Castelao - Cousas- libro completo (1).pdf

XanBieitoCaoFeijo 37 views 59 slides Jan 17, 2025
Slide 1
Slide 1 of 59
Slide 1
1
Slide 2
2
Slide 3
3
Slide 4
4
Slide 5
5
Slide 6
6
Slide 7
7
Slide 8
8
Slide 9
9
Slide 10
10
Slide 11
11
Slide 12
12
Slide 13
13
Slide 14
14
Slide 15
15
Slide 16
16
Slide 17
17
Slide 18
18
Slide 19
19
Slide 20
20
Slide 21
21
Slide 22
22
Slide 23
23
Slide 24
24
Slide 25
25
Slide 26
26
Slide 27
27
Slide 28
28
Slide 29
29
Slide 30
30
Slide 31
31
Slide 32
32
Slide 33
33
Slide 34
34
Slide 35
35
Slide 36
36
Slide 37
37
Slide 38
38
Slide 39
39
Slide 40
40
Slide 41
41
Slide 42
42
Slide 43
43
Slide 44
44
Slide 45
45
Slide 46
46
Slide 47
47
Slide 48
48
Slide 49
49
Slide 50
50
Slide 51
51
Slide 52
52
Slide 53
53
Slide 54
54
Slide 55
55
Slide 56
56
Slide 57
57
Slide 58
58
Slide 59
59

About This Presentation

Libro completo, Cousas, de Castelao.


Slide Content

ACARÓNDANATUREZA
ÉNOINTREENQUEATERRA,prasedurmir,vaillevirandoascostasáluzeofumedastellas,mestoeleitoso,vaiseesparexandonofondodoval.Nonécousadeoutro
mundopintaroquevenosollos,queseráncomestospolosvermes;peronapaisaxehai
máiscousasquefitar,poisnaquelmuiñocantareirodousnamoradosdanseoprimeiro
bicoenaquelpazodocastiñeirosecooubeanoscans.

DENDEOADRODUNHAEIREXAollamosovalafundidonachoiva.Aiaugaquecaiafío
aplacaofumeazulcontraastellasbrilantesdunhachouza.Oscamiñosestáncubertosde
lamaeunvendedordecobertorespasacabaleironasúabestaferrada.Velahíocadro
dunpintor;peroaíndahaimáisnapaisaxe,poistocanamortonocampanariodaeirexae
osonétanamarguradocomasebatesenacampácoamesmacabezadomortoenon
adiviñamosencálcasadolugarhaidesgraciaporquetodas,todas,estántristes.
NOITEDELUAR.Naveiradunhaencrucilladadeleendauncruceirotenarrentesdesía
mesadepedraondepousanosmortosparabotarlleoresponso;porentreospiñeiros
amóstrasearíamaina;alúaestápenduradadaponladunpino.Opintortenqueevocar
algomáisqueunhavisión,poisnamesadepedradocruceiro,aquelamesmatardiña,
pousaronocorpomortodunrapazqueveudoservicio;poraquelacongostravaiun
estudantedecregocavilandonamozadopanoroxoquelleroubóuavocación.Eao
lonxecantanunalalá.
MAÑANCIÑADEDOMINGO.OsmontesdelonxeteñenazuresdePatinir;asxestaseos
toxospoñenassúasmotiñasmarelasnadivinasinfoníaverdedapaisaxe.Moitascousas
máistenapaisaxeparaunartista,poisnunhaponladaquelamaceiraomelrodeGuerra
Xunqueira,«lucidíoexovial»aínda,agardapoloabadedaaldeaparadarlleos«bons
días»;chovéuonte;ascampásdaeirexarepenicanunhamuiñeiraepoloscarreirosdas
veigasdacoláembaixoasformiguiñasnegraseroxasveñenámisa.
OTEMPOENGALANÓU cunhatonadeouroeprataovellocastelofeudal;osesclavas
dofiscosachanomillonasleiras;antreossalgueirossombrizosdo
fondodovalavístaseafoucedorío.Osolbatenolombodaterra.Todoestádisposto
parapintar,porquetodoéregalíadosollos;peronapaisaxehaimáis.Hoxeévísperade
SanXohán,arrecendeacolodenai,cantanosgriloseoventomornotrainosdelonxeo
sondunbombardino.Mañánlavarémonosconherbasarrecendentes.
ANOITECÍA.Asiluetanegradunpinodibuxábasenoazulescurodoceo.Todossabedes
quenaprimadeiraospinosbotanmilleirosdevelas,collendoeisíoaspeitodecandieiros
xigantes.¡Cántasvecessentimosdesexosdealcenderasvelasdospinos!Poisben;
pertodomeupinoacertóuapasaroViáticoaldeán(ocrego,dousrapaces,catro
mulleriñasquevanrezando)e¡oumiragre!oirmánpino,sentindoomomentorelixiosoe
enhomenaxeáSagradaforma,alcendéuassúasvelas,queestiveronacesasnamentras
oViáticononseperdéunarevoltadocamiño.
UNDÍADENADAL,ollandounhapaisaxequeimitabaunNacimento,decatéimedeque
haimáisfermosuranasfroliñasdoscamposquenasfrolesdexardín.Asfroliñas
ventureirasquenacennoscamposparecencreadaspoloBoscoouporBreughelovello,

namentrasqueasfrolesfoulentasdexardínsemellanosencoirosmanteigososde
Rubens.Dendeentóneuquixenserunventureirodasletras.
CHÁMANLLEA''MARQUESIÑA''eosseuspeíñosendexamáissecalzaron.
Vaiáfonte,depelicapatacasechámanlleaMarquesiña.
Nonfoiáescolapornonterchambraquepór,echámanlleaMarquesiña.
Nonprobóumáislambetadasqueunhapedradezucre,echámanlleaMarquesiña.
AsúanaiétanprobequetraballadexornaleiranacasadoMarqués.¡E

aíndallechamanaMarquesiña!
ONDEHAIUNCRUCEIROhoubosempreunpecado,ecadacruceiroéunhaoraciónde
pedraquefixobaixarunperdóndoCeo,poloarrepentimentodequenopagóuepolo
gransentimentodequenofixo.
¿Tedesreparadonosnososcruceirosaldeáns?Poisreparade.
AVirxedasAngustias,enclavadanoreversodemoitascrucesdepedra,nonéaPiedá
dosescultores;éaPiedadecreadapoloscanteiros.

Osnososcanteiros,deixándoselevarpolosentimento,nonpodíanmaxinarunhomeno
colodanai.
Paraosartistascanteiros,Xesucristosempréépequeno,sempreéoNeno,porqueéo
Fillo,eosfillossempresomospequenosnoscolosdasnosasnais.
Reparadenoscruceirosedescubriredesmoitostesouros.
O"RIFANTE"ERAUNMARIÑEIROqueganabapesosamoreasequenasúabulsa
gardábansetalmentecomoauganunhapeneira.EnterraoRifantenontiñacaletre
ningún;encantopoñíaopénoseubarcotrocábasenunsabio.Tiñamoitosfillosemoitos
netosetodosagastarporqueomardabaparatodo.
Ninguénllenegóuocretodebópatrónedebócristianoquetiña;máisásvecesparecía
tertratoscodemo.Habíandelargaroaparellooutrosmariñeirosenonhabíandecoller
ren;chegabaoRifanteecollíaunhafarturadepeixe.
ORifanteerafarturentodeseu.EstandoapiquedemorrerafogadoofrecéuseaNosa
Señoraeregalóulleunmantodeseismilreás,ademáisdamisacantada,música,
foguetes,traxesnovosecomidaafartar.
ORifantetiñafenasúafada.Unhavezenfermóuseefixodepatrónofillomáisvello.En

cantovolvéudomar,ofilloachegóuseaoleitodopaietatexandodemedocontóulleque
oaparelloquedaratrabadonunhaspedras.ORifantedixosimplesmente:-«Nonteñas
medo,Ramón;omarlevóuno,omardaráparaoutro».
Edespóiscalóueviróusecaraaparede.
¡QuéconfianzatiñaoRifantenomar!
Perotantafarturaminguóudesúpetoeafamefoientrandoentodososfogares.Tal
acontecéucandoastraíñasmataronoxeito.
ORifanteaparecéuundíadiantedomeupai,amigoseudendenenoseademáis
conselleiro.
-¿Sabesunhacousa?-dixo-.Haifame¡fame!nacasadoRifante.Tixasabesquenunca
pedínnadaaninguén;mais,agoraveñopetarnatúaportaparaquemeemprestesmil
reás.Querobotarlleunbalcónnovoámiñacasa¿sabes?,easíaxentequevexaque
andoenobranonpensaráqueosmeusnonteñenquelevaráboca.
Meupai,quepercorréumoitomundoaseguróullequeafamecúraseconpan;maiso
Rifantepúxosetesoevolvéuafalar.
-Avergonzaépiorqueafame.
Eseguromeupaidenonconvencerenterraaunhomequesomentestenintelixenciano
mar,abréuagabetaecolléumilreás;perooRifanteatallóuno:
-Non,agoranonmosdeas;xaviréiporeles.
Nanoitedaqueldíavelahíquesesintéuunhatropananosacasa.EraoRifantequeviña
coamuller,osfillos,osxenros,asnoraseosnetostodosenprocuradosmilreás.
ApatuleadoRifanteenchéuacasatodaedabamedopensarcómoformaríanroda
demandandopanaoseupatriarca.
ORifante,coagorraencachadaatéasorellas,pidéulleoscartosameupai,eaorecibilos
dassúasmansdescubréuserelixiosamenteeamostrándollosatodosdixocon
solenidade:
Miñamulleremeusfillos:Semorroxasabedesqueselledebencincoentapesosaiste
home.
Esendeciroutraverbatapóuacabezaefoisediantedetodos,escaleiraabaixo.

