Animal Diversity 7th Edition Hickman Solutions Manual

Animal Diversity 7th Edition Hickman Solutions Manual
Animal Diversity 7th Edition Hickman Solutions Manual
Animal Diversity 7th Edition Hickman Solutions Manual

1. Download the full version and explore a variety of test banks
or solution manuals at https://testbankdeal.com
Animal Diversity 7th Edition Hickman Solutions
Manual
_____ Follow the link below to get your download now _____
https://testbankdeal.com/product/animal-diversity-7th-
edition-hickman-solutions-manual/
Access testbankdeal.com now to download high-quality
test banks or solution manuals

2. Here are some recommended products for you. Click the link to
download, or explore more at testbankdeal.com
Animal Diversity 7th Edition Hickman Test Bank
https://testbankdeal.com/product/animal-diversity-7th-edition-hickman-
test-bank/
Integrated Principles of Zoology 16th Edition Hickman
Solutions Manual
https://testbankdeal.com/product/integrated-principles-of-
zoology-16th-edition-hickman-solutions-manual/
Exotic Animal Care and Management 2nd Edition Judah
Solutions Manual
https://testbankdeal.com/product/exotic-animal-care-and-
management-2nd-edition-judah-solutions-manual/
Essentials of Genetics 8th Edition Klug Test Bank
https://testbankdeal.com/product/essentials-of-genetics-8th-edition-
klug-test-bank/

3. THINK Public Relations 2nd Edition Wilcox Solutions Manual
https://testbankdeal.com/product/think-public-relations-2nd-edition-
wilcox-solutions-manual/
Modern Physics for Scientists and Engineers 4th Edition
Thornton Solutions Manual
https://testbankdeal.com/product/modern-physics-for-scientists-and-
engineers-4th-edition-thornton-solutions-manual/
Prentice Halls Federal Taxation 2015 Corporations
Partnerships Estates and Trusts 28th Edition Pope Test
Bank
https://testbankdeal.com/product/prentice-halls-federal-
taxation-2015-corporations-partnerships-estates-and-trusts-28th-
edition-pope-test-bank/
College English and Business Communication 10th Edition
Camp Test Bank
https://testbankdeal.com/product/college-english-and-business-
communication-10th-edition-camp-test-bank/
BSTAT 1st Edition Keller Test Bank
https://testbankdeal.com/product/bstat-1st-edition-keller-test-bank/

4. Choosing Success 2nd Edition Atkinson Test Bank
https://testbankdeal.com/product/choosing-success-2nd-edition-
atkinson-test-bank/

5. 1
CHAPTER 7 CNIDARIANS AND CTENOPHORES

CHAPTER OUTLINE

7.1 A. A Fearsome Tiny Weapon
1. More highly organized than sponges; most are sessile.
2. Many are effective predators.
3. Nematocysts are deadly weapons requiring only a small stimulus to fire.
4. Can kill even very large prey.
B. Characteristics of Cnidaria (BOX)
1. Cnidocytes present with stinging cells called nematocysts
2. All are aquatic and mostly marine.
3. Radial or biradial symmetry forms oral and aboral ends.
4. The two body types are the free-swimming medusae and the polyps.
5. They have a diploblastic body, with two layers: epidermis and gastrodermis.
6. Mesoglea lies between body layers.
7. The gastrovascular cavity has a single opening serving as both mouth and anus.
8. Extracellular digestion occurs in the gastrovascular cavity
9. Most have tentacles, which are extensible projections for food capture.
10. Epitheliomuscular cells provide contractions; an outer layer of longitudinal fibers and an inner layer of
circular fibers
11. The nerve net may include some sensory organs, such as statocysts and ocelli.
12. Reproduction is either asexual or sexual; a planula larva may be present.
13. There is no excretory or respiratory system.
14. There is no coelomic cavity.
7.2 Phylum Cnidaria
A. General Characteristics
1. Over 9,000 species are in the phylum Cnidaria.
2. Cnidaria have specialized cells (cnidocytes) that contain a specialized stinging organelle, the
nematocyst.
3. Nematocysts are only formed and used only by Cnidarians.
4. Cnidarians originated close to the base of the metazoan lineage.
5. Fossil cnidarian specimens are dated to over 700 million years ago.
6. Today, they are most common in shallow marine environments, some are freshwater but none are
terrestrial.
7. Most are sessile, some move slowly. Some are swifter and more complex.
8. Some live symbiotically; algae in reef-building corals are critical to coral reef formation.
9. The four classes of Cnidaria are Hydrozoa, Scyphozoa, Cubozoa and Anthozoa.
10. A fifth class, Staurozoa is proposed for animals with a polyp body with a medusa-like region at top.
(Figure 7.1)
B. Ecological Relationships
1. Cnidarians are most abundant in shallow marine habitats.
2. Colonial hydroids are attached to underwater structures.
3. The Portuguese man-of-war and Velella have floats or sails.
4. Ctenophores, mollusks, and flatworms eat hydroids with nematocysts.
5. Molluscs and fishes feed on cnidarians.
6. Planktonic medusae may be an important food source for fish; the reverse is also true.
7. Certain hydroids (Figure 7.1) and sea anemeones live commensally on shells (Figure 7.2).
8. Reef-building corals provide habitat for fish that humans consume.
C. Form and Function
1. Dimorphism and polymorphism in Cnidarians: Cnidaria have two basic body plans (Figure 7.3).
2. A polyp is a hydroid form.
a. Polyps are an adaptation to a sedentary life.
b. The body is tubular with the mouth directed upward and surrounded by tentacles.

