-занатоўпу,раскрылі
дах,дзеёнбыў,і,разламаўшы,спусціліложак,наякім
ляжаўпаралізаваны.
5Ісус,убачыўшыверуіхнюю,сказаўпаралізаванаму:
сыне,адпускаюццатабеграхітвае.
6Быліжнекаторыязкніжнікаў,якіясядзеліі
разважаліўсэрцахсваіх,
7Чамугэтычалавектакблюзьнерыць?хтоможа
адпускацьграхі,акрамяаднагоБога?
22

25. ЕвангеллеадМарка
8Іадразу,каліІсусзаўважыўдухамсваім,штоянытак
разважаюцьусабе,сказаўім:штовытакразважаецеў
сэрцахвашых?
9Цілягчэйсказацьпаралізаванаму:адпускаюццатабе
грахітвае?цісказаць:устань,вазьміпасьцельтваюі
хадзі?
10Алекабвыведалі,штоСынЧалавечымаеўладуна
зямліадпускацьграхі(кажапаралізаванаму):
11Якажутабе:устань,вазьміпасьцельтваюіідзіў
домтвой.
12Іадразуўстаў,узяўложаківыйшаўперадусімі;так
штоўседзівілісяіславіліБога,кажучы:ніколімыне
бачылітакога.
13Ізноўвыйшаўнаберагмора;іўвесьнарод
зьвярнуўсядаЯго,іЁнвучыўіх.
14Праходзячыміма,убачыўЛевіяАлфеевага,які
сядзеўнамытні,ісказаўяму:ідзізаМною.Ітойустаў
іпайшоўзаім.
15Істалася,што,каліІсуссядзеўзасталомусваім
доме,шматмытнікаўігрэшнікаўсядзеларазамз
ЕзусамівучняміЯгонымі,боіхбылошмат,іяныішлі
заІм.
16Кніжнікііфарысеі,убачыўшы,штоЁнесьцьз
мытнікаміігрэшнікамі,казалівучнямЯгоным:якгэта
Ёнесьцьіп'езмытнікаміігрэшнікамі?
17Ісус,пачуўшыгэта,кажаім:няздаровыямаюць
патрэбуўлекары,алехворыя;Япрыйшоўзаклікацьне
праведнікаў,алегрэшнікаўдапакаяньня.
18АвучніІаанавыіфарысэйскіяпасьціліся,і
прыходзяцьікажуцьЯму:чамувучніЯнавыі
фарысэйскіяпосьцяць,аТваевучніняпосьцяць?
19ІсказаўімІсус:цімогуцьпасьціццасыны
вясельнагадому,калізьіміжаніх?пакульзьіміжаніх,
нямогуцьпасьціцца.
20Алепрыйдуцьдні,каліадбяруцьадіхжаніха,ітады
будуцьпасьціцьутыядні.
21Ніхтотаксаманепрышываекавалкановагапалатна
дастаройвопраткі,боінакшновыкавалак,які
закрываўяго,адрываеццаадстарога,ідзірастановіцца
горшай.
22Ініхтонеўліваемаладогавінаўстарыямяхі;інакш
маладоевінопрарвемяхі,івінопральецца,імяхі
сапсуюцца;алемаладоевінотрэбаўлівацьуновыя
мяхі.
23Істалася,штоёнпраходзіўпапаляхусуботу;а
вучніЯгоныяпачалінахадузрывацькаласы.
24ФарысэіжсказаліЯму:чамуяныробяцьусуботу
тое,штонельга?
25Ісказаўім:няўжовыніколінечыталі,штозрабіў
Давід,калімеўпатрэбуібыўгалоднысамітыя,што
былізьім?
26ЯкёнувайшоўудомБожыўдніАвіятара
першасьвятараіеўпакладныяхлебы,якіянельгабыло
есьці,акрамясьвятароў,ідаўтым,штобылізьім?
27Ісказаўім:Суботадлячалавека,анечалавекдля
суботы.
28ТамуСынЧалавечыёсьцьгаспадарісуботы.
РАЗДЗЕЛ3
1Ізноўувайшоўусынагогу;ібыўтамчалавекзсухою
рукою.
2Ісачылізаім,цінеаздаравіцьягоўсуботу;кабяны
магліабвінаваціцьяго.
3Ікажачалавекузсухоюрукою:устаньнаперад.
4Ікажаім:цідазволенарабіцьусуботудабро,ці
рабіцьзло?выратавацьжыццёцізабіць?Алеяны
маўчалі.
5І,паглядзеўшынаіхзгневам,засмучаныцвёрдасцю
сэрцаўіхніх,кажатамучалавеку:працягнірукутваю.І
ёнпрацягнуўяе,ірукаягонаясталаздаровая,якдругая.
6Іфарысэі,выйшаўшы,заразжазрабілінарадуз
ірадыянамісупрацьЯго,якзагубіцьЯго.
7АлеІсусадышоўзвучняміСваімідамора,ізаІм
пайшоўвялікінатоўпзГалілеіізЮдэі,
8ІзЕрусаліма,ізІдумеі,із-заЯрдана;аўТырыі
Сідоневялікаемноствалюдзей,пачуўшы,штоЁн
учыніў,прыйшлодаЯго.
9ІсказаўвучнямСваім,каблодкачакалаЯгоз-за
натоўпу,кабнеціснуліЯго.
10БоЁнмногіхацаліў;так,штояныціснулісянаяго,
кабдакрануццадаяго,усе,хтобыўхворы.
11Інячыстыядухі,убачыўшыЯго,падаліперадІмі
крычалі,кажучы:ТыСынБожы.
12Істрогазагадаўім,кабневыяўляліЯго.
13Іўзышоўнагару,іклічадасябе,кагохацеў,і
прыйшлідаяго.
14Іпаставіўдванаццаць,кабяныбылізімікаб
пасылаўіхпрапаведаваць,
15імецьуладуаздараўляцьхваробыівыганяць
дэманаў;
16СымонажназваўПятром;
17ЯкаўЗэбэдэеўіЯн,братЯкубаў;ідаўімпрозвішча
Баанергес,штозначыцьсыныгрому.
18іАндрэй,іФіліп,іБарталамей,іМацвей,іТамаш,і
ЯкубАлфееў,іФадэй,іСымонКананіт,
19ІЮдуІскарыёта,якіівыдаўЯго,іўвайшліўдом.
20Ізноўсабраўсянарод,такштонемаглінаватхлеба
есці.
21.Пачуўшыпрагэта,сябрыяговыйшлісхапіцьяго,
боказалі,штоённеўсабе.
22Акніжнікі,якіяпрыйшлізЕрусаліма,казалі,што
ЁнмаеВэльзэвулаісілаюкнязядэманскагавыганяе
дэманаў.
23І,паклікаўшыіх,гаварыўімупрытчах:якможа
сатанавыганяцьсатану?
24Ікаліцарстваразьдзеліццасамоўсабе,няможа
ўстаяцьцарстватое.
25Ікалідомразьдзеліццасамусабе,няможаўстаяць
домтой.
26Ікалісатанапаўстанесупрацьсамогасябеі
раздзяліцца,няможаўстаяць,алеямуканец.
27Ніхтонеможаўвайсціўдоммоцнагаіабрабаваць
маёмасцьяго,каліпершнезвяжамоцнага;ітадыён
сапсуесвойдом.
28Сапраўдыкажувам:дараваныябудуцьусеграхі
сынамчалавечыміблюзнерствы,якімібяныні
блюзнерылі;
29АхтоблюзьніцьнаДухаСьвятога,нямае
дараваньнянавекі,алезнаходзіццаўнебясьпецы
вечнагаасуджэньня.
30Боказалі:Ёнмаенячыстагадуха.
31Прыйшлітадыбратыягоімаціягоі,стоячызвонку,
паслалідаягопаклікацьяго.
23

26. ЕвангеллеадМарка
32ІсеўваколЯгонародісказаліЯму:восьМаціТваяі
братыТваешукаюцьЦябенавуліцы.
33ІЁнсказаўімуадказ:хтоМаямаціібратыМае?
34Іпаглядзеўнатых,штосядзеліваколЯго,ісказаў:
восьМаціМаяібратыМае!
35БохтобудзевыконвацьволюБожую,тойМнебрат,
ісястра,імаці.
РАЗДЗЕЛ4
1Ізноўпачаўвучыцьнабераземора;ісабраўсядаЯго
вялікінатоўп,такштоЁнувайшоўулодкуісеўуморы;
аўвесьнатоўпбыўкалямораназямлі.
2Інавучаўіхмногімпрыповесьцямііказаўіму
навуцыСваёй:
3Паслухайце;Вось,выйшаўсейбітсеяць:
4Істалася,каліёнсеяў,адноўпалапрыдарозе,і
наляцеліптушкінябесныяіпаласавалігэта.
5Аіншыяўпалінакамяністуюзямлю,дзебыло
няшматзямлі;іадразуўзышло,бозямлябыла
неглыбокая;
6Алекаліўзышлосонца,янопрыпякло;аякнемела
кораня,засохла.
7Аіншаеўпалаўцерні,івырасліцерніізаглушыліяго,
іянонедалоплоду.
8Аіншаеўпаланадобруюзямлюідалоплод,які
ўзышоўівырас;інарадзілааднотрыццаць,адругое
шэсьцьдзесят,адругоесто.
9Ісказаўім:хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае.
10ІкаліЁнзастаўсяадзін,тыя,штобыліваколЯгоз
дванаццацьцю,спыталісяўЯгопрапрытчу.
11Ісказаўім:вамдадзенаведацьтаямніцу
ВаладарстваБожага;
12кабяныглядзеліінебачылі;іслухаючы,могуць
пачуцьінезразумець;кабяныкалі-небудзьне
навярнулісяінебылідараваныяімграхі.
13Ісказаўім:ціняведаецегэтайпрытчы?іяктады
пазнаецеўсепрытчы?
14Сейбітсееслова.
15Івосьяныпрыдарозе,дзесееццаслова;алекалі
яныпачуюць,адразупрыходзіцьсатанаізабіраеслова,
пасеянаеўсэрцахіхніх.
16Гэтакжаіпасеяныянакамяністайзямлі;якія,
пачуўшыслова,адразупрымаюцьягозрадасьцю;
17інемаюцьусабекораня,ітамутрываюцьтолькіда
парыдачасу;пасля,калінастанепакутаабопераслед
заслова,адразуспакушаюцца.
18Ігэтапасеянаесяродцерняў;якпачуцьслова,
19Іклопатыгэтагасьвету,ізманбагацьця,ііншыя
пажаданьні,уваходзячы,заглушаюцьслова,іяно
становіццабясплодным.
20Гэтапасеяныянадобрайзямлі;такія,штослухаюць
словаіпрымаюцьяго,іпрыносяцьплён:адныў
трыццацьразоў,другіяўшэсьцьдзесят,іншыяўсто.
21Ісказаўім:ціпрыносяцьсьвечку,кабпаставіцьяе
падпасудзінуціпадложак?анебыцьпастаўленымна
сьвечніку?
22Боняманічогасхаванага,штонявыявіцца;таксама
нічоганебылоўтаямніцы,алекабгэтавыйшлаза
мяжу.
23Хтомаевушыслухаць,няхайслухае.
24Ісказаўім:уважайце,шточуеце:якоймераю
мераеце,такойвамадмераць,іслухаючымдадасца.
25Бохтомае,тамудадзенабудзе,ахтонямае,утаго
адымеццаітое,штомае.
26Ісказаў:ЦарстваБожаепадобнадатаго,калі
чалавеккіненасеннеўзямлю;
27Іспіць,іўстаеўночыіўдзень,ізернеўзыдзеі
вырасце,ённеведае,як.
28Бозямлясамасабоюродзіцьплод;спачаткулязо,
потымколас,паслягэтагапоўнымазольуколасе.
29Каліжузыдзеплод,адразупасылаесерп,бо
прыйшложніво.
30Ісказаў:дачагопараўнаемВаладарстваБожае?ці
зьякімпараўнаньнемпараўнаем?
31Янопадобнаедагарчычнагазерня,якое,калі
пасеяцьузямлю,меншаезаўсёнасенне,штоназямлі:
32Каліжпасеяна,тоўзыходзіцьістановіццабольшым
заўсетравы,іпускаевялікіягаліны;такштоптушкі
нябесныямогуцьначавацьуцяніяго.
33Імногімітакіміпрыповесьцямігаварыўімслова,
колькіянымагліслухаць.
34Алебезпрытчынегаварыўдаіх,акаліяны
засталісяадны,вытлумачыўусёвучнямСваім.
35Іўтойжадзень,калінастаўвечар,кажаім:
пераправімсянатойбок.
36І,адпусьціўшынатоўп,узяліЯгоўлодцы,якЁнбыў.
Ібылізімііншыякараблікі.
37Іпадняўсявяліківецер,іхвалібіліўкарабель,так
штоёнбыўпоўны.
38Ёнбыўнакармелодкііспаўнападушцы;і
разбудзіліягоісказаліяму:Настаўнік,няўжотабеўсё
роўна,штомыгінем?
39Іён,устаўшы,забараніўветруісказаўмору:
супакойся!Ісціхвецер,інасталавялікаяцішыня.
40Ісказаўім:чаговытакіяпалахлівыя?якгэтаўвас
нямаверы?
41Іспалохалісяянывельмііказаліадзінаднаму:хто
гэтатакі,штонаватвецерімораслухаюццаяго?
РАЗДЗЕЛ5
1Іпераплылінатойбокмора,украінуГадарынскую.
2ІкаліЁнвыйшаўзлодкі,адразусустрэўЯгоз
магілаўчалавек,апанаванынячыстымдухам,
3Якімеўсваёжытлосяродмагілаў;ініхтонемог
звязацьяго,не,неланцугамі:
4Затое,штоёнчастабыўскаваныкайданаміі
ланцугамі,іланцугіёнразрываў,ікайданыразбіваў,і
ніхтонемогутаймавацьяго.
5Ізаўсёды,удзеньіўначы,ёнбыўугарахіўмагілах,
плачучыібіўшысябекамянямі.
6Але,убачыўшыІсусаздалёк,ёнпабегіпакланіўся
Яму,
7Ізакрычаўмоцнымголасам,кажучы:ШтоТабеда
мяне,Ісусе,СынеБогаЎсявышняга?Заклінаюцябе
Богам,кабтынемучаўмяне.
8БоЁнсказаўяму:выйдзі,духнячысты,згэтага
чалавека.
9Іспытаўсяўяго:яктваёімя?Іёнсказаўуадказ:імя
мнелегіён,бонасшмат.
10Івельміпрасіўяго,кабневыганяўіхзкраіны.
11Атам,калягары,пасвіўсявялікігуртсьвіней.
24

27. ЕвангеллеадМарка
12ІпрасіліЯгоўседэманы,кажучы:пашлінасу
сьвіней,кабмыўвайшліўіх.
13ІадразуадпусьціўіхІсус.Інячыстыядухі,
выйшаўшы,увайшліўсьвіней,ікінуўсястатакзкручы
ўмора,абылоіхкалядзьвюхтысячаў,ізахлынулісяў
моры.
14Атыя,штопасьвілісьвіней,паўцякаліірасказаліў
горадзеіўселішчах.Іянывыйшліпаглядзець,што
гэтаробіцца.
15ІпрыйшлідаІсусаіўбачылі,штоапантаныд'яблам
імеўлегіён,сядзіцьадзетыіўздаровымрозуме;і
спалохаліся.
16Тыя,штобачылі,расказаліім,штоздарыласяз
апанаванымд'яблам,атаксамапрасьвіней.
17Іпачаліяныпрасіцьяго,кабёнадышоўадмежаў
іхніх.
18ІкаліЁнувайшоўулодку,той,штобыўапанаваны
д'яблам,прасіўЯго,каббыўзІм.
19АлеІсуснедазволіўяму,алесказаўяму:ідзідадому
дасяброўтваіхіраскажыім,штоўчыніўтабеГасподзь
іякпашкадаваўцябе.
20ІёнпайшоўіпачаўабвяшчацьуДзесяціградзьдзі,
якіявялікіясправыўчыніўямуІсус,іўседзівіліся.
21ІкаліЕзусзноўпераправіўсяналодцынадругі
бераг,сабраласядаЯгошматнароду,іЁнбыўкаля
мора.
22Івось,прыходзіцьадзінзначальнікаўсінагогі,на
імяЯір;і,убачыўшыяго,упаўданогягоных,
23ІвельміпрасіўЯго,кажучы:Дачкамаяляжыцьпры
сьмерці;іянабудзежыць.
24ІІсуспайшоўзьім;ішматлюдзейішлозаІмі
ціснуласядаЯго.
25Іаднажанчына,якаядванаццацьгадоўмела
крывацёк,
26Ішматпацярпелаадмногіхлекараў,іпатрацілаўсё,
штомела,інічоганепалепшылася,алесталагорш,
27.Яна,пачуўшыпраІсуса,падышлаззадуўграмадзеі
дакрануласядавопраткіЯгонай.
28Боянасказала:калітолькідакранусядавопраткі
Ягонай,выздаравею.
29Іадразувысахлакрыніцакрывіяе;іадчулаяна
целамсваім,штовылечыласяадтойпошасьці.
30Ісусжа,адразупазнаўшыўСабе,штосілавыйшла
зьЯго,павярнуўсяпераднародамісказаў:хто
дакрануўсядавопраткіМаёй?
31ІсказаліЯмувучніЯгоныя:Тыбачыш,штонатоўп
ціснуццадаЦябе,ікажаш:хтодакрануўсядаМяне?
32Іёназірнуўся,кабубачыцьтую,штозрабілагэта.
33Алежанчынаўстрахуітрымценні,ведаючы,штоз
ёюсталася,падышлаіўпалаперадІмісказалаямуўсю
праўду.
34Ісказаўёй:дачка,вератваявыратавалацябе;ідзіз
мірамібудзьздаровыадхваробытваёй.
35Каліёняшчэгаварыў,прыйшліадначальніка
сінагогінекаторыяісказалі:дачкатваяпамерла;чаго
тыяшчэтурбуешНастаўніка?
36Ісус,пачуўшысказанаеслова,кажаначальніку
сынагогі:нябойся,тольківер.
37Інікомунедазволіўісцізасабою,апрачаПятраі
ЯкубаіЯна,братаЯкава.
38Іпрыходзіцьудомначальнікасінагогіібачыць
мітуснюітых,штоплачуцьірыдаюцьмоцна.
39І,увайшоўшы,кажаім:Чаговытаксумуецесяі
плачаце?дзяўчынанепамерла,аспіць.
40ІсьмяялісязьЯго.Але,выпусціўшыўсіх,бярэ
бацькуімацідзяўчыныітых,штобылізім,і
ўваходзіцьтуды,дзеляжаладзяўчына.
41І,узяўшыдзяўчынузаруку,сказаўёй:Талітакумі;
штоазначае:дзяўчына,кажутабе,устань.
42Іадразуўсталадзяўчынаіпайшла;боёйбыло
дванаццацьгадоў.Іздзівілісяянывялікімжахам.
43Істрогазагадаўім,кабніхтонедаведаўсяпрагэта;і
загадаўдацьёйесці.
РАЗДЗЕЛ6
1Івыйшаўадтульіпрыйшоўусваюбацькаўшчыну;і
ідуцьзаІмвучніЯгоныя.
2Каліжнасталасубота,Ёнпачаўвучыцьусінагозе;і
многія,слухаючы,дзівіліся,кажучы:адкульуЯгогэта?
іштогэтазамудрасць,якаядадзенаяму,штонават
такіямагутныясправыробяццарукаміяго?
3Ціняцясьлягэта,сынМарыі,братЯкава,іЯсіі,і
Юды,іСымона?ісёстрыягоныяцінетутзнамі?Іяны
наягопакрыўдзіліся.
4АлеІсуссказаўім:небываепрарокабезпашаны,
апрачанабацькаўшчынесваёй,іўродныхсваіх,іў
домесваім.
5Інемогёнтамучыніцьніякагацуду,апрачатаго,
штоўсклаўрукінанекалькіххворыхіацаліўіх.
6Ізьдзівіўсязьіхнявер'я.Іхадзіўёнпавёсках,
навучаючы.
7І,паклікаўшыдванаццацёх,пачаўпасылацьіхпа
двое;ідаўімуладунаднячыстымідухамі;
8Ізагадаўім,кабянынічоганебраліўдарогу,акрамя
аднагопосаху;ніскарбы,ніхлеба,нігрошайу
кашальку:
9алеабуйсяўсандалі;інеапранацьдвапаліто.
10Ісказаўім:каліўвойдзецеўдом,тамзаставайцеся,
пакульнявыйдзецеадтуль.
11Ахтонепрымевасінепаслухаевас,выходзячы
адтуль,абтрасіцепылзногвашыхнасьведчаньне
супрацьіх.Сапраўдыкажувам:лягчэйбудзеСадомуі
Гаморыўдзеньсудны,чымгорадутаму.
12Іяны,выйшаўшы,прапаведавалі,каблюдзі
пакаяліся.
13Івыганялішматдэманаў,імногіххворыхнамазвалі
алееміацалялі.
14ІпачуўпраЯгоцарІрад;(боімяягоразнесласяпа
ўсімсвеце)ісказаў,штоЯнХрысціцельуваскросз
мёртвых,ітамуцудычыняццаўім.
15Іншыяказалі,штогэтаІльля.Аіншыяказалі,што
гэтапрарок,абоякадзінзпрарокаў.
16Ірад,пачуўшы,сказаў:гэтаЯн,якомуяадсекгалаву,
ёнуваскросзмёртвых.
17БосамІрадпаслаў,схапіўЯнаізьвязаўягоў
вязьніцызаІрадыяду,жонкубратасвайгоПіліпа,бо
ажаніўсязьёю.
18БоІаанказаўІраду:недазволенатабемецьжонку
брататвайго.
19ТамуІрадыядасварыласянаягоіхацелазабіцьяго;
алеянанемагла:
25

28. ЕвангеллеадМарка
20БоІрадбаяўсяЯна,ведаючы,штоёнчалавек
справядлівыісьвяты,ісьцерагчыяго;і,слухаючыяго,
шматрабіўіахвотнаслухаўяго.
21Ікалінастаўзручныдзень,каліІрадусвойдзень
нараджэньнязладзіўвячэрудлясваіхуладароў,
вярхоўнікаўіправадыроўГалілеі;
22ІкаліўвайшладачказгаданайІрадыядыі,танцуючы,
спадабаласяІрадуітым,штосядзелізім,карольсказаў
дзяўчыне:прасіўмяне,чагохочаш,іядамтабе.
23Іёнпакляўсяёй:чагобніпапросілаўмяне,ядам
табедапалавіныкаралеўствамайго.
24Івыйшлаянаісказаламацісваёй:чагомнепрасіць?
Аянасказала:галаваІаанаХрысціцеля.
25Іянаадразупасьпешнаўвайшладакараляіпрасіла,
кажучы:Хачу,кабтыдаўмнезаразжанамісегалаву
ЯнаХрысьціцеля.
26Івельмізасмуціўсякароль;аднакдзеляпрысягі
сваёйідзелятых,штосядзелізьім,ённехацеў
адмовіццаадяе.
27Іадразупаслаўкаролькатаізагадаўпрынесьці
галавуягоную,іпайшоўіадсекямугалавуўцямніцы,
28Іпрынёсгалавуягонамісеідаўдзяўчыне,а
дзяўчынааддалаяемацісваёй.
29І,пачуўшыпрагэта,вучніЯгоныяпрыйшлі,узялі
целаЯгонаеіпаклаліягоўмагілу.
30ІсабралісяапосталыдаІсусаірасказаліЯмуўсё,і
тое,штозрабілі,ічамунавучылі.
31Ісказаўім:хадзецевыадныўпустыннаемесцаі
адпачніцекрыху,бошматбылопрыходзячыхі
адыходзячых,інемеліімчасунаватпаесці.
32Іадплыліналодцыўпустэльнаемесцаасобна.
33Іўбачыўнарод,якяныадыходзілі,імногіяпазналі
яго,ібеглітудыпешшузусіхгарадоў,іапярэдзілііх,і
сабралісядаяго.
34І,выйшаўшы,Езусубачыўмноствалюдзейі
злітаваўсянадімі,бояныбыліякавечкі,якіянемаюць
пастыра,іпачаўіхмногамувучыць.
35Каліждзеньужомінуў,падышлідаЯговучні
Ягоныяісказалі:тутпустыня,ічасужомінуў.
36Адпусьцііх,няхайяныпайдуцьунаваколлііўвёскі
ікупяцьсабехлеба,бонямаюцьчагоесьці.
37Ёнсказаўімуадказ:выдайцеімесьці.Яныкажуць
яму:цінепайсцінамкупіцьхлебанадзвесцедынараўі
дацьімесці?
38Ёнкажаім:колькіўвасхлябоў?ідзііглядзі.І,
даведаўшыся,кажуць:пяцьідзверыбы.
39Ізагадаўімпасадзіцьусіхгрупаміназялёнайтраве.
40Іселішэрагаміпасотнііпапяцьдзясят.
41І,узяўшыпяцьхлябоўідзьверыбіны,паглядзеўна
небаідабраславіў,іпаламаўхлябы,ідаўвучнямСваім,
кабраздаліім;ідзьверыбыпадзяліўнаўсіх.
42Іеліўсеінасыціліся.
43Іназьбіралідванаццацьпоўныхкашоўкавалкаўі
рыбы.
44Атых,штоеліхлябы,былокаляпяцітысяччалавек.
45ІадразужпрымусіўвучняўСваіхсесьціўлодкуі
пераплысьцінаперадзенатойбокдаВіфсаіды,пакуль
Ёнадпусьціцьлюдзей.
46І,адпусьціўшыіх,пайшоўнагарумаліцца.
47Каліжнастаўвечар,карабельбыўпасяродмора,а
ёнадзінназямлі.
48Іўбачыўіх,якіяпрацаваліўвеславанні;бовецер
быўімсупраціўны,ікалячацвёртайвартыночы
прыходзіцьдаіх,ідучыпаморы,іхацеўпрайсціміма
іх.
49Алеяны,убачыўшы,штоёнідзепаморы,падумалі,
штогэтадух,ізакрычалі:
50Боўсебачыліягоіспалохаліся.Іадразузагаварыўз
іміісказаўім:будзьцемужнымі,гэтая;нябойся.
51ІЁнувайшоўдаіхучовен;івецерсціх,іяныбылі
моцназдзіўленысаміўсабеіздзіўлены.
52Боянынепадумаліабцудзехлябоў,босэрцаіхняе
былозацвярдзелым.
53І,пераплыўшы,прыйшліўзямлюГенісарэцкуюі
прысталідаберага.
54Ікаліянывыйшлізлодкі,адразупазналіЯго,
55Іаббегліўсютуюваколіцуіпачаліналожкахнасіць
хворых,кудычулі,штоЁнбыў.
56ІкудыбЁнніўваходзіў,увёскі,цігарады,цівёскі,
клаліхворыхнавуліцахіпрасіліЯго,кабім
дакрануццахацябдакраювопраткіЯгонай;іўсе,хто
дакранаўсядаЯго,аздароўляліся.
РАЗДЗЕЛ7
1ТадысабралісядаЯгофарысеіінекаторыяз
кніжнікаў,якіяпрыйшлізЕрусаліма.
2Ікаліўбачылі,штонекаторыязвучняўЯгоныхядуць
хлебнячыстымі,гэтазначыцьнямытымі,рукамі,яны
знайшлівіну.
3БофарысеііўсеЮдэі,трымаючысянаказу
старэйшын,неядуць,непамыўшырук.
4Ікаліяныпрыходзяцьзрынку,янынеядуць,пакуль
непамыюцца.Імногаіншагаёсьць,штояныатрымалі,
якмыцьцёкубкаўігаршкоў,меднагапосудуісталоў.
5ТадыфарысеіікніжнікіспыталісяўЯго:чамувучні
Тваенеходзяцьпаводлетрадыцыістарэйшых,але
ядуцьхлебнямытымірукамі?
6Ёнсказаўімуадказ:добрапрарочыўправас,
крывадушнікаў,Ісая,якнапісана:народгэтышануе
Мяневуснамі,асэрцаіхняедалёкаадМяне.
7Аледарэмнапакланяюццамне,навучаючынавукам,
запаведзямчалавечым.
8БоадкінуўшызапаведзьБожую,вытрымаецеся
традыцыічалавечай,напрыклад,мыцьцягаршкоўі
кубкаў,ішматчагопадобнагаробіце.
9Ёнжасказаўім:добра,штовыадкідаецезапаведзь
Божую,кабзахоўвацьсваютрадыцыю.
10БоМайсейсказаў:шануйбацькутвайгоімацітваю;
і:хтоліхасловіцьнабацькуцімаці,няхайсьмерцю
памрэ;
11Авыкажаце:каліхтоскажабацькуцімацісваёй:
гэтаКорбан,гэтазначыцьдар,чымбытыні
скарыстаўсяадмяне,ёнбудзевольны.
12Івыбольшнедазваляецеямурабіцьшто-небудзь
длябацькісвайгоабомацісваёй;
13НішчыцьсловаБожаепразвашутрадыцыю,якую
выперадалі,ішматпадобнагаробіце.
14І,паклікаўшыўвесьнарод,сказаўім:слухайцемяне
кожныіразумейце;
15Няманічогазвонку,штомаглобапаганіцьчалавека,
уваходзячыўяго;алетое,штовыходзіцьзяго,
апаганьваечалавека.
26

29. ЕвангеллеадМарка
16Хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае.
17ІкаліЁнувайшоўудомаднароду,вучніЯго
спыталісяўЯгопрапрытчу.
18Ікажаім:няўжоівытакіянеразумныя?Хібавыне
разумееце,штоўсё,штозвонкуўваходзіцьучалавека,
неможаягоапаганіць;
19тамуштонеўсэрцаягоўваходзіць,алеўнутро,і
выходзіцьнаветру,ачышчаючыўсякуюежу?
20Ісказаў:штовыходзіцьзчалавека,тоеапаганьвае
чалавека.
21Бознутры,зсэрцачалавечага,выходзяцьблагія
думкі,чужалоства,распуста,забойствы,
22Крадзяжы,сквапнасць,ліхадзейства,падман,
распуста,злоевока,блюзнерства,пыха,глупства:
23Усёгэтаезловыходзіцьзнутрыіапаганьвае
чалавека.
24ІадтульёнпадняўсяіпайшоўумежыТыраіСідона,
іўвайшоўудом,інехацеў,кабніхтоведаў,алеённе
могсхавацца.
25Боаднажанчына,уякойдачкамеланячыстагадуха,
пачуўшыпраЯго,прыйшлаіўпаладаногЯгоных.
26.Жанчынатаябылагрэчанка,зродусірафінікіянка;і
прасілаяго,кабёнвыгнаўд'яблаздачкіяе.
27АлеІсуссказаўёй:дазвольпершнасыціццадзецям,
бонядобраўзяцьхлебудзяцейікінуцьсабакам.
28ЯнажсказалаЯмуўадказ:так,Госпадзе,алеі
сабакіпадсталомядуцькрошкіўдзяцей.
29Ісказаўёй:загэтаесловаідзі;д’ябалвыйшаўз
дачкітваёй.
30Ікаліянапрыйшлаўсвойдом,яназнайшла,што
д'ябалвыйшаў,ідачкаяеляжаланаложку.
31Ізноў,выйшаўшызберагоўТыраіСідона,ён
прыйшоўдамораГалілейскагапразсярэдзінуберагоў
Дзесяцігарадзя.
32ІпрыводзяцьдаЯгоглухогаіслабагаворчага;і
просяцьягоўсклажыцьнаягоруку.
33І,адвёўшыягоаднатоўпу,уклаўпальцысваеў
вушыямуі,плюнуўшы,дакрануўсядаязыкаягонага;
34І,паглядзеўшынанеба,уздыхнуўісказаўяму:
Эффата,штозначыць:адчыніся.
35Іадразуадчынілісявушыягоныя,іразьвязалася
струнаязыкаягонага,іёнгаварыўадкрыта.
36Ізагадаўім,кабнікомунеказалі;алечымбольшён
загадваўім,тымбольшяныабвяшчалігэта;
37Івельмідзівіліся,кажучы:Ёнусёдобразрабіў:і
глухімдаечуць,інямымгаварыць.
РАЗДЗЕЛ8
1Утыядні,калінатоўпбыўвельмівялікіінябыло
чагоесьці,Ісус,паклікаўшывучняўСваіх,сказаўім:
2Шкадамнелюдзей,бояныўжотрыднісамноюіня
маюцьчагоесьці;
3Ікаліяадпушчуіхгалодныміўдамыіхнія,яны
аслабнуцьударозе,бонекаторыязіхпрыйшліздалёк.
4ІадказаліЯмувучні:адкульможахтонакарміць
гэтыхлюдзейтут,упустыні?
5Іспытаўсяўіх:колькіўвасхлябоў?Аянысказалі:
сем.
6Ізагадаўлюдзямсесціназямлю,і,узяўшысем
хлябоў,узнёспадзяку,паламаўідаўвучнямСваім,каб
раздаліім;іяныпаставілііхперадлюдзьмі.
7Ібылоўіхнекалькірыбак;і,дабраславіўшы,загадаў
паставіцьііхперадімі.
8.Іеліяны,інасыціліся,інабраліастатнягамясасем
кашоў.
9Атых,штоелі,былокалячатырохтысяч,іадпусьціў
іх.
10Іадразуўвайшоўулодкузвучнямісваімііпрыбыў
умежыДалмануты.
11ІвыйшліфарысеііпачаліспрачаццазІм,
дамагаючысяадЯгознакузнеба,спакушаючыЯго.
12Іёнглыбокаўздыхнуўудухусваімісказаў:чаму
гэтыродшукаезнаку?праўдукажувам:нябудзе
дадзеназнакугэтамуроду.
13Іпакінуўшыіх,зноўувайшоўшыўлодку,адплыўна
тойбок.
14Авучнізабылісяўзяцьхлеба,іўлодцынямеліз
сабоюболейаднагохлеба.
15Інаказаўім,кажучы:Глядзеце,сцеражыцеся
закваскіфарысэйскайізакваскіІрадавай.
16Іяныразважаліміжсабою,кажучы:гэтатаму,што
нямаўнасхлеба.
17Ісус,даведаўшысягэта,кажаім:штовыразважаеце,
штонямаецехлеба?хібавыяшчэнеразумеецеіне
разумееце?няўжосэрцатваёяшчэнезацвярдзела?
18Маючывочы,нябачыце?імаючывушы,нячуеце?
авынепамятаеце?
19КаліЯпяцьхлябоўпаламаюнапяцьтысяч,колькі
поўныхкашоўкавалкаўвынабралі?Ямукажуць:
дванаццаць.
20Акалісемначатырытысячы,колькіпоўныхкашоў
кавалкаўвынабралі?Аянысказалі:сем.
21Ісказаўім:якгэтавынеразумееце?
22ІпрыходзіцьуБэтсаіду;іпрывялідаЯгосьляпогаі
прасілі,кабдакрануўсядаяго.
23І,узяўшысьляпогазаруку,вывеўягозагорад;і,
плюнуўшыямунавочы,паклаўнаягорукііспытаўся
ўяго,цібачыцьёншто-небудзь.
24І,падняўшывочы,сказаў:бачулюдзей,якдрэвы,
якіяходзяць.
25Пасьлягэтагаёнзноўпаклаўрукісваенаягоныя
вочы,іпрымусіўягопаглядзецьугору,іёначуняў,і
бачыўусіхлюдзейвыразна.
26Іадаслаўягоўдом,сказаўшы:нехадзіўгораді
нікомуўгорадзенекажы.
27ІвыйшаўІсусзвучняміСваіміўгарадыКесарыі
ФіліпавайіпадарозепытаўсяўвучняўСваіх,кажучы
ім:закагоМянелічацьлюдзі?
28Яныадказалі:заІаанаХрысціцеля;ііншыя,адзінз
прарокаў.
29Ікажаім:авызакагоМянелічыце?ІПётрсказаў
Ямуўадказ:ТыХрыстос.
30Ізагадаўім,кабнікомунегаварыліпраЯго.
31Іпачаўвучыцьіх,штоСынуЧалавечамуналежыць
шматвыцярпець,ібыцьадкінутымстарэйшынамі,і
першасвятарамі,ікніжнікамі,ібыцьзабітым,іпраз
трыдніўваскрэснуць.
32Ісказаўгэтаесловаадкрыта.ІПётр,узяўшыяго,
пачаўдакарацьяго.
33Ёнжа,абярнуўшысяіпаглядзеўшынавучняўСваіх,
забараніўПятру,кажучы:адыдзіадМяне,сатана,бо
тыдумаешнепратое,штоБожае,алепратое,што
чалавечае.
27

30. ЕвангеллеадМарка
34І,паклікаўшынародзвучняміСваімі,сказаўім:хто
хочаісьцізаМною,няхайадрачэццаадсябе,возьме
крыжсвойіідзезаМною.
35Бохтохочажыцьцёсваёўратаваць,тойзагубіцьяго;
ахтозагубіцьдушусваюдзеляМянеіЕвангелля,той
уратуеяе.
36Боякаякарысцьчалавеку,каліёнздабудзеўвесь
свет,адушысваёйзагубіць?
37Ціштодасьцьчалавекузамензадушусваю?
38ДыкхтопасаромееццаМянеісловаўМаіхуродзе
гэтымраспуснымігрэшным,ЯгоіСынЧалавечы
пасаромеецца,каліпрыйдзеўславеАйцаСвайгоса
святыміАнёламі.
РАЗДЗЕЛ9
1Ісказаўім:праўдукажувам,штоёсьцьнекаторыяз
тых,штотутстаяць,якіяняспазнаюцьсьмерці,пакуль
няўбачацьВаладарстваБожага,якоепрыйшлоўмоцы.
2АпразшэсьцьдзёнбярэІсусПятра,ЯкаваіЯнаі
вядзеіхнавысокуюгаруасобнаадных,іперамяніўся
перадімі.
3ІвопраткаЯгонаясталазьзяючай,вельмібелай,як
сьнег;такштоніводзінпаўнейназямлінеможаіх
абяліць.
4ІзьявіўсяімІльлязМайсеем,іяныразмаўлялізь
Ісусам.
5Пётржа,адказваючы,сказаўІсусу:Настаўнік,добра
намтутбыць;адзінтабе,іадзінМайсею,іадзінІльлі.
6Боённяведаў,штосказаць;боянывельмібаяліся.
7Із'явіласявоблака,якоеахінулаіх,ізвоблака
пачуўсяголас,якіказаў:ГэтаСынМойумілаваны;Яго
слухайце.
8Іраптам,агледзеўшыся,нікогаўжонеўбачылі,
акрамяаднагоІсусапрысабе.
9Ікаліянысыходзілізгары,загадаўім,кабнікомуне
расказваліпратое,штобачылі,пакульСынЧалавечы
неўваскрэснезмёртвых.
10Іянызахавалігэтаесловаўсабе,пытаючысяадзіну
аднаго,штозначыцьуваскрэснуцьзмёртвых.
11Іспыталісяўяго,кажучы:Чамукніжнікікажуць,
штоІльляпавіненпрыйсьціраней?
12І,адказваючы,сказаўім:Ільлясапраўдыпрыйдзе
ранейіўсёаднавіць;іякнапісанапраСынаЧалавечага,
штоЯмуналежыцьшматвыцярпецьібыць
зняважаным.
13Алекажувам,штоІльлясапраўдыпрыйшоў,і
зрабілізьім,штохацелі,якнапісанапраяго.
14І,прыйшоўшыдасваіхвучняў,убачыўваколіх
мноствалюдзейікніжнікаў,штоспрачалісязьімі.
15Іадразуўвесьнарод,убачыўшыяго,вельміздзівіўся
і,падбегшыдаяго,прывітаўяго.
16Іспытаўсяўкніжнікаў:абчымспрачаецесязімі?
17Іадказваючыадзінзнароду,сказаў:Настаўнік,я
прывёўдаЦябесынамайго,уякогадухнямы;
18Ідзенівозьмеяго,разьдзіраеяго,іёнпеніцца,і
скрыгочазубамісваімі,ісячэ;інезмаглі.
19Адказваючыяму,Ёнкажа:ородняверны!дакуль
будуцярпецьцябе?прывядзіцеягодамяне.
20Іпрывяліягодаяго;іёнупаўназямлюікачаўсяў
пене.
21Іспытаўсяёнубацькісвайго:якдаўногэта
здарыласязім?Атойсказаў:здзіцяці.
22Ічастакідалаягоўагоньіўваду,кабзагубіцьяго;
алекаліможашштозрабіць,зьлітуйсянаднаміі
памажынам.
23Ісуссказаўяму:каліможашверыць,усёмагчыма
веруючаму.
24Іадразубацькадзіцяціўсклікнуўісказаўса
сьлязьмі:веру,Госпадзе!дапамажымаймунявер'ю.
25Ісус,убачыўшы,штозьбягаеццанарод,забараніў
нячыстамудуху,кажучыяму:духнямыіглухі!Я
загадваютабе,выйдзізьягоібольшнеўваходзьуяго.
26Ідух,ускрыкнуўшы,моцнапарваўягоівыйшаўзь
яго,іёнбыўякмёртвы;такштомногіяказалі:Ён
памёр.
27АлеІсус,узяўшыягозаруку,падняўяго;іёнустаў.
28Ікаліёнувайшоўудом,вучніягоныяспыталісяў
ягоасобна:чамумынемаглівыгнацьяго?
29Ісказаўім:гэтыроднічымнеможавыйсці,як
толькімалітвайіпостам.
30І,выйшаўшыадтуль,праходзіліпразГалілею;іне
хацеў,кабхтоведаўпрагэта.
31БоЁнвучыўвучняўСваіхіказаўім:СынЧалавечы
будзеаддадзеныўрукічалавечыя,іянызаб'юцьЯго;і
паслятаго,якёнбудзезабіты,ёнуваскрэсненатрэці
дзень.
32Алеянынезразумелігэтагасловаібаяліся
спытаццаўЯго.
33ІпрыйшоўуКапернаумі,будучыўдоме,спытаўся
ўіх:абчымвыспрачалісяміжсабоюўдарозе?
34Алеянымаўчалі,бопадарозеспрачалісяпаміж
сабой,хтобольшы.
35І,сеўшы,паклікаўдванаццацёхісказаўім:хтохоча
быцьпершым,няхайбудзезусіхапошніміўсім
слугою.
36І,узяўшыдзіця,паставіўягопасяродіхі,узяўшы
ягонарукі,сказаўім:
37ХтопрымеаднозтакіхдзяцейуімяМаё,Мяне
прымае;ахтоМянепрыме,няМянепрымае,алеТаго,
ХтопаслаўМяне.
38ІадказваўЯмуЯн,кажучы:Настаўнік,мыбачылі
чалавека,якіімемТваімвыганяўдэманаў,інеходзіць
занамі,імызабараніліяму,боённеходзіцьзанамі.
39.АлеІсуссказаў:незабараняйцеяму,боняма
чалавека,якіўчыніўбыцудімемМаім,каблегкадумна
ліхасловіцьМяне.
40Бохтонясупрацьнас,тойзнамі.
41БохтонапоіцьваскубкамвадыўімяМаё,бовы
Хрыстовыя,праўдукажувам,нестраціцьузнагароды
сваёй.
42Ахтоспакусіцьаднагозмалыхгэтых,штоверацьу
Мяне,тамулепейбылоб,кабпавесіліямунашыю
жорныікінуліягоўмора.
43Ікалірукатваяспакушаецябе,адсячыяе;
44Дзечарвякіхнінепаміраеіагоньнегасне.
45Ікалінагатваяспакушаецябе,адсячыяе;
46Дзечарвякіхнінепаміраеіагоньнегасне.
47Ікалівокатваёспакушаецябе,вырвіяго:лепейтабе
заднымвокамувайсціўВаладарстваБожае,чымз
двумавачымабыцьукінутымугеенувогненную.
48Дзечарвякіхнінепаміраеіагоньнегасне.
28

31. ЕвангеллеадМарка
49Бокожныагнёмасоліцца,ікожнаяахвярасоллю
асоліцца.
50Соль-гэтадобра;алекалісольстраціласоль,чым
прыправіцьяе?Майцеўсабесольімірпаміжсабою.
РАЗДЗЕЛ10
1ІёнпадняўсяадтульіпрыйшоўумежыЮдэіпатой
бокЯрдана;інародзноўпрыбегдаяго;і,якзвычайна,
зноўвучыўіх.
2ІпадышлідаЯгофарысеііспыталісяўЯго:ці
дазволеначалавекуразводзіццазжонкай?спакушаючы
яго.
3Ёнжасказаўімуадказ:штозагадаўвамМайсей?
4Янысказалі:Майсейдазволіўнапісацьразводныліст
іразвесціяе.
5Ісусжасказаўімуадказ:Дзеляцвёрдасцісэрца
вашагаённапісаўвамгэтызагад.
6АлеадпачаткустварэньняБогстварыўіхмужчынам
іжанчынай.
7Дзелягэтагапакінечалавекбацькусвайгоімаціі
прылепіццадажонкісваёй;
8Ібудуцьдвоеаднойплоццю,ітадыўжонедвое,але
аднаплоць.
9ДыкштоБогзлучыў,чалавекхайнеразлучае.
10Іўдомевучнізноўспыталісяўягоабтымсамым.
11Ікажаім:хторазвядзеццазжонкаюсваёюі
ажэніццазіншай,тойчужаложнічаесупроцьяе.
12Ікаліжанчынаразвядзеццазмужамсваімівыйдзе
замужзаіншага,яначужаложыць.
13ІпрыносілідаЯгодзяцей,кабЁндакрануўсядаіх;
14АлеІсус,убачыўшыгэта,абурыўсяісказаўім:
пусьціцедзяцейпрыходзіцьдаМянеінезабараняйце
ім,ботакіхналежыцьВаладарстваБожае.
15Сапраўдыкажувам:хтонепрымеВаладарства
Божага,якдзіця,тойнеўвойдзеўяго.
16Іпадняўіхнарукі,усклаўнаіхрукіідабраславіўіх.
17ІкаліЁнвыйшаўударогу,прыбегнехта,укленчыў
перадІміспытаўсяўЯго:Настаўнікдобры,штомне
рабіць,кабатрымацьжыццёвечнае?
18Ісусжасказаўяму:штотыназываешМянедобрым?
нямадобрага,акрамяаднаго,гэтазначыцьБога.
19Тыведаешзапаведзі:нераспуснічай,незабівай,не
крадзі,несведчыілжыва,неашукай,шануйбацьку
твайгоімаці.
20ЁнжасказаўЯмуўадказ:Настаўнік,усягогэтагая
захаваўзмаладосьцімаёй.
21ТадыІсус,зірнуўшынаяго,палюбіўягоісказаў
яму:аднаготабенехапае:ідзі,прадайусё,штомаеш,і
раздайубогім,ібудзешмецьскарбунебе;іпрыйдзі,
вазьмікрыжіідзізамной.
22Ізасмуціўсяёнгэтымсловаміадышоўзасмучаны,
бомеўвялікуюмаёмасьць.
23Іазірнуўшыся,ІсуссказаўвучнямСваім:якцяжка
тым,хтомаебагацьце,увайсьціўВаладарстваБожае!
24Ізьдзівілісявучнісловамягоным.АлеЕзусзноў
сказаўімуадказ:дзеці,якцяжкаўвайсціў
ВаладарстваБожаетым,хтоспадзяеццанабагацце!
25Лягчэйвярблюдупрайсьціпразігольнаевушка,чым
багатамуўвайсьціўВаладарстваБожае.
26Івельмізьдзіўляліся,гаворачыміжсабою:хтож
можабыцьзбаўлены?
27АІсус,паглядзеўшынаіх,сказаў:улюдзейгэта
немагчыма,аленеўБога,боўБогаўсёмагчыма.
28ТадыПётрпачаўгаварыцьЯму:вось,мыпакінулі
ўсёіпайшлізаТабою.
29Ісуссказаўуадказ:праўдукажувам:няманікога,
хтопакінуўбыдом,абобратоў,абосёстраў,або
бацьку,абомаці,абожонку,абодзяцей,абозямлю
дзеляМянеіЭвангельля,
30Алеёнатрымаеўсторазоўцяпер,угэтычас,дамы,
ібратоў,ісёстраў,імаці,ідзяцей,іземлі,з
пераследамі;аўбудучымсвецежыццёвечнае.
31Алемногіяпершыябудуцьапошнімі;іапошні
першы.
32Ібыліяныўдарозе,узыходзячыўЕрусалім;іІсус
ішоўнаперадзеіх,іяныжахнуліся;і,ідучызаім,
баяліся.Ізноўузяўдванаццацьіпачаўрасказвацьім,
штозімпавіннаадбыцца,
33кажучы:вось,мыўзыходзімуЕрусалім;іСын
Чалавечыбудзевыдадзеныпершасвятарамікніжнікам;
іасудзяцьЯгонасьмерцьівыдадуцьЯзычнікам.
34ІбудуцьзьдзекаваццазьЯго,ібіцьЯго,іплявацьна
Яго,ізаб'юцьЯго,інатрэцідзеньЁнуваскрэсьне.
35ІпадышлідаЯгоЯкаўіЯн,сыныЗэбэдэя,кажучы:
Настаўнік,мыхочам,кабТызрабіўнамусё,чаго
пажадаем.
36Ісказаўім:штохочаце,кабязрабіўвам?
37ЯнысказаліЯму:дайнамсесціадЦябеаднаму
праваруч,адругомулеваручуславеТваёй.
38АлеІсуссказаўім:няведаеце,чагопросіце;ці
можацевыпіцькеліх,якіЯп'ю?іхрысьціцца
хрышчэньнем,якімЯхрышчуся?
39Янысказаліяму:можам.ІсказаўімІсус:чару,якую
Яп'ю,выбудзецепіць;іхрышчэньнем,якімЯ
хрышчуся,будзецеахрышчаныівы.
40АлесядзецьправаручМянеілеваруч—гэтанеЯ;
алебудзедадзенатым,длякагопрыгатавана.
41Дзесяцьпачуўшыгэта,пачаліабураццанаЯкубаі
Яна.
42АлеІсус,паклікаўшыіх,кажаім:выведаеце,што
тыя,якіялічаццаваладарамінаднародамі,пануюць
надімі;івяльможыіхніякіруюцьімі.
43Аленятакняхайбудзесяродвас:ахтохочабыць
большымсяродвас,няхайбудзевамслугою;
44Іхтохочазвасбыцьпершым,няхайбудзеўсім
слугою.
45БоіСынЧалавечынепрыйшоў,кабЯмуслужылі,
алекабпаслужыцьіаддацьдушуСваюяквыкупза
многіх.
46ІпрыйшліўЕрыхон;ікаліЁнвыходзіўзЕрыхоназ
вучняміСваіміівялікайколькасцюлюдзей,сляпы
Бартымей,сынЦімея,сядзеўпрыдарозеіжабраваў.
47Іпачуўшы,штогэтаІсусНазаранін,ёнпачаў
крычацьіказаць:Ісусе,СынеДавідаў,зьмілуйсянада
мною!
48Імногіядамагалісяяго,кабёнмаўчаў,алеёняшчэ
мацнейкрычаў:СынДавідаў,зьмілуйсянадамною!
49Іісусспыніўсяізагадаўпаклікацьяго.Іклічуць
сьляпога,кажучыяму:"Будзьдобры,устань!"ёнкліча
цябе.
50Ёнжа,скінуўшывопраткусваю,устаўіпрыйшоўда
Ісуса.
29

32. ЕвангеллеадМарка
51Іісуссказаўямуўадказ:штохочаш,кабЯзрабіў
табе?СляпысказаўЯму:Госпадзе,кабястаўбачыць.
52ІсказаўямуІсус:ідзі;вератваявыратавалацябе.І
адразустаўбачыць,іпайшоўзаЕзусамдарогаю.
РАЗДЗЕЛ11
1ІкаліянынаблізілісядаЕрусаліма,даВіфагііі
Віфаніі,дагарыАліўнай,Ёнпасылаедвухзвучняў
Сваіх,
2Ікажаім:ідзіцеўсяло,штонасупрацьвас;адвяжы
ягоіпрывядзі.
3Ікаліхтоскажавам:штовыгэтаробіце?скажыце,
штоёнпатрэбныГоспаду;іадразупашлеягосюды.
4.Іпайшліяны,ізнайшліасляня,прывязанаекаля
дзьвярэй,намесцы,дзесыходзілісядарогі;іяны
вызваляюцьяго.
5Інекаторыязтых,штостаялітам,сказаліім:Штовы
робіце,адвязваецеасьля?
6Янысказаліім,якзагадаўІсус,іадпусьцілііх.
7ІпрывяліасьлянядаІсусаіпакінулінаяговопратку
сваю;ісеўнаяго.
8Імногіяпасьцілалівопраткусваюнадарозе,аіншыя
зразалігаліныздрэваўісьцілалііхнадарозе.
9Ітыя,штоішлінаперадзе,ітыя,штосьледам,
усклікалі,кажучы:Гасанна!Дабраславёнытой,хтоідзе
ўімяГасподняе:
10ДабраславёнаеваладарстваайцанашагаДавіда,якое
прыходзіцьуімяГасподняе:асаннанавышынях.
11ІўвайшоўІсусуЕрусаліміўсьвятынюі,
агледзеўшыўсё,іўжонастаўвечар,выйшаўуВіфанію
здванаццацьцю.
12Надругідзень,каліяныпрыйшлізьБэтаніі,ён
адчуўголад.
13Іўбачыўшыздалёксмакоўніцузлісьцем,падышоў,
цінязнойдзештонаёй;бочасуінжыраўяшчэнебыло.
14Ісусжасказаўямуўадказ:ніхтоняесьцьзцябе
плодунавекі.ІпачулігэтавучніЯгоныя.
15ІпрыходзяцьуЕрусалім:іІсус,увайшоўшыў
сьвятыню,пачаўвыганяцьтых,штопрадаваліікуплялі
ўсьвятыні,іперавярнуўсталымянялаўісядзеньні
прадаўцоўгалубоў;
16Інедазваляў,кабхтопраносіўякі-небудзьпосуд
празсьвятыню.
17Івучыўіх,кажучы:ціненапісана:домМойдомам
малітвыназавеццадляўсіхнародаў?авызрабілізьяго
логавазлодзеяў.
18Пачулігэтакніжнікііпершасьвятарыішукалі,як
бызагубіцьЯго,бобаялісяЯго,боўвесьнарод
зьдзіўляўсязнавукіЯгонай.
19Каліжнастаўвечар,ёнвыйшаўзгорада.
20Араніцай,праходзячыміма,убачылі,што
смакоўніцазасохлазкоранем.
21ІПётр,успомніўшы,кажаЯму:Настаўнік,вось
фігаваедрэва,якоеТыпракляў,засохла.
22Ісусжасказаўімуадказ:МайцеверуўБога.
23Бопраўдукажувам,штохтоскажагэтайгары:
падымісяікіньсяўмора!інебудзесумняваццаў
сэрцысваім,алебудзеверыць,штотое,штоёнкажа,
збудзецца;ямубудзеўсё,штоёнскажа.
24Тамукажувам:усё,чагоніпажадаецеўмалітве,
верце,штоатрымаеце,ібудзевам.
25Ікалістаіценамалітве,даруйце,каліштомаецена
каго,кабіАйцецваш,Якіўнябёсах,дараваўвам
правінывашыя.
26Акалівынедаруеце,тоіАйцецваш,штоўнябёсах,
недаруевамграхоўвашых.
27ІпрыходзяцьізноўуЕрусалім;ікаліЁнхадзіўу
сьвятыні,прыступілідаЯгопершасьвятарыікніжнікіі
старэйшыны,
28Іскажыяму:якоюўладаютыгэтаробіш?іхтодаў
табегэтуюўладурабіцьгэта?
29Ісусжасказаўімуадказ:запытаюсяіЯўвасаб
адным,іадкажыцеМне,іЯскажувам,якоюўладаю
гэтараблю.
30ХрышчэннеЯнавазнебабылоціадлюдзей?
адкажымне.
31Іяныразважаліміжсабою,кажучы:каліскажам:зь
неба;ёнскажа:чамужвынепаверыліяму?
32Каліжскажам:адлюдзей;баялісянароду,боўсе
лічыліЯна,штоёнсапраўдыпрарок.
33ЯныжсказаліІсусуўадказ:няведаем.АІсус
сказаўімуадказ:іЯнескажувам,якоюўладаюгэта
раблю.
РАЗДЗЕЛ12
1Іпачаўгаварыцьдаіхпрытчамі.Адзінчалавек
пасадзіўвінаграднікіабгарадзіўяго,івыкапаўмесца
длявінаградніку,іпабудаваўвежу,іаддаўяго
вінаградарам,іпайшоўудалёкуюкраіну.
2Іўсвойчасёнпаслаўдавінаградараўслугу,кабтой
узяўадвінаградараўпладоўвінаградніка.
3Ісхапіўшыяго,зьбілііадаслалінізчым.
4Ізноўпаслаўдаіхдругогаслугу;ікінуліўягокамяні,
іпараніліямугалаву,іадаслаліягозганьбай.
5Ізноўпаслаўдругога;іягозабілі,імногіхіншых;
адныхбіць,анекаторыхзабіваць.
6Маючыяшчэаднагосына,каханагасвайго,паслаўі
ягонарэшцедаіх,кажучы:сынамайгоўшануюць.
7Алевінаградарысказаліадзінаднаму:гэта
спадкаемца;хадзем,заб'емяго,іспадчынабудзенаша.
8Ісхапіўшыяго,забіліівыкінуліпрэчзвінаградніка.
9Дыкштозробіцьгаспадарвінаградніка?прыйдзеі
зьнішчыцьвінаградараў,авінаграднікаддасьцьіншым.
10ІхібавынечыталігэтагаПісання?Камень,які
адкінулібудаўнікі,стаўсягалавойвугла:
11ГэтаадГоспада,ігэтадзіўнаўвачахнашых?
12ІшукалісхапіцьЯго,алебаялісянароду,боведалі,
штопраіхсказаўгэтуюпрытчу,і,пакінуўшыЯго,
пайшлі.
13Іпасылаюцьдаягонекаторыхзфарысеяўі
ірадыянаў,кабзлавіцьягонаслове.
14І,прыйшоўшы,яныкажуцьЯму:Настаўнік,мы
ведаем,штоТыпраўдзівыініпракагонеклапоцішся,
бонеглядзішнаасобулюдзей,алешляхуБожаму
праўдзіванавучаеш:цідазволенадавацьданінацэзару
ціне?
15Дадзімцінедадзім?АлеЁн,ведаючыіхнюю
крывадушнасьць,сказаўім:штоспакушаецеМяне?
прынясіцемнекапейку,кабяўбачыўяе.
16Іпрынесьлі.Ікажаім:чыягэтавыяваінадпіс?І
сказаліяму:кесарава.
30

33. ЕвангеллеадМарка
17Ісуссказаўімуадказ:аддайцекесаравацэзару,а
БожаеБогу.Ідзівілісяяму.
18ТадыпрыйшлідаЯгосадукеі,якіякажуць,што
нямаўваскрэсення;іспыталісяўяго,кажучы:
19Настаўнік,Майсейпісаўнам:каліўкагопамрэбрат
іпакінежонкусваю,адзяцейнепакіне,дыкбрат
ягоныхайвозьмеягонуюжонкуіадродзіцьсемябрату
свайму.
20Быложсембратоў:іпершыўзяўжонкуі,памёршы,
непакінуўнашчадкаў.
21Ідругіўзяўяеіпамёр,інепакінуўнашчадкаў;
таксамаітрэці.
22Ісямёраатрымаліяе,інепакінулінашчадкаў;пасля
ўсіхпамерлаіжанчына.
23Дыквось,ваўваскрэсеньні,каліяныўваскрэснуць,
камузіхянабудзежонкай?босямёрамеліяезажонку.
24Ісуссказаўімуадказ:цінятамувыпамыляецеся,
штоняведаеценіПісаньняў,німоцыБожай?
25Бокаліўваскрэснуцьзмёртвых,нежэняццаіне
выходзяцьзамуж;алеяныяканёлынанебе.
26Апрамёртвых,штояныўваскрэснуць,цінечыталі
выўкнізеМайсея,якБогпрамовіўдаягоўкупіны,
кажучы:ЯБогАбрагама,іБогІсаака,іБогЯкуба?
27ЁнняБогмёртвых,алеБогжывых;тамувымоцна
памыляецеся.
28Іпадышоўадзінзкніжнікаўі,пачуўшыіхразмову,і
ўбачыўшы,штоёндобраімадказаў,спытаўсяўяго:
якаязапаведзьпершаязусіх?
29ІадказваўямуІсус:першаязусіхзапаведзяў:
слухай,Ізраіль;ГасподзьБогнашёсцьПанадзіны:
30.ІпалюбіГоспадаБогатвайгоўсімсэрцамтваім,і
ўсёюдушоютваёю,іўсімрозумамтваім,іўсёюмоцаю
тваёю:гэтапершаязапаведзь.
31Другоепадобнаедагэтага:палюбіблізкагатвайго,
яксамогасябе.Нямаіншайзапаведзі,большайзагэтыя.
32Ісказаўямукніжнік:добра,Настаўнік,тысказаў
праўду,боадзінБог;іняманікога,акрамяяго:
33ІлюбіцьЯгоўсімсэрцам,іўсімрозумам,іўсёю
душою,іўсёюмоцаю,ілюбіцьбліжнягасвайго,як
самогасябе,большзаўсецэласпаленьнііахвяры.
34Ісус,убачыўшы,штоёнразважліваадказвае,сказаў
яму:недалёкатыадВаладарстваБожага.Ініхтопасля
гэтаганеадважваўсязадацьямупытанне.
35ІадказваючыІсус,навучаючыўсьвятыні,сказаў:як
кажуцькніжнікі,штоХрыстосёсьцьСынДавідаў?
36БосамДавідсказаўпразДухаСьвятога:сказаў
ГасподзьГоспадумайму:сядзіправаручМяне,пакуль
пакладуворагаўТваіхупадножжаногТваіх.
37ТамусамДавідназываеЯгоГоспадам;іадкульён
тадыягосын?Іпростынародслухаўягозрадасцю.
38ІсказаўімунавуцыСваёй:Сцеражыцесякніжнікаў,
якіялюбяцьхадзіцьудоўгімадзенніілюбяць
прывітаннінарынках,
39іпершыясядзенніўсінагогахіпершыямесцына
святах,
40Якіяаб'ядаюцьдамыўдоваўіпадвыглядамдоўга
моляцца:яныспазнаюцьбольшаеасуджэньне.
41ІсеўЕзуснасупрацьскарбніцыіглядзеў,якнарод
кідаегрошыўскарбніцу,імногіябагатыяклалішмат.
42Іпрыйшлааднабеднаяўдаваіўкінуладзьвелепты,
штоскладаеадзінфартынг.
43І,паклікаўшывучняўСваіх,кажаім:«Сапраўды
кажувам,штогэтаябеднаяўдавапаклалабольшза
ўсіх,хтоклаўускарбонку.
44Боўсеяныклаліадлішкусвайго;алеяназнястачы
сваёйпаклалаўсё,штомела,увесьпражытаксвой.
РАЗДЗЕЛ13
1ІкаліЁнвыходзіўзхрама,адзінзвучняўЯгоных
кажаЯму:Настаўнік,паглядзі,якіятуткамянііякія
будынкі!
2Ісуссказаўямуўадказ:бачышгэтыявялікіябудынкі?
незастанеццакаменянакамені,якінебудзеразбураны.
3ІкаліЁнсядзеўнаАліўнайгарынасупрацьхрама,
ПётріЯкуб,іЯніАндрэйспыталісяўЯгосам-насам:
4Скажынам,калігэтабудзе?іякібудзезнак,каліўсё
гэтаспоўніцца?
5Ісусжа,адказваючыім,пачаўгаварыць:
сьцеражыцеся,кабхтоваснепадмануў;
6БомногіяпрыйдуцьпадімемМаім,кажучы:Я
Хрыстос;іашукаемногіх.
7Ікалівыпачуецеправойныічуткіабваенных,не
трывожцеся:богэтапавіннабыць;алеяшчэнеканец.
8Бопаўстаненароднанарод,іцарстванацарства,і
будуцьземлятрусыўрозныхмесцах,іголадіскрухі:
гэтапачатаксмутку.
9Алесьцеражыцесясаміхсябе,боаддадуцьвассудам;
іўсінагогахвасбудуцьбіць,іданачальнікаўікаралёў
будуцьвесцізаМяне,дзелясведчаннясупрацьіх.
10ІЕвангеллепершпавіннабыцьабвешчанаваўсіх
народах.
11Алекалібудуцьвесцівасівыдавацьвас,не
турбуйцесянаперад,штобудзецегаварыць,іне
абдумвайце;алекажыце,штобудзедадзенавамутую
гадзіну;СвятыДух.
12Братвыдасьцьбратанасьмерць,ібацькасына;і
дзеціпаўстануцьнабацькоўсваіхізаб'юцьіх.
13ІбудзецененавідзецьвасусімізаімяМаё,алехто
вытрываедаканца,тойбудзезбаўлены.
14Каліжвыўбачыцеагідуспусташэньня,праякую
казаўпрарокДанііл,якаястаіцьтам,дзененалежыць,
(хточытае,хайразумее),тадытыя,штоўЮдэі,хай
уцякаюцьугоры;
15Іхтонадаху,няхайнеспускаеццаўдоміне
ўваходзіцьуяго,кабузяцьшто-небудзьздомусвайго;
16Іхтоўполі,хайневяртаеццаназад,кабузяць
вопраткусваю.
17Алегорацяжарнымікормячымгрудзьміўтыядні!
18Імаліцеся,кабуцёківашынебыліўзімку.
19Боўтыяднібудзепакута,якойнебылоадпачатку
стварэньня,якоестварыўБог,аждагэтуль,інябудзе.
20ІкалібГасподзьнескараціўтыядні,ніякаяплоць
неўратаваласяб,аледзелявыбраных,якіхЁнвыбраў,
Ёнскараціўдні.
21Ітады,каліхтоскажавам:вось,тутХрыстос;ці
вось,ёнтам;неверяму:
22Бопаўстануцьфальшывыяхрыстыіфальшывыя
прарокіізробяцьазнакііцуды,кабспакусіць,калі
магчыма,івыбраных.
23Алебудзьцеўважлівыя:вось,Япрадказаўвамусё.
24Алеўтыядні,пасьляскрухітой,сонцазацьміцца,і
месяцнядасьцьсьвятласвайго,
31