CAMIÑOESQUECIDOquexanonvaianingures.Uncamiñocalzadodepedra,inzado
desilvasensarilladasedeortigasarnales,queseperdenabocamouradunhacongostra.
Eusempreperguntabaámiñaaboa:¿Óndevaidaravereavella?Emiñaaboa
respondíameconcertomisterio:Nonvaianingures,meumeniño.
Aquelavereavellaturrabapormín,ecandomefixenhomearrisquéimeapasala.Emais
aladamedoñentacongostratopéimecunhaaldeasenxente.
Casalesdeboapedra,lagaresquelembranfartura,travesapodrecidas,moreasdetella;
todovaiamortaxadoconedras,silvaseloureiros,eporribadeaquelavizosavexetación
asfollasamarelasevermellasdunhaviñasenfroito.
Debaixodunhanogueirasecasentéimeadebullarsentimentosqueaíndahoxeestánalí
enespera...
Candovolvínácasaescoitéidemiñaaboaahestoriadaaldeaesquecida.-Foiqueosdolugar,armadosladróns,roubaronomosteirodeArmenteira.
Agardandoointredorepartodariquezaocapitánenterróunaensitiosegredo;maisao
seguintedíaocapitánaparecéumortonoseuleitoenuncamáissesoupodotesouro.

Dendeaquelatodasforondesgracias.Morríanasxugadas,merábanseosfroitos,morrían
entangarañadososrapaces,secábanseasfontes.Paraescorrentaromalfadoergueron
cruceirosaeito.
Denadavaléunada.Norematesóuposetodoeaíndahoxeolugarestáilladodasxentes
deben.
NANOITEDADERRADEIRAnovenadedifuntosaEirexaestabainzadademedos.
Encadavelaescentilabaunhaánimaeasánimasquenoncabíannasvelasacesas
acochábansenoscurrunchossombrizosedendealífitabanaosrapacesefacíanlles
carantoñas.
Cadaluzqueosancristánmatabaeraunhaánimaacesaquesedesfacíaenfíosdefume
etodossentíamosobafodasánimasencadavelaquemorría
Dendeentónocheirodaceratraimealembranzadosmedosdaquelanoite.
Oabadecantabaoresponsodiantedunhacaixacheadeósosenointredefinaro
«paternóster»dabacomenzoopranto.
Catrohomesadiantábanseapartandomulleresenloquecidasdedoorecunhaman
erguíanoataúdeecoaoutraempuñabanunhafacha.
Aprocesióntiñarematenoosariodoadro.Oscatrohomeslevabanoataúdependurado

arrentesdochaneafachadeitadapingandoceraporribadosósos.Detrásseguíao
enxamiodemulleresceibandolaídosabrouxadores,moitomáisarrepiantesqueosdo
prantonunenterrodeafogados.Eseasmullerescarpíanos
homesesbagullabancalados.
Naquelaprocesióntodostiñanporquénchoraretodoschoraban.
EaíndachorabaBaltasara,unharapazacriadapolacaridádetodosqueapareceradentro
dunqueipo,acarónduncruceiro,quenontiñapaininnai,ninporquénchorar:maisela
foicollidapoloandaciodoprantoetaménsedesfacíacarpindocontodososfolgos.
Camiñodascasasunhaveciñainquiréudarapaza:
-¿Porquénchorabas,Baltasara?
Eeladixo,saloucando:
-¿Ononterporquénchorarparécellepequenadesgracia,señora?
APONTEVELLAXANONREXEcosamoreseastraxediasquelevanolomboe
calqueradíaamañeceafundida.
Seapontevellafalase,atestiguarpodíaoquevoucontarvos.
Eraunharapazabrancaebonitacomounhafilladerei.Polasúaendeblezaeoseuporte
fidalgofixéronacostureiraetodososanoitecerespasabapolapontevellaecruzábase

semprecoestudantedecrego.
-Boastardes,Rosa.
-Boastardes,Pedro.
Elaviñadacostura;eltornabadolatín.Eolláronsedepasadatantasvecesnapontevella
quecandoPedroentróunoSeminarioxalevabaunamornopeito.
OinvernofoiseePedrochegóudoestudoeviñaardendoporveraRosa.Onamorado
sentábasetodososanoiteceresnapontevella,enespera...
Acostureirabrancaebonitaxanonandabanacosturaeaotopárensenalgúncamiñoela
agachabaacaranoseupanoeelpoñíaseamorrer.
UndíaPedroescoitóu,cocorazóntrubado,unhaconversanaponte.
-Aquelacariñatanfeitatrocóusenunhacarantoñaqueponmedo.Xaseupaiviñade
xentesmarcadasconcruznolibrodaparroquia,equenonpensenencurala...Oqueche
tenaprobiñaRosaéomaldeSanLázaro...
AnoitedaqueldíapechóuseparaPedrocomasesepechasentodasasportasdomundo.
Agoraéunabademoivelloemoisantiño,quesesentamoitosanoiteceresnapontevella
arepartirobendasúasantidadeentodososquepasan.
NOESCUROCALETREdeMartiñobuléusempreunvermedeluz.Martiñoarelabaser
donodocampanariodaeirexa.

Crióuseaorabodosancristánparaganarasúavountadeemedrando,medrando,chegóu
asineiro,porqueMartiñoeraparvoedáballeportanguerascampás.
Nosprimeiros,Martiñoescorrentabarapaces.Despóisaportadocampanario,decote
aberta,aparecéucuntarabelo.Dealíapouco,Martiñopúxolleunferrolloemetéuse
dentro.
FoiasícomoMartiñoentróusolermiñamenteenposesióndocampanariodaeirexaefixo
dilasúacasaedascampásaferramentaconquetraballabaparasí.
Osrapacesendexamáislleconcedemosodereitodemandarnocampanarioe
disputámoslloconxenreiraeconmedo,poisquenllefacíaunhapagáballedúascando
entrabanaeirexa,queviñasendoarateiraondeMartiñoatrapabarapaces.
Adoecidoscomoestabamosporrubiraocampanario,onosomaxínnonacougaba
maquinandocousas.Undíainventamostanboaiñormaquelogramosentrar.Ninqué
decirtenquenaCasadoprobeMartiñonondeixamoscousaenteiraninsan.Efoientón
candoMartiñocomenzóuaengaiolarnosprasevingar.
SentadosaplannoadrocontábanosMartiño,convozmedoñenta,ascousas
acontecidasnocampanario,candoasánimasdaSantaCompañapasaronporribado
seupeito,candounhanoiterepinicaronascampásefoiverquénastanguíaerecibéu
unhalabazada...NósnonbulíamosescoitandoaparvadososcontosdeMartiño,ecando
anoitepechabamorríamosdemedo.
AvinganzadeMartiñofoitalqueaíndahoxeeuestóunapadecendonestesmedosque
medan.