6. 2
c. The aboral end is attached to substrate by a pedal disc.
d. Polyps may reproduce asexually by budding, fission, or pedal laceration.
e. In budding, a knob of tissue breaks off from the parent’s body and becomes its clone. (Figure 7.8)
f. Clones are produced by fission when one-half of a polyp pulls away from the other.
g. Pedal laceration may result in a new polyp developing from a torn pedal disc.
d. In colonial forms, the polyps may be specialized for feeding, reproduction or defense. (Figure 7.2)
e. Colonial forms are common among the Hydrozoa.
3. A medusa is bell or umbrella-shaped adapted for floating or swimming.
a. The mouth is directed downward; tentacles may extend down from the rim of the umbrella.
b. In tetramerous symmetry, body parts are arranged in fours.
4. Both stages have retained the sac-like body plan typical of the phylum (Figure 7.3).
5. Both have 2 tissue layers with an acellular mesoglea; medusa has a much thicker mesoglea than do
polyps.
D. Locomotion:
1. Hydras can move about freely, but colonial polyps are permanently attached.
2. Sea anemones can move on their basal discs; hydras can move by a “measuring worm” motion, or float
to the surface on a gas bubble.
3. Most medusae move freely, or swim by contracting the bell, expelling water from the concave oral
side.
4. Cubozoans are strong swimmers.
5. Hydra can use tentacles to slowly tumble and sometimes form a gas bubble for floating
E. Life Cycles
1. A zygote develops into a free-swimming planula that settles and metamorphoses into a polyp.
2. Hydrozoa and Scyphozoa polyps eventually make medusae.
3. Medusae are dioecious and will reproduce sexually.
4. Sea anemones and corals are all polyps with asexual and sexual reproduction.
5. True jellyfishes (Scyphozoa) have a conspicuous medusoid form.
6. Colonial hydroids (Hydrozoa) have both a polyp and medusa stage.
7. The polyp and medusa forms allow wider ecological possibilities.
F. Feeding and Digestion
1. Mouth opens into gastrovascular cavity; mouth may be surrounded by an elevated manubrium
or oral lobes
2. Cnidarians prey on a variety of organisms, often larger than themselves.
3. Digestion is extracellular digestion, but nutritionally, is intracellular digestion by phagocytosis.
G. Body Wall
1. Consists of outer epidermis; inner gastrodermis, with mesoglea between them.
2. Mesoglea is gelatinous, has no fibers, and lies between the epidermis and gastrodermis. (Figure 7.4)
3. Gastrodermis: contains nutritive-muscular cells which are tall columnar cells with laterally
extended bases to form a primitive form of a circular muscular layer.
a) Water in the gastrovascular cavity serves as a hydrostatic skeleton.
b.) Gastrodermal cells of green hydras bear green algae (zoochlorellae), but marine cnidarians bear
the dinoflagellate zooxanthellae.
4. Epidermis: contains epitheliomuscular, interstitial, gland, cnidocyte, sensory cells, and nerve cells.
5. Epitheliomuscular cells cover the epithelium and are used for muscular contraction (Figure 7.5).
6. Their bases contain myofibrils that form a longitudinal muscle layer.
7. Interstitial cells are undifferentiated stem cells that give rise to cnidoblasts, sex cells, buds, and nerve
cells.
8. Gland cells secrete mucus around the mouth or pedal disc.
9. The cnidocyte is the cell that produces the nematocyst.
a) Over 20 different types of cnidae have been described; they are important in taxonomy.
b) Nematocysts are tiny capsules made of chitin-like material and containing a coiled filament
(Figure 7.4).
c) A little lid or operculum covers the end of the capsule.
d) The inside of the thread may have tiny barbs or spines.
e) Except in Anthozoa, a modified cilium called a cnidocil functions as a trigger.
f) Both small organic molecules and vibrations sensitize anthozoan cnidocytes.

7. 3
g) After a nematocyte is discharged, its cnidocyte is absorbed and another develops.
h) Hydras have three types of nematocysts (Figure 7.4, 7.6).
1. Penetrate prey and inject poison.
2. Recoil and entangle prey.
3. Secrete an adhesive for locomotion and attachment.
10. Mechanism of Nematocyst Discharge
a) The cell can generate a high osmotic pressure of 140 atmospheres within the cnidocyte.
b) The osmotic pressure falls as the hydrostatic pressure increases.
c) When stimulated, the high internal osmotic pressure causes water to rush into the capsule.
d) The operculum opens and rapidly releases the increased hydrostatic pressure launching the thread.
e) At the everting end of the thread, the barbs point backward to anchor.
f) Poison may be injected when it penetrates the prey.
11. Only a few jellyfish and the Portuguese man-of-war can seriously harm humans (Figure 7.13).
12. Sensory cells among epidermal cells bear a flagellum for chemical and tactile stimuli and synapse with
nerve cells.
13. Epidermal nerve cells are generally multipolar with both one-way and two-way synapses.
H. Nerve Net
1. Two nerve nets, one at the base of epidermis and one at the base of gastrodermis, interconnect.
2. Nerve impulses move across synapses by neurotransmitters.
3. Unlike higher animals, cnidarian nerves have neurotransmitters on both sides of the synapses allowing
transmission either direction.
4. Cnidarian nerves lack the myelin sheath on axons.
5. There is no central nervous system, but ring nerves serve as marginal sense organs of medusae.
6. In Scyphozoa: a fast network coordinates swimming movements; a slower one coordinates tentacles.
7. Nerves synapse with both slender sensory cells and epitheliomuscular cells forming a neuromuscular
system.
8. The nerve net pattern is also found in annelid, human and other digestive systems.
7.3 Survey of Cnidarians
A. Class Hydrozoa
1. Most Hydrozoa are marine and colonial with both polyp and medusa forms; some freshwater hydra
lack a medusa stage (Figure 7.7).
2. Some marine hydroids lack free medusae; some hydrozoans are only medusae and lack polyps
3. Hydra is not typical but is easy to study; the colonial Obelia is more exemplary.
4. Hydra: A Freshwater Hydrozoan (Figure 7.8)
a. Hydra are solitary polyps found in fresh water.
b. Hydra are found worldwide, with 16 species in North America.
c. The body is a cylindrical tube; the aboral end has a basal or pedal disc for attachment.
d. The mouth at the oral end is on a conical elevation called the hypostome.
e. A ring of 6-10 hollow tentacles encircles the mouth.
f. The mouth opens to a gastrovascular cavity.
g. Hydra feed on small crustaceans, insect larvae, and annelid worms using nematocysts in tentacles
(Figure 7.9).
h. Glutathione, released from prey wounds, causes the mouth to open.
g. Buds may project from the side and develop into young hydras that separate from the parent.
h. Testes or ovaries are rounded projections on the body surface (Figure 7.8).
i. Hydra survive the winter as cysts, they hatch in favorable spring weather.
B. Hydroid Colonies: Obelia is an example of hydroid colonies with a base, a stalk, and one or more
terminal polyps or zooids (Figure 7.10).
1. Hydranths or gastrozooids are feeding polyps with a terminal mouth and circulate of tentacles.
2. Dactylozooids are polyps specialized for defense (Figure7.2B).
4. Hydranths capture crustaceans, worms, and larvae providing food for the entire colony.
5. Circulation is a function of the ciliated gastrodermis and body pulsations.
3. .Medusa are produced by budding in reproductive polyps named gonangia
6. Buds do not detach from the parent thereby increasing colony size.
7. Medusa produce gametes that unite forming a ciliated planula larva.
8. Hydroids are small, 2 mm to several centimeters in diameter (Figure 7.11).

