Ειδικότεροι στόχοι της διδακτικής της Ιστορίας ► Ενεργός διδασκαλία που αποσκοπεί στην απόκτηση ιστορικής γνώσης και στην κατάκτηση του τρόπου προσέγγισης, επεξεργασίας και διαθεματικής διασύνδεσης. ► Συλλογική /συνεργατική διδασκαλία που στοχεύει στην αξιοποίηση των βιωμάτων των μαθητών και στην ενεργό εμπλοκή τους .
Άλλοι διδακτικοί στόχοι Αξιοποίηση εναλλακτικών διδακτικών μεθόδων . ΄ Ασκηση βασικών πνευματικών ικανοτήτων των μαθητών με την καλλιέργεια της παραγωγικής επαγωγικής σκέψης, την ανάλυση, τη σύνθεση την κατηγοριοποίηση, την ερμηνεία, την εξαγωγή συμπερασμάτων, τη διάκριση αιτίων, αφορμών και αποτελεσμάτων, τη διερεύνηση των πηγών κλπ. ΄ Ασκηση ψυχοκινητικών δεξιοτήτων με την κατασκευή διαγραμμάτων, πινάκων, εικόνων, στατιστικών δεδομένων, δραματοποίηση, υπόδυση ρόλων κλπ. Καλλιέργεια στάσεων, συναισθημάτων, αξιών.
Διδασκαλία με τη χρήση παραθεμάτων από γραπτές πηγές(2Ω την εβδομάδα) η ανάγνωση κάθε ιστορικής πηγής απαιτεί ιδιαίτερες διαδικασίες (περιγραφή, εξήγηση, αξιολόγηση) και γνώση του ιστορικού πλαισίου αναφοράς . Χρησιμοποιούμε το παράθεμα στην αρχή του μαθήματος ή της ενότητας ως αφόρμηση . Κατά τη διάρκεια του μαθήματος για την ενίσχυση μιας άποψης ή για τη δημιουργία αντιλόγου, για την ενεργοποίηση της τάξης. Πρόταση επεξεργασίας παραθέματος (ποιος ο συντάκτης/συγγραφέας, είδος κειμένου, πρωτογενής/δευτερογενής πηγή, τόπος, χρόνος συνθήκες συγγραφής, κοινωνικοπολιτιστικό περιβάλλον, οπτική γωνία συγγραφέα/συντάκτη)
Διδασκαλία με τη χρήση εικασ τ ικού υλικού . Προσέγγιση και επεξεργασία εικαστικού υλικού (π.χ. φωτογραφίες, έργα τέχνης, γελοιογραφίες, ταινίες). - Είδος εικόνας (φωτογραφία προσώπου, στιγμιότυπου, έργο τέχνης, γελοιογραφία, σκίτσο, χαρακτικό , λιθογραφία κ.ά.). - Δημιουργός. - Συνθήκες δημιουργίας του. - Περιγραφή βασικών εικονιστικών στοιχείων και εξαγωγή πρώτων συμπερασμάτων και διατύπωση βάσιμων υποθέσεων .
- Εντοπισμός και αποκωδικοποίηση τυχόν συμβόλων . - Συσχετισμός, κατά το δυνατόν, με τις εμπειρίες των μαθητών. - Ερμηνεία μηνύματος, εάν αυτό χρειάζεται ή ήταν στις προθέσεις του δημιουργού της εικόνας. Απήχηση στο κοινό της εποχής. - Περαιτέρω διερεύνηση του περιεχομένου με τη βοήθεια της φαντασίας των μαθητών.
Συνοπτικά κριτήρια αξιολόγησης επεξεργασίας εικαστικού υλικού : - Να διαπιστώνει σε ποια κατηγορία ανήκει η εικόνα. -Να προσδιορίζει ή να εκτιμά τις συνθήκες δημιουργίας της εικόνας. - Να εντοπίζει και να ερμηνεύει, κατά το δυνατόν, σύμβολα (εάν υπάρχουν) και να τα συνδέει με το περιεχόμενο της διδακτικής ενότητας. - Να ερμηνεύει το μήνυμα της εικόνας (εφόσον υπάρχει). - Να ερμηνεύει συνολικά την εικόνα στο πλαίσιο του περιεχομένου της διδακτικής ενότητας, των γεγονότων και των προσώπων στα οποία αναφέρεται.