AÍNDAEUNONNASCERAemiñanaierapequena.Nabocanoitedundíamornodeabril
asxentesdamiñavilaollaronunharaioladeluzqueviñadomar,batendonocampanario
daeirexacomounharaioladesolcoladaporunhafendadasnubes;perononeradesol
nindeluarnindecousasemellante.Aquiloeraunhaluzdelóstregos,botadaporunollo
vixiante,quecacheaalgo,deténdosedetempoentemponocampanariodaeirexapara
saberahoraeseguirdispóistraballando.
Asxentesacudíanengreasdendetodososcabosdavilaeplantábansenapraza,todos
caladiñoscomapetos.Chantadosospésnochanseguíancosollosomovimentodaluz;
alentabanamodoeoscorazónspetabanforte.
Xanoitepechadachegóuomédico,homedemoitocretocentífico,etodosfóronseail
agardandoquedasúabocasaíseaverdade.Omédicoollóualuz,enrugóuanarís,
erguéuoshombreirosedixoconcaradepoucosamigos:
-Eunoncoñezoistefenómeno.
Nuncataldixera.Unhamullerformulóununchíodedeloromedodetodos.Easxentes
enlouquecidasespalláronsepolasrúasberrando:¡Queseacabaomundo!¡Queseacaba
omundo!
Unscorríanconsacosdepanaolomboendereituradomonte,outros
axionllábansenoscruceiroserezaban.Osneniñoslevadospolasnaiscarpíancontodos
osfolgos;osvellospedíanconfesión.
Osladrónsrestituíanoroubadooudeclarabanoroubo;oscalumniadoresapreixabana
roupadassúasvítimaspedindoperdón.Diantedamortetodosselaiabandosseus
pecados.

Earreoseguíanresoandonanoite,comocantosdegalo,osberrosarrepiantes:¡Quese
acabaomundo!¡Queseacabaomundo!
Ovelloabadenondabaabastoconfesandopecadores,ecansoxa,determinóubenzoara
todoseabsolvelos,porqueamorteestabapertoenonhabíatempoqueperder.
NestochegóuRamón,omozomáisfortedavila,traendodamanámozadosseus
amores.Aparelladenamoradosfurabannaxentecomounhapuntadeferroedispóisde
moitotraballopresentáronsediantedoabadeecaeronaosseuspés.
-Cásenos,señor,cásenos,queestamosvivindoenpecadomortal.
Ecandoaíndanonremataradeabenzoalosoabade,escoitóuseunhavozquedecía:
-¡Nonteñadesmedoningún,queéluzeléutricadaescoadrainglesa!¡Nonteñadesmedo
queéluzeléutrica!
Eraodonodafábricadesalazón,queviñacorrendocunfarolnaman.Ramóne
Micaleaxanonvivíanenpecadoecolleronvergonzadiantedaxente.

NACOVADOSCARCAMÁNS vive-segúncontan-unhadonaencantadaquevena
peitearsedemañáncedonaspedrasdaveiramar,eeugustabadeirmatarotempo
naquelamedoñentasoedade,agardandoquecalqueradíaaparecesediantedosmeus
ollosafremosuraquetantosmariñeirosollaran.Eenaxexodadonaencantadapaséidías
edíassentadonocurutodamesmapedra.
Funesquecéndomedoencantoeafíxenmeásoedademedoñentaeaobruidodasondasdomar.Aíndalevonosouvidososondasondasqueescachabannaspedrasea
respostaquefacíannofondodacovadoscarcamáns.
Osmeusollospoucasvecesesculcabannaslonxanías:pousábansemellornofondodas

augas,ondeeupodíaavistaromundoquecrióumitosnomaxínpopular.
Nonseiporqué;maiseusempredetiñaomeuollarnunhapedraredondacomoun
cráneo,todacubertadeargazoverde.Easmiñasvisitasxanontiñanoutroouxetoque
ollarapedraredonda.
Undíademareasvivastantodevalóuomarqueapedrabotóuforadasaugasoseu
curupeteenuncatantoseasemellóuauncráneocubertodecabelosverdes.Candounha
ondasolagabaapedraopelodesfiañábasedebaixodomar,aboiandocomoocabelo
dunhamullerafogada.Norecuardasondasapedrasaíadasaugaseocabelo
aplacábaseeentónaparecíapeiteadaconraiaaomedio,talmentecomounhacabezade
muller.
Moitasvecesolléicómoasondasdomarxogabancocabeloverdeeosmeusollos
encantadosnonsefartabanendexamáis.
Nunserándebrétemadéronmetentaciónsdecollerapedraedesfacerlleoscabelospara
daracougoaomeuesprito.
Arriscándomemoitopudenchegarpertiñodapedraredondaealongandoobrazoapañéi
oscabeloseturréiporelesparariba.
Apedraeraleviáneerquinanoairecomounverdugoqueamostraunhacabezacortada.
Candomelembroaíndasintounarrufionascostas.Oqueeutiñapenduradopolos
cabelosnoneraunhapedra,non:era...¡unhacaveirahumán!
Cicáisacaveiradadonaencantada,quedebéumorrer,porquexafaimoitotempoque
nonvenpeitearsedemañáncedonaspedrasdaveiramar.

I
CANDOEUERARAPAZchegóuRamónCarballo;viñaconchaquetadetarazonaforrada
debaetavermellaeunhagorraconviseradecarei,comoveñenosquevananavegar.
Taméntraíaopeitotatuado,quebenllemiréieuunpaxarocunhacartanopeteiroeoseu
nomedebaixo.
LémbromequeRamónCarballofoiaBuenosAiresevolvéusencartos.Logofoiá
Habanaenontrouxodiñeiro.DespóisfoiaNewYorkevolvéutanprobecomofora.
RamónCarballoaíndafoianonsesabeóndeenonvolvéumáis.
II
Eiquícompríaescribirunhanovela;peroeusonhomedebenenondebocontraroque
nonsei.Peronovelahaina.
III
M.Lavaletganaoseupanvendendorestoshumáns.M.Lavaletéunhomearrepiante:
ollosroxosdevidro,cabelosmortosdepelucavella,regossecosdesuorluxadonatesta,
friaxedeternasmansenosbeizosasustanciademoitosvenenos.
IstehomevivenoterceiropisodunharúaestreitadeParís.
Undíachaméicoscotelosáportaeentréi...Unhasalacheadeósoshumáns,algúns
aíndafrescos,compoñíaocomercioparamédicos.Nasaladecuriosités,para
cosmopolitas,habíamoitascousas:unfetomomificadoollándoseoembigo,unhacaveira
degorilacoasúacrestadecascoguerreiro,apelexadacabezadunchinoparasere
colocadanunhaarmaduradeescaiola.

CandoM.Lavaletsoupoqueeuerapintoramostróumeunhagrancoleicióndecoiros
humánstatuadosecurtidosparafacerpetacas,carteiras...
Undoscoiroseradopeitodunhome,representandounpaxarocunhacartanopeteiroe
debaixododeseñocampabaistenome:RamónCarballo.
OALQUILADORNONTENmáisbenqueunfaco,unhaalbardaeunhacorte,eninguén
adeviñacómopodemanterofaco.Candoreparonabestadoalquilador,naprobebesta
detodos,lémbromedunhagaivotadesplumada.Aquelanimaliño,apiquededexenerar
enburro,trenqueleapolaveiradoscamiños,arrentedassilveiras,equenfagaunviaxe,
cabaleiroentalbestaferrada,seguirádispóisapéorestodasúavida.
Naprobebestadoalquiladorasubíaovento.
Candoalgúncabaloforasteirocaidepousadanacortedoalquilador,oquenadapodedar
porquenadaten,perguntaconmoitoaqueldepousadeiroabastecido:
-¿Quéqueresquechebote,cabalo?¿Bótochetrebo,alcacén,serradela...ouque?O
alquiladornonémesmamenteunladrón,peropeliscanoalleo.Unhanoitedeluarvelahío

alquiladorarmadodefouceedecestaendereiturado
cimeterio.Echegandodiantedovaladoguindóucoacestadentroepúxoseagabearpola
paredearriba.Nestoouvíuqueacestacaíanocamiño...Oalquiladorsintéudesexosde
botaracorrer;perocontívosepoloamordofacoqueagardabanacorte.Armóusede
carraxeecollendoacestaguindóunadenovodentrodocimeterio...Nonpasaranadiña
detempocandoollóuqueacestavolvíapoloaireecaíaoutravoltanocamiño.
Cestaadentroecestaafora,asíalúapercorréudúasbrazadasdeceo.
Oalquiladornunintredearriscamentotrabóuafoucecosdentesegabeóupolaspedras
arribadispostoaencararsecomortoquelletirabacoacesta.Candosepuxoacabalodo
valadoosseusollostoparoncoacararisoñadoseucompradeFurricaquetamén
apañabaherbanocimeterioporquetaméneraalquilador.
Eosdouscompadresceibaronunhagargallada.
DOUSVELLOSQUETAMÉNtiveronmocedade,quesecoñeceronnunbaile,quelogose
casaronporamorequevivironamándosetotalmente.Dousvellos,semprexuntose
semprecalados,quevivenescoitandoorechouchíodunxílgaroengaiolado.Senfillose
senamistades.Soios.
Antonteleváronlleoviáticoaovelloeontemorréu.Acompañeiradosseusdíasvistéuno,