8. 4
10. The margin of the bell that projects inward is the velum (Figure 7.12).
11. Muscular pulsations fill and empty the bell causing propulsion.
12 The mouth opens into a suspended manubrium that leads to the stomach and four radial canals.
13. The nerve net is concentrated into two nerve rings at the base of the velum.
14. The bell contains statocysts for equilibrium and ocelli for light sensing.
C. Other Hydrozoans
1. Physalia physalis (Portuguese man-of-war) are colonial hydrozoans with specialized medusa and
polyp types integrated into a single “superorganism” individual (Figure 7.13).
2. It has an air sac with secreted gas that is blown by the wind and carries new individuals.
3. Calcareous skeletons of hydrozoans resembling true corals are hydrocorals (Figure 7.14).
D. Class Scyphozoa
1. Most of the larger jellyfishes belong to this class (Figure 7.15).
2. Nearly all float in open sea.
3. Bells vary in shape and size.
5. Schyphomedusae lack the shelf-like velum found in hydromedusae
6. The margin of the umbrella has indentations, each bearing a pair of lappets.
7. Between lappets is a sense organ, the club-shaped rhopalium bearing a hollow statocyst functioning iin equilibrium
(Figure 7.16).
8. The mouth is beneath the umbrella.
9. A manubrium forms four oral lobes to capture and ingest prey.
10. Tentacles, manubrium, members of and the entire body may have nematocysts.
11. Aurelia has short tentacles; plankton caught in mucus of the umbrella are carried to food pockets
(Figure 7.17).
12. Extending from the stomach are four gastric pouches with gastric filaments covered
with nematocysts.
13. A complex system of radial canals branches out from pockets to a ring canal in the margin.
14. Sexes are separate and fertilization is internal in the gastric pouch of the female.
15. A zygote develops into a ciliated planula larva; this attaches and develops into a scyphistoma.
16. The scyphistoma undergoes strobilation to form buds, known as ephyrae, that break loose to
form jellyfish medusae.
17. Life cycle of Aurelia (Figures 7.16)
E. Class Staurozoa (Figure 7.18)
1. These stauromedusans were previously considered unusual schyphozoans
2. There is not medusa phase; a solitary polyp is stalked with an adhesive disc for attachment
3. It has eight extensions, with tentacle clusters at the end around the mouth
4. Polyps reproduce sexually; nonswimming planula develops directly into a new polyp
F. Class Cubozoa (Figure 7.19)
1. These were formerly considered an order of Scyphozoa.
2. The medusoid form is dominant; the polyp is inconspicuous or unknown.
3. The umbrella is square; one or more tentacles extend from each corner.
4. At the base of each tentacle is a flat blade called a pedalium.
5. The umbrella edge turns inward to form a velarium, increasing swimming efficiency.
6. They are strong swimmers and feed mostly on fish.
G. Class Anthozoa (Figure 7.20)
1. Anthozoans lack a medusa stage.
2. All anthozoans are marine, found in both deep and shallow water, and vary in size.
3. Anthozoans are solitary or colonial.
4. There are three subclasses: Zoantharia, Ceriantipatharia and Alcyonaria.
5. Zoantharia and Cerianthpatharia are hexamerous; Octocorallia (Alcyonaria) are octomerous
(Figure 7.21).
6. Gastrovascular Cavity
a. The cavity is large and partitioned by septa or mesenteries, inward extensions of body wall.
b. Septa may be coupled or paired (Figure 7.22).
7. Sea Anemones (Figure 7.20, 7.21)
a. Actinaria polyps are larger and heavier than hydrozoan polyps.
b. They attach to shells, rocks, timber, etc., by pedal discs; some burrow in mud or sand.

9. 5
c. A crown of tentacles surrounds the flat oral disc. (Figure 7.22)
d. A slit-shaped mouth leads into a pharynx.
e. The siphonoglyph is a ciliated groove that creates the water current into the pharynx.
f. Currents carry in oxygen and remove wastes, and maintain fluid pressure for a hydrostatic
skeleton.
g. The gastrovascular cavity is divided into six pairs of primary septa or mesenteries.
h. Acontia threads at lower ends of septal filaments may protrude through the mouth to help secure
prey.
i. When in danger, water is rapidly expelled through pores as the anemone contracts to a small size.
j. Most harbor symbiotic algae; some have a mutualistic relationship with hermit crabs.
k. Some anemone fishes shelter in sea anemones and have a skin mucus that protects them from
triggering nematocysts. (Figure 7.23)
l. Reproduction
1) Some have separate sexes and some are hermaphroditic.
3) Gonads are on the margins of septa; fertilization is external or in the gastrovascular cavity.
4) The zygote becomes a ciliated larva.
5) In pedal laceration, small pieces of the pedal disc break off and regenerate a small anemone.
6) Transverse fission occurs as well as budding.
8. Zoantharian Corals
a. Members of the order Scleractinia are also known as true or stony corals.
b. They are miniature sea anemones that live in calcareous cups they have secreted (Figure 7.24,
7.25).
c. Their gastrovascular cavity is hexamerous but there is no siphonoglyph.
d. Instead of a pedal disc, they secrete a limey skeletal cup with sclerosepta projecting up into the
polyp.
e. A sheet of living tissue forms over the coral surface, connecting all gastrovascular cavities (Figure
7.26).
9. Octocorallian Corals
a. All have octomerous symmetry, eight pinnate tentacles and eight unpaired complete septa.
b. All are colonial and gastrovascular cavities communicate through tubes called solenia
(Figure 7.27).
c. Solenia runs through an extensive mesoglea (coenenchyme).
d. Alcyonarian corals show great variation (Figure 7.28).
10. Coral Reefs
a. Coral reefs have great productivity, rivaled only by tropical rainforests.
b. Living plants and animals are limited to the top layer above the calcium carbonate deposits.
c. Reef-building corals and coralline algae form most coral reefs.
d. These corals require full salinity of seawater and warmth and light, limiting them to waters
between 30 degrees north and south, optimal conditions for zooxanthellae.
e. Microscopic zooanthellae are photosynthetic algae that live in coral tissues.
f. They fix carbon dioxide for the coral as food source and recycle phosphorus and nitrogenous
wastes.
g. Coralline algae help build reefs with calcium carbonate.
h. Nutrients from fertilizer and sewage threaten coral reefs with excessive algal growth.
i. Coral reefs are suffering from global warming and coral bleaching (Figure 7.29).
10. Classification of Cnidaria
Class Hydrozoa
Class Scyphozoa
Class Staurozoa
Class Cubozoa
Class Anthozoa
Subclass Zoantharia (Hexacorallia)
Subclass Ceriantipatharia
Subclass Octocorallia (Alcyonaria)

