CARACTERIZACIÓN DE LOS PERSONAJES
MONÓLOGO
INTERIOR
Atravésdeél,elautormuestraallectorlospensamientos
másmínimosdelpersonaje.Esun«discurso»destinadoasí
mismo,dondemuestratodasusubjetividad.
Deacuerdo,elseñoríonoseimprovisa,senaceonosenace,esunadeesas
cosasquedalacuna,aunquebienmirado,laeducación,eltrato,tambiénpuede
hacermilagros,queahítienes,sinirmáslejos,elcasodePaquitoÁlvarez,un
artesanocabal,novamosadecirahora,quedechicotrabucabalaspalabrasqueera
unajuerga,bueno,puesleveshoyyotrohombre,quéaplomo,quémodales,yono
séquémañasehadado,peroloshombresesunasuerte,comoyodigo,sialos
veinteañosnoestáisbien,notenéismásqueesperarotrosveinte.Y,luego,esos
ojos.HayquereconocerquePacosiemprelestuvoideales,deunazulverdoso,
entredegatoyaguadepiscina,peroahoracomohaencorpadoytienemás
representación,miradeotramanera,comoconmásintención,nosésimeexplico,
y,además,comonoseapuraalhablar,quehablasólolojustoyamediotono,con
eseoloratabacorubio,queesunolor,queamímechifla,resulta,esunodeesos
hombresqueteazaran,fíjate,quiénseloibaadeciraél.
Cinco horas con Mario, Miguel Delibe