afeitóunoepúxolleasmansencruz.
Hoxeentraroncatrohomesesacaronacaixalongaondevaiomorto.Avellasaíuáporta
dacasaecoavozamorosadosdíasdemocedadedespidéusedoseucompañeiro:
-¡Deicalogo,Eleuteiro!
Eosveciñosqueacudiranaoespeutáculotaparónseasbocasrironcosventres.A
despedidadavellafoirolandoechegóuaoCasinoeodeicalogoEleuterioxase
convirtéuenmotivoderisa.
Todos,todos,serironeninguénsedecataconquédeloravellanamoradachamarápola
mortenestanoitedeinverno.
TODOSCANTOSSABÍANALGOdahistoriadavilaenqueeunacín,xarepousan
debaixodosterróns.AsiñaSinforosaeraunhavelliñaquetodososdíaspasabaomar,
porqueeramandadeiradeoficio,comoxaforasúanaiesúaaboaecicáistodasassúas
devanceiras,dendequeosdabandadeacátiveroncomerciocosdabandadealá.Era
honradaouparecíaselo,poisvivíadoseucretodemullerdeben.Engaioleiraefaladora
contodos,tiñasempre,paraaxentefidalga,uncarabelnasúabocachuchada.Asiña
Sinforosasabíatodasastraxediasdomarnaquelatravesía.
Nosdíasdetemporuín,candofungaoventonascordaseossalseirosbarrenacuberta
dobarco,asiñaSinforosametíaseensíerezabapolasúaialma.

NosdíasmainosasiñaSinforosarezabapolosafogados.Obarcoíaandandocaraa
bandadealáeamandadeiraíarezandosempre.
-UnpadrenuestriñopoloXandeCodesoquemorréuafogadoundíadaCandelaria.
-UnhasalvepordoñaRosaFaxardoquesebotóuaafogarnapuntadaFalcoeira.
-Unpadrenuestriño,unhasalveeunhaavemaríapolascatrofillasdoBeluricoque
morrerondevoltadomercado.
-UnhasalveporRamónCollazoqueolevóuuncóngaroenuncamáisaparecéu.
Asíseguíarezando,rezandosempre,portodoscantosmorreronnaquelcamiñodomar.A
vellamandadeiragardabanamemoriaosnomesdosafogadoseasdatasdastraxedias.
UndíareparéiqueasiñaSinforosarezóuporunrapaciñoquemorréuenTronco,e
perguntéille:
-¿QuénfoiorapaciñoquemorréuenTronco,siñaSinforosa?
Eelarespondéume:
-Nonosei,meuamantiño,iseafogadononédomeutempo,poisxarezabaporila
difuntademiñaaboa,quenoCeoestea.
AsiñaSinforosamorréuxa,edetantastraxediasnonquedanmáisquetresoucatro
crucesdemadeirachantadasnaspedrasdeveiramar.AvellamandarleiralevóuaoAlén
ahestoriadetodososafogadosdavilaenqueeunacín.
Unhavezqueatraveséiomarsentíndentrodomeupeitoovaleirodetantoesquecimento
eennomedetodososafogadospreguéi:
UnpadrenuestriñopolasiñaSinforosa.

AÍNDAEUERAMÉDICOruralerubíaporuncamiñodaserra.Oscasalesestabanlonxe,
osalboredostaméneporalínonhabíamáisquetoxosepedras.
Nocurutoavistéiafiguradunhamullerquemechamabacoaman,eopetrucioque
camiñabadepardomeucabalocontóume:
-¡Malpocadiña!Chámanlleatoladomonte.Eraunharapazabenasisadaebonitacoma
unsoledinquefoiunhameigaquenaenfeitizóuedispóisdeperderoxuiciotívolleun
filloecontanquefoidodemo...
Porribadatoladomontevoabaunmiñato.

ERAUNBARBEIRODESÁBADOqueamabaoslibrosquenonentendíaegustabade
lélostodosenteiros.
Unhaveztopéinocoatestapousadanasmans,aoxeitodunpensador,edíxome:-
Estóuprofundando.
Edendeentón,pramin,haihomesqueprofundan.
Otalbarbeirodesábadopasóupolavidacossentidosreviradoscaraasúaiñorancia,
traballandoacarónduncompañeiroquetiñaossentidosabertosaomundo.
Ensumíasearreodentrodesímesmoparaprofundarnosmisteriosdaoutravidae
semprerematabalaiándose:
-Nonpodoprofundarmáisporquenonseilatín.
Undíaposóuosollosnomar-endexamáisreparabaencousasmiudas-edispóisdeter
profundadounboretrincodetempodeitóunaorelladoseucompañeiroistafrase:
-Omar¿sabes?Omar...¡éunfenómeno!
Oprobebarbeirodesábadoasombrabaatodoscoasúasabencia...Unhavezpúxose
serio,comounfradedepau,easeguróulleaocompañeiro:
-Euteñoquemorrereteñoqueserxuzgado,pesequemepese,¿sabes?
Edecíaosoletreandoopesequemepese.

Asmáisvecesobarbeirodesábadodubidabadispóisdeprofundarencousasdooutro
mundo.
Oprobebarbeirodesábadomorréuepuxérononunhacaixadepinoeoseucompañeiro
foiaveloebotóuunhabágoa.
Eunhamuller,dasquefacíanopranto,decía:
-¡Agoraxanonprofundas!¡Agoranonprofundasporquexaosabestodo!
AÍNDAESTÁNOAREALaosamentadobarco,comounhaespiñadepeixexigante
cuspidapolomar.
Candononhabíatantoprogresoosnenosenredabanconbarquiñosdecortiza,
afacéndoseaserenmariñeirosecandochegabanavellosenredabancunbarco
verdadeiro,paranondecatarsedasúainutilidade.
Osdocevellosmáisvellosdavilatiñansempreunbarcoeunaparelloparaenredar.
AlcumábanseapóstolosporquenosOficiosdeSemanaSantalaváballesospésoseñor
abade.
Nosdíasmormosdesollargabanoaparello.Eunondigoquecollesenpeixeparavender;
maisalgunhasvecespescabanparaunhacaldeiradaeentónenchíansedefachenda.
Asxentesaventurábanseapronosticarobotempoconistedito:mañánpodeiraomaro
aparellodosapóstolos.Enonhabíanadaquemagoasemáisaosprobesvellosdoseu

corazón.
Dabaxenioveloscamiñarenringleiralevandooaparelloaolombo.
Candoselleslembrabaasúaprobezaconcalqueraben,agradecíanocondinidade:
-Tantobencomonosfasquechefaganaticandocheguesavello.
Todostíñamosreparoenpousaruncodelodeboroanassúasmans,comosefaiáxente
terrestrequepreganasportas.Aesmolaéboaparaosqueestánafeitosarecibila;un
mariñeiroquechegaaprobeporchegaravello,morreríadevergoñacandosentiseno
lomboopesodasfolicaslimosneiras.
Oprogresotrouxoriquezasetrouxofames.Osapóstolosforonmorrendoeosvellosde
hoxeendíaandanapedirpolasportasdosricosqueteñenbarcosenonvanaomar.
CANDOBIEITOQUEDÓUORFOdepaienaichegóudasAméricasunparenteelevouno
consigo.
Navísperadeemprenderoviaxecolléuocamiñodomonteealáenriba,nocurutode
todo,deixóubenagachadounichaviño.Foiaideasentimentaldunnenodedoceanos...
Dispóis,nasPampasarxentinas,apurráronlletodososcans,candoaíndanonsabía
gobernarsenasoedadedoscampossencamiños.Emoitopadecéuparadeprendera
encararsecoshomes,rillandoasganasdechorar.
AtrocodeanacosdoespíritoBieitoconquiréuunsentidonovoetraballandosenacougo

