Oi-Diadoxoi-toy-Aygoystoy-14-193-mX1.pptx

a lykeiou

1. Οι Διάδοχοι του Αυγούστου (14-193 μ.Χ.) Το ρωμαϊκό κράτος από το θάνατο του Αυγούστου (14 μ.Χ.) μέχρι τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ. κυβέρνησαν τρεις δυναστείες αυτοκρατόρων. Τα κριτήρια διάκρισής τους είναι οι συγγενικοί δεσμοί μεταξύ των αυτοκρατόρων και η περιοχή καταγωγής τους. Η πρώτη δυναστεία, η Ιουλιο-κλαυδιανή (14-68 μ.Χ.), συνδέεται με δεσμούς αίματος ή μέσω υιοθεσίας με τον Αύγουστο και κατάγεται από τη Ρώμη. Η δεύτερη, η δυναστεία των Φλαβίων (69-96 μ.Χ.), με ιδρυτή τον Βεσπασιανό, κατάγεται από ιταλικές πόλεις. Η τρίτη, η δυναστεία των Αντωνίνων (96-192 μ.Χ.), προέρχεται από τις επαρχίες και οδηγεί το ρωμαϊκό κράτος στο ανώτατο σημείο της ακμής του.

2. Η Διοίκηση του Ρωμαϊκού Κράτους 1 Συγκεντρωτισμός Τον τρόπο διοίκησης που εγκαινίασε ο Οκταβιανός, τον εφάρμοσαν και οι υπόλοιποι αυτοκράτορες μέχρι τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ. με μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό. Οι αντιπολιτευτικές τάσεις της συγκλήτου γρήγορα εξασθένησαν μπροστά στην ισχυρή διοίκηση των πρώτων αυτοκρατόρων. 2 Μεταβολή της Συγκλήτου Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρώμης στο διοικητικό τομέα έναντι των κατακτημένων περιοχών προοδευτικά μειώθηκε. Σ' αυτό συνέβαλε η μεταβολή στη σύνθεση της συγκλήτου με την είσοδο αξιωματούχων από τις επαρχίες. 3 Παραχώρηση Δικαιωμάτων Η παραχώρηση του δικαιώματος του Ρωμαίου πολίτη σε πολλούς από τους κατοίκους επαρχιακών πόλεων συνέβαλε στη μείωση του κεντρικού ρόλου της Ρώμης. Προς αυτή την κατεύθυνση λειτούργησαν επίσης οι επαρχιώτες αυτοκράτορες και ο στρατός.

3. Η Ρωμαϊκή Διοίκηση στις Επαρχίες Ίδρυση Αποικιών Η ρωμαϊκή διοίκηση στις επαρχίες έγινε αποδεκτή από τους γηγενείς πληθυσμούς. Σ' αυτό συνέβαλε η ίδρυση αποικιών και η εγκατάσταση Ρωμαίων στρατιωτών σε περιοχές που βρίσκονταν σε ημιβάρβαρη κατάσταση. Ανάπτυξη Κέντρων Πολλές από τις ρωμαϊκές αποικίες αλλά και τα ρωμαϊκά στρατόπεδα εξελίχθηκαν σε πολυάνθρωπα κέντρα με την εγκατάσταση γηγενών που είχαν αποκτήσει το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη. Διάταγμα του Καρακάλλα Οι αυτοκράτορες είχαν παραχωρήσει σε μεγάλο αριθμό κατοίκων των επαρχιών το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη. Η απόκτηση του δικαιώματος θα γενικευθεί αργότερα, στις αρχές του 3ου αι. μ.Χ. με το διάταγμα του Καρακάλλα (212 μ.Χ.).

4. Εκλατινισμός και Πολιτισμική Επιρροή Ελληνιστικές Περιοχές Με εξαίρεση τις περιοχές που είχε διαδοθεί ο ελληνικός πολιτισμός κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, στις υπόλοιπες κτήσεις της αυτοκρατορίας και ιδιαίτερα στη Δύση οι κάτοικοι επηρεάστηκαν από το ρωμαϊκό πολιτισμό και εκλατινίστηκαν. Πολιτισμική Διάδοση Η διάδοση του ρωμαϊκού πολιτισμού στις δυτικές επαρχίες οδήγησε στην υιοθέτηση της λατινικής γλώσσας, των ρωμαϊκών εθίμων και του τρόπου ζωής από τους ντόπιους πληθυσμούς. Πολιτισμική Συνύπαρξη Στην ανατολική Μεσόγειο, όπου ο ελληνικός πολιτισμός ήταν βαθιά ριζωμένος, παρατηρήθηκε μια συνύπαρξη και αλληλεπίδραση μεταξύ ελληνικών και ρωμαϊκών στοιχείων, δημιουργώντας έναν ελληνορωμαϊκό πολιτισμό.

5. Η Pax Romana και η Ευημερία Οδικό Δίκτυο Το ρωμαϊκό κράτος, ιδιαίτερα κατά το 2ο αι.μ.Χ., δημιούργησε συνθήκες άνεσης και ευημερίας σε μεγάλο μέρος των υπηκόων του. Αυτό οφείλεται στην οργάνωση της αυτοκρατορίας, στο ισχυρό αμυντικό της σύστημα και στο διευρυμένο οδικό δίκτυο, που διευκόλυνε τη μετακίνηση του στρατού και τη μεταφορά αγαθών. Ρωμαϊκή Ειρήνη Οι Ρωμαίοι με τις κατακτήσεις τους κράτησαν ορισμένους λαούς έξω από τα σύνορα και παράλληλα σταμάτησαν τους πολέμους. Έτσι στη ρωμαϊκή οικουμένη επικράτησε ειρήνη (Pax Romana) και για μεγάλο χρονικό διάστημα ευνομία. Οικονομική Άνθηση Η ειρήνη και η ασφάλεια που επικράτησε στην αυτοκρατορία επέτρεψε την ανάπτυξη του εμπορίου, της βιοτεχνίας και της γεωργίας, δημιουργώντας συνθήκες οικονομικής άνθησης και ευημερίας για τους κατοίκους της.

