Tudoissoantesdeabriracarteira.Tirou-adobolso,finalmente,mascom
medo,quaseàsescondidas;abriu-a,eficoutrêmulo.Tinhadinheiro,
muitodinheiro;nãocontou,masviuduasnotasdeduzentosmil-réis,
algumasdecinqüentaevinte;calculouunssetecentosmil-réisoumais;
quandomenos,seiscentos.Eraadívidapaga;erammenosalgumas
despesasurgentes.Honóriotevetentaçõesdefecharosolhos,correrà
cocheira,pagar,e,depoisdepagaadívida,adeus;reconciliar-se-ia
consigo.Fechouacarteira,ecommedodeaperder,tornouaguardá-la.
Masdaíapoucotirou-aoutravez,eabriu-a,comvontadedecontaro
dinheiro.Contarparaquê?eradele?Afinalvenceu-seecontou:eram
setecentosetrintamil-réis.Honórioteveumcalafrio.Ninguémviu,
ninguémsoube;podiaserumlancedafortuna,asuaboasorte,um
anjo...Honóriotevepenadenãocrernosanjos...Masporquenãohavia
decrerneles?Evoltavaaodinheiro,olhava,passava-opelasmãos;
depois,resolviaocontrário,nãousardoachado,restituí-lo.Restituí-loa
quem?Tratoudeversehavianacarteiraalgumsinal.
Língua Portuguesa, 9º ano, Elementos constitutivos do conto
(enredo, tempo, espaço, personagens, narrador, conflito, desfecho)