34. ЕвангеллеадМарка
25Ізоркіпадаюцьзнеба,ісілынябесныяпахіснуцца.
26ІтадыўбачацьСынаЧалавечага,ідучаганааблоках
зьвялікаймоцаюіславаю.
27ІтадыпашлеанёлаўСваіхізьбярэвыбраныхСваіх
адчатырохвятроў,адкраюзямлідакраюнеба.
28Ацяпернавучыцесяпрытчыпрасмакоўніцу;Калі
галінаяеяшчэмяккаяіпускаелісце,выведаеце,што
блізкалета;
29Таківы,каліўбачыце,штогэтаадбываецца,
ведайце,штогэтаблізка,прыдзвярах.
30Сапраўдыкажувам,штородгэтынеміне,пакуль
усёгэтанестанецца.
31Небаізямляпрамінуць,алесловыМаенепрамінуць.
32Апрадзеньтойігадзінуніхтоняведае,ніанёлыў
небе,ніСын,атолькіАйцец.
33Глядзіце,чувайцеімаліцеся,боняведаеце,калі
прыйдзечас.
34БоСынЧалавечыпадобныдачалавека,які
выпраўляючысяўдалёкуюдарогу,пакінуўдомсвойі
даўуладуслугамсваімікожнамусваюпрацу,ізагадаў
брамнікучуваць.
35Дыкчувайце,боняведаеце,каліпрыйдзегаспадар
дому:увечары,ціапоўначы,ціўчассьпевупеўняў,ці
раніцай;
36каб,прыйшоўшыраптоўна,незастаўвассьпячымі.
37Аштокажувам,кажуўсім:чувайце.
РАЗДЗЕЛ14
1ПраздваднібылосьвятаПасхііПраснакоў,ішукалі
першасьвятарыікніжнікі,якбысхапіцьЯгохітрасьцю
ізабіць.
2Алеяныказалі:неўсьвята,кабнебылобунтуў
народзе.
3ІкаліёнбыўуВіфанііўдомеСымонапракажонага,
каліёнсядзеўзасталом,прыйшлажанчына,маючы
алебастравыпосудзмірамзнардувельмікаштоўнага;і
янаразбіласкрынюівылілаямунагалаву.
4Ібылінекаторыя,якіяабуралісяўсабеіказалі:
навоштагэтаемарнаваньнеміра?
5Боможнабылопрадацьягобольшчымзатрыста
дынараўіраздацьубогім.Інаракалінаяе.
6ІсказаўІсус:пакіньяе;навоштаёйдакучаць?яна
добраўчыніланадамною.
7Боўбогіхзаўсёдымаецезсабою,і,каліхочаце,
можацерабіцьімдабро;аМяненезаўсёдымаеце.
8Яназрабіла,штомагла:прыйшланаперадпамазаць
целаМаёнапахаваньне.
9Сапраўдыкажувам:усюды,дзебудзеабвяшчацца
Евангеллегэтаепаўсімсвеце,будзесказанаіпратое,
штоянаўчыніла,напамяцьпраяе.
10ІЮдаІскарыёт,адзінздванаццаці,пайшоўда
першасвятароў,кабвыдацьЯгоім.
11Яны,пачуўшы,узрадавалісяіабяцалідацьяму
грошай.Іёншукаў,якбызручнавыдацьЯго.
12Іўпершыдзеньпраснакоў,калізакалоліпасху,
вучніЯгоныясказаліЯму:кудыхочаш,кабмыпайшлі
іпрыгатаваліТабеесьціпасху?
13Іпасылаедвухзвучняўсваіхікажаім:ідзецеў
горад,ісустрэневасчалавек,якінясезбанвады;ідзіце
заім.
14Ікудыбённіўвайшоў,скажыцегаспадарудома:
Настаўніккажа:дзепакойдлягасцей,дзеЯбудуесці
пасхузвучняміМаімі?
15Іёнпакажавамвялікіпакой,застаўленыі
падрыхтаваны:тампадрыхтуйцедлянас.
16ІвыйшлівучніЯгоныя,іпрыйшліўгорад,ізнайшлі,
якЁнсказаўім,іпрыгатаваліпасху.
17Іўвечарыпрыходзіцьздванаццацьцю.
18Ікаліянысядзелііелі,Ісуссказаў:праўдукажувам,
адзінзвас,хтоесьцьсаМною,выдасьцьМяне.
19ІпачаліянысумавацьіадзінзааднымказацьЯму:
ціняя?адругісказаў:цінея?
20Ёнжасказаўімуадказ:адзінздванаццацімачаеса
Мноюўмісу.
21СынЧалавечысапраўдыідзе,якнапісанапраЯго;
алегоратамучалавеку,яківыдаеСынаЧалавечага!
добрабылобгэтамучалавеку,калібённіколіне
нарадзіўся.
22Ікаліяныелі,Ісусузяўхлебі,дабраславіўшы,
паламаўідаўім,ісказаў:прымайце,ешце:гэтаЦела
Маё.
23І,узяўшыкеліх,узнёсшыпадзяку,падаўім,іўсе
пілізяго.
24Ісказаўім:гэтаКроўМаяНовагаЗапавету,якаяза
многіхпраліваецца.
25Сапраўдыкажувам:нябудубольшпіцьзплоду
вінаграднагадатагодня,калібудупіцьягоновыму
ВаладарствеБожым.
26І,прасьпяваўшыгімн,выйшлінагаруАліўную.
27ІкажаімІсус:усевыспакушаецесяабаМянегэтай
ноччу,бонапісана:паражупастыра,іразьбягуцца
авечкі.
28АлепасляўваскросанняМайгоапярэджувасу
Галілею.
29АлеПётрсказаўяму:хоцьусеспакусяцца,аленея.
30ІкажаямуІсус:праўдукажутабе,штосёньня,у
гэтуюноч,першчымдвойчыпрапяепевень,тройчы
адрачэшсяадМяне.
31Алеёняшчэмацнейказаў:калібмнеіпамерціз
табою,неадракусяадцябе.Гэтакжасказаліўсе.
32Іпрыйшліўмесца,якоеназываласяГефсіманія,і
кажавучнямСваім:пасядзецетут,пакульЯпамалюся.
33ІбярэзсабоюПятра,іЯкуба,іЯна,іпачаўтужыць
ісумаваць;
34Ікажаім:душаМаясмуткуедасьмерці;
заставайцесятутічувайце.
35І,адышоўшыкрыхунаперад,упаўназямлюі
маліўся,каб,калімагчыма,абмінулаЯгогэтаягадзіна.
36Ісказаў:Авва,Ойча,усёмагчымаТабе;пранясі
мімаМянегэтуючашу:аленетое,штоЯхачу,атое,
штоТы.
37Іпрыходзіцьізнаходзіцьіхспячымі,ікажаПятру:
Сымоне,тыспіш?няўжотынеможашглядзецьадну
гадзіну?
38Чувайцеімаліцеся,кабнеўпасьціўспакусу.Дух
сапраўдыгатовы,алеплоцьслабая.
39Ізноўадыйшоўшы,маліўсяігаварыўтыясамыя
словы.
40І,вярнуўшыся,знайшоўіхізноўсьпячымі,бовочы
ўіхбыліацяжэлыя,іяныняведалі,штоямуадказаць.
32

35. ЕвангеллеадМарка
41Іпрыходзіцьтрэціразікажаім:яшчэспіцеі
адпачывайце;вось,СынЧалавечывыдаеццаўрукі
грэшнікаў.
42Устаньце,пойдзем;вось,той,хтоздраджваеМяне,
наблізіўся.
43Іадразуж,каліЁняшчэгаварыў,прыходзіцьЮда,
адзінздванаццацёх,ізіммноствалюдзейзмячаміі
каламіадпершасвятароўікніжнікаўістарэйшын.
44Ітой,штоздрадзіўЯго,даўімзнак,кажучы:Кагоя
пацалую,тойіёсць;вазьміягоіадвядзібяспечна.
45Іяктолькіёнпрыйшоў,адразупадыходзіцьдаягоі
кажа:Настаўнік,Настаўнік!іпацалаваўяго.
46Іяныўсклалінаягорукісваеісхапіліяго.
47Іадзінзтых,штостаяліпобач,выхапіўшымеч,
ударыўслугупершасвятараіадсекямувуха.
48Ісусжасказаўімуадказ:якназлодзеявыйшлівыз
мячаміікаламі,кабузяцьМяне?
49КожныдзеньЯбыўзваміўсьвятыні,навучаючы,і
выняўзяліМяне;алепавіннаспоўніццаПісаньне.
50Іўсе,пакінуўшыяго,паўцякалі.
51ІішоўзаІмнейкімаладычалавек,апранутына
голаецеласваё;іюнакісхапіліяго:
52І,пакінуўшыпалатно,уцёкадіхголы.
53ІпавяліІсусадапершасьвятара,ізьІмсабралісяўсе
першасьвятарыістарэйшыныікніжнікі.
54ПётржаішоўзаІмздалёкаждапалаца
першасвятара,ісядзеўсаслугамі,ігрэўсякаляагню.
55Іпершасьвятарыіўвесьсынэдрыёншукалі
сьведчаньнясупрацьІсуса,кабзабіцьЯго;іне
знайшоў.
56БомногіяфальшывасьведчылісупрацьЯго,але
сьведчаньнііхніянезыходзілі.
57Інекаторыяўсталііфальшывасьведчылісупраць
яго,кажучы:
58Мычулі,якёнказаў:Яразбуругэтырукатворны
храмізатрыдніпабудуюдругі,нерукатворны.
59Алеісьведчаньнеіхняенепагадзілася.
60ІўстаўпершасьвятарпасярэдзінеіспытаўсяўІсуса,
кажучы:Тынічоганеадказваеш?штоянысьведчаць
супрацьцябе?
61Алеёнмаўчаўінічоганеадказваў.Зноўспытаўсяў
ЯгопершасьвятарісказаўЯму:ціТыХрыстос,Сын
Дабраславёнага?
62ІсказаўІсус:Я;івыўбачыцеСынаЧалавечага,які
сядзіцьправаручсілыіпрыходзіцьнааблоках
нябесных.
63Тадыпершасьвятарразадраўвопраткусваюісказаў:
навоштанамяшчэсьведкі?
64Вычуліблюзнерства:штовамздаецца?Іўсе
асудзіліягонасмерць.
65Інекаторыяпачаліплявацьнаяго,ізакрывацьяму
твар,ібіцьяго,іказацьяму:прароч!Іслугібіліяго
далонямі.
66КаліПётрбыўунізеўпалацы,прыходзіцьаднаса
служанакпершасвятара.
67І,убачыўшыПятра,якігрэўся,паглядзеланаягоі
сказала:ітыбыўзЕзусамНазарэтам.
68Алеёнадрокся,сказаўшы:няведаюінеразумею,
штотыкажаш.Іёнвыйшаўнаганак;іспяваепевень.
69Іаднаслужанказноўубачылаягоіпачалаказаць
тым,штостаяліпобач:гэтаадзінзіх.
70Іёнзноўадрокся.Іпразнекаторычастыя,што
стаяліпобач,зноўсказаліПятру:сапраўды,тызіх,бо
тыГалілеянін,ігаворкатваязгэтымсупадае.
71Алеёнпачаўклясьцісяіпрысягаць,кажучы:ня
ведаюгэтагачалавека,праякогавыкажаце.
72Ізапяяўпевеньдругіраз.ІпрыгадаўПётрслова,
сказанаеямуЕзусам:першчымдвойчыпрапяепевень,
тытройчыадрачэшсяадМяне.Ікаліёнпадумаўпра
гэта,ёнзаплакаў.
РАЗДЗЕЛ15
1Іадразураніцайпершасьвятарынараділісяса
старэйшынаміікніжнікамііўсімсынедрыёнамі,
зьвязаўшыІсуса,павялііперадаліПілату.
2ІспытаўсяўЯгоПілат:ТыЦарЮдэйскі?Ёнжа
сказаўямуўадказ:тыкажаш.
3ІпершасвятарыабвінавачваліЯгоўмногім,алеЁн
нічоганеадказваў.
4ПілатзноўспытаўсяўЯго,кажучы:Тынічогане
адказваеш?паглядзі,колькіянысьведчацьсупраць
цябе.
5АлеІсуснічоганеадказаў;такштоПілатзьдзівіўся.
6АнатоесьвятаЁнадпусьціўімаднаговязьня,якога
яныпажадалі.
7Быўжаадзін,наімяВарава,узняволеннізтымі,што
разамзімпаўсталі,штоўчынілізабойствападчас
паўстання.
8Інарод,усклікнуўшы,пачаўпрасіць,кабЁнзрабіў
тое,штоЁнзаўсёдырабіўім.
9АлеПілатадказаўім,кажучы:хочаце,адпушчувам
ЦараЮдэйскага?
10Боведаў,штопершасьвятарывыдаліЯгоз
зайздрасьці.
11Алепершасвятарыпадштурхнулінарод,каблепш
адпусціўімВараву.
12АПілатзноўсказаўімуадказ:штожвыхочаце,каб
язрабіўтаму,каторагавыназываецеЦаромЮдэйскім?
13Ізноўзакрычалі:укрыжуйЯго!
14ТадыПілатсказаўім:якоежзлоўчыніўЁн?Іяны
яшчэмацнейзакрычалі:укрыжуйЯго!
15ІтамуПілат,жадаючыдагадзіцьнароду,адпусьціў
імВараву,аІсуса,бічаваўшы,аддаўнаўкрыжаваньне.
16Іжаўнерыпавяліягоўзалу,звануюпрэторыяй;і
янысклікаюцьувесьгурт.
17ІапрануліЯгоўпурпуру,ісплілівянокзцерняў,і
ўсклаліЯмунагалаву,
18ІпачалівітацьЯго:радуйся,КарольЮдэйскі!
19ІбіліЯгокіемпагалаве,іплявалінаЯго,і,
схіляючысянакалені,кланялісяЯму.
20І,насьмяяўшысязьЯго,зьнялізЯгопурпуруі
апрануліЯгоўЯгонуювопратку,іпавяліЯго
ўкрыжаваць.
21ІпрымусілінейкагаСымонаКірынейца,якіішоўз
поля,бацькуАляксандраіРуфа,несцікрыжягоны.
22ІпрывяліягонамесцаГалгофа,штоазначае:месца
чэрапа.
23Ідаліямупіцьвіно,зьмешанаесасьмірнай,алеён
непрыняў.
24ІкаліЯгоўкрыжавалі,падзялілівопраткуЯгоную,
кінуўшыжэрабя,камуштоўзяць.
25Былажтрэцяягадзіна,іўкрыжаваліЯго.
33

36. ЕвангеллеадМарка
26Інадпісабвінавачаньняягобыўнапісаны:Цар
Юдэйскі.
27ІразамзІмукрыжавалідвухразбойнікаў;адзінпа
правуюруку,адругіпалевуюруку.
28ІспоўніласяПісанне,якоекажа:ідазлачынцаў
залічаны.
29Ітыя,штопраходзіліміма,зьневажаліЯго,ківаючы
галовамісваіміікажучы:О,Ты,шторазбураеш
сьвятынюізатрыднібудуешяе,
30Уратуйсамогасябеісыйдзізкрыжа.
31Падобнаіпершасвятарызкніжнікамі,
насміхаючыся,казаліадзінаднаму:іншыхратаваў;
сябеённеможавыратаваць.
32Хрыстус,ЦарІзраілеў,няхайсыдзецяперзкрыжа,
кабмыўбачылііпаверылі.ІўкрыжаваныязьІм
зьневажаліЯго.
33.Калінасталашостаягадзіна,цемранасталапаўсёй
зямлідагадзіныдзявятай.
34АадзявятайгадзінеІсусусклікнуўмоцнымголасам,
кажучы:Элоі,Элоі,ламасавахтані?штоазначае:Божа
Мой,БожаМой,чамуТыМянепакінуў?
35Некаторыязтых,штостаялі,пачуўшыгэта,казалі:
вось,Ільлюкліча.
36Іадзін,пабегшы,напоўніўгубкувоцатамі,
насадзіўшынатрысьціну,даваўЯмупіць,кажучы:
Пакінь!паглядзім,ціпрыйдзеІльлязьняцьяго.
37ІўскрыкнуўІсусмоцнымголасаміаддаўдух.
38Ізаслонаўхрамеразарваласянадвоеадверхуда
нізу.
39Ікалісотнік,якістаяўнасупрацьяго,убачыўшы,
штоёнтакускрыкнуўіаддаўдух,сказаў:Сапраўды,
гэтычалавекбыўСынамБожым.
40Былііжанчыны,якіяглядзеліздалёк:сяродіх
МарыяМагдаленаіМарыя,маціЯкубамалогаіЯзэпа,
іСаламея;
41(якіятаксама,каліЁнбыўуГалілеі,ішлізаІмі
служыліЯму),імногіяіншыяжанчыны,якіяпрыйшлі
зІмуЕрусалім.
42Іцяпер,калінастаўвечар,тамуштобыла
падрыхтоўка,гэтазначыцьдзеньперадсуботай,
43ІосіфзАрыматэі,паважаныдарадца,якітаксама
чакаўВаладарстваБожага,прыйшоўісмелаўвайшоў
даПілата,іпрасіўцелаЕзуса.
44ІПілатзьдзівіўся,штоЁнужопамёр,і,паклікаўшы
сотніка,спытаўсяўяго,цібыўёндаўнопамёр.
45І,даведаўшысяпрасотніка,аддаўцелаЯзэпу.
46І,купіўшыпалатно,зьняўшыяго,загарнуўу
палатноіпаклаўумагілу,высечануюўскале,і
прыкаціўкаменьдадзьвярэймагілы.
47.МарыяМагдаленаіМарыя,маціЯзэпа,глядзелі,
дзеягопаклалі.
РАЗДЗЕЛ16
1Каліжмінуласубота,МарыяМагдаленаіМарыя
ЯкаваіСаламеякупіліпахошчаў,кабпрыйсціі
памазацьЯго.
2Івельмірана,упершыдзеньтыдня,яныпрыйшліда
магілынаўсходзесонца.
3Ісказаліяныміжсабой:хтоадваліцьнамкаменьад
дзьвярэймагілы?
4І,зірнуўшы,бачаць,штокаменьадвалены,боёнбыў
вельмівялікі.
5І,увайшоўшыўмагілу,яныўбачыліюнака,які
сядзеўсправа,апранутыўдоўгуюбелуювопратку;і
яныспалохаліся.
6Ікажаім:няпалохайцеся:вышукаецеІсусаз
Назарэта,укрыжаванага;Ёнуваскрос;нямаяготут:
восьмесца,дзепаклаліяго.
7Алеідзіце,скажэцевучнямЯгоныміПятру,штоЁн
наперадзевасідзеўГалілею:тамвыўбачыцеЯго,як
Ёнсказаўвам.
8Іяныхуткавыйшлііўцякліадмагілы;бояны
дрыжалііжахаліся,інікомунічоганеказалі;бояны
баяліся.
9КаліІсусуваскросранаўпершыдзеньтыдня,
зьявіўсянайпершМарыіМагдаліне,зьякойвыгнаўсем
дэманаў.
10Іянапайшлаірасказалатым,штобылізІм,калі
яныплакалііплакалі.
11Яныж,пачуўшы,штоёнжывыіштоянаягобачыла,
непаверылі.
12Пасьлягэтагазьявіўсяўіншымвыглядзедвумзьіх,
каліяныішлііішліўполе.
13Іяныпайшліірасказаліастатнім;іімнепаверылі.
14Пасьлязьявіўсяадзінаццаці,каліянысядзеліза
сталом,ідакараўіхзанявер'еіжорсткасьцьсэрцаў,
штонепаверылітым,штобачыліЯгоўваскросшага.
15Ісказаўім:ідзіцепаўсімсвецеіабвяшчайце
Евангеллеўсякамустварэнню.
16Хтоўверуеіахрысьціцца,будзезбаўлены;ахтоня
верыць,будзеасуджаны.
17Ізнакігэтыябудуцьсуправаджацьтых,хтоўверуе;
ІмемМаімбудуцьвыганяцьдэманаў;будуцьгаварыць
новымімовамі;
18Яныбудуцьбрацьзмеяў;ікаліянывып'юцьшто-
небудзьсьмяротнае,непашкодзіцьім;будуць
ускладацьрукінахворых,іяныбудуцьздаровыя.
19Дыквось,пасьляразмовызьіміГасподзьузьнёсься
нанебаісеўправаручБога.
20Іяныпайшлііабвяшчаліпаўсюль,аГасподзь
супрацоўнічаўзімііпацьвярджаўслованаступнымі
знакамі.Амін.
34

37. Лука
РАЗДЗЕЛ1
1Паколькімногіяўзялісявыкласціўпарадактое,у
штомыверым,
2Якіперадалііхнам,якіяадпачаткубылівідавочцамі
іслужыцеляміслова;
3Мнетаксамаздалосядобрым,маючыдасканалае
разуменьнеўсягозсамагапачатку,напісацьтабепа
парадку,звышгодныТэафіле,
4кабтымогспазнацьпраўдутаго,чамуцябенавучылі.
5БыўудніІрада,цараЮдэйскага,адзінсьвятар,імем
Захарыя,зчаргіАвіі,іжонкаягобылаздачок
Ааронавых,іімяяеАльжбета.
6ІабодваяныбыліправедныяперадБогам,
паступаючыбеззаганнапаўсіхзапаведзяхіпастановах
Гасподніх.
7.Інебылоўіхдзіцяці,тамуштоАльжбетабыла
бясплодная,іяныабоебыліўжоўсталымузросце.
8Істалася,што,каліёнвыконваўсьвятарстваперад
Богамупарадкусваёйслужбы,
9.Паводлезвычаюсьвятарства,ямуналежалакадзіць,
каліёнуваходзіўухрамГасподні.
10Аўвесьнатоўпмаліўсязвонкуўчаскаджэньня.
11ІзьявіўсяямуанёлГасподні,якістаяўзправага
бокуахвярнікакадзіла.
12ІЗахарыя,убачыўшыяго,збянтэжыўсяістрах
ахапіўяго.
13Алеанёлсказаўяму:нябойся,Захарыя,бопачута
малітватвая;іжонкатваяАльжбетанародзіцьтабе
сына,ідасіямуімяЯн.
14Ібудзетаберадасьцьівесялосьць;імногіябудуць
радаваццаягонараджэнню.
15БоёнбудзевялікіўвачахГоспадаінябудзепіцьні
віна,нісікеру;іёнбудзенапоўненыДухамСвятым
яшчэзулоннямацісваёй.
16ІмногіхсыноўІзраілевыхённавернедаГоспада
Богаіхняга.
17ІЁнпойдзеперадімудухуісілеІльлі,каб
зьвярнуцьсэрцыбацькоўдадзяцейінепакорлівыхда
мудрасьціправедных;кабпадрыхтавацьнарод
падрыхтаваныдляГоспада.
18ІсказаўЗахарыяанёлу:пачымяпазнаюгэта?боя
старычалавек,іжонкамаяўсталымвеку.
19Анёлсказаўямуўадказ:яГаўрыіл,якістаюперад
Богам;іяпасланыпагаварыцьзтабоюіпаведаміць
табегэтуюрадаснуювестку.
20Івось,тыбудзешнямымінязможашгаварыцьда
тагодня,калігэтазбудзецца,тамуштотыняверыш
словаммаім,якіяспоўняццаўсвойчас.
21НародчакаўЗахарыюізьдзіўляўся,штоёнтак
доўгапрабыўусьвятыні.
22І,выйшаўшы,немоггаварыцьзімі,іянызаўважылі,
штоёнбачыўуявуўхраме;
23Істалася,што,яктолькіскончылісядніягонага
служэньня,ёнпайшоўусвойдом.
24ПасьлятыхдзёнзачалаАльжбета,жонкаягоная,і
таіласяпяцьмесяцаў,кажучы:
25ТакучыніўсамноюГасподзьутыядні,калі
паглядзеўнамяне,кабзьняцьзмянеганьбусярод
людзей.
26АўшостымесяцбыўпасланыадБогаанёлГаўрыіл
угорадГалілейскі,названыНазарэт,
27Дзеве,заручанайзмужам,якогазваліЯзэп,здому
Давідавага;аімядзевыМарыя.
28Іанёл,увайшоўшыдаяе,сказаў:радуйся,уладарная,
ГасподзьзТабою:дабраславёнаяТыміжжанчынамі.
29І,убачыўшыяго,яназбянтэжыласясловаміягонымі
іразважала,штобгэтабылозапрывітанне.
30Ісказаўёйанёл:нябойся,Марыя,боТызнайшла
ласкуўБога.
31Івось,тызачнешваўлонніінародзішСына,ідасі
Ямуімя:Ісус.
32ЁнбудзевялікііСынамУсявышняганазавецца,і
ГасподзьБогдасьцьЯмутронДавіда,бацькіЯгонага;
33ІбудзеваладарыцьнаддомамЯкубавечна;і
валадарствуягонебудзеканца.
34ТадыМарыясказалаанёлу:якгэтабудзе,каліЯ
мужаняведаю?
35АнёлсказаўЁйуадказ:ДухСьвятысыдзенаЦябе,і
моцНайвышэйшагаахінеЦябе;
36ІвосьАльжбета,сваячкатвая,таксамазачаласынаў
старасьцісваёй,івосьужошостымесяцуяе,якую
называюцьняплоднай.
37БоўБоганяманічоганемагчымага.
38ІсказалаМарыя:вось,слугаГасподняя;хайбудзе
мнепаводлесловатвайго.Іанёладышоўадяе.
39ІўсталаМарыяўтыяднііпасьпешнапайшлаў
горнуюкраіну,угорадЮдаў;
40ІўвайшоўшыўдомЗахарыі,прывітаўАльжбету.
41Істалася,што,каліАльжбетапачулапрывітаньне
Марыі,заварушыласядзіцяваўлоньніяе;іАльжбета
напоўніласяДухамСвятым:
42Ізагаласіўшымоцнымголасам,янасказала:
дабраславёнаятыміжжанчынаміідабраславёныплод
улоньнятвайго.
43Іадкульмнегэта,штоМаціГоспадамайгопрыйшла
дамяне?
44Бовось,яктолькіголаспрывітаньняТвайго
прагучаўувушахмаіх,заварушыласядзіцяадрадасьці
ваўлоньнімаім.
45Ідабрашчаснаятая,штопаверыла,боспоўніцца
сказанаеёйадГоспада.
46ІсказалаМарыя:узьвялічваедушамаяГоспада,
47ІўзрадаваўсядухмойуБогу,Збаўцымаім.
48БоЁнпаглядзеўнапакорнасьцьслужанкіСваёй;
49БовялікаеўчыніўмнеМоцны;ісьвятоеімяЯгонае.
50ІміласьцьЯгонаязпакаленьняўпакаленьненатых,
штобаяццаЯго.
51ЁнпаказаўмоцрукоюСваёй;расьсеяўганарыстыху
сэрцыіхняй.
52Ёнскінуўмоцныхзпасадаўіўзвысіўпакорлівых.
53Ённасыціўгалодныхдабротамі;абагатыхадсылае
нізчым.
54ЁнпадтрымаўІзраіля,рабаСвайго,памятаючы
міласэрнасьцьСваю;
55ЯкЁнказаўбацькамнашым,Абрагамуінашчадкам
ягонымнавекі.
56ІпрабылаМарыяўяекалятрохмесяцаўівярнулася
ўдомсвой.
35

38. Лука
57НадышоўжаАльжбецечасрадзіць;іянанарадзіла
сына.
58Іпачулісуседзіяеістрыечныябратыяе,што
Гасподзьучыніўёйвялікуюміласьць;іяныцешыліся
зьёю.
59Істалася,штонавосьмыдзеньпрыйшліабрэзаць
дзіця;іназваліягоЗахарыяйпаіменібацькіягонага.
60Маціягонаясказалаўадказ:не;алеёнбудзе
называццаЯнам.
61Ісказаліёй:уродзетваімняманікога,хтоб
называўсягэтымімем.
62Ірабілізнакібацькуягонаму,якбыёнхацеў
назвацьяго.
63І,папрасіўшытабліцу,напісаў:Янімяяму.І
дзівілісяўсе.
64Іадразуадчынілісявусныягоныя,іразьвязаўся
языкягоны,іёнзагаварыў,славячыБога.
65Істрахахапіўусіх,хтожыўваколіх,іўсегэтыя
словыразнеслісяпаўсёйгорнайкраінеЮдэі.
66Іўсе,хточуў,паклалігэтаўсэрцасваё,кажучы:
штогэтазадзіця?ІрукаГасподняябылазьім.
67ІЗахарыя,бацькаягоны,напоўніўсяДухамСьвятым
іпрарочыў,кажучы:
68ДабраславёныГасподзьБогІзраілеў;боЁннаведаўі
адкупіўсвойнарод,
69ІўзняўрогвыратаваннядлянасудомеДавіда,раба
Свайго;
70ЯкЁнказаўвуснамісьвятыхпрарокаўСваіх,якія
быліадвеку:
71кабмыбылівыратаваныадворагаўнашыхіадрукі
ўсіх,хтоненавідзіцьнас;
72Кабвыканацьміласьць,абяцануюбацькамнашым,і
памятацьсьвятызапаветСвой;
73Клятву,якоюЁнпрысягнуўайцунашамуАбрагаму,
74КабЁндаўнам,кабмы,вызваленыязрукнашых
ворагаў,магліслужыцьЯмубезстраху,
75УсьвятасьцііпраўдзеперадІмваўседніжыцьця
нашага.
76Іты,дзіця,будзешназываццапрарокамУсявышняга;
77Кабдацьпазнаннезбаўленнянародусваймупраз
адпушчэннеграхоўіхніх,
78ПразміласэрнасцьБоганашага;празштонаведала
насвясназвышыні,
79Кабасьвятліцьтых,штосядзяцьуцемрыіўцені
сьмяротным,кабнакіравацьногінашынашляхміру.
80Адзіцяраслоіўмацоўваласядухам,ібылоў
пустыняхдаднязьяўленьнясвайгоІзраілю.
РАЗДЗЕЛ2
1Істаласяўтыядні,выйшаўуказадцэзараАўгуста,
кабувесьсьветбыўперапісаны.
2(Ігэтападаткаабкладаннебылозробленаўпершыню,
каліКірэнійбыўкіраўнікомСірыі.)
3Іпайшліўсезапісвацца,кожныўсвойгорад.
4ПайшоўтаксамаіЯзэпзГалілеі,згорадаНазарэта,у
Юдэю,угорадДавідаў,якіназываеццаБэтлеем;(таму
штоёнбыўздомуіродуДавіда:)
5ЗалічыццазМарыяй,заручанайжонкайЯгонай,якая
былацяжарная.
6Істалася,каліяныбылітам,надышлідні,кабяна
нарадзілася.
7ІнарадзілаСынасвайгопершынца,іспавілаЯго,і
паклалаўясьлі;тамуштонебылоіммесцаўкарчме.
8Ібыліўтойкраінепастухі,якіяжыліўполіі
вартаваліўначыстатаксвой.
9Івось,анёлГасподнізьявіўсяперадімі,іслава
Гасподняяазьзялаіх,іянымоцнаспалохаліся.
10Ісказаўіманёл:нябойцеся,бояабвяшчаювам
вялікуюрадасьць,якаябудзеўсімлюдзям.
11БосёньнянарадзіўсявамугорадзеДавідавым
Збаўца,якімёсьцьХрыстосПан.
12Ігэтабудзезнаквам;ВызнойдзецеДзіцяспавітае,
якоеляжыцьуяслях.
13Іраптамзьявіласязанёламмностванябеснага
войска,якоеславілаБогаіказала:
14СлаванавышыняхБогу,іназямлісупакойлюдзям
добрайволі.
15Істалася,каліанёлыадышліадіхнанеба,пастухі
сказаліадзінаднаму:пойдземнаватуБэтлеемі
паглядзімнатое,штосталася,праштоабвясьціў
Госпаднас.
16Іпасьпешлівапрыйшлі,ізнайшліМарыю,іЯзэпа,і
Дзіцятка,якоеляжалаўясьлях.
17І,убачыўшыгэта,яныабвясьціліслова,сказанаеім
прагэтаедзіця.
18Іўсе,хточуўгэта,дзівілісятаму,шторасказваліім
пастухі.
19АМарыязахоўвалаўсёгэтаіразважалаўсэрцы
сваім.
20Івярнулісяпастухі,славячыіхвалячыБогазаўсё,
шточуліібачылі,якбылоімсказана.
21.Ікалімінулавосемдзён,кабабрэзацьдзіця,далі
ямуімяІсус,якоебылоназванаанёламперад
зачацьцемяговаўлоньні.
22Каліжспоўнілісядніачышчэньняяепаводлезакону
Майсеевага,прынесьліягоўЕрусалім,кабпаставіць
перадГоспадам;
23(ЯкнапісанаўзаконеГасподнім:кожнымужчынскі
пол,якіадчыняеўлоньне,сьвятымГоспадубудзе
названы).
24ікабпрынесьціўахвяру,яксказанаўзаконе
Гасподнім,паругалубакабодвухмаладыхгалубоў.
25Івось,быўчалавекуЕрусаліме,імемСімяон;ігэты
чалавекбыўсправядлівыінабожны,чакаючы
суцяшэньняІзраіля,іДухСьвятыбыўнаім.
26ІбылоямуабвешчанаадДухаСьвятога,штоёння
ўбачыцьсьмерці,першчымубачыцьХрыста
Гасподняга.
27ІпрыйшоўёнуДухуўсьвятыню;
28Іўзяўягонарукі,дабраславіўБогаісказаў:
29ЦяперадпускаешрабаТвайго,Госпадзе,паводле
словаТвайго,зьмірам.
30БовочымаебачылізбаўленнеТваё,
31ЯкоеТыпадрыхтаваўперадабліччамусіхнародаў;
32Сьвятлонаасьвятленьненародаўіславународа
ТвайгоІзраіля.
33ІЯзэпімаціягодзівілісятаму,штогаварыласяпра
яго.
34ІдабраславіўіхСімяонісказаўМарыі,маціЯгонай:
вось,гэтаедзіцяпастаўленанападзеннеіпаўстанне
многіхуІзраілі;іякзнак,якомубудуцьпярэчыць;
35(Так,ітваюсамуюдушупраніземеч),кабадкрыліся
думкімногіхсэрцаў.
36

39. Лука
36ІбылааднаГанна,прарочыца,дачкаФануэля,з
каленаАсэра:янабылаўсталымвекуіпражылаз
мужамсемгадоўаддзявоцтвасвайго;
37Аянабылаўдавойкалявасьмідзесяцічатырохгадоў,
якаянеадыходзілаадсьвятыні,алеслужылаБогу
постамімалітвайдзеньіноч.
38Іяна,прыйшоўшыўтуюхвіліну,таксама
падзякавалаГоспадуігаварылапраЯгоўсім,што
чакалізбавеньняўЕрусаліме.
39ІкаліянывыканаліўсёпаводлезаконуПана,
вярнулісяўГалілею,усвойгорадНазарэт.
40Адзіцяраслоіўмацоўваласядухам,напаўняючыся
мудрасьцю,іласкаБожаябыланаім.
41.БацькіягохадзілікожныгодуЕрусалімнасвята
Пасхі.
42Ікаліямубылодванаццацьгадоў,яныпайшліў
Ерусалімпаводлезвычаюсьвята.
43Каліжмінулідні,вяртаючыся,засталосяДзіцятка
ІсусуЕрусаліме;аЯзэпімаціягоневедаліпрагэта.
44Алеяны,думаючы,штоёнуграмадзе,прайшлі
дзеньдарогі;ішукаліягосяродсваякоўізнаёмых.
45ІнезнайшоўшыЯго,вярнулісяўЕрусалім,
шукаючыЯго.
46Істалася,штопразтрыднізнайшліЯгоўхраме,
сядзеўсяродлекараў,слухаўіхіпытаўсяўіх.
47Іўсе,хтослухаўЯго,дзівілісярозумуіадказам
Ягоным.
48І,убачыўшыЯго,жахнуліся,імаціЯгонаясказала
Яму:сыне,чамутытакучыніўзнамі?вось,бацька
твойіясасмуткамшукаліцябе.
49Ісказаўім:якгэтавышукаліМяне?ціняведаеце,
штоМнетрэбазаймаццасправаміАйцаМайго?
50Іянынезразумелісловаў,якіяЁнсказаўім.
51ІЁнпайшоўзьімі,іпрыйшоўуНазарэт,ібыўім
пакорлівы;алеМаціЯгозахоўвалаўсегэтыясловыў
сэрцысваім.
52ІўзрастаўІсусумудрасьцііросьцеіўласцыўБога
ілюдзей.
РАЗДЗЕЛ3
1УпятнаццатыгодваладараньняТыбэрыяЦэзара,
ПонційПілатбыўнамесьнікамЮдэі,аІрадбыў
тэтрархамуГалілеі,абратягоФіліптэтрархамуІтурэі
івобласціТраханітыды,аЛісанійтэтрархамуАвіліне,
2ЯкпершасвятарыАннаіКаяфа,былословаБожае
Яну,сынуЗахарыі,упустыні.
3ІпрыходзіўёнпаўсёйваколіцыЯрдана,
прапаведуючыхрышчэннепакаяннядляадпушчэння
грахоў;
4ЯкнапісанаўкнізеслоўпрарокаІсаі,якікажа:
«Голасклічучагаўпустыні:падрыхтуйцедарогу
Госпаду,простымірабіцесьцежкіЯму».
5Кожнаядалінанапоўніцца,ікожнаягараіпагорак
панізяцца;ікрывоевыпрастаецца,іняроўныязробяцца
гладкімі;
6ІўбачыцькожнаяплоцьзбаўленьнеБожае.
7ТадысказаўЁнграмадзе,якаяпрыйшлахрысціццаад
яго:О,пакаленнезмейнае,хтонавучыўвасуцякацьад
будучагагневу?
8Дыкпрынясецегодныяпладыпакаяньняіне
пачынайцеказацьусабе:бацькаўнасАўраам;бокажу
вам,штоБогможазкамянёўгэтыхпадняцьдзяцей
Абрагаму.
9Дыквось,ісякерапрыкоранідрэўляжыць:кожнае
дрэва,якоенеродзіцьдобрагаплоду,будзессяканаі
кінутаўагонь.
10Іпытаўсяўягонарод,кажучы:штожнамрабіць?
11Ёнжасказаўімуадказ:хтомаедзьвевопраткі,
няхайдасьцьтаму,хтонямае;іхтомаеежу,няхай
робіцьтоесамае.
12ПрыйшліімытнікіхрысьціццаісказаліЯму:
Настаўнік,штонамрабіць?
13Ісказаўім:непатрабуйцебольшзатое,штовам
назначана.
14Пыталісяўягоіжаўнеры,кажучы:анамшторабіць?
Ісказаўім:нікоганекрыўдзіцеіневінавачыце
фальшыва;ібыцьзадаволенымсваімзаробкам.
15Ікалінародчакаў,іўсеразважаліўсэрцахсваіхпра
Яна,ціёнХрыстос,ціне;
16АдказаўІаандаўсіх:яхрышчувасвадою;але
прыходзіцьмацнейшызамяне,уЯкогаяняварты
разьвязацьраменьчыкнаабуткуЯкога:Ёнбудзе
хрысьціцьвасДухамСьвятыміагнём.
17веялкаЯгонаяўруцэягонай,іёначысьціцьгумно
сваёізьбярэпшаніцуўзасекісвае;амякінуспаліць
агнёмнязгасным.
18Імногаіншагаабвяшчаўённародуўнастаўленьні.
19АтэтрархІрад,дакараныімзаІрадыяду,жонку
братасвайгоФіліпа,ізаўсезлачынствы,якіязрабіў
Ірад,
20Дадаўяшчэітое,штоЁнзачыніўЯнаўвязьніцы.
21Каліжувесьнародахрысьціўся,іІсус,калі
хрысьціўсяімаліўся,адчыніласянеба,
22ІДухСьвятыўцялеснымвыглядзе,якголуб,сышоў
наЯго,іголасбыўзьнеба,якісказаў:ТыСынМой
умілаваны;утабеявельмізадаволены.
23АсамомуІсусубылокалятрыццацігадоў,будучы
(яклічылася)сынамЯзэпа,якібыўсынамГелія,
24ЯкібыўсынамМатата,якібыўсынамЛевія,якібыў
сынамМэлхі,якібыўсынамЯны,якібыўсынамЯзэпа,
25ЯкібыўсынамМататыі,якібыўсынамАмоса,які
быўсынамНавума,якібыўсынамЭслі,якібыўсынам
Нагге,
26ЯкібыўсынамМаата,якібыўсынамМататыі,які
быўсынамСемея,якібыўсынамЯзэпа,якібыўсынам
Юды,
27ЯкібыўсынамДжааны,якібыўсынамРэзы,якібыў
сынамЗарававэля,якібыўсынамСалаціэля,якібыў
сынамНэры,
28ЯкібыўсынамМэлхі,якібыўсынамАддзі,якібыў
сынамКосама,якібыўсынамЭлмодама,якібыў
сынамІра,
29ЯкібыўсынамХасэ,якібыўсынамЭліезэра,які
быўсынамЁрыма,якібыўсынамМатата,якібыў
сынамЛевія,
30ЯкібыўсынамСімяона,якібыўсынамЮды,які
быўсынамЯзэпа,якібыўсынамЁнана,якібыўсынам
Эліякіма,
31ЯкібыўсынамМелеі,якібыўсынамМэнана,які
быўсынамМататы,якібыўсынамНатана,якібыў
сынамДавіда,
37

40. Лука
32ЯкібыўсынамЕсэя,якібыўсынамАвіда,якібыў
сынамБуза,якібыўсынамСалмона,якібыўсынам
Наасона,
33ЯкібыўсынамАмінадава,якібыўсынамАрама,які
быўсынамЭзрома,якібыўсынамФарэса,якібыў
сынамЮды,
34ЯкібыўсынамЯкуба,якібыўсынамІсаака,якібыў
сынамАбрагама,якібыўсынамТары,якібыўсынам
Нахора,
35ЯкібыўсынамСаруча,якібыўсынамРагава,які
быўсынамФалека,якібыўсынамХэбэра,якібыў
сынамСалы,
36ЯкібыўсынамКаінана,якібыўсынамАрфаксада,
якібыўсынамСіма,якібыўсынамНоя,якібыўсынам
Ламэха,
37ЯкібыўсынамМатусалы,якібыўсынамЭноха,які
быўсынамЯрэда,якібыўсынамМалелеіла,якібыў
сынамКаінана,
38ЯкібыўсынамЭноса,якібыўсынамСэта,якібыў
сынамАдама,якібыўсынамБога.
РАЗДЗЕЛ4
1ІІсус,поўныДухаСьвятога,вярнуўсязьЯрданаі
быўпаведзеныДухамупустыню,
2Соракдзёнспакушаныд'яблам.Іўтыядніённічога
нееў;ікаліяныскончыліся,пасляёнадчуўголад.
3ІсказаўЯмуд'ябал:каліТыСынБожы,скажыгэтаму
каменюзрабіцьсяхлебам.
4ІадказваўямуІсус,кажучы:напісана,штоняхлебам
аднымбудзежыцьчалавек,алеўсякімсловамБожым.
5Ід'ябал,узняўшыягонавысокуюгару,паказаўяму
ўсецарствысветуўімгненнечасу.
6Ід'ябалсказаўяму:усюгэтуюўладуядамтабеі
славуіхнюю,боянамнеперададзена;ікамухачу,
аддам.
7Дыквось,каліТыпакланішсямне,усёбудзеТваё.
8Ісуссказаўямуўадказ:адыдзіадМяне,сатана,бо
напісана:ГоспадуБогутваймупакланяйсяіЯму
аднамуслужы.
9ІпрывёўягоўЕрусаліміпаставіўнакрысехрамаі
сказаўЯму:каліТыСынБожы,кіньсяадгэтульуніз;
10Бонапісана:"АнёламСваімнакажанадтабою
ахоўвацьцябе"
11Інарукахпанясуцьцябе,кабнеспатыкнуўсятыаб
каменьнагоютваёю.
12Ісусжасказаўямуўадказ:сказана:неспакушай
ГоспадаБогатвайго.
13Ікалід'ябалскончыўусеспакусы,адышоўадягона
час.
14ІвярнуўсяІсусусілеДухаўГалілею,іразнеслася
чуткапраЯгопаўсёйваколіцы.
15Інавучаўусінагогахіхніх,праслаўленыўсімі.
16ІпрыйшоўуНазарэт,дзебыўвыхаваны,і,паводле
звычаюсвайго,увайшоўусуботуўсынагогуіўстаў
чытаць.
17ІбылаперададзенаяямукнігапрарокаІсаі.І,
разгарнуўшыкнігу,знайшоўмесца,дзебылонапісана:
18ДухГасподнінаМне,боЁнпамазаўМяне
абвяшчацьЕвангеллеўбогім;Ёнпаслаўмяне
аздараўляцьзламаныхсэрцам,абвяшчацьпалонным
вызваленьнеісьляпымвяртаньнезроку,адпусьціць
пабітыхнаволю,
19КабабвяшчацьспрыяльныгодГасподні.
20І,закрыўшыкнігу,аддаўяеслужыцелюісеў.Івочы
ўсіх,штобыліўсінагозе,быліскіраванынаЯго.
21ІЁнпачаўгаварыцьім:сёньняспоўніласягэтае
Пісаньне,якоевыпачулі.
22ІўсесьведчыліЯмуізьдзіўлялісяласкавымсловам,
якіявыходзілізвуснаўЯгоных.Ісказалі:цінесынгэта
Язэпа?
23Ісказаўім:«Вынапэўнаскажацемнегэтую
прыказку:«Лекару,ацалісамогасябе»;усё,штомы
чулі,штобылозробленаўКапернауме,зрабіітут,у
айчынетваёй.
24Ісказаўён:праўдукажувам:ніякагапрароканя
прымаюцьусваёйбацькаўшчыне.
25Алепраўдукажувам:шматудоўбылоўІзраіліўдні
Ільлі,калінебабылозамкнёнанатрыгадыішэсьць
месяцаў,ібыўвялікіголадпаўсёйзямлі;
26АленідааднойзьіхнябыўпасланыІльля,апрачаў
Сарэпту,горадСідонскі,дажанчыны-ўдавы.
27ІшматпракажоныхбылоўІзраіліўчасыпрарока
Елісея;ініхтозіхнеачысціўся,акрамяНэемана
Сірыйца.
28Іўсеўсінагозе,пачуўшыгэта,напоўнілісягневам,
29Іпадняўшыся,выгналіягопрэчзгорадаіпавяліна
крайгары,наякойбыўпабудаваныгорадіхні,каб
скінуцьягоўніз.
30Ёнжа,прайшоўшыміжімі,пайшоў,
31ІпрыйшоўуКапернаум,горадГалілейскі,івучыўіх
усуботы.
32ІзьдзіўлялісязнавукіЯгонай,бословаЯгонаебыло
моцнае.
33Ібыўусінагозечалавек,якімеўдуханячыстага
д'ябла,іёнзакрычаўмоцнымголасам:
34кажучы:пакіньценас;штоТабеданас,Езуз
Назарэту?Тыпрыйшоўзьнішчыцьнас?Яведаюцябе,
хтоты;СвятыБожы.
35АлеІсусзабараніўяму,кажучы:змоўкніівыйдзіз
яго.Ід'ябал,кінуўшыягоўсярэдзіну,выйшаўзягоіне
пашкодзіўяму.
36Ізьдзівілісяўсе,ігаварыліміжсабою:штогэтаза
слова?бозуладаюімоцаюзагадваенячыстымдухам,і
янывыходзяць.
37ІразышласячуткапраЯгопаўсіхнаваколлях.
38І,выйшаўшызсінагогі,увайшоўудомСымона.А
маціСымонабылаўмоцнайгарачцы;іпрасіліЯгоза
яе.
39ІЁн,стаўшынадёю,забараніўгарачцы;іяна
пакінулаяе,іянаадразуўсталаіслужылаім.
40Каліжсонцазаходзіла,усе,хтомеўхворыхна
розныяхваробы,прыводзілііхдаЯго;іЁн,усклаўшы
рукінакожнагазіх,ацаліўіх.
41Таксамазмногіхвыходзілідэманы,крычачыі
казалі:ТыХрыстус,СынБожы.АЁнзабараніўім
гаварыць,боведалі,штоЁнХрыстос.
42Каліжнастаўдзень,Ёнпайшоўіпайшоўу
пустэльнаемесца;
43Ісказаўім:ЯпавіненабвяшчацьВаладарстваБожае
іўіншыхгарадах,бонатоеЯпасланы.
44ІпрапаведаваўусынагогахГалілеі.
38

41. Лука
РАЗДЗЕЛ5
1Істалася,калінародціснуўсянаяго,кабпачуць
словаБожае,ёнстаяўкалявозераГенісарэцкага,
2Іўбачыўдвакараблі,якіястаялікалявозера,арыбакі
выйшлізіхімылісеткісвае.
3Іёнувайшоўуадзінзкараблёў,якіналежаўСымону,
іпапрасіўяго,кабёнкрыхуадплыўадзямлі.І,сеўшы,
вучыўлюдзейзлодкі.
4Каліёнперастаўгаварыць,сказаўСымону:адплыві
наглыбінюізакіньцесетківашыядлялоўлі.
5СымонжасказаўЯмуўадказ:Настаўнік,мы
працаваліўсюночінічоганезлавілі;
6Ізрабіўшыгэта,янызлавілівялікаемностварыбы,і
сеткаіхпарвалася.
7Ідалізнактаварышамсваім,якіябылінадругім
караблі,кабяныпрыйшліідапамагліім.Іяны
прыйшлі,інапоўніліабодвакараблі,такштояны
пачалітануць.
8Убачыўшыгэта,СымонПётрупаўдакаленяўЕзусаі
сказаў:адыдзіадмяне!боячалавекгрэшны,Госпадзе.
9Бозьдзівіўсяёніўсе,штобылізьім,адлоўлірыбы,
якуюянызлавілі.
10ТаксамаіЯкаўіЯн,сыныЗэбэдэя,якіябылі
супольнікаміСымона.ІсказаўІсусСымону:нябойся;
згэтагачасутыбудзешлавіцьлюдзей.
11Івыцягнуўшыкараблісваенабераг,яны,
пакінуўшыўсё,пайшлізаІм.
12Істалася,каліЁнбыўуаднымгорадзе,вось,
чалавекувесьупраказе;які,убачыўшыІсуса,упаўна
тварсвойіпрасіўЯго,кажучы:Госпадзе,каліхочаш,
можашмянеачысьціць.
13Іён,працягнуўшыруку,дакрануўсядаягоісказаў:
хачу,ачысьціся.Іадразусышлазягопраказа.
14Ізагадаўямунікомунеказаць,алеідзі,пакажыся
сьвятаруіахвяруйзаачышчэньнесваё,якзагадаў
Майсей,насьведчаньнеім.
15АлетымболейпайшлачуткапраЯго,івялікае
мноствалюдзейзьбіралася,кабпаслухацьЯгоі
атрымацьаздараўленьнеаднемачаўсваіх.
16Іёнсышоўупустынюімаліўся.
17Істаласяўадзіндзень,каліЁнвучыў,штотам
сядзеліфарысеіізаконнікі,якіяпрыйшлізусіхгарадоў
Галілеі,іЮдэі,іЕрусаліма,ісілаГасподняя
прысутнічаў,кабвылечыцьіх.
18Івось,людзіпрынесьліналожкучалавека,якібыў
паралізаваны,ішукаліспосабуўнесьціягоіпакласьці
перадім.
19Інезнайшоўшы,якунесьціягоз-занатоўпу,
забралісянадахіспусьціліягопразплітузьложкамна
сярэдзінуперадІсусам.
20І,убачыўшыверуіхнюю,сказаўяму:Чалавек,
адпускаюццатабеграхітвае.
21Іпачаліразважацькніжнікііфарысеі,кажучы:хто
гэтатакі,штоблюзьнерыць?Хтоможаадпускацьграхі,
акрамяаднагоБога?
22АлеЕзус,зразумеўшыдумкііхнія,сказаўімуадказ:
Шторазважаецеўсэрцахвашых?
23Штолягчэйсказаць:адпускаюццатабеграхі?ці
сказаць:устаньіхадзі?
24Алекабвыведалі,штоСынЧалавечымаеўладуна
зямліадпускацьграхі,(сказаўпаралізаванаму:)табе
кажу:устань,вазьміпасьцельтваюіідзіўдомтвой.
25Іадразуўстаўперадімі,узяўтое,начымляжаў,і
пайшоўудомсвой,славячыБога.
26Ізьдзівілісяўсе,іславіліБога,інапоўнілісястрахам,
кажучы:Дзіўнаемыбачылісёньня.
27ПасьлягэтагаЁнвыйшаўіўбачыўмытніка,наімя
Левій,якісядзеўнамытні,ісказаўяму:ідзізаМною.
28Іён,пакінуўшыўсё,устаўіпайшоўзаІм.
29ІзладзіўямуЛевійвялікуюгасьцінуўсваімдоме,і
былавялікаяграмадамытнікаўііншых,штосядзелізь
імі.
30Акніжнікііфарысеііхніянаракалінавучняў
Ягоных,кажучы:штовыясцеіп'яцезмытнікаміі
грэшнікамі?
31Ісусжасказаўімуадказ:здаровыянемаюць
патрэбыўлекары;алетыя,штохворыя.
32Япрыйшоўзаклікацьнеправеднікаў,алегрэшнікаў
дапакаяння.
33ЯнысказаліЯму:ЧамувучніІоанавычаста
посьцяцьімоляцца,таксамаіфарысэйскія?атвае
ядуцьіп'юць?
34Ісказаўім:ціможацепрымусіцьдзяцейвясельнага
пасьціцца,пакульзьіміжаніх?
35Алепрыйдуцьдні,каліадбяруцьадіхжаніха,ітады
будуцьпасьціцьутыядні.
36Сказаўіміпрытчу;Ніхтонекладзекавалкановай
вопраткінастарую;каліжіначай,тоіноваедаерэнту,
ікавалак,узятызновага,неадпавядаестарому.
37Ініхтонеўліваемаладоевіноўстарыямяхі;інакш
маладоевінопрарвемяхііпральецца,імяхіпрападуць.
38Алевіномаладоетрэбаўлівацьуновыямяхі;і
абодвазахаваліся.
39Ніхто,выпіўшыстарогавіна,нежадаеадразуновага,
бокажа:староелепшае.
РАЗДЗЕЛ6
1Істалася,штоўдругуюсуботупасьляпершай
праходзіўёнпапалях;авучніЯгоныязрывалікаласыі
елі,расціраючырукамі.
2Некаторыязфарысеяўсказаліім:чамувыробіцетое,
чагонельгарабіцьусуботу?
3Ісуссказаўімуадказ:хібавынячыталіпратое,што
зрабіўДавід,калібыўгалоднысамітыя,штобылізь
ім?
4ЯкёнувайшоўудомБожыіўзяўхлебпакладны,іеў,
ідаўтым,штобылізьім;якуюнельгаесьці,акрамя
адныхсьвятароў?
5Ісказаўім:штоСынЧалавечыёсцьгаспадарісуботы.
6Істаласятаксамаўіншуюсуботу,штоЁнувайшоўу
сінагогуівучыў;ібыўтамчалавек,уякогаправаярука
быласухая.
7Акніжнікііфарысэісачылізаім,цінеаздараўляеў
суботу;кабзнайсьцісупрацьЯгоабвінавачаньне.
8АлеЁнведаўдумкііхніяісказаўчалавекузсухою
рукою:устаньістаньнасярэдзіну.Іёнустаўістаў
наперадзе.
9ТадыІсуссказаўім:Яспытаювасабадным;Ці
дазволенаўсуботурабіцьдаброцірабіцьзло?
выратавацьжыццёцізнішчыцьяго?
39

42. Лука
10І,паглядзеўшынаўсіх,сказаўтамучалавеку:
працягнірукутваю.Ізрабіўтак:ірукаягонаястала
здаровай,якдругая.
11Інапоўнілісяянывар'яцтвам;ігаварыліадзінз
адным,штобзрабіцьзЕзусам.
12Істаласяўтыядні,штоёнвыйшаўнагару
памаліццаіправёўусюночумалітведаБога.
13Каліжнастаўдзень,ЁнпаклікаўвучняўСваіхі
выбраўзьіхдванаццаць,якіхіназваўапосталамі;
14Сымона,якогаённазваўПятром,іАндрэя,брата
ягонага,ЯкаваіЯна,ПіліпаіВарфаламея,
15МацвейіТамаш,ЯкубАлфееўіСымон,званыЗілот,
16ІЮда,братЯкава,іЮдаІскарыёт,якітаксамабыў
здраднікам.
17Ісышоўзьімі,істаўнараўніне,іграмадавучняў
Ягоных,івялікаемностванародузусёйЮдэіі
ЕрусалімаізберагоўТырскагаіСідонскага,якія
прыйшліпаслухацьЯго,ібыцьвылечаныміадсваіх
хвароб;
18Іпакутаваліаднячыстыхдухаў,іяныацаляліся.
19ІўвесьнатоўпімкнуўсядакрануццадаЯго,бозЯго
выходзіласілаіацалялаўсіх.
20І,узьвёўшывочыСваенавучняўСваіх,сказаў:
Шчасьлівыяўбогія,бовашаёсьцьВаладарстваБожае.
21Шчаслівыягалодныяцяпер,бонасыціцеся.
Шчаслівыявы,штоплачацецяпер,бовыбудзеце
смяяцца.
22Шчасьлівыявы,калізьненавідзяцьваслюдзі,ікалі
адлучацьвасадсябе,ібудуцьзьневажаць,івыганяць
імявашае,якзлое,заСынаЧалавечага.
23Радуйцесяўтойдзеньівесяліцеся,бовось,вялікая
ўзнагародавашананябёсах,ботакпаступаліз
прарокамібацькііхнія.
24Алегоравам,багатыя!бовыатрымалісуцяшэнне
вашае.
25Горавам,сытым!бовыбудзецегаладаць.Горавам,
штосмяецесяцяпер!бовыбудзецегаласіцьіплакаць.
26Горавам,каліўсебудуцьгаварыцьправасдобра!
ботакпаступалізілжэпрарокамібацькііхнія.
27Авам,хтослухае,кажу:любіцеворагаўвашых,
рабіцедабротым,хтоненавідзіцьвас,
28Дабраслаўляйцетых,штопраклінаюцьвас,і
маліцесязатых,штокрыўдзяцьвас.
29Атаму,хтоўдарыцьцябепааднойшчацэ,падстаўі
другую;ітаму,хтобярэтвойплашч,незабараняй
брацьітвойплашч.
30Дайкожнаму,хтопросіцьуцябе;іадтаго,хто
забіраемаёмасьцьтваю,непатрабавайзноў.
31Іякхочаце,кабрабілівамлюдзі,таківыімрабеце.
32Бокалівылюбіцетых,штолюбяцьвас,якаявам
падзяка?боігрэшнікілюбяцьтых,штолюбяцьіх.
33Ікалівыробіцедабротым,шторобяцьдабровам,
якаявампадзяка?ботоесамаеробяцьігрэшнікі.
34Ікалівыпазычаецетым,адкагоспадзяецеся
атрымаць,якаявампадзяка?боігрэшнікіпазычаюць
грэшнікам,кабатрымацьстолькіж.
35Авылюбіцеворагаўвашых,ірабіцедабро,і
пазычайце,нічоганеспадзеючыся;ібудзеўзнагарода
вашавялікая,івыбудзецесынаміУсявышняга,боЁн
добрыданяўдзячныхідазлых.
36Дыкбудзьцеміласэрныя,якіАйцецвашміласэрны.
37Несудзеце,інебудзецесуджаныя;неасуджайце,і
небудзецеасуджаныя;даруйце,іпрабачаныябудзеце;
38Давайце,ідадзенабудзевам;мерудобрую,
націснутую,вытрасенуюіперапоўненуюдадуцьвамза
пазуху.Боякоймераювыадмяраеце,такойівам
адмераць.
39Ісказаўімпрыповесьць:ціможасьляпысьляпога
вадзіць?цінеўпадуцьяныабодваўроў?
40Вучаньнявышэйшызасвайгонастаўніка,але
кожныдасканалыбудзе,якягонынастаўнік.
41Ічамутыглядзішнапарушынкуўвокубрататвайго,
абервянаўсваімвокунебачыш?
42Альбояктыможашсказацьбратусвайму:"Браце,
дазвольмневыцягнуцьпарушынкузвокатвайго",калі
самнябачышбервянаўвокутваім?Крывадушнік,
выміспачаткубервянозвокатвайго,ітадыўбачыш,як
выцягнуцьпарушынкузвокабрататвайго.
43Бодобраедрэванеродзіцьблагіплод;ідрэннае
дрэванеродзіцьдобрыплод.
44Бокожнаедрэвапазнаеццапасваімплодзе.Боз
цярнінунезбіраюцьфігі,анізцярнінынезбіраюць
вінаграду.
45Добрычалавекздобрайскарбонкісэрцасвайго
выносіцьдабро;аліхічалавексаліхогаскарбусэрца
свайговыносіцьліхое;
46ІчамувыклічацеМяне:Госпадзе,Госпадзе,ане
робіцетаго,штоЯкажу?
47Кожны,хтопрыходзіцьдаМянеіслухаесловыМае
івыконваеіх,Япакажувам,дакагоёнпадобны.
48Ёнпадобныдачалавека,якіпабудаваўдомізакапаў
глыбока,іпаклаўпадмуракнаскале;ікаліразлілася
паводка,патокмоцнахлынуўнадомтой,інемог
пахіснуцьяго,боёнбыўзаснаванынаскале.
49Атой,хтослухаеіневыконвае,падобныда
чалавека,якібезпадмуркапабудаваўдомназямлі;аб
якіпатоксапраўдыбіўлюта,іадразуёнупаў;і
разбурэньнедомутагобыловялікае.
РАЗДЗЕЛ7
1.СкончыўшыўсесловыСваепераднародам,Ён
увайшоўуКапернаум.
2Аслугааднагосотніка,якібыўямударагі,быўхворы
ібыўнасьмерці.
3І,пачуўшыпраІсуса,паслаўдаЯгостарэйшынаў
Юдэйскіх,молячыЯго,кабпрыйшоўіаздаравіўслугу
ягонага.
4І,падышоўшыдаІсуса,адразупрасіліЯго,кажучы,
штоЁнвартытаго,кабзрабіцьгэта.
5БоЁнлюбіцьнашнародіпабудаваўнамсынагогу.
6ТадыІсуспайшоўзьімі.Ікаліёнбыўужонедалёка
аддому,сотнікпаслаўдаягосяброў,кажучыяму:
«Пане,нетурбуйся,бояняварты,кабтыўвайшоўпад
дахмой».
7ТамуіянепалічыўсябевартымпрыйсьцідаЦябе;
алескажыаднослова,івыздаравееслугамой.
8Боіячалавекпадуладны,маючыпадсабоювоінаў,і
кажуаднаму:ідзі,іідзе;адругому:прыйдзі,і
прыходзіць;іслуземайму:зрабігэта,іёнробіць.
9Пачуўшыгэтае,Ісусзьдзівіўсязьягоі,
павярнуўшыся,сказаўнароду,якіішоўзаІм:кажувам,
ніўІзраіліЯнезнайшоўтакойверы.
40