ganóuriquezasdabondo.Casóuse,nascéronllefilloseprendéuseenterraallea.
Ostrafegosdasúavidanonllederanlecerparalembranzassentimentaesefoiaocabo
detrintaanosdeloitacandoBieitoalentóuforteepudovirarsecaraopasado.Eneste
puntoamorriñametéusellenacaixadopeito.
Cacheandonoscurrunchosdamemoriaasfarraspiñasesquecidasdoseuledo
vivirdeneno,Bieitosemprerematabapensandonoichaviñoquedeixaragardadono
curutodomonte.Enonpodendovivirmáistemposenvisitaroseidosnativosmetéuse
nunbarcoechegóuáTerra.
Asverbasesquecidasdonosofalar,omusgo,oscouselos,osfieitosetodasascousas
queíatopandonocamiñoenchíandelediciaoseucorazón.Candochegóuaocurutodo
monteosollosrevíanllefelicidade.Nomesmositioenqueodeixaraencontróuoichaviño,
enonhaiparolasnomundoquepoidandarvosideadaemocióndeBieitonaquelintre.
Dispóismarchóusecabodosfillos.
AgoraBieitotenunichaviñopenduradonasúaleontinadeouroetenunhamágoana
uchadopeito.
EUNONTEÑOMÁGOAdopicariñoquemiraconollosencalmadosdeboicandoos
automóvilespasanpolasúaporta.Eunonteñodordopicariñoquenoncorredetrásdos

automóviles.Famequepaseopicariño,sempreseráfeliz.
Euteñomágoadorapazquesinteformigueirosnospéscandoosautomóvilespasanpola
súaporta.Euteñodordopícaroquecorredetrásdosautomóviles.Osrapacesinquedos
queandanprobandoassúasforzasentodasasmáquinasnonencheranosseusanceios
defelicidade.
Osrapacesdamiñaterracorrensempredetrásdosautomóviles.
SIEUFOSEAUTORescribiríaunhapezaendouslances.Aobriñaduraríadezminutos
nadamáis.
LANCEPRIMEIRO
Érgueseopanoeapareceunhacortealdeán.Enribadoestrumehaiunhavacamorta.Ao
redordavacahaiunhavellavelliña,unhamulleravellentada,unhamozagarrida,dúas
rapaciñasbonitas,unvellopetrucioetresnenosloiros.Todoschoranafíoeenxoitanos
olloscoasmans.Todosfanoprantoedincousastristesquefanrir,ditospaifocosde
xenteslabregas,angurentasecobizosas,quepensanqueamortedunhavacaéunha
grandisgracia.Oprantodebeterunhagraciachoqueira,praqueestoupenderisaosdo
patiodebutacas.

Ecandosefartanderirosseñoritosbaixaráopano.
LANCESEGUNDO
Érgueseopanoeapareceunestradoelegante,adobiadoconmoitoseñorío.Enriba
dunhamesadepésferradosdebronce,haiunhabandexadeprata,enribadabandexa
haiunhaalmofadadedamasco,enribadaalmofadahaiunhacadeliñamorta.Acadela
mortasemellaráunhafolerpadeneve.Aoseuredorchoraunhafidalgonaedúas
fidalguiñasnovas.Todaselasfanoprantoeenxoitanasbágoasconpaniñosdeencaixe.
Todasvandicindo,unhaaunha,asmesmasparvadasquedixeronoslabregosdianteda
vacamorta,ditostristesquefanrir,porqueamortedunhacadelanonéparatanto.
Ecandoaxentedogaliñeirosefartederiracachón,baixaráopanomoiamodiño.

FOIPORSEGUIROSMANDADOS dunamorverdadeiroquedeixóuasúaterraea
súanai:unhaterraverdeefarturenta,unhanaivellaecega.
NosprimeirostemposdoñaCarmenvivéuledapolaesperanzadoretorno;dispóisa
seguranzademorrernodesterrodeixóunaabraiada.Dendeentónaprobeseñoravive

semprelonxedopresente,asolagadaensaudades,cunhadocetristuranasurrisa;nos
ollosainquedanzadosxordosenasmansseñorilesadúbidadoscegos.Aboaseñora
enraizóuseenterraalleaemorrerádoaiquellequedóu.
Nosprimeirostempos,candoafidelnamoradachorabaetiñaesperanzas,recibéuse
unhacartadoloitoeoseuhomerachóuna.Dispóisrecibíronsecartasdementira,queun
curmánmandabadetempoentempoporencargodohomededoñaCarmen.
-XavesoquedidetúanaiocurmánRoque¿eh?
-Sí,sí,parecemiragre.
ERoqueseguíadicindoqueavellavivía,eavellapasóudosoitenta,dosnoventa,dos
cenanos...¡Osvellosdoutrotempodurantanto!...PeroundíaocurmánRoquemorréu
develloexanonviñeronmáiscartas.
DoñaCarmenchorabacomanosprimeirostemposeoseuhomedesfacíaseen
agarimos,enonpodendoxagardarunhamentiratangrande,díxolleunhanoitepoñendo
moitoamornasverbas:
-Perdón,Carmela.Choracantoqueiras,muller,porqueatúanaimorréu;morréufaihoxe
trintaecincoanos.

CHEGÓUDASAMÉRICASUNHOMERICOetrouxoconsigounnegriñocubano,
comaquentraiunhamona,unpapagaio,unfonógrafo...
Onegriñofoimedrandonaaldea,ondedeprendeuafalarconenxebreza,apuntear
muiñeiras,abotaraturuxosabrouxadores.

UndíamorréuohomericoePanchitotrocóudeamoparaganaropan.Cotempofíxose
mozocomprido,senmáischatasqueasúacoor...Aíndaqueeranegrocomaopote,tiña
graciadabondoparafacersequererdetodos.Endomingado,conuncaravelenribada
orellaeunhaponlademalvanachaqueta,parescíatalmenteunmozodasfestas.
Unhanoitedeestrelasxurdéunoseumaxínaideadesaírpolomundoácatade
riquezas.TaménPanchitosintéu,comotodososmozosdaaldea,osanceiosdeemigrar.
Eunhamañándemoitatristuragabeóupolasescaleirasduntrasatlántico.
PanchitoíacamiñodaHabanaeosseusollosmolladosebrilantesesculcabannomaras
terrasdeixadaspolapopa.
NunharúadaHabanaonegroPanchitotropezóucunhomedasúaaldeaeconfesóulle
saloucando:
-Ai,eunonmeafagonestaterradetantosol;eunonmeafagoconestaxente.¡Eu
morro!
Panchitoretornóuáaldea.Chegóuprobeeendeble;perotrouxomoitafarturanocorazón.
Taméntrouxounsombreirodepallaemáisuntraxebranco...

ESAFIESTRANONÉUNOLLOdacasa,comosonasfiestras,poiselasomentessirve
paraquetomearaxeiradosoluncego,ocegoquesefixoricoacantarcantigasde
rexoubacabodasempanadasarrecendentes.
AsvexigasquepetiscaronosollosdocegoforonunbendoNosoSeñor.Nonfoicegode
pedirpolasportas;nintampoucocegodecibdade,quechoranoviolín,escorregando
devagariñopolascordasundedochuchandodefame.Foisimplementesuncegode
romería,unpillastrón,unmoinante.
Candoquerlembraralgunhacousadasúalongavidacomenzasempreamostrandoaquel
canteiroridorquetenchantado,comomembrodeportelo,nassúasenxibasbermellas,
dispóisceibaunharisadadetrunfador.
-FoipoloSanMartiño.
Ocegoquemorneaaosol,comoungato,nafiestra,forentóucosollospechadostodas
cantasregalíashainaterra.Candoeuovinxaeramoivelliñoexadabasantosconsellos
ámocedade.Vivíanoseudunhafamilialabrega,conboacamae
boascuncasdecaldo.

Contanqueocegochamóuporunhaboamullereamostróullemoitasonzasdeouro,que
faiscabanaosol,edíxollepanxoleiro:
-Simelevasesamorrernatúacasaparatiseríanosmeustesouros.Ea
mullerlevóunocomaquenlevaunsanto.
Ocegomorréueagoracontanqueasonzasrecortadasquegardabaarrentesdecoiro
erancachosdemetaldourado...
Foiaderradeirafalcatruadadocego.
AVELLANONPARAdegabarasúafelicidade.
-EstarapazabaixóudoCeoparalediciadamiñavellez.UnanxoquememandóuoNoso
Señor.Unhafroliñabonitaquenascéudomeucorpodeterra.¡Ai,quéseríademin,soia
nomundo,senagarimodeninguén!
Avellasiguedebullandogabanzas.