Τί μπορεί να θεωρηθεί ιστορική πηγή. Ιστορική πηγή μπορεί να θεωρηθεί ένα έργο τέχνης, ένας αρχαιολογικός χώρος, ένα επίσημο έγγραφο, ένα νόμισμα, ένα περιοδικό, μια εφημερίδα, μια φωτογραφία, μια ζωγραφιά, μια γελοιογραφία, ένα κόμικς, ένα διάγραμμα, ένα ιστοριογραφικό κείμενο, μια θεατρική παράσταση, ακόμη και ένα έπιπλο, οι λεγόμενες «αντίκες». Έτσι προκύπτει η διάκριση των ιστορικών πηγών σε γραπτές, παραστατικές και προφορικές .
Επεξεργασία ιστορικής πηγής ΝΑ έχουμε εξασφαλίσει την πλήρη γλωσσική κατανόησή της. Σε δεύτερο επίπεδο και μετά την κατανόησή της πρέπει να συγκροτήσουμε την ταυτότητά της , με πρώτο και βασικό στοιχείο τη χρονολόγησή της. έλεγχος της γνησιότητας και ευρύτερα της αξιοπιστίας της πηγής .
Ακόμη και η πλαστότητα ενός εγγράφου είναι ένα σημαντικό στοιχείο που ο ιστορικός πρέπει να αξιοποιήσει. Γιατί κάποιος κατέφυγε σε αυτή τη λύση; Με ποιους τρόπους επιχείρησε να το κάνει όσο πιο πιστευτό γίνεται; Σε ποιο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο εγγράφεται;
ΔΙΑΣΤΑΎΡΩΣΗ ΜΕ ΆΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ . Είναι αναγκαία η «διασταύρωση» των πληροφοριών που περιέχει η πηγή με άλλες αντίστοιχες πηγές ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε, από ποια πλευρά μιλάει, τί γνωρίζει για το γεγονός, πώς εμπλέκεται, τί γνωρίζει . Μια πηγή είναι σημαντική όχι μόνο για το τί λέει αλλά και για το τί αποκρύπτει.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ Όλα εξαρτώνται κάθε φορά από το ερώτημα που θέτουμ ε . Μια πηγή μπορεί να περιέχει δεκάδες πληροφορίες. Το ερώτημα μας καθορίζει ποιες από τις πληροφορίες που περιέχει θα αξιοποιήσουμε . Τo ερώτημα μας δεν μπορεί απλώς να αφορά την καταγραφή των όσων έχουν συμβεί, ο στόχος δεν μπορεί να είναι, όπως παλιότερα, η «φωτογραφική» απεικόνιση, των γεγονότων.
Το κε ντρικό ερώτημά μας πρέπει να σχετίζεται με την αιτιότητα, τους λόγους που οδήγησαν στα συγκεκριμένα γεγονότα. Ο στόχος δεν είναι μόνο η μελέτη των αφορμών αλλά και των αιτιών που κρύβονται πίσω από τα συγκεκριμένα συμβάντα. Δεν περιοριζόμαστε σε μια επιφανειακή μελέτη των πραγμάτων. Επιχειρούμε να εισχωρήσουμε σε βάθος, χρόνου και χώρου, για να κατανοήσουμε τους λόγους.
Στο αρχικό μας ερώτημα, άλλωστε, αυτό που θα ονομάζαμε υπόθεση εργασίας , ξεκινάμε από ένα επιμέρους γεγονός και προχωράμε σε μια πρώτη γενίκευση την οποία στη συνέχεια εξετάζουμε , για να δούμε , εάν μπορεί να ερμηνεύσει τη συγκεκριμένη υπόθεση, και επίσης να την δοκιμάσουμε και σε σχέση με άλλες αντίστοιχες. Ο ιστορικός χρησιμοποιεί τις γενικεύσεις για να μπορέσει να εντάξει τα γεγονότα που μελετά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Η οπτική γωνία Είναι πολύ σημαντική η οπτική γωνία από την οποία ο ιστορικός κοιτά τα πράγματα. Από πόσο κοντά ή από πόσο μακριά τα βλέπει. Επιμένει στις ομοιότητες ή στις διαφορές. Μελετά από κοντά τα γεγονότα αναδεικνύοντας τις ιδιαιτερότητες του ή πάλι τα σκιαγραφεί από απόσταση θέλοντας να επισημάνει τα κοινά στοιχεία, τις ομοιότητες με άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις. Η γνώση της οπτικής γωνιάς που έχει επιλέξει ο ιστορικός, μας επιτρέπει να μελετήσουμε το έργο του.
