Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe z cewnikiem Willey Spinal.

Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe z cewnikiem Willey Spinal.

1. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe
z zastosowaniem cewnika Wiley Spinal
Andrzej Daszkiewicz

2. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe - zalety
•frakcjonowane podawanie LZM aż do uzyskania pożądanego zakresu
znieczulenia
•przedłużanie czasu znieczulenia kolejnymi dawkami LZM
•stabilność hemodynamiczna
•analgezja pooperacyjna

3. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe - wady
•trudności techniczne przy zakładaniu cewnika do przestrzeni
podpajęczynówkowej
•częstsze parestezje
•częstsze traumatyczne (krwawe) nakłucia
•dłuższy czas rozwijania się znieczulenia (mniejsza dawka, ograniczona
dystrybucja) – konieczna cierpliwość
•częstsze PDPH
•większe ryzyko powikłań neurologicznych (zespół ogona końskiego,
przetrwałe parestezje)
•powikłania infekcyjne? - wykonywanie znieczulenia w sterylnym
fartuchu operacyjnym?

6. Ciągłe znieczulenie pp
roztwór hiperbaryczny i plain

7. Zalecenia postępowania zmniejszające ryzyko
powikłań neurologicznych
po znieczuleniu podpajęczynówkowym ciągłym
•cewnik wprowadzaj do przestrzeni podpajęczynówkowej na 2 cm –
ograniczenie migracji doogonowej i gromadzenia się LZM w okolicy
krzyżowej
•w przypadku nieadekwatnego znieczulenia – zmień ułożenie chorego,
zmień baryczność LZM zamiast dodawać tego samego leku co
wcześniej
•ułóż pacjenta nieznacznie w pozycji Trendelenburga
•jeżeli pomimo podania dawki 25 mg bupiwakainy nie wystąpiło
adekwatne znieczulenie – odstąp od tej techniki

8. Podsumowanie

•powinno być zarezerwowane dla pacjentów z wysokim ryzykiem
powikłań okołooperacyjnych, szczególnie ze strony układu krążenia,
którzy odniosą korzyść z frakcjonowanego podawania LZM
•wzmożona obserwacja w okresie pooperacyjnym pod kątem wystąpienia objawów neurologicznych

9. Dziękuję za uwagę
[email protected]