6. Το Ρωμαϊκό Δίκαιο 1 Νομοδιδάσκαλοι Ειδικοί πνευματικοί άνθρωποι για την ερμηνεία του δικαίου 2 Συμπληρώσεις και Τροποποιήσεις Συγκλητικά ψηφίσματα, διατάγματα πραιτώρων, αποφάσεις αυτοκρατόρων 3 Επιρροές Ήθη και συνήθειες υπηκόων, ελληνικές φιλοσοφικές ιδέες, αργότερα χριστιανική ηθική 4 Δωδεκάδελτος Η αρχική νομοθεσία της Ρώμης Η μεγαλύτερη προσφορά του ρωμαϊκού πνεύματος στους υπηκόους του και στη συνέχεια σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο ήταν η νομοθεσία, το ρωμαϊκό δίκαιο . Αρχικά ήταν ατελές και προορισμένο μόνο για την πόλη-κράτος της Ρώμης, αλλά σταδιακά συμπληρώθηκε και επεκτάθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των κατακτημένων λαών.

7. Σημαντικοί Νομομαθείς Σάλβιος Ιουλιανός Ένας από τους πιο γνωστούς νομομαθείς που δραστηριοποιήθηκαν στην εποχή των Αντωνίνων. Συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη και συστηματοποίηση του ρωμαϊκού δικαίου, ιδιαίτερα στον τομέα του αστικού δικαίου. Γάιος Διακεκριμένος νομοδιδάσκαλος της εποχής των Αντωνίνων, του οποίου τα έργα αποτέλεσαν τη βάση για μεταγενέστερες νομικές συλλογές. Οι "Θεσμοί" του Γαΐου ήταν ένα από τα σημαντικότερα νομικά εγχειρίδια της ρωμαϊκής εποχής. Νομομαθείς του 4ου αιώνα Κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. εμφανίστηκαν σημαντικοί νομομαθείς που συνέβαλαν στην περαιτέρω ανάπτυξη του ρωμαϊκού δικαίου και στην προσαρμογή του στις νέες συνθήκες της ύστερης αυτοκρατορίας και της επιρροής του χριστιανισμού.

8. Η Κρίση της Αυτοκρατορίας τον 3ο αι. μ.Χ. Πολιτική Κρίση Το αυτοκρατορικό αξίωμα περνά κρίση άμεσα συνδεδεμένη με το ρόλο του στρατού. 1 Αποσχιστικές Τάσεις Επαρχίες ολόκληρες ανεξαρτητοποιούνται και επαναστάσεις ταράσσουν την τάξη και την ασφάλεια της "ρωμαϊκής ειρήνης". 2 Οικονομική Κρίση Έντονη κρίση παρατηρείται στον οικονομικό τομέα, αφού οι άνθρωποι εγκαταλείπουν το εμπόριο, τη βιοτεχνία και επιστρέφουν στην καλλιέργεια της γης. 3 Κοινωνική Κρίση Η οικονομική κρίση είχε ως άμεσο επακόλουθο την κοινωνική κρίση. 4 Από τις αρχές και σ' όλη τη διάρκεια του 3ου αι. μ.Χ. η ρωμαϊκή αυτοκρατορία υφίσταται συνεχή φθορά που θα οδηγήσει στην παρακμή της και παράλληλα στο τέλος του αρχαίου κόσμου. Στη φθορά της αυτοκρατορίας συνέβαλαν ποικίλοι παράγοντες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

9. Εξωτερικές Απειλές Νέοι Εχθροί Στο εξωτερικό, νέοι εχθροί απειλούν και πολλές φορές παραβιάζουν τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Έχει εκλείψει πλέον ο φόβος που προκαλούσε το ακατάλυτο μεγαλείο της Ρώμης. Βαρβαρικές Επιδρομές Γερμανικά φύλα από το βορρά και Πέρσες από την ανατολή ασκούν συνεχή πίεση στα σύνορα της αυτοκρατορίας, εκμεταλλευόμενοι την εσωτερική αδυναμία και αστάθεια. Αμυντική Αδυναμία Η εξασθένηση του στρατού και η εσωτερική αναταραχή καθιστούν δύσκολη την αποτελεσματική άμυνα των συνόρων, επιτρέποντας συχνές εισβολές και λεηλασίες.

10. Το Τέλος του Αρχαίου Κόσμου 1 Πολιτική Αποσύνθεση Κατάρρευση των πολιτικών θεσμών 2 Οικονομική Παρακμή Επιστροφή στην αγροτική οικονομία 3 Κοινωνική Αναδιάρθρωση Νέες κοινωνικές δομές 4 Πολιτισμική Μετάβαση Από τον αρχαίο στο μεσαιωνικό κόσμο Η κρίση του 3ου αιώνα σηματοδοτεί το τέλος του αρχαίου κόσμου και τη μετάβαση σε μια νέα εποχή. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που για αιώνες αποτελούσε το σύμβολο της σταθερότητας και της ευημερίας, εισέρχεται σε μια περίοδο βαθιάς μεταμόρφωσης που θα οδηγήσει στη διαμόρφωση του μεσαιωνικού κόσμου.