43. Лука
10Апасланцы,вярнуўшысяўдом,знайшліхворага
слугуздаровым.
11Нанаступныдзеньёнувайшоўугорад,які
называўсяНаін;імногіязвучняўЯгоішлізІмі
мностванароду.
12Каліжённаблізіўсядагарадзкойбрамы,вось,
выносілімёртвага,адзінагасынаўмацісваёй,аяна
былаўдава,ішматнародузгорадубылозьёю.
13І,убачыўшыяе,Гасподзьпашкадаваўяеісказаўёй:
няплач.
14І,падышоўшы,дакрануўсяданараў,атыя,што
несліяго,спыніліся.Ісказаў:маладычалавек,табе
кажу:устань.
15Ітой,хтопамёр,сеўіпачаўгаварыць.Іаддаўяго
маціягонай.
16Іахапіўусіхстрах,іславіліБога,кажучы:вялікі
прарокпаўстаўсяроднас;іштоБогнаведаўсвойнарод.
17ІразышласягэтаячуткапраЯгопаўсёйЮдэііпа
ўсёйваколіцы.
18ІабвясьціліямувучніІаанаабусімгэтым.
19ІЯн,паклікаўшыдвухвучняўсваіх,паслаўіхда
Ісусаспытацца:ціТытой,штомаепрыйсьці?цімы
шукаеміншага?
20КалілюдзіпадышлідаЯго,сказалі:ЯнХрысьціцель
паслаўнасдаЦябеспытацца:ціТыТой,Хтопавінен
прыйсьці?цімышукаеміншага?
21ІўтуюсамуюгадзінуЁнвылечыўмногіхад
немачаўіхваробіадзлыхдухаў;імногімсьляпымдаў
зрок.
22ТадыІсуссказаўімуадказ:ідзіцеіраскажыцеЯну,
штовыбачыліічулі;яксляпыябачаць,кульгавыя
ходзяць,пракажоныяачышчаюцца,глухіячуюць,
мёртвыяўваскрасаюць,убогімабвяшчаеццаЕвангелле.
23Ішчаслівы,хтонеспакусіццапразМяне.
24Калі-жпасланцыЯнаадышлі,ёнпачаўгаварыць
народупраЯна:штоглядзецьхадзілівыўпустыню?
Чарот,якікалыхаеццаветрам?
25Алештовыхадзіліглядзець?Чалавек,апранутыў
мяккуювопратку?Вось,тыя,штопышнаапранутыяі
жывуцьдалікатна,знаходзяццаўкаралеўскіхдварах.
26Алештовыхадзіліглядзець?Прарок?Так,кажувам,
ізначнабольш,чымпрарок.
27Гэтатой,праякоганапісана:вось,Япасылаюанёла
МайгоперадабліччамТваім,якіпадрыхтуешляхТвой
перадТабою.
28Бокажувам,штосяроднароджаныхжанчынамі
нямабольшагапрароказаЯнаХрысціцеля,алеменшы
ўЦарствеБожымбольшызаяго.
29Іўвесьнарод,якіслухаўяго,імытнікіпраславілі
Бога,ахрысціўшысяхростамЯнавым.
30АфарысеіізаконнікіадкінуліволюБожуюсупраць
сябе,неахрысціўшысяадяго.
31ІсказаўГасподзь:дачагопараўнаюлюдзейроду
гэтага?ідачагояныпадобныя?
32Яныпадобныядадзяцей,якіясядзяцьнарынкуі
клічуцьадноаднагоікажуць:мыгралівамнажалейцы,
авынетанчылі;мыаплаквалівас,авынеплакалі.
33БопрыйшоўЯнХрысьціцель,няеўхлебаіняпіў
віна;авыкажаце:уімд'ябал.
34ПрыйшоўСынЧалавечы,есьцьіп'е;авыкажаце:
восьчалавекабжораіп'яніца,сябармытнікаўі
грэшнікаў!
35Алемудрасьцьапраўдваеццаўсімідзецьміяе.
36Іадзінзфарысеяўпрасіўяго,кабёнеўзім.ІЁн
увайшоўудомфарысеяісеўзасталом.
37Івосьжанчынаўгорадзе,якаябылагрэшніца,
даведаўшыся,штоІсуссядзіцьзасталомудоме
фарысея,прынеслаалебастравыпосудзмірам,
38ІсталаззадукаляногЯгоныхіплакала,іпачала
абмывацьногіЯгоныясьлязьмі,івыціралаіхваласамі
галавысваёй,іцалаваланогіЯгоныя,інамазвалаіх
мірам.
39Убачыўшыгэта,фарысей,якізапрасіўЯго,сказаў
самсабе,кажучы:КалібЁнбыўпрарокам,ведаўбы,
хтоіякаягэтажанчынадакранаеццадаЯго,бояна
грэшніца.
40І,адказваючы,Ісуссказаўяму:Сымоне,Ямаю
нештасказацьтабе.Іёнкажа:Настаўнік,кажы.
41Быўадзінкрэдытор,якімеўдвухдаўжнікоў:адзін
павіненбыўпяцьсотдынараў,адругіпяцьдзесят.
42Ікаліімнебылочымзаплаціць,ёндараваўім
абодвум.Дыкскажымне,хтозіхпакахаеягобольшза
ўсё?
43Сымонсказаўуадказ:думаю,штотой,камубольш
дараваў.Ёнжасказаўяму:справядліватысудзіў.
44Ізьвярнуўшысядажанчыны,сказаўСымону:бачыш
тыгэтуюжанчыну?Яўвайшоўудомтвой,ітынедаў
мневадынаногімае,аянаабмыланогімаесьлязьміі
выцерлаіхваласамігалавысваёй.
45Тынедаўмнепацалунку,алегэтаяжанчыназтаго
часу,якяўвайшоў,непераставалацалавацьмненогі.
46ГалавыМаёйалеемТынепамазаў,агэтаяжанчына
мірампамазалаМненогі.
47Дзелягэтагакажутабе:даруюццаграхіяешматлікія;
боянамногалюбіла,акамумаладаруецца,тоймала
любіць.
48Ісказаўёй:адпускаюццатабеграхі.
49Ітыя,штосядзелізІмзасталом,пачалігаварыць
самісабе:хтогэта,штоіграхіадпускае?
50Ісказаўжанчыне:вератваяўратавалацябе;ідзіз
мірам.
РАЗДЗЕЛ8
1Істаласяпасьлятаго,штоЁнхадзіўпаўсіхгарадахі
вёсках,абвяшчаючыіабвяшчаючыДобруюВесткуаб
ВаладарствеБожым;ідванаццацьбылізьІм,
2Інекаторыяжанчыны,аздароўленыяадзлыхдухаўі
немачаў,Марыя,называнаяМагдалінаю,зьякой
выйшлісемдэманаў,
3ІЁанна,жонкаІрадавагааканомаХузы,іСузана,і
многіяіншыя,якіяслужыліямусасваёймаёмасьці.
4Ікалісабраласяшматнародуізусіхгарадоў
прыйшлідаЯго,Ёнсказаўпрытчу:
5Выйшаўсейбітсеяцьзернесваё;ікаліёнсеяў,адно
ўпалапрыдарозе;іпатаптанабыло,іптушкінябесныя
зжэрліяго.
6Анекаторыяўпалінакамень;іяктолькіўзышло,
засохла,бонехапалавільгаці.
7Аіншыяўпаліўцерні;іцернівырасьлізьімі
заглушыліяго.
8Аіншаеўпаланадобруюзямлюі,узышоўшы,
прынеслаплодстократны.І,сказаўшыгэта,усклікнуў:
хтомаевушы,кабчуць,няхайслухае!
41

44. Лука
9ІспыталісяўЯговучніЯгоныя,кажучы:штогэтаза
прыповесьць?
10Ісказаў:вамдадзенаведацьтаямніцыВаладарства
Божага,аіншымупрытчах;каб,гледзячы,небачыліі,
слухаючы,неразумелі.
11Апрыпавесцьтакая:НасеньнеёсьцьсловаБожае.
12Тыя,штопрыдарозе,гэтатыя,штослухаюць;
потымпрыходзіцьд'ябалізабіраесловазсэрцаўіхніх,
кабянынепаверыліінезбавіліся.
13Янынаскале-гэтатыя,што,слухаючы,прымаюць
словазрадасьцю;ітыянемаюцькораня,штовераць
нанекаторычас,аўчасеспакусыадпадаюць.
14Атое,штоўпалаўцерні,-гэтатыя,што,пачуўшы,
адыходзяцьізахлынаюццаклопатамі,ібагацьцем,і
асалодаміжыцьцёвымі,інепрыносяцьплёну.
15Атое,штонадобрайзямлі,гэтатыя,штоўчыстым
ідобрымсэрцы,пачуўшыслова,захоўваюцьягоі
прыносяцьплёнуцярплівасьці.
16Ніхто,запаліўшысьвечку,ненакрываеяепосудамі
неставіцьпадложак;алеставіцьягонасьвечніку,каб
тыя,хтоўваходзіць,бачылісьвятло.
17Боняманічогатаемнага,штонясталабяўным;ні
нічогасхаванага,штонестаневядомыміневыйдзена
вуліцу.
18Дыквось,глядзіце,якслухаеце:бохтомае,таму
дадзенабудзе;ахтонямае,утагоадбярэццанаваттое,
штоён,здаецца,мае.
19ТадыпрыйшлідаЯгомаціЯгонаяібратыЯгоныя,і
немагліпадысьцідаЯгоз-занароду.
20ІсказаліЯмунекаторыя,штоМаціТваяібраты
ТваестаяцьзвонкуіхочуцьбачыцьЦябе.
21Ёнжасказаўімуадказ:МаціМаяібратыМае-тыя,
штослухаюцьсловаБожаеівыконваюцьяго.
22Істаласяўадзіндзень,штоЁнувайшоўулодкуз
вучняміСваіміісказаўім:пераплывёмнадругібераг
возера.Іяныкінулісянаперад.
23Алекаліяныплылі,ёнзаснуў;іянынапоўніліся
вадойібыліўнебяспецы.
24І,падышоўшы,разбудзіліЯго,кажучы:Настаўнік,
Настаўнік!Тадыёнустаўізабараніўветруібуянню
вады,іянысціхлі,інасталацішыня.
25Ісказаўім:дзевераваша?Аяны,спалохаўшыся,
дзівілісяіказаліадзінаднаму:штогэтазачалавек?бо
Ёнзагадваенаватвятрамівадзе,іяныслухаюццаЯго.
26ІпрыбыліўкраінуГадарынскую,штонасупраць
Галілеі.
27Ікаліёнвыйшаўназямлю,сустрэўягозгорада
нейкічалавек,якідоўгічасмеўдэманаўіненасіўсяў
адзенне,інежыўудоме,аўмагілах.
28Ён,убачыўшыІсуса,закрычаў,упаўперадІмі
гучнымголасамсказаў:штоТабедамяне,Ісусе,Сыне
БогаЎсявышняга?Прашуцябе,немучмяне.
29(БоЁнзагадаўнячыстамудухувыйсьцізчалавека.
Бошматразоўёнзахопліваўяго,ітрымаліягоў
ланцугахіўкайданах;іёнпарваўпуты,ід'ябалгнаў
ягоўпустыню.)
30ІспытаўсяўягоІсус,кажучы:Якцябезавуць?Аён
сказаў:Легіён,бомногадэманаўувайшлоўяго.
31ІпрасіліЯго,кабнезагадваўімісьціўбездань.
32Атамнагарыпасвіўсявялікігуртсьвіней,іпрасілі
Яго,кабдазволіўімувайсціўіх.Іёніхцярпеў.
33Тадыдэманывыйшлізчалавекаіўвайшліўсьвіней,
істатаккінуўсязкручыўвозераізахлынуўся.
34.Пастухі,убачыўшы,штосталася,уцякліі,
пайшоўшы,расказаліўгорадзеіўвёсках.
35Тадыянывыйшліпаглядзець,штосталася;і
прыйшлідаІсуса,ізнайшлічалавека,зкаторага
выйшлідэманы,якісядзеўляногІсуса,апранутыіў
здаровымрозуме;іспалохаліся.
36Тыяж,штобачылі,расказаліім,чымбыў
аздароўленыапанаваныдэманамі.
37.ТадыпрасіўЯгоўвесьнатоўпГадарынскайкраіны,
кабадышоўадіх;бояныбыліахопленывялікім
страхам;іёнувайшоўукарабельівярнуўсяназад.
38Чалавек,зкаторагавыйшлід'яблы,прасіўягобыць
зім;алеЕзусадпусціўяго,кажучы:
39Вярнісяўдомтвойіраскажы,штоБогучыніўтабе.
Іёнпайшоўіабвяшчаўпаўсімгорадзе,штоўчыніў
ямуІсус.
40Істалася,што,каліІсусвярнуўся,народзрадасьцю
прыняўЯго,боўсечакаліЯго.
41Івось,прыйшоўчалавек,імемЯір,якібыў
начальнікамсынагогі,і,упаўшыданогІсуса,прасіў
Яго,кабувайшоўудомягоны.
42Бобылаўягоаднаадзінаядачка,гадоўкаля
дванаццаці,іяналяжалапрысмерці.Алекаліёнішоў,
народціснуўяго.
43Іжанчына,якаядванаццацьгадоўмелакрывацёк,і
патраціланалекараўусёсваёжыцьцё,ініадкагоня
маглавылечыцца,
44.Падышоўшыззаду,дакрануўсядакраювопраткі
Ягонай,іадразуспыніласякрывацёк.
45ІсказаўІсус:хтодакрануўсядаМяне?Каліўсе
адракліся,Пётрітыя,штобылізім,сказалі:Настаўнік,
натоўпціснуццадаЦябеіціснеЦябе,аТыкажаш:хто
дакрануўсядаМяне?
46ІсказаўІсус:нехтадакрануўсядаМяне,боЯбачу,
штомоцвыйшлазьМяне.
47Жанчына,убачыўшы,штоянанесхавалася,
падышла,дрыжучы,і,упаўшыперадім,расказалаяму
перадусімнародам,чамудакрануласядаягоіяк
адразуацалілася.
48Ісказаўёй:супакойся,дачка,вератваявыратавала
цябе;ідзізмірам.
49Каліёняшчэгаварыў,прыходзіцьнехтаздому
начальнікасінагогіікажаяму:дачкатваяпамерла;
бяданеМайстар.
50АлеІсус,пачуўшыгэта,сказаўямуўадказ:нябойся,
тольківер,іянавыздаравее.
51І,увайшоўшыўдом,недазволіўнікомуўвайсьці,
апрачаПятра,іЯкуба,іЯна,ібацькіімацідзяўчыны.
52Іўсеплакалііаплакваліяе;алеЁнсказаў:няплачце;
янанепамерла,алеспіць.
53Ісьмяялісязьяго,ведаючы,штоянапамерла.
54І,выгнаўшыўсіх,узяўяезарукуіўсклікнуў,
кажучы:«Служанка,устань».
55Івярнуўсядухяе,іянаадразуўстала;іЁнзагадаў
дацьёйесьці.
56Бацькіяезьдзівіліся,алеЁнзагадаўім,кабнікому
неказаліпратое,штосталася.
42

45. Лука
РАЗДЗЕЛ9
1ТадыЁнсклікаўдванаццацьвучняўСваіхідаўім
моціўладунадусімідэманаміілекавацьадхвароб.
2ІпаслаўіхабвяшчацьВаладарстваБожаеі
аздараўляцьхворых.
3Ісказаўім:нічоганебярыцеўдарогу:нікія,ніторбы,
ніхлеба,нігрошай;нідвапалітозаштуку.
4Іўякідомувойдзеце,тамзаставайцесяіадтуль
выходзьце.
5Акаліхтонепрымевас,то,выходзячызгорадатаго,
абтрасіцепылзногвашыхнасведчаннесупрацьіх.
6І,выйшаўшы,хадзіліпагарадах,абвяшчаючы
Евангеллеіаздараўляючыўсюды.
7Ірадтэтрархпачуўпраўсё,шторабіўён,і
зьбянтэжыўся,бонекаторыяказалі,штоЯнуваскросзь
мёртвых;
8Анекаторыя,штозьявіўсяІльля;азіншых,штоадзін
састаражытныхпрарокаўуваскрос.
9ІсказаўІрад:Іаануяадсекгалаву,ахтогэта,пра
якогаячуютакое?Іёнхацеўбачыцьяго.
10Апосталы,вярнуўшыся,расказаліямуўсё,што
зрабілі.Іён,узяўшыіх,адышоўасобнаўпустыннае
месца,якоеналежалагораду,якіназываўсяВіфсаіда.
11Ілюдзі,даведаўшыся,пайшлізаІм;
12Ікалідзеньпачаўхіліцца,тадыпрыйшлідванаццаць
ісказаліяму:адпусьцілюдзей,кабяныпайшліў
навакольныягарадыівёскі,начавалііздабыліежы;
пустыннаемесца.
13АлеЁнсказаўім:выдайцеімесьці.Аянысказалі:
нямаембольш,апрачапяціхлябоўідзьвюхрыб;
толькімыпавінныпайсціікупіцьмясадляўсягогэтага
народа.
14Боіхбылокаляпяцітысяччалавек.Ісказаўвучням
Сваім:пасадзіцеіхпапяцьдзесятгрупай.
15Ізрабілітакіпасадзіліўсіх.
16Потым,узяўшыпяцьхлябоўідзьверыбіны,
зірнуўшынанеба,дабраславіў,паламаўідаўвучням,
кабраздалінароду.
17Іеліяны,інасыцілісяўсе;
18Істалася,каліЁнадзінмаліўся,былізІмвучні
Ягоныя,іЁнспытаўсяўіх,кажучы:закагоМяне
лічыцьнарод?
19Яныўадказсказалі:ЯнХрысьціцель;анекаторыя
кажуць:Ільля;аіншыякажуць,штоадзінсастарых
прарокаўуваскрос.
20Ёнсказаўім:авызакагоМянелічыце?Пётр,
адказваючы,сказаў:ХрыстосБожы.
21Істроганаказаўім,кабнікомугэтаганеказалі;
22кажучы:СынуЧалавечамуналежыцьшмат
выцярпець,ібыцьадкінутымстарэйшынамі,і
першасвятарамі,ікніжнікамі,ібыцьзабітым,інатрэці
дзеньуваскрэснуць.
23Ісказаўімусім:каліхтохочаісьцізаМною,няхай
адрачэццаадсябе,іштоднябярэкрыжсвойіідзеза
Мною.
24Бохтохочажыцьцёсваёўратаваць,тойзагубіцьяго;
ахтозагубіцьжыцьцёсваёдзеляМяне,тойзахаваеяго.
25Боякаякарысцьчалавеку,каліёнздабудзеўвесь
свет,асябезагубіцьабобудзеадкінуты?
26БохтопасаромееццаМянеіслоўМаіх,таго
пасаромееццаСынЧалавечы,каліпрыйдзеўславе
СваёйіАйцаСвайгоісьвятыханёлаў.
27Алепраўдукажувам:ёсьцьнекаторыязтых,што
стаяцьтут,якіяняспазнаюцьсьмерці,пакульня
ўбачацьВаладарстваБожага.
28Iсталасякалявасьмідзёнпаслягэтыхслоў,Ён,
узяўшыПятра,ЯнаіЯкуба,узышоўнагарупамаліцца.
29Ікаліёнмаліўся,зьмяніўсявыглядабліччаягонага,і
адзеньнеягонаесталабелымібліскучым.
30Івось,размаўлялізьІмдвачалавекі,якіябылі
МайсейіІльля.
31ЯкізьявіўсяўславеіабвясьціўпрасьмерцьЯгоную,
якуюмеўзьдзейсьніцьуЕрусаліме.
32АПётрітыя,штобылізім,быліцяжкіміадснуі,
прачнуўшыся,убачыліславуЯгонуюідвухмужоў,
якіястаялізІм.
33Істалася,каліяныадыходзіліадЯго,Пётрсказаў
Езусу:Настаўнік,добранамтутбыць,ізробімтры
палаткі;адзінтабе,іадзінМайсею,іадзінІльлі;ня
ведаючы,штоёнсказаў.
34Каліёнгэтагаварыў,надышлахмараіахінулаіх,і
яныспалохаліся,увайшоўшыўвоблака.
35Ібыўголасзвоблака,якіказаў:ГэтаСынМой
умілаваны;Ягослухайце.
36Ікаліголасмінуў,Езусзастаўсяадзін.Іяны
замоўчвалігэта,інікомуўтыяднінерасказвалінічога
зтаго,штобачылі.
37Істалася,штонанаступныдзень,каліянысышліз
гары,сустрэлаЯгомноствалюдзей.
38Івось,чалавекзграмадызакрычаў,кажучы:
Настаўнік,прашуЦябе,паглядзінасынамайго,боёну
мянеадзіны.
39Івось,духбярэяго,іёнраптамкрычыць;іраздзірае
яго,штоёнзноўпеніцца,ісінякіяголедзьадыходзяць
адяго.
40ІяпрасіўвучняўТваіхвыгнацьяго;інезмаглі.
41Ісусжасказаўуадказ:ородняверныіраспусны!
дакульбудузвамііцярпецьвас?Прывядзісюды
свайгосына.
42Ікаліёняшчэпадыходзіў,д'ябалкінуўягоўнізі
разарваўяго.ІІсусзабараніўнячыстамудуху,і
аздаравіўдзіця,івярнуўягобацькуягонаму.
43ІўседзівілісямагутнасьціБожай.Алекаліўсе
дзівілісязусяго,шторабіўЕзус,Ёнсказаўсваім
вучням:
44Няхайсловыгэтыяўнясуцьувушывашыя,боСын
Чалавечыбудзеаддадзеныўрукічалавечыя.
45Алеянынезразумелігэтагаслова,іянобыло
схаванаадіх,такштоянынезразумеліяго,іяны
баялісяспытаццаўЯгоабгэтымслове.
46Тадыўзьняласяпаміжіміспрэчка,хтозьіхбольшы.
47Ісусжа,зразумеўшыдумкусэрцаіхняга,узяўдзіцяі
паставіўягокалясябе,
48Ісказаўім:хтопрымегэтаедзіцяўімяМаё,Мяне
прыме,ахтоМянепрыме,тойпрымеТаго,Хтопаслаў
Мяне;
49ІадказваючыЯн,сказаў:Настаўнік!імызабаранілі
яму,боённеідзезнамі.
50Іісуссказаўяму:незабараняйцеяму,бохтоне
супрацьнас,тойзанас.
43

46. Лука
51Істалася,калінастаўчасузняццяяго,ёнцвёрда
накіраваўсяісціўЕрусалім,
52Іпаслаўпаслоўперадабліччамсваім,іяныпайшліі
ўвайшліўселішчаСамаранскае,кабпадрыхтавацьдля
яго.
53Інепрыняліяго,бовыглядягоныбыў,быццамён
хацеўісьціўЕрусалім.
54Убачыўшыгэта,вучніЯгоныяЯкубіЯнсказалі:
Госпадзе,хочаш,кабмызагадаліагнюсысьцізьнебаі
зьнішчыцьіх,якіІльля?
55АлеЁн,абярнуўшыся,забараніўімісказаў:ня
ведаеце,якогавыдуху.
56БоСынЧалавечыпрыйшоўнегубіцьдушы
чалавечыя,алератавацьіх.Іпайшліяныўдругую
вёску.
57Істалася,каліяныішліўдарозе,адзінчалавек
сказаўЯму:Госпадзе,япайдузаТабою,кудыбТыні
пайшоў.
58ІсказаўямуІсус:лісымаюцьноры,іптушкі
нябесныя-гнёзды;аСынЧалавечынемаедзегалаву
прыхіліць.
59Ісказаўдругому:ідзізаМною.Алеёнсказаў:Пане,
дазвольмнеспачаткупайсціпахавацьбацькумайго.
60Ісуссказаўяму:пакіньмёртвымхавацьсваіх
мёртвых,атыідзііабвяшчайВаладарстваБожае.
61Ідругітаксамасказаў:Пане,япайдузаТабою;але
дазвольцемнеспачаткупайсціразвітаццазімі,якія
знаходзяццадомаўмаімдоме.
62ІсказаўямуІсус:ніхто,узлажыўшырукусваюна
плугіазіраючысяназад,непрыдатныдляЦарства
Божага.
РАЗДЗЕЛ10
1ПасьлягэтагапрызначыўГасподзьтаксамаіншых
семдзесятіпаслаўіхпадвоеперадабліччамсваіму
кожныгорадімесца,кудыСамхацеўпрыйсьці.
2ТамуЁнсказаўім:Жнівосапраўдывялікае,але
работнікаўмала;дыкпрасіцеГаспадаражніва,кабЁн
выслаўработнікаўнажнівосваё.
3Ідзіце;вось,Япасылаювас,якягнятсяродваўкоў.
4Ненасеценікашалька,ніторбы,ніабутку,інікогана
дарозеневітайце.
5Іўякідомувойдзеце,першкажэце:мірдомугэтаму!
6Ікалібудзетамсынміру,спачыненаіммірваш;калі
жне,вернеццадавас.
7Ізаставайцесяўтымсамымдоме,ежцеіпіце,штоў
іхёсць,бопрацаўніквартыплатысваёй.Нехадзіз
хатыўхату.
8Ікаліўякігорадпрыйдзецеіпрымуцьвас,ежце,што
пададуцьвам;
9Іаздараўляйцехворых,якіяўім,ікажыцеім:
наблізіласядавасВаладарстваБожае.
10Алеўякігорадвыўвойдзеце,іваснепрымуць,
выйдзіценаяговуліцыіскажэце:
11Наватпылгорадавашага,якіпрыліпданас,мы
абціраемзвас;
12Алекажувам,штоСадомеўтойдзеньбудзелягчэй,
чымгорадутаму.
13Горатабе,Харазіне!горатабе,Бэтсаіда!бокалібу
ТырыіСідонеўчынілісяцуды,якіяўчынілісяўвас,
дыкяныдаўнопакаяліся,седзячыўзрэбеіпопеле.
14АлеТыруіСідонулягчэйбудзенасудзе,чымвам.
15Іты,Капэрнаум,штоданябёсаўузьняўся,дапекла
будзешскінуты.
16Хтослухаевас,Мянеслухае;іхтопагарджаевамі,
пагарджаеМною;іхтопагарджаеМною,пагарджае
Тым,ХтопаслаўМяне.
17Івярнулісясемдзесятзрадасьцю,кажучы:Госпадзе,
ідэманыкораццанампразімяТваё.
18Ісказаўім:Ябачыўсатану,якмаланка,што
зваліўсязнеба.
19Вось,Ядаювамуладунаступацьназьмейі
скарпіёнаўінаўсюсілуворага,ініштонепашкодзіць
вам.
20Аднакнецешцесязгэтага,штодухівампакорлівыя;
алерадуйцеся,боімёнывашыянапісанынанябёсах.
21УтуюгадзінуўзрадаваўсяўдухуІсусісказаў:
ДзякуюЦябе,Ойча,Госпадзенебаізямлі,штоТы
ўтаіўгэтаадмудрыхіразумныхіадкрыўнемаўлятам;
ботакздалосятваімвачам.
22УсёперададзенаМнеАйцомМаім,ініхтоневедае,
хтоёсцьСын,апрачаАйца;іхтоАйцец,якняСыні
той,камуСынадкрые.
23І,зьвярнуўшысядавучняўСваіх,сказаўасобна:
шчасьлівыявочы,якіябачацьтое,штовыбачыце!
24Бокажувам,штомногіяпрарокіікараліжадалі
бачыцьтое,штовыбачыце,інебачылі;ічуцьтое,што
вычуеце,аленячулі.
25Івось,нейкізаконьнікустаўі,спакушаючыЯго,
сказаў:Настаўнік,штомнерабіць,кабатрымаць
жыцьцёвечнае?
26Ёнсказаўяму:штонапісанаўзаконе?яктычытаеш?
27Ёнжасказаўуадказ:палюбіГоспадаБогатвайго
ўсімсэрцамтваім,іўсёюдушоютваёю,іўсёюмоцаю
тваёю,іўсімрозумамтваім;іблізкагатвайго,як
самогасябе.
28Ёнжасказаўяму:правільнатыадказаў;такрабіі
будзешжыць.
29Алетой,жадаючыапраўдацца,сказаўІсусу:ахто
мойбліжні?
30ІадказваючыІсуссказаў:адзінчалавекішоўзь
ЕрусалімуўЕрыхонітрапіўдаразбойнікаў,якіязьнялі
зьяговопраткуіпараніліягоіпайшлі,пакінуўшыяго
паўжывога.
31Івыпадковаадзінсьвятарспускаўсятойдарогайі,
убачыўшыяго,прайшоўміма.
32Таксамаілявіт,калібыўнатыммесцы,падышоўі,
убачыўшыяго,прайшоўміма.
33Анейкісамаранін,ідучы,прыйшоўдаягоі,
убачыўшыяго,пашкадаваўяго,
34Іпайшоўдаяго,іперавязаўямураны,паліўшы
алеемівіном,іпасадзіўягонасвайгобыдла,іпрывёў
ягоўгасцініцу,іпаклапаціўсяпраяго.
35Анадругідзень,ад'язджаючы,дастаўдвадынарыі
даўгаспадаруісказаўяму:беражыяго;аштоболей
патраціш,заплачутабе,калівярнуся.
36Яктыдумаеш,хтозгэтыхтрохбыўбліжнімтаму,
хтотрапіўдаразбойнікаў?
37Ёнжасказаў:той,хтозьмілаваўсянадім.ТадыІсус
сказаўяму:ідзіітырабітаксама.
38Істалася,каліяныішлі,Ёнувайшоўуадносяло,і
аднажанчына,наімяМарта,прынялаЯгоўсвойдом.
44

47. Лука
39Уяебыласястра,якуюзваліМарыя,іянасядзела
каляногЕзусаіслухаласловаЯгонае.
40АлеМартабылазанятавялікайпаслугайі,
падышоўшыдаЯго,сказала:Пане,няўжоТабеўсё
роўна,штосястрамаяпакінуламянеаднуслужыць?
тамузагадайёй,кабянадапамагламне.
41Іісуссказаўёйуадказ:Марта,Марта!
42Алеаднотрэба:іМарыявыбраладобруючастку,
якаянеадымеццаўяе.
РАЗДЗЕЛ11
1Істалася,каліЁнмаліўсяўадныммесцы,калі
перастаў,адзінзвучняўЯгоныхсказаўЯму:Госпадзе,
навучынасмаліцца,якіЯннавучыўсваіхвучняў.
2Ісказаўім:калімоліцеся,кажэце:Ойчанаш,каторы
ёсцьунябёсах,хайсвяціццаімяТваё!Прыйдзі
ВаладарстваТваё.ХайбудзеволяТвая,якнанебе,так
іназямлі.
3Хлебнашнадзённыдавайнамкожныдзень.
4ідаруйнамграхінашыя;боімыдаруемкожнаму
даўжнікупераднамі.Інеўвядзінасуспакусу;алезбаў
насадзлога.
5Ісказаўім:хтозвас,маючыпрыяцеля,пойдзедаяго
апоўначыіскажаяму:дружа,пазычмнетрыхлябы;
6Бопрыйшоўдамянесябармойударозе,імненяма
чагопаказацьяму?
7Атойзнутрыскажаўадказ:нетурбуймяне;дзьверы
ўжозачыненыя,ідзецімаесамноюўложку;Янемагу
ўстацьіаддацьтабе.
8Кажувам:хоцьёнінеўстанеінедасцьяму,боён
сябаряму,алез-занастойлівасціягоўстанеідасцьяму,
колькіямутрэба.
9ІЯкажувам:прасіце,ібудзевамдадзена;шукайцеі
знойдзеце;стукайцеся,іадчыняцьвам.
10Бокожны,хтопросіць,атрымлівае;ітой,хтошукае,
знаходзіць;ітаму,хтостукаецца,адчыняць.
11Калісынпапросіцьхлебаўкагозвас,бацькі,ці
дасьцьямукамень?ці,каліпапросіцьрыбы,дасьць
ямузьмяюзаместрыбы?
12Ці,каліпапросіцьяйка,паднясеямускарпіёна?
13Дыквось,калівы,будучызлымі,умеецедары
добрыядавацьдзецямсваім,тымбольшАйцец
НябесныдасьцьДухаСьвятогатым,хтопросіцьуЯго?
14Івыганяўд'ябла,атойбыўнямы.Істалася,калі
д'ябалвыйшаў,нямызагаварыў;ідзівілісялюдзі.
15Аленекаторыязіхказалі:Ёнвыганяедэманаўсілай
Вэльзэвула,правадырадэманаў.
16Аіншыя,спакушаючыЯго,шукаліўЯгознакуз
неба.
17АлеЁн,ведаючыдумкііхнія,сказаўім:Усякае
царства,якоеразьдзяліласясамоўсабе,спустошыцца;
ідом,падзеленынадом,упадзе.
18Каліісатанараздзяліўсясамусабе,якустоіць
царстваяго?бовыкажаце,штоЯпразВэльзэвула
выганяюдэманаў.
19ІкаліЯсілаюВэльзэвулавыганяюдэманаў,тосыны
вашыякімвыганяюцьіх?тамуяныбудуцьвашымі
суддзямі.
20АлекаліЯпальцамБожымвыганяюдэманаў,дык
прыйшлодавасВаладарстваБожае.
21Калімоцнычалавекузброеныахоўваесвойпалац,
ягомаёмасцьуміры.
22Алекалімацнейшызаягонапаткаеягоіпераможа
яго,ёнзабярэўягоўсюзброюягоную,наякуюён
спадзяваўся,іпадзяліцьздабычуягоную.
23ХтонесаМною,тойсупрацьМяне,іхтонеса
Мноюзбірае,тойраскідвае.
24Калінячыстыдухвыйдзезчалавека,тоходзіцьпа
бязводныхмясцінах,шукаючыспакою;і,не
знайшоўшы,кажа:вярнусяўдоммой,адкульвыйшаў.
25І,прыйшоўшы,знаходзіцьяговымеценымі
ўпрыгожаным.
26Тадыёнідзеібярэдасябесеміншыхдухаў,
горшыхзасябе;іяныўваходзяцьіжывуцьтам,і
апошняечалавекутамугоршзапершае.
27Істалася,каліёнгаварыўгэта,аднажанчыназ
грамадыпаднялаголассвойісказалаяму:шчасьлівае
ўлоньне,якоенасілацябе,ігрудзі,якіятысмактаў.
28Алеёнсказаў:так,шчасьлівыятыя,штослухаюць
словаБожаеізахоўваюцьяго.
29Ікалінатоўпсабраўсяразам,Ёнпачаўказаць:гэта
пакаленьнеліхае,яношукаезнаку;інебудзедадзена
ямуазнака,акрамяазнакіЁныпрарока.
30БоякЁнабыўзнакамдляНінівіцянаў,такбудзеі
СынЧалавечыдлягэтагароду.
31Царыцапоўдняпаўстаненасудзезлюдзьміроду
гэтагаіасудзіцьіх,боянапрыйшлазкраюзямлі
паслухацьмудрасьціСаламона;івось,тутбольшыза
Саламона.
32Нінэвіцянепаўстануцьнасудзезродамгэтымі
асудзяцьяго,бояныпакаялісяпразпропаведзьЁніны;
івось,тутбольшызаЁну.
33Ніхто,запаліўшысьвечку,няставіцьяеў
патаемныммесцы,аніпадпасудзінай,аленасьвечніку,
кабтыя,хтоўваходзіць,бачылісьвятло.
34Сьвятломдляцелаёсьцьвока;таму,калівокатваё
чыстае,дыкіўсёцелатваёсьветлае;акалівокатваё
злое,дыкіцелатваёцёмнае.
35Дыксьцеражыся,кабсьвятло,якоеўтабе,нябыло
цемрай.
36Дыквось,каліўсёцелатваёбудзесьветлаеінямае
ніводнайцёмнайчасткі,дыкусёбудзесьветлае,як
сьветласьветлае.
37ІкаліЁнгаварыўгэта,адзінфарысэйпрасіўЯго
паабедацьзім;іЁн,увайшоўшы,сеў.
38Убачыўшыгэта,фарысэйздзівіўся,штоЁнне
памыўсяперадабедам.
39ІсказаўямуГасподзь:цяпервы,фарысеі,
ачышчаецезвонкукубакімісу;анутровашаепоўнае
драпежнасьцііліхадзейства.
40Неразумныя!цінетой,хтостварыўзвонку,не
стварыўіўнутранага?
41Алелепшдавайцеміласьцінузтаго,штомаеце;і
вось,усёдлявасчыстае.
42Алегоравам,фарысэі!бовыдаяцедзесяцінузмяты,
рутыіўсялякайтравы,аправасуддзеілюбоўБожую
грэбуеце;гэтатрэбабылорабіцьітагонепакідаць.
43Горавам,фарысеі!бовылюбіцепершыясядзенніў
сінагогахіпрывітаннінарынках.
44Горавам,кніжнікііфарысэі,крывадушнікі!бовы
якмагілы,якіяневідаць,ілюдзі,якіяходзяцьпаіх,не
ведаюцьпрагэта.
45

48. Лука
45ТадыадзінззаконнікаўсказаўЯмуўадказ:
Настаўнік!
46Ісказаў:Гораівам,законнікі!бовыўскладаецена
людзейцяжарыцяжкія,асамініаднымпальцамне
дакранаецесядаіх.
47Горавам!бовыбудуецемагілыпрарокам,абацькі
вашыязабілііх.
48Сапраўды,высьведчыце,штодапускаецеўчынкі
бацькоўвашых,боянызабілііх,авыбудуецеім
магілы.
49ТамуімудрасьцьБожаясказала:Япашлюдаіх
прарокаўіапосталаў,інекаторыхзьіхзаб'юцьі
перасьледуюць;
50кабкроўусіхпрарокаў,пралітаяадстварэньня
сьвету,патрабаваласяадродугэтага;
51АдкрывіАвелядакрывіЗахарыі,якізагінуўпаміж
ахвярнікаміхрамам;праўдукажувам,штогэтабудзе
спагнаназгэтагароду.
52Горавам,законнікі!бовыўзяліключпазнання:самі
вынеўвайшлі,ітым,штоўваходзілі,перашкодзілі.
53ІкаліЁнказаўімгэтае,кніжнікііфарысэіпачалі
моцнадамагацьЯгоіпадштурхоўвацьдашматчаго.
54.падпільноўваюцьягоішукаюцьшто-небудзь
злавіцьзвуснаўягоных,кабабвінаваціцьяго.
РАЗДЗЕЛ12
1Тымчасам,калісабраласянезлічонаемноства
людзей,такштоянытапталіадзінаднаго,Ёнпершза
ўсёпачаўгаварыцьсваімвучням:Сцеражыцеся
закваскіфарысэйскай,якаяёсцькрывадушнасць.
2Боняманічогазакрытага,штобневыявілася;ні
схаваны,штонебудзевядома.
3Тамуўсё,штовыказаліўцемры,будзепачутана
сьвятле;ітое,штовыказалінавухаўкаморах,будзе
абвешчананадахах.
4АЯкажувам,сябрамМаім:нябойцесятых,што
забіваюцьцелаіпасьлягэтагабольшнічоганямогуць
зрабіць.
5Алепапярэджувас,кагобаяцца:бойцесятаго,хто,
забіўшы,маеўладуўкінуцьупекла;так,кажувам:
бойцесяЯго.
6Цінепяцьвераб'ёўпрадаюццазадвагрошы,іні
адзінзіхнезабытыперадБогам?
7Алеўвасіваласынагалавеўсепалічаны.Дыкня
бойцеся:выдаражэйшыязамногіхвераб'ёў.
8Кажужвам:кожнага,хтовызнаеМянеперад
людзьмі,таговызнаеіСынЧалавечыпераданёламі
Божымі.
9АхтоадрачэццаадМянеперадлюдзьмі,адтаго
адракуццапераданёламіБожымі.
10ІкаліхтоскажаслованаСынаЧалавечага,яму
будзедаравана;
11Ікаліпрывядуцьвасусінагогі,іданачальнікаў,іда
ўладаў,нетурбуйцеся,якіштовамадказаць,абошто
сказаць.
12БоДухСьвятынавучыцьвасутуюжгадзіну,што
выпавінныгаварыць.
13Ісказаўямуадзінзграмады:Настаўнік,скажы
братумайму,кабёнпадзяліўсамноюспадчыну.
14Ісказаўяму:Чалавек,хтопаставіўМянесудзьдзёй
абодзельнікамнадвамі?
15Ісказаўім:Глядзецеісцеражыцесяпрагнасці,бо
жыццёчалавеканезалежыцьадбагаццямаёмасці.
16Ірасказаўімпрыповесьць,кажучы:уаднаго
багатагачалавекадобраўрадзілазямля;
17Іёндумаўусабе,кажучы:штомнерабіць,боня
маюкудысабрацьпладымае?
18Ісказаўён:восьштозраблю:разбурусьвірнымаеі
пабудуюбольшыя;ітудыпакладуўсепладымаеі
маёмасцьмаю.
19Іскажудушымаёй:душа!супакойся,еш,піі
весяліся.
20АлеБогсказаўяму:неразумны!гэтайноччу
забяруцьдушутваюўцябе;
21Такбываезтым,хтозьбіраескарбыдлясябе,анеў
Богабагацее.
22ІсказаўвучнямСваім:тамуікажувам:не
турбуйцесяпрадушувашу,штовамесьці;нідляцела,
уштовыапранецеся.
23Жыццёбольшаезаежу,іцелабольшаезавопратку.
24Паглядзіценакрумкачоў:янынісеюць,ніжнуць;
якіянемаюцьнікладоўкі,ніхлява;іБогкорміцьіх:
чымжавылепшыязаптушак?
25Ахтозвас,клапоцячыся,можададацьдаросту
свайгохоцьадзінлокаць?
26Дыккалівынеможацезрабіцьнайменшае,чамувы
клапоціцесяпраастатняе?
27Паглядзіценалілеі,якянырастуць:непрацуюць,не
прадуць;алеякажувам,штоСаламонваўсёйславе
сваёйнеапранаўсятак,якадназіх.
28Дыккалітраву,якаясёньняўполі,азаўтрабудзе
кінутаяўпеч,Богтакапранае,наколькібольшЁн
апраневас,малаверныя?
29Інешукайце,штовамесьцііштовампіць,іне
сумнявайцеся.
30Боўсягогэтагашукаюцьнародысвету,іАйцецваш
ведае,штовымаецепатрэбуўгэтым.
31АлелепшшукайцеВаладарстваБожага;іўсёгэта
дадасцавам.
32Нябойся,малыстатак;боАйцувашамуўпадабала
дацьвамВаладарства.
33Прадавайцемаёмасьцьсваюідавайцеміласьціну;
забяспечцесабемяхі,якіянесастарваюцца,скарбна
нябёсах,якінепрападае,дзезлодзейненабліжаеццаі
мольненішчыць.
34Бодзескарбтвой,тамбудзеісэрцатваё.
35Хайбудуцьсьцёгнывашыяаперазаныяісьветачы
гараць;
36Авыпадобныядалюдзей,якіячакаюцьгаспадара
свайго,каліёнвернеццазвяселля;каб,якпрыйдзеі
пастукае,адразуадчыніліяму.
37Дабрашчасныятыяслугі,каторыхгаспадар,
прыйшоўшы,застанечуючымі:праўдукажувам,што
ёнпадперажаццаіпасадзіцьіхзасталом,і,выйдучы,
будзеслужыцьім.
38Ікаліёнпрыйдзеўдругуювартуабоўтрэцюю
вартуізнойдзеіхтакімі,шчасьлівыяслугітыя.
39Ігэтаведайце,штокалібведаўгаспадардому,у
якуюгадзінупрыйдзезлодзей,точуваўбыіне
дазволіўбыпадкапацьдомсвой.
40Дыкбудзьцежівыгатовымі,боСынЧалавечы
прыйдзеўчас,калівынедумаеце.
46

49. Лука
41ТадыПётрсказаўЯму:Пане,ціданасгаворыш
гэтуюпрытчу,цідаўсіх?
42ІсказаўГасподзь:хтожтойверныімудрыгаспадар,
якогагаспадарпаставіцьнадсваімідамачадцамі,каб
давацьімусвойчасчасткуежы?
43Шчасьлівытойслуга,якогагаспадар,прыйшоўшы,
застане,шторобіцьтак.
44Праўдукажувам,штопаставіцьягонадусім,што
мае.
45Алекалітойслугаскажаўсэрцысваім:гаспадар
моймарудзіцьзпрыходам,іпачнебіцьслугідзяўчат,і
есці,іпіць,інапівацца;
46Прыйдзегаспадартагослугіўдзень,каліённе
чакаеяго,іўгадзіну,каліённяведае,іразьсячэяго,і
прызначыцьямудолюзьнявернымі.
47Атойслуга,яківедаўволюгаспадарасвайгоіне
падрыхтаваўсяінезрабіўпаводлеволіягонай,будзе
шматпабіты.
48Ахтоневедаўіўчыніўвартыяпакарання,будзе
малапабіты.Ботаму,камумногададзена,зтагошматі
спаганяецца,акамумногадаручана,зтагобольшага
будуцьпатрабаваць.
49Япрыйшоўпаслацьагоньназямлю;аштоябуду,
каліўжоразгарэлася?
50Алеямаюхрышчэньнемхрысьціцца;іякжамне
цяжка,пакульгэтанездзейсніцца!
51Няўжовыдумаеце,штоЯпрыйшоўдацьмірзямлі?
Якажувам,не;ахутчэйпадзел:
52Боадгэтагачасупяцёрабудуцьуаднымдоме
падзеленыя,троесупрацьдвухідвоесупрацьтрох.
53Бацькасупрацьсына,ісынсупрацьбацькі;маці
супрацьдачкі,ідачкасупрацьмаці;свякроўсупраць
нявесткісваёй,інявесткасупрацьсвякровісваёй.
54ІсказаўЁнтаксаманароду:калівыўбачыцехмару,
якаяпадымаеццаззахаду,адразукажаце:будзедождж;
ітакяноіёсць.
55Ікалівыбачыцепаўднёвывецер,кажаце:будзе
спёка;ігэтазбываецца.
56Крывадушнікі,абліччанебаізямлівыпазнаеце;але
яквынепазнаецегэтагачасу?
57Так,ічамунаватсаміпасабенесудзіце,што
справядліва?
58Калітыпойдзешзпраціўнікамтваімдасуддзі,па
дарозепастарайсявыбавіцьсябеадяго;кабённеадвёў
цябедасудзьдзі,асудзьдзянеаддаўцябеслузе,аслуга
некінуўцябеўвязьніцу.
59Кажутабе:нявыйдзешадтуль,пакульнеаддасі
апошняйлепты.
РАЗДЗЕЛ13
1Утойчаспрысутнічалінекаторыя,якіярасказаліЯму
праГалілеян,кроўякіхПілатзмяшаўзіхахвярамі.
2Ісуссказаўімуадказ:выдумаеце,штогэтыя
ГалілеянебылігрэшнікамібольшзаўсіхГалілеян,
тамуштотакпацярпелі?
3Кажувам:не,але,калінепакаецеся,усегэтакжа
загінеце.
4Аботыявасямнаццаць,наякіхупалавежаўСілаамеі
забілаіх,выдумаеце,штояныбылігрэшнікамібольш
заўсіхлюдзей,якіяжыліўЕрусаліме?
5Кажувам:не,але,калінепакаецеся,усегэтакжа
загінеце.
6Сказаўігэтуюпрытчу;Адзінчалавекмеўу
вінаграднікусваімпасаджанаесмакоўніцу;іён,
прыйшоўшы,шукаўнаімплодуінезнайшоў.
7Тадыёнсказаўвінаградарусвайговінаградніка:вось,
яўжотрыгадыпрыходжушукацьплодунагэтай
смакоўніцыінезнаходжу;навоштазямлютаўчэ?
8Ёнжасказаўямуўадказ:Пане,пакіньягоінагэты
год,пакульяабкапаюягоіабкапаюгноем.
9Ікаліянопрынясеплод,тодобра;акаліне,топотым
ссячыяго.
10Інавучаўуаднойзсінагогусуботу.
11Івось,былажанчына,якаявасемнаццацьгадоўмела
духанемачы,ібыласкурчана,ініякнемаглападняцца.
12Ісус,убачыўшыяе,паклікаўяеісказаўёй:жанчына,
тывызваленаяаднемачытваёй.
13Іўсклаўнаяерукі,іянаадразувыпрасталасяістала
славіцьБога.
14Іадказаўначальніксінагогізабурэннемзатое,што
Езусаздаравіўусуботу,ісказаўнароду:ёсцьшэсць
дзён,уякіятрэбапрацаваць;суботнідзень.
15ТадыГасподзьсказаўямуўадказ:Крывадушнік!
16Ігэтуюжанчыну,дачкуАбрагама,якуюсатана
зьвязаўвосьужовасемнаццацьгадоў,цінятрэбабыло
вызваліцьадпутаўгэтыхудзеньсуботні?
17Ікаліёнсказаўгэта,усеягопраціўнікібылі
засаромленыя,іўвесьнародузрадаваўсязусіхслаўных
дзеяў,якіяёнзрабіў.
18ТадыЁнсказаў:дачагопадобнаЦарстваБожае?і
дачагомнепрыпадабняцца?
19Янопадобнадагарчычнагазерня,якоечалавекузяў
ікінуўусадзесваім;іяновырасла,івыраслаўвялікае
дрэва;іптушкінябесныясялілісянагалінахяго.
20Ізноўсказаў:дачагопараўнаюВаладарстваБожае?
21Гэтападобнадазакваскі,якуюжанчынаўзялаі
паклалаўтрымерымукі,пакульусёнеўкісне.
22ІпраходзіўЁнпразгарадыівёскі,навучаючыі
ідучыўЕрусалім.
23ТадынехтасказаўЯму:Госпадзе,цімалатых,што
збаўляюцца?Ісказаўім:
24Імкнецесяўвайсьціцесныміваротамі;бо,кажувам,
многіябудуцьшукацьувайсьціінязмогуць.
25Калігаспадардомуўстанеізачыніцьдзьверы,івы,
стоячызнадворку,пачнецестукацьудзьверыіказаць:
Госпадзе,Госпадзе,адчынінам!іёнскажавамуадказ:
няведаювас,адкульвы;
26Тадыпачнецеказаць:мыелііпіліперадТабою,іна
вуліцахнашыхнавучаўТы.
27АлеЁнскажа:кажувам,няведаювас,адкульвы;
адыдзецеадМянеўсе,хточыніцьбеззаконьне.
28Тамбудзеплачіскрыгатзубоў,каліўбачыце
Абрагама,іІсаака,іЯкуба,іўсіхпрарокаўуЦарстве
Божым,асябевыгнаныхвон.
29Іпрыйдуцьзусходу,іззахаду,ізпоўначы,із
поўдня,ісядуцьзастолуЦарствеБожым.
30Івось,ёсьцьапошнія,якіябудуцьпершымі,іёсьць
першыя,якіябудуцьапошнімі.
31Утойдзеньпрыйшлінекаторыязфарысэяўісказалі
Яму:выйдзііідзіадсюль,боІрадхочацябезабіць.
47

50. Лука
32Ісказаўім:Ідзіцеіскажэцегэтайлісе:вось,я
выганяюдэманаўілечусённяізаўтра,анатрэцідзень
будудасканалы.
33Алемнетрэбаісьцісёньня,ізаўтра,іпасьлязаўтра,
боняможабыць,кабпрарокзагінуўзьЕрусаліма.
34Ерусаліме,Ерусаліме,штозабіваешпрарокаўі
пабіваешкамяняміпасланыхдацябе!колькіразоў
хацеўЯсабрацьдзяцейтваіх,яккурыцаптушанят
сваіхпадкрылы,івынезахацелі!
35Вось,пакідаеццавамдомвашпусты;іпраўдукажу
вам:выняўбачыцеМяне,пакульнепрыйдзечас,калі
скажаце:дабраславёнытой,хтоідзеўімяГоспада.
РАЗДЗЕЛ14
1Істалася,каліЁнувайшоўудомаднагозгалоўных
фарысеяўесьціхлебаўсуботу,янысачылізаІм.
2Івось,перадімбыўчалавекхворынавадзянку.
3І,адказваючы,Езуссказаўзаконнікаміфарысэям:ці
дазволеналячыцьусуботу?
4Іянымаўчалі.Іўзяўшыяго,ёнацаліўягоіадпусьціў;
5Ісказаўімуадказ:укагозвасасёлабовол,упаўшы
ўяму,невыцягнеягоадразуўсуботу?
6Інемагліадказацьямунагэта.
7Іёнвыклаўпрытчузапрошаным,каліадзначыў,як
янывыбіралігалоўныяпакоі;кажучыім,
8Каліхтопаклічацябенавясельле,несядайнасамым
верхнімпакоі;каббольшпаважанагачалавека,чымты,
непаклікаўён;
9Ітой,хтозаклікаўцябеіяго,прыйсьціісказацьтабе:
саступімесцагэтаму;ітыпачынаешзсорамамзаймаць
самыніжніпакой.
10Алекаліцябезапросяць,ідзіісядзьуапошнімпакоі;
каб,каліпрыйдзетой,хтопаклікаўцябе,сказаўтабе:
«Дружа,паднімісявышэй»,тадыбудзешпакланяцца
перадтымі,штосядзяцьзтабою.
11Бокожны,хтоўзвышаесябе,будзепаніжаны;ахто
прыніжаецца,будзеўзвышаны.
12Тадысказаўітаму,хтозапрасіўяго:каліробішабед
цівячэру,неклічнісяброўтваіх,нібратоўтваіх,ні
сваякоўтваіх,нісуседзяўбагатых;кабіцябезноўне
папрасіліінедалітабеўзнагароды.
13Акаліробішгасьціну,паклічубогіх,калекаў,
кульгавых,сьляпых;
14Ідабраславёныбудзеш;боянынемогуцьаддаць
табе,боадплаціццатабепрыўваскрэсенніправедных.
15Пачуўшыгэта,адзінзтых,штосядзелізІм,сказаў
яму:шчаслівы,хтобудзеесціхлебуВаладарстве
Божым.
16Тадысказаўяму:адзінчалавекзладзіўвялікую
вячэруіпаклікаўмногіх;
17Іпаслаўслугусвайгоўчасвячэрысказаць
запрошаным:хадзеце;боўсёгатова.
18Іўсеаднадушнапачаліапраўдвацца.Першысказаў
яму:якупіўкавалакзямліімушупайсціпаглядзець;
19Ідругісказаў:якупіўпяцьпарвалоўііду
выпрабавацьіх;
20Адругісказаў:яажаніўсяітамунемагупрыйсці.
21Іпрыйшоўтойслугаіабвясьціўгэтагаспадару
свайму.Тадыгаспадардому,разгневаўшыся,сказаў
слузесвайму:выйдзіхутчэйнавуліцыізавулкігорада
іпрывядзісюдыўбогіх,калекаў,бязвольныхісляпых.
22Ісказаўслуга:гаспадару,усёзроблена,якты
загадаў,іяшчэёсьцьмесца.
23Ісказаўгаспадарслузе:выйдзінадарогіізагародыі
прымусьіхувайсці,кабдоммойнапоўніўся.
24Бокажувам,штоніхтоззапрошаныхнепакаштуе
маёйвячэры.
25ІішлозьІммностванароду,іЁн,зьвярнуўшыся,
сказаўім:
26КаліхтопрыходзіцьдаМянеінененавідзіцьбацьку
свайго,імаці,іжонку,ідзяцей,ібратоў,ісёстраў,дыі
жыцьцясвайготаксама,няможабыцьМаімвучнем.
27ІхтонянясекрыжасвайгоіняідзезаМною,ня
можабыцьМаімвучнем.
28Бохтозвас,маючынамерпабудавацьвежу,не
сядзеранейінепалічыцьвыдаткаў,ціхапаеяму,каб
скончыцьяе?
29Кабпасьлятаго,якёнпаклаўасновуіняздолеўяе
закончыць,усе,хтобачыцьгэта,непачалі
зьдзекаваццазьяго,
30кажучы:гэтычалавекпачаўбудавацьінемог
закончыць.
31Абоякіцар,ідучынавайнусупрацьіншагацара,не
сядзеранейінепараіцца,цізможаёнздзесяцьцю
тысячамісустрэцьтаго,хтоідзенаягоздваццаццю
тысячамі?
32Іначай,пакульдругіяшчэдалёка,ёнпасылаепаслаі
жадаеўмоваўміру.
33Гэтаксамаікожнызвас,хтонеадмаўляеццаад
усяго,штомае,няможабыцьМаімвучнем.
34Соль-гэтадобра,алекалісольстраціласмак,чым
яепрыправіць?
35Ніўзямлю,ніўгнойнепрыдатны;алелюдзі
выганяюцьяго.Хтомаевушыслухаць,няхайслухае.
РАЗДЗЕЛ15
1ТадынабліжалісядаЯгоўсемытнікіігрэшнікі,каб
слухацьЯго.
2Афарысеіікніжнікінаракалі,кажучы:Ёнпрымае
грэшнікаўіесцьзімі.
3Ісказаўімгэтуюпрытчу,кажучы:
4Хтозвас,маючыстоавечакістраціўшыаднузіх,не
пакінедзевяностадзевяціўпустыніінепойдзеза
згубленаю,пакульнезнойдзеяе?
5І,знайшоўшы,кладзенаплечысвае,радуючыся.
6І,прыйшоўшыдадому,ёнсклікаесяброўісуседзяў,
кажучыім:цешцесясамною;боязнайшоўсваю
авечку,якаязгубілася.
7Кажувам,штогэтаксамабольшрадасьцібудзеў
небезаднагогрэшніка,якікаецца,чымздзевяноста
дзевяціправеднікаў,якіянемаюцьпатрэбыў
пакаяньні.
8Альбоякаяжанчына,маючыдзесяцьсрэбранікаў,
калізгубіцьаднусрэбраніку,незапаліцьсьвечкііня
падмяцехаты,інебудзешукацьстаранна,пакульня
знойдзе?
9І,знайшоўшы,склікаесябровакісуседакікажа:
цешцесясамною;боязнайшоўкавалак,якізгубіў.
10Падобна,кажувам,бываерадасьцьуанёлаўБожых
зааднагогрэшніка,якікаецца.
11Ісказаўён:уаднагочалавекабылодвасыны;
48

51. Лука
12Ісказаўмалодшызіхбацькусвайму:ойча,даймне
часткумаёмасьці,якаяналежыцьмне.Іпадзяліўім
маёмасьцьсваю.
13Празьнекалькідзёнмалодшысын,сабраўшыўсё,
выправіўсяўдалёкуюкраінуірастраціўтаммаёмасьць
сваю,жывучыраспусна.
14Ікаліёнусёпатраціў,настаўвялікіголадутой
зямлі;іпачаўсяўнястачы.
15Іёнпайшоўідалучыўсядааднагограмадзянінатой
краіны;іпаслаўягонасваепаліпасьвіцьсьвіней.
16Іхацеўённапоўніцьчэравасваёлушпіннем,якое
елісвінні,аленіхтонедаўяму.
17І,прыйшоўшыўсябе,ёнсказаў:Колькінаймітаўу
бацькімайгомаюцьлішакхлеба,аяпаміраюзголаду!
18Устануіпайдудабацькімайгоіскажуяму:Ойча,я
зграшыўсупрацьнебаіперадтабою,
19Іяўжоневартыназываццасынамтваім;прымі
мянедалікунаймітаўтваіх.
20Іўстаўёніпрыйшоўдабацькісвайго.Алекаліён
быўяшчэдалёка,бацькаягоўбачыўяго,ізлітаваўся,і
пабег,іўпаўямунашыю,іпацалаваўяго.
21Сынжасказаўяму:Ойча,язграшыўсупроцьнебаі
перадтабоюіўжоневартызваццасынамтваім.
22Алебацькасказаўслугамсваім:прынясіцелепшую
вопраткуіапраніцеяго;ідайцеямупярсцёнакнаруку
іабутакнаногі;
23іпрывядзісюдыўкормленаецяляізакаліяго;і
будземесціівесяліцца:
24Богэтысынмойбыўмёртвыіажыў;ёнпрапаўі
знайшоўся.Іпачаліянывесяліцца.
25Старэйшысынягоныбыўуполі;ікаліёнпадышоўі
наблізіўсядадому,пачуўмузыкуітанцы.
26І,паклікаўшыаднагосаслуг,спытаўся,штогэта
значыць.
27Ёнжасказаўяму:браттвойпрыйшоў;ібацькатвой
закалоўадкормленаецяля,бопрыняўягоцэлым.
28Ёнразгневаўсяінехацеўувайсці;івыйшаўшы
бацькаягоны,прасіўяго.
29Ёнжа,адказваючы,сказаўбацькусвайму:вось,
столькігадоўяслужутабеініколінепераступіўзагаду
твайго,алетыніколінедаўмнеказьляня,кабя
павесяліўсязсябрамімаімі;
30Алеяктольківярнуўсягэтысынтвой,якіаб'еў
маёмасьцьтваюзблудніцамі,тызакалоладляяго
адкормленаецяля.
31Ісказаўяму:сыне,тызаўсёдысамною,іўсё,што
маю,тваё.
32Весяліццаівесяліццаналежала,богэтыбраттвой
быўмёртвыіажыў;іпрапаў,ізнайшоўся.
РАЗДЗЕЛ16
1ІсказаўЁнтаксамасваімвучням:Быўадзінбагаты
чалавек,якімеўэканома;іабвінаваціліягоўтым,што
ёнрастраціўмаёмасьцьсваю.
2І,паклікаўшыяго,сказаўяму:якгэтаячуюпрацябе?
дайсправаздачузагаспадарствасваё;ботыбольшне
можашбыцьаканомам.
3Тадыэканомсказаўсамсабе:штомнерабіць?бо
гаспадармойадбіраеўмянегаспадарства:янемагу
капаць;прасіцьсаромеюся.
4Явырашыў,шторабіць,кабяныпрынялімянеўсвае
дамы,калібудуадхіленыадгаспадарства.
5Іпаклікаўёнкожнагаздаўжнікоўгаспадарасвайгоі
сказаўпершаму:колькітывіненгаспадарумайму?
6Ёнсказаў:стомералею.Ёнжасказаўяму:вазьмі
распіскутваю,сядзьхутчэйінапішыпяцьдзесят.
7Тадысказаўіншаму:атыкольківінен?Ёнсказаў:сто
мерпшаніцы.Ёнжасказаўяму:вазьмірахунактваюі
напішывосемдзесят.
8Іпахваліўгаспадарняправеднагагаспадаразатое,
штоёнучыніўразумна:бодзецігэтагасьветуўсваім
пакаленьнімудрэйшыязасыноўсьвятла.
9АЯкажувам:набывайцесабесяброўзбагацця
няправеднага;каб,калівыпацерпіце,яныпрынялівас
увечныяселішчы.
10Верныўнайменшыміўмногімверны,а
несправядлівыўмалыміўмногімнесправядлівы.
11Дыквось,калівынябыліверныяўняправедным
багацьці,хтодаверыцьвамсапраўднаебагацьце?
12Ікалівынябыліверныяўчужым,хтодасьцьвам
вашае?
13Ніякіслуганяможаслужыцьдвумгаспадарам:бо
альбоаднагобудзененавідзець,адругогалюбіць;
інакшёнбудзетрымаццааднаго,адругімпагарджаць.
НеможацеслужыцьБогуімамоне.
14Чуліўсёгэтаіфарысеі,якіябылісквапныя,і
насьмяялісязьЯго.
15Ісказаўім:выапраўдваецесяперадлюдзьмі;алеБог
ведаесэрцывашыя,ботое,штовысокашануеццаў
людзей,ёсцьагідаўвачахБога.
16ЗаконіпрарокібылідаЯна;зтагочасу
абвяшчаеццаВаладарстваБожае,ікожныімкнеццада
яго.
17Ілягчэйнебуізямліпрамінуць,чымаднойрысцыў
законе.
18Кожны,хторазводзіццазжонкаюсваёюіажэніцца
зіншай,тойчужаложнічае;
19Быўадзінбагатычалавек,якіапранаўсяўпурпуруі
тонківісонікожныдзеньхарчаваўсяраскошна.
20БыўжаадзінжабракнаімяЛазар,якіляжаўкаля
брамыягонай,увесьуранах,
21Іжадаючынасыціццакрошкамі,якіяпадалісастала
багатага,алеісабакіпрыходзіліілізаліязвыягоныя.
22Істалася,штожабракпамёрібыўаднесеныанёламі
наўлоннеАбрагама;памёрібагатычалавек,іяго
пахавалі;
23Іўпекле,будучыўмуках,падняўвочысваеі
ўбачыўздалёкАбрагамаіЛазаранаўлонніягоным.
24Ізакрычаўёнісказаў:ОйчаАўрааме,зьлітуйсянада
мноюіпашліЛазара,кабёнабмачыўкончыкпальца
свайгоўвадзеіастудзіўязыкмой;боямучусяўгэтым
полымі.
25АлеАбрагамсказаў:сыне,памятай,штотыатрымаў
ужыцьцітваімдаброты,аЛазартаксамаліхі;але
цяперёнсуцяшаецца,атымучышся.
26Іакрамяўсягогэтага,паміжнамііваміўсталяваная
прорвавялікая,такштотыя,хтохочаперайсьціадсюль
давас,нямогуць;іянынемогуцьпрайсціданас,што
прыйдзеадтуль.
27Тадыёнсказаў:прашуцябе,ойча,кабтыпаслаўяго
ўдомбацькімайго.
49

