Nueve-ejercicios-prácticos-de-oratoria.pdf

1,943 views 9 slides Feb 21, 2024
Slide 1
Slide 1 of 9
Slide 1
1
Slide 2
2
Slide 3
3
Slide 4
4
Slide 5
5
Slide 6
6
Slide 7
7
Slide 8
8
Slide 9
9

About This Presentation

EJERCICIOS DE ORATORIA


Slide Content

NUEVEEJERCICIOSPRÁCTICOSDEORATORIA
EjercicioPráctico1
Objetivo:planificacióndeltemaydeltiempo.
1.Teproponemosquetomesuncronómetro,marquesunminutoyelijaseltemasobreelque
podríashablarduranteestetiempo.Cualquiertemaesválido,desdecómoiral
supermercadodesdetucasahastalaLeyOrgánicadelaUniversidad.Antesdehacerlo
registrádemaneraespontáneaenunpapelquécosasdiríasyenquéorden.
2.Luegoteparásfrentealespejoymientrasactiváselcronómetrocomenzásahablarsobre
loqueplanificaste.Sipodésgrabartemuchomejor,laideaesqueseprioricelaclaridad
deltemaycómovosestásvinculadoconelmismo.
3.Evaluación:¿Demorastemásomenosdeunminuto?Siteníasmuchomásquedeciryno
tealcanzóeltiempodeberíasreorganizardenuevoeldiscursoypriorizarelcontenido.Si
tesobróeltiempoesporqueofuistemuyrápidoofaltócontenidoparadarmayorclaridad
aldiscurso.
EjercicioPráctico2
Objetivo:planificaciónefectiva.
1.Recomendalealpúblicounapelículainolvidable,unamúsicaconmovedora,unlibrogenial,
unaseriedeTVounapublicidadoriginal.
2.Seleccionáloquevasarecomendaryplanificátudiscursoorganizándoloenlastrespartes
quedebeincluir:uninicio,undesarrolloyuncierre.
3.Prácticáconunpúblicoreal.Pedilesqueseancríticosyquetedigansusimpresiones.

EjercicioPráctico3
Objetivo:aproximaciónalalecturaexpresiva.
1.Primero,leéensilencioelpoemaquesigueacontinuación(Alperderte).
2.Despuésleéloenvozalta,procurandodarleexpresividad.
3.Porúltimo,Leélodirigiéndoteaunpúblicoimaginarioconentonaciónyvolumendevoz
adecuados.
Alperderte
Alperderteyoati
túyyohemosperdido:
Yoporquetúeras
Loqueyomásamaba
Ytúporqueyoera
Quienteamabamás
Perodenosotrosdos
Túpierdesmásqueyo:
Porqueyopodréamar
Aotrascomoteamabaatí
Peroatínoteamaráncomoteamabayo
ErnestoCardenal
Ejerciciopráctico4

Objetivo:lecturaexpresivayentonacióndelavoz.
1. Primero,leédediversasmaneraslascitasincluidasacontinuación.
2. Después,marcálosvocablosquedeseesenfatizarparadarlesexpresividad.
3. Finalmente,volvéaleerenvozaltacadacitaconentonaciónyvolumendevoz
adecuados.
“Prepararundiscursosignificareunirlospensamientospropios,lasideaspropias,lasconvicciones
propias,lasnecesidades…Laverdaderapreparaciónconsisteenextraeralgodenosotros
mismos”.DaleCarneggie.
“Cualquieraseaellenguajequeempleemos,nuncalograremosdecircosaqueloquesomos”.
Emerson.
“Cuandonosehabladelascosasconunaemociónllenadeamor,loquesedicenovalelapena
deserreferido”.Goethe.
“Lamayoríadelagenteseenfermadenosaberdecirloqueveoloquepiensa”.Fernando
Pessoa.
Ejerciciopráctico5
Objetivo:lecturaexpresivayejerciciodelagestualidad(elementosparaverbales).
1. Primero,leéelfragmentodeltexto“CyranodeBergerac”.
2. Después,practicáeligiendoalgunodelossiguientesmaticesexpresivosindicadosenel
propiotextoentreparéntesisoennegrita.
3. Porúltimo,practicáconotroqueinterpreteaVALVERTo,ensudefecto,frentealespejo.
VALVERT:(SedirigehaciaCyrano,queleobserva,yseplantaanteélconpedantería.)Tenéis...
tenéis...unanariz...¡unanarizmuygrande!
CYRANO:(Gravemente.)¡Mucho!
VALVERT:(Riendo.)¡Ja,Ja!
CYRANO:Soispocointeligente,jovenzuelo.Puedendecirsemuchasmáscosassobreminariz
variandoeltono.Porejemplo,agresivo:«Situvieseunanarizsemejante,caballero,mela

