αρχάς μεν εταράχθησάν τινες, όταν τον είδον ελθόντα μετ'
ολίγων, πλήρη αίματος και ιδρώτος. Όταν όμως δραμών
προς τον ύπατον περιχαρής, τω έδωσε την δεξιάν, και τω
ανήγγειλε την της πόλεως άλωσιν, και ο Κομίνιος τον
ενηγκαλίσθη και τον εφίλησε, τινές μεν ακούσαντες, άλλοι δ'
εικάσαντες το γενόμενον κατόρθωμα, ενεπλήσθησαν
θάρρους, και μετά βοής παρεκάλουν να ορμήσωσι κατά των
εχθρών και να συμπλακώσιν. Ο δε Μάρκιος ηρώτησε τον
Κομίνιον, πώς εισιν οι εχθροί παρατεταγμένοι, και πού ίστατο
το μαχημώτατον μέρος αυτών. Τω είπε δ' εκείνος ότι κατά το
μέσον, ως ενόμιζεν, ήσαν τα τάγματα των Αντιατών,
ανθρώπων πολεμικωτάτων, και ουδενός κατωτέρων κατά
την γενναιότητα. «Σε παρακαλώ λοιπόν, είπεν ο Μάρκιος,
και ζητώ επιμόνως, απέναντι τούτων να τάξης ημάς.» Και ο
ύπατος ενέδωκε, θαυμάσας την προθυμίαν αυτού. Ότε δ'
ήρχισε των δοράτων η συμπλοκή, ώρμησεν εμπρός ο
Μάρκιος, και οι κατά μέτωπον τεταγμένοι Ουολούσκοι δεν
αντέσχον, αλλά το μέρος της φάλαγγος καθ' ού επέπεσεν,
αμέσως διεσπάσθη. Αι δύο πτέρυγες όμως στρεφόμεναι εφ'
εαυτάς, περιεκύκλουν διά των οπλών τον άνδρα, και τότε
φοβηθείς ο ύπατος, έπεμψεν εις βοήθειάν του τους
ανδρειοτάτους των περί αυτόν. Έγινε δ' ισχυρά μάχη περί
τον Μάρκιον, εις ήν πολλοί έπεσαν εν ολίγω χρόνω νεκροί,
και οι Ρωμαίοι, επιμένοντες βιαίως κατά των εχθρών, τους
απέκρουσαν, και όταν έτρεψαν αυτούς εις φυγήν, απήτουν
παρά του Μαρκίου, βεβαρυμένου υπό κόπου και υπό
πληγών, ν' αναχωρήση εις το στρατόπεδον. Αλλ' εκείνος
είπεν ότι δεν απαυδούσιν οι νικηταί, και επετίθετο κατά των
φευγόντων. Ηττήθη δε και το επίλοιπον στράτευμα, και
πολλοί μεν εφονεύθησαν, πολλοί δ' ηχμαλωτίσθησαν.
I. Την δ' επαύριον, αφ' ού ήλθε και ο Λάρκιος (153) και οι
άλλοι συνηθροίζοντο προς τον ύπατον, αναβάς ούτος το
βήμα, και εις τους Θεούς αποδούς την πρέπουσαν ευλογίαν
διά τα τοιαύτα κατορθώματα, εστράφη και προς τον
Μάρκιον. Και πρώτον μεν είπε θαυμαστόν αυτού έπαινον,
διά τα κατορθώματα αυτού, ών τα μεν είδεν ο ίδιος εν τη
μάχη, τα δε εμαρτύρει ο Λάρκιος. Έπειτα δε, εκ των πολλών
αιχμαλωτισθέντων χρημάτων και ίππων και ανθρώπων, τον
προσεκάλεσε να εκλέξη ανά δέκα εξ όλων, πριν ή γίνη η
διανομή εις τους άλλους, εκτός δε τούτων τω προσέφερε και
ως αριστείον, ίππον κεκοσμημένον. Ταύτα επήνεσαν οι
Ρωμαίοι· αλλ' ο Μάρκιος, ελθών εις το μέσον, τον μεν ίππον