52. Лука
28Боўмянепяцьбратоў;кабЁнзасведчыўім,кабі
янынепрыйшліўгэтаемесцапакут.
29Абрагамкажаяму:янымаюцьМайсеяіпрарокаў;
хайпачуюцьіх.
30Ёнсказаў:не,ойчаАбрагаме,алекаліхтопрыйдзе
даіхзмёртвых,яныпакаюцца.
31Ёнжасказаўяму:каліняслухаюцьМайсеяі
прарокаў,дыкнаватнехтаўваскрэснезмёртвыхне
павераць.
РАЗДЗЕЛ17
1ТадысказаўвучнямСваім:немагчыма,кабне
прыйшліспакусы;алегоратаму,празкагояны
прыходзяць!
2Лепейбылобяму,кабпавесіліямужорнынашыюі
кінуліягоўмора,чымкабёнспакусіўаднагозмалых
гэтых.
3Глядзеценасябе:калісаграшыцьсупроцьцябебрат
твой,дакарайяго;ікаліпакаецца,даруйяму.
4Ікаліёнсаграшыцьсупроцьцябесемразоўнадзеньі
семразоўнадзеньзьвернеццадацябе,кажучы:каюся;
тыпрабачяму.
5ІсказаліапосталыГоспаду:памножынашуверу.
6ІсказаўГасподзь:калібвымеліверузгарчычнае
зернеісказалібгэтамуяварніку:вырвісязкоранемі
перасадзісяўморы;іянопавіннавасслухацца.
7Алехтозвас,маючыслугу,якіарэабопасе,скажа
яму,каліёнвернеццазполя:ідзі,сядайзастол?
8Інялепейскажаяму:прыгатуймнепавячэраць,і
падпяразайся,іслужымне,пакульнепаеміненап'юся;
апаслябудзешесцііпіць?
9Цідзякуеёнслузетаму,штовыканаўзагаданаеяму?
Янелічу.
10Таківы,калівыканаецеўсё,штозагаданавам,
кажыце:мынікчэмныяслугі:мызрабілітое,што
павінныбылізрабіць.
11Істалася,каліЁнішоўуЕрусалім,праходзіўпраз
СамарыюіГалілею.
12Ікаліёнуваходзіўуадносяло,сустрэліягодзесяць
чалавекпракажоных,якіястаялізводдаль.
13Іяныпадняліголассвойісказалі:ІсусеНастаўнік,
зьмілуйсянаднамі.
14І,убачыўшыіх,сказаўім:ідзеце,пакажыцеся
сьвятарам.Істалася,што,ідучы,ачысьціліся.
15Іадзінзіх,убачыўшы,штоачуняў,павярнуўсяі
моцнымголасамуславіўБога,
16ІўпаўтварамданогЯгоных,дзякуючыЯму;аён
быўСамаранін.
17Ісуссказаўуадказ:цінядзесяцьачысьціліся?але
дзедзевяць?
18Няматакіх,штовярнуліся,кабаддацьславуБогу,
акрамягэтагапрыхадня.
19Ісказаўяму:устань,ідзі;вератваявыратавалацябе.
20ІкаліфарысеіспыталісяўЯго,каліпрыйдзе
ВаладарстваБожае,Ён,адказваючыім,сказаў:
ВаладарстваБожаенепрыходзіцьнезаўважна;
21Іняскажуць:восьтут!ці,восьтам!бовось,
ВаладарстваБожаеўнутрывас.
22ІсказаўвучнямСваім:прыйдуцьдні,калізахочаце
ўбачыцьадзінздзёнСынаЧалавечага,інеўбачыце.
23Іскажуцьвам:глядзіцетут;цівосьглядзіце:не
ідзіцезаіміінеідзіцезаімі.
24Боякмаланка,штобліснезаднагокраюпаднебам,
зьзяедадругогакраюпаднебам;такімбудзеіСын
Чалавечыўсвойдзень.
25Алепершёнпавіненшматвыцерпецьібыць
адкінутымродамгэтым.
26ІякбылоўдніНоя,такбудзеіўдніСына
Чалавечага.
27Яныелі,пілі,жаніліся,выходзілізамуждатагодня,
каліНойувайшоўукаўчэг,іпрыйшоўпатопі
зьнішчыўусіх.
28Гэтаксама,якбылоўдніЛота;яныелі,яныпілі,
яныкуплялі,яныпрадавалі,янысадзілі,яныбудавалі;
29Алеўтойдзень,каліЛотвыйшаўзСадомы,пайшоў
дожджзнебаагнёмісеркайізьнішчыўусіх.
30Такбудзеіўтойдзень,калізьявіццаСынЧалавечы.
31Утойдзень,хтобудзенадаху,арэчыягоныяў
доме,няхайнеспускаеццаўзяцьіх;іхтоўполі,
таксаманяхайневяртаеццаназад.
32УспомніжонкуЛотаву.
33Хтобудзестараццаўратавацьдушусваю,страціць
яе;ахтостраціцьжыццёсваё,захаваеяго.
34Кажувам:утуюночбудуцьдвоенааднымложку;
аднаговозьмуць,адругогапакінуць.
35Дзвебудуцьмалоцьразам;адзінбудзеўзяты,адругі
пакінуты.
36Двачалавекібудуцьуполі;адзінбудзеўзяты,а
другіпакінуты.
37ЯныжсказаліЯмуўадказ:дзе,Госпадзе?Ісказаў
ім:дзебудзецела,таміарлызбяруцца.
РАЗДЗЕЛ18
1Ісказаўімпрытчупратое,штолюдзіпавінны
заўсёдымаліццаінемаркоціцца;
2кажучы:Быўуаднымгорадзесуддзя,якіБогане
баяўсяілюдзейнезважаў.
3Ібылаўтымгорадзеаднаўдава;іянападышладаяго,
кажучы:адпомсцімнепраціўнікумайму.
4Іённехацеўнекаторычас,алепотымсказаўсамсабе:
хацяяБоганебаюсяілюдзейнелічу;
5Але,паколькігэтаяўдавадакучаемне,яадпомшчуза
яе,кабянанястомнапрыходзіламне.
6ІсказаўГасподзь:слухайце,штокажаняправедны
судзьдзя.
7ІхібаБогнеадпомсьціцьзавыбраныхСваіх,якія
клічуцьдаЯгодзеньіноч,хоцьімарудзіцьнаіх?
8Кажувам,штохуткаадпомсьціцьім.АлеСын
Чалавечы,каліпрыйдзе,цізнойдзеверуназямлі?
9ІсказаўЁнгэтуюпрытчуданекаторых,якіяверыліў
сябе,штоянысправядлівыя,іпагарджалііншымі.
10Двачалавекіўвайшліўхрампамаліцца;адзін
фарысей,адругімытнік.
11Фарысэй,стоячы,такмаліўсясамусабе:Божа,
дзякуюТабе,штоянетакі,якіншыялюдзі:рабаўнікі,
несправядлівыя,пералюбнікіабоякгэтымытнік.
12Япашчудваразынатыдзень,даюдзесяцінузусяго,
штомае.
13Амытнік,стоячыводдаль,нехацеўнаватвачэй
падняцьданеба,алебіўсябеўгрудзі,кажучы:Божа,
будзьміласэрныдамянегрэшнага!
50

53. Лука
14Кажувам,штогэтыпайшоўудомсвойапраўданы,а
нетой;ахтопрыніжаецца,будзеўзвышаны.
15ПрыносілідаЯгоінемаўлят,кабЁндакрануўсяда
іх;
16АлеІсус,паклікаўшыіх,сказаў:пусьціцедзяцей
прыходзіцьдаМянеінезабараняйцеім,ботакіх
належыцьВаладарстваБожае.
17Сапраўдыкажувам:хтонепрымеВаладарства
Божага,якдзіця,тойнеўвойдзеўяго.
18ІспытаўсяўЯгоадзінначальнік,кажучы:Настаўнік
добры,штомнерабіць,кабатрымацьжыццёвечнае?
19Ісусжасказаўяму:штотыназываешМянедобрым?
ніхтонедобры,акрамяаднаго,гэтазначыцьБога.
20Тыведаешзапаведзі:нечужаложнічай,незабівай,
некрадзі,несведчыілжыва,шануйбацькутвайгоі
мацітваю.
21Ёнсказаў:усёгэтаязахаваўзмаладосьцімаёй.
22Ісус,пачуўшыгэта,сказаўяму:яшчэаднаготабене
хапае:прадайусё,штомаеш,іраздайубогім,ібудзеш
мецьскарбунебе;іпрыходзьіідзізаМною.
23І,пачуўшыгэта,ёнвельмізасмуціўся,бобыўвельмі
багаты.
24Ісус,убачыўшы,штоёнвельмізасмучаны,сказаў:
якцяжкатым,хтомаебагацьце,увайсьціў
ВаладарстваБожае!
25Болягчэйвярблюдупрайсціпразвушкаіголкі,чым
багатамуўвайсціўВаладарстваБожае.
26Тыя,шточулі,сказалі:хтожможавыратавацца?
27Ісказаў:немагчымаелюдзяммагчымаБогу.
28ТадыПётрсказаў:вось,мыпакінуліўсёіпайшліза
Табою.
29Ісказаўім:праўдукажувам:няманікога,хто
пакінуўбыдом,абобацькоў,абобратоў,абожонку,
абодзяцейдзеляВаладарстваБожага,
30Якінеатрымаезначнаболейуцяперашнічас,аў
будучымсвецежыццёвечнае.
31ТадыЁнузяўдванаццацёхісказаўім:вось,мы
ўзыходзімуЕрусалім,ізбудзеццаўсё,штонапісана
прарокаміпраСынаЧалавечага.
32Боёнбудзевыдадзеныязычнікам,ізьдзекавацца
будуць,ізьняважлівазьдзекавацца,іаплёўвацьяго;
33Ібічуюцьягоізаб'юць,інатрэцідзеньуваскрэсьне.
34Іянынічогазгэтаганезразумелі,ігэтаесловабыло
схаванаадіх,іяныневедалі,штогаварылася.
35Істалася,каліЁннабліжаўсядаЕрыхона,адзін
сьляпысядзеўпрыдарозеіжабраваў.
36І,пачуўшы,штонародпраходзіцьміма,спытаўся,
штогэтазначыць.
37Ісказаліяму,штоІсусзНазарэтапраходзіцьміма.
38Ізакрычаў,кажучы:Ісусе,СынеДавідаў,зьмілуйся
надамною!
39Тыя,штоішлінаперадзе,забараняліяму,кабён
маўчаў;
40Ісус,стаўшы,загадаўпрывесьціягодасябе;і,
падышоўшы,спытаўсяўяго:
41кажучы:штохочаш,кабязрабіўтабе?Ісказаў:
Госпадзе,кабястаўбачыць.
42Ісусжасказаўяму:станьвідушчым;вератвая
ўратавалацябе.
43Іёнадразустаўбачыць,іпайшоўзаІм,славячы
Бога;іўвесьнарод,убачыўшыгэта,узнёсхвалуБогу.
РАЗДЗЕЛ19
1ІўвайшоўІсусіпрайшоўпразЕрыхон.
2Івось,быўчалавекнаімяЗакхей,якібыўгалоўным
сяродмытнікаў,ібыўёнбагаты.
3ІшукаўёнІсуса,ХтоЁнтакі;інемогдляпрэсы,
тамуштоёнбыўмаленькагаросту.
4Іён,забегшынаперадзе,залезнасыкамору,каб
убачыцьЯго,ботойпавіненбыўпрайсьцітойдарогай.
5Іпрыйшоўшынатоемесца,Езуспадняўвочыі,
убачыўшыяго,сказаўяму:Закхей,хутчэйспусціся;бо
сёньнямнетрэбазастаццаўтваімдоме.
6Ёнпасьпяшаўся,зышоўіпрыняўягозрадасьцю.
7І,убачыўшыгэта,усенаракалі,кажучы,штоЁн
зайшоўугосьцідачалавекагрэшнага.
8ІўстаўЗакхейісказаўГоспаду;Вось,Госпадзе,
паловумаёмасьцімаёйяаддаюўбогім;ікаліяшто-
небудзьадабраўукаго-небудзьпразілжывае
абвінавачванне,явяртаюямуўчатырыразы.
9ІсказаўямуІсус:сёньняпрыйшловыратаваньнеў
гэтыдом,боіёнсынАбрагама.
10БоСынЧалавечыпрыйшоўадшукацьізбавіць
загінулае.
11Ікаліяныпачулігэта,Ёндадаўірасказаўпрытчу,
бобыўблізкаЕрусалімаіяныдумалі,штокаралеўства
Божаепавіннааб'явіццаадразу.
12Ёнжасказаў:адзіншляхетныпайшоўудалёкую
краіну,кабатрымацьсабекаралеўстваівярнуцца.
13Іпаклікаўёндзесяцьсваіхслугідаўімдзесяць
фунтаў,ісказаўім:займайце,пакульянепрыйду.
14Алеграмадзянеягоныяненавідзеліягоіпаслаліза
ім,кажучы:няхочам,кабгэтычалавекваладарыўнад
намі.
15Істалася,штокаліёнвярнуўся,атрымаўшы
каралеўства,тадыёнзагадаўпаклікацьдасябегэтых
слуг,якімёндаўгрошы,кабёнмогдаведацца,колькі
кожнычалавекнабыўнагандлі.
16Тадыпрыйшоўпершыісказаў:гаспадару!тваяміна
прынесладзесяцьмін.
17Ёнжасказаўяму:добра,слугадобры!
18Прыйшоўдругіісказаў:гаспадару!тваяміна
прынеслапяцьмін.
19Сказаўіяму:ітыбудзьнадпяццюгарадамі.
20Ідругіпрыйшоўісказаў:«Госпадзе,восьтвая
фунта,якуюязахаваўусурвэтцы.
21Боябаяўсяцябе,ботычалавексуровы:бярэштое,
чагонепаклаў,іжнештое,чагонесеяў.
22Ікажаяму:вуснамітваімібудусудзіцьцябе,ліхі
слуга.Тыведаў,штоячалавекжорсткі,бярутое,чаго
непаклаў,іжнутое,чагонесеяў.
23Чамужтынеаддаўсрэбрамайгоўбанк,кабя,
прыйшоўшы,запатрабаваўсваёзліхваю?
24Ісказаўтым,штостаяліпобач:вазьміцеўягофунті
дайцетаму,хтомаедзесяцьфунтаў.
25(ЯнысказаліЯму:Госпадзе,уягодзесяцьмін.)
26Бокажувам,штокожнаму,хтомае,дадзенабудзе;а
ўтаго,хтонямае,адымеццаітое,штомае.
27Алеворагаўмаіх,якіянежадалі,кабяваладарыў
надімі,прывядзіцесюдыізабіцеперадамною.
28І,сказаўшыгэта,Ёнпайшоўнаперадзе,узыходзячы
ўЕрусалім.
51

54. Лука
29Істалася,каліЁннаблізіўсядаВіфагіііБэтаніі,да
гары,называнайАліўнай,паслаўдвухзвучняўСваіх,
30кажучы:ідзецеўсяло,штоперадвамі;уякую,
увайшоўшы,знойдзецепрывязанаеасьля,наякоеяшчэ
ніхтонесядаў;адвяжыцеягоіпрынясіцесюды.
31Ікаліхтоспытаеўвас:навоштаадвязваецеяго?так
скажыцеяму:боёнпатрэбныГоспаду.
32Іпасланыяпайшліізнайшлі,якЁнсказаўім.
33Ікаліяныадвязваліасьля,гаспадарыягосказаліім:
навоштавыадвязваецеасьля?
34Янысказалі:ёнпатрэбенГоспаду.
35ІпрывяліягодаІсусаі,паклаўшывопраткусваюна
асьляня,пасадзілінаягоІсуса.
36ІкаліЁнішоў,яныпасьцілалівопраткусваюна
дарозе.
37Ікаліённаблізіўся,ужодаспускузгарыАліўнай,
увесьнатоўпвучняўпачаўрадаваццаігучнымголасам
славіцьБогазаўсецуды,якіяяныбачылі;
38кажучы:дабраславёныЦар,якіідзеўімяГасподняе:
супакойнанебеіславаўвышынях!
39АнекаторыяфарысэізнародусказаліЯму:
Настаўнік,забаранівучнямТваім.
40Ёнжасказаўімуадказ:«Кажувам,штокалібяны
маўчалі,камяніадразубзакрычалі».
41І,наблізіўшыся,убачыўгорадізаплакаўнадім,
42Кажучы:калібітыхоцьугэтытвойдзеньведаў,
штодлямірутвайго!алецяперянысхаваныадвачэй
тваіх.
43Бопрыйдуцьнацябедні,каліворагітваеабкладуць
цябеакопаміабступяцьцябе,ібудуцьтрымацьцябез
усіхбакоў,
44Іпаваліцьцябеззямлёюідзяцейтваіхутабе;іне
пакінуцьутабекаменянакамені;боТыняведаўчасу
наведваньняТвайго.
45Іўвайшоўшыўсьвятыню,пачаўвыганяцьтых,што
прадаваліўёй,ітых,штокуплялі;
46Кажучыім:напісана:домМойёсьцьдоммалітвы,а
вызрабілізьягологаваразбойнікаў.
47Івучыўкожныдзеньусьвятыні.Але
першасьвятарыікніжнікііправадырынародушукалі
загубіцьЯго,
48Інемаглізнайсці,шторабіць,боўвесьнародбыў
вельміўважлівы,слухаючыяго.
РАЗДЗЕЛ20
1Істалася,штоўадзінзтыхдзён,каліЁнвучыўнарод
усьвятынііабвяшчаўЭвангельле,напаткаліЯго
першасьвятарыікніжнікісастарэйшынамі,
2Іпрамовіўдаяго,кажучы:скажынам,якоюўладаю
Тыгэтаробіш?ціхтодаўтабегэтуюўладу?
3Ёнжасказаўімуадказ:спытаюсяіЯўвасабадным;
іадкажымне:
4ХрышчэннеЯнавабылознеба,ціадлюдзей?
5Іяныразважаліміжсабою,кажучы:каліскажам:зь
неба;ёнскажа:чамужвынепаверыліяму?
6Алекаліскажам:адлюдзей;увесьнародбудзе
каменавацьнас,боперакананы,штоЯнбыўпрарокам.
7Яныадказалі,штонямогуцьсказаць,адкульгэта.
8Ісусжасказаўім:іЯнескажувам,якоюўладаюгэта
раблю.
9ТадыЁнпачаўгаварыцьнародугэтупрытчу;Адзін
чалавекпасадзіўвінаграднікіаддаўяговінаградарам,і
адышоўудалёкуюкраінунадоўгічас.
10Іўсвойчаспаслаўёнслугудавінаградараў,кабтыя
даліямупладоўзьвінаградніку;алевінаградары,
зьбіўшыяго,адаслалінізчым.
11Ізноўпаслаўдругогаслугу;іяготаксамапабілі,і
зняважылі,іадаслалінізчым.
12Ізноўпаслаўтрэцяга,іянытаксамапараніліягоі
выкінулі.
13Тадысказаўгаспадарвінаградніку:штомнерабіць?
Япашлюсынамайголюбімага:можабыць,яны
ўшануюцьяго,каліўбачацьяго.
14Алевінаградары,убачыўшыяго,разважаліпаміж
сабою,кажучы:гэтаспадкаемца;хадзем,заб'емяго,
кабспадчынабыланаша.
15Івыгналіягозвінаграднікаізабілі.Дыкштозробіць
імгаспадарвінаградніка?
16Ёнпрыйдзеізьнішчыцьвінаградараўгэтых,а
вінаграднікаддасьцьіншым.Аяны,пачуўшы,сказалі:
крыйБожа.
17ІЁн,зірнуўшынаіх,сказаў:штожгэтанапісана:
камень,якіадкінулібудаўнікі,тойстаўсягалавойвугла?
18Хтоўпадзенатойкамень,тойразаб'ецца;анакаго
яноўпадзе,тагосатрэўпарашок.
19Іпершасьвятарыікніжнікішукаліўтуюжгадзіну
налажыцьнаЯгорукі;ібаялісянароду,бозразумелі,
штопраіхЁнсказаўгэтуюпрытчу.
20Іянысачылізаіміпаслалішпіёнаў,якіяўдавалі
сябеправеднымілюдзьмі,кабзлавіцьягонасловах,
кабвыдацьягоўладзеіўладзеправіцеля.
21ІспыталісяўЯго,кажучы:Настаўнік,мыведаем,
штоТыслушнагаворышівучыш,інепрымаешасобу
нікога,алепраўдзівашляхуБожамувучыш.
22Цідазволенанамдавацьданінуцэзару,ціне?
23АлеЁн,зразумеўшыхітрасьцьіхнюю,сказаўім:
штоспакушаецеМяне?
24Пакажымнекапейку.Чыягэтавыяваінадпіс?Яны
сказаліўадказ:кесарава.
25Ісказаўім:аддайцекесаравацэзару,аБожаеБогу.
26ІнемаглісхапіцьсловаЯгонагапераднародам,і,
зьдзівіўшысяадказуЯгонаму,маўчалі.
27ТадыпрыйшлідаЯгонекаторыязсадукеяў,якія
адмаўляюць,штоёсцьуваскрасенне;іспыталісяўяго:
28Кажучы:Настаўнік,Майсейнапісаўнам:каліўкаго
памрэбрат,маючыжонку,іпамрэбездзяцей,няхай
братягонывозьмеягонуюжонкуіадродзіцьсемя
братусвайму.
29Ібылосембратоў:іпершы,узяўшыжонку,памёр
бездзяцей.
30Адругіўзяўяезажонку,іпамёрбязьдзетным.
31Трэціўзяўяе;таксамаісем,інепакінулідзяцейі
памерлі.
32Апошняйпамерлаіжанчына.
33Дыквось,ваўваскрасеньні,камузьіхянабудзе
жонкаю?босеммеліяезажонку.
34Ісуссказаўімуадказ:дзецігэтагасьветужэняццаі
выходзяцьзамуж;
35Атыя,штоўдастоілісяатрымацьтойсьветі
ўваскрасеньнезьмёртвых,няжэняццаіневыходзяць
замуж;
52

55. Лука
36Іпамерціўжонямогуць,бояныроўныяанёлам;і
з'яўляюццадзецьміБожымі,будучыдзецьмі
ўваскрасення.
37Аштомёртвыяўваскрасаюць,паказаўіМайсей
калякуста,каліназываеГоспадаБогамАбрагама,і
БогамІсаака,іБогамЯкуба.
38БоЁнняБогмёртвых,алежывых,боўЯгоўсе
жывыя.
39Тадынекаторыязкніжнікаўсказаліўадказ:
Настаўнік,добраТысказаў.
40Іпаслягэтагаянынеадважылісязадацьяму
ніводнагапытання.
41Ісказаўім:якяныкажуць,штоХрыстосёсьцьсын
Давідаў?
42ІсамДавідкажаўкнізепсальмаў:«сказаўГасподзь
Госпадумайму:сядзьправаручМяне,
43ПакульпакладуворагаўТваіхупадножжаногТваіх.
44ДыкДавідназываеЯгоГоспадам;якжаЁнсыняму?
45ТадыперадусімнародамЁнсказаўвучнямСваім:
46Сьцеражыцесякніжнікаў,якіяжадаюцьхадзіцьу
доўгіхвопраткахілюбяцьпрывітаньнінарынках,і
першыямесцыўсінагогах,іпершыямесцынасьвятах;
47Якіяпажыраюцьдамыўдоваўінапаказдоўга
моляцца:яныспазнаюцьбольшаеасуджэньне.
РАЗДЗЕЛ21
1Іпадняўвочыіўбачыўбагатыхлюдзей,якіякідалі
дарысваеўскарбніцу.
2Іўбачыўтаксамааднубеднуюўдаву,якаякідала
тудыдзьвелепты.
3Ёнсказаў:праўдукажувам,штогэтаябеднаяўдава
ўкінулабольшзаўсіх.
4БоўсеянызлішкусвайгопаклаліўахвярыБогу,а
яназнястачысваёйпаклалаўвесьпражытак,якімела.
5Ікалінекаторыяказаліпрахрам,якёнупрыгожаны
прыгожымікамяняміідарамі,Ёнсказаў:
6Штотычыццатаго,штовыбачыце,топрыйдуцьдні,
уякіхнезастанеццакаменянакамені,якінебудзе
разбураны.
7ІспыталісяўЯго,кажучы:Настаўнік,калігэтабудзе?
іякізнакбудзе,калігэтазбудзецца?
8Ісказаў:сьцеражыцеся,кабваснеашукалі;ічас
набліжаецца:дыкнеідзіцезаімі.
9Алекалівыпачуецеправойныіхваляваньні,не
палохайцеся,богэтапавіннаспачаткуадбыцца;але
канецнехутка.
10ТадыЁнсказаўім:паўстаненароднанарод,і
царстванацарства.
11Івялікіяземлятрусыбудуцьурозныхмесцах,і
голад,іпошасьці;ібудуцьстрашныявідыівялікія
знакізнеба.
12Алеперадусімгэтымналожуцьнавасрукіібудуць
гнаць,аддаючыўсінагогііўвязніцы,весцідакаралёўі
валадароўзаімяМаё.
13Ігэтабудзевамнасьведчаньне.
14Дыкпаклажыцеўсэрцахвашыхнеразважаць,што
адказаць:
15БоЯдамтабевусныімудрасьць,якойнязмогуць
супрацьстаяцьісупрацьстаяцьусепраціўнікітвае.
16Івыдадуцьвасібацькі,ібраты,ісваякі,ісябры;і
некаторыхзвасзаб'юць.
17ІбудзецененавідзецьвасусімізаімяМаё.
18Алеіволасзгалавывашайнепрападзе.
19Цярплівасьцювашайзахавайцедушывашыя.
20ІкалівыўбачыцеЕрусалім,акружанывойскам,
тадыведайце,штонаблізіласяспусташэньнеяго.
21Тадытыя,хтоўЮдэі,няхайуцякаюцьугоры;ітыя,
хтосяродяго,няхайвыйдуцьпрэч;ітыя,хтоўкраінах,
няхайнеўваходзяцьуіх.
22Богэтадніпомсты,кабзбылосяўсёнапісанае.
23Алегорацяжарнымікормячымгрудзьміўтыядні!
бобудзевялікаябяданазямліігнеўнанародгэты.
24Іўпадуцьадвастрыямяча,ібудуцьадведзеныў
палонваўсенароды,іЕрусалімбудзетаптаны
язычнікамі,пакульняскончаццачасыязычнікаў.
25Ібудуцьзнакінасонцы,іўмесяцы,іўзорках;іна
зямліпакутанародаўзнедаўменнем;мораіхвалі
шумяць;
26Сэрцылюдзейслабеюцьадстрахуічаканьнятаго,
штопрыйдзеназямлю,босілынябесныяпахіснуцца.
27ІтадыўбачацьСынаЧалавечага,ідучагаўвоблакуз
моцаюіславаювялікаю.
28Ікалігэтапачнезбывацца,тадыпадніміцегаловы
вашыя;бонабліжаеццаадкупленьнетваё.
29Ісказаўімпрытчу;Восьсмакоўніцаіўседрэвы;
30Каліяныцяперраспускаюцца,выбачыцеіведаеце
самі,штолетаўжоблізка.
31Таківы,каліўбачыце,штогэтазбываецца,ведайце,
штонаблізіласяВаладарстваБожае.
32Сапраўдыкажувам:немінеродгэты,пакульусёне
збудзецца.
33Небаізямляпрамінуць,алесловыМаене
прамінуць.
34Ісьцеражыцеся,кабсэрцывашыянеабцяжарыліся
абжорстваміп'янстваміклопатаміжыцьцёвымі,ікаб
дзеньтойненапаткаўвасзьнянацку.
35Боякпасткапрыйдзеённаўсіх,штожывуцьна
абліччыўсёйзямлі.
36Дыкчувайцеізаўсёдымаліцеся,кабвыўдастоіліся
пазбегнуцьусягогэтага,штомаеадбыцца,істаць
перадСынамЧалавечым.
37Аўдзеньнавучаўусьвятыні;іўначыёнвыйшаўі
спыніўсянагары,называнайАліўнай.
38ІўвесьнародзсамайраніцыпрыходзіўдаЯгоў
храм,кабпаслухацьЯго.
РАЗДЗЕЛ22
1НабліжаласясьвятаПраснакоў,якоезавеццаПасхай.
2Ішукаліпершасьвятарыікніжнікі,якбызабіцьЯго;
бобаялісянароду.
3ТадыўвайшоўсатанаўЮду,празванагаІскарыётам,
злікудванаццаці.
4І,пайшоўшы,гаварыўзпершасьвятараміі
тысячнікамі,яквыдацьЯгоім.
5Яныўзрадавалісяідамовілісядацьямугрошай.
6Іёнабяцаўішукаўвыпадку,кабвыдацьЯгоіму
адсутнасьцінароду.
7Інастаўдзеньпраснакоў,калітрэбабылозакалоць
пасху.
8ІпаслаўПятраіЯна,сказаўшы:ідзеце,прыгатуйце
намесьціпасху.
9Янысказаліяму:дзехочаш,кабмыпрыгатавалі?
53

56. Лука
10Ісказаўім:вось,калівыўваходзіцеўгорад,
сустрэневасчалавек,якінясезбанвады;ідзізаіму
дом,кудыёнувайшоў.
11Іскажацегаспадарудома:Настаўніккажатабе:дзе
пакой,дзеЯбудуесьціпасхузвучняміМаімі?
12Іёнпакажавамвялікіпакой,застаўленымэбляй:
тампадрыхтуйце.
13Яныпайшліізнайшлі,якЁнсказаўім,іпрыгатавалі
пасху.
14Ікалінадышлагадзіна,Ёнсеў,ідванаццаць
апосталаўзьІм.
15Ісказаўім:звялікайахвотайжадаўЯз'есцізвамі
гэтупасху,першчымпакутаваць.
16Бокажувам,штобольшнябудуесьціяго,пакульня
споўніццаўВаладарствеБожым.
17І,узяўшыкеліх,узнёспадзякуісказаў:вазьміцегэта
іпадзяліцепаміжсабой.
18Бокажувам,штонебудупіцьадплоду
вінаграднага,пакульнепрыйдзеВаладарстваБожае.
19І,узяўшыхлеб,узнёспадзяку,паламаўідаўім,
кажучы:гэтаёсцьЦелаМаё,якоезавасдаецца;гэта
чыніценаМаюпамяць.
20Таксамаічашупасьлявячэры,кажучы:гэтаячаша
ёсьцьновызапаветуМаёйкрыві,якаязавас
праліваецца.
21Алевосьрукатаго,хтоздраджваеМяне,самноюна
стале.
22Ісапраўды,СынЧалавечыідзе,якбыловызначана;
алегоратамучалавеку,якімЁнвыдаецца!
23Іпачаліяныпытаццаміжсабою,хтозіхпавінен
гэтазрабіць.
24Былатаксамаміжімісварка,кагозіхпалічыць
большым.
25Ісказаўім:царынародаўпануюцьнадімі;атыя,
хтодзейнічаенадімі,называюццадабрадзеямі.
26Авынятак,абольшызвасняхайбудзеякмалодшы;
ітой,хтогалоўны,яктой,хтослужыць.
27Бохтобольшы:той,хтосядзіцьзасталом,цітой,
хтослужыць?цінетой,хтосядзіцьзасталом?алея
сяродвасяктой,хтослужыць.
28Вытыя,штотрывалісамноюўспакусахмаіх.
29ІЯўказваювамцарства,якАйцецМойпрызначыў
Мне;
30кабвыелііпілізасталоммаімукаралеўствемаімі
сядзелінатронах,судзячыдванаццацьплямёнаў
Ізраілевых.
31ІсказаўГасподзь:Сымоне,Сымоне!
32АлеЯмаліўсязацябе,кабнеслабелавератвая;і
калітынавернешся,умацуйбратоўтваіх.
33Ёнжасказаўяму:Госпадзе,ягатовыісьцізтабоюі
ўвязьніцу,інасьмерць.
34Ёнжасказаў:кажутабе,Пётр,непрапяепевень
сёння,першчымтытройчыадрачэшся,штоведаеш
Мяне.
35Ісказаўім:каліЯпасылаўвасбезкашалька,без
сумкііабутку,цінехапілавамчаго?Аянысказалі:
нічога.
36Тадыёнсказаўім:алецяпер,хтомаекашалёк,
няхайвозьмеяго,таксамаіторбу;ахтонямаемеча,
няхайпрадаеадзеньнесваёікупляеяго.
37Бокажувам,штопавіннаяшчэздзейсніццанамне
гэтаенапісанае:«Ідазлачынцаўзалічаны»,ботое,што
датычыцьмяне,маеканец.
38Янысказалі:«Госпадзе,восьтутдвамячы».Ісказаў
ім:дастаткова.
39І,выйшаўшы,пайшоў,якзвычайна,нагару
Аліўную;івучніЯгоныятаксамапайшлізаІм.
40І,апынуўшысянамесцы,сказаўім:Маліцеся,кабне
ўпасьціўспакусу.
41Іадышоўадіх,яккінулікамень,і,укленчыўшы,
маліўся,
42кажучы:Ойча,каліхочаш,пранясігэтыкеліхміма
Мяне;
43Із'явіўсяямуанёлзнебаіўмацоўваўяго.
44І,будучыўпакутах,ёнмаліўсябольшстаранна,і
потягобыў,яквялікіякроплікрыві,штопадаліна
зямлю.
45І,устаўшыадмалітвы,прыйшоўшыдавучняўсваіх,
знайшоў,штоянысьпяцьадсмутку,
46Ісказаўім:штовыспіце?устаньцеімаліцеся,каб
неўпасьціўспакусу.
47КаліЁняшчэгаварыў,восьграмада,іадзінз
дванаццацёх,якогазваліЮда,ішоўперадіміі
падышоўдаІсуса,кабпацалавацьЯго.
48АлеІсуссказаўяму:Юда,пацалункамвыдаешСына
Чалавечага?
49Тыя,штобыліваколЯго,убачыўшы,штобудзе,
сказаліЯму:Госпадзе!цінамбіцьмячом?
50Іадзінзіхударыўслугупершасвятараіадсекяму
праваевуха.
51Ісусжасказаўуадказ:Пачакайце.Іён,
дакрануўшысядавухаягонага,ацаліўяго.
52ТадыІсуссказаўпершасьвятараміначальнікам
сьвятыніістарэйшынам,якіяпрыйшлідаЯго:якна
злодзеявывыйшлізьмячаміікаламі?
53КаліЯкожныдзеньбыўзваміўсьвятыні,выне
падымалінаМянерук,алегэтавашагадзінаіўлада
цемры.
54ТадыўзяліЯго,павялііўвяліўдомпершасьвятара.
АПётрішоўздалёк.
55Ікаліяныраспаліліагоньпасяродзалыіселіразам,
Пётрсеўсяродіх.
56Алеаднаслужанкаўбачылаяго,каліёнсядзеўкаля
агню,іўважлівапаглядзеланаяго,ісказала:ігэты
чалавекбыўзім.
57ЁнжаадроксяадЯго,сказаўшы:жанчына!
58Празнекаторычасдругіўбачыўягоісказаў:ітыз
іх.АПётрсказаў:не,чалавек.
59Іпразаднугадзінудругіцьвердзіў,кажучы:
Сапраўды,ігэтыбыўзьІм,боёнГалілеянін.
60ІсказаўПётр:чалавек,яневедаю,штотыкажаш.І
адразу,пакульёняшчэгаварыў,заспяваўпевень.
61ІГасподзь,абярнуўшыся,паглядзеўнаПятра.І
ўспомніўПётрсловаПана,якЁнсказаўяму:першчым
запяепевень,тытройчыадрачэшсяадМяне.
62Пётржа,выйшаўшы,горказаплакаў.
63Алюдзі,штотрымаліІсуса,зьдзекавалісязьЯгоі
біліЯго.
64І,завязаўшыямувочы,біліягопатварыіпыталісяў
яго,кажучы:прароч,хтоўдарыўцябе?
65Ішматіншагаблюзнерстваказалісупрацьяго.
54

57. Лука
66Яктолькінастаўдзень,сабралісястарэйшыны
народуіпершасьвятарыікніжнікііпрывяліЯгоўсваю
раду,кажучы:
67ТыХрыстос?раскажыценам.Ісказаўім:каліскажу
вам,непаверыце.
68Акаліяспытаюсяўвас,вынеадкажацемнеіне
адпусьціцемяне.
69УдалейшымСынЧалавечысядзеправаручсілы
Божай.
70Тадыўсесказалі:ДыкТыСынБожы?Ёнжасказаў
ім:выкажаце,штоЯ.
71Яныжсказалі:навоштанамяшчэсьведчаньне?бо
мысамічулізвуснаўЯгоных.
РАЗДЗЕЛ23
1ІўстаўувесьнатоўпіхіпрывяліЯгодаПілата.
2Іпачалівінаваціцьяго,кажучы:мызнайшлігэтага
чалавека,якіраскручваенародізабараняедаваць
данінуцэзару,называючысябеХрыстомВаладаром.
3ІспытаўсяўЯгоПілат,кажучы:ТыЦарЮдэйскі?Ён
жасказаўямуўадказ:тыкажаш.
4ТадыПілатсказаўпершасвятарамінароду:яне
знаходжуніякайвіныўгэтымчалавеку.
5Аяныяшчэбольшлютавалі,кажучы:Ёнбунтуе
народ,навучаючыпаўсёйЮдэі,пачынаючыадГалілеі
аждагэтуль.
6Пілат,пачуўшыпраГалілею,спытаўся,ціне
Галілеянінгэтычалавек.
7Іякдаведаўся,штоённалежыцьдаІрада,паслаўяго
даІрада,якіўтойчастаксамабыўуЕрусаліме.
8Ірад,убачыўшыІсуса,вельміўзрадаваўся,бодаўно
хацеўбачыцьЯго,бошматчуўпраЯго;іён
спадзяваўсяўбачыцьнейкіцуд,зробленыім.
9Тадышматпытаўсяўяго;алеённічоганеадказаў
яму.
10Апершасьвятарыікніжнікістаялііжорстка
вінаваціліЯго.
11ІрадзваярамісваімізняважыўЯгоіздзекаваўсяз
Яго,апрануўЯгоўшыкоўнуювопраткуізноўпаслаў
даПілата.
12УтойжадзеньПілатіІрадпасябравалі,бораней
варагаваліпаміжсабой.
13Пілатжа,склікаўшыпершасвятароўіначальнікаўі
народ,
14Сказаўім:выпрывялігэтагачалавекадамяне,як
таго,штораскручваенарод;івось,я,дапытаўшыся
перадвамі,незнайшоўугэтымчалавекуніякайвіныў
тым,учымвыяговінаваціце;
15Не,ніІрад,бояпаслаўцябедаяго;івось,нічога
вартагасмерцінезробленаяму.
16Дыкпакараюягоіадпушчу.
17(Бопанеабходнасьціёнпавіненадпусьціцьім
аднагонасьвята).
18Ізакрычаліўсеадразу,кажучы:Вазьмігэтага
чалавека,аадпусьцінамВараву!
19(Ягозабунт,учыненыўгорадзе,ізазабойства
пасадзіліўвязьніцу).
20ДыкПілат,жадаючыадпусьціцьІсуса,ізноў
гаварыўзьімі.
21Алеяныкрычалі:укрыжуйЯго,укрыжуйЯго!
22Ітрэціразсказаўім:якоезлоўчыніўЁн?Яне
знайшоўуімніякайпрычынысьмерці:дыкпакараю
ягоіадпушчу.
23Іянызвялікімкрыкампатрабавалі,кабЯго
ўкрыжавалі.Іперамаглігаласыіхіпершасвятароў.
24ІПілатзагадаў,каббылотак,якяныпатрабавалі.
25Іадпусьціўімтаго,хтозабунтізабойствабыў
пасаджаныўвязьніцу,якогаяныжадалі;алеёнаддаў
Ісусаіхволі.
26ІкалівяліЯго,схапілінейкагаСымонаКірынейца,
якіішоўзполя,іўсклалінаягокрыж,кабённёсягоза
Езусам.
27ІішлазаІмвялікаяграмадалюдзейіжанчын,якія
плакалііплакаліпаІм.
28АлеІсус,зьвярнуўшысядаіх,сказаў:Дочкі
Ерусалімскія,няплачцепаМне,алеплачцепасабеіпа
дзецяхвашых.
29Бовось,прыходзяцьдні,уякіяскажуць:шчасьлівыя
няплодныяіўлоньні,якіяненараджалі,ігрудзі,якіяне
кармілі.
30Тадыпачнуцьказацьгарам:упадзеценанас;іда
пагоркаў:пакрыйценас.
31Бо,калігэтаробяцьззялёнымдрэвам,штобудзез
сухім?
32Зьімнасьмерцьвяліяшчэдвухзлачынцаў.
33Ікаліпрыйшлінамесца,якоезавеццаГалгофа,там
укрыжаваліЯгоізлачынцаў,аднагосправа,адругога
зьлева.
34ТадыІсуссказаў:Ойча,даруйім;боняведаюць,
шторобяць.Іпадзялілівопраткуягонуюікінулі
жэрабя.
35Анародстаяўіглядзеў.Іначальнікітаксамазімі
насміхалісязЯго,кажучы,штоЁніншыхратаваў;хай
выратуесамогасябе,каліёнХрыстос,выбраннікБожы.
36НасьмяялісязьЯгоіжаўнеры,падыходзячыдаЯгоі
падаючыЯмувоцат,
37ікажучы:каліТыЦарЮдэйскі,уратуйСябеСамога.
38ІнадпісбыўнапісанынадІмлітарамігрэчаскімі,
лацінскіміігабрэйскімі:ГЭТАВАРОЛЮДЭЙСКІ.
39ІадзінзпавешаныхзлачынцаўлаяўсянаЯго,
кажучы:каліТыХрыстос,выратуйСябеінас.
40Другіж,адказваючы,дакараўяго,кажучы:ціне
баішсятыБога,каліісамасуджаны?
41Імысправядліва;бомыатрымліваемналежную
ўзнагародузаўчынкінашыя,аЁннічогаблагогане
зрабіў.
42ІсказаўЕзусу:успомнімяне,Госпадзе,калі
прыйдзешуВаладарстваТваё.
43ІсказаўямуІсус:праўдукажутабе:сёньнябудзеш
саМноюўраі.
44Быложкаляшостайгадзіны,іцемрабылапаўсёй
зямлідагадзіныдзявятай.
45Ісонцазацьмілася,ізаслонаўхрамеразарвалася
пасярэдзіне.
46І,усклікнуўшымоцнымголасам,Ісуссказаў:Ойча,
урукіТваеаддаюдухМой!І,сказаўшыгэта,аддаўдух.
47Сотнік,убачыўшы,штосталася,уславіўБога,
кажучы:Сапраўды,чалавекгэтыбыўсправядлівы.
48Іўвесьнарод,якісабраўсянатоевідовішча,
гледзячынатое,штоадбылося,б'ючысябеўгрудзі,
вяртаўся.
55

58. Лука
49Іўсеягознаёмыяіжанчыны,якіяішлізаімз
Галілеі,стаялізводдальіглядзелінагэта.
50Івось,быўчалавек,імемЯзэп,дарадца;ібыўён
добрычалавекісправядлівы:
51.Ённепагадзіўсязпарадайісправайіхняй;ёнбыўз
Арыматэі,горадаЮдэйскага,якіісамчакаў
ВаладарстваБожага.
52ГэтычалавекпрыйшоўдаПілатаіпрасіўцелаІсуса.
53Ізьняўяго,ізагарнуўупалатно,іпаклаўумагіле,
высечанайукамені,уякойяшчэніхтонябыў
пакладзены.
54.Ібыўдзеньтойпрыгатаваньня,інабліжалася
субота.
55Заімішлііжанчыны,якіяпрыйшлізІмзГалілеі,і
глядзелінамагілуінатое,якбылопакладзенацела
Ягонае.
56Івярнуўшыся,яныпрыгатаваліпахошчыімасьці;і
адпачываўудзеньсуботніпаводлезапаведзі.
РАЗДЗЕЛ24
1Упершыдзеньтыднявельміранараніцайпрыйшлі
яныдамагілы,несучыпахошчы,якіяпрыгатавалі,і
некаторыяіншыязімі.
2Ізнайшлікаменьадваленыадмагілы.
3Іўвайшоўшы,незнайшліцелаГоспадаІсуса.
4Істалася,каліяныбылізбянтэжаныягэтым,вось,два
чалавекісталіперадіміўбліскучыхвопратках.
5Ікаліяныспалохалісяісхіліліабліччысваедазямлі,
янысказаліім:штовышукаецежывогасяродмёртвых?
6НямаЯготут,алеўваскрос;успомніце,якЁнказаў
вам,калібыўяшчэўГалілеі,
7кажучы:СынЧалавечыпавіненбыцьаддадзеныў
рукігрэшныхлюдзейібыцьукрыжаваным,інатрэці
дзеньуваскрэснуць.
8ІўспомнілісловыЯгоныя,
9Івярнуўшысяадмагілы,расказаўусёгэта
адзінаццацііўсімастатнім.
10ГэтабыліМарыяМагдалена,іЯна,іМарыя,маці
Якава,ііншыяжанчыны,якіябылізімі,якіясказалі
гэтаапосталам.
11Іздалісяімсловыіхніяпустымівыдумкамі,іне
паверыліім.
12Пётр,устаўшы,пабегдамагілы;і,нахіліўшыся,
убачыўпалатняныявопраткі,якіяляжаліасобна,і
пайшоў,здзіўляючысяўсабетаму,штосталася.
13Івось,двоезіхішліўтойжадзеньупаселішча,
званаеЭмаўс,якоебылоадЕрусаліманашасцідзесяці
стадый.
14Ігаварыліяныразамабусімгэтым,штоадбылося.
15Істалася,каліяныразмаўлялііразважалі,самІсус,
наблізіўшыся,пайшоўзьімі.
16Алевочыіхніябылістрыманыя,кабнепазнацьЯго.
17Ісказаўім:штогэтазаразмовапаміжсабою,ідучы,
ісумныя?
18Іадказваючы,адзінзіх,якогазваліКлеопа,сказаў
яму:няўжотытолькіпрыхадзеньуЕрусалімеіне
ведаеш,штоўімадбылосяўгэтыядні?
19Ісказаўім:Што?Ісказаліяму:праІсусазНазарэта,
якібыўпрарок,моцныўсправеісловеперадБогамі
ўсімнародам:
20ІякпершасьвятарыіначальнікінашыявыдаліЯго
насьмерцьіўкрыжавалі.
21Алемыверылі,штогэтаЁнпавіненбыўзбавіць
Ізраіля;іпрыўсімгэтымсёньнятрэцідзень,якгэта
сталася.
22Так,інекаторыяжанчынызнашайкампаніітаксама
здзівілінас,якіябыліраналямагілы;
23І,незнайшоўшыцелаягонага,прыйшлі,кажучы,
штобачылііанёлаў,якіягаварылі,штоёнжывы.
24Інекаторыязтых,штобылізнамі,пайшліда
магілыізнайшлітак,якказаліжанчыны,аЯгоня
бачылі.
25ТадыЁнсказаўім:о,неразумныяімарудныя
сэрцам,кабпаверыцьусяму,штоказаліпрарокі!
26ЦіжнятрэбабылоХрыстугэтапацярпецьі
ўвайсьціўславусваю?
27І,пачаўшыадМайсеяіўсіхпрарокаў,тлумачыўім
ваўсіхПісаньняхтое,штопраЯго.
28Інаблізілісяяныдавёскі,кудыішлі;
29АлеяныпрымусіліЯго,кажучы:застаньсязнамі,
боўжовечарэе,ідзеньміне.Іёнувайшоў,кабзастацца
зімі.
30Істалася,каліЁнсядзеўзімізасталом,узяўхлебі
дабраславіў,паламаўідаўім.
31Іадкрылісяўіхвочы,іяныпазналіЯго;іёнзьнікзь
іхніхвачэй.
32Ісказаліяныадзінаднаму:цінегарэлаўнассэрца
наша,каліЁнгаварыўзнаміўдарозеікаліадкрываў
намПісанне?
33Іўстаўшыўтуюжгадзіну,янывярнулісяў
Ерусалімізнайшліадзінаццацёхсабраныхразамітых,
штобылізьімі,
34кажучы:Гасподзьсапраўдыўваскросізьявіўся
Сымону.
35Іянырасказалі,штобылоўдарозе,іякяныпазналі
Ягопрыламаньніхлеба.
36Каліяныгэтагаварылі,самІсусстаўпасяродіхі
сказаўім:мірвам!
37Алеяныспалохалісяіспалохалісяідумалі,што
бачацьдуха.
38Ёнжасказаўім:чаготрывожыцеся?ічаму
ўзнікаюцьдумкіўсэрцахвашых?
39ПаглядзіценарукіМаеінаногіМае,штогэтаЯ;
дакраніцесядаМянеіпаглядзіце;бодухнямаеплоціі
касьцей,якбачыцеўмяне.
40І,сказаўшыгэта,паказаўімрукііногі.
41Каліяныяшчэневерыліадрадасціідзівіліся,Ён
сказаўім:ціёсцьувастутшто-небудзьесці?
42Ідаліямукавалакпечанайрыбыісотымёду.
43І,узяўшы,еўперадімі.
44Ісказаўім:восьсловы,якіяЯсказаўвам,каліяшчэ
быўзвамі,штопавінназбыццаўсё,штонапісанаў
законеМайсея,іўпрарокаў,іўпсальмах,адносна
мяне.
45Тадыадкрыўімрозум,кабяныразумеліПісанне,
46Ісказаўім:такнапісанаітакналежалаХрысту
пацярпецьіўваскрэснуцьзмёртвыхнатрэцідзень.
47.ІкабуімяЯгоабвяшчаласяпакаяннеіадпушчэнне
грахоўваўсіхнародах,пачынаючызЕрусаліма.
48Івысьведкігэтага.
49Івось,ЯпашлюабяцанаеАйцомМайгонавас;
56

59. Лука
50ІвывеўіхаждаВіфаніі,і,падняўшырукіСвае,
дабраславіўіх.
51Істалася,калідабраслаўляўіх,аддзяліўсяадіхі
ўзнёссянанеба.
52Іпакланілісяяму,івярнулісяўЕрусалімзьвялікай
радасьцю.
53Іўвесьчасбыліўхраме,славячыідабраслаўляючы
Бога.Амін.
57

60. Джон
РАЗДЗЕЛ1
1НапачаткубылоСлова,іСловабылоўБога,іСлова
былоБог.
2ГэтабылоўпачаткуўБога.
3УсёІмстворана;ібезЯгонічоганесталася,што
сталася.
4УІмбыложыцьцё;іжыццёбылосвятломдлялюдзей.
5Ісьвятлосьвеціцьуцемры;іцемранеагарнула.
6Быўчалавек,пасланыБогам,імяямуЯн.
7Ёнпрыйшоўдзелясьведчаньня,кабсьведчыцьпра
Сьвятло,кабусепаверыліпразьЯго.
8ЁннябыўтымСьвятлом,алебыўпасланысьведчыць
праСьвятло.
9ГэтабылоСьвятлопраўдзівае,якоеасьвятляе
кожнагачалавека,штопрыходзіцьнасьвет.
10Ёнбыўусьвеце,ісьветпразьЯгостаўся,ісьветЯго
непазнаў.
11Дасваіхпрыйшоў,ісваеЯгонепрынялі.
12Атым,штопрыняліЯго,даўуладубыцьсынамі
Божымі,веруючымуімяЯгонае.
13якіянарадзілісянеадкрыві,неадволіплоці,неад
волімужа,алеадБога.
14ІСловасталасяцеламіпасяліласяміжнамі,(імы
бачыліславуЯго,славу,якАдзінароднагаадАйца),
поўнаеласкііпраўды.
15ЯнсьведчыўпраЯгоіўсклікаў,кажучы:Гэтабыў
Той,праЯкогаяказаў:Той,Хтоідзезамною,перада
мною,боЁнбыўранейзамяне.
16ІадпаўнатыЯгоўсемыатрымалі,іласкуналаску.
17БозакондадзеныпразМайсея,аласкаіпраўдапраз
ІсусаХрыста.
18Боганіхтоніколінябачыў;АдзінародныСын,яківа
ўлонніАйца,Ёнаб'явіў.
19ІвосьсьведчаньнеЯна,каліЮдэіпаслалізь
Ерусалімасьвятароўілявітаўспытаццаўяго:хтоты?
20Іпрызнаўсяінеадрокся;алепрызнаў,штояне
Хрыстос.
21Іспыталісяўяго:штож?ТыЭліяс?Аёнкажа:нея.
Тышто,прарок?Іёнадказаў:не.
22Тадысказаліяму:хтоты?кабмымаглідацьадказ
тым,хтопаслаўнас.Штотыскажашпрасябе?
23Ёнсказаў:яголастаго,хтоклічаўпустыні:
выраўнуйцешляхГоспаду,яксказаўпрарокІсая.
24Апасланыябылізфарысэяў.
25Іспыталісяўягоісказаліяму:чамужтыхрысціш,
калітынеХрыстос,аніІлля,аніпрарок?
26АдказаўімЯн,кажучы:Яхрышчувадою;
27Гэтатой,штоідзезамною,апярэдзіўмяне,уЯкога
янявартыразьвязацьраменьчыкабуткуЯгонага.
28ГэтаадбылосяўВіфаварызаЯрданам,дзеЯн
хрысьціў.
29НадругідзеньбачыцьЯнІісуса,якіідзедаяго,і
кажа:восьЯгнёБожае,якоебярэнаСябегрэхсвету.
30ГэтаТой,праЯкогаясказаў:замноюідзеЧалавек,
Якіперадамною,боранейзамянебыў.
31ЯняведаўЯго,алекабЁнзьявіўсяІзраілю,тамуя
прыйшоўхрысьціцьвадою.
32ІсьведчыцьЯн,кажучы:ябачыўДуха,Якісыходзіў
зьнеба,якголуб,ізастаўсянаІм.
33ІяняведаўЯго,алеТой,Хтопаслаўмяне
хрысьціцьвадою,сказаўмне:наКагоўбачышДуха,які
сыходзіцьізастаеццанаІм,тойіхрысьціцьДухам
Сьвятым.
34Іяўбачыўізасьведчыў,штогэтаСынБожы.
35НадругідзеньзноўстаяўЯнідвоезвучняўягоных;
36І,гледзячынаІсуса,якіішоў,сказаў:восьЯгнё
Божае!
37Іпачуліабодвавучні,якёнказаў,іпайшліза
Езусам.
38АІсус,абярнуўшысяіўбачыўшы,штояныідуцьза
ім,кажаім:чаговышукаеце?ЯнысказаліЯму:Равві,
штоазначае:Настаўнік,дзежывеш?
39Кажаім:ідзіцеіпаглядзіце.Яныпрыйшлііўбачылі,
дзеЁнжыве,іпрабыліўЯготойдзень,бобылокаля
дзясятайгадзіны.
40.Адзінздвух,штопачулігаворкуЯнаіпайшлізаім,
быўАндрэй,братСымонаПятра.
41ЁнпершызнаходзіцьбратасвайгоСымонаікажа
яму:мызнайшліМесію,штозначыцьХрыстос.
42ІпрывёўягодаІсуса.АІсус,зірнуўшынаяго,
сказаў:тыСымон,сынЁнін;
43НанаступныдзеньІсусхацеўвыйсьціўГалілею,і
знаходзіцьФіліпа,ікажаяму:ідзізаМною.
44ФіліпбыўзВіфсаіды,горадаАндрэяіПятра.
45ФіліпзнаходзіцьНатанаілаікажаяму:мызнайшлі
Таго,праКагопісаўМайсейузаконеіпрарокі,Ісуса,
сынаЯзэпавага,зНазарэта.
46ІсказаўямуНатанаэль:ціможабыцьштодобраез
Назарэту?Піліпкажаяму:ідзііпаглядзі.
47ІсусубачыўНатанаэля,якіішоўдаЯго,ісказаўпра
яго:вось,сапраўдныІзраільцянін,уякімнямахітрасьці!
48КажаямуНатанаэль:адкультымяневедаеш?Езус
сказаўямуўадказ:першчымпаклікаўцябеФіліп,Я
бачыўцябе,калітыбыўпадсмакоўніцай.
49НатанаэльсказаўЯмуўадказ:Равві!ТыСынБожы;
ТыЦарІзраіля.
50Ісуссказаўямуўадказ:ціверыштытаму,штоЯ
сказаўтабе:Ябачыўцябепадфігавымдрэвам?ты
ўбачышбольшаезагэта.
51Ікажаяму:праўду,праўдукажувам:адгэтульвы
ўбачыценебаадкрытаеіанёлаўБожых,якія
ўзыходзяцьісыходзяцьдаСынаЧалавечага.
РАЗДЗЕЛ2
1НатрэцідзеньбыловясельлеўКанеГалілейскай;і
маціІсусабылатам:
2ІбыўпакліканынавясельлеіІсус,івучніЯгоныя.
3Ікаліімнехапалавіна,маціІсусакажаЯму:ня
маюцьвіна.
4Ісускажаёй:жанчына,штотабедамяне?часМой
яшчэнепрыйшоў.
5МаціЯгонаякажаслугам:усё,штоЁнскажавам,
зрабіце.
6Ібылотампастаўленашэсьцькаменныхгаршкоў,
паводлезвычаюачышчэньняЮдэйскага,падзьвеці
трыфіркіны.
7Ісускажаім:напоўніцепосудвадою.Ізапоўнілііхда
краёў.
58

61. Джон
8Ікажаім:цяперчэрпайцеінясіцедакіраўніка
гасьціны.Іяныягоагалілі.
9Каліправадырпакаштаваўвады,якаясталавіном,і
няведаў,адкульяна,(алеведаліслугі,якіяначэрпвалі
ваду),дыкзагадчыксьвятапаклікаўжаніха,
10Ікажаяму:кожнынапачаткудаедобраевіно;акалі
добранап'юцца,тогорш;аледобраевінотызахаваў
дагэтуль.
11ГэтыпачатакцудаўучыніўІсусуКанеГалілейскайі
аб'явіўславуСваю;іўвераваліўЯговучніЯгоныя.
12ПасьлягэтагапайшоўЁнімаціЯгоная,ібраты
Ягоныя,івучніЯгоныяўКапернаум,іпрабылітам
нядоўга.
13НабліжаласяПасхаЮдэйская,іўзышоўІсусу
Ерусалім,
14Ізнайшоўухраметых,штопрадавалівалоў,авечак
ігалубоў,імянялаўгрошай,якіясядзелі.
15І,зрабіўшыбічзьвяровак,выгнаўусіхсасьвятыні,і
авечак,івалоў;ігрошымянялаўрассыпаў,істалы
перакуліў;
16Ісказаўпрадаўцамгалубоў:занясіцегэтаадсюль;не
рабецедомАйцаМайгодомамгандлю.
17ІўспомнілівучніЯгоныя,штонапісана:
«РуплівасьцьабдомеТваімзьядаеМяне».
18ТадыЮдэісказаліЯмуўадказ:якізнакТыдаеш
нам,шторобішгэта?
19Ісуссказаўімуадказ:разбурыцегэтыхрам,іЯза
трыдніадбудуюяго.
20ТадыЮдэісказалі:храмгэтыбудаваўсясорак
шэсьцьгадоў,аТызатрыдніадбудуешяго?
21АлеЁнказаўпрахрамцеласвайго.
22КаліжЁнуваскросзмёртвых,успомнілівучні
Ягоныя,штоЁнсказаўімгэтае;іпаверыліПісаннюі
слову,якоесказаўЕзус.
23КаліЁнбыўуЕрусаліменаПасху,усьвята,многія
ўвераваліўімяЯгонае,бачачыцуды,якіяЁнчыніў.
24АлеЕзуснедаверыўсяім,боведаўусіх,
25Інямеўпатрэбы,кабхтосьведчыўпрачалавека,бо
Ёнведаў,штобылоўчалавеку.
РАЗДЗЕЛ3
1.Быўчалавекзфарысеяў,імемНікадзім,начальнік
Юдэйскі:
2ЁнпрыйшоўдаІсусаўначыісказаўЯму:Раббі,мы
ведаем,штоТыНастаўнік,якіпрыйшоўадБога;
3Ісуссказаўямуўадказ:праўду,праўдукажутабе:
каліхтоненародзіццазвыш,няможаўбачыць
ВаладарстваБожага.
4КажаЯмуНікадэм:якможачалавекнарадзіцца,калі
ёнстары?ціможаёндругіразувайсціваўлоннемаці
сваёйінарадзіцца?
5Ісусадказаў:праўду,праўдукажутабе:каліхтоне
народзіццазвадыіДуха,няможаўвайсьціў
ВаладарстваБожае.
6Народжанаеадцелаёсцьцела;анароджанаеадДуха
ёсцьдух.
7Нядзівуйся,штоЯсказаўтабе:вамтрэбанарадзіцца
звыш.
8Вецердзьме,дзехоча,іголасягонычуеш,аленя
ведаеш,адкульёнпрыходзіцьікудыідзе:такбываез
кожным,хтонарадзіўсяадДуха.
9НікадэмсказаўЯмуўадказ:якгэтаможабыць?
10АдказаўІсусісказаўяму:тыгаспадарІзраіляіня
ведаешгэтага?
11Праўду,праўдукажутабе:мыгаворым,штоведаем,
ісьведчым,штобачылі;ісьведчаньнянашаганя
прымаеце.
12КаліЯсказаўвампразямное,івыняверыце,як
паверыце,калібудугаварыцьвампранябеснае?
13Ініхтонеўзышоўнанеба,акрамятаго,хтосышоўз
неба,СынаЧалавечага,якіўнебе.
14ІякМайсейпадняўзьмеяўпустыні,такпавінен
быцьпаднятыСынЧалавечы.
15Кабкожны,хтоверыцьуЯго,незагінуў,алемеў
жыццёвечнае.
16БотакпалюбіўБогсьвет,штоаддаўСынаСвайго
Адзінароднага,кабкожны,хтоверыцьуЯго,не
загінуў,алемеўжыцьцёвечнае.
17БонепаслаўБогСынаСвайгоўсвет,кабсудзіць
свет;алекабпразЯгосветбыўзбаўлены.
18ХтоверыцьуЯго,небудзеасуджаны,ахтоне
верыць,тойужоасуджаны,бонепаверыўуімя
АдзінароднагаСынаБожага.
19Суджатакі,штосьвятлопрыйшлоўсьвет,алюдзі
большпалюбіліцемру,чымсьвятло,боўчынкііхнія
быліліхімі.
20Бокожны,хточыніцьзло,ненавідзіцьсвятлоіне
ідзедасвятла,кабневыкрылісяўчынкіягоныя.
21Ахторобіцьпапраўдзе,тойідзедасьвятла,каб
выявілісяўчынкіягоныя,бояныўБогузроблены.
22ПасьлягэтагапрыйшоўІсусівучніЯгоныяўзямлю
Юдэйскую;ізаставаўсятамзімііхрысціў.
23ІЯнтаксамахрысьціўуЭнонекаляСаліма,ботам
былошматвады;іяныпрыйшлііхрысьціліся.
24БоЯняшчэнебыўпасаджаныўвязніцу.
25Тадыўзнікласпрэчкапаміжнекаторымізвучняў
ЯнаіЮдэяміабачышчэнні.
26ІпрыйшлідаІаанаісказаліяму:Раббі,той,штобыў
зтабоюзаЯрданам,якомутысьведчыў,вось,ён
хрысьціць,іўсеідуцьдаяго.
27Янсказаўуадказ:няможачалавекнічогапрыняць,
калінябудзедадзенаямузьнеба.
28Высамімнесьведкі,штоясказаў:яняХрыстос,але
япасланыперадІм.
29Хтомаенявесту,тойжаніх,асябаржаніха,які
стаіцьіслухаеяго,вельміцешыццазголасужаніха;
30Ямутрэбаўзрастаць,амнезмяншацца.
31Хтопрыходзіцьзьвышыні,тойнадусімі;хтоз
зямлі,тойзямныігаворыцьадзямлі;хтопрыходзіцьзь
неба,тойнадусімі.
32ІштоЁнбачыўічуў,тоесьведчыць;ініхтоне
прымаесьведчаньняЯгонага.
33ХтопрыняўЯгосьведчаньне,тойпацьвердзіў,што
Богпраўдзівы.
34БоТой,КагопаслаўБог,гаворыцьсловыБожыя,бо
нямераюдаеБогДуха.
35АйцецлюбіцьСынаіўсёаддаўурукіЯгоныя.
36ХтоверыцьуСына,маежыцьцёвечнае;ахтоня
верыцьуСына,няўбачыцьжыцьця;алегнеўБожы
застаеццанаім.
59