cortaríaalmomento»;amigable;«¿Cómobebéis;metiendolanarizenlatazaoconlaayudade
unembudo?»;descriptivo;«¡Esunaroca...unpico...uncabo...!¿Quédigouncabo?...¡estoda
unapenínsula!»;curioso;«¿Dequéossirveeseaccesorio?,¿deescritoriooguardáisenellalas
tijeras?»;gracioso;«¿Tantoamáisalospájarosqueospreocupéisdeponerlesunaperchapara
suspatitas?»;truculento;«Cuandofumáisyelhumodeltabacosaleporesachimenea...¿no
gritanlosvecinos;¡fuego!,¡fuego!?»;ocomoadvertencia;«Tenedmuchocuidado,porqueese
pesoosarrastrarácontraelsuelo»,tierno;«Porfavor,colocarosunasombrillaparaqueelsolno
lamarchite»;pedante;«Sólounanimal,alqueAristótelesllamahipocampelefantocamelos,tuvo
debajodelafrentetantacarneytantohueso»;galante:«¿Quéhay,amigo?Esegarfio...¿estáde
moda?Debesermuycómodoparacolgarelsombrero»;enfático:«¡Oh,magistralnariz!,¡ningún
vientologrará!resfriarle!»;dramático;«¡EselmarRojocuandosangra!»;admirativo;«¡Qué
maravillaparaunperfumista!»;lírico;«Vuestranariz...¿esunacaracola?¿Oesuntritón?»;con
ingenuidad;«¿Cuándosepuedevisitaresemonumento?»;respetuoso;«Permitidme,caballero,
queosfelicite;¡esoesloquesellamatenerunapersonalidad!»;campechano;«¿Queesesouna
nariz?...¿Creeustedquesoytantonto?...¡Esunnabogiganteounmelónpequeño!»;militar:
«Apuntadconesecañónalacaballería!»;práctico:«Siosadmitiesenenlalotería,seríaelpremio
gordo».Yparaterminar,parodiandoloslamentosdePíramo,conunsollozo:«¡Infeliznariz,
quedestrozaslaarmoníadelrostrodetudueño!»Todoesto,pocomás,esloquehubieraisdicho
situvieseisingeniooalgunasletras.Perodeaquélnotenéisniunátomoydeletrasúnicamente
lascincoqueformanlapalabra«tonto».Además,siposeyeseislaimaginaciónnecesariapara
dedicarme,anteestasnoblesgalerías,todosesospiropos,nohubieseisarticuladonilacuarta
partedeunosolo,porque,comoyosépiropearmemejorquenadie,nooslohubiesepermitido.
Ejerciciopráctico6
Objetivo:respiraciónyvocalización.