10. 6
7.4 Phylum Ctenophora
A. Ctenophore Life History
1. This phylum has about 150 species.
2. All are marine species; most prefer warm waters.
3. Ctenophores have eight rows of comblike plates.
4. Like cnidarians, they have primary radial symmetry.
5. Except for one species, they do not have nematocysts; the one species with nematocysts lacks
colloblasts and apparently takes nematocysts from cnidarians it eats.
6. Nearly all are free-swimming; only a few creep or are sessile (Figure 7.30).
7. They use the ciliated combs in locomotion (Figure 7.31).
8. Many are bioluminescent.
B. Form and Function
1. Comb Plates
a. Eight equally spaced bands made of transverse plates of long fused cilia are called comb plates
(Figure 7.32).
b. The beat in each row begins at the aboral end and moves along combs to the oral end.
c. All eight rows beat in unison; this drives the animal forward mouth-first.
d. When contacting an unfavorable stimulus, the cilia reverse their beat and it moves backward
2. Tentacles
a. The two tentacles are long, solid and extensible.
b. They retract into a pair of tentacle sheaths.
c. The surface bears colloblasts or glue cells that secrete sticky material to hold animals.
3. Digestion beings in the pharynxthen intracellular digestion takes place.
4. Nervous System
a. Their system resembles cnidarians; there is no central control.
b. The statocyst is equilibrium organ and is concerned with the beating of comb rows, but does not
trigger the beating itself.
c. The epidermis bears sensory cells sensitive to chemical and other stimuli.
5. Reproduction and Development
a. Ctenophores are monoecious.
b. Fertilized eggs are discharged through epidermis into the water.
c. A few species brood eggs.
d. The larva are free swimming.
7.5 Phylogeny and Adaptive Diversification
A. Phylogeny
1. The most likely theory is that cnidaria and ctenophores arose from a radially symmetrical, planula-like
ancestor.
2. Perhaps the trachyline medusae of Hydrozoa came first as they resemble the ancestral cnidaria and
develop directly from planula and actinula larvae to medusa.
3. The alternative is the anthozoan or polyp life cycle was ancestral, the medusa form was added later.
4. Evolutionary branching order for cnidarians and cnetophores is not yet known.
B. Adaptive Diversification
1. Evolution in both phyla has remained close to the basic plan.
2. Cnidarians have diversified greatly for colonial life.

Lecture Enrichment
1. Provide specimens or slides to compare size, structure, habitats and relative complexity of the different
invertebrates.
2. Discuss possible reasons why there appeared to be a sudden explosion of development of animal phyla during the
early Cambrian period, based on the fossil record. Recent molecular work tracing backward from modern animals
suggests that the animal lineage goes back over twice as far in time to a common animal ancestor. This would mean
that two-thirds of the time period of animal evolution occurred before the Cambrian fossil record begins. The
Ediacarian beds appear to have sizeable jellyfish fossils from the Precambrian; this is shown in the Attenborough
Life on Earth series.

11. 7
3. Although the nerve nets and statocyst sensory systems described here are simple, they allow for rather complex
behaviors. This is a point to begin building student understanding of animal behavior as a cause-and-effect science
rather than a mystical or vitalistic.
4. Darwin himself speculated on the formation of atolls. The formation of such coral islands has connections to the
fields of geology, the history of nuclear testing, etc.

Commentary
Background: Because these organisms are mostly marine and require diving to experience, few inland students will be
directly familiar with them aside from biology lab work and preserved specimens. There is a freshwater jellyfish found
in deep lakes in the U.S. Coastal students may have some experience with marine cnidaria and ctenophores. Visuals will
be important for illustrating both diversity and structures.
Misconceptions: A major misconception that extends to other early phyla is that all evolution and adaptation occurs
only at the time the group arises. While the organisms are constrained by being in a lineage that did not develop more
derived features of later groups, they nevertheless continue to adapt within their given architecture. Therefore many
coral groups have been derived in more recent times (e.g., the symbiotic relationship of anemones with certain fish had
to await the evolution of those fish).

ADVANCED CLASS QUESTIONS:
1. How can a small soft hydra capture a larger Daphnia encased in a hard exoskeleton; that is, how do the nematocysts
work?
2. How do other organisms manage to take over and incorporate nematocysts into their body tissues if these are distinct
cnidarian organelles?
3. You can put your hands safely inside a spongocoel but not a gastrovascular cavity; what is the difference?
4. It is critical in humans that a nerve synapse only works in one direction; why is this not a problem for cnidarians?
5. Hydra are thin bodied; anemones are thick-bodied. What is the structural difference?
6. How can all of the free-swimming forms that lack any calcified endoskeleton or exoskeleton use muscles when they
lack a base for muscle insertion?
7. Why are some small jellyfish placed in Hydrozoa rather than Scyphozoa? Why are some fire corals placed in
Hydrozoa rather than Anthozoa? Why are Cubozoa no longer placed in Scyphozoa?
8. Why are larval stages so critical to understanding early animal evolution?