Ιστορική γεωγραφία & δημογραφία Ο ιστορικός δεν χωρίζει τον κόσμο σε καλούς και κακούς. Επιχειρεί να κατανοήσει , γνωρίζοντας τις δικές του ηθικές αξίες, τις ηθικές αξίες της εποχής που μελετά, και παράλληλα σεβόμενος τη δεοντολογία του επαγγέλματος που εξασκεί Στην ανασύσταση του χώρου στο παρελθόν διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο η ιστορική γεωγραφία, η οποία προσπαθεί να ανασυνθέσει το γεωγραφικό παρελθόν να εξετάσει τις σχέσεις του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον στο χρόνο. Ασχολείται με την ταύτιση των τόπων, καθώς μέσα στο χρόνο τα τοπωνύμια έχουν αλλάξει με βάση πολιτικές και άλλες μεταβολές. Η μελέτη των τοπωνυμίων μπορεί να μας προσφέρει πολλές πληροφορίες για την εξέλιξη ενός τόπου. Παράλληλα , η ιστορική δημογραφία, μας επιτρέπει με βάση τα στοιχεία που έχουμε να μελετήσουμε τη σύνθεση και την ταυτότητα ενός πληθυσμού στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή .
Οικοϊστορία Η « οικοϊστορία » είναι η μελέτη της ενεργητικής σχέσης των ανθρώπων με το φυσικό περιβάλλον. Στην οικοϊστορία το θέμα δεν είναι μόνο το πώς το περιβάλλον επηρεάζει τη ζωή, τις σχέσεις, την οργάνωση μιας κοινωνίας, αλλά και τον τρόπο που οι ανθρώπινες κοινωνίες επιδρούν στο ίδιο το περιβάλλον προκαλώντας σημαντικές επιπτώσεις.
Πώς διαβάζουμε ιστορικά βιβλία και άρθρα Όταν διαβάζουμε ένα ιστορικό κείμενο μπορούμε να έχουμε στο νου μας τις εξής ενδεικτικές ερωτήσεις:Ποιός είναι η δηλωμένος σκοπός του άρθρου ή βιβλίου;Τι θέλει να αποδείξει ο συγγραφέας; Ποιο είναι το κεντρικό του επιχείρημα;Τι καινούργιο μας λέει σε σχέση με όσα ήδη γνωρίζουμε;Ποιά είναι η δομή του κειμένου (τα μέρη); Η δομή αυτή είναι αποτελεσματική; (Μήπως λείπουν επιχειρήματα, εξηγήσεις; Υπάρχουν κομμάτια που είναι περιττά;)Ο συγγραφέας βασίζεται σε δικήτου έρευνα ή σε έρευνα άλλων;Τι είδους πηγές χρησιμοποιεί;Εξηγεί επαρκώς με ποιό τρόπο συγκέντρωσε και χρησιμοποίησε το υλικό του;Με ποιό τρόπο χρησιμοποίησε τις πηγές του; Είναι επαρκής και αποτελεσματική η χρήση των πηγών;
Α ν τα επιχειρήματά του είναι πειστικά ή να το συγκρίνουμε με άλλα κείμενα που πραγματεύονται παρόμοια θέματα. Μια συστηματικότερη περίληψη-παρουσίαση λοιπόν, μπορεί να βασιστεί στο παρακάτω σχεδιάγραμμα: Ποιος/ποια είναι ο/η συγγραφέας και η ειδικότητά του/της. Ποιο είναι το κεντρικό κα ιτα επιμέρους ερωτήματα που θέτει. Ποια δεδομένα, μεθοδολογική και θεωρητική προσέγγιση χρησιμοποιεί. Ποιες είναι οι απαντήσεις στα αρχικά ερωτήματα .
Διερεύνηση του λόγου ανάλυσης μιας ιστορικής πηγής. Ο/η μαθητής/- τρια να καταγράψει περιληπτικά το τί έχει κατανοήσει διαβάζοντας ή παρατηρώντας την ιστορική πηγή. Χρήσιμη είναι η αναφορά εν συντομία στον συγγραφέα, στη χρονολογία, στον τίτλο και στο βαθύτερο περιεχόμενο της πηγής. Τέλος, επιδιώκεται η σύνδεση της κύριας πηγής, που προορίζεται για ανάλυση, με το κυρίως κείμενο ή με μια παραπλήσια σε θεματολογία ιστορική πηγή.