62. Джон
РАЗДЗЕЛ4
1ДыккалідаведаўсяГасподзь,штофарысеіпачулі,
штоІсуснабываеіхрысьціцьбольшвучняў,чымЯн,
2(ХоцьІсусхрысьціўнясам,алевучніЯгоныя,)
3ЁнпакінуўЮдэюізноўпайшоўуГалілею.
4ІтрэбабылоЯмупрайсціпразСамарыю.
5ПотымпрыходзіцьугорадСамарыйскі,які
называеццаСіхар,недалёкааддзялянкізямлі,якую
ЯкаўдаўсынусваймуЯзэпу.
6ТамбыластудняЯкава.Езусжа,стаміўшысяў
дарозе,сеўтакнакалодзеж,абылокаляшостай
гадзіны.
7.ПрыходзіцьжанчыназСамарыінабрацьвады;Ісус
кажаёй:дайМнепіць.
8(БовучніЯгоадышлісяўгорадкупіцьмяса).
9ТадыкажаЯмусамаранка:якгэтаты,Юдэй,просіш
піцьумяне,самаранкі?боЮдэінямаюцьсправыз
Самаранамі.
10Ісуссказаўёйуадказ:калібтыведаладарБожыі
хтокажатабе:«дайМнепіць»,тыпрасіўбыўяго,іён
даўбытабевадыжывой.
11ЖанчынакажаЯму:Пане,табенямачым
зачэрпнуць,акалодзежглыбокі;адкульжаўцябевада
жывая?
12НяўжоТыбольшызабацькунашагаЯкава,якідаў
намкалодзежіпіўзьягосам,ідзеціяго,ібыдлаяго?
13Ісуссказаўёйуадказ:кожны,хтоп'егэтуюваду,
ізноўбудзепрагнуць;
14Алекожны,хтобудзепіцьваду,якуюЯдамяму,не
будзеадчувацьсмагініколі;алевада,якуюЯдамяму,
станеўімкрыніцайвады,якаяцячэўжыццёвечнае.
15ЖанчынакажаЯму:Пане,даймнегэтайвады,кабя
немеласмагіінехадзіласюдычэрпаць.
16Ісускажаёй:ідзі,паклічмужатвайгоіпрыйдзі
сюды.
17Жанчынаўадказсказала:умяненямамужа.Ісус
сказаўёй:добратысказала,штоўмяненямамужа;
18Боўцябебылопяцьмужоў;ітой,кагоцяпермаеш,
нямужтвой;тыпраўдусказалагэта.
19ЖанчынакажаЯму:спадару,ябачу,штотыпрарок.
20Айцынашыяпакланялісянагэтайгары;авыкажаце,
штоўЕрусалімемесца,дзетрэбапакланяцца.
21Ісускажаёй:жанчына,паверМне,штонадыходзіць
гадзіна,калівынебудзецепакланяццаАйцунінагары
гэтай,ніўЕрусаліме.
22Выневедаецечамупакланяецеся:мыведаем,чаму
пакланяемся,бозбаўленнеадЮдэяў.
23Алепрыходзіцьгадзіна,іўжоёсць,каліпраўдзівыя
паклоннікібудуцьпакланяццаАйцуўдухуіпраўдзе,
ботакіхпаклоннікаўАйцецшукаеСабе.
24БогёсьцьДух,ітыя,штопакланяюццаЯму,
павінныпакланяццаЯмуўдухуіпраўдзе.
25ЖанчынакажаЯму:ведаю,штопрыйдзеМесія,
якогазавуцьХрыстос;каліЁнпрыйдзе,раскажанам
усё.
26Ісускажаёй:гэтаЯ,Якігаварузтабою.
27УгэтычаспрыйшлівучніЯгоныяізьдзівіліся,што
Ёнразмаўляезжанчынай;аленіхтонесказаў:чаго
табе?або:навоштатыгаворышзьёю?
28Жанчынапакінуласвойгаршчокіпайшлаўгорад,і
кажалюдзям:
29Хадзеце,паглядзіцеЧалавека,якісказаўмнеўсё,
штоязрабіў:ціняХрыстосЁн?
30ТадыянывыйшлізгорадаіпрыйшлідаЯго.
31ТымчасамвучніпрасіліЯго,кажучы:Настаўнік,еш!
32АлеЁнсказаўім:Ямаюежу,якойвыняведаеце.
33Дыквучнігаварыліадзінаднаму:ціпрынёсхтоЯму
есьці?
34КажаімІсус:ежаМая-выконвацьволюТаго,Хто
паслаўМяне,іскончыцьсправуЯгоную.
35Цінекажацевы,штояшчэчатырымесяцы,і
прыйдзежніво?вось,Якажувам:падніміцевочы
вашыяіпаглядзіценапалі;бояныбелыяўжодажніва.
36Ітой,хтожне,атрымліваеўзнагародуізьбіраеплод
ужыцьцёвечнае,кабітой,хтосее,ітой,хтожне,
разамцешыліся.
37Іўгэтымпраўдзіваяпрымаўка:адзінсее,адругі
жне.
38Япаслаўвасжацьтое,надчымвынепрацавалі:
іншыяпрацавалі,авыўвайшліўіхнююпрацу.
39.ІмногіясамаранезгорадатагоўвераваліўЯгопа
словахжанчыны,якаясведчыла:Ёнсказаўмнеўсё,
штоязрабіла.
40Калісамаранепрыйшлідаяго,яныпрасіліяго,каб
ёнзастаўсяўіх,іёнпрабыўтамдвадні.
41.ІмногабольшуверавалапаводлесловаЯго;
42Ісказаўжанчыне:цяпермыверымнепразтвае
словы,бомысамічулііведаем,штогэтасапраўды
ЗбаўцасьветуХрыстос.
43ПраздвадніЁнвыйшаўадтульіпайшоўуГалілею.
44БосамІсуссьведчыў,штопрарокнямаепашаныў
сваёйбацькаўшчыне.
45КаліжЁнпрыйшоўуГалілею,Галілеянепрынялі
Яго,бачыўшыўсё,штоЁнзрабіўуЕрусаліменасвяце,
боіяныхадзілінасвята.
46ІпрыйшоўІсусзноўуКануГалілейскую,дзе
ператварыўвадуўвіно.Ібыўадзінвяльможа,сын
якогахварэўуКапернауме.
47Ён,пачуўшы,штоІсуспрыйшоўзЮдэіўГалілею,
пайшоўдаЯгоіпрасіўЯгопрыйсьціівылечыцьсына
ягонага,боёнбыўпрысьмерці.
48ТадыІсуссказаўяму:няпаверыце,каліняўбачыце
знакаўіцудаў.
49ВяльможакажаЯму:Пане,прыйдзі,пакульне
памерладзіцямаё.
50Ісускажаяму:ідзі;сынтвойжывы.Іпаверыў
чалавекслову,якоесказаўямуІсус,іпайшоў.
51Ікаліёнішоў,сустрэліягослугіягоныяіпаведамілі
яму,кажучы:сынтвойжывы.
52Тадыёнспытаўсяўіх,уякуюгадзінупачаў
выпраўляцца.Ісказаліяму:учораасёмайгадзіне
гарачкапакінулаяго.
53Ідаведаўсябацька,штобылатаясамаягадзіна,у
якуюІсуссказаўяму:сынтвойжывы,іўвераваўсамі
ўвесьдомягоны.
54Гэтадругіцуд,якіўчыніўЕзус,каліпрыйшоўз
ЮдэіўГалілею.
РАЗДЗЕЛ5
1ПасьлягэтагабылосьвятаЮдэйскае;іпайшоўІсусу
Ерусалім.
60

63. Джон
2АўЕрусалімекаляавечагарынкуёсцьсажалка,якая
па-габрэйскузавеццаБэтезда,якаямаепяцьганкаў.
3Уіхляжалавялікаемностванямоглыхлюдзей,
сляпых,застылых,высахлых,якіячакалірухувады.
4Боанёлупэўнычассыходзіўусажалкуікалаціў
ваду;хтопершыўваходзіўуяепаслякаламучэння
вады,тойвыздараўляўадлюбойхваробы.
5Ібыўтамадзінчалавек,якітрыццацьвосемгадоў
хварэў.
6Ісус,убачыўшыяголяжачага,ідаведаўшыся,штоён
ужодаўноўгэтымхворы,кажаяму:хочашбыць
здаровым?
7БязмоглычалавекадказаўЯму:Пане,умяненяма
чалавека,якібапусціўмянеўсажалку,калівада
ўзбурыцца;
8Ісускажаяму:устань,вазьміпасьцельтваюіхадзі.
9Іадразувыздаравеўчалавек,іўзяўложаксвой,і
хадзіў;ібылаўтойдзеньсубота.
10Тадыгабрэісказаліаздароўленаму:цяперсубота;
11Ёнжаадказаўім:Той,хтоаздаравіўмяне,сказаў
мне:вазьміложактваюіхадзі.
12Тадыспыталісяўяго:хтотойчалавек,штосказаў
табе:вазьміпасьцельтваюіхадзі?
13Ааздароўленыняведаў,хтогэтабыў,боІсус
адышоў,бонатоўпбыўнатыммесцы.
14ПасьлязнаходзіцьягоІсусусьвятыніікажаяму:
вось,тыачуняў;
15ЧалавектойпайшоўіабвясціўЮдэям,штогэта
Езусацаліўяго.
16ІтамуЮдэіперасьледаваліІсусаішукаліЯгозабіць
затое,штоЁнрабіўгэтаеўсуботу.
17АлеІсусадказаўім:АйцецМойдагэтульпрацуе,іЯ
працую.
18ТамуЮдэіяшчэбольшшукалізабіцьЯгозатое,
штоЁннетолькіпарушаўсуботу,алеіназываўБога
сваімАйцом,робячысябероўнымБогу.
19ТадыЕзуссказаўімуадказ:праўду,праўдукажу
вам:Сыннічоганеможарабіцьсамадсябе,апрача
таго,штобачыць,шторобіцьАйцец;бошторобіцьЁн,
тоеробіцьіСын.
20БоАйцецлюбіцьСынаіпаказваеЯмуўсё,штоСам
робіць,іпакажаЯмусправыбольшыязагэтыя,кабвы
дзівіліся.
21БоякАйцецуваскрашаемёртвыхіажыўляеіх;такі
Сын,кагохоча,ажыўляе.
22БоАйцецнікоганесудзіць,алеўвесьсудаддаў
Сыну.
23кабусешанаваліСына,якшануюцьАйца.Хтоне
шануеСына,тойнешануеАйца,якіпаслаўЯго.
24Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтослухаеслова
МаёіверыцьуТаго,ХтопаслаўМяне,маежыццё
вечнаеінепрыходзіцьнасуд;алеперайшоўадсмерці
дажыцця.
25Сапраўды,сапраўдыкажувам:надыходзіцьгадзіна,
іянаўжонастала,калімёртвыяпачуюцьголасСына
Божага,і,пачуўшы,ажывуць.
26БоякАйцецмаежыцьцёўСабе;такіСынудаў
жыцьцёўСабе;
27ІдаўЯмуўладучыніцьісуд,боЁнСынЧалавечы.
28Нязьдзіўляйцесягэтаму,бонадыходзіцьгадзіна,
каліўсе,штоўмагілах,пачуюцьголасЯгоны,
29Івыйдзе;тых,шточынілідабро,даўваскрасення
жыцця;атыя,шточынілізло,наўваскрасенне
асуджэння.
30Самадсябенічоганемагу:якчую,такісуджу,і
судмойсправядлівы;тамуштонешукаюсваёйволі,
алеволіАйца,якіпаслаўмяне.
31КаліЯсьведчусампрасябе,тосьведчаньнеМаё
няпраўдзівае.
32ДругісьведчыцьпраМяне;іведаю,што
сьведчаньне,якімёнсьведчыцьпрамяне,праўдзівае.
33ВыпасылалідаЯна,іёнзасьведчыўпрапраўду.
34АлеЯнеадчалавекапрымаюсьведчаньне,алекажу
гэта,кабвыбылізбаўлены.
35Ёнбыўсьветач,якігарэўізьзяў,авызахацелі
некаторычасцешыццасьвятломягоным.
36АлеЯмаюсьведчаньнебольшаезаЯнава:бо
справы,якіяАйцецдаўМнескончыць,тыясамыя
справы,якіяЯраблю,сьведчацьпраМяне,штоАйцец
паслаўМяне.
37ІсамАйцец,ЯкіпаслаўМяне,засьведчыўпраМяне.
ВыніколінечуліголасуЯгоінебачыліабліччаЯго.
38ІсловаЯгонаганямаеце,кабпрабывалаўвас:таму
няверыце,КагоЁнпаслаў.
39ДасьледуйцеПісаньні;бовыдумаеце,штоўіх
маецежыцьцёвечнае;іянысьведчацьпраМяне.
40ІняхочацепрыйсьцідаМяне,кабмецьжыцьцё.
41Янепрымаюпашаныадлюдзей.
42Алеведаювас,штовынямаецеўсабелюбовіда
Бога.
43ЯпрыйшоўуімяАйцаМайго,івынепрымаеце
Мяне;калііншыпрыйдзеўімясваё,тагопрымеце.
44Яквыможацеверыць,каліпрымаецепашануадзін
ададнаго,анешукаецепашаны,якаяададнагоБога?
45Нядумайце,штоЯбудувінаваціцьвасперадАйцом:
ёсьцьтой,хтоабвінавачваевас,Майсей,наякогавы
спадзяецеся.
46БокалібвыверыліМайсею,выпаверылібіМне,
боёнпісаўпраМяне.
47Алекалівыневерыцеягонымпісанням,як
паверыцесловаммаім?
РАЗДЗЕЛ6
1ПасьлягэтагаІсусперайшоўмораГалілейскае,якое
ёсьцьТыбэрыядскае.
2ІзаІмпайшломноствалюдзей,бобачыліцуды,якія
Ёнчыніўнадхворымі.
3ІўзышоўІсуснагаруісядзеўтамзвучняміСваімі.
4АнабліжаласяПасха,сьвятаЮдэйскае.
5Ісус,узьвёўшывочыіўбачыўшы,штовялікая
грамадаідзедаЯго,кажаПіліпу:дзенамкупіцьхлеба,
кабяныпаелі?
6Ісказаўгэта,кабвыпрабавацьяго,босамведаў,што
хацеўзрабіць.
7Філіпадказаўяму:няхопіцьімхлебанадзьвесьце
дынараў,кабкожнызіхузяўпатроху.
8АдзінзвучняўЯгоных,Андрэй,братСымонаПятра,
кажаЯму:
9Ёсцьтутхлопец,уякогапяцьячменныххлябоўідзве
рыбкі,алештогэтатакоесяродтакойколькасці?
61

64. Джон
10ІсказаўІсус:прымусіцелюдзейсесьці.Натым
месцыбылошматтравы.Іселілюдзіўколькасцікаля
пяцітысяч.
11ІўзяўІсусхлябы;і,падзякаваўшы,раздаўвучням,а
вучнітым,штосядзелі;таксамаірыбы,колькі
заўгодна.
12Каліянынасыціліся,Ёнсказаўсваімвучням:
зьбярыцеаскепкі,штозасталіся,кабнічоганепрапала.
13Дыкянысабраліінапоўнілідванаццацькашоў
кавалкаміадпяціячменныххлябоў,якіязасталісяў
тых,штоелі.
14Тадытыялюдзі,убачыўшыцуд,якіўчыніўІсус,
сказалі:гэтасапраўдытойпрарок,якімаепрыйсьціў
сьвет.
15Ісус,даведаўшыся,штохочуцьпрыйсьцііўзяцьЯго,
кабзрабіцькаралём,зноўадышоўнагаруадзін.
16Каліжнастаўвечар,вучніЯгосышлідамора,
17І,увайшоўшыўчовен,паплыўпразмораў
Капернаум.Ібылоўжоцёмна,аЕзуснепрыходзіўда
іх.
18Іўзняласямораадмоцнагаветру.
19Івось,праплыўшыкалядваццаціпяціцітрыццаці
стадый,бачацьЕзуса,Якіідзепаморыінабліжаецца
дакарабля,іспалохаліся.
20АлеЁнкажаім:гэтая;нябойся.
21Тадыяныахвотнапрыняліягоўлодку,ілодка
адразуапынуласякаляберага,кудыяныплылі.
22Нанаступныдзень,калілюдзі,якіястаялінадругім
бераземора,убачылі,штотамнямаіншайлодкі,
акрамятой,уякуюўвайшлівучніЯгоныя,іштоІсусне
ўвайшоўзвучняміСваіміўлодку,алевучніадышлі
адны;
23(АднакіншыялодкіпрыбылізТыбэрыядыблізкада
месца,дзеяныеліхлеб,пасьляпадзякіГоспада)
24Людзіж,убачыўшы,штоняматамніЕзуса,ні
вучняўЯгоных,селіўкараблііпрыплыліўКапэрнаум,
шукаючыІсуса.
25І,знайшоўшыЯгонадругімбераземора,сказалі
Яму:Равві,каліТыпрыйшоўсюды?
26Ісуссказаўімуадказ:праўду,праўдукажувам:вы
шукаецеМяненетаму,штобачыліцуды,атаму,што
еліхлябыінасыціліся.
27Працуйценепраежу,якаягіне,алепраежу,што
застаеццаўжыцьцівечным,якуюдасьцьвамСын
Чалавечы,бонаІмпазначыўБогАйцец.
28Тадысказаліяму:штонамрабіць,кабчыніць
справыБожыя?
29Ісуссказаўімуадказ:гэтаёсьцьсправаБожая,каб
выверыліўТаго,КагоЁнпаслаў.
30ДыксказаліЯму:якізнакТыдаеш,кабмыўбачыліі
паверыліТабе?штотыпрацуеш?
31Айцынашыяеліманнуўпустыні;якнапісана,хлеб
знебадаўімесці.
32ТадыІсуссказаўім:праўду,праўдукажувам:ня
Майсейдаўвамхлебзьнеба;аАйцецМойдаевам
сапраўдныхлебзнеба.
33БохлебБожыёсцьтой,хтосыходзіцьзнебаідае
жыццёсвету.
34ТадысказаліЯму:Пане,дайнамзаўсёдыгэтага
хлеба.
35Ісусжасказаўім:Яёсьцьхлебжыцьця;іхтоверыць
уМяне,небудзепрагнуцьніколі.
36АлеЯсказаўвам,штоівыбачыліМянеіняверыце.
37Усё,штодаеМнеАйцец,даМянепрыйдзе;ітаго,
хтопрыходзіцьдамяне,яневыганюпрэч.
38БоЯсышоўзнябёсаўнедзелятаго,кабчыніць
волюМаю,алеволюТаго,ХтопаслаўМяне.
39ІгэтаволяАйца,ЯкіпаслаўМяне,кабзусяго,што
ЁнМнедаў,Янічоганестраціў,алеўваскрасіўгэтаў
апошнідзень.
40АволяТаго,ХтопаслаўМяне,такая,кабкожны,
хтобачыцьСынаіверыцьуЯго,меўжыццёвечнае,іЯ
ўваскрашуягоўапошнідзень.
41ТадыЮдэінаракалінаЯгозатое,штоЁнказаў:Я
хлеб,якісышоўзнеба.
42Янысказалі:ціняІсусгэта,сынЯзэпа,бацькуімаці
якогамыведаем?якжаЁнкажа:Ясышоўзьнябёсаў?
43НагэтаІсуссказаўімуадказ:ненаракайцепаміж
сабою.
44НіхтоняможапрыйсьцідаМяне,калінепрыцягне
ягоАйцец,ЯкіпаслаўМяне,іЯўваскрашуягоў
апошнідзень.
45Упрарокаўнапісана:іўсебудуцьнавучаныБогам.
Дыккожны,хтопачуўінавучыўсяадАйца,
прыходзіцьдаМяне.
46Нетое,кабхтобачыўАйца,акрамятаго,хтоадБога,
ЁнбачыўАйца.
47Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтоверыцьуМяне,
маежыццёвечнае.
48Яёсьцьхлебжыцьця.
49Айцывашыяеліманнуўпустынііпамерлі.
50Гэтаёсьцьхлеб,якісыходзіцьзьнеба,кабчалавек,
еўшыяго,непамёр.
51Я—хлебжывы,якісышоўзнеба:хтоесцьгэты
хлеб,будзежыцьвечна;іхлеб,якіЯдам,ёсцьЦела
Маё,якоеЯаддамзажыццёсвету.
52.ІспрачалісяЮдэіміжсабою,кажучы:якможаЁн
дацьнамесьцісваёцела?
53ТадыІсуссказаўім:праўду,праўдукажувам:калі
нябудзецеесьціцелаСынаЧалавечагаіпіцькрыві
Ягонай,нябудзецемецьусабежыцьця.
54ХтоесьцьЦелаМаёіп'еКроўМаю,маежыцьцё
вечнае;іЯўваскрашуягоўапошнідзень.
55БоЦелаМаё-праўдзіваяежа,іКроўМая-
праўдзіваепітво.
56ХтоесьцьМаюплоцьіп'еМаюкроў,жывеўваМне,
іЯўім.
57ЯкпаслаўМянежывыАйцец,іЯжывуАйцом,такі
той,хтоесцьМяне,будзежыцьМною.
58Гэтатойхлеб,якісышоўзнеба:нятак,якбацькі
вашыяеліманнуіпамерлі:хтоесьцьгэтыхлеб,будзе
жыцьвечна.
59ГэтаказаўЁнусінагозе,навучаючыўКапернауме.
60МногіязвучняўЯгоных,пачуўшыгэта,казалі:
цвёрдаегэтаслова;хтогэтаможапачуць?
61Ісус,ведаючыўСабе,штовучніЯгоныянаракаюць
нагэта,сказаўім:гэтавасспакушае?
62Штож,калівыўбачыцеСынаЧалавечага,які
ўзыходзіцьтуды,дзебыўраней?
63Духажыўляе;плоцьнепрыносіцькарысьці:словы,
якіяЯкажувам,яныдухіжыцьцё.
64Алеёсьцьнекаторыязвас,штонявераць.БоЕзус
адпачаткуведаў,хтотакіяняверуючыяіхтопавінен
выдацьЯго.
62

65. Джон
65Ісказаў:тамуЯісказаўвам,штоніхтоняможа
прыйсьцідаМяне,калінябудзедадзенаямуАйцом
Маім.
66ЗтагочасумногіязвучняўЯгоадступіліібольшне
хадзілізІм.
67ТадыІсуссказаўдванаццаці:ціняхочацеівы
адысьці?
68ТадыСымонПётрадказаўЯму:Госпадзе,дакаго
мыпойдзем?Тымаешсловыжыццявечнага.
69Імыверыміспазнаем,штоТыХрыстос,СынБога
жывога.
70АдказаўімЕзус:цінеЯвыбраўвасдванаццаць,і
адзінзвасд'ябал?
71ЁнгаварыўпраЮдуІскарыёта,сынаСымона,боён
павіненбыўвыдацьЯго,будучыаднымздванаццаці.
РАЗДЗЕЛ7
1ПасьлягэтагаІсусхадзіўпаГалілеі,бонехацеў
хадзіцьпаЮдэі,боЮдэішукаліЯгозабіць.
2НабліжаласяЮдэйскаесьвятаКучак.
3Тадысказаліямубратыягоныя:ідзіадсюльіідзіў
Юдэю,кабівучнітваеўбачылісправы,якіятыробіш.
4Бонямачалавека,якіробіцьшто-небудзьупотай,і
самёншукае,кабпраягодаведаліся.Калітыробіш
гэта,пакажысябесвету.
5Боібратыягоныяняверыліўяго.
6ТадыІсуссказаўім:Мойчасяшчэнепрыйшоў,а
вашчасзаўсёдыгатовы.
7Светнеможаненавідзецьвас;алеМянененавідзіць,
боЯсьведчуабім,штоўчынкіяголіхія.
8Ідзецевынагэтаесьвята;яяшчэнеідунагэтае
сьвята;бочасМойяшчэненастаў.
9Сказаўшыімгэтыясловы,застаўсяўГалілеі.
10Алекаліпайшлібратыягоныя,тадыіёнпайшоўна
сьвята,неяўна,алеякбытаемна.
11ТадыЮдэішукаліЯгонасьвятаіказалі:дзеЁн?
12ІбылошматнараканьняўнаЯгоўнародзе:адны
казалі,штоЁндобрычалавек,аіншыяказалі:не;але
ёнашукваелюдзей.
13Аленіхтоадкрытанегаварыўпраягоз-застраху
перадЮдэямі.
14АўпалавінесьвятаІсусувайшоўусьвятынюі
навучаў.
15АЮдэізьдзіўляліся,кажучы:адкульЁнведаелісты,
нявучыўшыся?
16Ісуссказаўімуадказ:МаянавуканеМая,алеТаго,
ХтопаслаўМяне.
17КаліхтохочачыніцьволюЯгоную,тойспазнае
навуку,ціадБогаяна,ціЯсамадсябекажу.
18Хтогаворыцьсамадсябе,шукаеславысваёй,ахто
шукаеславытаго,хтопаслаўяго,тойпраўдзівы,іняма
ўімняпраўды.
19ЦінеМайсейдаўвамзакон,ініхтозвасне
выконваезакона?Чамувызбіраецесямянезабіць?
20Людзіўадказсказалі:дэмануТабе;хтохочазабіць
Цябе?
21Ісуссказаўімуадказ:аднусправузрабіўЯ,іўсевы
дзівіцеся.
22ДзелягэтагаМайсейдаўвамабразаньне;(нетаму,
штогэтаадМайсея,алеадбацькоў;)івыўсуботу
абразаецечалавека.
23Каліхтоабрэжаццаўсуботу,кабнепарушаўся
законМайсееў;вызлуецесянамяне,штояацаліў
чалавекаўсуботу?
24Несудзіцепаводлевыгляду,алесудзіцесудом
праведным.
25ТадынекаторыязЕрусалімлянсказалі:цінетой
гэта,Кагошукаюцьзабіць?
26Алевось,Ёнадважнагаворыць,інічогаЯмуне
кажуць.Ціведаюцькіраўнікі,штогэтаіёсцьХрыстус?
27Алемыведаемгэтагачалавека,адкульён;алекалі
Хрыстоспрыйдзе,ніхтоняведае,адкульён.
28ТадыІсусусклікнуўусьвятыні,навучаючы,кажучы:
івыведаецеМяне,іведаеце,адкульЯ;іЯнепрыйшоў
адСябе,алепраўдзівыТой,ХтопаслаўМяне,Якогавы
няведаеце.
29АлеЯведаюЯго,боЯадЯго,іЁнпаслаўМяне.
30ТадышукаліЯгосхапіць,аленіхтоненаклаўнаЯго
рук,бояшчэнепрыйшлаЯгогадзіна.
31ІмногіязлюдзейувераваліўЯгоіказалі:Хрыстос,
каліпрыйдзе,ціўчыніцьбольшцудаў,чымгэты,што
ўчыніў?
32.Пачуліфарысеі,штолюдзітакнаракаліпраЯго;і
фарысэііпершасьвятарыпаслаліслужаксхапіцьЯго.
33ТадыІсуссказаўім:яшчэнядоўгаЯзвамііпайду
даТаго,ХтопаслаўМяне.
34БудзецешукацьМянеінязнойдзеце;ідзеЯ,туды
выняможацепрыйсьці.
35ТадыгаварыліЮдэіміжсабою:кудыЁнпойдзе,
штомыЯгонезнойдзем?няўжоЁнпойдзеда
расьсеяныхміжязычнікаўівучыцьязычнікаў?
36Штозначыцьгэтаеслова,якоеЁнсказаў:«Будзеце
шукацьМянеінязнойдзеце,ідзеЯ,тудывыня
можацепрыйсьці?»
37.Уапошні,вялікідзеньсьвята,Ісусстаяўіўсклікнуў,
кажучы:хтопрагне,няхайпрыходзіцьдаМянеіп'е.
38ХтоверыцьуМяне,яксказанаўПісанні,утагоз
нутрапацякуцьрэківадыжывой.
39.(ГэтажсказаўпраДуха,Якогапавінныбылі
прыняцьтыя,штоверацьуЯго,бояшчэнябыў
дадзеныДухСьвяты,тамуштоІсусяшчэнябыў
праслаўлены).
40.Многіязлюдзей,пачуўшыгэтыясловы,казалі:гэта
сапраўдыпрарок.
41Іншыяказалі:гэтаХрыстос.Аленекаторыяказалі:
ціпрыйдзеХрыстосзГалілеі?
42ЦіжнесказанаўПісанні,штоХрыстоспрыйдзез
семеніДавідавагаізгорадаБэтлеема,дзебыўДавід?
43.Іўзьнікразладународзез-заяго.
44ІнекаторыязьіххацелісхапіцьЯго;аленіхтоне
наклаўнаягорук.
45Тадыпрыйшліслугідапершасвятароўіфарысэяў;і
сказаліім:чамувынепрывяліяго?
46Слугіадказалі:ніколічалавекнегаварыўтак,як
гэтычалавек.
47Адказаліімфарысэі:ціівыўведзеныяўзман?
48ЦіпаверыўуЯгохтозначальнікаўцізфарысэяў?
49Алегэтынарод,якіняведаезакону,пракляты.
50КажаімНікадэм(адзінзіх,штопрыйшоўдаЕзуса
ўначы),
51Цізаконнашсудзіцьчалавека,першчымвыслухае
ягоінедаведаецца,штоёнробіць?
63

66. Джон
52Янысказаліямуўадказ:ітызГалілеі?Шукайцеі
глядзіце:бозГалілеінепаўстаепрарок.
53Іпайшоўкожныўсвойдом.
РАЗДЗЕЛ8
1ІсуспайшоўнагаруАліўную.
2Раніцайзноўпрыйшоўухрам,іўвесьнародішоўда
Яго;і,сеўшы,вучыўіх.
3ІпрывялікніжнікііфарысэідаЯгожанчыну,
схопленуюўпералюбе;ікаліяныпаставіліяе
пасярэдзіне,
4КажуцьЯму:Настаўнік,гэтуюжанчынусхапіліў
пералюбенасамыммесцы.
5Майсейузаконезагадаўнампабівацьтакіхкамянямі;
атыштоскажаш?
6Гэтаяныказалі,спакушаючыЯго,кабмець
абвінаваціцьЯго.АлеЕзус,нахіліўшыся,пісаў
пальцамназямлі,быццамнечуючыіх.
7КаліжяныпрацягваліпытаццаўЯго,Ён,
падняўшыся,сказаўім:хтозвасбязгрэшны,няхай
першыкінеўяекамень.
8Ізноўнахіліўсяіпісаўназямлі.
9Атыя,штопачулі,дакораныясумленнемсваім,
пайшліадзінзаадным,пачынаючыадстарэйшыхда
апошніх;ізастаўсяЕзусадзініжанчына,штостаяла
пасярэдзіне.
10Ісус,падняўшысяінікоганеўбачыўшы,акрамя
жанчыны,сказаўёй:Жанчына,дзетыя,штоабвінавалі
цябе?ніхтоцябенеасудзіў?
11Янасказала:ніхто,Госпадзе!ІІсуссказаўёй:іЯне
асуджаюцябе;ідзіібольшнеграшы.
12ТадыІсусізноўпрамовіўдаіх,кажучы:Ясьвятло
сьвету;хтопойдзезаМною,нябудзехадзіцьуцемры,
алебудземецьсьвятложыцьця.
13ФарысэісказаліЯму:ТыСампраСябесьведчыш;
запіствойняпраўдзівы.
14Ісуссказаўімуадказ:хоцьЯісьведчупраСябе,але
сьведчаньнеМаёпраўдзівае,боЯведаю,адкуль
прыйшоўікудыіду;алевынеможацесказаць,адкуль
Яікудыіду.
15Высудзіцепаводлеплоці;Янікоганесуджу.
16Акаліісуджу,дыксудМойпраўдзівы,бонеадзін
Я,алеЯіАйцец,ЯкіпаслаўМяне.
17Іўзаконевашымнапісана,штосьведчаньнедвух
чалавекпраўдзівае.
18Ясьведчусампрасябе,ісьведчыцьпраМяне
Айцец,якіпаслаўМяне.
19ТадысказаліЯму:дзеАйцецТвой?Езусадказаў:вы
неведаеценіМяне,ніАйцаМайго;калібвыведалі
Мяне,товедалібіАйцаМайго.
20ГэтыясловыказаўІсускаляскарбніцы,калінавучаў
усьвятыні;бояшчэнепрыйшлаЯгогадзіна.
21ТадыІсусзноўсказаўім:Яадыходжу,авыбудзеце
шукацьМянеіпамрацеўграхахвашых;кудыЯіду,вы
няможацепрыйсьці.
22ТадыЮдэісказалі:Ёнзаб'есябе?боЁнкажа:куды
Яіду,выняможацепрыйсьці.
23Ісказаўім:вызнізу;Язвышыні;вызгэтагасвету;
Янезгэтагасвету.
24ТамуЯсказаўвам,штовыпамрацеўграхахвашых;
бокалівынепаверыце,штогэтаЯ,памрэцеўграхах
вашых.
25Тадысказаліяму:хтоты?ІкажаімІсус:тоесамае,
штоЯказаўвамадпачатку.
26Ямаюмногасказацьправасісудзіць;алеТой,Хто
паслаўМяне,праўдзівы;іякажусьветутое,шточуў
праЯго.
27Янынезразумелі,штоЁнказаўімпраАйца.
28ТадыІсуссказаўім:калівыўзьнясецеСына
Чалавечага,тадыдаведаецеся,штогэтаЯіштоЯ
нічоганераблюадСябе;алетакгавару,якнавучыў
МянеАйцецМой.
29ІТой,ХтопаслаўМяне,ёсцьсаМною;Айцецне
пакінуўМянеаднаго;боязаўсёдыраблютое,штояму
падабаецца.
30Каліёнгаварыўгэтыясловы,многіяўвераваліўяго.
31ТадыІсуссказаўтымЮдэям,якіяўвераваліўЯго:
калівызастанецесяўсловеМаім,дыквысапраўды
Маевучні;
32Іспазнаецепраўду,іпраўдазробіцьвассвабоднымі.
33ЯныадказаліЯму:мысемяАбрагамаініколінікому
небылірабамі;
34АдказаўімІсус:праўду,праўдукажувам:кожны,
хточыніцьгрэх,ёсьцьслугагрэху.
35Інеслугазастаеццаўдомевечна,аСынзастаецца
вечна.
36Дыквось,каліСынвызваліцьвас,сапраўды
свабоднымібудзеце.
37Ведаю,штовысемяАбрагама;авыхочацезабіць
Мяне,бословаМаёнеўмяшчаеццаўвас.
38Якажутое,штобачыўуАйцаМайго,авыробіце
тое,штобачыліўбацьківашага.
39ЯнысказаліЯмуўадказ:бацьканашАбрагам.Кажа
імЕзус:калібвыбылідзецьміАбрагама,торабіліб
справыАбрагама.
40АцяпервышукаецезабіцьМяне,чалавека,які
сказаўвампраўду,якуючуўадБога:Абрагамгэтагане
рабіў.
41Выробіцеўчынкібацьківашага.Тадысказаліяму:
мынеадраспустынароджаныя;унасадзінАйцец,Бог.
42Ісуссказаўім:калібБогбыўвашымАйцом,вы
любілібМяне,боЯвыйшаўіпрыйшоўадБога;іЯне
прыйшоўадСябе,алеЁнпаслаўМяне.
43Чамувынеразумеецемовымаёй?наваттаму,што
вынеможацепачуцьсловаМайго.
44Вашбацькад'ябал,іжаданьнібацьківашагавы
хочацевыконваць.Ёнбыўдушагубадпачаткуіне
ўстояўупраўдзе,бонямаўімпраўды.Каліён
гаворыцьняпраўду,гаворыцьадсвайго,боёнілгуні
бацькаяе.
45АякЯкажувампраўду,выняверыцеМне.
46ХтозвасдакараеМянеўгрэху?Ікаліякажупраўду,
чамувыневерыцемне?
47ХтоадБога,тойслухаесловыБожыя;тамувыня
слухаецеіх,бовынеадБога.
48НагэтаІудзеісказаліЯмуўадказ:цінедобрамы
гаворым,штоТыСамаранінідэманутабе?
49Ісусадказаў:нямаюдэмана;алеЯшануюАйца
Майго,авыМянезневажаеце.
50Іянешукаюсваёйславы:ёсцьтой,хтошукаеі
судзіць.
64

67. Джон
51Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтозахаваеслова
Маё,тойнеўбачыцьсмерцівавек.
52ТадыгабрэісказаліЯму:цяпермыдаведаліся,штоў
Табедэман.Абрагампамёріпрарокі;атыкажаш:хто
захаваесловаМаё,неспазнаесьмерцівавек.
53НяўжоТыбольшызаайцанашагаАбрагама,які
памёр?іпрарокіпамерлі;кімтыробішсябе?
54АдказаўЕзус:каліЯСамСябепаважаю,тослава
Маянішто:МянешануеАйцецМой;праЯкогавы
кажаце,штоЁнБогваш.
55АлевынепазналіЯго;алеяведаюЯго;ікаліскажу,
штоняведаюЯго,будухлусам,яківы;алеведаюЯго
ітрымаюсясловаЯгонага.
56Абрагам,бацькаваш,узрадаваўсябачыцьдзень
Мойіўбачыўгэтаіўзрадаваўся.
57Тадыгабрэісказаліяму:Табеяшчэнямапяцідзесяці
гадоў,ітыбачыўАбрагама?
58Ісуссказаўім:праўду,праўдукажувам:першчым
быўАбрагам,Яёсьць.
59Тадыяныўзялікамяні,кабкінуцьуЯго;алеІсус
схаваўсяівыйшаўсасьвятыні,прайшоўшыпаміжімі,і
такпрайшоўміма.
РАЗДЗЕЛ9
1Праходзячыміма,Ісусубачыўчалавека,сьляпогаад
нараджэньня.
2ІспыталісяўЯговучніЯгоныя,кажучы:Настаўнік,
хтозграшыў,ёнцібацькіягоныя,штонарадзіўся
сьляпым?
3АдказаўІсус:незграшыўніён,нібацькіягоныя,але
дзелятаго,кабвыявілісянаімсправыБожыя.
4МнетрэбарабіцьсправыТаго,ХтопаслаўМяне,
пакульёсьцьдзень;надыходзіцьноч,калініхтоня
можапрацаваць.
5ПакульЯўсьвеце,Ясьвятлосьвету.
6Сказаўшыгэта,ёнплюнуўназямлюізрабіўсасліны
гліну,іпамазаўглінайвочысьляпому,
7Ісказаўяму:ідзі,абмыйсяўсажалцыСілаам,што
азначае:Пасланы.Ёнпайшоў,абмыўсяіпрыйшоў
відушчым.
8Тадысуседзіітыя,шторанейбачыліяго,штоёнбыў
сьляпы,казалі:цінятойгэта,штосядзеўіжабраваў?
9Адныказалі:гэтаён;іншыяказалі:падобныдаяго;а
ёнказаў:гэтая.
10Дыксказаліяму:якадкрылісятваевочы?
11Ёнсказаўуадказ:Чалавек,якогазавуцьІсус,зрабіў
глейіпамазаўмаевочы,ісказаўмне:ідзіўкупальню
Сілааміўмыйся;іяпайшоў,памыўсяістаўбачыць.
12Тадысказаліяму:дзеЁн?Ёнсказаў:неведаю.
13Дафарысеяўпрывяліранейшагасьляпога.
14Былажсубота,каліІсусзрабіўгразьіадчыніўяму
вочы.
15Тадызноўпыталісяўягофарысэі,якёнстаўбачыць.
Ёнсказаўім:глейпаклаўнамаевочы,іяўмыўся,і
бачу.
16.Дыкнекаторыязфарысэяўказалі:неадБогагэты
чалавек,бонезахоўваесуботы.Іншыяказалі:як
чалавекгрэшныможарабіцьтакіяцуды?Ібыўпаміж
іміпадзел.
17Зноўкажуцьсьляпому:штотыскажашпраЯго,што
Ёнадчыніўтабевочы?Ёнсказаў:Ёнпрарок.
18АлеЮдэінепаверыліпраяго,штоёнбыўсьляпыі
стаўбачыць,пакульнепаклікалібацькоўтаго,хто
відзеў.
19Іспыталісяўіх,кажучы:цігэтавашсын,праякога
выкажаце,штонарадзіўсясьляпым?якжаёнцяпер
бачыць?
20Адказаліімбацькіягоныяісказалі:мыведаем,што
гэтасыннашіштоённарадзіўсясьляпым;
21Алеякёнцяпербачыць,мыняведаем;ціхто
адкрыўямувочы,мыневедаем:ёнпаўналетні;
спытайцесяўяго:ёнсамзасябескажа.
22Гэтасказалібацькіягоныя,бобаялісяЮдэяў;бо
Юдэіўжозмовіліся,кабхтовызнаваўсябезаХрыста,
тагоадлучыліадсынагогі.
23Тамубацькіягоныяказалі:ёнпаўналетні;спытай
яго.
24Тадызноўпаклікалічалавека,якібыўсьляпы,і
сказаліяму:АддайхвалуБогу;мыведаем,шточалавек
гэтыгрэшнік.
25Ёнсказаўуадказ:цігрэшнікЁн,няведаю;адно
ведаю,штоябыўсьляпы,ацяпербачу.
26Тадызноўсказаліяму:штоЁнзрабіўтабе?якён
адкрыўтваевочы?
27Ёнжаадказаўім:Яўжоказаўвам,івынячулі;
навоштахочацезноўчуць?ціжівыбудзецеЯго
вучнямі?
28Тадыянылаяліягоіказалі:тывучаньЯгоны;але
мывучніМайсея.
29Мыведаем,штодаМайсеягаварыўБог,агэтыня
ведаем,адкульён.
30Чалавексказаўімуадказ:восьідзіўна,штовыня
ведаеце,адкульён,аЁнадкрыўмаевочы.
31Ведаемжа,штоБогняслухаегрэшнікаў,акаліхто
шануеБогаівыконваеволюЯгоную,тагослухае.
32Адвекунебылочута,кабхтоадкрыўвочысляпому
аднараджэння.
33КалібгэтычалавекнебыўадБога,немогбынічога
зрабіць.
34Янысказаліямуўадказ:уграхахтыўвесь
нарадзіўся,ітынасвучыш?Івыгналіяго.
35.Ісуспачуў,штовыгналіяго;і,знайшоўшыяго,
сказаўяму:ціверыштыўСынаБожага?
36Ёнсказаўуадказ:хтоЁн,Госпадзе,кабмневерыць
уЯго?
37Ісусжасказаўяму:ітыбачыўяго,ігэтатой,што
гаворыцьзтабою.
38Ёнжасказаў:веру,Госпадзе!Іёнпакланіўсяяму.
39ІсказаўІсус:насудпрыйшоўЯўсьветгэты,каб
бачылінябачныя;ікабтыя,штобачаць,сталісьляпымі.
40.Пачуўшыгэтыясловы,некаторыязфарысеяў,якія
былізьІм,сказаліЯму:няўжоімысьляпыя?
41Ісуссказаўім:калібвыбылісьляпыя,нямеліб
граху;ацяперкажаце:мыбачым;тамугрэхваш
застаецца.
РАЗДЗЕЛ10
1Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтонедзвярыма
ўваходзіцьуаўчарню,алепералазіцьіншымшляхам,
тойзлодзейіразбойнік.
2Ахтоўваходзіцьдзвярыма,тойпастыравечак.
65

68. Джон
3Ямубрамнікадчыняе;іавечкіслухаюццаголасу
ягонага,іёнклічасваіхавечакпаіменіівыводзіцьіх.
4Ікаліёнвыводзіцьсваіхавечак,ідзеперадімі,а
авечкіідуцьзаім,боведаюцьголасягоны.
5Азачужымняпойдуць,аўцякуцьадяго,боня
ведаюцьчужогаголасу.
6ГэтуюпрыповесьцьсказаўімІсус,алеяныне
зразумелі,штотакоеЁнгаварыўім.
7ТадыІсусзноўсказаўім:праўду,праўдукажувам,
штоЯдзьверыдляавечак.
8Усе,штобыліперадамною,-злодзеііразбойнікі,але
авечкііхнепаслухалі.
9Я—дзьверы:хтопразьМянеўвойдзе,уратуецца,і
ўвойдзе,івыйдзе,іпашузнойдзе.
10Злодзейпрыходзіцьтолькідлятаго,кабукрасці,і
забіць,ізнішчыць:Япрыйшоў,кабмеліжыццёікаб
меліўдосталь.
11Япастырдобры:пастырдобрыаддаежыцьцёсваё
заавечак.
12Анайміт,анепастух,якомуавечкінесвае,бачыць
ваўка,якіідзе,пакідаеавечакіўцякае;авоўкловіцьіх
іразганяеавечкі.
13Наймітуцякае,боённаймітінеклапоціццапра
авечкі.
14Япастырдобры,іведаюавечакМаіх,іМаеведаюць
Мяне.
15ЯкАйцецведаеМяне,такіЯведаюАйца,іжыццё
Маёаддаюзаавечак.
16Ёсцьумянеііншыяавечкі,якіянезгэтагадвара;і
іхтрэбамнепрывесці,іяныпачуюцьголасмой;ібудзе
адзінстатакіадзінпастыр.
17ЗатоелюбіцьМянеАйцец,штоЯаддаюжыццёМаё,
кабзноўпрыняцьяго.
18НіхтонеадбіраеягоўМяне,алеЯадСябеаддаю
яго.Маюўладуаддацьяго,імаюўладузноўузяцьяго.
ГэтуюзапаведзьЯатрымаўадАйцаМайго.
19ДыкізноўузьняласяспрэчкасяродЮдэяўзагэтыя
словы.
20Імногіязьіхказалі:Ёнапанаваныдэманамішалее;
чамувыслухаецеяго?
21Іншыяказалі:гэтанесловыапанаванагадэманам.Ці
можад'ябаладчыніцьвочысляпым?
22ІбылоўЕрусалімесьвятаасьвячэньня,ібылазіма.
23ІхадзіўІсусухрамеўпрытворыСаламонавым.
24ТадыабступіліягоЮдэіісказаліяму:цідоўга
будзешпрымушацьнассумнявацца?КаліТыХрыстос,
скажынамадкрыта.
25АдказаўімЕзус:Ясказаўвам,івынепаверылі;
справы,якіяЯраблюўімяАйцаМайго,янысведчаць
праМяне.
26Алевыняверыце,бовынезавечакМаіх,якЯ
сказаўвам.
27АвечкіМаеслухаюццаголасуМайго,іЯведаюіх,і
яныідуцьзаМною;
28ІЯдаюімжыццёвечнае;іяныніколінезагінуць,і
ніхтоневырвеіхзрукімаёй.
29АйцецМой,ЯкідаўМнеіх,большызаўсіх;ініхто
няможавырвацьіхзрукіАйцаМайго.
30ЯіАйцецМой-адно.
31ТадыЮдэізноўсхапілікамяні,кабпабіцьЯго.
32АдказаўімІсус:многадобрыхучынкаўпаказаўЯ
вамадАйцаМайго;заякуюзгэтыхспраўхочаце
пабіцьМянекамянямі?
33АдказаліЯмуЮдэі,кажучы:задобруюсправуне
пабіваемЦябекамянямі;алезаблюзнерства;ітаму,
штоты,будучычалавекам,робішсябеБогам.
34АдказаўімЕзус:ціненапісанаўзаконевашым:Я
сказаў:выбагі?
35Каліённазваўбагамітых,даякіхбылословаБожае,
іпісаньненяможабыцьпарушана;
36Скажыцетаму,кагоАйцецасьвяціўіпаслаўусьвет:
тыблюзьніш;боЯсказаў:ЯСынБожы?
37КаліЯнераблюспраўАйцаМайго,неверцеМне.
38Каліжраблю,то,хоцьвыневерыцеМне,верце
справам,кабвыведалііверылі,штоАйцецуваМне,і
ЯўІм.
39.Ізноўшукаліяны,кабсхапіцьяго,алеёнвырваўся
зрукіхніх,
40ІзноўпайшоўзаЯрданнатоемесца,дзеранейЯн
хрысьціў;іжыўтам.
41ІмногіяпрыходзілідаЯгоіказалі:Яннезрабіў
цуду,алеўсё,штоЯнсказаўпрагэтагачалавека,было
праўдай.
42ІмногіяўвераваліўЯготам.
РАЗДЗЕЛ11
1Быўхворыадзінчалавек,наімяЛазар,зВіфаніі,з
горадаМарыііМарты,сястрыяе.
2(ГэтабылатаяМарыя,якаяпамазалаГоспадамірамі
абцерланогіЯмуваласамісваімі,братякойЛазарбыў
хворы).
3СёстрыпаслалідаЯгосказаць:Пане!
4Пачуўшыгэта,Езуссказаў:гэтаяхваробанена
смерць,аленаславуБожую,кабпразяепраславіўся
СынБожы.
5ІсуслюбіўМарфуісяструяеіЛазара.
6.Пачуўшы,штоёнхворы,прабыўдваднінатым
месцы,дзебыў.
7ПасьлягэтагакажавучнямСваім:Пойдземзноўу
Юдэю.
8ВучніЯгоныякажуцьЯму:Настаўнік!ізноў
пойдзештуды?
9АдказаўЕзус:цінедванаццацьгадзінудне?Хто
ходзіцьудзень,тойнеспатыкаецца,бобачыцьсвятло
гэтагасвету.
10Алекалічалавекходзіцьуначы,ёнспатыкаецца,бо
нямаўімсьвятла.
11ГэтасказаўЁн,апотымкажаім:Лазар,сябарнаш,
спіць;алеяіду,кабразбудзіцьягоадсну.
12ТадывучніЯгоныясказалі:Госпадзе!
13АлеІсусказаўпрасьмерцьягоную,аяныдумалі,
штоЁнказаўпраспачынусьне.
14ТадыІсуссказаўімясна:Лазарпамёр.
15Іцешусядзелявас,штомянетамнебыло,кабвы
паверылі;аднакпойдземдаяго.
16ТадыТамаш,званыБлізьнюк,сказаўтаварышам
сваім:пойдземімы,кабпамерцізьім.
17ТадыІсус,прыйшоўшы,знайшоў,штоёнужо
чатырыдніляжыцьумагіле.
18АВіфаніябыланедалёкаадЕрусаліма,стадыяўна
пятнаццаць.
66

69. Джон
19ІмногіязЮдэяўпрыйшлідаМартыіМарыі,каб
суцешыцьіхзабрата.
20Марта,пачуўшы,штоідзеІсус,пайшланасустрач
Яму,аМарыясядзелаўхаце.
21ТадыМартасказалаІсусу:Госпадзе,калібТыбыў
тут,непамёрбыбратмой.
22Алеяведаю,штоіцяпер,чагоніпапросішуБога,
дасьцьтабеБог.
23Ісускажаёй:браттвойуваскрэсьне.
24МартакажаЯму:ведаю,штоЁнуваскрэсьнева
ўваскрасеньніўапошнідзень.
25Ісуссказаўёй:Яёсьцьуваскрасеньнеіжыцьцё;хто
верыцьуМяне,калііпамрэ,будзежыць.
26Ікожны,хтожывеіверыцьуМяне,непамрэвавек.
Выўгэтаверыце?
27ЯнакажаЯму:Так,Госпадзе!Яверу,штоТы
Хрыстос,СынБожы,якіпавіненпрыйсціўсвет.
28І,сказаўшыгэта,пайшлаітаемнапаклікалаМарыю,
сяструсваю,кажучы:Настаўнікпрыйшоўіклічацябе.
29Яна,пачуўшыгэта,хуткаўсталаіпрыйшладаЯго.
30.АЕзусяшчэнеўваходзіўугорад,алебыўнатым
месцы,дзесустрэлаЯгоМарта.
31Юдэі,якіябылізьёюўдомеісуцяшаліяе,
убачыўшы,штоМарыяпасьпешліваўсталаівыйшла,
пайшлізаёю,кажучы:янаідзедамагілы,кабтам
плакаць.
32Марыяж,прыйшоўшытуды,дзебыўІсус,і
ўбачыўшыЯго,упаладаногЯмуісказалаЯму:
Госпадзе!калібТыбыўтут,братмойнепамёрбы.
33Ісусжа,убачыўшыяе,штоплача,іЮдэяў,якія
прыйшлізьёю,плачуць,застагнаўдухамісумеўся,
34Ісказаў:дзевыягопаклалі?ЯнысказаліЯму:Пане,
прыйдзііпаглядзі.
35Ісусплакаў.
36ТадыЮдэіказалі:бач,якёнлюбіўяго!
37Інекаторыязіхказалі:цінемогЁн,Якіадкрыў
вочысляпому,зрабіцьтак,кабігэтынепамёр?
38Ісусжа,зноўстагнаючыўсабе,прыходзіцьда
магілы.Гэтабылапячора,анаёйляжаўкамень.
39Ісуссказаў:аднясецекамень.Марта,сястра
памерлага,кажаЯму:«Госпадзе!
40Ісускажаёй:цінеказаўЯтабе,што,калібудзеш
верыць,убачышславуБожую?
41Тадыаднялікаменьадмесца,дзебыўпакладзены
нябожчык.ІЕзус,падняўшывочы,сказаў:Ойча,
дзякуюТабе,штоТыпачуўМяне.
42Яведаў,штоТызаўсёдыслухаешМяне,алесказаў
гэтадзелялюдзей,якіястаяцьпобач,кабпаверылі,што
ТыпаслаўМяне.
43І,сказаўшыгэта,ёнусклікнуўмоцнымголасам:
Лазар!
44Івыйшаўмёртвы,абвязаныпарукахінагах
покрывам,ітварягобыўабвязаныхусткай.Езускажа
ім:развяжыцеягоіхайідзе.
45ТадымногіязЮдэяў,якіяпрыйшлідаМарыіі
бачылі,штоўчыніўЕзус,увераваліўЯго.
46Анекаторыязіхпайшлідафарысеяўірасказаліім,
штоўчыніўЕзус.
47Тадыпершасвятарыіфарысеісабралірадуісказалі:
штонамрабіць?богэтыЧалавекробіцьшматцудаў.
48Калімыпакінемяготакімчынам,усепаверацьуяго,
іпрыйдуцьрымлянеізабяруцьімесцанаша,інарод.
49Іадзінзіх,наімяКаяфа,быўшыўтойгод
першасвятаром,сказаўім:вынічоганеведаеце,
50Інелічыце,штонамлепш,кабадзінчалавекпамёр
занарод,акабнезагінуўувесьнарод.
51Іказаўгэтанеадсябе,але,будучыўтойгод
першасвятаром,прадказаў,штоЕзуспамрэзанарод
той;
52.Інятолькідзелятагонароду,алекабірасьсеяных
дзяцейБожыхсабрацьуадно.
53.Ізтагодняянысышліся,кабзабіцьяго.
54.ТамуІсусбольшнехадзіўадкрытаміжЮдэямі;але
пайшоўадтульукраінупаблізупустыні,угорад,які
называеццаЯфрэм,ізаставаўсятамзвучнямісваімі.
55АнабліжаласяПасхаЮдэйская,імногіяпайшліз
краіныўЕрусалімперадПасхай,кабачысьціцца.
56ТадыянышукаліІсусаігаварыліпаміжсабою,
стоячыўсьвятыні:яквамздаецца,штоЁнняпрыйдзе
насьвята?
57Іпершасьвятарыіфарысеідалізагад,каб,каліхто
даведаецца,дзеЁн,паведаміць,кабсхапіцьЯго.
РАЗДЗЕЛ12
1ТадыІсусзашэсьцьдзёндаПасхіпрыйшоўу
Віфанію,дзебыўпамерлыЛазар,якогаЁнуваскрасіў
зьмёртвых.
2ТампрыгатаваліЯмувячэру;іМартаслужыла,а
Лазарбыўаднымзтых,штосядзелізІмзасталом.
3ТадыМарыяўзялафунтміразнардувельмі
каштоўнага,інамазаланогіІсуса,іабцерланогіЯго
валасамісваімі,ідомнапоўніўсяпахамміра.
4ТадыкажаадзінзвучняўЯгоных,ЮдаІскарыёт,сын
Сымона,якімеўЯговыдаць,
5Чамунепрадалігэтаеміразатрыстадынараўіне
раздаліўбогім?
6ГэтаЁнсказаўнедзелятаго,кабклапаціццапра
ўбогіх;атаму,штоёнбыўзлодзей,імеўмяшок,і
вынестое,штоўягоклалі.
7ТадыІсуссказаў:пакіньцеяе;яназахавалагэтана
дзеньпахаваньняМайго.
8Боўбогіхзаўсёдымаецезсабою;алемяненезаўсёды
маеце.
9ІдаведаласяшматнародузЮдэяў,штоЁнтам,і
прыйшлінятолькідзеляІсуса,алекабубачыцьі
Лазара,якогаЁнуваскрэсіўзьмёртвых.
10Алепершасьвятарыпараіліся,кабіЛазаразабіць;
11БопразьягомногіяЮдэіадыходзілііўвераваліў
Ісуса.
12Надругідзеньмноствалюдзей,якіясабралісяна
сьвята,пачуўшы,штоІсусідзеўЕрусалім,
13узяўшыпальмавыягаліны,выйшаўнасустрачЯмуі
ўсклікнуў:Гасанна:дабраславёныЦарІзраілеў,якіідзе
ўімяГасподняе.
14Ісусжа,знайшоўшымаладогаасла,сеўнаяго;як
напісана,
15Нябойся,дачкаСіёна:вось,Цартвойідзе,седзячы
наасьліцы.
16ГэтагаспачаткунезразумелівучніЯгоныя;алекалі
Ісусбыўпраслаўлены,тадыўспомнілі,штопраЯготак
напісанаіштояныгэтаЯмузрабілі.
17Народ,якібыўзІм,каліЁнвыклікаўЛазараз
магілыягонайіўваскрасіўягозмёртвых,сьведчыць.
67

70. Джон
18ДзелягэтагаісустрэўЯгонарод,бочулі,штоЁн
учыніўгэтыцуд.
19Дыкфарысеіказаліміжсабою:бачыце,штонічога
недапамагаеце?вось,светгінезаім.
20БыліінекаторыяГрэкісяродтых,штопрыйшлі
пакланіццанасьвята.
21.ЁнпрыйшоўдаФіліпа,якібыўзВіфсаіды
Галілейскай,іпрасіўяго,кажучы:Пане,мыхочам
бачыцьЕзуса.
22ПрыходзіцьФіліпігаворыцьАндрэю;іАндрэйі
ФіліпзноўгаворацьЕзусу.
23ІадказваўімІсус,кажучы:Прыйшлагадзіна
праславіццаСынуЧалавечаму.
24Сапраўды,сапраўдыкажувам:каліпшанічнаезерне,
упаўшыўзямлю,непамрэ,янозастанеццаадно;каліж
памрэ,топрынясебагатыплод.
25Хтолюбіцьдушусваю,загубіцьяе;ахто
ненавідзіцьдушусваюўгэтымсвеце,тойзахаваеяеў
жыццёвечнае.
26ХтоМнеслужыць,няхайідзезаМною;ідзеЯ,тамі
слугаМойбудзе:хтоМнеслужыць,тагоўшануе
АйцецМой.
27Цяпердушамаяўстрывожана;іштояскажу?Ойча,
выратуймянеадгэтайгадзіны,аледзелягэтагая
прыйшоўугэтуюгадзіну.
28Ойча,праслаўімяТваё.Іпачуўсяголасзнеба,
кажучы:Япраславіўізноўпраслаўлю.
29Людзі,якіястаяліічулі,казалі,штозагрымела;
іншыяказалі:Анёлгаварыўзім.
30Ісуссказаўуадказ:нядзеляМянебыўгэтыголас,
аледзелявас.
31Цяперсудсьветугэтаму:цяперкнязьсьветугэтага
будзевыгнаныпрэч.
32Ікаліябудупаднятыззямлі,усіхпрыцягнудасябе.
33ГэтаЁнсказаў,даючызразумець,якойсьмерцюЁн
павіненпамерці.
34НародадказваўЯму:мычуліззакону,штоХрыстос
трываевечна;хтогэтыСынЧалавечы?
35ТадыІсуссказаўім:яшчэнядоўгасьвятлозвамі.
Хадзіце,пакульёсцьсвятло,кабцемранеагарнулавас,
бохтоходзіцьуцемры,неведае,кудыідзе.
36Пакульмаецесвятло,верцеўсвятло,кабвыбылі
сынамісвятла.ГэтасказаўЕзусіадышоў,ісхаваўсяад
іх.
37.Але,хоцьЁнучыніўстолькіцудаўперадімі,яныне
паверыліўЯго.
38КабзбылосясловапрарокаІсаі,якоеёнсказаў:
«Госпадзе!хтопаверыўчуткамунашаму?»ікаму
адкрыласярукаГасподняя?
39Тамунемагліпаверыцьтаму,штоІсаязноўсказаў:
40Ёнасляпіўімвочыіакамянеўсэрцаіх;кабяныне
ўбачылівачымаінезразумелісэрцаміненавярнуліся,
іЯвылечыўіх.
41ГэтасказаўІсая,каліўбачыўславуЯгонуюі
гаварыўпраЯго.
42АлеісяродначальнікаўмногіяўвераваліўЯго;але
з-зафарысеяўневызнаваліЯго,кабнеадлучыцьіхад
сінагогі.
43Бояныбольшлюбіліхвалучалавечую,чымхвалу
Божую.
44Ісусусклікнуўісказаў:хтоверыцьуМяне,няў
Мяневерыць,алеўТаго,ХтопаслаўМяне.
45ІхтобачыцьМяне,бачыцьТаго,ХтопаслаўМяне.
46Ясьвятлопрыйшоўусьвет,кабкожны,хтоверыць
уМяне,незаставаўсяўцемры.
47ІкаліхтопачуесловыМаеінепаверыць,Яне
суджуяго,боЯпрыйшоўнесудзіцьсвет,алезбавіць
свет.
48.ХтоадвяргаеМянеінепрымаесловаўМаіх,мае
судзьдзю:слова,якоеЯпрамовіў,янобудзесудзіцьяго
ўапошнідзень.
49Боянеадсябеказаў;алеАйцец,ЯкіпаслаўМяне,
ЁндаўМнезапаведзь,штоМнегаварыцьішто
гаварыць.
50Іведаю,штозапаведзьЯгоная-жыцьцёвечнае;
тамуўсё,штоЯкажу,гавару,яксказаўМнеАйцец.
РАЗДЗЕЛ13
1ПерадсьвятамПасхіІсус,каліведаў,штопрыйшла
ЯгогадзінаперайсьцізгэтагасьветудаАйца,
палюбіўшыСваіх,якіябыліўсьвеце,даканцапалюбіў
іх.
2Ікаліскончыласявячэра,д'ябалуклаўусэрцаЮдзе
Іскарыёту,сынуСымона,выдацьЯго;
3Ісус,ведаючы,штоАйцецаддаўусёўрукіЯгоныя,і
штоЁнадБогавыйшаўідаБогаадышоў;
4Ёнустаеадвячэрыіадкладаевопраткусваю;іўзяў
ручнікіпадперазаўся.
5Пасьлягэтаганаліўвадыўмісуіпачаўабмывацьногі
вучнямівыцірацьручніком,якімбыўпадперазаны.
6ПотымпрыходзіцьдаСымонаПятра,іПётркажа
Яму:Госпадзе,Тыабмываешмненогі?
7Ісуссказаўямуўадказ:штоЯраблю,тыцяперня
ведаеш;алетыбудзешведацьпаслягэтага.
8КажаЯмуПётр:Тынеабмыешмненогвавек.Езус
адказаўяму:калінеабмыюцябе,небудзешмецьдолі
саМною.
9СымонПётркажаЯму:Госпадзе,нетолькіногімае,
алеірукіігалаву.
10Ісускажаяму:абмытамутрэбатолькіногіабмыць,
боёнувесьчысты;івычыстыя,аленяўсе.
11Боведаў,хтовыдасьцьЯго;тамуісказаў:няўсевы
чыстыя.
12І,абмыўшыімногіінадзеўшывопраткуСваю,зноў
сеўісказаўім:ціведаеце,штоЯзрабіўвам?
13ВыназываецеМянеНастаўнікаміПанам,ідобра
кажаце;боятакі.
14Дыквось,каліЯ,ГасподзьіНастаўнік,абмыўвам
ногі;івыпавінныабмывацьногіадзінаднаму.
15БоЯдаўвампрыклад,кабівырабілітак,якЯ
зрабіўвам.
16Сапраўды,сапраўдыкажувам:слуганебольшыза
гаспадарасвайго;нітой,хтопасланы,небольшыза
таго,хтопаслаўяго.
17Калівыгэтаведаеце,шчаслівыявы,калі
выконваецегэта.
18Непраўсіхваскажу:Яведаю,кагоЯвыбраў,але
кабспоўніласяПісаньне:ХтоесьцьсаМноюхлеб,
падняўнаМянепятусваю.
19Цяперкажувам,першчымгэтастанецца,каб,калі
станецца,выпаверылі,штогэтаЯ.
68