12. Other documents randomly have
different content

13. oni reelektu novan komision.
La Sekretario diras, ke li ne komprenas bone la staton, en kiu ni
estas. Ŝajnas, ke kelkaj delegitoj ne bone komprenis la sencon de la
propono kaj voĉdonis por tuta prokrasto. Li opinias, ke oni devas
bruligi la voĉdonilojn kaj daŭrigi la diskutadon.
S-ro Mudie estas preta forstreki la duan parton de la propono, se oni
deziras tion.
La Prezidanto diras, ke voĉdonado per voĉdoniloj estas malfacila,
longa kaj teda afero kaj ke oni devas ĝin uzi kiel eble plej malofte.
Li relegas la unuan parton de la propono kaj submetas ĝin al
voĉdono per manoj levitaj. Ĉi tiu parto estas akceptita.
D-ro Kandt petas, ke oni ne nuligu la unuan voĉdonadon.
S-ro von Frenckell petas, ke en la propono oni forstreku la vortojn
«kaj ne reelekti komision».
La propono kun ĉi tiu korekto estas unuanime akceptita
[7]
.
S-ro Poncet diras, ke la okazintaĵo de ĉi tiu kunsido montris gravan
mankon en nia nuna kongresa organizacio. Ekzemple la Germanoj,
kiuj havas nur unu solan multenombran Asocion, povis tuj
interkonsiliĝi, la Francoj ne povis same fari.
Por forigi ĉi tiun mankon, estus bone alpreni metodon similan al tiu
proponita de S-ro Dejean. Ĉar ĉi tiu propono ne estis farita tri
monatojn antaŭ la kongreso, oni ne povis ĝin oficiale prezenti.
Jen la aludita paragrafo:
«Dum la kongreso, la Rajtigitaj Delegitoj studas la demandojn, ilin
diskutas kaj elmetas dezirojn. Sed post la kongreso, tiuj deziroj
povas esti submetataj al la aprobo de la grupoj laŭ metodo simila al

14. tiu, kiu estis uzita por la elekto de la membroj de la Administra
Komitato. Ili havas tiom da voĉoj, kiom da fojoj ili deklaris 25
membrojn. Oni ne povos apliki la dezirojn esprimitajn en la
kongresoj antaŭ tiu ĉi konsulto.»
Ĉi tiu konsulto estus utila, ĉar oni scias, kiom estas malfacile tuj
voĉdoni dum la kongreso.
Kolonelo Pollen diras, ke en la Kongreso estas nek Francoj, nek
Germanoj, sed nur Esperantistoj.
La Sekretario legas diversajn telegramojn, inter kiuj unu de la Slava
Societo.
S-ro Mudie proponas, ke oni aranĝu komunan senceremonian
vespermanĝon en la bufedo de la Malnova Teatro antaŭ la balo.
La Prezidanto fermas la kunsidon je la kvina kaj duono.
Unu kvarono antaŭ la oka mi sidas en la nova teatro en mia vesto de
drama kritikisto. Jes, de drama kritikisto. Vi ridas, sinjorino, des pli
bone, ĉar oni vidas viajn belajn dentetojn; vi ridas, sinjoro, des pli
malbone, ĉar oni vidas viajn malbelajn dentegojn.
Kial mi ne estus kritikisto? Arto estas malfacila, sed kritiko estas
facila. Estas bona metio: neniu scio estas necesa. Cetere oni povas
ĝin fari en sia domo; multaj kritikistoj neniam vidis la prezentadon
de la recenzitaj teatraĵoj, aŭ kiam ili iras teatron, ili bone dormas sur
siaj komfortaj seĝoj. Mi estas tre konscienca, mi ĉeestas la
prezentadon kaj tute ne intencas dormi. Mi havas en mano mian
kritikilon kaj fariĝas tre severmiena: mi decidis esti senkompata.
Tremu, ombro de Słowacki; tremu, realaĵo de Grabowski; tremu,
aktoraro; tremu, reĝisoro; tremu, sufloro. Vane la aŭtoro oferos al mi
monon por laŭdi lian verkon
[8]
, mi estos el bronzo; vane la
tradukinto petegos min surgenue, mi estos el marmoro; vane la

15. ĉarmaj aktorinoj oferos al mi sian plej allogan rideton, mi estos el
ligno
[9]
.
Iom post iom la salono pleniĝas, kaj kelkajn minutojn antaŭ la oka,
ĝi estas plenega.
Ruĝaj libroj vidiĝas en manoj de multaj ĉeestantoj, kiuj intencas
sekvi la tragedion sur la teksto. Bedaŭrinde unu minuton antaŭ la
leviĝo de l’ kurteno, ĉiuj lumoj de l’ salono estingiĝas kaj la
kompatindaj libruloj devas fermi siajn librojn. La sama afero okazis
en Dresdeno. Konkludo: ĉiam legu kaj relegu la ludotaĵon antaŭ la
prezentado, precipe kiam ĝi estas versaĵo. En versaĵoj la frazoj estas
ofte tre fleksitaj, ne havas ĉiam, pro postulo de la ritmo, aspekton
tute naturan, multaj vortoj estas senvostaj kaj ne estas facile sekvi la
penson de l’ aŭtoro, kiam oni aŭdas la tekston la unuan fojon. La
esperantaj prezentadoj ne okazas tre ofte, kaj estas necese sin meti
en staton konvenan por eltiri el ili la plej eble grandan profiton. Sed
la kurteno leviĝas aŭ pli bone flankeniĝas; Mazepa ĵus komenciĝis.
La dramon aŭ tragedion (laŭ la titola esprimo) mi ne rakontos, ĉar
ĉiu povas kaj eĉ devas legi tiun ĉi belan verkon.
En sia recenzo de Kaatje, teatraĵo ludita dum la Antverpena
Kongreso, S-ro Era diris, ke la aŭtoro de Kaatje ne estis Gœthe,
Kaatje ne estis Ifigenio en Taŭrido, kaj S-ro Van der Biest, la
tradukinto, ne estis Zamenhof. Simile mi povos diri, ke Słowacki ne
estas Victor Hugo, Mazepa ne estas Hernani aŭ Ruy Blas, sed
Grabowski estas preskaŭ Zamenhof. Efektive, konsiderinte la
periodon, en kiu estis skribita la dramo, periodo, kiu vidis la aperon
de multaj romantikaj verkoj, la nomo de la franca poeto venas
nature en la spiriton, kaj liaj dramoj prezentiĝas kiel kompariloj. Ĉiu
verkisto metas devige en sian verkon pensmanieron, ideojn, kiuj
apartenas al la tempo, en kiu li vivis, al la mondo, kiu lin ĉirkaŭis. Ju
pli ĉi tiuj markoj de difinita epoko estas maloftaj, des pli la verko
havas signifon sendependan de la jaro de sia naskiĝo. Tre malmultaj
estas la aŭtoroj, la poetoj, kiuj prosperis doni al la esprimo de sia