Στρατηγική για την κριτική προσέγγιση των πηγών. Περιγραφή των πηγών: επισήμανση των πληροφοριών που περιέχουν. Κινητοποίηση γνωστικών συστημάτων αλλά και μεμονωμένων γνώσεων: νοητικά σχήματα, εμπειρίες, προηγούμενη γνώση. Διαμόρφωση εξήγησης για τις πληροφορίες: συνδυασμός των παρεχόμενων από τις πηγές πληροφοριών με τις κατάλληλες γνώσεις. Ένταξη των πηγών σε συγκεκριμένο πλαίσιο και χρήση τους σε σχέση με το δημιουργό τους και ανάλογα με τη φύση τους Απώτερος στόχος η κατάδειξη των ορίων και της αξίας των πηγών: υποβολή τους σε διαδικασία κριτικής επεξεργασίας. Σύνθεση σύντομων ιστορικών κειμένων.
Στρατηγική για την κατανόηση της αιτιακής εξήγησης Αιτιακές εξηγήσεις που περιέχονται στις πηγές: ανάλυση, ερμηνεία, αντιφάσεις, επιχειρήματα, πειστικότητα, σύγκριση – διασταύρωση με άλλες. Κατανόηση αβεβαιότητας – επίλυση προβλήματος – ερευνητική μάθηση: προκαταλήψεις των δημιουργών των πηγών διαχείριση αντιφάσεων (αξιοπιστία, οπτικές, ιδεολογία, θέση και ρόλος των δημιουργών κλπ ) ανίχνευση ατελειών που ενυπάρχουν στις πηγές ανάλυση «ντοκουμέντων» (γνησιότητα, αυθεντικότητα, εγκυρότητα, αληθοφάνεια, αξία και χρησιμότητα, δικαιολόγηση σειράς δεδομένων κλπ ).
Ευρετική στρατηγική με σκοπό την κατανόηση των πηγών. Φάσεις ευρετικής μεθόδου: ευρετική εστιασμένη στις πηγές ( sourcing heuristic ): αναγνώριση και ανάλυση πηγών ευρετική πλαισίωσης ( contextualization heuristic ): ένταξη πηγών στο ιστορικό τους πλαίσιο ευρετική επιβεβαιωτική ή αναιρετική ( corroboration heuristic ): διασταύρωση πηγών με άλλες, με σκοπό την επιβεβαίωση ή την απόρριψη ή την τροποποίηση των αρχικών συμπερασμάτων .
1)Κατάταξη πηγών: Α)Οι πηγές διακρίνονται σε άμεσες και έμμεσες . Άμεσες είναι : α . Τα κείμενα που προορίζονταν να υπηρετήσουν συγκεκριμένους πρακτικούςσκοπούς:Οι συνθήκες,η νομοθεσία, τα έγγραφα (δημόσια και ιδιωτικά), οιπολιτικοί λόγοι, τα πολιτικά φυλλάδια, οι επιστολές. β. Οι επιγραφές, οι πάπυροι, τα νομίσματα, οι επιστολές, οι σφραγίδες. γ .Τα μνημεία ( π.χ από τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης ως τα τείχη της Κωνσταντινούπολης). δ . Το ακουστικό και οπτικό υλικό της εποχής ( φωτογραφία,κινηματογράφος , εγγραφές σε δίσκο ή μαγνητοταινίες Το είδος των πηγών και η κατάταξή τους
Έμμεσες πηγές είναι : α. Τα ιστοριογραφικά κείμενα, οι χρονογραφίες, τα αγιογραφικά κείμενα . β.Τα απομνημονεύματα . γ.Ο Τύπος (εφημερίδες, περιοδικά ). δ.Τα έργα της λογοτεχνίας . Όλες οι γραπτές πηγές δεν έχουν την ίδια αξία και η αξιοπιστία τους εξαρτάται από την προσωπικότητα του συγγραφέα, το χαρακτήρα της συγγραφής, τη χρονική απόσταση από το γεγονός που ιστορείται
Κατά άλλους ιστορικούς οι ιστορικές πηγές χωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες: Πρωτογενείς , οι οποίες είναι πρωτότυπο υλικό που δημιουργήθηκε την ίδια εποχή (μέρα/ ες , μήνα/ ες , έτος/η) κατά την οποία λάβαινε χώρα το υπό εξέταση ζήτημα (θέμα ιστορικής έρευνας ), αλλά και από πρωταγωνιστές ή αυτόπτες μάρτυρες. Παραδείγματα πρωτογενών πηγών είναι τα επίσημα έγγραφα (νόμοι, δικαστικές αποφάσεις, αναφορές επιτροπών και συμβουλίων , πρακτικά συνεδριάσεων ομοσπονδιών κ.τ.λ.), προσωπικά στοιχεία (ημερολόγια , γράμματα , αυτοβιογραφίες κτ.λ .), προφορικά/ παραδοσιακά στοιχεία (μύθοι και παραδόσεις , καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, συνεντεύξεις ομιλίες), εκδόσεις(βιβλία, δημοσιευμένα άρθρα, εφημερίδες), φυσικά μνημεία (κτίρια, στάδια , αγάλματα κ.τ.λ.)