1. Pararealizaresteejercicioesrecomendablepermanecersentados,conlaespaldabien
recta,odeserposible,recostadosenelpisobocaarriba.
2. Loprimeroquehayquehaceresinhalarprofundamenteporlanarizdemodoqueel
estómagoseinflecomoungloboyretenerunossegundoselaire,luegoexpulsarlolentamente.
3. Luego,repitiendolainhalaciónprofunda,tepedimosqueantesdeexpulsarelaire
lentamentepronunciesenvozalta“Uno”,luegoexhala.Despuésrepetimoselprocedimiento:
Inhalar,retenerypronunciar“uno,dos”,exhalar.Yasísucesivamenteaumentandolacantidadde
números.
4. Cuandoyaestéslisto,Inhalarprofundamente,retenerunossegundosyencadaexhalación
pronunciarunversodelsiguientepoema,procurandoinhalarentreversoyverso:
Tomopocoapocoelaire
Porquepronunciaryoquiero,
Asiselimpiamisangre,
Asirecitomisversos,
Asidominoyomivoz
Laconscienciaymissueños,
Laspalabras,mividaymisanhelos
Ejerciciopráctico7
Objetivo:Vocalizaciónyusodelamemoriacomoapoyoenladicción.
1.Tepedimosqueleastrabalenguasenvozalta,despacioypronunciandoclaramentelas
palabrasquecomponeneltexto.

2.Luego,tesugerimosquetememoricesunopracticandoeltiempoqueseanecesario.
3.Parafinalizar,debesrecitardememorialasvecesqueseanecesariohastadominarsu
pronunciación.
Ejerciciopráctico8
Objetivo:Lecturaexpresivaymanejodelagestualidad(elementosparaverbales).
1. Buscáteuncompañero/aparaleerenduplaselcuento“Basura”queestáacontinuación.
2. Practiquendepie,planificandolosmovimientos,lasmiradasylagestualidad.
Cuento:“Basura”(títulooriginal"Lixo")cuentodeLuisFernandoVeríssimo.TraduccióndePaula
Vera.
Seencuentranendosvecinosenelcontenedor.Cadaunoconsubolsadebasura.Eslaprimera
vezquesehablan.
Él-Buenosdías…
Ella-Buenosdías.
Él-Laseñoraesdel610
Ella-Y,elseñordel612
Él-Sí.
Ella-Yoaúnnoloconocíapersonalmente...
Él-Dehecho...
Ella-Disculpemiatrevimiento,perohevistosubasura...
Él-¿Miqué?
Ella-Subasura.
Él-Ah...
Ella-Mehedadocuentaquenuncaesmucha.Sufamiliadebeserpequeña...
Él-Enrealidadsólosoyyo.
Ella-Mmmmmm.Medicuentatambiénqueustedusamuchacomidaenlatada.
Él-Esqueyotengoquehacermipropiacomida.Ycomonosécocinar.
Ella-Entiendo.
Él-Yustedtambién...
Ella-Puedetutearme.

Él-Tambiénperdonemiatrevimiento,perohevistoalgunosrestosdecomidaensubasura.
Champiñones,cosasasí...
Ella-Esquemegustamuchococinar.Hacerplatosdiferentes.Perocomovivosola,aveces
sobra...
Él-Usted...¿Túnotienesfamilia?
Ella-Tengo,peronosondeaquí.
Él-SondeEspíritoSanto.
Ella-¿Cómolosabe?
Él-Veounossobresensubasura.DeEspíritoSanto.
Ella-Claro.Mimadremeescribetodaslassemanas.
Él-¿Ellaesprofesora?
Ella-¡Estoesincreíble!¿Cómoadivinó?
Él-Porlaletradelsobre.Penséqueeraletradeprofesora.
Ella-Ustednorecibemuchascartas.Ajuzgarporsubasura.
Él-Asíes.
Ella-Pero,elotrodíateníaunsobredetelegramaarrugado.
Él-Asífue.
Ella-¿Malasnoticias?
Él-Mipadre.Murió.
Ella-Losientomucho.
Él-Élyaestabaviejito.AlláenelSur.Hacíamuchotiempoquenonosveíamos.
Ella-¿Fueporesoquevolvisteafumar?
Él-¿Cómoesquesabes?
Ella-Deundíaparaotrocomenzaronaaparecerpaquetesdecigarrillosarrugadosensubasura.
Él-Escierto.Peroconseguídejarlodenuevo.
Ella-Yo,graciasaDios,nuncafumé.
Él-Yalosé.Perohevistounosvidriecitosdepastillasensubasura...
Ella-Tranquilizantes.Fueunafase.Yapasó.
Él-¿Peleastecontunovio,noesverdad?
Ella-¿Eso,tambiénlodescubristeenlabasura?
Él-Primeroelbuquédeflores,conlatarjetita,tiradoenlabasura.Después,muchospañuelitosde
papel.
Ella-Esquellorémucho,peroyapasó.
Él-Peroinclusohoyviunospañuelitos...
Ella-Esqueestoyunpoquitoresfriada.