16. penso formon tiel altan, tiel spiritan, ke ĉi tiu esprimo fariĝis
sendependa de la tempo kaj de la nacieco. Malmultaj estas la verkoj,
kiuj ĉiam restas junaj kaj ne montras ĉi tie kaj tie simptomojn de
velko. Ĉe Victor Hugo ili jam aperas en kelkaj lokoj. Ni devas diri, ke
en la dramo de Słowacki ĉi tiuj simptomoj montriĝas tre forte. La
verko estas nun sepdekdujara kaj ĝia aĝo estas jam legebla sur ĝia
vizaĝo; ĝi oferas multe da belegaj scenoj, sed la interligo de ĉi tiuj
scenoj estas ofte nenatura; la aŭtoro uzis en la konstruo de la
tragedio la procedojn de la romantika epoko, sed Słowacki, pli poeto
ol dramverkisto, ne ĉiam ilin uzis kun necesa modereco. Iafoje oni
tro vidas la ŝnuretojn, per kiuj la aŭtoro movigas siajn heroojn; en
aliaj okazoj la personoj agas iom blinde, kvazaŭ iliaj ŝnuretoj estus
rompitaj. Sed kiel pentristo de sentoj Słowacki estas nekomparebla
kaj enigas nin profunde en la koron de la homoj. Tial la elekto de ĉi
tiu klasika dramo de la pola teatro estas tute aprobinda kaj tute
akordiĝis kun la ĝenerala karaktero de la Kongreso. Ne rekte ni vidis
ĉi tiun artan verkon, sed tra la Grabowski’a vitraĵo; laŭ tio, kion diris
niaj polaj amikoj, ĉi tiu estis vere glata vitraĵo kaj ne lenso; la
traviditaj objektoj, karakteroj aŭ sentoj ne estis grandigitaj,
malgrandigitaj aŭ aliformigitaj. Ni ricevis vere fotografaĵon de la
originalo.
Plenan laŭdon sen iu ajn kritiketo ni ŝuldas al S-ro Stanislawski, kiu
ludis la rolon de Mazepa. Perfekte elparolanta Esperanton, li estis
ĉiam mirinde komprenebla; eĉ en la malfacila sceno, kiam Mazepa
rakontas sian aventuron en la alkovo, per voĉo mallaŭta de duone
morta viro, ĉiuj vortoj estis aŭdeblaj, neniu sono perdiĝis. Ludanta
laŭ sobra maniero, sen neutilaj gestoj, S-ro Stanislawski tre bone
esprimis la karakteron de la paĝio, kiu sub sia ventkapuleco kaŝas
kavaliran animon kaj kompateman koron.
S-ro Sosnowski, la vojevodo, havis malfacilan kaj antipatian rolon.
Preskaŭ dum kvar aktoj li muĝas, kaj certe la muĝado kaj la terura
barbo, kiu ornamis lian mentonon, ne estis tre favoraj kondiĉoj de
bona elparolado, tial multe da versoj alvenis iom kripligitaj al la
oreloj de la aŭskultantoj; tamen S-ro Sosnowski bone tradukis la

17. sovaĝan karakteron de ĉi tiu maljunulo obstina en sia venĝemo, kiu
dissemas ĉirkaŭ si la malfeliĉon kaj la morton.
S-ro Marjanski montris al ni Zbignjev’on senteman, sed kun animo
malkvieta, en kiu batalas seninterrompe la pasio kaj la devo, kaj kiu
fine serĉas en la morto solvon de la terura dilemo, en kiu li baraktas.
En la sceno de la alkovo li mirinde tradukis la sentojn de la
vojevodido, kiu sin oferdonas por virino amata, kiun li kredas kulpa.
Lia esperanta elparolado, malpli bona ol tiu de S-ro Stanislawski,
estis tamen sufiĉa kaj tre komprenebla.
S-ro Jednowski, en rolo de la reĝo, lerte desegnis la egoistan
karakteron de Jan Kazimir, kiu, sen malboneco oferas la honoron,
eble la vivon de siaj servantoj al kontentigo de siaj kapricoj.
Sincerajn gratulojn al S-ino Visocka pro ŝia belega interpretado de la
rolo de Amelja. Ŝia voĉo varma, emociplena, laŭvice fariĝis gaja,
plenda, indigna, malespera kaj en ĉiuj aliformiĝoj restis klara kaj
belsona. En multaj scenoj ŝi nin vere kortuŝis kaj montriĝis vera
artistino, en la plej alta senco de ĉi tiu vorto. Nur unu kritiketon ni
faros; momente S-ino Visocka havas gestojn, sintenadojn iom
nenaturajn kaj tro rigardas la plafonon.
Nun venu ĉi tien, sinjoro Reĝisoro, mi tuj «lavos al vi la kapon».
Vi scias (pli bone ol mi), kiom estas delikataj kaj malfacilaj la vere
tragediaj scenoj, kiel la lastaj scenoj de Mazepa; ĉi tie ni estas en la
belegeco, kaj inter la belegeco kaj la... ridindeco estas limo pli
maldika, ol la paperfolio, sur kiu mi skribas. Pli ol unu fojon, dum la
lasta akto mi tremis, timante, ke oni transpasos ĉi tiun teruran limon.
Kaj nur vi, sinjoro Reĝisoro estis kulpa pri tio. Unue, ni vidis dum la
unuaj aktoj grandan vivantan Zbignjev, kaj nun vi alportas tute
malgrandan ĉerkon, en kiu estas neeble meti pli ol duonon da
Zbignjev. Kie oni metis la alian duonon? Kaj ĉi tiun ĉerketon oni
kuŝigas en grandega salono tute lumigita, kie ĝi similas forgesitan
skatolon da domenoj! Due, la vojevodo faras per ĉi tiu skatolo

