An siinen Kalwern, Schwiinen, Fierken,
De he vor düüret Geld verkafd',
Konn jedder Schlächter baule mierken,
Dat he de Faasel
[8]
af e schafft.
Dat Spinnewierk un Linnentüügen
Dat gaf he up; dann he besünn,
Dat he'r nich mehr dat Salt bi wünn.
He plantede in allen Hööken
[9]
,
De uäwerlegsam wiise Mann,
Kastangen, Dannen, Eeken, Bööken
Un dachte, hest du'r auck Nicks van,
Sau heft dach diine Achterkumst
[10]
,
Wann uuse Herrgatt met 'n geht,
Na vielen Jahren dat Geneet.
Auck Appel-, Biiren-, Pruumen-Bäume
Liä he sick to; dau harr he wat,
Dat, wann em es 'ne Heerskup kweime,
Of Fründe, of wel uut'r Stadt,
Daar he se met trakteeren konn'; ·
Un gaff uuse Herrgatt riiken Siegen,
Lööt he se na den Mark'de driägen.
Eemswiien
[11]
lööt he fliitig stiäken,
De ümmesicht'ge Wiisebaart,
An alle Pööle
[12]
, alle Bieken
[13]
,
De wuössen dann van sülwent faart.
Des Auwends un bi Winterstiidt
Saug me den Werth, met siinen Knechten,
Twiigkuärwe, Wannen, Weegen flechten.
Twuälf Imme harr he, in den Hööwen
[14]
,
Na 'r Riige unner'n Schuure staun,
De haalden uut den gielen Rööwen-