Muzeum karykatury w Warszawie

prezentacja

1. MUZEUM KARYKATURY IM. ERYKA LIPIŃSKIEGO W WARSZAWIE

2. Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego – muzeum zajmujące się dokumentowaniem, gromadzeniem i ekspozycją polskich i zagranicznych grafik artystycznych, malarstwa i fotografii o tematyce satyrycznej. Muzeum mieści się w Warszawie przy ul. Koziej 11.

3. POCZĄTKI DZIAŁALNOŚCI Muzeum Karykatury powstało 15 września 1978 jako oddział Muzeum Literatury. Inicjatorem powołania muzeum był Eryk Lipiński, znany dziennikarz, grafik i scenograf. Od lat 60. podejmował on próby stworzenia tej instytucji najpierw w ramach Muzeum Narodowego, a potem Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Eryk Lipiński został pierwszym dyrektorem Muzeum Karykatury. Początkiem zbiorów muzeum była prywatna kolekcja Lipińskiego, którą tworzył równocześnie z zabiegami o powołanie muzeum. Na pierwszą muzealną kolekcję złożyły się prace będące darowiznami od autorów i właścicieli oraz kupowane przez Lipińskiego własnym sumptem lub z improwizowanych wśród przyjaciół zbiórek funduszy.

4. ROZWÓJ Umocowanie formalne muzeum nie zagwarantowało jednak stałego miejsca ekspozycji wystaw, ani biura i magazynu zbiorów. Poza macierzystym Muzeum Literatury, wystawy Muzeum Karykatury najczęściej odbywały się w galerii tygodnika Szpilki. Taki stan rzeczy trwał przez pierwsze pięć lat istnienia muzeum. W 1983 instytucja przeniosła się do obecnej siedziby - dawnej oranżerii Pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej 11. Uzyskanie praw do tego budynku i zdobycie funduszy na remont wymagało ogromnego zaangażowania ze strony Lipińskiego i jego współpracowników. Pierwszą wystawę na ulicy Koziej pt. Najlepsze prace w zbiorach Muzeum Karykatury otwarto 27 października 1983. Równocześnie z przeprowadzką odbyło się formalne wydzielenie ze struktur Muzeum Literatury. Od początku 1983 Muzeum Karykatury jest samodzielną instytucją, placówką publiczną o charakterze kulturalnym, finansowaną przez budżet państwa.

5. OBECNA WYSTAWA „Nie tylko nóżki!” marzec – czerwiec 2018r. Prezentowana wystawa służy przypomnieniu twórczości kabaretowej dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Kanwą narracji są fragmenty tekstów Juliana Tuwima, Mariana Hemara, Andrzeja Własta i innych autorów, wybrane według klucza odniesień do rzeczywistości społecznej, obyczajowej, kulturalnej i politycznej. Z popularnej rozrywki, z którą zawsze kojarzony był kabaret i rewia, przenosimy akcent na inny, satyryczny aspekt działalności twórców kabaretowych. Odejście od najbardziej znanych przebojów piosenki pozwala wydobyć niezauważane dotąd walory i znaczenie tekstów podawanych nie ze scen teatralnych, a ze „scenek” i „nadscenek”. Stąd również tytuł „Nie tylko nóżki!”, mający na celu zerwanie z infantylizacją kabaretu i rewii oraz niesprawiedliwą oceną jakości kabaretowej produkcji.

6. OBRAZY Z WYSTAWY Piłsudski-girls Jarmark przedwyborczy Szał

7. GALERIA

8. KILKA INFORMACJI O ERYKU LIPIŃSKIM Urodził się 12 lipca 1908 w Krakowie, zmarł 27 września 1991.Polski karykaturzysta, satyryk, dziennikarz, grafik, autor plakatów i ilustracji książkowych, tekstów kabaretowych i felietonów, książek o karykaturze i satyrze, także scenograf. Założyciel tygodnika satyrycznego „Szpilki” i Muzeum Karykatury. Był synem artysty malarza Teodora Rawicz Lipińskiego i Jadwigi z Czartoryskich. Na przełomie 1912/1913 wraz z rodziną przeprowadził się do Moskwy. W wieku sześciu lat[1] lub w 1916[2] roku na konkursie w Moskwie zdobył III nagrodę za plakat „Polacy w trzech armiach zaborczych”[a]. W wieku trzynastu lat, w 1921 wraz z rodziną powrócił do Polski i osiedlił się w Warszawie, gdzie pobierał nauki w Gimnazjum im. J. Lelewela i II Gimnazjum Związku Nauczycieli. Ukończył malarstwo, grafikę użytkową i scenografię na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jako karykaturzysta zadebiutował w tygodniku Pobudka w roku 1928. Wraz ze Zbigniewem Mitznerem w 1935 roku założył tygodnik satyryczny „Szpilki”. Był jego redaktorem naczelnym w latach 1935-1937 i po wojnie od roku 1946 do 1953. Współpracował także z innymi polskimi wydawnictwami periodycznymi: „Przekrojem”, „Przeglądem Kulturalnym”, „Trybuną Ludu”, „Panoramą”, „Zwierciadłem” i „Expressem Wieczornym”.

9. KONIEC Milena Gasparyan kl 3RT