18. ĉiuspecajn gimnastikajn ekzercojn, li ĝin metas laŭlarĝe, laŭlonge,
oblikve, li ĝin tiras, puŝas; momente mi ne plu sciis, ĉu ni estis en la
palaco de la vojevodo aŭ en Krakova stacidomo, ĉambro de la
pakaĵoj. Feliĉe vi havis, kiel ĉeestantojn, bravajn Esperantistojn, kiuj
nur deziras aŭdi sian karan lingvon kaj ne multe atentas pri
materialaj detaloj. Tamen, sinjoro Reĝisoro, grandigu vian ĉerkon,
malgrandigu kaj mallumigu vian scenejon kaj iom ŝanĝu la aranĝon
de via lasta akto. El Parizo, kie ripozas liaj restaĵoj, Słowacki mem
vin benos.
Mi ne povas kritiki la sufloron, ĉar mi lin tute ne aŭdis; kredeble la
aktoraro neniam bezonis lian helpon.
La falo de l’ kurteno, post la kvina akto, estis sekvita de sennombraj
aplaŭdaroj, oni ĝin relevis mi ne scias kiom da fojoj. Fine S-ro
Grabowski sur la scenejo, en la nomo de la Esperantistaro, dankis la
aktorojn pri la belega spektaklo, kiun ni ĵus ĉeestis. Li diris, ke de
nun Mazepa, ĉi tiu perlo de la pola dramaro, fariĝis internacia verko,
kiun povos ĝui personoj de ĉiuj nacioj, kaj ke ĉi tiu prezentado estas
difinitiva glorigo de la jam fama pola poeto.
Lasta konsilo: kiam vi iros teatron en Krakovo, dum la interakto
reprenu vian lokon tuj kiam oni sonoriĝas, ĉar kelkajn minutojn
antaŭ la leviĝo de l’ kurteno oni estingas ĉiujn lumojn en la salono.
Se vi malfruas, vi devas reiri vian lokon tra mallumo. Tiu malfeliĉo
okazis al mi, kaj mi atingis mian seĝon nur post teruraj aventuroj,
palpinte kiel blindulo ĉu la pintan barbon de S-ro Bourlet, kiu
murmuris, ĉu la freŝajn vangetojn de fraŭlino, kiu ellasis krion, kaj
paŝinte sur nekalkulebla nombro da piedoj.

19. Ĵaŭdon, la 15. de Aŭgusto.
—Frumatene mi estis vekita per la sonoriloj de la kvardek unu
preĝejoj de la «pola Romo», samtempe bruantaj. Momente mi
aŭskultis la gajan muzikon de la sonoradoj, kiu rememorigis al mi la
faman ĉapitron de la romano de Victor Hugo «Nia Sinjorino
Pariza»
[10]
. Sed konscio pri la profesiaj devoj tuj revenas, mi saltas
el la lito kaj enprofundiĝas en la legon de la oficiala programo. Je la
naŭa horo katolika Diservo, je la deka samtempe protestanta kaj
hebrea Diservoj; je la dekdua devis okazi manovroj de «Ruĝa
Kruco», sed, pro neĉeesto de la direktantoj, ĉi tiuj manovroj estis
forigitaj.
Ni rapidu al la preĝejo de Sankta Mario; ĝuste kiam mi alvenas sur la
Rynek, estas la naŭa. El unu el la preĝejaj turoj venas sonoj de
trumpetoj; efektive, ĉiuhore trumpetisto laŭvice rigardanta la kvar
kardinalajn punktojn, aŭdigas melankolian arion, laŭdire la saman,
kiun uzis la pola militistaro. Kiam ni eniras la preĝejon, la navo estas
jam superplenega de granda amaso, kaj pene oni eniĝas inter la
popolanoj pitoreske vestitaj, kaj la kamparaj vendistinoj, kiuj alportis
kun si vendotajn legomojn aŭ fruktojn. Tia devis esti en antikvo la
aspekto de temploj, kiam la adorantoj alportis la oferojn difinitajn
por la Diino. Fine ni sukcesas atingi la fundan kapelon, ĵus kiam
komenciĝas la prediko. Devis paroli Lia Episkopa Moŝto pastro
Bandurski, vera pola Demosteno, sed pro malhelpo, li estis
anstataŭata de pastro, kiu eble ne estis Demosteno, sed certe estis
Cicero. Kun flameco de apostolo li parolis klaran, puran, fluan
Esperanton, eĉ momente tiel fluan, ke la superŝutitaj oreloj ne povis
ĉion ensorbi kaj ke multaj vortoj reŝprucis eksteren. Tamen lian
elokventecon tre admiris la ĉeestantaj Esperantistoj, katolikaj kaj
nekatolikaj.
Ni rapidu al la hebrea sinagogo. La interna aspekto tute malsimilas
tiun de la katolika preĝejo. Anstataŭ pitoreska malordo, severa ordo;

20. anstataŭ piuloj en ĉiuj sintenadoj, ĉu starantaj, ĉu genuantaj, ĉu eĉ
teren kuŝiĝantaj, sinjoroj en regulaj vicoj kun ĉapelo sur la kapo,
sinjorinoj en altaj galerioj. Rabeno Saphra jam komencis esperantan
paroladon; li parolas klare, bonege kaj elokvente; li diras, ke Hebreoj
disaj sur la tuta terglobo jam havis propran lingvon por komuniki
inter si, la hebrean; sed mankis al ili alia por komuniki kun iliaj fratoj,
anoj de aliaj religioj. Li ĝojas, vidante unu el ili alporti al la mondo ĉi
tiun netakseblan donacon. Profundan impreson sur ĉiujn ĉeestantojn
hebreajn aŭ nehebreajn faras ĉi tiu alta parolado. Sed momente
Rabeno Saphra parolis strangan, nekompreneblan Esperanton. Ĉu
intertempe li fariĝas Idisto? Oni klarigas al mi, ke la strangaj vortoj
ne estas idaj citaĵoj de Couturat, sed hebreaj citaĵoj el la Biblio.
Elirante el la sinagogo, la popolamaso ĉirkaŭanta la templon, faris al
D-ro Zamenhof veran ovacion. La kvartalo Kazimierz, kie staras la
sinagogo, estas la hebrea kvartalo de Krakovo; en ĝi la Hebreoj
estas pli ol religio, pli ol raso, ili formas preskaŭ nacieton, kaj ĝojis
vidante la kreinton de Esperanto, kiun ili salutis kvazaŭ Mesion.
Je la dekunua, sur la Rynek okazis manifestado antaŭ la monumento
de la glora pola poeto Mickiewicz. Oni metis sur la monumenton
florkronon, kaj en la nomo de la kongresanoj S-ro Hodler esprimis la
sentojn de la Esperantistoj pri la plej glora reprezentanto de la pola
genio kaj antaŭtempa adepto de la interna ideo de Esperantismo;
tiun paroladon polen tradukis D-ro Mikołajski.
Je la tria, manifestado de profesoroj kaj studentoj apud la
monumento de Kopernik, en la korto de Jagellona Biblioteko.
Atendante la oficialan oratoron (ankoraŭ nekonatan), kiu estas iom
malfruinta, la manifestantoj amuziĝas per fotografiĝo. Estas
fotografistoj en ĉiuj anguloj, sur la altaj galerioj, sur la korto, en la
kelo, kaj oni fotografas la manifestadon ĉiumaniere: superkape,
bruste, dorse, flanke, subpiede. Subite bruo; sur la tablo metita kiel
paroladejo aperas la oficiala oratoro, kaj ĉi tiu oratoro estas... (vi ne
divenu! sinjoro), estas... (vi ne divenu! sinjorino), estas S-ro Bourlet.
Oni premas la butonon de la sciencaj paroladoj kaj S-ro Bourlet
parolas. Cetere li faras tre lertan kaj tre trafan paralelon inter la vivo

