T R J N

marzenacz 1,195 views 17 slides Mar 18, 2010
Slide 1
Slide 1 of 17
Slide 1
1
Slide 2
2
Slide 3
3
Slide 4
4
Slide 5
5
Slide 6
6
Slide 7
7
Slide 8
8
Slide 9
9
Slide 10
10
Slide 11
11
Slide 12
12
Slide 13
13
Slide 14
14
Slide 15
15
Slide 16
16
Slide 17
17

About This Presentation

No description available for this slideshow.


Slide Content

Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
(TRJN) - rząd Rzeczpospolitej Polskiej
powołany przez prezydenta Krajowej Rady
Narodowej Bolesława Bieruta 28 czerwca
1945 na podstawie porozumienia zawartego
na konferencji w Moskwie pomiędzy KRN a
częścią polityków emigracyjnych skupionych
wokół Stanisława Mikołajczyka i Stronnictwa
Ludowego. Rząd powstał na bazie ministrów
Rządu Tymczasowego RP, również Prezesem
Rady Ministrów (premierem) rządu pozostał,
związany z PPS, Edward Osóbka-Morawski.

Bolesław Bierut

Edward Osóbka-Morawski

•5 lipca 1945 TRJN został uznany przez USA, uznawały
go także inne państwa koalicji antyhitlerowskiej, m. in.
Francja, Wielka Brytania, natomiast uznania odmówiły
mu m.in. Watykan i Hiszpania.
•TRJN 16 października 1945 podpisał Kartę Narodów
Zjednoczonych, przez co Polska stała się członkiem
ONZ.
•Delegacja TRJN uczestniczyła w lipcu 1945 w
konferencji poczdamskiej. 16 sierpnia 1945 zawarł
umowę ze Związkiem Radzieckim, uznając nieco
zmodyfikowaną linię Curzona za wschodnią granicę
Polski, w oparciu o porozumienie o granicy zawarte
pomiędzy PKWN i rządem ZSRR 27 lipca 1944.

Skład Rządu
TRJN liczył 21 członków - 7 z Polskiej Partii
Robotniczej (PPR), 6 z Polskiej Partii
Socjalistycznej (PPS), 3 ze Stronnictwa
Ludowego, 3 ludowców - od sierpnia 1945
członków Polskiego Stronnictwa Ludowego
(PSL) i 2 ze Stronnictwa Demokratycznego.
Przeciwko uchwałom konferencji moskiewskiej i
powołaniu nowego rządu ostro protestował u
aliantów rząd RP na uchodźstwie.

Ministrowie
•Edward Osóbka-Morawski (PPS) –
prezes Rady Ministrów, minister spraw
zagranicznych
•Władysław Gomułka (PPR) – I
wiceprezes Rady Ministrów
•Stanisław Mikołajczyk (SL, od 22
sierpnia 1945 PSL) – II wiceprezes Rady
Ministrów, minister rolnictwa i reform
rolnych

•Władysław Kiernik (PSL) – minister
administracji publicznej
•Czesław Wycech (PSL) – minister
oświaty
•Stefan Matuszewski (PPS) – minister
informacji i propagandy
•Wincenty Rzymowski (SD) - minister
spraw zagranicznych
•Konstanty Dąbrowski (PPS) – minister
skarbu

Siedziba
Pierwsza siedziba w wyzwolonej
Warszawie centralnych władz
państwowych mieściła się w budynku
Dyrekcji Kolei Państwowych w Warszawie.

Tymczasowy Rząd Jedności
Narodowej zakończył swą
działalność 5 lutego 1947,
po wyborach do Sejmu
Ustawodawczego.

PROCES SZESNASTU

Proces szesnastu, pokazowy proces
polityczny przywódców polskiego państwa
podziemnego. Toczył się w dniach 18-21
VI 1945 w Moskwie przed Kolegium
Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR,
któremu przewodniczył generał W. Ulrich.
Oskarżał m.in. prokurator Rudenko, który
później reprezentował ZSRR na procesie
norymberskim.

Przed sądem radzieckim stanęli
przywódcy państwa i narodu polskiego
aresztowani podstępnie przez NKWD w
marcu 1945 w Pruszkowie pod
Warszawą , gdzie zostali zaproszeni przez
generała Sierowa w celu odbycia rozmów
politycznych.

Proces był jawnym pogwałceniem prawa
międzynarodowego, które nie uznaje
sądzenia władz państwowych jednego
państwa przez organa sądowe innych
państw. W tym samym czasie prowadzone
były w Moskwie rozmowy w sprawie
utworzenia Tymczasowego Rządu
Jedności Narodowej, zgodnie z decyzjami
zwycięskich mocarstw podjętymi na
konferencji w Jałcie.

W akcie oskarżenia stwierdzono arbitralnie
nielegalność AK i Rady Jedności
Narodowej (RJN), wskazując
równocześnie na prawo do sprawowania
władzy przez komunistyczny Polski
Komitet Wyzwolenia Narodowego i
Krajową Radę Narodową. Oskarżonym
przedstawiono fikcyjne zarzuty nie mające
najmniejszego pokrycia w rzeczywistości.

Po niedbale i szybko przeprowadzonym procesie
pełnym inwektyw i oszczerstw wydano wyrok,
w którym na karę więzienia zostali skazani:
L. Okulicki - dowódca AK (10 lat), J.S. Jankowski
- delegat rządu RP, wicepremier (8 lat), A. Bień
i S. Jasiukowicz - zastępcy delegata rządu,
ministrowie (5 lat), K. Pużak - przewodniczący RJN
(1,5 roku), A. Zwierzyński - wiceprzewodniczący
RJN, K. Bagiński - wiceprzewodniczący RJN, E.
Czarnowski, J. Chaciński, S. Mierzwa, Z.
Stypułkowski i F. Urbański - członkowie RJN (4-18
miesięcy).

Uniewinnieni zostali:
K. Kobylański, S. Michałowski i J. Stemler-
Dąbski. A. Pajdak został wyłączony z
procesu i wkrótce potem skazany na 5 lat
więzienia.

Okresu odbywania kary nie przeżyli:
L. Okulicki, J.S. Jankowski, S.
Jasiukowicz.
Tags