-Estamiñafillaéunhasanta,porqueassúasmanciñasmiragreirassabenesvaerdoores
ecurarferidas.Elaenchéudeluzamiñanoiteefixoquenceramiñavellez.¡Quéseríade
min,orfiñadetodo,amorreresterricadanuncamiñocalquera!
Avellasigueasúaladaíñadegabanzas.
-Omeucorpoperdéuosseusremos,perovelahíestánrexosefortesosremosdamiña
rapaza.Candocansaronosmeusbrazostraballaronosbrazosdela.Cando
asxiadasembazaronosvidrosdasmiñasfiestraseuaíndavexocamiñospolosollos
limposdamiñafilla.¡Ai,quéseríademin!
Dosbeizoschuchadosdavellavansaíndoparolasacesasdecontentamento.
-Elaeramiñafillaeagoraémiñanai.¡Quéseríademinsenestanaiciñaqueme
agarima!¡Ai,ecandoeumorrateréiquénpregueporminaoCeo!
Avellasiguearreogabandoasúafelicidade.
Undíapreguntéilleávella:
-¿Quénfoiopaidasúafilla?
Evellarespondéume:
-Nonseicómosechamaba;pero...¡abenzoadosexaoseunome!

MANTERUNANIMALPARACOMELOnonestáben,aíndaquetroquemosasúacarne
nanosapropiacarne;peromanterconagarimounanimalparalevalodespóisáfeira,
parecemeunhamostradaruindadehumán.
¡Undíadefeira!Diñeiro,xuramentosfalsos,meterburroporcabalo,comidascon
pimento,panreseso,viñocativo,tabernasacuguladas...Aledabullangadasfeirasétan
mintireiracomosonascarantoñasdoantroido,poisdebaixodalediciahaitristuranosque
vendenemedonosquemercan.Odíadefeiratodosvanderapososeninguénlevao
corazónnopeito,porquetodoscoidanqueaxentedebenperdediñeironostratos.
Ochorardoscabirtos,queselaiancomafidalguiñosesmirriados,podeferiropeitodun
homeendeble;onoxentocarpirdosporcos,queberranporcalqueracousa,abrouxaos
nososouvidosedesfáitodacompasión.Polarúavanpasando,norematedafeira,os
regueirosdadoranimal;peronasfeirashaialgomáis.
Oshomesandanaoseuenonreparannaoutrador,nadorhumánquesintenos
animalesdeDeus.Asprobesvacasendoudecidasquechamanpolosfillos,osprobes
puchosquevanaomatadeirochamandopolasnais...
Euqueroquetodosseipanisteconto:
Unhavezhabíadousboisquexaeranmoivelliñosequetraballaranxuntostodaasúa
vida.Oamovendéunosparamataretiveronquearredarseparasempre...Edinqueno
intredadespedidadíxolleunaooutro:

-Adéus,meucompañeiro,edeicaafeiradeSoutomaor.
(NafeiradeSoutomaorhabíamercadodecoiros).
XAVANALÁMOITOSANOSeaíndahoxeteñoremorsos.
Nonhabíaantroidoquedeixasendevirámiñacasadúasmáscaraschoqueiras.Sempre
osdousmesmosesterqueiros,coasmesmascaretas,cosmesmostraxes,cosmesmos
ditos.Elessabíanunsegredoamorosodamiñamocedadeetodososanosviñan
chantarmonacaracoasmesmasverbas,coasmesmasgargalladaspaifocas.
Asdúasmáscarasbatíanochamadordamiñaportatodososdomingosdeantroido.
Xustamentetodososanos,nomesmodíaeámesmahora.Euadoecíapordescubrilos;
peroendexamáislogréinintansiqueraunhasospeitaguiadora.Eleschamaban,
entraban,bruabanomeusegredo,ríanacachónelogofuxíandeixándomealporizadode
carraxe.
Unanoconvidéinosconaugardente...epúxenllesdiantedesíunhagarrafacheade
purganteLeroy(meiciñaqueagoraxanonseestila).Oschoqueiroscheirarono
augardente,probáronoconsospeita,baduaronalgúnschistesámiñaconta,arrombaron

asgorxasepoucoapoucoforonenviandoagarrafaenteira!demodoqueacadaun
cadróulledetomarquincepurgas,polabaixa.¡Íanbenservidososmalpocados!
Omeudivertimentoduróupouco.Axiñadesemarcharencomenzaronosremorsosarillar
namiñaconciencia.Euerauncriminaleosuorfríodoarrepentimentocorríamepolo
corpo.Eusaíndacasaenprocuradoschoqueiros.Cacheéitabernasebailesdetrancae
asmáscarasnonapareceron;perguntéiamoitaxenteeninguénsoupodarmerazón
deles.Amañanciñadolunscolléumeaíndanarúa,todoapouvigado,enprecurados
choqueiros...
Endexamáisvolvínavélosdiantedemin.¡Endexamáis!Equedóumeunremorso
tremendo,porque...¿morrerían?
OVELLOSARAMAGUIÑO PASÓUavidacacheandotesouros.Coapacenciadun

xogadordeloteríaovelloSaramaguiñorexistrabaocampodafeira,dispóisdafeira,eo
campodaromería,dispóisdafesta.¡Cántosvaladosescudrumóuenprocuradaolade
onzasrecortadas!Ai,oprobeSaramaguiñomorréusinatoparotesourodegoirado,enos
derradeirosdíasdasúavidabaixábaseparaapañardochanascousasredondasou
brilantesenquebatíanosseusollospitoñentos.
OSaramaguiñofoiunhomedeboafeenafolicadospecadosnonlevóumáisque
mentiras,unhasmentirasgrandescomacontosdenenos.
-Unhavez-contaba-chegóuaescoadrainglesaevelahímevoueupolanoiteacachear
oareal,porquecandohaiescoadranaríaomarcuspecousasboas.Ja,ja,ja.Evaisee
unhaveznodevalodamareaquedóunaveiramarunhacaixamoilonga.Evaiseefuneu
ecanguéinaaolombo.Ja,ja,ja.Acondanadapesabatantoquemederreabadetodo;
peroeusaquéiforzasdenonseióndeelogréichegarconeladiantedamiñaporta.Ja,ja,
ja.Evaiseechameipolamiñamuller:¡Abre,Xoana,quetraiountesouro!¡Abre
deseguida,muller,quexasomosricos!Ja,ja,ja.Euxemíacontodososfolgosollandoa
caixaquegardabatantobencobizado,ecandobaixóuamiñaXoanacollemosacaixae
metémolanacasa.Ja,ja,ja.Mintiríasinondixesequefoiointremáisfelizdamiñavida.
Evaiseedispóisabrimosacaixaecomoatoparatopamos...¿sabedesoqué?,pois...un
inglésmorto.Ja,ja,ja.

SEMELLANTE AUNFRADEDEMADEIRAmalpintada;tiñaunnarizbermello,de
antroido,eunhacalvaesvaída,dedifuntoreseso,enonsabíaunporóndetomalopara
moufarsedasúacativeza.Malasisadocomaossinos,querepenicancontoleríadefesta
elogotaxenamorto.Tanamigodebeberquesendopequenofoiseaoaugardentedun
feto,queeratíoseu,edeixóunosequiñodetodo.Paraganaravidachegóuaoubear
comauncannotempodasuvas.
Perocertodíatopóusecunhamullernuncamiñoderomería.Amulleríadepromesa,cun
faroliñonaman.Falóulle,namoróuna,ecasáronsedeseguida.
Elaéunananuxo,quegañadiñeironosmercados,comoregateiraderoupavella.El
fíxoseborrachodesolenidade.Eosdousxuntossonarisadopobonosdomingosedías
degardar.
Compredecirvosquetiveronunfillotanfortedecorpoedealma,tan
desemellantedosseuspais,queparecíaunnenoroubado.Onenomedróuefíxosehome
deproveitoelargóuparafora.
Opaiandadecindo:
-Nonvolveporquecomoanaiéasí...
Eanaiandadecindo:
-Nonvolveporquecomoopaiéasí...
Peroeuseiquenonvolveporqueaíndanonédabondoricoparamatarasrisasdosque
semoufandosseuspais;quecondiñeiropódesechegaraExcelentísimoseñor,segúnxa
tenpasadoeaíndapasará.
OBURRONONBULÍANINCHISCO:tiñaosollosabertos,enfiadosnochan,epolas
trazasoburrocavilabadefirme,asolagadonassúascavilacións.Euenfiéiosmeusollos

noburroetaménmepuxenacavilar,esquecidodemínmesmo;ensumíndomenos
adentrosdabesta,esenfacermecargoosmeuspensamentoseranosdoburro.
Oshomesnonquerenserburros;quixeranentroquesserenleóns,tigres,lobos...,
xustamenteporqueoshomessonmáisburrosqueleóns,quetigres,quelobos...porisoa
verba«burro»éunalcumealdraxanteparaeles.
Omeulomborexeconcalquerahomeesecomasíoshomesprefirenuncabalo,un
elefante...calquerabestamáisgrandequeeles,demodoqueninguénpoidadecir:
«velahívandous».Nonnosaprecian,porqueollanennósasvirtudesdoshomesdeben.
Somosamigosdosprobes,amparodosmendicantes;temoslevadonolomboaNoso
SeñoreSanFranciscodeAsís:perononlevamosningúnguerreiro.
Apazvirácandooshomestodosqueiranserburros.
Chegaronanegamoscaletreporqueandabamospolaveiradoscamiños.¡Parvos!Un
burropodemorrerasesinadoporunauto;perounburrononcaidebaixodunauto,como
caenoscanseasgaliñas...Nóspresentíamosachegadadosautosdenantesde
inventalosodemodoinferno.
Nistepuntovolvínenmin.