71. Джон
20Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтопрымаетаго,
кагоЯпашлю,Мянепрымае;ахтопрымаеМяне,
прымаеТаго,ХтопаслаўМяне.
21.Сказаўшыгэтае,Ісусустрывожыўсядухамі
засьведчыўісказаў:праўду,праўдукажувам,што
адзінзвасвыдасьцьМяне.
22Тадывучніпаглядзеліадзіннааднаго,
сумняваючыся,пракагоЁнгаворыць.
23АнагрудзяхЕзусаляжаўадзінзвучняўЯгоных,
якіхлюбіўЕзус.
24ДыкСымонПётркіўнуўЯму,кабспытаўся,пра
кагоЁнгаворыць.
25Тадытой,ляжачынагрудзяхІсуса,кажаЯму:Пане,
хтогэта?
26Ісусадказаў:гэтатой,камуядамкавалачак,
абмакнуўшыяго.І,намачыўшыкусок,аддаўягоЮдзе
Іскарыёту,сынуСымона.
27Іпасьлякавалкаўвайшоўуягосатана.ТадыІсус
сказаўяму:шторобіш,рабіхутчэй.
28Ініхтозтых,хтобыўзасталом,неведаў,зякой
нагодыёнсказаўямугэта.
29Бонекаторыязіхдумалі,што,паколькіўЮдыбыў
мяшок,Ісуссказаўяму:купі,штонампатрэбнана
сьвята;абокабёндаўштосьцібедным.
30Ёнжа,узяўшыкавалак,адразувыйшаў;былажноч.
31Дыквось,выйшаўшы,Ісуссказаў:цяперуславіўся
СынЧалавечы,іБогуслаўленыўІм.
32КаліБогпраславіўсяўІм,дыкіБогпраславіцьЯго
ўСабе,іадразупраславіцьЯго.
33Дзеткі,яшчэнядоўгаязвамі.Выбудзецешукаць
Мяне,іякЯсказаўЮдэям:кудыЯіду,выняможаце
прыйсьці;такштоцяперякажувам.
34Новуюзапаведзьдаювам,кабвылюбіліадзін
аднаго;якЯпалюбіўвас,таківылюбіцеадзінаднаго.
35Пагэтымпазнаюцьусе,штовыМаевучні,калі
будзецемецьлюбоўміжсабою.
36СымонПётрсказаўЯму:Госпадзе,кудыТыідзеш?
Езусадказаўяму:кудыЯіду,тынеможашцяперісці
заМною;алепотымпойдзешзамною.
37ПётрсказаўЯму:Пане,чамуянемагуцяперісьціза
Табою?Жыццёсваёаддамзацябе.
38АдказаўямуІсус:душутваюзаМянепакладзеш?
Праўду,праўдукажутабе:непрапяепевень,пакульты
тройчынеадрачэшсяадМяне.
РАЗДЗЕЛ14
1Няхайнетрывожыццасэрцавашае:выверыцеўБога,
верцеіўМяне.
2УдомеАйцаМайгошматсядзібаў:калібгэтабыло
нятак,Ясказаўбывам.Яідупадрыхтавацьваммесца.
3Ікаліпайдуіпадрыхтуюваммесца,зноўпрыйдуі
вазьмувасдасябе;кабдзеЯ,тамбыліівы.
4АкудыЯіду,выведаеце,ідарогуведаеце.
5КажаЯмуТамаш:Пане,няведаем,кудыідзеш;іяк
мыможамведацьдарогу?
6Ісускажаяму:Яёсьцьдарогаіпраўдаіжыцьцё;
ніхтонепрыходзіцьдаАйца,яктолькіпразьМяне.
7КалібвыведаліМяне,ведалібіАйцаМайго;іад
гэтагачасувыведаецеЯгоібачыліЯго.
8КажаЯмуФіліп:Пане,пакажынамАйца,іхопіць
нам.
9Ісускажаяму:СтолькічасуЯзвамі,ітыняведаеш
Мяне,Піліп?хтобачыўМяне,бачыўАйца;іякжаТы
кажаш:пакажынамАйца?
10Цітыняверыш,штоЯўАйцу,аАйцецуваМне?
словы,якіяЯкажувам,неадСябекажу,алеАйцец,
ЯкіжывеўваМне,Ёнтворыцьсправы.
11ВерцеМне,штоЯўАйцу,іАйцецуваМне,альбо
верцеМнедзелясаміхспраў.
12Сапраўды,сапраўдыкажувам:хтоверыцьуМяне,
справы,якіяЯраблю,іёнзробіць;ібольшыясправы,
чымгэтыя,Ёнзробіць;боідудаАйцаМайго.
13ІчагоніпапросіцеўімяМаё,тоезраблю,каб
праславіўсяАйцецуСыне.
14КаліштопапросіцеўімяМаё,Язраблю.
15КалілюбіцеМяне,захоўвайцезапаведзіМае.
16ІЯўпрашуАйца,ідасьцьваміншагаСуцяшыцеля,
каббыўзвамівечна;
17НаватДухпраўды;Якогасьветняможапрыняць,бо
нябачыцьЯгоіняведаеЯго;боЁнзваміжывеіўвас
будзе.
18Непакінувасбязьцешнымі:прыйдудавас.
19Яшчэкрыху,ісьветужоняўбачыцьМяне;алевы
бачыцеМяне:тамуштоЯжыву,івыбудзецежыць.
20Утойдзеньвыўведаеце,штоЯўАйцуМаім,івы
уваМне,іЯўвас.
21ХтомаезапаведзіМаеізахоўваеіх,тойлюбіць
Мяне;ахтолюбіцьМяне,тагопалюбіцьАйцецМой,і
Япалюблюягоіадкрыюсяяму.
22КажаЯмуЮда,неІскарыёт:«Госпадзе,якгэтаТы
хочашзьявіцьСябенам,анясьвету?
23Ісуссказаўямуўадказ:каліхтолюбіцьМяне,той
захаваесловаМаё;іАйцецМойпалюбіцьяго,іМы
прыйдземдаягоіпасялімсяўяго.
24ХтонелюбіцьМяне,тойнезахоўваеслоўМаіх,і
слова,якоевычуеце,неМаё,алеАйца,Якіпаслаў
Мяне.
25ГэтаЯсказаўвам,будучыяшчэзвамі.
26АСуцяшыцель,ДухСьвяты,ЯкогапашлеАйцецу
імяМаё,Ённавучыцьвасусямуінагадаевамусё,што
Ясказаўвам.
27Мірпакідаювам,мірМойдаювам:нятак,яксьвет
дае,Ядаювам.Няхайнетрывожыццасэрцавашаіне
баіцца.
28Вычулі,якЯсказаўвам:адыходжуізноўпрыйду
давас.КалібвылюбіліМяне,тоўзрадавалісяб,штоЯ
сказаў:ідудаАйца,боАйцецМойбольшызаМяне.
29ІцяперЯсказаўвам,першчымгэтасталася,кабвы
паверылі,калістанецца.
30Удалейшымянябудумногагаварыцьзвамі,бо
ідзекнязьсьветугэтага,іўваМненямаенічога.
31Алекабсьветведаў,штоЯлюблюАйца;іяк
загадаўМнеАйцец,такіраблю.Уставай,пойдзем
адсюль.
РАЗДЗЕЛ15
1Я—сапраўднаявінаграднаялаза,аАйцецМой—
вінаградар.
2КожнуюгалінуўваМне,якаянепрыносіцьплоду,Ён
адсякае,ікожнуюгаліну,якаяпрыносіцьплод,Ён
ачышчае,каббольшрадзіла.
3Цяпервыачысьцілісясловам,якоеЯсказаўвам.
69

72. Джон
4ЗаставайцесяўваМне,іЯўвас.Якгалінанеможа
прыносіцьплодусамапасабе,калінезастанеццана
лазе;большнеможаце,калінезастанецесяўваМне.
5Я—вінаграднаялаза,авы—галіны:хтозастаецца
ўваМне,аЯўім,тойпрыносіцьбагатыплод,бобязь
мяненяможацерабіцьнічога.
6КаліхтонебудзеўваМне,тойбудзевыкінутыпрэч,
якгаліна,ізасохне;ілюдзізьбіраюцьіхікідаюцьу
агонь,іянызгараюць.
7КалізастанецесяўваМне,ісловыМаезастануццаў
вас,прасіце,чагохочаце,ібудзевам.
8ГэтымпраслаўляеццаАйцецМой,кабвыпрыносілі
багатыплён;таківыбудзецеМаімівучнямі.
9ЯкпалюбіўМянеАйцец,такіЯпалюбіўвас:
заставайцесяўлюбовіМаёй.
10КалібудзецезахоўвацьзапаведзіМае,застанецесяў
любовіМаёй;якіЯзахаваўзапаведзіАйцаМайгоі
застаюсяўлюбовіЯгонай.
11ГэтасказаўЯвам,кабрадасьцьМаябылаўвасікаб
радасьцьвашаябылапоўнай.
12ВосьзапаведзьМая,кабвылюбіліадзінаднаго,як
Япалюбіўвас.
13Ніхтонямаебольшайлюбовізатую,каліхто
пакладзедушусваюзасяброўсваіх.
14ВысябрыМае,калівыконваецеўсё,штоЯзагадваю
вам.
15Адгэтагачасуненазываювасслугамі;бослуганя
ведае,шторобіцьягоныгаспадар;алеяназваўвас
сябрамі;боўсё,штоЯчуўадАйцаМайго,Яабвясьціў
вам.
16НевывыбраліМяне,алеЯвыбраўвасіпаставіўвас,
кабвыішлііпрыносіліплод,ікабплодвашзаставаўся,
каб,чагоніпапросіцеўАйцаўімяМаё,даўвам.
17Гэтанаказваювам,кабвылюбіліадзінаднаго.
18Калісьветненавідзіцьвас,ведайце,штоМянераней
завасзьненавідзеў.
19Калібвыбылісасьвету,сьветлюбіўбысваё;алеяк
вынесасьвету,алеЯвыбраўвассасьвету,тамусьвет
ненавідзіцьвас.
20Памятайцеслова,якоеЯсказаўвам:рабнябольшы
загаспадарасвайго.КаліМянегналі,будуцьгнацьі
вас;каліМаёсловазахавалі,івашаезахаваюць.
21АлеўсёгэтазробяцьвамдзеляімяМайго,боня
ведаюцьТаго,ХтопаслаўМяне.
22КалібЯнепрыйшоўінегаварыўзьімі,нямеліб
грэху,ацяпернямаюцьаплатызагрэхсвой.
23ХтоненавідзіцьМяне,ненавідзіцьіАйцаМайго.
24КалібЯнеўчыніўсяродіхучынкаў,якіхніхто
іншынеўчыніў,немелібгрэху;ацяперіўбачылі,і
ўзненавідзелііМяне,іАйцаМайго.
25Алегэтасталася,кабспоўніласяслова,напісанаеў
законеіхнім:яныўзненавідзелімянебезпрычыны.
26КаліжпрыйдзеСуцяшыцель,ЯкогаЯпашлювамад
Айца,Духпраўды,ЯкіадАйцазыходзіць,Ёнбудзе
сьведчыцьпраМяне;
27Івытаксамабудзецесведчыць,бовысаМноюад
пачатку.
РАЗДЗЕЛ16
1ГэтаЯсказаўвам,кабвынеспакусіліся.
2Выганяюцьвасзсінагог;іпрыходзіцьчас,калі
кожны,хтозаб'евас,будзедумаць,штослужыцьБогу.
3Ігэтазробяцьвам,бонепазналініАйца,ніМяне.
4АлеЯсказаўвамгэта,кабвы,каліпрыйдзечас,
успомнілі,штоЯсказаўвампрагэта.ІгэтагаЯне
казаўвамспачатку,бобыўзвамі.
5АлецяперідудаТаго,Хтопаслаўмяне;ініхтозвас
непытаеццаўмяне:кудыідзеш?
6Алеадтаго,штоЯсказаўвамгэта,смутакнапоўніў
сэрцавашае.
7АлеЯкажувампраўду;Вамлепш,кабЯпайшоў,бо
каліЯнепайду,Суцяшыцельнепрыйдзедавас;акалі
пайду,пашлюягодавас.
8ІкаліЁнпрыйдзе,выкрыесьветпрагрэх,
праведнасьцьісуд.
9адграху,штоняверацьуМяне;
10Запраўду,штоідудаАйцаМайго,івыўжоня
ўбачыцеМяне;
11Прасуд,бокнязьсьветугэтагаасуджаны.
12Ямаюяшчэшматчагосказацьвам,алевыцяперне
можацевынесці.
13КаліжпрыйдзеЁн,Духпраўды,навядзеваснаўсю
праўду,бонеадСябебудзегаварыць;алештопачуе,
тоескажа,іабвесьціцьвамбудучыню.
14ЁнпраславіцьМяне,боадМайговозьмеі
абвесьціцьвам.
15Усё,штомаеАйцец,ёсьцьМаё;тамуЯісказаў,што
ЁнвозьмезМайгоіпакажавам.
16Крыху,іняўбачыцеМяне,ізноўкрыху,іўбачыце
Мяне,боЯідудаАйца.
17ТадынекаторыязвучняўЯгоныхсказаліміжсабою:
ШтогэтаЁнкажанам:«Яшчэкрыху,інябудзеце
бачыцьМяне,ізноўкрыху,іўбачыцеМяне,і:Яідуда
Бацька?
18Дыкянысказалі:штогэтазначыць,штоЁнкажа:
«неўзабаве»?мынеможамсказаць,штоёнкажа.
19Іісус,даведаўшыся,штояныжадаюцьспытаццаў
Яго,сказаўім:спытайцесяпаміжсабоюпратое,штоЯ
сказаў:яшчэкрыху,івынеўбачыцеМяне,іяшчэ
крыху,іўбачыцеМяне.?
20Сапраўды,сапраўдыкажувам,штовыбудзеце
плакацьігаласіць,асьветбудзерадавацца;
21Жанчына,калінараджае,маесмутак,бопрыйшла
часінаяе;
22Іцяпервымаецесмутак,алеЯзноўубачувас,і
ўзрадуеццасэрцавашае,ірадасьцівашайніхтоне
адбярэўвас.
23ІўтойдзеньвынебудзецепытаццаўМяненіпра
што.Сапраўды,сапраўдыкажувам:чагоніпапросіцеў
АйцаўімяМаё,дасцьвам.
24ДагэтульвынічоганепрасіліўімяМаё:прасіце,і
атрымаеце,кабрадасьцьвашаябылапоўная.
25ГэтаЯгаварыўвампрытчамі,аленадыходзіцьчас,
каліўжонябудугаварыцьвампрытчамі,алеабвяшчу
вамяснапраАйца.
26УтойдзеньвыбудзецепрасіцьуімяМаё,інекажу
вам,штоЯбудумаліццаАйцузавас;
27БоСамАйцецлюбіцьвас,тамуштовыпалюбілі
Мянеіпаверылі,штоЯадБогавыйшаў.
28ЯвыйшаўадАйцаіпрыйшоўусвет;зноўпакідаю
светіідудаАйца.
70

73. Джон
29ВучніЯгоныясказаліЯму:вось,Тыгаворышяснаі
негаворышпрыказкі.
30Цяпермыўпэўненыя,штоТыведаешусёінямаеш
патрэбы,кабхтопытаўсяўЦябе;празгэтамыверым,
штоТывыйшаўадБога.
31АдказаўімІсус:цяперверыце?
32Вось,надыходзіцьгадзіна,іўжонастала,штовы
рассеяцесякожныпасабеіпакінецеМянеаднаго,але
Янеадзін,боАйцецсаМною.
33ГэтасказаўЯвам,кабвымеліуваМнемір.Усвеце
будзецепакутаваць,алебудзьцемужныя;Яперамог
свет.
РАЗДЗЕЛ17
1ГэтыясловысказаўІсусі,падняўшывочысваеда
неба,сказаў:Ойча!праслаўСынаТвайго,кабіСын
ТвойпраславіўЦябе.
2ЯкТыдаўЯмуўладунадусякайплоццю,кабЁндаў
жыцьцёвечнаеўсім,кагоТыдаўЯму.
3Агэтаёсьцьжыцьцёвечнае,кабпазналіЦябе,
адзінагапраўдзівагаБога,іпасланагаТабоюІсуса
Хрыста.
4ЯпраславіўЦябеназямлі:закончыўсправу,якуюТы
даўМнезрабіць.
5Іцяпер,Ойча,праславіМянеўЦябеСамогаславаю,
якуюЯмеўуЦяберанейзастварэньнесьвету.
6ЯабвясьціўімяТваёлюдзям,якіхТыдаўМнеса
сьвету:яныбыліТвае,іТыдаўіхМне;іянызахавалі
словаТваё.
7Цяперяныдаведаліся,штоўсё,штоТыдаўМне,ад
Цябе.
8БоЯдаўімсловы,якіяТыдаўМне;іяныпрыняліі
дакладнапазналі,штоЯвыйшаўадЦябе,іпаверылі,
штоТыпаслаўМяне.
9Малюсязаіх:незасьветмалюся,алезатых,якіхТы
Мнедаў;боянытвае.
10Іўсёмаё-тваё,ітваё-маё;іЯпраслаўленыўіх.
11ІцяперМянеўжонямаўсьвеце,алеяныўсьвеце,а
ЯідудаЦябе.ОйчаСвяты,тых,кагоТыдаўМне,
захавайусваімімені,кабяныбыліадно,якімы.
12КаліЯбыўзьімінасьвеце,ЯзахаваўіхуімяТваё;
тых,якіхТыдаўМне,Язахаваў,ініхтозьіхнезагінуў,
апрачасынапагібелі;кабспоўніласяПісанне.
13Ацяперідудацябе;ігэтаЯгаваруўсьвеце,каб
янымеліўсаберадасьцьМаюпоўную.
14ЯдаўімсловаТваё;ісветузненавідзеўіх,бояныне
сасвету,якіЯнесасвету.
15Непрашу,кабТыўзяўіхсасьвету,алекабзахаваў
іхадзлога.
16Янынесасьвету,якіЯнесасьвету.
17АсьвяцііхпраўдаюТваёю:словаТваёёсьцьпраўда.
18ЯкТыпаслаўМянеўсьвет,такіЯпаслаўіхусьвет.
19ІзаіхЯасьвячаюСябе,кабіяныбыліасьвечаныя
праўдаю.
20Інезаіхадныхпрашу,алеізатых,штопаверацьу
Мянепразсловаіхняе;
21Кабусебыліадно;якТы,Ойча,уваМне,іЯўТабе,
кабіяныбыліўНасадно,кабпаверыўсвет,штоТы
паслаўМяне.
22Іславу,якуюТыдаўМне,Яаддаўім;кабяныбылі
адно,якімыадно:
23Яўіх,іТыўваМне,кабяныбылідасканалыяў
адным;ікабсьветведаў,штоТыпаслаўМянеі
палюбіўіх,якпалюбіўМяне.
24Ойча,тых,якіхТыМнедаў,хачу,кабтам,дзеЯ,
былісаМною;кабяныбачыліславуМаю,якуюТы
даўМне,боТыпалюбіўМянеперадзаснаваннемсвету.
25Ойчасправядлівы,светЦябенепазнаў,аЯпазнаў
Цябе,іяныпазналі,штоТыпаслаўМяне.
26ЯабвясьціўімімяТваёіабвяшчу,каблюбоў,якою
ТыпалюбіўМяне,былаўіх,іЯўіх.
РАЗДЗЕЛ18
1Сказаўшыгэтыясловы,Езусвыйшаўзвучнямі
СваімізапатокКедрон,дзебыўсад,уякіўвайшоўЁні
вучніЯгоныя.
2ВедаўгэтаемесцаіЮда,яківыдаўЯго,боІсусчаста
наведваўсятудызвучняміСваімі.
3ТадыЮда,узяўшыдружынуіслугадпершасвятароў
іфарысэяў,прыходзіцьтудызліхтарамііфакеламіі
зброяй.
4Езус-жа,ведаючыўсё,штомаеадбыццазьІм,
выйшаўісказаўім:Кагошукаеце?
5Ямуадказалі:ЕзусазНазарэта.Ісускажаім:гэтаЯ.І
Юда,яківыдаўЯго,стаяўзімі.
6ЯктолькіЁнсказаўім:гэтаЯ,яныадступіліназаді
ўпаліназямлю.
7Тадызноўспытаўсяўіх:Кагошукаеце?Аяны
сказалі:ЕзусазНазарэта.
8Ісусадказваў:Ясказаўвам,штогэтаЯ;
9Кабзбылосяслова,сказанаеім:«зтых,кагоТымне
даў,Янікоганезгубіў».
10ТадыСымонПётр,маючымеч,выхапіўшыяго,
ударыўслугупершасвятараіадсекямуправаевуха.
СлугузваліМалх.
11ТадыІсуссказаўПятру:укладзімечтвойуножны;
12ТадыротаітысячнікіслугіЮдэйскіяўзяліІсусаі
зьвязаліЯго,
13ІпрывяліягоспачаткудаГанны;боёнбыўцесцем
Каяфы,якібыўпершасвятаромтагосамагагода.
14АКаяфабыўтым,штораіўЮдэям,штолепш
аднамучалавекупамерцізанарод.
15ІСымонПётрішоўзаЕзусам,ідругівучань:той
вучаньбыўвядомыпершасвятаруіўвайшоўзЕзусаму
палацпершасвятара.
16АПётрстаяўкалядзвярэйзвонку.Тадывыйшаў
другівучань,якібыўзнаёмыпершасьвятару,і
прамовіўдабрамніцы,іўвёўПятра.
17Тадыдзяўчына-брамніцакажаПятру:цінезвучняў
гэтагачалавекаіты?Ёнкажа,штояне.
18Аслугііслугістаялітам,расклаўшыагонь;бобыло
холадна,іяныгрэліся,аПётрстаяўзіміігрэўся.
19ТадыпершасьвятарспытаўсяўІсусаправучняў
ЯгоныхіпранавукуЯгоную.
20АдказаўямуІсус:Ягаварыўадкрытасьвету;Я
заўсёдывучыўусінагозеіўхраме,кудызаўсёды
звяртаюццаЮдэі;ітайнаянічоганеказаў.
21ЧамутыпытаешсяўМяне?спытайцесяўтых,хто
слухаўмяне,штояімказаў:яныведаюць,штоясказаў.
22Ікаліёнгэтасказаў,адзінсаслужак,штостаялі
побач,ударыўІсусападалоні,кажучы:Тытак
адказваешпершасьвятару?
71

74. Джон
23АдказаўямуІсус:каліЯсказаўблагое,пакажы,што
благое,акалідобра,тозаштоб'ешМяне?
24Ганнажпаслаўягозьвязанагадапершасьвятара
Каяфы.
25АСымонПётрстаяўігрэўся.Дыксказаліяму:ціі
тынезвучняўЯгоных?Ёнадмаўляўсяісказаў:не.
26Кажаадзінсаслугпершасвятара,сваяктаго,якому
Пётрадсеквуха:цінебачыўяцябезІмусадзе?
27Пётрізноўадрокся,іадразузапяяўпевень.
28ТадыпавяліІсусаадКаяфыўпрэторыю.асаміяны
неўвайшліўпрэторыю,кабнеапаганіцца;алекабяны
еліпасху.
29ТадыПілатвыйшаўдаіхісказаў:учымвы
абвінавачваецегэтагачалавека?
30Янысказаліямуўадказ:калібённебыўзлачынцам,
мыбневыдаліяготабе.
31ТадыПілатсказаўім:вазьмецеЯговыісудзецеЯго
паводлезаконувашага.НатоегабрэісказаліЯму:Нам
недазволенанікогазабіваць.
32КабзбылосясловаІсуса,якоеЁнсказаў,даючы
зразумець,якойсьмерцюЁнпавіненпамерці.
33ТадыПілатзноўувайшоўупрэторыюі,паклікаўшы
Ісуса,сказаўЯму:ТыЦарЮдэйскі?
34АдказаўямуІсус:цісамтыгаворышгэта,цііншыя
сказалітабепраМяне?
35Пілатадказаў:хібаяЮдэй?НародТвойі
першасьвятарывыдаліЦябеМне:штоТызрабіў?
36Ісусадказаў:ВаладарстваМаёнеадсьветугэтага;
37ПілатжасказаўЯму:ДыкТыЦар?Езусадказаў:Ты
кажаш,штоЯкароль.Янатоенарадзіўсяінатое
прыйшоўусвет,кабсведчыцьабпраўдзе.Кожны,хто
адпраўды,слухаеголасуМайго.
38КажаЯмуПілат:штоёсьцьпраўда?І,сказаўшыгэта,
зноўвыйшаўдаЮдэяўісказаўім:ЯнезнаходжуўІм
ніякайвіны.
39Алеўвасёсьцьзвычай,кабяадпусьціўвамаднаго
наПасху;хочаце,кабяадпусьціўвамЦараЮдэйскага?
40Тадызноўзакрычаліўсе,кажучы:неЯго,аВараву.
АВаравабыўразбойнікам.
РАЗДЗЕЛ19
1ТадыПілатузяўІсусаібічаваўЯго.
2Івоіны,сплёўшывянокзцерняў,усклаліЯмуна
галаву,іапрануліЯгоўпурпуру,
3Ісказаў:радуйся,ЦарЮдэйскі!ібіліягорукамі
сваімі.
4Пілатзноўвыйшаўісказаўім:вось,явыводжуЯго
давас,кабвыведалі,штоянезнаходжуўІмніякай
віны.
5ТадывыйшаўІсусуцярновымвянкуіўпурпуры.І
кажаімПілат:восьчалавек!
6УбачыўшыЯго,першасьвятарыіслугізакрычалі,
кажучы:укрыжуйЯго,укрыжуйЯго!Пілаткажаім:
вазьмецеЯговыіўкрыжуйце,боянезнаходжуўІм
ніякайвіны.
7ЮдэіадказаліЯму:мымаемзакон,іпаводленашага
законуЁнпавіненпамерці,бозрабіўСябеСынам
Божым.
8Пілат,пачуўшыгэтаеслова,яшчэбольшспалохаўся;
9ІзноўувайшоўупрэторыюісказаўІсусу:адкульТы?
АлеЕзуснеадказаўяму.
10ТадыкажаЯмуПілат:Тынегаворышсамною?ці
няведаеш,штоямаюўладуўкрыжавацьцябеімаю
ўладуадпусьціцьцябе?
11АдказаўЕзус:ТынемеўбынадаМноюніякай
улады,калібнебылодадзенатабезвыш;тамубольшы
грэхнатым,хтовыдаўМянетабе.
12ІзтагочасуПілатстараўсявызваліцьяго,алеюдэі
крычалі,кажучы:каліадпусьцішгэтагачалавека,тыне
сябарцэзару:кожны,хторобіцьсябецаром,выступае
супрацьцэзара.
13Пілат,пачуўшыгэтыясловы,вывеўІсусаісеўна
судовыммесцынамесцы,якоезавеццаБрук,апа-
габрэйскуГабата.
14БылажпадрыхтоўкадаПасхі,каляшостайгадзіны,
ікажаЁнЮдэям:восьЦарваш!
15Алеянызакрычалі:вазьмі,вазьмі,укрыжуйЯго!
Пілаткажаім:Царавашагаўкрыжаваць?
Першасьвятарыадказалі:нямаўнасцара,акрамя
кесара.
16ТадыаддаўЯгоімнаўкрыжаванне.ІўзяліЕзусаі
павялі.
17Іён,несучыкрыжсвой,выйшаўнамесца,якое
завеццаЛобам,штопа-габрэйскузавеццаГалгофай.
18ТамукрыжаваліЯгоізьІмдвухдругіх,абапал
аднаго,аІсусапасярэдзіне.
19ІПілатнапісаўназвуіпаставіўяенакрыжы.А
напісанабыло:ІсусзНазарэту,ЦарЮдэйскі.
20ГэтытытултадычыталімногіяЮдэі,бомесца,дзе
быўукрыжаваныІсус,былонедалёкаадгорада;ібыло
напісанапа-габрэйску,іпа-грэчаску,іпа-лацінску.
21ТадыпершасьвятарыЮдэйскіясказаліПілату:ня
пішы:ЦарЮдэйскі;алештоЁнсказаў:ЯЦарЮдэйскі.
22Пілатадказаў:штоянапісаў,тоенапісаў.
23Тадыжаўнеры,каліўкрыжаваліІсуса,узялі
вопраткуЯгонуюіпадзяліліяеначатырычасткі,
кожнамувоінупачастцы;атаксамавопраткаягоная:
вопраткабылабязшвоў,тканаязьверхуўсюды.
24Дыксказаліяныміжсабою:нябудземразьдзіраць
яго,алекінемнаягожэрабя,чыйёнбудзе,каб
споўніласяПісаньне,якоекажа:вопраткуМаю
падзяліліпаміжсабою,аправопраткуМаюкінулі
жэрабя.Такімчынам,салдатызрабілігэта.
25КалякрыжаЕзусастаялімаціЯгоісястрамаціЯго,
МарыяКлеафава,іМарыяМагдалена.
26Ісус,убачыўшыМаціівучня,якістаяўпобачіякога
Ёнлюбіў,кажаМаціСваёй:жанчына,восьсынтвой!
27Тадыкажавучню:восьмацітвая!Ізтойгадзіны
тойвучаньузяўяедасябе.
28ПасьлягэтагаІсус,ведаючы,штоўсёўжо
зьдзейсьнілася,кабспоўніласяПісаньне,кажа:прагну.
29Стаяўжапосуд,поўнывоцату,і,напоўніўшыгубку
воцатам,наклалінаісопіпаднеслідавуснаўЯгоных.
30КаліІсуспрыняўвоцату,сказаў:Збылося,і,
схіліўшыгалаву,аддаўдух.
31ДыкЮдэі,паколькігэтабылападрыхтоўка,каб
целынезаставалісянакрыжыўсуботу,босуботабыла
вялікімднём,прасіліПілата,кабпераламаўімгаленіі
кабіхзабралі.
32Тадыпрыйшліжаўнерыіперабілігаленіўпершагаі
ўдругога,укрыжаванагазьІм.
33АлекаліяныпрыйшлідаІсусаіўбачылі,штоЁн
ужопамёр,янынеперабіліЯмугаленяў.
72

75. Джон
34АлеадзінзвоінаўдзідаюпрабіўЯмубок,іадразу
выцяклакроўівада.
35Ітой,хтобачыў,засьведчыў,ісьведчаньнеягонае
праўдзівае;іёнведае,штогаворыцьпраўду,кабвы
паверылі.
36Богэтасталася,кабспоўніласяПісаньне:«Косьць
Ягонаянябудзезламана».
37ІзноўудругімПісаннісказана:будуцьглядзецьна
Таго,Кагопракалолі.
38ПасьлягэтагаЯзэпзАрыматэі,будучывучнемІсуса,
алетаемназ-застрахуперадЮдэямі,прасіўПілата
зняцьцелаІсуса;іПілатдазволіўяму.Ёнпрыйшоўі
ўзяўцелаЕзуса.
39ПрыйшоўтаксамаНікадэм,якіранейпрыйшоўда
Ісусаўначы,іпрынёссумесьсьмірныіалоэ,каляста
фунтаў.
40ТадыяныўзяліцелаІсусаізакруціліягоўпалатноз
духмянасцямі,якхуюцьуЮдэяў.
41Анамесцы,дзеЁнбыўукрыжаваны,быўсад;іў
садзеноваямагіла,уякойніколінебыўпакладзены
чалавек.
42.ТампаклаліІсусадзелядняпрыгатаваньня
Юдэйскага;бомагілабылаблізка.
РАЗДЗЕЛ20
1УпершыдзеньтыдняпрыходзіцьМарыяМагдалена
рана,каліяшчэбылоцёмна,дамагілыібачыць,што
каменьадхіленыадмагілы.
2ТадыянабяжыцьіпрыходзіцьдаСымонаПятраіда
другогавучня,якогалюбіўІсус,ікажаім:узялі
Госпадазмагілы,іняведаем,дзепаклаліЯго.
3Пётрітойдругівучаньвыйшаўшыдамагілы.
4Іпабегліяныабодваразам;ідругівучаньапярэдзіў
Пятраіпрыйшоўпершыдамагілы.
5І,нахіліўшыся,зірнуўшыўнутр,убачыўпалатно
ляжачае;алеённеўвайшоў.
6ПотымпрыходзіцьСымонПётрзаімі,увайшоўшыў
магілу,бачыць,штоляжыцьпалатно
7Іхустка,якаябыланагалавеЯгонай,неляжаларазам
зпалатном,алеасобназагорнутая.
8Тадыўвайшоўідругівучань,якіпершыпрыйшоўда
магілы,іўбачыў,іпаверыў.
9БояныяшчэневедаліПісання,штоЁнпавінен
уваскрэснуцьзмёртвых.
10Тадывучнізноўпайшлідасябе.
11Марыяжстаялазвонкукалямагілыіплакала;і,
плачучы,нахіліласяіглядзелаўмагілу,
12Ібачыцьдвуханёлаўубелым,якіясядзяць,адзіну
галаве,адругіўнагах,дзеляжалацелаІсуса.
13Ікажуцьёй:жанчына,чаготыплачаш?Янакажаім:
боўзяліГоспадамайго,іняведаю,дзепаклаліЯго.
14.Сказаўшыгэта,янапавярнуласяназадіўбачыла
Ісуса,якістаіць,інепазнала,штогэтаІсус.
15Ісускажаёй:жанчына,чаготыплачаш?каготы
шукаеш?Яна,падумаўшы,штогэтасадоўнік,кажа
Яму:Пане,калітывынесЯго,скажымне,дзеты
паклаўЯго,іявазьмуЯго.
16Ісускажаёй:Марыя!Яна,павярнуўшыся,кажаяму:
Раввуні!штозначыць,Настаўнік.
17Ісускажаёй:недакранайсядаМяне;боЯяшчэне
ўзышоўдаАйцаМайго,алеідзідабратоўМаіхіскажы
ім:ЯўзыходжудаАйцаМайгоіАйцавашага;іБогу
маймуіБогувашаму.
18.МарыяМагдаленапрыйшлаіабвясцілавучням,
штобачылаГоспадаіштоЁнсказаўёйгэта.
19Утойсамыдзеньувечары,першыдзеньтыдня,калі
дзьверы,дзесабралісявучні,былізачыненыяз-за
страхуперадЮдэямі,прыйшоўІсусістаўпасярэдзіне,
ісказаўім:мірвам!
20І,сказаўшыгэта,паказаўімрукіібок.Тады
ўзрадавалісявучні,убачыўшыПана.
21ТадыІсусзноўсказаўім:мірвам;якпаслаўМяне
Айцец,такіЯпасылаювас.
22І,сказаўшыгэта,дыхнуўнаіхікажаім:прыйміце
ДухаСьвятога.
23Камуадпусціцеграхі,тамубудуцьадпушчаны;іна
кімпакінецеграхі,натымзастануцца.
24АлеФамы,аднагоздванаццацёх,якогазвалі
Блізнюк,небылозімі,каліпрыйшоўЕзус.
25Іншыявучнісказаліяму:мыбачыліГоспада.АлеЁн
сказаўім:калінеўбачунарукахЯгоранадцвікоўіне
ўкладупальцамайгоўраныадцвікоўінеўсунурукі
маёйубокЯго,непаверу.
26ПразвосемдзёнізноўбыліўсярэдзіневучніЯгоныя
іТамашзьімі;тадыпрыйшоўІсус,калідзьверыбылі
зачыненыя,стаўпасярэдзінеісказаў:мірвам!
27ТадыкажаТамашу:працягніпалецтвойсюдыі
паглядзінарукімае;працягнірукутваюіўкладзіяеў
бокМой,інябудзьняверным,алеверуючым.
28Тамаш,адказваючы,сказаўЯму:ПанмойіБогмой.
29Ісускажаяму:Тамаш,тыпаверыў,тамуштоўбачыў
Мяне;
30ІмногаіншыхцудаўучыніўІсусперадвучнямі
Сваімі,праякіяненапісанаўгэтайкнізе:
31Алегэтанапісана,кабвыверылі,штоІсусёсьць
Хрыстос,СынБожы;ікаб,веруючы,вымеліжыццё
празімяЯгонае.
РАЗДЗЕЛ21
1ПасьлягэтагаІсусізноўзьявіўсявучнямСваімна
Тыбэрыядскімморы;інагэтапаказаўёнсам.
2БыліразамСымонПётріТамаш,званыБлізнюк,і
НатанаэльзКаныГалілейскай,ісыныЗэбэдэя,ідвое
іншыхзвучняўягоных.
3СымонПётркажаім:ідулавіцьрыбу.Ямукажуць:і
мыпойдземзтабою.Янывыйшліізаразжаўвайшліў
карабель;іўтуюночянынічоганезлавілі.
4Каліжнасталараніца,Ісусстаўнаберазе;алевучні
непазналі,штогэтаІсус.
5ТадыІсускажаім:дзеці,ціёсьцьувасежа?Яму
адказалі:не.
6Ісказаўім:закіньцесецізправагабокулодкі,і
знойдзеце.Ізакінуліяны,іцяпернемаглівыцягнуцьз-
замностварыбы.
7Дыктойвучань,якогалюбіўІсус,кажаПятру:гэта
Гасподзь.СымонПётр,пачуўшы,штогэтаГасподзь,
аперазаўсяплашчомсваім,бобыўголы,ікінуўсяў
мора.
8Аіншыявучніпрыплыліналодцы;(бояныбылі
недалёкаадзямлі,алокцяўнадзвесце),цягнучысетку
зрыбай.
73

76. Джон
9Яктолькіянывыйшлінабераг,убачылітамвогнішча
ірыбу,штоляжаланаім,іхлеб.
10Ісускажаім:прынясіцерыбы,якуювыцяперзлавілі.
11СымонПётрпадняўсяівыцягнуўнаберагсетку,
поўнуювялікіхрыб,якіхбылостопяцьдзесяттры;і
прытакойколькасцісетканепарвалася.
12Ісускажаім:хадзеце,абедайце.Ініхтозвучняўне
адважыўсяспытаццаўЯго:хтоТы?ведаючы,штогэта
Гасподзь.
13ТадыІсуспрыходзіць,бярэхлебідаеім,таксамаі
рыбу.
14ГэтаўжотрэціраззьявіўсяІсусвучнямСваім
пасьляўваскрэсеньнязьмёртвых.
15Каліжяныпаабедалі,ІсускажаСымонуПятру:
СымонеЁнін!цілюбіштыМянебольш,чымяны?Ён
кажаяму:так,Госпадзе!тыведаеш,штоякахаюцябе.
Ёнкажаяму:пасвіягнятМаіх.
16Зноўкажаямудругіраз:СымонеЁнін,цілюбішты
Мяне?Ёнкажаяму:так,Госпадзе!тыведаеш,штоя
кахаюцябе.Ёнкажаяму:пасвіавечкімае.
17Трэціразкажаяму:СымонеЁнін,цілюбіштыМяне?
Пётрзасмуціўся,штотрэціразсказаўяму:цілюбішты
Мяне?ІсказаўЯму:Госпадзе,Тыўсёведаеш;ты
ведаеш,штоякахаюцябе.Езускажаяму:пасвіавечкі
Мае.
18Сапраўды,сапраўдыкажутабе:калітыбыўмалады,
тыпадпяразваўсясаміхадзіў,кудыхацеў;нехацеўбы.
19Сказаўгэта,даючызразумець,якоюсьмерцю
праславіцьБога.І,сказаўшыгэта,кажаяму:ідзіза
Мною.
20Пётр,азірнуўшыся,бачыць,штоідзезаімвучань,
якогалюбіўЕзус;якаятаксаманавячэрысхіліласяда
грудзейЯгоныхісказала:«Госпадзе!хтотой,што
выдаеЦябе?»
21Пётр,убачыўшыяго,кажаІсусу:Госпадзе,ашто
ямурабіць?
22Ісускажаяму:каліЯхачу,кабёнзастаўся,пакульЯ
прыйду,штотабедатаго?ідзізамной.
23Іразышласягэтаесловапаміжбратамі,штовучань
тойнепамрэ;алеІсуснесказаўяму:непамрэ;але,калі
яхачу,кабёнзастаўся,пакульяпрыйду,штотабеда
таго?
24Гэтатойвучань,якісьведчыцьабгэтымінапісаў
гэта;імыведаем,штосьведчаньнеягонаепраўдзівае.
25Ёсцьтаксамашматіншага,штоўчыніўЕзус,пра
што,калібусёбылонапісана,ядумаю,штонаватсам
светнезмясціўбыкніг,якіяпавінныбыцьнапісаны.
Амін.
74

77. ДзеіАпосталаў
РАЗДЗЕЛ1
1Першытрактатязрабіў,оТэафіл,праўсё,штоІсус
пачаўрабіцьівучыць,
2Датагодня,уякіёнбыўузнесены,паслятаго,як
празДухаСвятогадаўзапаведзіапосталам,якіх
выбраў:
3Імёніпаказаўсябежывымпасьлямукісваёймногімі
беспамылковымідоказамі,бачачысяімсоракдзёні
гаворачыпраВаладарстваБожае.
4І,сабраўшысязімі,загадаўімнеадыходзіцьад
Ерусаліма,алечакацьабяцанагаАйца,праякоевычулі
адМяне.
5БоЯнсапраўдыхрысьціўвадою;алевыбудзеце
ахрышчаныДухамСвятымнепразшматдзён.
6Івось,сабраўшыся,яныпыталісяўЯго,кажучы:
Госпадзе,цінеўгэтычасаднавішцарстваІзраілю?
7Ёнжасказаўім:нявашасправаведацьчасыіпоры,
якіяАйцецпаклаўусваюўладу.
8Алевыатрымаецемоц,яксыдзенавасДухСьвяты,і
будзецеМнесьведкаміўЕрусаліме,іваўсёйЮдэі,іў
Самарыі,іаждакраюзямлі.
9Ікаліёнсказаўгэта,каліяныглядзелі,ёнбыўузняты;
івоблаказабралаЯгозвачэйіхніх.
10Ікаліяныўважліваглядзелінанеба,каліён
падымаўся,вось,двачалавекісталіперадіміўбелым
адзенні;
11Якітаксамасказаў:мужыГалілейскія,чагостаіцеі
глядзіценанеба?гэтысамыІсус,якіўзятыадвасна
неба,прыйдзегэтакжа,яквыбачылі,якЁнузыходзіў
нанеба.
12ЗатымянывярнулісяўЕрусалімзгары,званай
Аліўнай,якаязнаходзіццаадЕрусалімаўсуботнім
дарозе.
13І,увайшоўшы,яныпаднялісяўверхніпакой,дзе
жыліПётр,іЯкуб,іЯн,іАндрэй,ФіліпіТамаш,
БарталамейіМацвей,ЯкубАлфееўіСымонЗілот,і
Юда,братЯкава.
14Усеянытрываліаднадушнаўмалітвеіпросьбез
жанчынамііМарыяй,маціІсуса,ізбратаміЯгонымі.
15ІўтыядніПётрустаўпасяродвучняўісказаў:
(колькасьцьімёнаўразамбылакалястадваццаці),
16Мужыбраты,павіннабылоспоўніццагэтае
Пісаньне,якоеДухСьвятывуснаміДавідавымі
прамовіўранейпраЮду,якібыўправадыромтых,што
ўзяліІсуса.
17Боёнбыўзалічаныданасіатрымаўудзелугэтым
служэнні.
18Гэтычалавеккупіўполезаўзнагародуза
беззаконьне;і,упаўшынагалаву,разарваўся
пасярэдзіне,іўсёнутрояговыцякло.
19ІгэтасталавядомаўсімжыхарамЕрусаліма;такяк
гэтаеполеназываеццанаіхуласнаймовеАкельдама,
штозначыцьполекрыві.
20Бонапісанаўкнізепсальмаў:сялібаягонаяхай
будзеспустошаная,іхайніхтонежывеўёй,і
епіскапстваягохайвозьмеіншы.
21Тамузгэтыхлюдзей,якіябылізнаміўвесьчас,
пакульГасподзьІсусуваходзіўівыходзіўсяроднас,
22ПачынаючыадхрышчэньняЯнавагадатагосамага
дня,каліёнбыўузятыаднас,трэбабыцьпасьвечаным
разамзнамісьведкамЯгонагаўваскрасеньня.
23Іпаставілідвух:Язэпа,званагаБарсабам,якога
празваліЮстам,іМацея.
24І,молячыся,казалі:Ты,Госпадзе,яківедаешсэрцы
ўсіхлюдзей,пакажы,кагозгэтыхдвухвыбраўТы,
25.кабёнпрыняўудзелугэтымслужэнніі
апостальстве,адякогапразправінуадпаўЮда,каб
пайсцінасваёмесца.
26Ідаліжэрабісвае;іжэрабявыпаланаМацея;іён
быўпрылічаныдаадзінаццаціАпосталаў.
РАЗДЗЕЛ2
1КаліжнастаўдзеньПяцідзесятніцы,усеяныбылі
аднадушнаўадныммесцы.
2Іраптамстаўсяшумзьнеба,якадпавевумоцнага
ветру,інапоўніўувесьдом,дзеянысядзелі.
3Ізьявілісяімязыкіпадзеленыя,якбывогненныя,і
селіпааднымнакожнагазьіх.
4ІнапоўнілісяўсеДухамСьвятыміпачалігаварыць
наіншыхмовах,якДухдаваўімпрамаўляць.
5ІжыліўЕрусалімеЮдэі,людзінабожныя,зусіх
народаўпаднебам.
6Калі-жпачуўсягэтышум,сабраўсянароді
зьбянтэжыўся,бокожнычуў,якяныгаворацьягонай
моваю.
7Ізьдзіўлялісяўсеідзівіліся,кажучыадзінаднаму:ці
няўсегэтыя,штогавораць,галілеяне?
8Іяккожнызнасчуесваюмову,наякоймы
нарадзіліся?
9Парфяне,імідзяне,іэламіты,іжыхарыМесапатаміі,
іЮдэі,іКападокіі,ПонтаіАзіі,
10ФрыгіііПамфіліі,уЕгіпцеіўчасткахЛівіікаля
Кірэны,іпрыхадніРыма,яўрэііпразеліты,
11Крытаўіарабаўмычуем,якяныгаворацьнашымі
моваміпрацудоўныясправыБожыя.
12Ізьдзіўлялісяўсеісумняваліся,кажучыадзін
аднаму:штогэтазначыць?
13Іншыя,насьмейваючыся,казалі:гэтыялюдзі
напілісямаладогавіна.
14АлеПётар,устаўшызадзінаццацьцю,узвысіўголас
свойісказаўім:МужыЮдэііўсе,штожывяцеў
Ерусаліме,няхайгэтабудзевамвядомаіпаслухайцеся
словаўмаіх.
15Боянынеп'яныя,яквыдумаеце,боцяпертрэцяя
гадзінадня.
16Алегэтатое,штосказаўпрарокЁіль;
17Ібудзеўапошніядні,кажаБог,ЯвыльюДуха
Майгонаўсякаецела,ібудуцьпрарочыцьсынывашыя
ідочківашыя,іюнаківашыябудуцьбачыцьуявы,і
старыявашыябудуцьбачыцьсны.:
18ІнаслугМаіхінаслужанакМаіхвыльюўтыядні
ДухаМайго;іяныбудуцьпрарочыць:
19Ідамцудынанебеўгарыізнакіназямліўнізе;кроў,
іагонь,іпарадыму:
20Сонцаабернеццаўцемру,імесяцукроў,першчым
настанедзеньГасподні,вялікііславуты.
21Істанецца,штокожны,хтопаклічаімяГасподняе,
будзезбаўлены.
22МужыІзраільскія,паслухайцегэтыясловы;Езусаз
Назарэту,мужа,прызнанагаБогамсяродвасцудамі,
75

78. ДзеіАпосталаў
цудамііазнакамі,якіяБогучыніўпразЯгосяродвас,
яквысаміведаеце.
23Яго,вызваленагапаводлерашэньняіпрадбачэньня
Божага,высхапіліірукамізлыхукрыжаваліізабілі;
24ЯкогаБогуваскрасіў,разьвязаўшымукісьмерці,бо
немагчымабылоўтрымацьЯго.
25БоДавідкажапраяго:язаўсёдыпрадбачыўГоспада
перадабліччамсваім,боЁнправаручмяне,кабяне
пахіснуўся.
26Тамуўзрадаваласясэрцамаёівесяліўсяязыкмой;
таксамацеламаёспачынеўнадзеі.
27БоТынепакінешдушымаёйупеклеінедасі
СьвятомуТваймуўбачыцьтленьне.
28Тыадкрыўмнешляхіжыцьця;Тынапоўнішмяне
радасьцюТваімабліччам.
29Мужыібраты,дазвольцемнесмеласказацьвампра
патрыярхаДавіда,штоёніпамёр,іпахаваны,імагіла
ягоўнасдасёньняшнягадня.
30Дыквось,будучыпрарокаміведаючы,штоБогз
прысягаюпрысягнуўяму,штозплодусьцёгнаўягоных
паводлеплоціўзьвядзеХрыста,кабёнсядзеўнатроне
сваім;
31Ён,убачыўшыгэтараней,сказаўпраўваскрасеньне
Хрыста,штодушаЯгонаянезасталасяўпекле,іцела
Ягонаенеўбачылатленьня.
32ГэтагаІсусаўваскрасіўБог,сьведкічагоўсемы.
33Дыквось,будучыправіцаюБожаюўзвышаныі
атрымаўшыадАйцаабяцанаеСьвятогаДуха,Ёнвыліў
тое,штовыцяпербачыцеічуеце.
34БоДавіднеўзышоўнанеба,алесамкажа:сказаў
ГасподзьГоспадумайму:сядзьправаручМяне,
35ПакульнепакладуворагаўТваіхупадножжаног
Тваіх.
36ДыкняхайцьвёрдаведаеўвесьдомІзраілеў,што
тагосамагаІсуса,Якогавыўкрыжавалі,Богучыніў
ГоспадаміХрыстом.
37Пачуўшыгэта,яныўразілісясэрцамсваімісказалі
Пятруіастатнімапосталам:штонамрабіць,мужы
браты?
38ТадыПётрсказаўім:Пакайцеся,іхайкожнызвас
ахрысціццаўімяІсусаХрыстанаадпушчэннеграхоў,і
атрымаецедарДухаСвятога.
39Бовамабяцаньнеідзецямвашым,іўсімдалёкім,
кагопаклічаГасподзьБогнаш.
40Імногімііншымісловаміёнсьведчыўізаклікаў,
кажучы:Ратуйцесяадгэтаганядобразычлівагароду.
41Тадытыя,штозрадасьцюпрынялісловаягонае,
ахрысьціліся,іўтойжадзеньдадалосядаіхкалятрох
тысячдуш.
42Ітрываліяныўнавуцыапосталаўіўсупольнасьці,і
ўламаньніхлеба,іўмалітвах.
43Істрахахапіўкожнуюдушу,ішматцудаўізнакаў
учыніліапосталы.
44Іўсеверуючыябыліразамімеліўсёсупольнае;
45Іпрадавалісваюмаёмасьцьімаёмасьць,ідзялілііх
усім,яккожнымеўпатрэбу.
46Яныштодняаднадушназаставалісяўсьвятыніі
ламаліхлебпадамахіеліежузрадасьцюіў
простасьцісэрца,
47ПраслаўляючыБогаімаючыласкуваўсягонароду.
ІГасподзькожныдзеньдабаўляўдацарквытых,хто
збаўляўся.
РАЗДЗЕЛ3
1ПётріЯнразамузышліўхрамнагадзінумалітвы,а
гэтабылагадзінадзявятая.
2Інесьліаднагочалавека,кульгавагаадулоньнямаці,
іклаліягокожныдзенькалябрамысьвятыні,якая
называласяПрыгожай,кабпрасіцьміласьціныўтых,
штоўваходзіліўсьвятыню;
3УбачыўшыПятраіЯна,якіязбіралісяўвайсціў
святыню,яныпрасіліміласціны.
4ІПётр,узіраючысяўягозЯнам,сказаў:паглядзіна
нас.
5Іёнпрыслухаўсядаіх,чакаючышто-небудзь
атрымацьадіх.
6ТадыПётрсказаў:срэбраізолатанямаўмяне;але
тое,штомаю,даютабе:уімяІсусаХрыстазНазарэту
ўстаньіхадзі.
7І,узяўшыягозаправуюруку,падняўяго,іадразуж
умацавалісяступніішчыкалаткіяго.
8Іён,ускочыўшы,устаўіпайшоў,іўвайшоўзьіміў
сьвятыню,ідучы,іскачучы,іславячыБога.
9Іўвесьнародбачыў,якёнішоўіславіўБога:
10Іпазналіяны,штогэтабыўтой,хтосядзеўдзеля
міласціныкаляПрыгожайбрамыхрама:інапоўніліся
здзіўленнеміздзіўленнемтаму,штозімздарылася.
11ІкаліаздароўленыкульгавытрымаўПятраіЯна,
увесьнародузьдзіўленьнізьбегсядаіхуганак,які
называеццаСаламонавым.
12Убачыўшыгэта,Пётрсказаўнароду:мужы
Ізраільскія!чаговыгэтамудзівіцеся?цічамувытак
уважліваглядзіценанас,якбыццаммысваёйсілайабо
святасцюзрабілігэтагачалавекахадзіць?
13БогАбрагама,іІсаака,іЯкуба,Богбацькоўнашых,
уславіўСынаСвайгоІсуса;Якогавывыдалііадракліся
перадПілатам,каліёнвырашыўадпусьціцьЯго.
14АлевыадраклісяСьвятогаіПраведнікаіпрасілі,
кабдаравалівамдушагуба;
15ізабіўКнязяжыцьця,ЯкогаБогуваскрасіўзь
мёртвых;чагомысьведкі.
16ІімяЯгопразверуўімяЯгонаеўмацавалагэтага
чалавека,якогавыбачыцеіведаеце;
17Іцяпер,браты,яведаю,штовызрабілігэтапа
няведанні,яківашыкіраўнікі.
18Алетое,штоБогранейабвясьціўвуснаміўсіхСваіх
прарокаў,штоХрыстусмусіцьпакутаваць,Ёнвыканаў.
19Дыкпакайцесяінавярнецеся,кабграхівашыябылі
знішчаны,каліпрыйдуцьчасыасвяжэнняадаблічча
Пана;
20ІпашлеІсусаХрыста,абвешчанагавамраней.
21Якоганябёсыпавінныпрыняцьдачасоўаднаўлення
ўсяго,штопрамовіўБогвуснаміўсіхсвятыхпрарокаў
Сваіхадвеку.
22БоМайсейсапраўдысказаўбацькам:Прарока
паставіцьвамГасподзьБогвашзбратоўвашых,як
мяне;ягослухайцесяваўсім,штоёнвамскажа.
23Істанецца,штокожнаядуша,якаянепаслухаецца
прарокатаго,будзевынішчаназнароду.
24Так,іўсепрарокіадСамуілаінаступныяпасьля,
колькігаварылі,таксамапрадказвалігэтыядні.
25Высыныпрарокаўізапавету,якіБогзаключыўз
бацькамінашымі,кажучыАбрагаму:"Іўсеменітваім
дабраславяццаўсеплямёнызямлі".
76

79. ДзеіАпосталаў
26.ДаваспершыхБог,уваскрасіўшыСынаСвайго
Ісуса,паслаўЯгодабраславіцьвас,кабадвярнуць
кожнагазвасадбеззаконьняўсваіх.
РАЗДЗЕЛ4
1Ікаліяныгаварыліданароду,сьвятарыіначальнік
храмаісадукеіпадступілісядаіх,
2Засмучаючыся,штоянывучацьлюдзейіабвяшчаюць
празІсусаўваскрасеньнезьмёртвых.
3Інаклалінаіхрукііаддалііхпадвартуданаступнага
дня,бобыўужовечар.
4Аднакмногіязтых,штослухаліслова,уверавалі;а
ліклюдзейкаляпяцітысяч.
5Істаласянадругідзень,штоначальнікііхнія,і
старэйшыны,ікніжнікі,
6ІАннапершасьвятар,іКаяфа,іЯн,іАляксандар,і
ўсе,хтобыўзродупершасьвятаровага,сабралісяў
Ерусаліме.
7І,паставіўшыіхпасярэдзіне,спыталіся:Якоюсілаю
абоякімімемвыгэтазрабілі?
8ТадыПётар,напоўненыДухамСьвятым,сказаўім:
правадырынародуістарэйшыныІзраіля!
9Калімысёньнябудземразьбіраццаўдобрымучынку,
зробленымбязьсільнамучалавеку,чымёнвылечваецца;
10НяхайбудзевядомаўсімваміўсямународуІзраэля,
штоімемІсусаХрыстазНазарэту,Якогавы
ўкрыжавалі,ЯкогаБогуваскрасіўзьмёртвых,празьІм
стаіцьгэтычалавектутперадваміздаровы.
11Гэтакамень,якіадкінулівы,будаўнікі,істаўся
галавойвугла.
12Ніўкіміншымнямазбаўленьня,бонямаіншагаімя
паднебам,дадзенагалюдзям,уякіммымагліб
выратавацца.
13УбачыўшысьмеласьцьПятраіЯнаіўбачыўшы,што
янылюдзінедасьведчаныяіневуцкія,зьдзівіліся;і
даведалісяпраіх,штояныбылізЕзусам.
14І,гледзячынааздароўленагачалавека,якістаяўзімі,
нічоганемаглісупрацьсказаць.
15Але,загадаўшыімвыйсьцізсынедрыёна,яны
параілісяпаміжсабой,
16кажучы:штонамрабіцьзгэтымілюдзьмі?боўсім,
хтожывеўЕрусаліме,відаць,штояныўчынілі
выдатныцуд;імынеможамгэтаадмаўляць.
17Алекабгэтабольшнераспаўсюджваласяўнародзе,
строгапрыстрашыміх,каббольшнікомунегаварылі
прагэтаеімя.
18Іпаклікаўшыіх,загадаліімзусімнегаварыцьіне
вучыцьуімяІсуса.
19АлеПётріЯнсказаліімуадказ:судзіце,ці
справядліваперадБогамслухаццавасбольш,чымБога.
20Бомыняможамнегаварыцьпратое,штобачыліі
чулі.
21Дыкяшчэпрыстрашыўшыіх,адпусьцілііх,не
знайшоўшы,якпакарацьіх,дзелянароду,боўсе
славіліБогазатое,штосталася.
22Бочалавекубылобольшзасоракгадоў,надякім
быўзьдзейсьненыгэтыцудаздараўленьня.
23І,адпусьціўшыіх,яныпайшлідасваіхірасказалі
ўсё,штоказаліімпершасьвятарыістарэйшыны.
24Яны,пачуўшыгэта,аднадушнаўзвысіліголассвой
даБогаісказалі:Госпадзе!ТыБог,Якістварыўнебаі
зямлю,імораіўсё,штоўіх;
25ТывуснаміДавіда,рабаТвайго,сказаў:«Чаму
ўзбунтавалісянароды,інародызадумваюцьпустое?»
26Царызямныяпаўсталі,ікнязісабралісяразам
супрацьГоспадаісупрацьХрыстаЯгонага.
27БосапраўдысупроцьСьвятогасынаТвайгоІсуса,
ЯкогаТыпамазаў,сабралісяіІрад,іПонційПілатз
язычнікаміінародамІзраілевым,
28кабзрабіцьусё,шторукатваяіпарадатваяраней
пастанавіла,каббылозроблена.
29Іцяпер,Госпадзе,паглядзінапагрозыіхніяідай
слугамТваімзусёйадвагайгаварыцьсловаТваё,
30ПрацягнуўшырукуТваю,каблячыць;ікабзнакіі
цудырабілісяімемсвятогадзіцяціТвайгоЕзуса.
31Ікаліяныпамаліліся,месца,дзеяныбылісабраныя,
пахіснулася;іўсенапоўнілісяДухамСьвятым,і
адважнапрапаведавалісловаБожае.
32Амностватых,штоўверавалі,былоадносэрцаі
аднадуша;алеўсёўіхбылоагульнае.
33ІзвялікайсілайсведчыліАпосталыабуваскрасенні
ГоспадаЕзуса,івялікаяласкабыланаўсіхіх.
34Ісяродіхнебылонястачы,боўсе,хтовалодаў
земляміабодамамі,прадавалііхіпрыносілікошты
прададзенага,
35іпаклаўіхуногапосталаў,ікожнамураздавалася
папатрэбе.
36ІЯсій,якогаапосталыпразваліБарнабам,што
азначае:сынсуцяшэньня,лявіт,зкраіныКіпра,
37Маючызямлю,прадаўяе,агрошыпрынёсіпаклаў
даногапосталаў.
РАЗДЗЕЛ5
1Аленейкічалавек,імемАнанія,іСапфіра,жонкаяго,
прадаўмаёмасьць,
2Іўтаіўчасткуцаны,знаючыпрагэтаіжонцысваёй,і
прынёспэўнуючасткуіпаклаўданогапосталаў.
3АлеПётрсказаў:Ананія,чамусатананапоўніўсэрца
тваё,кабтыхлусіўДухуСьвятомуісхаваўчастку
коштузямлі?
4Пакульёнзаставаўся,цінетвой?ікаліёнбыў
прададзены,хібагэтанебылоўтваёйуладзе?чамуты
задумаўгэтаўсэрцытваім?тыхлусіўнелюдзям,а
Богу.
5ІАнанія,пачуўшыгэтыясловы,упаўівыдаўдух;і
вялікістрахагарнуўусіх,хточуўгэта.
6Іўсталімаладыялюдзі,закруціўшыяго,вынесліі
пахавалі.
7Прайшлокалятрохгадзін,якувайшлажонкаягоная,
няведаючы,штосталася.
8ІадказаўёйПётр:скажымне,цізастолькіпрадалівы
зямлю?Іянасказала:так,застолькі.
9ТадыПётрсказаўёй:якгэтавызмовілісяспакусіць
ДухаПана?вось,калядзьвярэйногітых,штопахавалі
мужатвайго,іцябевынясуць.
10Тадыянаадразуўпаладаногягоныхіпамерла;і
маладыялюдзі,увайшоўшы,знайшліяемёртвайі,
вынесшыяе,пахавалікалямужаяе.
11Івялікістрахахапіўусюцарквуіўсіх,хточуўгэтае.
77