Él-Ah.
Ella-Veomuchoscrucigramasentubasura.
Él-Claro.Sí.Bien.Mequedosoloencasa.Nosalgomucho.Túmeentiendes.
Ella-¿Novia?
Él-No.
Ella-Perohaceunosdíasteníasunafotografíadeunamujerentubasura.Parecíabonita.
Él-Estuvelimpiandounoscajones.Cosadelpasado.
Ella-Norasgastelafoto.Esosignificaque,enelfondo,túquieresqueellavuelva.
Él-¡Túestásanalizandomibasura!
Ella-Nopuedonegarquetubasurameinteresó.
Él-Quédivertido.Cuandoescudriñétubasura,decidíquequeríaconocerte.Creoquefuela
poesía.
Ella-¡No!¿Vistemispoemas?
Él-Viymegustaronmucho.
Ella-Pero,¡sisontanmalos!
Él-Sitúcreíasqueeranrealmentemalos,loshabríasrasgado.Ysóloestabandoblados.
Ella-Siyosupieraquelosibasaleer...
Él-Sólonolosguardéporque,alfinal,losestaríarobando.Sibienque,nosé:¿labasuradela
personaaúnespropiedaddeella?
Ella-Creoqueno.Basuraesdedominiopúblico.
Él-Tienesrazón.Atravésdelabasura,loparticularsevuelvepúblico.Loquesobradenuestra
vidaprivadaseintegraconlassobrasdelosdemás.Labasuraescomunitaria.Esnuestraparte
mássocial.¿Estoseráasí?
Ella-Bueno,ahíestásyendohartolejosconlabasura.Creoque...
Él-Ayer,entubasura...
Ella-¿Qué?
Él-¿Meequivoquéoerancáscarasdecamarón?
Ella-Acertaste.Compréunoscamaronesenormesylosdescasqué.
Él-¡Meencantanloscamarones!
Ella-Losdescasqué,peroaúnnoloscomí.Quiensabe,talvezpodamos...
Él-¿Cenarjuntos?
Ella-Porquéno.
Él-Noquierodartetrabajo.
Ella-Noesningúntrabajo.
Él-Perovasaensuciartucocina.

Ella-Tonterías.Enuninstantelimpiotodoypongolosrestosenlabasura.
Él-¿Entubasuraoenlamía?
Ejerciciopráctico9
Objetivo:maticesdelavozygestualidad(lenguajeparaverbal).
1.Acontinuación,seencuentraunalistadeposiblessituacionesdelasquedebeselegiruna.
2.Durante30segundosdebescolocarteenunadeesassituacionesysinutilizarotrapalabra
quenosea“comino”debeslograrquelaaudienciaadivinequéesloqueestápasando.
3.Paraqueelpúblicooelespejopuedancomprendermejor,debesutilizarellenguaje
corporalyvocal(entonación,énfasisdefrases,volumenyvelocidad).Estelenguaje
paraverbalvaaserelqueledésentidoalasfrasesquecontienenúnicamentelapalabra
comino.
4.Alfinalizar,perguntáalaaudienciacuáleslasituaciónquequisistetransmitir.
Situaciones
● Empleadopidiendounaumentodesueldoaunjefesincorazón(2personas,solodice
cominoelquehaceempleado,elquehacedejefesólomuestrasudesaprobación).
● Unaparejasesepara(2personas,ambospuedendecircomino).
● Alguienlepidematrimonioaotrapersona(2personas,ambospuedendecircomino).
● Estudiantepidecorrerlafechadeentregadeltrabajofinal(2personas,ambospuedendecir
comino).
● Unapersonavaaalcohólicosanónimosycuentasutristehistoria(1persona).
● Político/apromocionandosucampaña(1persona).
Tags