AMIGOMEU:
Eueracismadorepensatibreaquenamortegadañaaxexabacosdentesarregañados.
Nointredepecharosollos,paramedurmire,undediñodeóso,oumáisbendemarfil,
petabaleviánnamiñatestaeomedofacíaesplosiónenmin.Todasasnoites.
Eumorríamedocorazóneosmédicosnonmedecíanaverdade,porquecicáisomeu
malnontiñacura.Visitéiuneoutroeoutromáis,etodosmedixeronomesmo:Nonten
nada.Peroeusentíaomeucorazóndebatersenasúagaiola,comaunpaxaroentolecido
esomentescandoeuficabaquediño,senbulirninchisco,
durmíaopaxarodomeupeito.
Nointreenqueosmédicosmedicíannontennadaeusempreavistéinosseusollosa
pintiñaescentilantedamentiraedabulra,eundíaesgotóuseamiñapacenciaecuspinlle
nacaraaoespecialista...

DendeentóneuvivonoManicomio.
FaipoucotempoentróunestaCasaunmédicoeminente,queanqueestátoloconserva
enteiraasúasabencia,econsultéimeconel.Omeucompañeiroensaminóumebenede
rematedíxomesinchiscodemintiranosollos:
Tinontesnadanocorazón;tiestástoloenadamáis.
Agoraeuxaseiqueteñosanomeucorazón,porqueosmédicostolosnonmintenninse
bulrandosenfermos.Pero...teñounhadúbidaquemearrepía.
Omeucompañeirodixoqueestóutolo,eagoracomprequeti,queandassolto,consultes
omeucasocunabogadoequechedigasiunmédicotolotendereitoasaberdetolerías.
MoitasapertasdeteuamigoX.
P.D.-Contéstameaxiñaporquequerosabersiestóutoloounon.

NUNHAEIREXADAMONTAÑAeuvinunhacaveiradecristiánfacendodepetodas
ánimas.Tiñaunhafendanofrondaleporalídecorríanoscartosdosbosfeligreses.
Unhacaveiradesacristía,sobadapormansluxadasdeceraedeaceite,comolombode
misalantigo,comapelexodepandeirovello.Recollendodiñeiroparabendasalmiñasdo
purgatorio,levabamoitosanosdeservicioaprobecaveirahumán.
Agoraeuvoucontarvosunhacousa.
Euseino,porqueosei,queacaveirafoidunhomequeroubabacontodaalegalidade
aproveitándosedunhasleisesqueogardabandaxusticiadonosomundo.
Oladroeiro,agora,nomundodaverdade,estácondenadoarecibirenribadasúaalmaos
cartosqueroubóu,canacan,cadelaacadela.Tenaialmasentadanasillaturcado

esfenoidesecadapezadediñeiroquellebotanéunfungueirazoquerecibenolombo.
Arrepíadepensarentantador.Oladrónxavaibencastigado;peroaíndadeberecibir
coarentaesetemilreásenpezasdecobre.
Euseinoporque...
OFILLODEROSENDOANDABAABOIADOpolasrúasamostrandoasúafacianaalbeira
demozomalmantido.Asletrasquedeprenderanonerandabondoparavivirdotraballo
datestaeoseñoríoconqueridononlledeixabavivirdotraballodasmáns.Botaratres
anosdebachilleratoexanonpodíatraballar...Eaforzade

pitillosregaladosfoimatandoacobizadeoutrasregalíasdamocedade.
OfillodeRosendoxunguéuseaunhamuller,vella,gordaerica,porquediantedesínon
aviscabamáisqueopandaesclavitude.¡Grandesgracia!Porquehaialgopeorque
traballarparanonmorrerdefameeécasarseparapodercomertodososdías.
OfillodeRosendofoiaocasourocomovaiunmeniñoaunhacestademelindres,sen
decatarsedasúadesgracia,porqueaíndanonsefixeracargodequealediciadecomer
confametenoseurematenafarturaeocasoirononotenmáisquenamorte.
OfillodeRosendofíxosedonodealgúnspesosnasvísperasdocasamentoecandose
casóulevabaoitodécimosdeloteríanospetosdoseutraxenovo.
EcandoofillodeRosendoxaestabaencaradocoasúadesgraciachegóualoteríae
púxollenasmansunhacheademilesdepesos,quenonerandasúamuller,queeran
seusmesmamente,porquedecertoxaoslevabaconsigocandofoiáeirexa...
AsortechegóutardeeagoraofillodoRosendoandasempreaparelladocoasúamuller,
queéoseudrama.

DONFROITOSONONVAlpoloscamiñosquelevanáverdade,porquesospeitaquea
verdadetensemellanzascoamorte.Desqueoshomesdoseutempoforonacedándose
polaesperencia,donFroitosoviróulleascostasefíxosecompañeirodosmozos.Ungran
optimista.Odíaqueassúaspernasxanonrexancoseucorpochamaránasportasdos
médicos,ecandofiquevaradonoscobertoresaíndaagardaráporunmiragredacencia.
Todomenosfacersecargodasúavellez.
DonFroitosoéunhomedosqueretrasanorelópararetrasarotempoepechaosolloscandoquerquenonovexan.Todomaxinacióndefidalguía,vivenoseuderradeiro
esforzodegalán.Ungaláncomprementeirodebarbasdeliñoecaravelesnobico.
Ofidalgobarbuzántenoespíritolimpocomounhaestrela.Certodíadixeneuqueas
monxasdosconventoserancativasevellasedonFroitosofitóumeferamenteefíxome
calar,porqueparaestevellogalánaíndasonverdadestodasasfermosasmintirasdo

romanticismo.
DonFroitosofoiaunbailedoantroidopasadoealítopóusecunhacriadadisfrazada.
Tratóunaconmoitacortesía,senchiscoderuínintención,serverbaslixoxas,como
compretratarásmulleres...DonFroitosoemparellóucoacandongaexuntosentraronnun
apartamento,ealíovellocomenzóuarecitarpoesíasdeBécquer,queacriadaescoitóua
rir,arir...Dispóisovellopidéuchampán,champándomellor.Epasadasdúashorasa
criadasintéuquellevoabanosmiolos,ecolléndoseadonFroitosodixoconaflición:
-¡Ai!quémalmesentóuaquelviñoblancocongaseosa!
PerodonFroitosovolveráarecitarpoesíaseapedirchampánnosbailesdetranca.
ESTAMOREADEPEDRASETELLAS,delatastomadasetáboaspodres,quesemella
uncortelloabataido,foiotoboenquevivéumoitosanosavellaFanchuca.
Estafigueiradeponlasensarilladasfoioamparodavivenda.Osfigosninguéndegoraba
comelosporquesabíanámiseria.
AvellaFanchucapregabadeportaenporta,alácandonasnosasaldeashabíamáis
farturadepanquedediñeiro.Aíndaeranotempoenquecadaesmolarecibíaunbicode
quenadabaeoutrobicodequenacollía;porqueasesmolasnonerancachosdecobre
acuñado,queerancodelosdepanouespigasdemillo.
AsiñaFanchuca,porsertanprobeetanvellaeporestartanpertodamorte,ía
tornándoseterraexaseconfundíadelonxecoalamadoscamiños.Maisavella

Fanchucasabíaremozarseodíadafestaprendendonaroupamoitosremendiños
bonitos:adobíosdasúaprobeza,queosoleachoivadetodooanoíantrocandoen
novosfarraposterroeiros.
AvellaFanchucacontabamáisdecatrovecesvinteanoseportabanasroupasos
remendiñosdetodasasfestas,talmentecomolevanasplumasospaxaroscativos.
AprimeiramostradeprobezaquefitaronosmeusollosfoiasiñaFanchucaedende
aquelaviventanaparelladasnamiñamemoriaavellezeamiseriaque
aíndahoxetodososvellosenrugadiñosparécenmeprobesdepedirpolasportas.
DENDEAFIESTRADATORREacondesiñatenosseusolloschorososenfiadosna
derradeirarevoltadocamiño,porondeundíafuxéuasúalediciadenamorada.Coverme
dosciumesrillándolleocorazónacondesiñavaimorrendopouquiñoapouconafiestrada
torre.
Epasandíasemeseseanos,esculcandonocamiñoavoltadoseuamor.Enunseránde
pensamentosvelaíños,relembrandoaquelbicoquesederonafurto,acondesiñabelida
morréusedeamor.
Velahícómocantanasxentesamortedanamorada.
Estesartegoencerradendehaicentosdeanosascinzasdamalfadadacondesiña,ea
lendaquesecontadevellosemozoscolléupulosentimentalnomoimentodepedra,
huchamisteriosaparatodososespíritosrománticos.