80. ДзеіАпосталаў
12Ірукаміапосталаўучынілісямногіязнакііцудыў
народзе;(іўсеяныбыліаднадушнаўСаламонавым
ганку.
13Ізастатніхніхтонеадважваўсядалучыццадаіх,але
народузьвялічваўіх.
14ІверуючыхдалучаласядаГоспада,мноствамужчын
іжанчын.)
15Датаго,штоянывыносіліхворыхнавуліцыіклалі
іхналожкахіложках,кабхоцьценьПятра,які
праходзіцьміма,засланіўкагосьцізьіх.
16Таксамапрыходзіламноствалюдзейзнавакольных
гарадоўуЕрусалім,прыносячыхворыхіапанаваных
нячыстымідухамі,іўсебыліацалены.
17Тадыўстаўпершасьвятаріўсе,штобылізьім(г.зн.
сектасадукеяў),інапоўнілісягневам,
18інаклалірукінаапосталаў,іпасадзілііху
супольнуювязьніцу.
19АлеанёлГасподніўначыадчыніўдзьверыцямніцыі,
вывеўшыіх,сказаў:
20Ідзі,станьікажыўхраменародуўсесловыжыцьця
гэтага.
21Яны,пачуўшыгэта,увайшліранаўхрамівучылі.
Алепрыйшоўпершасьвятарітыя,штобылізьім,і
склікалісынэдрыёніўвесьсенатсыноўІзраілевыхі
паслаліўвязьніцупрывесьцііх.
22Алекаліслугіпрыйшліінезнайшлііхуцямніцы,
вярнулісяісказалі:
23кажучы:вязьніцасапраўдызнайшланасзачыненымі
зусёйбясьпекайівартаўнікоў,якіястаялізвонкуперад
дзьвярыма;
24Каліпачулігэтапершасьвятаріначальнікхрамаі
першасьвятары,сумнявалісяўіх,дачагогэтапрывядзе.
25Тадынехтапрыйшоўіабвясьціўім,кажучы:вось,
людзі,якіхвыпасадзіліўвязьніцу,стаяцьусьвятыніі
навучаюцьнарод.
26Тадыначальніксаслугаміпайшоўіпрывёўіхбез
гвалту,бобаялісянароду,кабіхнепабілікамянямі.
27І,прывёўшыіх,паставіліперадсынэдрыёнам,і
спытаўсяўіхпершасьвятар:
28кажучы:цінезагадалімывамстроганевучыцьу
імягэтае?івось,вынапоўніліЕрусалімсваім
вучэньнеміхочаценавесьцінанаскроўгэтага
чалавека.
29ТадыПётрііншыяапосталысказаліўадказ:Богу
трэбаслухаццабольш,чымлюдзям.
30БогбацькоўнашыхуваскрасіўІсуса,Якогавызабілі
іпавесілінадрэве.
31ЯгоБогправіцаюСваёюўзвысіўуНачальнікаі
Збаўцу,кабдацьІзраілюпакаяньнеіадпушчэньне
грахоў.
32ІмыЯмусьведкігэтага;таксамаіДухСьвяты,
ЯкогаБогдаўтым,хтопаслухмяныЯму.
33Яны,пачуўшыгэта,раз'юшылісясэрцамі
нарадылісязабіцьіх.
34Тадыўстаўадзінурадзе,фарысэй,наімяГамаліэль,
законнік,якімеўславуваўсімнародзе,ізагадаў
выставіцьапосталаўкрыхунаперад;
35Ісказаўім:мужыІзраільскія!сьцеражыцесябе,што
хочацезрабіцьзгэтымілюдзьмі.
36БоперадгэтымідняміпаўстаўТэўда,хвалячыся,
штоённехта;даякогадалучыласянекалькічалавек,
калячатырохсот:хтобыўзабіты;іўсе,хтопаслухаўся
яго,былірассеяныізнішчаны.
37ПасьлягэтагапаўстаўЮдаГалілеянінудні
пералікупадаткаўіпацягнуўзасабоюшматлюдзей;і
ўсе,наваттыя,штопаслухалісяяго,разышліся.
38Іцяперкажувам:устрымайцесяадгэтыхлюдзейі
пакіньцеіхуспакоі;
39АлекалігэтаадБога,вынеможацеразбурыцьяго;
кабнеапынулісянаватваюючымісупрацьБога.
40Іяныпагадзілісязім;і,паклікаўшыАпосталаў,
пабілііхізагадаліімнегаварыцьуімяІсусаі
адпусьцілііх.
41Іяныадышліадсынедрыёна,радуючыся,што
ўдастоілісяцярпецьганьбузаімяЯгонае.
42Ікожныдзеньусьвятынііўкожнымдомене
пераставалівучыцьіабвяшчацьІсусаХрыста.
РАЗДЗЕЛ6
1Іўтыядні,каліпавялічыласяколькасьцьвучняў,
узьняўсянараканьнеГрэкаўнаГабрэяўзатое,што
іхніяўдовыбылізанядбаныяўштодзённымслужэньні.
2ТадыДванаццаць,склікаўшымноствавучняў,сказалі:
нядобранампакідацьсловаБожаеіабслугоўваць
сталы.
3Дыквось,браты,выберыцесяродсябесеммужоў
чэсных,поўныхДухаСьвятогаімудрасьці,якіхмы
можампрызначыцьнадгэтайсправай.
4Алемыбудземувесьчасаддаваццамалітвеі
служэннюслова.
5Іспадабаласягэтаесловаўсямународу,івыбралі
Сьцяпана,мужапоўнагаверыіСьвятогаДуха,іФіліпа,
іПрохара,іНіканора,іЦімона,іПармэна,іМікалая,
празэлітазАнтыёхіі.
6Іпаставілііхперадапосталамі,і,памаліўшыся,
усклалінаіхрукі.
7ІсловаБожаерасло;іліквучняўуЕрусалімевельмі
памножыўся;івялікаяграмадасьвятароўбыла
паслухмянаяверы.
8ІСтэфан,поўныверыісілы,чыніўвялікіяцудыі
цудыўнародзе.
9Тадыпаўсталінекаторыязсінагогі,якаяназываецца
сінагогайлібертынцаў,ікірэнэйцаў,іалександрыйцаў,
ізіхКілікіііАзіі,спрачаючысясаСтэфанам.
10Інездолеліянысупрацьстаяцьмудрасьціідуху,
якіміёнгаварыў.
11Тадыяныпадпарадкавалілюдзей,якіясказалі:мы
чулі,якёнказаўблюзнерскіясловынаМайсеяіна
Бога.
12Іўзбудзілінарод,істарэйшын,ікніжнікаў,інапалі
наяго,ісхапіліяго,іпрывяліўсынэдрыён,
13Іпаставіліілжывыхсьведкаў,якіяказалі:гэты
чалавекнеперастаеказацьблюзнерскіясловынагэтае
сьвятоемесцаіназакон;
14Бомычулі,якёнказаў,штогэтыІсусзНазарэту
зруйнуегэтаемесцаізьменіцьзвычаі,якіяперадаўнам
Майсей.
15Іўсе,штосядзеліўсынедрыёне,уважліва
паглядзеўшынаяго,убачыліабліччаяго,якаблічча
анёла.
78

81. ДзеіАпосталаў
РАЗДЗЕЛ7
1Тадыпершасьвятарсказаў:цітакгэта?
2Ісказаў:мужыбратыіайцы!Богславызьявіўсяайцу
нашамуАбрагаму,каліёнбыўуМесапатаміі,перш
чымёнжыўуХарране,
3ісказаўяму:выйдзіззямлітваёйіадрадзімытваёйі
ідзіўзямлю,якуюЯпакажутабе.
4ЗатымёнвыйшаўззямліХалдэйскайіпасяліўсяў
Харране;іадтуль,каліпамёрбацькаягоны,ён
перасяліўягоўгэтуюзямлю,дзевыцяпержывяце.
5Інедаўямуўімспадчыны,наваткабнаягоне
ступіланага;алеёнабяцаўдацьягоўвалоданьнеямуі
нашчадкамягонымпасьляяго,каліёняшчэнямеў
дзіцяці.
6ІсказаўБогтак:кабнашчадкіягопасялілісяўчужой
зямлі;ікабяныўвялііхуняволюічыніліімзло
чатырыстагадоў.
7ІЯбудусудзіцьнарод,якомуяныбудуцьурабстве,
сказаўБог,іпасьлягэтагаянывыйдуцьібудуць
служыцьМненагэтыммесцы.
8Ідаўямузапаветабразаньня,іспарадзіўАбрагам
Ісаака,іабрэзаўягонавосьмыдзень;Ісаакспарадзіў
Якуба;аЯкубспарадзіўдванаццацьпатрыярхаў.
9ІпатрыярхіззайздрасьціпрадаліЯзэпаўЕгіпет;але
Богбыўзьім,
10івызваліўягоадусіхпакутаўягоных,ідаўяму
ласкуімудрасьцьувачахфараона,цараЕгіпецкага;і
паставіўягоначальнікамнадЕгіптамінадусімдомам
сваім.
11ІпрыйшоўголаднаўсюзямлюЕгіпецкуюі
Ханаанскуюівялікаегора,ібацькінашыяне
знаходзіліпракорму.
12АлеЯкаў,пачуўшы,штоўЕгіпцеёсцьзбожжа,
паслаўпершыхбацькоўнашых.
13.УдругіразЯзэпстаўвядомыбратамсваім;ірад
Язэпастаўвядомыфараону.
14.ІпаслаўЯзэпіпаклікаўЯкуба,бацькусвайго,іўсю
раднюсваю,семдзесятпятнаццацьдуш.
15ІсышоўЯкаўуЕгіпетіпамёрсамібацькінашыя,
16ІбыліперанесеныяўСіхеміпакладзеныўмагілу,
якуюкупіўАбрагамзагрошыўсыноўЭмора,бацькі
Сіхема.
17Алекалінаблізіўсячасабяцаньня,якімБог
прысягнуўАбрагаму,народросіпамнажаўсяўЕгіпце,
18Пакульняпаўстаўіншыцар,якіняведаўЯзэпа.
19Ёнхітраваўзнашымродаміліхасловіўбацькоў
нашых,кабянывыгналідзяцейсваіх,кабяныне
засталісяжыць.
20.УтойчаснарадзіўсяМайсейібыўвельміпрыгожы,
ігадаваўсяўдомебацькісвайготрымесяцы.
21Ікаліёнбыўвыгнаны,дачкафараонаваўзялаягоі
выгадаваласабезасына.
22ІбыўМайсейнавучаныўсёймудрасьціЭгіпцянаўі
быўмоцныўсловахіўсправах.
23.Каліямуспоўніласясоракгадоў,прыйшлоямуна
сэрцанаведацьбратоўсваіх,сыноўІзраілевых.
24І,убачыўшы,штоадзінзьіхкрыўдуе,заступіўсяза
ягоіадпомсьціўпрыгнечанаму,іпабіўЕгіпцяніна.
25Боёндумаў,штобратыягоныязразумеліб,штоБог
празягонуюрукувызваліцьіх;алеянынезразумелі.
26Ананаступныдзеньёнзьявіўсяім,каліяны
сварыліся,іхацеўзноўсварыцьіх,кажучы:«Спадары!
выбраты;чамукрыўдзіцеадзінаднаго?
27Алетой,хтокрыўдзіўблізкагасвайго,адштурхнуў
яго,кажучы:хтопаставіўцябеначальнікамісуддзёю
наднамі?
28Цінехочаштызабіцьмяне,якучоразабіў
Егіпцяніна?
29ІўцёкМайсейадгэтагасловаібыўпрыхаднему
зямліМадыямскай,дзеспарадзіўдвухсыноў.
30Ікалімінуласоракгадоў,зьявіўсяямуўпустыні
гарыСынайанёлГасподніўполымівогненнагакуста.
31Майсей,убачыўшыгэта,зьдзівіўсязьвіду;ікаліён
наблізіўся,кабубачыцьгэта,голасГоспадабыўдаяго,
32кажучы:ЯБогбацькоўтваіх,БогАбрагама,іБог
Ісаака,іБогЯкуба.ТадыМайсейзадрыжаўіне
адважваўсябачыць.
33ІсказаўямуГасподзь:скіньабутакзногтваіх,бо
месца,дзетыстаіш,ёсьцьзямлясьвятая.
34Ябачыў,ЯбачыўпакутынародуМайгоўЕгіпце,і
пачуўстогнягоны,ісышоўвыратавацьяго.Ацяпер
ідзі,япашлюцябеўЕгіпет.
35ГэтагаМайсея,адякогаяныадмовіліся,кажучы:хто
паставіўцябеначальнікамісудзьдзёю?ягопаслаўБог
начальнікамівызваліцелемрукоюанёла,якіз'явіўся
ямуўкусце.
36Ёнвывеўіх,учыніўшыцудыізнакіўзямлі
ЕгіпецкайіўЧырвонымморыіўпустынісоракгадоў.
37ГэтатойМайсей,якісказаўсынамІзраілевым:
ПрарокапаставіцьвамГасподзьБогвашзбратоў
вашых,якмяне;яговыпаслухаеце.
38Гэтатой,штобыўуцарквеўпустынізанёлам,які
гаварыўзімнагарыСінай,ізбацькамінашымі,які
атрымаўжывыясловы,кабдацьнам.
39Якоганезахацеліпаслухаццаайцынашыя,але
адкінуліягоадсябе,іўсэрцахсваіхвярнулісяназаду
Егіпет,
40кажучыАарону:зрабінамбагоў,кабяныішліперад
намі;
41Ізрабіліяныцяляўтыядні,іпрынесьліахвяру
ідалу,іцешылісязтвораўруксваіх.
42.ІадвярнуўсяБогіаддаўіхпакланяццавойску
нябеснаму;якнапісанаўкнізепрарокаў,домІзраілеў,
ціпрыносілівыМнезабітыяжывёлыіахвярызасорак
гадоўупустыні?
43Так,выўзяліскініюМалохаізоркубогавашага
Рэмфана,выявы,якіявызрабілі,кабпакланяццаім;іЯ
перанясувасзаВавілон.
44Убацькоўнашыхбыласкініясьведчаньняўпустыні,
якёнзагадаў,кажучыМайсею,кабёнзрабіўяе
паводлеўзору,якіёнбачыў.
45Якоетаксамаайцынашы,штопрыйшліпасьля,
унесьлізьІсусамувалоданьнеязычнікаў,якіхБог
прагнаўадабліччаайцоўнашых,аждадзёнДавіда;
46ЯкізнайшоўласкуперадБогаміпажадаўзнайсьці
скініюдляБогаЯкава.
47АлеСаламонпабудаваўямудом.
48АднакнеўрукатворныххрамахжывеУсявышні;як
кажапрарок,
49Неба-тронМой,азямля-падножжаногМаіх:які
домпабудуецеМне?кажаГасподзь:ціякоемесца
адпачынкуМайго?
79

82. ДзеіАпосталаў
50Цінемаяруказрабілаўсёгэта?
51Цвёрдахрыбетныяінеабрэзаныясэрцамівушамі!
вызаўсёдысупраціўляецесяДухуСвятому:якбацькі
вашыя,таківы.
52Кагозпрарокаўнегналібацьківашыя?ізабілітых,
шторанейабвяшчаліабпрыходзеПраведніка;
здраднікаміізабойцамікаторыхвысталісяцяпер.
53Якіяатрымалізаконаданёлаўінезахаваліяго.
54.Яны,пачуўшыгэта,захварэлісэрцаміскрыгаталі
наягозубамісваімі.
55Алеён,поўныДухаСьвятога,зірнуўнанебаі
ўбачыўславуБожуюіІсуса,якістаяўправаручБога,
56Ісказаў:вось,ябачунябёсыадчыненыяіСына
Чалавечага,якістаіцьправаручБога.
57Тадыянызакрычалімоцнымголасамізатыкалі
вушысвае,іаднадушнакінулісянаяго,
58Івыгналіягозагорад,іпабіліягокамянямі,а
сьведкіпаклалівопраткусваюляногюнака,якога
зваліСаўл.
59ІкаменаваліСьцяпана,якізаклікаўБогаіказаў:
ГоспадзеІсусе,прымідухмой!
60І,укленчыўшы,усклікнуўмоцнымголасам:
Госпадзе!незалічыімгрэхгэты!І,сказаўшыгэта,
заснуў.
РАЗДЗЕЛ8
1ІСаўлзгаджаўсянасьмерцьягоную.Іўтойчасбыло
вялікаеганенненацарквуўЕрусаліме;іўсеяныбылі
расьсеяныпарэгіёнахЮдэііСамарыі,акрамя
апосталаў.
2ІпабожныялюдзіпахаваліСьцяпанаіўчыніліпаім
вялікіплач.
3.АСаўлганьбіўцаркву,уваходзячыўкожныдомі,
хапаючымужчыніжанчын,аддаваўіхувязьніцу.
4Тамутыя,штобылірассеяны,хадзіліпаўсюль,
абвяшчаючыслова.
5ТадыФіліпспусціўсяўгорадСамарыюі
прапаведаваўімХрыста.
6Ілюдзіаднадушнаслухалітаго,штоказаўПіліп,
чуючыібачачыцуды,якіяёнчыніў.
7Бозмногіхапанаваныхімівыходзілінячыстыядухі,
крычачымоцнымголасам,імногіяпаралізаваныяі
кульгавыяацаляліся.
8Ібыларадасьцьвялікаяўтымгорадзе.
9Алебыўадзінчалавек,якогазваліСымон,якіранейу
тымсамымгорадзечараваўічараваўнародСамарыі,
выдаючысябезанейкагавялікага;
10Ягослухаліўсе,адмалогадавялікага,кажучы:Гэты
ЧалавекёсьцьвялікаясілаБожая.
11Іпаважаліяго,боёндоўгічасчараваўіх
чарадзействам.
12КаліжпаверыліПіліпу,якіабвяшчаўВаладарства
БожаеіімяІсусаХрыста,хрысьцілісямужчыныі
жанчыны.
13ТадыісамСымонпаверыўі,ахрысціўшыся,быўз
Філіпамідзівіўся,гледзячынацудыіазнакі,якія
дзеяліся.
14Апосталы,якіябыліўЕрусаліме,пачуўшы,што
СамарыяпрыняласловаБожае,паслалідаіхПятраі
Яна.
15Які,сышоўшы,маліўсязаіх,кабяныпрыняліДуха
Сьвятога,
16.(Бояшчэнінааднагозіхнесышоў,толькіяны
быліахрышчаныяўімяГоспадаІсуса).
17Тадыўсклалінаіхрукі,іяныпрыняліДухаСвятога.
18ІСымон,убачыўшы,штопразускладаньнерук
апосталаўдаеццаДухСьвяты,ахвяраваўімгрошы,
19кажучы:дайімнегэтуюўладу,кабкожны,накагоя
ўскладурукі,атрымаўДухаСвятога.
20АлеПётрсказаўяму:грошытваенагібельзтабою,
ботыпадумаў,штодарБожыможнанабыцьзагрошы.
21.Няматабеўгэтайсправенідолі,нідолі,босэрца
тваёнядобраеўвачахБога.
22.ДыкпакайсяўгэтымгрэхутваімімалісяБогу,каб,
можа,дараванабылатабедумкасэрцатвайго.
23Боябачу,штотыўгоркайжоўцііўповязі
беззаконня.
24ТадыСымонсказаўуадказ:Маліцесязамяне
Госпаду,кабнічогазтаго,штовысказалі,не
спасьцігламяне.
25Іяны,засведчыўшыіабвяшчаючысловаГасподняе,
вярнулісяўЕрусаліміабвяшчаліЕвангеллеўмногіх
селішчахСамаранскіх.
26ІсказаўанёлГасподніПіліпу,кажучы:устаньіідзі
напоўдзень,надарогу,якаяспускаеццазьЕрусалімаў
Газу,якаяпустэльная.
27Іўстаўёніпайшоў,івось,чалавекзЭфіопіі,еўнухз
вялікайуладайпрыКандацэ,царыцыЭфіопскай,які
ахоўваўусеяескарбыіпрыйшоўуЕрусалімдля
пакланення,
28Вяртаўсяі,седзячынакалясьніцы,чытаўпрарока
Ісаю.
29ТадыДухсказаўПіліпу:падыдзііпрыстаньдагэтай
калясьніцы.
30ІФіліппадбегдаягоіпачуў,якёнчытаепрарока
Ісаю,ісказаў:ціразумеешты,шточытаеш?
31Ёнжасказаў:якямагу,каліхтоненаставіцьмяне?
ІёнпрасіўПіліпа,кабтойпадышоўісеўзім.
32.МесцаПісання,якоеёнчытаў,былотакое:як
авечкуназаколвяліЯго;іякягнянямоеперадтым,
хтострыжэяго,такЁннеадчыніўвуснаўСваіх.
33УпрыніжэньніЯгонымбыўаднятысудЯгоны;іхто
раскажародЯгоны?божыццёягоўзятаеззямлі.
34ІадказваючыПіліпу,еўнухсказаў:прашуцябе,пра
кагогэтагаворыцьпрарок?сябецііншагачалавека?
35ТадыФіліпадкрыўвуснысваеі,пачаўшызтаго
самагаПісання,прапаведаваўямуЕзуса.
36Ікаліяныішліўдарозе,прыйшлідавады,ісказаў
еўнух:восьвада;штоперашкаджаемнехрысціцца?
37Філіпсказаў:каліверышусімсэрцамтваім,можаш.
Іёнсказаўуадказ:веру,штоІсусХрыстосёсьцьСын
Божы.
38Ізагадаўёнспыніцькалясьніцу,ісышліабодваў
ваду,Філіпіеўнух;іёнахрысьціўяго.
39Ікаліянывыйшлізвады,ДухГасподнісхапіў
Філіпа,іеўнухбольшнеўбачыўяго,іпайшоўдалей,
радуючыся.
40АФіліпапынуўсяўАзоцеі,праходзячы,
прапаведаваўпаўсіхгарадах,пакульнепрыйшоўу
Кесарыю.
80

83. ДзеіАпосталаў
РАЗДЗЕЛ9
1Саўл,яшчэвыдыхаючыпагрозыізабойствана
вучняўГасподніх,пайшоўдапершасьвятара,
2ІпрасіліўяголістоўуДамаскдасінагог,каб,калі
знойдзекаго-небудзьзгэтагашляху,цітомужчын,ці
тожанчын,прывесьцізьвязаныміўЕрусалім.
3Ікаліёнішоў,набліжаўсядаДамаску,іраптам
асьвяцілаягосьвятлозьнеба.
4Іёнупаўназямлюіпачуўголас,якігаварыўяму:
Саўл,Саўл,штотыМянегоніш?
5Ісказаў:хтоТы,Госпадзе?ІсказаўГасподзь:ЯІсус,
Якогатыгоніш:цяжкатабебіцьнагамісупрацькалоў.
6Іён,дрыжучыіздзіўлены,сказаў:Пане,штохочаш,
кабязрабіў?ІсказаўямуГасподзь:устаньіідзіў
горад,ібудзесказанатабе,штотаберабіць.
7Алюдзі,якіяішлізьім,стаялізьнямелыя,чуючы
голас,аленябачачынікога.
8ІўстаўСаўлзьзямлі;ікалівочыягоадкрыліся,ён
нікоганеўбачыў;алепавяліягозарукуіпрывяліў
Дамаск.
9Ібыўёнтрыднінябачны,няеўіняпіў.
10БыўжаўДамаскуадзінвучань,імемАнанія;і
сказаўямуГасподзьваўяве:Ананія!Ісказаў:восья,
Госпадзе.
11ІсказаўямуГасподзь:устаньіідзінавуліцу,якая
завеццаПрамая,ізапытайсяўдомеЮдыпратарсяніна,
якогазваліСаўл,бовось,ёнмоліцца,
12Іўбачыўваўявечалавека,якогазваліАнанія,які
ўваходзіўіўсклаўнаягоруку,кабёнстаўбачыць.
13ТадыАнаніяадказаў:Госпадзе!
14Ітутёнмаеўладуадпершасвятароўзвязвацьусіх,
хтоклічаімяТваё.
15АлеГасподзьсказаўяму:ідзі,боёнвыбраныпосуд
Мне,кабнесціімяМаёпераднародамііцараміі
сынаміІзраілевымі.
16БоЯпакажуяму,колькіёнпавіненпацярпецьзаімя
Маё.
17Ананіяпайшоўіўвайшоўудом;і,усклаўшынаяго
рукі,сказаў:«БрацеСаўле,ГасподзьІсус,Якізьявіўся
табеўдарозе,паякойтыішоў,паслаўмяне,кабты
стаўбачыцьінапоўніўсяДухамСьвятым».
18Іадразуадпалазвачэйягоныхякбылуска,іён
адразустаўбачыць,іўстаў,іахрысьціўся.
19І,атрымаўшыежу,умацаваўся.ТадыСаўлбыў
некалькідзёнзвучнямі,якіябыліўДамаску.
20ІадразуабвяшчаўусынагогахХрыста,штоЁнСын
Божы.
21Алеўсе,хточуўяго,дзівілісяіказалі;Ціжгэтане
той,хтознішчаўтых,хтопрызываўгэтаеімяў
Ерусаліме,ідзелятагопрыйшоўсюды,кабзвязацьіх
дапершасвятароў?
22АлеСаўляшчэболейумацоўваўсяіпасароміў
Юдэяў,якіяжыліўДамаску,даказваючы,штогэта
сапраўдыХрыстос.
23Каліжпрайшлошматдзён,Юдэінарадылісязабіць
яго.
24АлеСаўлдаведаўся,шточакаюцьіх.Іпільнавалі
брамыдзеньіноч,кабзабіцьяго.
25Тадывучні,узяўшыягоўначы,спусціліпразсцяну
ўкошыку.
26КаліжСаўлпрыйшоўуЕрусалім,тостараўся
далучыццадавучняў,алеўсебаялісяягоіневерылі,
штоёнвучань.
27Барнабаж,узяўшыяго,прывёўдаапосталаўі
расказаўім,якёнбачыўГоспадаўдарозеіштоЁн
гаварыўзьім,іякёнадважнапрапаведаваўуДамаску
ўімяІсуса.
28ІЁнбыўзімі,уваходзячыівыходзячыўЕрусаліме.
29ІгаварыўёнадважнаўімяГоспадаІсусаіспрачаўся
зГрэкамі,алеянысабралісязабіцьяго.
30Даведаўшысяпрагэта,братыпрывяліягоў
КесарыюівыслаліўТарс.
31ТадыцэрквыпаўсёйЮдэііГалілеііСамарыі
спачываліібудаваліся;іходзячыўстрахуГасподнімі
ўсуцяшэнніДухаСвятога,памножыліся.
32Істалася,каліПётрабыходзіўусе,ёнпрыйшоўіда
сьвятых,якіяжыліўЛідзе.
33ІзнайшоўтамнейкагачалавеканаімяЭней,які
ляжаўналожкувосемгадоўібыўпаралізаваны.
34ІсказаўямуПётр:Эней,ацаляецябеІсусХрыстос;І
ёнадразуўстаў.
35Іўбачыліягоўсе,штожыліўЛідзеіСароне,і
навярнулісядаГоспада.
36БылажуЁппііаднавучаніцанаімяТавіта,штоў
перакладзезавеццаСерна:гэтаяжанчынабылапоўная
добрыхучынкаўіміласціны,якуюрабіла.
37Істаласяўтыядні,штояназахварэлаіпамерла;
абмыўшыяе,паклаліяеўпакоі.
38ПаколькіЛідабыланедалёкаадЁпіі,івучні,
пачуўшы,штоПётртам,паслалідаягодвухчалавек,
просячы,кабённемарудзіўпрыйсцідаіх.
39ТадыПётр,устаўшы,пайшоўзімі.Каліёнпрыйшоў,
яныўвяліягоўсвятліцу,іўсеўдовыстаялікаляяго,
плачучыіпаказваючывопраткіівопратку,зробленую
Сарнай,каліянабылазімі.
40АлеПётрвывеўусіхвонкіі,укленчыўшы,маліўся;і,
павярнуўшысядацела,сказаў:Тавіта,устань!Іяна
расплюшчылавочыі,убачыўшыПятра,села.
41Іпадаўёйруку,падняўяеі,паклікаўшысьвятыхі
ўдоваў,паставіўяежывую.
42ІсталавядомапаўсёйЁпіі;імногіяўвераваліў
Госпада.
43Істалася,штоёншматдзёнпрабыўуЁпііўнейкага
Сымонагарбара.
РАЗДЗЕЛ10
1БыўуКесарыіадзінчалавек,якогазваліКарнілій,
сотнікдружыны,якаяназываласяІталійскай,
2Чалавекпабожныібагабойнызусімдомамсваім,які
даваўнародушматміласціныізаўсёдымаліўсяБогу.
3Ёнубачыўваўявеяўнакалядзевятайгадзіныдня
анёлаБожага,якіўвайшоўдаягоісказаўяму:Карнілій!
4І,зірнуўшынаяго,спалохаўсяісказаў:што,
Госпадзе?Ісказаўяму:малітвытваеіміласцінатвая
ўзышлінапамяцьперадБогам.
5АцяперпашлілюдзейуЁпіюіпаклічСымона,якога
завуцьПятром.
6ЁнгасьцюеўнейкагаСымона-гарбара,домякогаля
мора;ёнскажатабе,штотаберабіць.
81

84. ДзеіАпосталаў
7Ікаліанёл,якігаварыўзКарніліем,адышоў,ён
паклікаўдвухсасваіххатніхслугіаднагопабожнага
воіназтых,штопастаяннаслужыліяму;
8Іабвясьціўшыімусёгэта,паслаўіхуЁпію.
9Надругідзень,каліянывыпраўлялісяўдарогуі
набліжалісядагорада,Пётрузышоўнадахпамаліцца
каляшостайгадзіны.
10Іёнмоцнапрагаладаўсяіхацеўесьці;алекаліяны
рыхтавалі,ёнупаўутранс
11Іўбачыўнебаадчыненаеінейкуюпасудзіну,якая
спускаласядаяго,якбывялікаепалатно,вязанаена
чатырохкутахіспушчанаеназямлю.
12Уімбыліўсякіячацвераногіязямныяідзікіязвяры,
іпаўзуны,іптушкінябесныя.
13Ібыўдаягоголас:устань,Пётр!забіцеіешце.
14АлеПётрсказаў:нетак,Госпадзе;бояніколінееў
нічогапаганагаінячыстага.
15Іголасдругіразпрамовіўдаяго:штоБогачысьціў,
тынелічыпаганым.
16Гэтабылозробленатройчы,іпасудзіназноў
падняласянанеба.
17КаліПётрсумняваўсяўсабе,штопавіннаазначаць
гэтаявізія,якуюёнбачыў,вось,людзі,пасланыяад
Карнэлія,распыталіпрадомСымонаісталіперад
брамай,
18І,паклікаўшы,спытаўся,ціненачаваўтамСымон,
якогазваліПятром.
19КаліПётрразважаўнадуяваю,Духсказаўяму:вось,
трычалавекішукаюцьцябе.
20Дыкустань,сыдзііідзізьімі,несумняваючыся,бо
Япаслаўіх.
21ТадыПётрспусціўсядалюдзей,пасланыхдаягоад
Карнэлія;ісказаў:вось,ятой,каговышукаеце;па
якойпрычыневыпрыйшлі?
22Ісказаліяны:Карнэлійсотнік,чалавексправядлівы
ібагабойны,іславутыўсімнародамЮдэйскім,
атрымаўадБогасьвятыанёлпапярэджаньне,каб
паслаўпацябеўдомсвойівыслухаўтваесловы.
23Тадыён,паклікаўшыіх,прыняўіх.Анадругідзень
Пётрпайшоўзімі,інекаторыябратызЁппіі
суправаджаліяго.
24НадругідзеньяныўвайшліўКесарыю.ІКарнілій
чакаўіхісклікаўсваіхсваякоўіблізкіхсяброў.
25КаліПётруваходзіў,Карнэлійсустрэўягоі,упаўшы
даногягоных,пакланіўсяяму.
26АлеПётрпадняўяго,кажучы:устань!Ясамтаксама
мужчына.
27І,размаўляючызьім,увайшоўізнайшоўмногіх,
штосабраліся.
28Ісказаўім:выведаеце,шточалавеку,якізьяўляецца
Юдэем,забараняеццамецьзносіныабопрыходзіцьда
іншаганароду;алеБогпаказаўмне,штоянепавінен
называцьчалавекапаганымабонячыстым.
29Тамуяпрыйшоўдавас,непярэчачы,яктолькімяне
паклікалі;
30ІсказаўКарнілій:Чатырыднітамуяпасьціўсяда
гэтайгадзіны;іадзявятайгадзінеямаліўсяўсваім
доме,івось,чалавекстаўперадамноюўсьветлай
вопратцы,
31Ісказаў:Карнілій,малітватваяпачута,іміласціна
тваяўспомненаўБога.
32ДыкпашліўЁпіюіпаклічСымона,якогазавуць
Пятром;ённачаваўудоменейкагаСымона-гарбарана
бераземора;ён,каліпрыйдзе,будзегаварыцьзтабою.
33Дыкязаразжапаслаўдацябе;ітыдобразрабіў,
штопрыйшоў.Дыквось,мыўсетутперадБогам,каб
пачуцьусё,штозагадаўтабеБог.
34ТадыПётрадкрыўвуснысваеісказаў:Сапраўды
бачу,штоБогнепрыглядны.
35Алеўкожнымнародзетой,хтобаіццаЯгоічыніць
праўду,даспадобыЯму.
36Слова,якоеБогпаслаўсынамІзраілевым,
абвяшчаючымірпразІсусаХрыста:ЁнёсьцьГоспад
усіх:
37Гэтаеслова,кажу,выведаеце,якоеабвяшчаласяпа
ўсёйЮдэііпачалосязГалілеіпасьляхросту,які
прапаведаваўЯн;
38ЯкБогпамазаўІсусазНазарэтуДухамСьвятымі
моцаю;боБогбыўзім.
39Імысьведкіўсяго,штоЁнучыніўузямліЮдэйскай
іўЕрусаліме;якогаянызабілііпавесілінадрэве:
40.ЯгоБогуваскрэсіўнатрэцідзеньіпаказаўЯму;
41.Неўсямународу,алесведкам,загадзявыбраным
Богам,нам,якіяелііпілізІмпасляўваскрэсенняЯгоз
мёртвых.
42Ізагадаўнампрапаведавацьнародуісьведчыць,
штоЁнёсьцьпрызначаныБогамСудзьдзяжывыхі
мёртвых.
43ПраЯгосьведчацьусепрарокі,штокожны,хто
верыцьуЯго,атрымаеадпушчэньнеграхоўпразімя
Ягонае.
44КаліПётряшчэгаварыўгэтыясловы,сышоўДух
Святынаўсіх,хтослухаўслова.
45Ітыя,хтоўвераваўзабразаньня,усе,штопрыйшлі
зьПятром,зьдзівілісятаму,штодарСьвятогаДуха
выліўсяінаязычнікаў.
46Боянычулі,якяныгаварылімовамііславіліБога.
ТадыПётрадказаў:
47Ціможахтозабараніцьвадоюнехрысьціццатым,
штоатрымаліДухаСьвятога,якімы?
48ІзагадаўімахрысьціццаўімяГоспада.Потым
маліліся,кабёнзатрымаўсяўпэўныядні.
РАЗДЗЕЛ11
1Іпачуліапосталыібраты,якіябыліўЮдэі,штоі
язычнікіпрынялісловаБожае.
2ІкаліПётрпрыйшоўуЕрусалім,тыя,штобыліз
абразаньня,спрачалісязьім,
3кажучы:Тыхадзіўдалюдзейнеабрэзаныхіеўзімі.
4АлеПётрпаўтарыўсправузсамагапачаткуіпа
загадзерастлумачыўім,кажучы:
5.ЯбыўугорадзеЁппііімаліўся;іўтрансеяўбачыў
уяву:нейкаяпасудзінаспускалася,якбывялікае
палатно,спушчанаезнебазачатырывуглы;ідамяне
прыйшлонават:
6Нашто,каліязьвярнуўвочымае,япаглядзеўі
ўбачыўчацьвёраногіхзьвяроўзямных,ідзікіхзьвяроў,
іпаўзуноў,іптушакнябесных.
7Іпачуўяголас,якіказаўмне:устань,Пётр;зарэжцеі
з'ешце.
8Алеясказаў:нетак,Госпадзе,бонічогапаганагаабо
нячыстаганіколінеўваходзілаўвуснымае.
82

85. ДзеіАпосталаў
9Алеголасзноўадказаўмнезнеба:штоБогачысьціў,
тынелічыпаганым.
10Ігэтабылозробленатройчы,іўсёзноўбылоўзнята
нанеба.
11Івосьадразутрычалавекіпрыйшлідадому,дзея
быў,пасланыядамянезЦэзарэі.
12ІДухзагадаўмнеісьцізьімі,несумняваючыся.
Акрамятаго,гэтыяшэсцьбратоўсуправаджалімяне,і
мыўвайшліўдомчалавека:
13Іёнрасказаўнам,якёнубачыўанёлаўсваімдоме,
якістаўісказаўяму:пашлілюдзейуЁпіюіпакліч
Сымона,якогазавуцьПятром;
14Хтоскажатабесловы,якіміўратуешсятыіўвесь
домтвой.
15Ікаліяпачаўгаварыць,ДухСьвятысышоўнаіх,як
інанасупачатку.
16ТадыяўспомніўсловаГоспада,якЁнсказаў,што
Янхрысьціўвадою;алевыбудзецеахрышчаныДухам
Святым.
17Дыквось,Богдаўімтакіждар,якінам,якія
ўвераваліўГоспадаІсусаХрыста;штоябыў,штомог
супрацьстаяцьБогу?
18Яны,пачуўшыгэта,маўчалііславіліБога,кажучы:
ДыкіязычнікамБогдаўпакаяньнеўжыцьцё.
19Тыяж,штобылірасьсеяныз-заперасьледу,які
пачаўсязаСьцяпана,дайшлідаФінікіі,іКіпра,і
Антыёхіі,неабвяшчаючыслованікому,апрачаюдэяў.
20АнекаторыязіхбылімужызКіпраіКірынеі,якія,
прыйшоўшыўАнтыёхію,гаварылізГрэкамі,
абвяшчаючыГоспадаІсуса.
21ІрукаГасподняябылазьімі,івялікаемноства
ўверавалаінавярнуласядаГоспада.
22Ідайшлавесткаабгэтымдавушэйцарквыў
Ерусаліме,іпаслаліБарнабу,кабёнішоўажда
Антыёхіі.
23Ён,прыйшоўшыіўбачыўшыласкуБожую,
узрадаваўсяіўгаворваўусіх,кабрашучасьцюсэрцам
трымалісяГоспада.
24.БоёнбыўчалавекдобрыіпоўныДухаСьвятогаі
веры;
25БарнабапайшоўуТарсшукацьСаўла.
26І,знайшоўшыяго,прывёўуАнтыёхію.Істалася,
штояныцэлыгодзбіралісяўцарквеівучылішмат
людзей.ІвучняўспачаткуўАнтыёхііназвалі
хрысціянамі.
27ІўгэтыядніпрыйшліпрарокізЕрусалімаў
Антыёхію.
28Іўстаўадзінзіх,наімяАгаб,іабвясціўДухам,што
будзевялікіголадпаўсімсвеце,штоіадбылосяўдні
КлаўдзіяЦэзара.
29Тадывучні,кожныпаводлесваіхмагчымасьцяў,
вырашыліпаслацьдапамогубратам,якіяжыліўЮдэі.
30Штояныізрабілі,іпаслалідастарэйшынпраз
ВарнавуіСаўла.
РАЗДЗЕЛ12
1ПрыкладнаўтойчасцарІрадпрацягнуўрукі,каб
засмуціцьнекаторыхзцарквы.
2ІзабіўЯкава,братаЯнавага,мячом.
3Іўбачыўшы,штогэтаспадабаласяЮдэям,ёнпайшоў
далей,кабузяцьіПятра.(Тадыбылідніпраснакоў.)
4І,схапіўшыяго,пасадзіўувязьніцуіаддаўчатыром
кватэрніёнамвоінаў,кабсьцерагліяго;маючынамер
пасляВялікаднявывесціягодалюдзей.
5Пётржабыўувязьніцы,алецарквабезупынна
маліласязаягоБогу.
6ІкаліІрадхацеўвывесьціяго,утуюжночПётар
спаўпаміждвумажаўнерамі,скаваныдвумаланцугамі,
авартаўнікіпераддзьвярымапільнавалівязьніцу.
7Івось,анёлГасподнізьявіўсяяму,ісьвятлозазьзяла
ўвязьніцы;Іланцугіўпалізрукягоных.
8Ісказаўямуанёл:падперажысяіабуйсандалітвае.
Такізрабіў.Ікажаяму:накіньвопраткутваюіідзіза
Мною.
9ІвыйшаўшыпайшоўзаІм;іневедаў,штотое,што
былозробленаанёлам,былопраўдай;аледумаў,што
бачыўуяву.
10Каліянымінуліпершуюідругуюварту,яны
прыйшлідажалезнайбрамы,якаявядзеўгорад;іяны,
выйшаўшы,прайшліаднувуліцу;іанёладразуадышоў
адяго.
11ІкаліПётрпрыйшоўусябе,ёнсказаў:цяперя
дакладнаведаю,штоГасподзьпаслаўанёласвайгоі
выратаваўмянезрукіІрадаіадусягочаканнянароду
жыдоўскага.
12І,разважыўшы,прыйшоўудомМарыі,маціЯна,
якогазваліМаркам;дземногіясабралісяразамі
маліліся.
13КаліПётрпастукаўубраму,прыйшлапаслухаць
дзяўчына,паіменіРода.
14І,пазнаўшыголасПятра,неадчынілабрамыз
радасьці,алеўбеглаірасказала,штоПётрстаіцьперад
брамай.
15Янысказаліёй:тызвар'яцела.Алеянапастаянна
сцвярджала,штогэтатак.Тадысказалі:гэтаанёл
ягоны.
16АлеПётрпрацягваўстукаць;і,адчыніўшыдзьверы,
убачыўшыяго,зьдзівіліся.
17Алеён,махнуўшыімрукою,кабмаўчалі,расказаў
ім,якГасподзьвывеўягозцямніцы.Ісказаў:ідзі,
раскажыгэтаЯкубуібратам.Іпайшоў,іпайшоўу
іншаемесца.
18Яктолькінастаўдзень,сяроджаўнераўузьняўся
немалыхваляваньне,штосталасязьПятром.
19Ірад,шукаючыягоінезнайшоўшы,дапытаў
вартаўнікоўізагадаўзабіцьіх.ІёнспусціўсязЮдэіў
Кесарыюізастаўсятам.
20Ірадбыўвельмінезадаволенытыранаміі
сыдонянамі;алеяныаднадушнапрыйшлідаягоі,
зрабіўшысваімсябрамУласта,каралеўскагаэканома,
прасіліміру;тамуштоіхкраінакарміласякраінай
караля.
21ІўвызначаныдзеньІрад,апрануўшысяў
каралеўскаеадзеньне,сеўнасваімтронеіпрамовіўда
іх.
22Ізакрычаўнарод,кажучы:гэтаголасБога,ане
чалавека.
23ІадразужуразіўягоанёлГасподнізатое,штоённе
аддаўславыБогу,іёнбыўз'едзенычарвякамі,іён
аддаўдух.
24АлесловаБожаераслоіпамнажалася.
25ІвярнулісяБарнабаіСаўлзЕрусаліма,выканаўшы
сваюслужбу,іўзялізсабоюЯна,якогазваліМаркам.
83

86. ДзеіАпосталаў
РАЗДЗЕЛ13
1УцарквеўАнтыёхіібылінекаторыяпрарокіі
настаўнікі;якБарнаба,іСімяон,якогазваліНігер,і
ЛуцыйКірынейскі,іМанаін,якібыўвыхаваныз
тэтрархамІрадам,іСаўл.
2КаліяныслужыліГоспадуіпасьціліся,сказаўДух
Сьвяты:аддзяліцеМнеБарнабуіСаўланасправу,да
якойЯіхпаклікаў.
3І,пасьціўшысяіпамаліўшыся,усклаўшынаіхрукі,
адпусьцілііх.
4Дыкяны,пасланыяДухамСьвятым,пайшліў
Сэлеўкію;аадтульадплылінаКіпр.
5ІкаліяныбыліўСаламіне,яныабвяшчаліслова
БожаеўсынагогахЮдэйскіх,імелітаксамаЯнасваім
служыцелем.
6ІкаліяныпрайшліпразвостраўдаПафа,яны
знайшліаднагочарадзея,ілжэпрарока,Юдэя,якога
зваліБарісус;
7ЯкібыўзнамеснікамкраіныСергіемПаўлам,
чалавекамразумным;якіпаклікаўБарнабуіСаўлаі
хацеўпачуцьсловаБожае.
8АлеЭлімавяшчун,ботакперакладаеццаімяягонае,
супраціўляўсяім,стараючысяадвярнуцьнамеснікаад
веры.
9ТадыСаўл,якогаяшчэзавуцьПаўлам,напоўнены
ДухамСьвятым,зьвярнуўвочынаяго,
10Ісказаў:О,поўныўсялякайхітрасцііўсялякага
ліхадзейства,ты,дзіцяд'ябла,ворагусялякайпраўды,
цінеперастанештызгортвацьправільныяшляхі
Гасподнія?
11ІцяпервосьрукаГасподняянатабе,ітыбудзеш
сьляпыінябудзешбачыцьсонцанекаторычас.І
адразунапаўнаяготуманіцемра;іёнхадзіў,
шукаючы,хтобвёўягозаруку.
12Тадынамесьнік,убачыўшы,штосталася,паверыў,
зьдзіўленынавукайПана.
13КаліжПавалілюдзіягоныяадплылізПафа,яны
прыбыліўПэргіюПамфілійскую;аЯн,пакінуўшыіх,
вярнуўсяўЕрусалім.
14Але,выйшаўшызПэргіі,яныпрыбыліўАнтыёхію
Пісідыйскуюі,увайшоўшыўсынагогуўдзеньсуботні,
селі.
15Пасьлячытаньнязаконуіпрарокаўначальнікі
сінагогіпаслалідаіхсказаць:Мужыбраты!
16ТадыПавалустаўі,махнуўшырукою,сказаў:
МужыІзраільскіяібагабойныя,слухайце.
17БоггэтаганародуІзраілевагавыбраўбацькоўнашых
іўзвысіўнарод,каліёнжыўякпрыхадзеньузямлі
Егіпецкай,івысокаюрукоювывеўіхзьяе.
18Ікалясаракагадоўцярпеўіхніяпаводзіныўпустыні.
19ІкаліёнзьнішчыўсемнародаўузямліХанаанскай,
падзяліўімзямлюіхнююпажэрабю.
20Пасьлягэтагаёндаўімсудзьдзяўнапрацягу
чатырохсотпяцідзесяцігадоўдаСамуілапрарока.
21Пасьлягэтагаяныпрасіліцара,ідаўімБогСаўла,
сынаКіса,мужазкаленаВеньямінавага,празсорак
гадоў.
22Ікаліёнадхіліўяго,ёнпаставіўімДавіда,кабім
быўцаром;якомуёнізасьведчыў,кажучы:Язнайшоў
Давіда,сынаЕсэевага,чалавекапасэрцыМайму,які
выканаеўсюволюМаю.
23.ЗнашчадкаўгэтагачалавекаБогпаводлеабяцаньня
ўзьвёўІзраілюЗбаўцуІсуса.
24КаліІаанперадсваімпрыходампрапаведаваў
хрышчэннепакаянняўсямународуІзраіля.
25ІкаліЯнзакончыўсвойшлях,ёнсказаў:закаговы
мянелічыце?Янеён.Алевось,замноюідзетой,у
ЯкогаянявартызняцьабутакзногЯгоных.
26Мужыбраты,сыныродуАбрагамаіўсе,хтобаіцца
Бога,даваспасланасловагэтагазбаўлення.
27Ботыя,хтожывеўЕрусаліме,ііхначальнікі,не
пазнаўшыніЯго,нігаласоўпрарокаў,якіячытаюцца
кожнуюсуботу,споўнілі,асуджаючыЯго.
28ІхоцьнезнайшліўІмніякайпрычынысьмерці,але
прасіліПілатазабіцьЯго.
29ІкалівыканаліўсёнапісанаеабІм,зьняліЯгоз
дрэваіпаклаліўмагілу.
30АлеБогуваскрасіўЯгозмёртвых:
31Ішматдзёнпаказваўсятым,штопрыйшлізьІмз
ГалілеіўЕрусалім,якіябылісьведкаміЯгоперад
народам.
32Імыабвяшчаемвамрадаснуювестку,штоабяцанне,
дадзенаебацькам,
33Богвыканаўгэтадлянас,дзяцейіхніх,
уваскрасіўшыІсуса;якіўдругімпсальменапісана:Ты
СынМой,ЯсёньнянарадзіўЦябе.
34Апратое,штоЁнуваскрасіўягозьмёртвых,кабён
большневярнуўсяўтленьне,сказаўтак:дамтабе
пэўнуюміласьцьДавіда.
35Тамуіўіншымпсальмекажа:недасіСьвятому
Тваймуўбачыцьтленьне.
36БоДавід,паслужыўшысваймуродупаволіБожай,
заснуўібыўпакладзеныдабацькоўсваіх,іўбачыў
тленне;
37АлеТой,КагоБогуваскрасіў,неўбачыўтлення.
38Дыкхайбудзевамвядома,мужыбраты,штопраз
Ягоабвяшчаеццавамадпушчэннеграхоў.
39ІўсеверуючыяапраўдваюццаІмваўсім,учымвы
немагліапраўдаццазаконамМайсеевым.
40Дыксцеражыцеся,кабнеспасціглавастое,прашто
сказанаўпрарокаў;
41Глядзіце,пагарджальнікі,здзіўляйцесяізагінеце,бо
Ячынюсправуўднівашыя,дзею,якойвынепаверыце,
хоцьбыхторасказаўвам.
42КаліжЮдэівыйшлізсінагогі,язычнікіпрасілі,каб
гэтыясловыбыліпрапаведаваныімунаступную
суботу.
43Каліжзборразьбіўся,многіяЮдэіірэлігійныя
празэлітыпайшлізаПаўламіБарнабам,якія,
размаўляючызьімі,пераконвалііхзаставаццаўласцы
Божай.
44Аўнаступнуюсуботуамальувесьгорадсабраўся
паслухацьсловаБожае.
45АлеЮдэі,убачыўшынатоўп,напоўніліся
зайздрасьцюіпярэчылісказанамуПаўламі
блюзьнерылі.
46ТадыПаваліБарнабаасмялеліісказалі:вамтрэба
былоспачаткуабвяшчацьсловаБожае;.
47БотакнаказаўнамГасподзь,кажучы:Япаставіў
цябесьвятломдлянародаў,кабТыбыўназбаўленьне
дакраёўзямлі.
84

87. ДзеіАпосталаў
48Пачуўшыгэта,язычнікіўзрадавалісяіпраславілі
словаГасподняе,іўвераваліўсе,якіябыліпрызначаны
дажыцьцявечнага.
49ІсловаГасподняеабвяшчаласяпаўсёйкраіне.
50Юдэіжпадбухторылінабожныхіпаважаных
жанчыніпершыхлюдзейгорадаіраспачаліперасьлед
наПаўлаіБарнабуівыгналііхсасваіхмежаў.
51Алеяны,абтросшызіхпылзногсваіх,прыйшліў
Іконію.
52ІнапоўнілісявучнірадасьцюіДухамСьвятым.
РАЗДЗЕЛ14
1ІсталасяўІконіі,штоабодваразампайшліўсінагогу
Юдэйскуюіразмаўлялітак,штоўверавалавялікая
грамадаякЮдэяў,такіЭлінаў.
2Аленяверуючыяюдэіўзбудзіліязычнікаўіўзрушылі
іхнірозумнабратоў.
3Дыкяныпрабылідоўгічас,адважнапрамаўляючыў
Госпадзе,ЯкідаўсьведчаньнесловумілатыСваёйі
даваўзнакііцудыдзеяццарукамііхнімі.
4Алеграмадаўгорадзепадзялілася:часткабылаз
Юдэямі,ачастказАпосталамі.
5Ікалібыўучыненынападякзбокуязычнікаў,такіз
бокуЮдэяўзіхначальнікамі,кабзняважыцьіхі
пабіцьіхкамянямі,
6Яны,даведаўшысяпрагэта,уцякліўЛістраіДэрвію,
гарадыЛікаоніі,іўнаваколле;
7ІтамабвяшчаліЕвангелле.
8ІсядзеўуЛістрынейкічалавек,бязьсілнанагах,
калекаадулоньнямацісваёй,якініколінехадзіў.
9ЯнычулігаворкуПаўла,які,гледзячынаягоі
ўбачыўшы,штоёнмаеверубыцьаздараўленым,
10Сказаўгучнымголасам:станьнаногісвае.Іён
скакаўіхадзіў.
11Народ,убачыўшы,штозрабіўПавал,узвысіўголас
свой,кажучыпа-лікаонску:багісышліданасу
падабенствелюдзей.
12ІназваліБарнабуЮпітэрам;іПавел,Меркурый,
тамуштоёнбыўгалоўнымпрамоўцам.
13ТадыжрэцЮпітэра,якібыўперадіхгорадам,
прывёўвалоўівянкідабрамыіхацеўпрынесціахвяру
злюдзьмі.
14ЯкпачуліапосталыБарнабаіПавал,разьдралі
вопраткунасабеіўбегліўнарод,крычачы:
15ікажучы:"Спадары!навоштавыгэтаробіце?"Мы
таксаматакіяжлюдзі,яківы,іпрапаведуемвам,каб
вынавярнулісяадгэтыхмарнасцейдаБогажывога,
Якістварыўнеба,ізямлю,імора,іўсё,штоўіх.
16Якіўмінулыячасыдазволіўусімнародамхадзіць
сваімішляхамі.
17АднакЁннепакінуўСябебезсьведчаньня,чынячы
дабро,даючынамдожджзьнебаіўраджайныячасы,
напаўняючысэрцынашыяежайірадасьцю.
18Ігэтымісловаміяныледзьстрымлівалілюдзей,каб
янынепрыносіліімахвяры.
19ІпрыйшлісюдынекаторыяЮдэізАнтыёхіііІконіі,
якіяпераканалілюдзейі,пабіўшыкамяняміПаўла,
выцягнуліягозгорада,думаючы,штоёнмёртвы.
20Алекалівучніабступіліяго,ёнустаўіпрыйшоўу
горад,анадругідзеньпайшоўзБарнабамуДэрвію.
21І,абвясьціўшыЭвангельлеўтымгорадзеі
навучыўшымногіх,вярнулісязноўуЛістру,іўІконію,
іўАнтыёхію,
22Умацоўваючыдушывучняўізаахвочваючыіх
трывацьуверы,іпразшматпакутаўнамналежыць
увайсціўВаладарстваБожае.
23І,пастанавіўшыіхукожнайцаркве,іпамаліўшысяз
постам,даручылііхГоспаду,уЯкогаўверавалі.
24І,прайшоўшыўсюПісідыю,прыбыліўПамфілію.
25І,прапаведаваўшысловаўПэргіі,сышліўАталію.
26АадтульадплыліўАнтыёхію,адкульбылі
аддадзеныямілацеБожайдлясправы,якуювыканалі.
27Ікаліяныпрыйшліісабраліцаркву,янырасказвалі
праўсё,штоБогучыніўзімі,іякЁнадчыніўдзверы
верыпаганам.
28Іпрабылітамзвучнямідоўгічас.
РАЗДЗЕЛ15
1Анекаторыялюдзі,якіяпрыйшлізЮдэі,вучылі
братоўіказалі:калівынеабрэжацесяпаводлезвычаю
Майсея,неможацевыратавацца.
2Дыквось,каліўПаўлаіБарнабыбыланемалая
сваркаіспрэчказімі,яныпастанавілі,кабПавелі
ВарнаваінекаторыяіншыязіхпайшліўЕрусалімда
апосталаўіпрасьвітэраўпагэтымпытанні.
3І,праведзеныяцарквой,яныпраходзіліпразФінікіюі
Самарыю,абвяшчаючынавяртаннеязычнікаў,ірабілі
вялікуюрадасцьусімбратам.
4ІкаліяныпрыбыліўЕрусалім,быліпрынятыя
царквой,іапосталамі,іпрасьвітарамі,іянырасказалі
ўсё,штоўчыніўзьіміБог.
5Алепаўсталінекаторыязсектыфарысеяў,якія
паверылі,кажучы,штотрэбаабрэзацьіхізагадацьім
захоўвацьзаконМайсееў.
6Ісабралісяапосталыістарэйшыны,кабабмеркаваць
гэтуюсправу.
7Ікалібылавялікаяспрэчка,Пётрустаўісказаўім:
Мужыбраты!іверыць.
8ІБог,Сэрцазнаўца,засьведчыўім,даўшыімДуха
Сьвятога,якінам;
9Інерабіўрозьніцыпаміжнамііімі,ачысьціўшы
сэрцыіхвераю.
10ДыкштоцяпервыспакушаецеБога,кабускласьці
нашыівучняўярмо,якоганібацькінашыя,німыне
магліпанесьці?
11Алемыверым,штоласкаюГоспадаІсусаХрыста
выратуемся,якіяны.
12ТадыўвесьнародзмоўкіслухаўБарнабуіПаўла,
якіярасказвалі,якіязнакііцудыўчыніўпразіхБог
сяродязычнікаў.
13Іякянызмоўклі,Якаўадказаў,кажучы:Мужы
браты,паслухайцемяне!
14Сімяонабвясціў,штоБогспачаткунаведаў
язычнікаў,кабвылучыцьзіхнароддляімясвайго.
15Ізгэтымзгодныясловыпрарокаў;якнапісана,
16ПасьлягэтагаЯвярнусяізноўадбудуюскінію
Давіда,якаяразвалілася;ізноўадбудуюруіныяго,і
ўладкуюяго;
17КабрэшталюдзейшукалаГоспадаіўсенароды,над
якіміназванаімяМаё,кажаГасподзь,Якіробіцьусё
гэта.
85

88. ДзеіАпосталаў
18БогувядомыяўсесправыЯгоныяадпачаткусьвету.
19Дзелягэтагаякажу,кабмынетрывожылітых,што
зьязычнікаўнавярнулісядаБога.
20Алекабмынапісаліім,кабяныўстрымлівалісяад
апаганеньняідаламі,іадраспусты,іадзадушанага,іад
крыві.
21БоўМайсеяздаўніхчасоўукожнымгорадзебылі
прапаведнікі,якіячыталісяўсінагогахкожнуюсуботу.
22Тадыапосталыіпрасьвітарызусёйцарквой
спадабалісяпаслацьвыбраныхлюдзейуАнтыёхіюз
ПаўламіБарнабам;аменавітаЮда,празваныВарсаба,
іСіла,першыясяродбратоў;
23Іпісаліянылістытакімчынам;Апосталы,старшыяі
братышлюцьпрывітаннебратамзязычнікаўу
Антыёхіі,СірыііКілікіі:
24Якмычулі,штонекаторыя,якіявыйшліаднас,
трывожылівассловамі,руйнуючыдушывашыя,
кажучы:абрэжцесяізахоўвайцезакон,якіммыне
давалітакогазагаду.
25Нам,аднадушнасабраным,здалосядобрымпаслаць
давасвыбраныхлюдзейзулюбёнымінашымі
ВарнаваміПаўлам,
26Мужчын,якіяахвяраваліжыцьцёмсваімдзеляімя
ГоспаданашагаІсусаХрыста.
27ДыкмыпаслаліЮдуіСілу,якіятаксамаскажуць
вамтоесамаевуснамі.
28БоДухуСьвятомуінамбылодобраўскласьцінавас
ніякагацяжару,большагазагэтыянеабходныярэчы;
29Кабвыўстрымлівалісяадідалаахвярнайежы,іад
крыві,іадзадушанага,іадраспусты;Жывіцедобра.
30Адпусьціўшыся,яныпрыйшліўАнтыёхіюі,
сабраўшынатоўп,перадаліліст:
31Прачытаўшы,узрадавалісясуцяшэнню.
32АЮдаіСіла,будучытаксамапрарокамі,многімі
словаміўгаворвалібратоўіўмацоўвалііх.
33І,прабыўшытамнекаторычас,адпусьцілііхзь
мірамбратыдаапосталаў.
34АднакСылеспадабаласязаставаццатам.
35.АПаваліБарнабазаставалісяўАнтыёхіі,
навучаючыіабвяшчаючысловаПаназмногімііншымі.
36Празьнекалькідзёнпасьлятаго,якПавалсказаў
Варнаве:пойдземзноўінаведаемнашыхбратоўва
ўсіхгарадах,дземыабвяшчалісловаГасподняе,і
паглядзім,якяны.
37БарнабапастанавіўузяцьзсабоюЯна,якогазвалі
Маркам.
38АлеПавалпалічыўнядобрымбрацьзсабойтаго,
хтоадышоўадіхзПамфілііінепайшоўзімінапрацу.
39Іспрэчкабылатакаявостраяпаміжімі,штояны
разышлісяадзінададнаго;ітамуБарнаба,узяўшы
Марка,адплыўнаКіпр;
40.АПавал,выбраўшыСілу,пайшоў,аддадзены
братамімілацеБожай.
41ІпрайшоўпразСірыюіКілікію,умацоўваючы
цэрквы.
РАЗДЗЕЛ16
1ПотымпрыйшоўуДэрвіюіЛістру,івось,быўтам
адзінвучань,наімяЦімафей,сынаднойжанчыны,
якаябылаЮдэйкаіўверавала;алебацькаягобыўгрэк:
2Абчымдобрапаведамілібраты,якіябыліўЛістрыі
Іконіі.
3ЯгобПавелпавіненбыўісцізім;і,узяўшы,абрэзаў
ягодзеляЮдэяў,якіябыліўтыхмясцінах,боўсе
ведалі,штобацькаягоныбыўГрэк.
4Ікаліяныпраходзіліпразгарады,яныперадаваліім
длязахаванняпастановы,якіябылівыдадзены
апосталаміістарэйшынаміўЕрусаліме.
5Ітакцэрквыўмацоўвалісяўверыіштодзень
павялічвалісяколькасьцю.
6КаліжяныабышліФрыгіюіГалатыю,іДухСьвяты
забараніўімабвяшчацьсловаўАзіі,
7ПрыбыўшыўМісію,яныімкнулісяпайсьціўВіфінію,
алеДухнедазволіўім.
8І,прайшоўшымімаМісіі,прыйшліўТрааду.
9УначыПаўлузьявіласявідзеж;Тамстаяўчалавекз
Македонііімаліўсяяму,кажучы:«Прыйдзіў
Македоніюідапамажынам».
10Іпасьлятаго,якёнубачыўуяву,мыадразу
паспрабаваліпайсьціўМакедонію,пераканаўшыся,
штоГасподзьпаклікаўнасабвяшчацьімЭвангельле.
11Такімчынам,вызваліўшысяадТраады,мыпрыйшлі
прамымкурсамуСамафракію,ананаступныдзеньу
Неапаль;
12АадтульуФіліпы,якіязьяўляюццагалоўным
горадамтойчасткіМакедонііікалёніяй;імыпрабыліў
тымгорадзенекалькідзён.
13Аўсуботумывыйшлізагораднаберагракі,дзе
звычайнаадбываласямалітва;імыселі,ігаварыліз
жанчынамі,якіяпрыйшлітуды.
14Слухаланасаднажанчына,наймяЛідзія,гандлярка
пурпурамзгорадаТыятыры,якаяпакланяласяБогу;ёй
Гасподзьадкрыўсэрца,кабяназважаланатое,што
гаварыўПавел.
15Ікаліянабылаахрышчанаяіяедом,янапрасіланас,
кажучы:КалівыпрызнаецемяневернайГоспаду,
увайдзіцеўдоммойізаставайцесятам.Іянанас
стрымлівала.
16Істалася,калімыішлінамалітву,сустрэланасадна
дзяўчына,апанаванаядухамваражбы,якаяваражбамі
прынеслашматпрыбыткугаспадарамсваім:
17ЁнішоўзаПаўламізанаміікрычаў,кажучы:гэтыя
людзі—слугіБогаУсявышняга,якіяпаказваюцьнам
шляхзбаўленьня.
18Ірабілагэтаянашматдзён.АлеПавал,засмучаны,
павярнуўсяісказаўдуху:ІмемІсусаХрыстазагадваю
табевыйсьцізьяе.Іёнвыйшаўутуюжгадзіну.
19Ікалігаспадарыяе,убачыўшы,штонадзеяіхняга
прыбыткупрапала,янысхапіліПаўлаіСілуі
пацягнулііхнарынакданачальнікаў,
20Іпрывялііхдасуддзяў,кажучы:гэтыялюдзі,
будучыЮдэямі,вельмінепакояцьнашгорад,
21інавучайцезвычаяў,якіхнам,Рымлянам,не
дазволенаніпрымаць,нівыконваць.
22Іпаўстаўсупрацьіхнатоўп,іначальнікісадралізіх
вопраткуізагадалібіцьіх.
23І,наклаўшынаіхшматудараў,кінуліўвязьніцу,
загадаўшывартаўнікусьцерагчыіх;
24Ён,атрымаўшытакізагад,кінуўіхваўнутраную
вязьніцуізамацаваўногііхніяўкалоды.
25АапоўначыПаваліСіламалілісяісьпяваліБогу,і
вязьніслухалііх.
86