Δευτερογενείςπηγές , Πληροφορίες που δημιουργήθηκαν από πρόσωπα που δεν ζούσαν την εποχή για την οποία γράφουν ή που δεν είχαν άμεση σχέση με τα γεγονότα που αναφέρουν . Παραδείγματα δευτερογενών πηγών είναι βιβλία, εγχειρίδια, άρθρα εφημερίδων, ε γκυκλοπαίδειες, κινηματογραφικές ταινίες κ.τ.λ
Οι ιστορικές πηγές χωρίζονται σε πρωτογενείς – δευτερογενείς, έμμεσες – άμεσες, δημοσιευμένες – αδημοσίευτες. Δημοσιευμένες χαρακτηρίζονται αυτές που έχουν γνωστοποιηθεί και φάνηκαν χρήσιμες στους μελετητές, από την άλλη μεριά οι αδημοσίευτες είναι αυτές που δεν έχουν γνωστοποιηθεί και δεν έχει αναγνωριστεί ούτε ο συγγραφέας τους. Διαβάστε περισσότερα: https://www.arthro-13.com/news/analysi-istorikon-pigon-se-5-vimata/
● Χρησιμοποιούμε τις εικόνες των σχολικών εγχειριδίων ● Επιλέγουμε τις κατάλληλες εικόνες (εκτός εγχειριδίων) ● Συνδέουμε την εικόνα με τους στόχους μας. ● Αναλύουμε την εικόνα και προσπαθούμε να διαβάσουμε την υπονοούμενη γλώσσα ● Συσχετίζουμε με άλλα είδη πηγών εικόνες
ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ Στόχοι του μαθησιακού αντικειμένου: ● καλλιέργεια δεξιοτήτων διερευνητικής μάθησης και ● οικοδόμηση της ιστορικής γνώσης . ● πρόσληψη των ιστορικών χαρτών ως τεκμηρίων (μαρτυριών)
Δραστηριότητες ανάγνωσης ιστορικών χαρτών α) αρχική παρατήρηση της ιστορικής πηγής, με την καταγραφή του είδους, του θέματος και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της , β) μελέτη των επιμέρους στοιχείων της ιστορικής πηγής που αναφέρονται ή υπονοούνται(τίτλος , θέμα χάρτη, κλίμακα, στοιχεία υπομνήματος- αν υπάρχει , σύμβολα , χρώματα, γεγονός , περιοχή, ιστορική εποχή, συσχετίσεις με άλλες ιστορικές περιόδους , άγνωστοι ιστορικοί και γεωγραφικοί όροι )
γ) κατανόηση του ευρύτερου ιστορικού πλαισίου δημιουργίας και αναφοράς της ιστορικής πηγής και του ιδιαίτερου ρόλου του δημιουργού της(Πότε , πού, γιατί, σε ποιους απευθύνεται , προσπαθεί να πείσει ;) δ) αξιοποίηση της πηγής για την κατανόηση του ιστορικού θέματος και την απάντηση πιθανών ιστορικών ερωτημάτων (τι έμαθα περισσότερο , πληροφορίες για την εποχή , πώς μπορώ να τον αξιοποιήσω , είναι αξιόπιστη η πηγή , είναι χρήσιμη ;) Επαλήθευση χάρτη με ιστορικές γνώσεις
Προπαγανδιστικές αφίσες Α΄ παγκοσμίου πολέμου Πρόσκληση σε πόλεμο
Για τα εσωτερικά δάνεια
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ Στους/στις μαθητές/- τριες : Δ ίνεται η δυνατότητα να κατανοήσουν τη διαφοροποίηση της τυπολογίας των ερωτήσεων, να προχωρήσουν στη διατύπωση των δικών τους ερωτήσεων, με την αξιοποίηση παραδειγμάτων πρωτογενούς ιστορικού υλικού, και να εμπλακούν με την πολυπλοκότητα του ιστορικού παρελθόντος. ιστορικό ερ
Η χρήση των ιστορικών πηγών στη σχολική τάξη, με την ανάδειξη της παιδαγωγικής και ιστορικής διάστασης του ιστορικού ερωτήματος και την αξιοποίηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων μελέτης, επιτρέπει την άμεση συμμετοχή των μαθητών σε διαδικασίες διερευνητικής μάθησης και οικοδόμησης της ιστορικής γνώσης.