Unhavezfoiabertopolosintelectualesdavilaedentroatoparonósos,retrincosdelenzo,
póe...carabuñasdecereixasparaencherdúascuncas.
Porcertoqueomédico,homedemoitosanteollosedemoitacaspanachaqueta,díxolle
aoboticario:
-Acondesiñadoquemorréufoidunhaenchentedecereixas...Hai
homesquenonsabencalar.
ESERAPAZSAÍDODASMIÑASlembranzasdeneno,foiuncompañeirodaescola,gran

enemigodegatosecapitánarriscadodetodososrillotes.Eunonpodoesquecercómose
ríaestoupandoapedradasosventresinfladosdoscansmortos.
Unhavezonosodestemidocompañeirolevóunosdiantedachouzadunhamendicantee
díxonosmoiafouto:
-Idesverquérisa.
Dispóisdestellóuunanacodotelladoemetéusedentrodachouza.Axiña
comenzaronasaír,lanzadosporunhabufarda,oscodelosdepaneasespigasdemillo,
esmolasqueavellamendicanteacarrexaracomounhaformiganaqueloutonofarturento.
Dispóisorilloteaparecéunotelladoarir,arir...
Osporcoseasgaliñastiveronfestaeosrapacesdaescolaollábamoscosollos
arregalados,comaquenaviscaunsacrilexo.Todososrapacesficamosquedos,ecando
orillotereparóuquetiñamosoánimoengruñadodíxonosparaamainarosescruposde
concencia:
-Totalavellanonmercanada,quellodantodo.
Aquelrapazagoraéunseñordesonaedecreto,donodemoitosmillóns,amodemoita
xenteedemoitoscomerciosalánasAméricas.
QueiraoCeoquenonretorne.

OSEÑORANTÓNVIVÍAcandomeuabóeramozo.
OSeñorAntónfoiunpintordemoitasona,edasúaartesaníaquedaronprobasabarullo.
OseñorAntónpintabatodoconlindascoores,tapandomadeirasepedrascomaseas
vestisecontraxesdefesta.OseñorAntóncoidabaquetodasascousasestabanencoiras
candononestabanpintadas,epoucoapoucofoipintandotodo,todo...convertindoa
pedraenmadeiraeamadeiraenpedra,paraqueasxentespasmasen.¿Pensasqueé
pedra?Poisnon,señor,queémadeira.¿Pensasqueémadeira?Poisnon,señor,queé
pedra.EvelahíoengadoartísticodoseñorAntón.
Assúasmelloresobrassonunsgardacivilesrecortadosentáboasquehaino
moimentodeSemánSantaeuncadrodealmiñasquetenotumbodosdifuntos,ondedin
quepuxoaovelloabadepintiparado;perooseñorAntónvivíadefacerretratos.
¿QuecómofacíaretratososeñorAntón?

Estandodiantedunxerrodeviñotintovelahíchegaunhamulleremáisunhanena.A
mullerdilleaoseñorAntón.
-Euestimaríallemesmamentequefixeseunretratodapicariña,porqueomeuhomeestá
fora¿sabe?equeríallomandar.
OseñorAntónguindaunhaolladaenribadanena,dispóispóusalleunhamannacabeza
ebambéallaparaensaminarllebenocarizedeseguidaarrédaseunhamigallapara
medilacosolloschiscos.Deremateapreixaoqueixocoamanerespóndelleámuller:
-Osábadoquevenpodesvirpoloretrato.
AsífacíaretratososeñorAntóncandononhabíafotografos,edisquetodosllesaían
pintiparados.
UNHARÚANUNPORTOLONXANO donorte.Astabernasestánacuguladasde
mariñeirosebotanpolassúasportasobafoquentedosborrachos.Xentesdetodasas
castesdomundo,cantigasagorxarachada,músicadepianolaschocas,moitofedora

sebo...
Unmariñeiroquefalafrancéstropezacunmariñeiroquefalainglés.Osdousfanse
promesasdegranamistade,cadaunnoseufalar.Esenentendersecamiñanxuntos,
collidosdobrazo,servíndosemutuamentedepuntales.
Omariñeiroquefalafrancésemáisomariñeiroquefalainglésentrannunhataberna
servidaporunhomegordo.Querenperderosentidoxuntos,paraserenmáisamigos.
¡Quénsabesedespóisdebenborrachospoderánentenderse!
Ecandoomariñeiroquefalainglésxanonrexecoseucorpocomenzaacantar:
Lanchiñaquevasenvela;
levaspanoserefaixos
paraamiñaManoela.
Omariñeiroquefalafrancés,arregalaosollos,abrázaseaocompañeiro,ecomenza
taménacantar:
Lanchiñaquevasenvela;
levaspanoserefaixos
paraamiñaManoela.
¡¡A-iu-jú-jú!!Osdousmariñeiroserangalegos.
Otaberneiro,gordocomaunaflamengodecaste,veusaíraosdousmariñeirosda
tabernaepolasúafacianabermellaescorregaronasbágoas.Edispóisdixoparasínun
laídosaudoso:
¡Lanchiñaquevasenvela!
Taménotaberneiroeragalego.

NOMARHABÍAUNAFOGADOeavilamariñeiraensumírasenosilenzoenatristura.
Amainaraovento,acougaraomar,trunfaraosolnoCeo.Eavilanonacordabanin
quencía,comaseaíndafosenoite,comasiasxentesmariñeirasrefusasenas
regalíasdeDeus.Aluzdodíaembazadapolasanguriasdatraxedia.
NomarencalmadoíaneviñanosbarcosenprocuradocorpodeRamón.Naeirexada
vilaunhamullereunrapaciñochorabandiantedoCristomiragreiro.

Eisídecorreronoitodíasnosilenzoenatristura.
EunhamañánatracóuaopeirándaribeiraobarcoqueportabaocorpodeRamón.
Avilachoróudexeitoarrepiante,econmostrasdefondodorsoterraronnoadrodaeirexa
ocorpodoafogado.
EcandoRamónficóunacompañadetodososmortosdafeligresía,avilaalentóuforte,
revivéuconesperanza,easxentesvolveronacantarnoseutraballocotián.
Aterranonquerperderocorpoquenosemprestaeosmariñeirostaménobedecenaos
seusmandados,porquetaménsondeterra.Seeisínonfose,¡quémillorleitoparaun
mariñeiroqueofondodomar!

OPAIDEMIGUELIÑOCHEGABADASAMÉRICASeorapaznoncabíadegozonoseu
traxefesteiro.Migueliñosabíacosollospechadoscómoeraoseupai;perodenantesde

saírdacasabotóulleunhaolladaaoretrato.
Osamericanosxaestabandesembarcando.Migueliñoeasúanaiagardabannopeirán
doporto.Ocorazóndorapazbatíallenatáboadopeitoeosseusollosesculcabannas
greas,enprocuradopaiensoñado.
Desúpetoavistóunodelonxe.Eraomesmodoretrato,ouaíndamellorportado,e
Migueliñosintéuporilungrandeamorecantomáisseachegabaoamericano,máis
cobizasentíaorapazporenchelodebicos.Ai,oamericanopasóudelargosenmirar
paraninguén,eMigueliñodeixóudequerelo.
Agorasí,agorasíqueoera.Migueliñoavistóuoutrohomemoibentraxeadoeocorazón
dáballequeaqueleraoseupai.Orapazdebecíaseporbicaloafartar.¡Tiñaunportede
tantoseñorío!Ai,oamericanopasóudelargoenintansiquerareparóuqueoseguíanos
ollosangurentosdunneno.
Migueliñoescolléuasímoitospaisquenonoeraneatodosquixotolamente.
Ecandoesculcabaconmáisanguriafíxosecargodequeunhomeestabaabrazandoa
súanai.Eraunhomequenonseparecíaaoretrato;unhomemoiflaco,metidonuntraxe
moifloxo;unhomedecera,coasorellasforadocacho,cosollosencoveirados,tusindo...
AquelsíqueeraopaideMigueliño.