89. ДзеіАпосталаў
26Іраптамстаўсявялікіземлятрус,такштопахіснуўся
падмураквязніцы,іадразуадчынілісяўседзьверы,і
путынаўсіхзьнялі.
27Авартаўніквязьніцы,прачнуўшысяадсну,
убачыўшыдзьверывязьніцыадчыненыя,выхапіўмеч
свойіхацеўзабіцьсябе,мяркуючы,штовязьніўцяклі.
28АлеПавалзакрычаўмоцнымголасам,кажучы:не
рабісабезла,боўсемытут.
29Тадыён,папрасіўшысьвятла,ускочыўі,дрыжучы,
упаўперадПаўламіСілам,
30І,вывеўшыіх,сказаў:«Спадары!штомнерабіць,
кабвыратавацца?»
31Янысказалі:веруГоспадаІсусаХрыста,ібудзеш
збаўленытыідомтвой.
32ІпераказалісловаГасподняеямуіўсім,штобыліў
домеягоным.
33Іўзяўіхутуюсамуюгадзінуночыіабмыўімраны;
іадразуахрысьціўсяёніўсеягоныя.
34І,увёўшыіхудомсвой,паставіўперадіміежуі
ўзрадаваўсязусімдомамсваім,увераваўшыўБога.
35Каліжнастаўдзень,ваяводыпаслаліслуг,сказаўшы:
адпусьціцегэтыхлюдзей.
36НачальніквязьніцысказаўПаўлу:начальнікі
прыслаліадпусьціцьвас;
37АлеПавалсказаўім:Нас,Рымлян,неасуджана
зьбіліадкрытаіпасадзіліўвязьніцу;ацяпернас
таемнавыганяюць?не,сапраўды;аленяхайсамі
прыйдуцьівыведуцьнас.
38Іслугіпераказалігэтыясловыначальнікам,ітыя
спалохаліся,пачуўшы,штоянырымляне.
39Іяныпрыйшлііпрасілііх,івывелііх,іпрасілі,каб
янывыйшлізгорада.
40Іяны,выйшаўшызвязніцы,увайшліўдомЛідзііі,
убачыўшыбратоў,суцешылііхіпайшлі.
РАЗДЗЕЛ17
1.ПрайшоўшыпразАмфіпальіАпалонію,яны
прыбыліўФесалонікі,дзебыласынагогаЮдэйская.
2ІПавалпазвычаюсваімувайшоўдаіхітрысуботы
разважаўзьімізПісаньня,
3Адкрываючыісцвярджаючы,штоХрыстоспавінен
быўпацярпецьіўваскрэснуцьзмёртвых;іштогэты
Ісус,Якогаяпрапаведуювам,ёсьцьХрыстос.
4ІнекаторыязьіхувераваліідалучылісядаПаўлаі
Сілы;ізпабожныхгрэкаўвялікаемноства,із
галоўныхжанчыннемала.
5АлеЮдэі,якіяняверылі,ззайздрасьцюўзялідасябе
некаторыхраспусьнікаўзнікчэмнагароду,ісабралі
грамаду,іўзбунтаваліўвесьгорад,інапалінадом
Язона,ішукалііхвывесьціданарода.
6Ікаліянынезнайшлііх,яныпацягнуліЯсонаі
некаторыхбратоўданачальнікаўгорада,крычачы:
Гэтыя,штоперавярнулісвет,прыйшлітаксамасюды;
7ЯкогапрыняўЯзон,іўсеяныдзейнічаюцьнасуперак
пастановамцэзара,кажучы,штоёсьцьіншыцар,Ісус.
8Іўстрывожылінародіначальнікаўгорада,пачуўшы
гэта.
9І,узяўшыпадзакладЯзонаідругога,адпусьцілііх.
10ІбратыадразуўначыадаслаліПаўлаіСілуўБэрыю,
якія,прыйшоўшытуды,пайшліўсынагогуЮдэйскую.
11Гэтыябылібольшвысакародныязатых,штоў
Фесалоніках,бопрынялісловазусёйахвотайікожны
дзеньдаследаваліПісанне,цітакгэта.
12.Імногіязьіхуверавалі;таксамапаважаныхжанчын,
якіябыліГрэкі,імужчын,нямала.
13КаліжФесалонікійскіяЮдэідаведаліся,штоПавел
абвяшчаесловаБожаеўБерыі,прыйшліітудыі
ўзбудзілінарод.
14ІтадыбратыадразуадаслаліПаўлаісьціякбыда
мора;алеСілаіЦімафейзасталісятам.
15Тыя,штоправодзіліПаўла,прывяліягоўАфіныі,
атрымаўшызагаддаСілыіЦімафеяхутчэйпрыйсціда
яго,пайшлі.
16.КаліПавалчакаўіхуАфінах,узбуйніўсяўімдух
ягоны,каліёнубачыўгорад,цалкамадданы
ідалапаклонству.
17Тамуёнспрачаўсяўсінагозезюдэяміізнабожнымі
асобамііштоднянарынкузтымі,хтосустракаўсязім.
18Тадынекаторыяфілосафыэпікурэйцыістоікі
сустрэлісязім.Анекаторыяказалі:штоскажагэты
балбатун?другія,відаць,штоёнпрапаведнікчужых
багоў,тамуштоёнабвяшчаўімІсусаіўваскрасеньне.
19Іўзяўшыяго,прывяліўАрэапаг,кажучы:ціможам
мыведаць,штогэтазановаевучэнне,якоетыгаворыш?
20Ботыданосішданашыхвушэйнештадзіўнае:каб
мыведалі,штогэтазначыць.
21(БоўсеАфінянеічужаземцы,якіябылітам,ніна
штоіншаенебавілічас,яктолькінатое,кабрасказаць
абопачуцьнештановае.)
22ТадыПавалстаўпасяродМарсавагапагоркаісказаў:
МужыАфіняне!
23Бо,праходзячымімаігледзячынанабажэнствы
вашыя,язнайшоўахвярнікзтакімнадпісам:
НЕВЯДОМАМУБОГУ.Дыквось,Каговыпа
няведанніпакланяецеся,тагояабвяшчаювам.
24Бог,Якістварыўсьветіўсё,штоўім,будучы
Госпадамнебаізямлі,жывенеўрукатворныххрамах;
25Інепакланяеццачалавечымірукамі,якбыўчым
маепатрэбу,бодаеўсімжыццё,ідыханне,іўсё;
26Істварыўзаднойкрывіўсенародычалавечыя,каб
яныжыліпаўсімабліччызямлі,івызначыўзагадзя
прызначаныячасыімежыіхпражывання;
27КабянышукаліГоспада,ціненамацаюцьЯгоі
знойдуць,хоцьЁннедалёкаадкожнагазнас.
28БоўІммыжывем,ірухаемся,ііснуем;які
некаторыязвашыхпаэтаўказалі:«Боімы—род
Ягоны».
29Дык,паколькімыродБожы,мынепавінныдумаць,
штоБоствападобнаедазолата,абосрэбра,абокаменя,
выразанагамастацтвамівыдумкайчалавека.
30ІначасыгэтаганевуцтвападміргнуўБог;алецяпер
загадваеўсімлюдзямпаўсюльпакаяцца:
31БоЁнвызначыўдзень,уякібудзесудзіцьсьветпа
праўдзепразтагочалавека,якогаЁнпрызначыў;аб
чымЁнзапэўніўусіх,уваскрэсіўшыЯгозмёртвых.
32Каліжпачуліпраўваскрэсеньнемёртвых,адны
насьмяяліся,адругіяказалі:прагэтаяшчэпаслухаем
цябе.
33ДыкПавеладышоўадіх.
34Аленекаторыялюдзіпрыляпілісядаягоіпаверылі:
сяродіхбыўДыянісійАрэапагітіжанчынанаімя
Дамарысііншыязімі.
87

90. ДзеіАпосталаў
РАЗДЗЕЛ18
1ПасьлягэтагаПавалвыйшаўзАтэнаўіпрыйшоўу
Карынф;
2ІзнайшоўнейкагаЮдэя,імемАкіла,якінарадзіўсяў
Понты,нядаўнапрыбыўзІталіі,зжонкайягонай
Прысцылай;(тамуштоКлаўдзійзагадаўусімгабрэям
пакінуцьРым:)іпрыйшоўдаіх.
3Іпаколькіёнбыўтагосамагарамяства,ёнзаставаўся
зімііпрацаваў,бопазаняткуянырабілінамёты.
4Ікожнуюсуботуёнразважаўусынагозеіпераконваў
ЮдэяўіГрэкаў.
5.КаліжСілаіЦімафейпрыйшлізМакедоніі,Павал,
паддаўшысядуху,сьведчыўЮдэям,штоІсусёсьць
Хрыстос.
6Ікаліянысупраціўлялісяіблюзнерылі,ёнабтрос
сваювопраткуісказаўім:кроўвашаянагаловах
вашых;Ячысты:адгэтагачасупайдудаязычнікаў.
7Івыйшаўшыадтуль,ёнувайшоўудомаднаго
чалавека,паіменіЮст,якіпакланяўсяБогу,домякога
быўблізкадасынагогі.
8Крысп,начальніксынагогі,увераваўуГоспадазусім
домамсваім;імногіязслухачоўКарынцянаўуверавалі
іахрысьціліся.
9ТадыГасподзьсказаўПаўлуўначываўяве:нябойся,
алегаварыінемаўчы.
10БоЯзтабою,ініхтоненакінеццанацябе,каб
прычыніцьтабезло,боўмянешматнародуўгэтым
горадзе.
11Іпрабыўтамгодішэсьцьмесяцаў,навучаючыіх
словуБожаму.
12КаліжГаліёнбыўнамесьнікамАхаі,Юдэі
аднадушнапаўсталісупроцьПаўлаіпрывяліягонасуд,
13Кажучы:ЁнсхіляелюдзейпакланяццаБогу
насуперакзакону.
14ІкаліПавалужозьбіраўсяадкрыцьвуснысвае,
ГаліёнсказаўЮдэям:калібсправабылаўкрыўдзеці
злымраспусьце,оЮдэі,ябцярпеўвас:
15Алекалігаворкаідзепрасловыіімёны,іпразакон
ваш,дыкглядзіце;боянебудусуддзёйутакіхсправах.
16Івыгнаўіхзсуда.
17ТадыўсеГрэкісхапіліСасфэна,начальнікасынагогі,
ізьбіліягоперадсудовыммесцам.АГаліённе
клапаціўсяніпраштозгэтага.
18ПасьлягэтагаПавалпрабыўтамяшчэнядоўга,а
потым,разьвітаўшысязбратамі,адплыўуСырыю,ізь
імПрыскілаіАкіла;пастрыгшыямугалавуўКенхрэі,
бомеўзарок.
19І,прыйшоўшыўЭфэс,пакінуўіхтам,асам
увайшоўусінагогуігутарыўзЮдэямі.
20Каліяныпрасілі,кабёнпабыўуіхдаўжэй,ённе
згадзіўся;
21Алеразьвітаўсязьімі,сказаўшы:яабавязкова
павіненправесьцігэтаесьвята,якоемаебыцьу
Ерусаліме;ІадплыўёнзЭфеса.
22І,прыбыўшыўКесарыю,падняўшысяіпрывітаўшы
царкву,пайшоўуАнтыёхію.
23І,прабыўшытамнекаторычас,пайшоўіпрайшоў
папарадкуўсюкраінуГалатыюіФрыгію,
умацоўваючыўсіхвучняў.
24ІпрыйшоўуЭфэснейкіЮдэй,якогазваліАпалёс,
родамзАлександрыі,чалавеккрасамоўныі
дасведчаныўПісаньнях.
25ГэтычалавекбыўнастаўленынашляхГасподні;і,
палаючыдухам,гаварыўістараннанавучаўпра
Гасподняе,ведаючытолькіхростЯна.
26Іпачаўёнадважнапрамаўляцьусінагозе;Акілаі
Прыскіла,пачуўшыяго,узяліягодасябеідакладней
выклаліямушляхБожы.
27ІкаліёнхацеўперайсьціўАхаю,братынапісалі,
заклікаючывучняўпрыняцьяго;
28БоёнмоцнапераконваўЮдэяў,ітоепублічна,
паказваючыпразПісанне,штоІсусёсцьХрыстос.
РАЗДЗЕЛ19
1Істалася,што,каліАпалосбыўуКарынфе,Павел,
прайшоўшыверхніямежы,прыйшоўуЭфесі,
знайшоўшынекаторыхвучняў,
2Ёнжасказаўім:ціатрымалівыДухаСвятога,калі
паверылі?Аянысказаліяму:мынаватнечулі,ціёсць
ДухСвяты.
3Ісказаўім:уштожвыахрышчаны?Аянысказалі:да
хростуІаана.
4ТадыПавалсказаў:Янхрысьціўхрышчэньнем
пакаяньня,кажучынароду,кабверыліўТаго,Хто
прыйдзепасьляяго,гэтазначыцьуХрыстаІсуса.
5Пачуўшыгэта,яныахрысьцілісяўімяГоспадаІсуса.
6КаліПавалусклаўнаіхрукі,сышоўнаіхДухСьвяты;
ігаварылімовамііпрарочылі.
7Аўсіхлюдзейбылокалядванаццаці.
8Іён,увайшоўшыўсінагогу,трымесяцыадважна
гаварыў,спрачаючысяіпераконваючыпра
ВаладарстваБожае.
9Алекалінекаторыязацвярдзеліінепаверылі,але
абгаварылігэтышляхпераднатоўпам,ёнадышоўадіх
іаддзяліўвучняў,штодняразважаючыўшколенейкага
Тырана.
10Ігэтапрацягваласядвагады;такштоўсе,хтожыўу
Азіі,чулісловаГоспадаІсуса,іЮдэі,іГрэкі.
11ІБогтварыўасаблівыяцудырукаміПаўла:
12Такштозцелаягопрыносіліхворымхусткіабо
фартухі,іхваробыадыходзіліадіх,ізлыядухі
выходзілізіх.
13Тадынекаторыязюдэяў-валацужнікаў,экзарцысты,
узялісязаклікацьнадтымі,штомелізлыхдухаў,імя
ГоспадаІсуса,кажучы:заклінаемвасІсусам,Якога
абвяшчаеПавал.
14ІбылосемсыноўнейкагаСкевы,Юдэяігалоўнага
сьвятара,якіязрабілігэта.
15Іадказваючы,злыдухсказаў:Езусаведаю,іПаўла
ведаю;алехтоты?
16Ікінуўсянаіхчалавек,уякімбыўзлыдух,і
перамогіх,іадолеўіх,такштояныголыяіпараненыя
ўцяклізтагодому.
17ІгэтабыловядомаўсімЮдэяміГрэкам,штожыліў
Эфэсе;істрахнапаўнаіхусіх,іўзьвялічваласяімя
ГоспадаІсуса.
18Імногіязтых,штопаверылі,прыходзіліі
спавядаліся,іадкрываліўчынкісвае.
19Многіязтых,штокарысталісямудрагелістымі
мастацтвамі,сабралісваекнігііспалілііхперадусімі,і
88

91. ДзеіАпосталаў
палічылііхкошт,ізнайшліпяцьдзесяттысяч
срэбранікаў.
20ТакмоцнараслоіперамаглословаБожае.
21Пасьлятаго,якгэтаскончылася,Павалвырашыўу
духу,прайшоўшыпразМакедоніюіАхаю,ісьціў
Ерусалім,кажучы:пабыўшытам,трэбамнепабачыцьі
Рым.
22ІпаслаўуМакедоніюдвухзтых,штослужыліяму,
ЦімафеяіЭраста;алесампрабыўуАзіінасезон.
23Іўтойсамычасузьняўсянемалыхваляваньневакол
гэтагашляху.
24Бонейкічалавек,імемДзімітрый,срэбранік,які
вырабляўсрэбныясвятынідляДыяны,прыносіў
майстрамнемалыпрыбытак;
25Ёнпаклікаўіхразамзработнікаміпадобнага
заняткуісказаў:«Спадары!выведаеце,штогэтым
рамяствоммымаембагацце».
26Акрамятаго,выбачыцеічуеце,штонетолькіў
Эфесе,алеамальваўсёйАзіігэтыПавелпераканаўі
адвярнуўшматлюдзей,кажучы,штогэтанебагі,
зробленыярукамі.
27Такштонятолькігэтаенашаерамяствознаходзіцца
ўнебясьпецыбыцьзьнішчаным;алетаксамакабхрам
вялікайбагініДыяныбыўпагарджаныіяевеліч
знішчана,якойпакланяеццаўсяАзіяіўвесьсвет.
28Пачуўшыгэтыясловы,янынапоўнілісягневамі
закрычалі,кажучы:ВялікаяДыянаЭфэская!
29Іўвесьгорадбыўнапоўненызамяшаннем:і,
схапіўшыГаяіАрыстарха,македонцаў,спадарожнікаў
Паўлаўвандроўцы,яныаднадушнакінулісяўтэатр.
30ІкаліПавалхацеўвыйсьціданароду,вучнінедалі
яму.
31ІнекаторыязправадыроўАзіі,якіябыліягонымі
сябрамі,паслалідаяго,просячы,кабённехадзіўу
тэатр.
32Дыкадныкрычаліадно,адругіядругое;ібольшая
частканяведала,дзелячагосабраліся.
33ІвыцягнуліАляксандразнатоўпу,выстаўляючыяго
Юдэі.ІАляксандармахнуўрукоюіхацеўабараніцца
пераднародам.
34Алекалідаведаліся,штоёнЮдэй,усеўадзінголас
калядзьвюхгадзінусклікнулі:ВялікаяДыянаЭфэская!
35Ікалігарадзкіпісарсупакоіўлюдзей,ёнсказаў:
мужыЭфэскія,ціёсьцьчалавек,якіняведае,што
горадЭфэскізьяўляеццашанаваньнемвялікайбагіні
Дыяныіідала,якіўпаўзьЮпітэра?
36Дыквось,таму,штогэтамунельгапярэчыць,трэба
маўчацьінічоганерабіцьнеабдумана.
37Бовыпрывялісюдыгэтыхлюдзей,якіянерабаўнікі
цэркваўінеблюзнерывашайбагіні.
38Таму,каліДзімітрыйірамеснікі,якіязім,маюць
справусупрацькаго-небудзь,законадкрытыіёсць
намеснікі:няхайянысудзяцьадзінаднаго.
39Алекалівыбудзецепытаццапрашто-небудзьпра
іншае,гэтапавіннабыцьвырашананазаконнымсходзе.
40Бомызнаходзімсяўнебясьпецыбыць
абвінавачаныміўсёньняшнімбунту,боняманіякай
прычыны,паякоймымаглібдацьсправаздачуўгэтым
зборышчы.
41І,сказаўшыгэта,распусьціўсход.
РАЗДЗЕЛ20
1.Калісуцішэньнеспынілася,Павал,паклікаўшы
вучняў,абняўіхіпайшоў,кабісьціўМакедонію.
2І,прайшоўшытыямежыішматнастаўляючыіх,
прыйшоўуГрэцыю,
3Іпрабыўтамтрымесяцы.ІкаліЮдэіпадпільнавалі
яго,каліёнзбіраўсяплыцьуСірыю,ённамерыўся
вяртаццапразМакедонію.
4ІсуправаджаўягоўАзіюСапатэрзБэрыі;із
ФесаланікійцаўАрыстархіСэкунд;іГайДэрбійскі,і
Цімафей;ізАзііТыхікіТрафім.
5Яны,ідучынаперадзе,чакалінасуТраадзе.
6ІадплылімызФіліпаўпасьлядзёнпраснакоўіпразь
пяцьдзёнпрыбылідаіхуТрааду;дземыпрабылісем
дзён.
7Іўпершыдзеньтыдня,калівучнісабралісяламаць
хлеб,Павалпрапаведаваўім,гатовыназаўтраадысьці;
іпрацягваўсваюпрамовудапоўначы.
8Ібылошматсьвятлаўсьвятліцы,дзеянысабраліся.
9Ісядзеўуакненейкімаладычалавек,наімяЯўціх,і
заснуўмоцнымсном;і,доўгапрапаведуючы,Павел
заснуўіўпаўзтрэцягагарышча,ібыўпаднятымёртвы.
10.Павал,зыйшоўшы,упаўнаягоі,абняўшыяго,
сказаў:нетурбуйцеся;божыцьцёягоўім.
11.Каліёнзноўпадняўсяі,пераламаўшыхлеб,паеўі
размаўляўдоўгааждасьвітаньня,дыкпайшоў.
12Іпрывяліюнакажывогаінемаласуцешыліся.
13ІмыпайшлінапераддакарабляіадплыліўАс,каб
адтульпрыняцьПаўла;
14ІкаліёнсустрэўсязнаміўАсе,мыпрыняліягоі
прыйшліўМітылену.
15Іадплылімыадтульінанаступныдзеньпрыбылі
насупрацьХіёса;ананаступныдзеньмыпрыбыліў
СамосіспынілісяўТрагіліі;анадругідзеньмы
прыйшліўМілет.
16БоПавалвырашыўплыцьмімаЭфэсу,кабне
затрымліваццаўАзіі,босьпяшаўся,калімагчыма,
быцьуЕрусалімеўдзеньПяцідзесятніцы.
17АзьМілетапаслаўуЭфэзіпаклікаўстаршых
царквы.
18Ікаліяныпрыйшлідаяго,ёнсказаўім:выведаеце,
зпершагадня,якяпрыйшоўуАзію,якябыўувасва
ўсечасы,
19СлужуГоспадузусёйпакорайізмногімісьлязьміі
спакусамі,якіяспасьціглімянепраззасадуЮдэйскую,
20Іякянесхаваўнічогакарыснагадлявас,алене
абвяшчаўіневучыўваспублічнаіпадамах,
21СьведчачыіЮдэям,іЭлінампакаяньнеперад
БогаміверуўГоспаданашагаІсусаХрыста.
22Іцяпер,вось,яіду,скаваныдухам,уЕрусалім,ня
ведаючы,штоспаткаемянетам.
23ТолькіДухСьвятысьведчыцьукожнымгорадзе,
кажучы,штопутыіпакутычакаюцьмяне.
24Аленіштозгэтаганехвалюемянеінялічусабе
жыцьцядарагім,кабзрадасьцюзакончыцьсвойшляхі
служэньне,якоеяатрымаўадГоспадаІсуса,каб
сьведчыцьЭвангельлеласкіБожай.
25Іцяпер,вось,яведаю,штоўсевы,сяродякіхя
хадзіў,прапаведуючыВаладарстваБожае,большне
ўбачыцемайгоаблічча.
89

92. ДзеіАпосталаў
26Дзелягэтагаябярувамсьведкуўгэтыдзень,штоя
чыстыадкрывіўсіхлюдзей.
27БоянеўхіляўсяабвяшчацьвамусюволюБожую.
28Дыксьцеражыцесябеіўвесьстатак,надякімДух
Сьвятыпаставіўваснаглядчыкамі,кабпасвіліцаркву
Божую,якуюЁннабыўуласнаюкрывёю.
29Бояведаю,штопасьлямайгоадыходуўвойдуцьда
васлютыяваўкі,якіянешкадуюцьстатку.
30Ізвассаміхпаўстануцьлюдзі,якіябудуцьгаварыць
фальшыва,кабпацягнуцьзасабойвучняў.
31Дыкчувайцеіпамятайце,штонапрацягутрохгадоў
янепераставаўсасьлязьмінастаўляцькожнагадняі
ночы.
32Ацяпердаручаювас,браты,Богуісловумілаты
Ягонай,якоеможазбудавацьвасідацьвамспадчыну
сяродусіхасьвечаных.
33Нісрэбра,нізолата,нівопраткіянепажадаўніад
каго.
34Так,высаміведаеце,шторукігэтыяслужылі
патрэбаммаімітым,штобылісамною.
35Япаказаўвамусё,што,такпрацуючы,трэба
падтрымлівацьслабыхіпамятацьсловыГоспадаІсуса,
якЁнсказаў:большдабраславенствадаваць,чым
браць.
36І,сказаўшыгэта,ёнукленчыўімаліўсязусіміімі.
37Іўсемоцнаплачучы,упалінашыюПаўлуіцалавалі
яго,
38Большзаўсёсмуткуючыабсловах,якіяЁнсказаў,
штобольшняўбачацьтваруЯгонага.Іяны
суправаджаліягодакарабля.
РАЗДЗЕЛ21
1Іздарылася,штопаслятаго,якмыадышліадіхі
адплылі,мыпрыйшліпрамымкурсамдаКуса,ана
наступныдзеньдаРадоса,аадтульдаПатары:
2Ізнайшоўшыкарабель,якіплыўуФінікію,мыселі
наягоірушылі.
3КалімыадкрыліКіпр,мыпакінуліягоналеваі
адплыліўСірыю,іпрысталіўТыры,ботамкарабель
павіненбыўвыгрузіцьсвойгруз.
4І,знайшоўшывучняў,мыпрабылітамсемдзён;яны
празДухасказаліПаўлу,кабённеішоўуЕрусалім.
5Ікалімызакончылігэтыядні,мывыйшлііпайшлі;і
праводзілінасусіхзжонкаміідзецьмі,пакульмыне
выйшлізгорада;імы,укленчыўшынаберазе,маліліся.
6Ікалімыразьвіталісяадзінзадным,мыселіў
карабель;іянызноўвярнулісядадому.
7І,скончыўшынашшляхзТыру,мыпрыбыліў
Пталемаіду,іпрывіталібратоў,іпрабыліўіхадзін
дзень.
8Нанаступныдзеньмы,штобылізПаўлам,
выправілісяіпрыйшліўКесарыю,іўвайшліўдом
Піліпаэвангеліста,якібыўаднымзьсямёх;ізаставаўся
зім.
9Утагожчалавекабылочатырыдачкі,дзевы,якія
прарочылі.
10Ікалімыпрабылітамшматдзён,прыйшоўзЮдэі
адзінпрарок,наімяАгаб.
11І,прыйшоўшыданас,ёнузяўпоясПаўлаўізьвязаў
саберукііногіісказаў:таккажаДухСьвяты:так
зьвяжуцьЮдэіўЕрусалімечалавека,уякогагэтыпояс,
іаддадуцьягоўрукаміязычнікаў.
12Калімыпачулігэта,імы,ітыя,хтотамбыў,прасілі
ягонехадзіцьуЕрусалім.
13ТадыПаваладказаў:штовыплачацеіразьбіваеце
мнесэрца?боягатовынятолькібыцьзьвязаным,алеі
памерціўЕрусалімезаімяГоспадаІсуса.
14Ікаліённеўгаварыўся,мыспыніліся,кажучы:
няхайбудзеволяГасподняя!
15.ПасьлятыхдзёнмыўзялісяіпайшліўЕрусалім.
16ІшлізнаміінекаторыязвучняўзКесарыііпрывялі
зсабойнейкагаМнасоназКіпра,старогавучня,у
якогамыпавінныбыліначаваць.
17КалімыпрыбыліўЕрусалім,братыпрынялінасз
радасьцю.
18НанаступныдзеньПавалувайшоўзнамідаЯкава;і
ўсестарэйшыныпрысутнічалі.
19І,прывітаўшыіх,ёнасабліварасказаў,штоБог
учыніўсяродязычнікаўпразягонаеслужэньне.
20Яны,пачуўшы,праславіліГоспадаісказаліяму:
Бачыш,браце,колькітысячЮдэяўуверавалі;іўсеяны
рупліўцызакону:
21Ічуюцьпрацябе,штотывучышусіхЮдэяў,якія
сяродязычнікаў,адрачысяадМайсея,кажучы,кабяны
неабразалідзяцейсваіхінепаступаліпаводлезвычаяў.
22Дыкштогэта?трэба,кабнатоўпсабраўся,бо
пачуюць,штоТыпрыйшоў.
23Дыкзрабітое,штомыгаворымтабе:унасчатыры
чалавекі,якіямаюцьнасабезарок;
24Вазьмііхіачысьцісязьімі,іпакарайіх,кабяны
пастрыглігаловысвае;алекабітысамхадзіўу
парадкуівыконваўзакон.
25Адноснаязычнікаў,якіяверуюць,мынапісаліі
заключылі,штоянынічогатакоганезахоўваюць,а
толькітрымаюццаахвяраўідалам,крыві,задушанагаі
распусты.
26ТадыПавал,узяўшыгэтыхлюдзей,інадругідзень,
ачысьціўшысязьімі,увайшоўусьвятыню,каб
азначыцьзаканчэньнедзёначышчэньня,пакульне
будзепрынесенаахвяразакожнагазьіх.
27Акаліскончылісясемдзён,ЮдэізАзіі,убачыўшы
Ягоўхраме,падбурыліўвесьнародінаклалінаЯго
рукі,
28Крычучы,мужыІзраільскія,дапамажыце:гэтатой
чалавек,якіўсіхпаўсюльвучыцьсупроцьнародуі
законуігэтагамесца,атаксамаўвёўухрамігрэкаўі
апаганіўгэтаесьвятоемесца.
29.(БоранейбачылізьімугорадзеТрафімаэфэскага,і
думалі,штоПавалувёўягоўсьвятыню.)
30Іўвесьгорадзахваляваўся,ізбегсянарод,і,
схапіўшыПаўла,выцягнуліягопрэчзхрама,іадразу
зачынілісядзверы.
31Ікаліянызбіралісязабіцьяго,дайшладатысячніка
дружынывестка,штоўвесьЕрусалімузбунтаваўся.
32Ёнадразу,узяўшывоінаўісотнікаў,кінуўсядаіх;і,
убачыўшытысячнікаівоінаў,перасталібіцьПаўла.
33Тадытысячнік,падышоўшы,узяўягоізагадаў
закавацьягодвумаланцугамі;іпыталіся,хтоёнішто
зрабіў.
34Іадныкрычаліадно,другіядругоеўнатоўпе;ікалі
ённемогведацьпэўнасціз-зашуму,загадаўзанесці
ягоўзамак.
90

93. ДзеіАпосталаў
35Ікаліёнпрыйшоўналесьвіцу,такісталася,штояго
несліжаўнерызагвалтнароду.
36Бомностванародуішлозаім,крычачы:прэчзім!
37ІкаліПаўлутрэбабыловесьціўкрэпасьць,ён
сказаўтысячніку:цімагуяпагаварыцьзтабою?Хто
сказаў:ціўмеештыгаварыцьпа-грэцку?
38ЦінятытойЕгіпцянін,якіперадгэтыміднямі
ўзьняўбунтівывеўупустынючатырытысячы
чалавек-забойцаў?
39АлеПавалсказаў:ячалавекюдэйскізТарса,гораду
Кілікійскага,грамадзянінняпростагагораду;іпрашу
цябе,дазвольмнегаварыцьданароду.
40Калітойдазволіўяму,Павалстаўналесвіцыі
махнуўрукоюнароду.Ікалінасталавялікаяцішыня,
ёнпрамовіўдаіхнагабрэйскаймове,кажучы:
РАЗДЗЕЛ22
1Мужы,братыіайцы,выслухайцемаюабарону,якую
яцяпервыступаюперадвамі.
2(Яны,пачуўшы,штоЁнгаворыцьзьіміна
габрэйскаймове,яшчэбольшмаўчалі,іЁнсказаў:)
3Ясапраўдычалавек,юдэй,нарадзіўсяўТарсе,
горадзеўКілікіі,алевыхаваныўгэтымгорадзеляног
Гамалііла,інавучаныўдасканалымпарадкузакону
бацькоў,ібыўруплівыдаБожа,яквыўсеўгэтыдзень.
4Іяперасьледаваўгэтышляхдасьмерці,зьвязваючыі
аддаючыўвязьніцымужчыніжанчын.
5Абчымсьведчыцьмнеіпершасьвятар,іўвесьстан
старэйшын,адякіхятаксамаатрымаўлістыдабратоўі
пайшоўуДамаск,кабзьвязацьтых,штотамбылі,у
Ерусалімнапакараньне.
6Істалася,каліяішоўінабліжаўсядаДамаскакаля
поўдня,раптамасвяціламянезнебавялікаесвятло.
7Іўпаўяназямлюіпачуўголас,якіказаўмне:Саўл,
Саўл,штотыМянепераследуеш?
8Іяадказаў:хтоТы,Госпадзе?Ісказаўмне:ЯЕзус
Назаранін,Якогатыпераследуеш.
9Ітыя,штобылісамною,убачылісьвятлоі
спалохаліся;алеянынячуліголасуТаго,Хтогаварыў
самною.
10Іясказаў:штомнерабіць,Госпадзе?Ісказаўмне
Гасподзь:устаньіідзіўДамаск;ітамбудзесказана
табепраўсё,штотабепрызначаназрабіць.
11Ікаліянемогбачыцьадславыгэтагасвятла,мяне
вялітыя,штобылісамною,іпрыйшоўуДамаск.
12ІнейкіАнанія,мужпабожныпаводлезакону,які
маедобруюсьведкуадусіхЮдэяў,якіяжылітам,
13Падыйшоўшыдамяне,стаўісказаўмне:БратСаўле,
празруй.Іўтуюжгадзінуяпаглядзеўнаяго.
14Ісказаўён:Богбацькоўнашыхвыбраўцябе,кабты
ведаўволюЯгонуюібачыўПраведнікаічуўголас
вуснаўЯгоных.
15БотыбудзешЯмусьведкамперадусіміўтым,што
тыбачыўічуў.
16Ацяперчаготымарудзіш?устаньіахрысціся,і
змыйграхітвае,заклікаўшыімяГасподняе.
17Істалася,штокаліявярнуўсяўЕрусалім,наваткалі
ямаліўсяўхраме,ябыўутрансе;
18Іўбачыўяго,якіказаўмне:„Пасьпяшайсяівыйдзі
хутчэйзьЕрусаліма,боняпрымуцьсьведчаньня
твайгопрамяне“.
19Іясказаў:Госпадзе,яныведаюць,штоякідаўу
вязніцыібіўукожнайсінагозеверуючыхуЦябе.
20ІкаліпраліваласякроўмучанікатвайгоСьцяпана,я
таксамастаяўізгаджаўсянасьмерцьяго,ізахоўваў
вопраткутых,штозабіліяго.
21Ісказаўмне:ідзі,боЯпашлюцябедалёкада
язычнікаў.
22Іяныслухаліягонагэтаеслова,апотымпаднялі
голассвойісказалі:Прэчззямлітакога,боняварта
ямужыць.
23Ікаліяныкрычалііскідалівопраткусваюікідалі
пылупаветра,
24Тысячызагадаўувесьціягоўкрэпасьцьізагадаў
дасьледавацьягобічаваньнем;кабёнведаў,чамуяны
таккрычалісупрацьяго.
25Ікаліянызвязаліягораменьчыкамі,Павелсказаў
сотніку,якістаяўпобач:цідазволенавамбічаваць
чалавекаРымскага,інеасуджанага?
26Пачуўшыгэта,сотнікпайшоўіданёстысячніку,
кажучы:Глядзі,шторобіш,богэтычалавекРымлянін.
27Тадытысячнікпадышоўісказаўяму:скажымне,ты
Рымлянін?Ёнсказаў:так.
28Іадказаўтысячнік:завялікуюсумуздабыўягэтую
свабоду.ІПавелсказаў:«Алеянарадзіўсясвабодным».
29Тадыадразуадышліадяготыя,штопавінныбылі
дапытацьяго;ітысячнікспалохаўся,даведаўшыся,
штоёнрымлянін,ітаму,штозьвязаўяго.
30Надругідзень,жадаючыдакладнаведаць,учымяго
вінавацяцьЮдэі,ёнвызваліўягозпутаўізагадаў
зьявіццапершасьвятараміўсямусынедрыёну,і,
прывёўшыПаўла,паставіўперадімі.
РАЗДЗЕЛ23
1Павалжа,уважлівапаглядзеўшынаРаду,сказаў:
Мужыбраты!
2ІпершасьвятарАнаніязагадаўтым,штостаялікаля
яго,біцьягопавуснах.
3ТадыПавелсказаўяму:Богпаб'ецябе,сцяна
пабеленая,ботысядзішсудзіцьмянепазаконеі
загадваешбіцьмяненасуперакзакону?
4Тыя,штостаяліпобач,сказалі:першасьвятара
Божагазьневажаеш?
5ТадыПавалсказаў:няведаўя,браты,штоён
першасьвятар;
6АлеПавал,убачыўшы,штоадначасткасадукеі,а
другаяфарысэі,усклікнуўусынэдрыёне:Мужыбраты!
Яфарысэй,сынфарысея;падпытаннем.
7Ікаліёнсказаўгэта,узнікласваркапаміжфарысэямі
ісадукеямі,іпадзяліўсянарод.
8Босадукеікажуць,штонямаўваскрашэньня,ані
анёла,анідуха,афарысеівызнаюцьітое,ідругое.
9Іпадняўсявялікікрык,іўсталікніжнікізфарысеяўі
спрачаліся,кажучы:«Ніякагаліхамынезнаходзіму
гэтымчалавеку,алекалідухабоанёлгаварыўзім,не
будземзмагаццаБог.
10Калі-жузьняласявялікаясварка,тысячнік,баючыся,
кабянынеразадраліПаўлу,загадаўжаўнерамсысьці,
узяцьягозьіхізавесьціўкрэпасьць.
11УнаступнуюночГасподзьстаўперадімісказаў:
мацуйся,Паўле;
91

94. ДзеіАпосталаў
12Каліжнастаўдзень,некаторыязЮдэяўсабралісяі
прысягнулісябе,кажучы,штонябудуцьніесьці,ні
піць,пакульнезаб'юцьПаўла.
13Ібылобольшзасорактых,штоўчынілігэтуюзмову.
14Іпрыйшлідапершасвятароўістарэйшынісказалі:
мыпрысягнулісябевялікімпраклёнамнічоганеесці,
пакульнезаб'емПаўла.
15Дыквось,цяпервызРадайабвяшчаецетысячніку,
кабёнзаўтрапрывёўягодавас,якбывыхацелібольш
падрабязнараспытацьпраяго:імы,цікаліён
наблізіцца,гатовызабіцьяго.
16СынсястрыПаўлавай,пачуўшыпраіхнююзасаду,
пайшоў,увайшоўузамакіпаведаміўПаўлу.
17ТадыПавал,паклікаўшыаднагозсотнікаў,сказаў:
адвядзігэтагаюнакадатысячніка,боёнмаенешта
сказацьяму.
18Ён,узяўшыяго,прывёўдатысячнікаісказаў:
вязеньПавелпаклікаўмянедасябеіпрасіў,кабя
прывёўдацябегэтагаюнака,якімаетабенешта
сказаць.
19Тадытысячнік,узяўшыягозаруку,адышоўзьім
асобнаіспытаўсяўяго:штотымаешсказацьмне?
20Ёнжасказаў:Юдэізмовілісяпрасіцьцябе,кабты
заўтрапрывёўПаўлаўсынэдрыён,якбыяныхацелі
большдасканалавыпытацьяго.
21Алетынепаддавайсяім,бопадпільноўваюцьяго
большзасоракчалавекзьіх,якіяпрысягнуліняесьціі
няпіць,пакульнезаб'юцьяго;іцяперяныгатовыя,
шукаюабяцанняадцябе.
22Тадытысячнікадпусьціўюнакаізагадаўяму:
Глядзі,нікомунекажы,штотымнегэтаадкрыў.
23Іпаклікаўдасябедвухсотнікаў,кажучы:
Падрыхтуйцедзьвесьцежаўнераў,кабісьціўКесарыю,
іконьнікаўсемдзесят,ідзьвесьцестральцоўнатрэцюю
гадзінуночы;
24Ідайцеімбыдла,кабпасадзіцьПаўлаіпрывесьці
ягоўцэласьцідаФэлікса,намесьніка.
25Інапісаўёнлісттакімчынам:
26КлаўдзійЛісійнайвялікшамуправіцелюФеліксу
шлепрывітанне.
27ГэтычалавекбыўузятыЮдэямііпавіненбыўбыць
забітыімі;тадыяпрыйшоўзвойскамівыратаваўяго,
даведаўшыся,штоёнРымлянін.
28Ікаліяхацеўдаведаццапрычыну,уякойяны
абвінаваціліяго,явывеўягоўіхраду.
29Язаўважыў,штояговінавацяцьупытаньняхзакону
іхняга,алештоённямаенічогавартагасьмерціці
кайданоў.
30Ікалімнеданеслі,штоЮдэіпадпільнавалігэтага
чалавека,яадразупаслаўдацябеізагадаўтаксама
абвінаваўцамягосказацьперадтабою,штоянымаюць
супрацьяго.Развітанне.
31Тадыжаўнеры,якімбылозагадана,узяліПаўлаі
прывяліўначыўАнтыпатрыду.
32Надругідзеньяныпакінулівершнікаўівярнулісяў
замак.
33Яны,прыйшоўшыўЦэзарэюіперадаўшыліст
правіцелю,паставіліперадіміПаўла.
34Намесьнік,прачытаўшыліст,спытаўся,зьякойён
губэрні.Ікаліёнзразумеў,штоёнзКілікіі;
35Явыслухаюцябе,сказаўён,каліпрыйдуцьі
абвінаваўцытвае.Ізагадаўтрымацьягоўпрэторыі
Ірадавай.
РАЗДЗЕЛ24
1ПразьпяцьдзёнпрыйшоўпершасьвятарАнаніяса
старэйшынаміізнейкімаратарамнаімяТэртул,які
данёсправіцелюсупрацьПаўла.
2Ікаліягопаклікалі,Тэртулпачаўвінаваціцьяго,
кажучы:«Бачачы,штопразцябемыкарыстаемся
вялікайцішынёйіштопразтвойпровідробяццавельмі
вартыясправыгэтамународу,
3Мыпрымаемгэтазаўсёдыіўсюды,найяснейшы
Фелікс,зусёйудзячнасцю.
4Тымнеменш,кабянебыўбольшстомнымдлявас,я
прашувас,кабвывыслухалінасабвашайміласэрнасці
некалькіслоў.
5Бомызнайшлігэтагачалавекашкоднікамі
бунтаўшчыкомусіхЮдэяўваўсімсьвецеі
правадыромсектыназарэтанаў.
6Якітаксамахацеўзьняславіцьсьвятыню,якогамы
ўзялііхацелісудзіцьпаводлезаконунашага.
7АлетысячнікЛісійнапаткаўнасізьвялікімгвалтам
вырваўягозрукнашых,
8Загадваеабвінаваўцамсваімпрыйсьцідацябе;
дасьледуючыіх,тыможашспазнацьусётое,учыммы
яговінавацім.
9ІЮдэітаксамапагадзіліся,кажучы,штогэтатак.
10ТадыПавал,пасьлятаго,якнамесьнікмахнуўяму
гаварыць,адказаў:паколькіяведаю,штотышмат
гадоўбыўсудзьдзёйгэтаганароду,язбольшай
радасьцюадказваюзасябе.
11Кабтызразумеў,штояшчэдванаццацьдзён,якя
пайшоўуЕрусалімнапакланеньне.
12Інезнайшлімяненіўсьвятыні,кабянізкім
спрачаўся,ніўзбуджаўнарод,ніўсынагогах,ніў
горадзе.
13Немогуцьяныідаказацьтаго,учымцяпер
вінавацяцьмяне.
14Алеяпрызнаюсятабеўгэтым,штопаводлешляху,
якіяныназываюцьерасьсю,ятаккланяюсяБогу
бацькоўмаіх,верачыўсяму,штонапісанаўзаконеіў
прарокаў.
15ІмаюцьнадзеюнаБога,якуюісамідапускаюць,
штобудзеўваскрашэннемёртвых,праведныхі
несправядлівых.
16Ітамустараюсямецьзаўсёдычыстаесумленьне
перадБогаміперадлюдзьмі.
17Цяпер,пасьлямногіхгадоў,япрыйшоў,каб
прынесьцінародумаймуміласьцінуіахвяры.
18ТадынекаторыяЮдэізАзіізнайшлімяне
ачышчанагаўхраме,ніўнатоўпе,ніўмітусьні.
19Хтопавіненбыўбыцьтутперадтабоюіпярэчыць,
калібянымеліштосупрацьмяне.
20Ціняхайгэтыятутскажуць,калізнайшліўвамне
што-небудзьзлое,каліястаяўперадсынэдрыёнам,
21Апрачагэтагааднагоголасу,якіяўскрыкнуў,
стоячысяродіх:штотычыццаўваскрасеньнямёртвых,
вымянесёньняаспрэчваеце.
22КаліФэлікспачуўгэтыярэчы,маючыбольш
дасканалаеведаньнегэтагашляху,ёнадклаўіхісказаў:
92

95. ДзеіАпосталаў
каліпрыйдзетысячнікЛісій,ядаведаюсядаканца
вашусправу.
23ІзагадаўсотнікупільнавацьПаўлаідавацьяму
волю,ікабнікомусазнаёмыхнезабараняўяму
служыцьіпрыходзіцьдаяго.
24Празьнекалькідзён,прыйшоўшыФэліксзжонкай
сваёйДрузілай,якаябылаЮдэйка,ёнпаслаўпаклікаць
ПаўлаівыслухаўягоправеруўХрыста.
25Ікаліёнгаварыўабпраўдзе,утрыманьніібудучым
судзе,Феліксзадрыжаўіадказаў:ідзіцяпер;калібудзе
зручнычас,япаклічуцябе.
26Спадзяваўсятаксама,штоПавалдасьцьямугрошы,
кабадпусьціцьяго;тамупасылаўпаімчасьцейі
гаварыўзьім.
27АлепраздвагадыўпакойФеліксаўвайшоўПорцый
Фэст;іФелікс,жадаючыпацешыцьЮдэяў,пакінуў
Паўлаўзняволенні.
РАЗДЗЕЛ25
1Фэст,увайшоўшыўправінцыю,празтрыдніпайшоў
зКесарыіўЕрусалім.
2Тадыпершасьвятаріпершасьвятарюдэйскіянаказалі
ямунаПаўлаіпрасіліяго,
3Іпрасіўміласцісупроцьяго,кабпаслаўпаіму
Ерусалім,чакаючынадарозе,кабзабіцьяго.
4АлеФэстадказаў,штоПаўлавартатрымацьу
Кесарыііштоёнсамнеўзабавеадправіццатуды.
5Дыквось,сказаўён,хтозвасможа,няхайпойдуцьса
мноюіабвінавацяцьгэтагачалавека,каліўімёсць
якоезло.
6І,прабыўшыўіхбольшзадзесяцьдзён,ёнпайшоўу
Кесарыю;анадругідзень,сеўшынасудовыммесцы,
загадаўпрывесьціПаўла.
7Ікаліёнпрыйшоў,Юдэі,якіяпрыйшлізЕрусаліма,
сталіваколівыказвалінаПаўлашматцяжкіхскаргаў,
якіхнемаглідаказаць.
8Утойчасякёнадказваўзасябе,нісупрацьзакону
Юдэйскага,нісупрацьхрама,нісупрацьцэзара,я
нічымнепарушыў.
9АлеФэст,жадаючыдагадзіцьЮдэям,сказаўПаўлуў
адказ:хочашісьціўЕрусалімітамбыцьсуджаным
перадамноюзагэтыясправы?
10ТадыПавалсказаў:ястаюнасудовымпасадзе
цэзара,дземянеіналежыцьсудзіць;Юдэямянезрабіў
крыўды,яктыдобраведаеш.
11Бокаліязлачынцаабоўчыніўшто-небудзь,вартае
сьмерці,яадмаўляюсяадсьмерці;алекаліняманічога
зтаго,учымянымяневінавацяць,ніхтоняможа
выдацьмянеім.Звяртаюсядацэзара.
12ТадыФэст,паразмаўляўшызРадай,адказаў:ціда
цэзаратызьвярнуўся?дакесарапойдзеш.
13ПразколькідзёнцарАгрыпаіВэрнікапрыбыліў
КесарыюпрывітацьФэста.
14Каліяныпрабылітамшматдзён,Фэстабвясціўцару
справуПаўла,кажучы:«Ёсцьадзінчалавек,пакінуты
Феліксамувязнях.
15Праякога,каліябыўуЕрусаліме,паведамілімне
першасьвятарыістарэйшыныЮдэйскія,жадаючы
судзіцьяго.
16Яадказаўім:уРымлянаўнепрынятааддаваць
чалавеканасьмерць,першчымабвінавачаныбудзе
мецьабвінаваўцаўтварамдатваруімецьправа
адказвацьзасябеўінкрымінаванымямузлачынстве.
17Таму,каліяныпрыйшлісюды,я,немарудзячы,сеў
надругідзеньнасудовыммесцыізагадаўвывесьці
чалавека.
18Абвінаваўцы,выступаючысупрацьіх,не
абвінавацілініўчым,якядумаў:
19Алемелісупрацьягопэўныясумневыпраіхняе
забабоныіпранейкагаІсуса,якібыўмёртвы,пра
ЯкогаПавалцьвердзіў,штоёнжывы.
20.Ітаму,штоясумняваўсяўтакіхпытаньнях,я
спытаўсяўяго,ціжадаеёнпайсьціўЕрусалімітам
быцьсуджанымзагэтыясправы.
21АлекаліПавалпрасіўпакінуцьягонаразгляд
Аўгуста,язагадаўтрымацьяго,пакульнепашлюяго
дацэзара.
22ТадыАгрыпасказаўФэсту:Ятаксамахацеўбы
выслухацьгэтагачалавека.Заўтра,сказаўён,ты
пачуешяго.
23Анадругідзень,каліАгрыпаіВэрнікапрыйшлізь
вялікайпышнасьцюіўвайшліўсудзтысячнікаміі
галоўнымімужамігораду,назагадФэстабыў
прыведзеныПавал.
24ІсказаўФэст:царуАгрыпаіўселюдзі,якіятут
прысутнічаюцьзнамі,выбачыцегэтагачалавека,пра
якогагаварыласамноюўсёмностваЮдэяўіў
Ерусаліме,ітут,крычачы,кабённежыцьдалей.
25Алекаліявыявіў,штоённеўчыніўнічога,вартага
смерці,іштоёнсамзвярнуўсядаАўгуста,явырашыў
паслацьяго.
26Праягоянямаюнічогапэўнага,кабнапісаць
гаспадарумайму.Дзелягэтагаявывеўягоперадтабою,
аасабліваперадтабою,царуАгрыпа,кабпасьля
разглядумнебылоштонапісаць.
27Бомнездаеццанеразумнымпаслацьвязьняіне
пазначыцьзлачынстваў,якіяямупрад'яўляюцца.
РАЗДЗЕЛ26
1ТадыАгрыпасказаўПаўлу:табедазволенагаварыць
засябе.ТадыПавел,працягнуўшыруку,адказаўза
сябе:
2Ялічусябешчасьлівым,карольАгрыпа,тамушто
сёньняадкажузасябеперадтабоюваўсім,учыммяне
вінавацяцьЮдэі.
3Асабліватаму,штояведаю,штотыдасведчаныва
ўсіхзвычаяхіпытаннях,якіяіснуюцьуюдэяў;таму
прашуцябевыслухацьмянецярпліва.
4Жыцьцёмаёадмаладосьцімаёй,якаябыласпачатку
сяродмайгонародуўЕрусаліме,ведаюцьусеЮдэі;
5Якіяведалімянезсамагапачатку,калібяны
засведчылі,штопаслясамайжорсткайсектынашай
рэлігііяжыўфарысеем.
6Іцяперястаюімянесудзяцьзанадзеюабяцаньня,
дадзенагаБогамбацькамнашым:
7Дагэтагаабяцаньняспадзяюццапрыйсьці
дванаццацьплямёнаўнашых,імгненнаслужачыБогу
дзеньіноч.Дзелягэтайнадзеі,царАгрыпа,мяне
вінавацяцьЮдэі.
8Чамуўвасздаеццаневерагодным,штоБог
уваскрашаемёртвых?
93

96. ДзеіАпосталаў
9Ясапраўдыдумаўусабе,штояпавіненрабіцьшмат
рэчаўсупрацьімяІсусазНазарэта.
10ШтояізрабіўуЕрусаліме,імногіхсьвятых
заключыўуцямніцы,атрымаўшыўладуад
першасьвятароў;ікаліяныбыліпакараныясьмерцю,я
падаўсвойголассупрацьіх.
11Іячастакараўіхукожнайсынагозеіпрымушаўіх
блюзьнерыць;і,моцнараз'юшыўшысянаіх,я
пераследваўіхнаватучужыягарады.
12Дзелягэтага,каліяішоўуДамаскзуладайі
даручэннемадпершасвятароў,
13Апоўдні,цару,убачыўянадарозесьвятлозьнеба,
большаезаблясксонца,якоеасьвятляламянеітых,
штоішлісамною.
14Ікаліўсемыўпаліназямлю,япачуўголас,які
гаварыўсамноюнагабрэйскаймове:Саўл,Саўл,што
тыМянеперасьледуеш?цяжкатабебіцьнагамі
супрацькалючак.
15Іясказаў:хтоТы,Госпадзе?Ёнжасказаў:ЯЕзус,
Якогатыпераследуеш.
16Алеўстаньістаньнаногітвае,боЯзьявіўсятабе
дзелягэтага,кабзрабіцьцябеслугоюісьведкамітаго,
штотыбачыў,ітаго,учымЯзьяўлюсятабе;
17Вызваляючыцябеаднародуіадязычнікаў,даякіх
цяперпасылаюцябе,
18Кабадкрыцьімвочыінавярнуцьіхадцемрыда
сьвятлаіадуладысатаныдаБога,кабяныатрымалі
адпушчэньнеграхоўіспадчынусяродасьвечаных
вераюўМяне.
19Дзелягэтага,царуАгрыпа,янябыўнепаслухмяны
нябеснайвізіі:
20АлеабвяшчаўспачаткужыхарамДамаскаіў
ЕрусалімеіваўсіхкраяхЮдэі,апотыміязычнікам,
кабяныпакаялісяінавярнулісядаБогаічынілісправы,
годныяпакаяння.
21ДзелягэтагаЮдэісхапілімянеўхрамеіхацелі
забіць.
22Дыквось,атрымаўшыдапамогуадБога,язастаюся
дагэтагадня,сьведчачымалымівялікім,негаворачы
нічогаіншага,акрамятаго,штопрарокііМайсей
сказалі,штомаебыць:
23кабХрыстоспацярпеўіпершымуваскрэснуўз
мёртвыхіпраславіўсвятлолюдзяміязычнікам.
24Ікаліёнтакказаўсамзасябе,Фэстсказаўмоцным
голасам:Паўле,тынеўсабе;шматвучобызводзіць
цябезрозуму.
25Алеёнсказаў:Янезвар'яцеў,яснавяльможныФэст;
алекажысловыпраўдыіцвярозасці.
26Боведаепрагэтакароль,перадякімятаксама
адкрытагавару;бояперакананы,штонічогазгэтагане
схаванаадяго;богэтанерабіласяўкуце.
27ЦаруАгрыпа,ціверыштыпрарокам?Яведаю,што
тыверыш.
28ТадыАгрыпасказаўПаўлу:Тыледзьвенесхіляеш
мянебыцьхрысьціянінам.
29ІсказаўПавал:прасіўбыяБога,кабнятолькіты,
алеіўсе,штослухаюцьмянесёньня,былііамаль,і
зусімтакімі,якя,апрочгэтыхпутаў.
30Ікаліёнсказаўгэта,карольустаў,ігубернатар,і
Берніка,ітыя,штосядзелізімі.
31Ікаліяныадышліўбок,гаварыліпаміжсабой,
кажучы:Гэтычалавекнеробіцьнічогавартагасмерці
абопутаў.
32ТадыАгрыпасказаўФэсту:Гэтычалавекмогбы
быцьадпушчанынаволю,калібнеапеляваўдацэзара.
РАЗДЗЕЛ27
1Ікалібыловырашана,штомыпавінныадплыцьу
Італію,яныаддаліПаўлаінекаторыхіншыхвязняў
нейкамуЮлію,цэнтурыёнузпалкаАўгуста.
2ІўвайшоўшыўкарабельАдрамітыю,мыадплылі,каб
плыцьляберагоўАзіі;адзінАрыстарх,Македонецз
Фесалонік,быўзнамі.
3НадругідзеньмыпрысталідаСідона.ІЮлійветліва
абышоўсязПаўламідазволіўямупайсцідасяброў
падмацавацца.
4Іадплыўшыадтуль,мыпаплыліпадКіпр,бовятры
былісупраціўныя.
5І,пераплыўшымораКілікійскаеіПамфілійскае,мы
прыбыліўМіры,горадЛікійскі.
6Ітамцэнтурыёнзнайшоўалександрыйскікарабель,
якіплыўуІталію;іёнпасадзіўнастуды.
7Ікалімыплылімаруднашматдзёні,ледзь
прыплыўшыдаКніда,вецернеперашкаджаўнам,мы
плыліпадКрыт,насупрацьСалмона;
8І,зьцяжкасьцюмінуўшыяго,прыйшоўдамесца,
якоезавеццаПрыгожыяПрыстані;побачзімбыў
горадЛасея.
9Каліжпрайшлошматчасуіплаваннебылоўжо
небяспечна,тамуштопостужоскончыўся,Павел
настаўляўіх,
10Ісказаўім:«Спадары!Ябачу,штогэтаепадарожжа
будзезшкодайівялікайшкодайнетолькідлягрузуі
карабля,алеідлянашагажыцця.
11Алесотнікбольшверыўгаспадаруігаспадару
карабля,чымсловамПаўла.
12Іпаколькіпрытулакбыўнязручныдлязімоўкі,
большаячасткараілатаксамаадысціадтуль,каліякім-
небудзьспосабамянызмогуцьдабраццадаФінікііі
тамперазімаваць;якіз'яўляеццапрыстанішчамКрытаі
ляжыцьнапаўднёвымзахадзеіпаўночнымзахадзе.
13Ікаліпадзьмуўпаўднёвывецер,мяркуючы,штояны
дасягнулісваёймэты,адплыліадтульіпадплыліда
Крыта.
14Аленеўзабавепадняўсясупрацьягобурнывецер,
званыЭўраклідон.
15Ікалікарабельбыўпадхопленыінемог
супрацьстаяцьветру,мыдазволіліямуехаць.
16І,падплыўшыдааднаговострава,якізавецца
Клаўда,чакаланасшматпрацыналодцы;
17Якоеўзялі,падперазалікарабель;і,баючыся,каб
янынезвалілісяўзыбучыяпяскі,нацягнуліветразь,і
такіхпагналі.
18Ікалінасмоцнакідалабура,надругідзень
аблегчылікарабель;
19Натрэцідзеньмысваімірукамівыкінулі
карабельныяпрылады.
20Ікалінапрацягумногіхдзённез'яўлялісянісонца,
нізоркі,інязначнаябуранапалананас,тадызнікла
ўсякаянадзеянанашавыратаванне.
94

97. ДзеіАпосталаў
21АлепаслядоўгагаўстрыманняПавелстаўпасярод
іхісказаў:«Спадары!вамтрэбабылопаслухаццамяне
інеадплывацьзКрытаіатрымацьгэтуюшкодуі
страту».
22Ацяперяпрашувас:будзьцебадзёрымі,боніхтоз
васнезагіне,апрачакарабля.
23БоўгэтуюночстаўмнеанёлБога,Якомуяналежуі
Якомуслужу,
24кажучы:нябойся,Паўле;тыпавіненбыць
прыведзеныдакесара;івось,Богдаўтабеўсіх,хто
плывезтабою.
25Дыквось,мужы,мацуйцеся,бояверуБогу,што
будзетак,якмнесказана.
26Аднакмыпавінныапынуццанапэўнымвостраве.
27Алекалінадышлачатырнаццатаяноч,калінасгналі
ўзадіўнізпаАдрыі,каляпоўначыкарабельшчыкі
палічылі,штоянынабліжаюццаданейкайкраіны;
28Іпатрубілі,ізнайшлідваццацьсажняў;і,
адышоўшыкрыху,зноўпатрубілі,ізнайшлі
пятнаццацьсажняў.
29Тады,баючыся,кабмынеўпалінаскалы,яны
кінулічатырыякарызкармыіпажадалідня.
30Ікалікарабельшчыкізьбіралісяўцякацьзкарабля,
каліяныспусьцілілодкуўмора,падколерам,якбы
кінуўшыякарызносу,
31Павелсказаўсотнікуіжаўнерам:каліяныне
застануццаўлодцы,вынеможацевыратавацца.
32Тадыжаўнерыадрэзалівяроўкіўлодкіідаліёй
зваліцца.
33Каліжнабліжаласясьвітаньне,Павалпрасіўусіх
прыняцьежу,кажучы:сёньнячатырнаццатыдзень,як
вычакаецеіпосьціце,нічоганепрымаючы.
34Тамуяпрашувас,кабвыпаелімяса,богэтадля
здароўявашага,боніволаснеўпадзезгалавыніўкаго
звас.
35І,сказаўшыгэта,ёнузяўхлебіпадзякаваўБогу
перадусімі,і,пераламаўшы,пачаўесьці.
36Тадыўсеўзбадзёрылісяіпаелітаксамамяса.
37Анасбылоўсягонакараблідзьвесьцесемдзесят
шаснаццацьдуш.
38Ікаліянынаеліся,аблегчылікарабельівыкінулі
пшаніцуўмора.
39Ікалінастаўдзень,яныняведалізямлі,алезнайшлі
нейкуюрачулкузберагам,уякуюяныдумалі,калі
магчыма,засунуцькарабель.
40Ікаліяныпадняліякары,яныкінулісядамора,і
аслабілірулі,іпадняўшыгротпаветры,пайшліда
берага.
41І,упаўшыўмесца,дзесыходзілісядваморы,яны
селінамель;іпярэдняячасткамоцназатрымаласяі
засталасянерухомай,азадняячасткаразбіласяад
буянняхваляў.
42Ірадажаўнераўбылазабіцьвязьняў,кабніхтозьіх
невыплыўінеўцёк.
43Алесотнік,жадаючыўратавацьПаўла,утрымаўіх
адіхняганамеру;ізагадаў,кабтыя,хтоўмееплаваць,
першымікінулісяўмораівыйшліназямлю.
44Аастатнія,хтонадошках,ахтонакавалкахкарабля.
Ітаксталася,штоўсеяныжывыявыбралісяназямлю.
РАЗДЗЕЛ28
1Каліяныўратаваліся,тадыдаведаліся,штовостраў
называеццаМеліта.
2Іварварскіялюдзіаказалінамнемалуюласку:яны
распалілівогнішчаіпрыняліўсіхнасз-зацяперашняга
дажджуіз-захоладу.
3КаліПавалназбіраўпучокдроўіпаклаўнаагонь,
змеявыйшлазжаруіпрычапіласядаягорукі.
4Ікаліварварыўбачыліатрутнагазьвера,яківісеўна
ягоруцэ,янысказаліпаміжсабою:Безумоўна,гэты
чалавекёсьцьзабойца,якому,хоцьёніўцёкзмора,але
помстанедаежыць.
5Іёнатросзвераўагонь,інеадчуўніякайшкоды.
6Аднакяныглядзелі,каліёнпавіненбыўапухнуць
абораптоўнаўпасьцімёртвым;алепасьлятаго,якяны
доўгаглядзеліінеўбачылі,штозьімнічогадрэннага,
перадумаліісказалі,штоёнбог.
7Утыхжакварталахбыліўладаннігалоўнагачалавека
вострава,якогазваліПублій;якіпрыняўнасіветліва
пасяліўнатрыдні.
8Істалася,штобацькаПубліяляжаўхворына
ліхаманкуінакрывацёк;Павел,увайшоўшыдаяго,
памаліўсяі,усклаўшынаягорукі,вылечыўяго.
9Калігэтасталася,прыходзіліііншыя,якіяхварэліна
востраве,іацаляліся.
10Якітаксамаўшанаваўнасвялікіміпашанамі;ікалі
мыадыходзілі,янынагрузілінанасусёнеабходнае.
11Празтрымесяцымыадплылінаалександрыйскім
караблі,якізімаваўнавостраве,знакамякогабылі
КастаріПалукс.
12І,прыбыўшыўСіракузы,мыпрабылітамтрыдні.
13ІадтульмыўзялікомпасіпрыйшліўРэгію;іпраз
адзіндзеньпадзьмуўпаўднёвывецер,інанаступны
дзеньмыпрыбыліўПутэолі.
14Дземызнайшлібратоўіпажадаліпрабыцьуіхсем
дзён;ітакмыпайшліўРым.
15Аадтульбраты,пачуўшыпранас,выйшлі
насустрачнамаждаАпіевагафорумуітрохкарчмаў;
Павал,убачыўшыіх,падзякаваўБогуіўзбадзёрыўся.
16КалімыпрыйшліўРым,сотнікаддаўвязьняў
начальнікуварты,аПаўлудазволіліжыцьасобназ
жаўнерам,якіяговартаваў.
17Iсталася,штопразтрыдніПавалсклікаўгалоўных
юдэяўі,каліянысабраліся,сказаўім:мужыбраты!,
алеябыўдастаўленыўпалонзЕрусалімаўрукі
рымлян.
18Якія,дасьледуючымяне,адпусьцілібмяне,боня
былоўвамненіякайпрычынысьмерці.
19АлекаліЮдэівыступілісупрацьгэтага,я
вымушаныбыўзьвярнуццадацэзара;нетоекабя
павіненбыўвінаваціцьсваюнацыюў.
20Дзелягэтагаяіпаклікаўцябе,кабубачыцьцябеі
пагаварыцьзтабою,бодзелянадзеіІзраілевайя
скаваныгэтыміланцугамі.
21Янысказаліяму:мынеатрымліваліпрацябені
лістоўзЮдэі,ніхтозбратоў,штопрыйшлі,не
паказваўінегаварыўпрацябенічогаблагога.
22Алемыжадаемпачуцьадцябе,штотыдумаеш;
23Ікаліяныпрызначыліямудзень,многіяпрыйшліда
ягоўдом;імёнтлумачыўісьведчыўпраВаладарства
95

98. ДзеіАпосталаў
Божае,пераконваючыіхпраІсусаззаконуМайсеяіз
прарокаўадраніцыдавечара.
24Іадныпаверылісказанаму,адругіянепаверылі.
25Ікаліянынепагадзілісяміжсабою,яныадышлі
пасьлятаго,якПавалсказаўаднослова:Добраказаў
ДухСьвятыпразпрарокаІсаюдабацькоўнашых,
26кажучы:ідзіданародугэтагаіскажы:слыхам
пачуецеінезразумееце;івачамібудзецебачыць,іне
ўбачыце.
27.Боагрубеласэрцанародугэтага,івушамінечуюць,
івочысваезаплюшчылі;кабянынеўбачылівачыма,і
непачулівушамі,інезразумелісэрцам,іне
навярнуліся,іЯнеацаліўіх.
28Дыкхайбудзевамвядома,штопаганампаслана
збаўленьнеБожае,іяныпачуюць.
29Ікаліёнсказаўгэтыясловы,Юдэіразышлісяі
моцнаспрачалісяпаміжсабой.
30ІжыўПавалцэлыхдвагадыўнанятымдомесваімі
прымаўусіх,хтодаягопрыходзіў,
31ПрапаведуючыВаладарстваБожаеінавучаючыпра
ГоспадаІсусаХрыстазусёйадвагаю,ніхтоне
забараняеяму.
96