√ Να κατανοήσουν αιτιώδεις σχέσεις στο πλαίσιο της ιστορικής περιόδου, √ να εμπλακούν με την πολυπλοκότητα του ιστορικού παρελθόντος, √ να προχωρήσουν στην απάντηση των ιστορικών ερωτημάτων √ να εξαγάγουν συμπεράσματα σχετικά με τις δυνατότητες των διαθέσιμων ιστορικών πηγών.
Ιστορικό ντοκυμαντέρ Το ιστορικό ντοκιμαντέρ προσφέρει στο μαθητή προς μελέτη πρωτογενείς πηγές, όπως είναι τα κινηματογραφικά επίκαιρα και οι οπτικοποιημένες μαρτυρίες με τη μορφή συνεντεύξεων. Παράλληλα, δίνουν τη δυνατότητα στο μαθητή να αναλύσει υλικό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ανάλογο με τις δευτερογενείς πηγές, όπως συνεντεύξεις ή διαλέξεις ιστορικών και ειδικών επιστημόνων. Ο συνδυασμός τους παρέχει τη δυνατότητα στους μαθητές να κατανοήσουν τα ιστορικά γεγονότα, να αναπτύξουν ιστορική ενσυναίσθηση , να αναπτύξουν ικανότητες ιστορικού και οπτικοακουστικού γραμματισμού και να καλλιεργήσουν την ιστορική τους συνείδηση.
Να ασκηθούν στην καλλιέργεια της παραγωγικής επαγωγικής σκέψης, • στην ανάλυση, στη σύνθεση, στην κατηγοριοποίηση, στην ερμηνεία, στην εξαγωγή συμπερασμάτων, • στη διάκριση αιτίων, αφορμών και αποτελεσμάτων, στην περαιτέρω διερεύνηση των πηγών
: Οι μαθητές παρακολουθούν το από σπασμα από το ντοκιμαντέρ και έχουν στη διάθεσή τους ένα φύλλο εργασίας , το οποίο περιέχει ενδεικτικές ερωτήσεις, καθοδη γητικές , με στόχο την καταγραφή σημειώσεων. Στη συνέχεια ακολουθεί σχολιασμός και κριτική αποτίμηση του οπτικοακουστικού υλικού. Κατόπιν οι σημειώσεις που κράτησαν οι μαθητές σε συνδυασμό με άλλου τύπου συμπληρωματικές πηγές (εν προκειμένω το κείμενο που υπάρχει στο σχολικό εγχειρίδιο καθώς και η γελοιογραφία) θα τεθούν προς συ ζήτηση από τους μαθητές με απώτερο σκοπό να ανακαλύψουν και να κατακτήσουν την ιστορική γνώση . Η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί θα είναι η σχολιασμένη αφήγηση με διαλογική μορφή, ο κατευθυνόμενος διάλογος και η διερεύνηση πηγών με αξι οποίηση νέων τεχνολογιών.
προσομοιώνει τον τρόπο εργασίας των ιστορικών στο πλαίσιο της γνωστικής μαθητείας ● στον/στην μαθητή/- τρια δίνεται η δυνατότητα να κατανοήσουν τη διαφοροποίηση της τυπολογίας των ερωτήσεων, να ● Να προχωρήσει στη διατύπωση των δικών του ερωτήσεων, με την αξιοποίηση παραδειγμάτων πρωτογενούς ιστορικού υλικού, ● και να εμπλακεί με την πολυπλοκότητα του ιστορικού παρελθόντος.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΔΙΚΤΥΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ http ://www.pi-schools.gr http://www.e-yliko.gr http://www.culture.gr http://www.ime.gr / http://www.e-history.gr/ http://www.elia.org.gr http://www.ert-archives.gr http://www.spartacus.schoolnet.co.uk «Πανόραμα του Αιώνα 1895-1940» ΕΡΤ & TV Ζουρνάλ 1984 «Εμείς οι ΄ Ελληνες , Πολεμική Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας», ΣΚΑΪ