21. de Kopernik kaj la vivo de D-ro Zamenhof, inter la persekutoj, per
kiuj estis akceptata la verko de Kopernik, kaj la mokoj, kiujn
renkontis la verko de Zamenhof, inter la fina sukceso de la
Kopernikaj ideoj kaj la fina venko de la Zamenhofa Esperanto.
Je la kvara (kia metio! kia metio!), vizitado de la Arĥitektura
Ekspozicio. En la ĝardeno de la Ekspozicio, la fotografa manio de la
kongresanaro atingas la paroksismon. La oficialaj fotografistoj estas
ĉi tie kun ĉiuspecaj fotografiloj, unuj sur altaj tripiedoj (kredeble por
fotografi personojn je fenestroj de unua etaĝo), aliaj preskaŭ sur
tero (kredeble por fotografi kelistojn je fenestretoj de ilia kelo). Kaj
oni fotografas samnacianojn, oni fotografas samprofesiulojn, oni
fotografas samkreskulojn, oni fotografas samaĝulojn, oni fotografas
sama-nombro-da-harulojn, oni fotografas samulojn elektitajn
ĉiumaniere kaj eĉ neniumaniere. Kaj meze de ĉiu grupo sidas la
afablega kaj bonega Doktoro, ĉiam ridetanta, ĉiam nemoviĝanta,
ĉiam rigardanta rekte la fotografilon. Sinsekve li fariĝas Hungaro,
Japano, juristo, poŝtisto, du-metrulo, dekok-jarulo kaj eĉ pacifista
sinjorino. Feliĉe je la kvina finiĝas lia turmentiĝo kaj ĉiuj
kongresanoj, fotografitaj aŭ ne fotografitaj, sidiĝas duonronde ĉirkaŭ
la muzika estrado por ĉeesti la Disdonon de Premioj de la «Literatura
Konkurso» organizita de nia bonega kolego Pola Esperantisto. Ni diru
tuj, ke ĉi tiu konkurso mirinde sukcesis, almenaŭ per la nombro de la
partoprenantoj. Efektive, la Komitato ricevis: por la beletristika parto,
18 laborojn; por la poezia, 30; por la scienca, 11. S-ro Nedoviŝin
prezidas la ceremonion, li diras kelkajn vortojn pri la graveco de tiaj
konkursoj kaj iliaj influoj al progresado de nia lingvo.
Pro la neĉeesto de S-ro Cart, raportinto de la beletristika parto,
supreniras la estradon por lin anstataŭi sinjoro... (divenu, kara
leganto!) sinjoro... (divenu, kara legantino!)... S-ro Bourlet. Oni
premas la butonon por literatura parolado kaj S-ro Bourlet ekmovas
la lipojn. «Ankoraŭ mi!» li diras. Li petas pardonon, ĉar nun li estas
sur kampo, kiun li ne ordinare plugas. Li estas simpla scienculo kaj
time sin riskas en literaturan regionon. Sed eble ĉar li estas direktoro
de literatura gazeto, li povis tamen akiri iom da sperto en la

22. beletristika fako. Li ĝojas, ĉar nun Esperanto havas belan kaj riĉan
literaturon, kaj povas rebati la kutiman kontraŭdiron, ke ĝi estas nur
iu ĵargono de kelnero.
La unua premio estas aljuĝita al la aŭtoro de la verko titolita: «La
Genio kaj la Karaktero de Byron»; oni malfermas la koverton, kiu
entenas la nomon de la aŭtoro, kaj la ĉeestantaro sciiĝas kun ĝojo,
ke ĉi tiu aŭtoro estas aŭtorino: nia bone konata samideanino Adela
Schafer (el Londono).
Loko mankas por citi aliajn rekompencitajn laborojn.
S-ro Grabowski, raportinto de la poezia parto, legas raporton
(mirinde! ĉi tiu raporto estas en prozo). Li diras, ke esprimo de ideoj
sub poezia formo estas vera provilo por lingvo; Esperanto venke
sukcesis en ĉi tiu provo. Ni sciiĝas kun bedaŭro, ke ne ankoraŭ
naskiĝis esperanta Mickiewicz, kaj sekve oni ne donos unuan
premion. La dua premio estas aljuĝita al la aŭtoro de la poemo
«Narciso», kaj ĉi tiu aŭtoro estas nia amiko Devjatnin, kies apero sur
la estrado estas salutata de longa aplaŭdado.
S-ro Rollet de l’Isle, raportinto de la scienca parto, legas raporton.
Kiel Prezidanto de la Societo Franca por Propagando de Esperanto, li
malkaŝe montras al ĉiuj sian naciecon, fiere kaj forte metante la
tonikan akcenton sur la lastan silabon. Li parolas pri la graveco de
Esperanto en sciencaj interrilatoj kaj sciencaj kongresoj.
La unua premio estas aljuĝita al la aŭtoro de la verko: «Pri la
absorbo de la pluvo kaj roso per folioj, trunketoj kaj branĉoj». Ĉi tiu
aŭtoro estas nia samideano Dreusicke, el Cassel.
Ĉu tiaj konkursoj estas bonaj por la propagando de nia afero?
Unuavide ŝajnas, ke la respondo devas esti jesa. Evidente ĝi ne
povas esti plene nea; sed ankaŭ, laŭ mia opinio, ĝi ne povas esti
plene jesa. Efektive, ni rigardu la nunan staton de nia esperanta
literaturo; ĉu ĉi tiu stato estas bona? Ne, nia literaturo suferas de
malsano kaj ĉi tiu malsano ne estas manko de verkistoj, ĝi estas

23. manko de... legantoj. Rigardu en magazenoj de eldonistoj.... Sed tuj
vi protestas: «Esperanto... sankta afero... bono de homaro... ni ne
estas komercistoj... veraj Esperantistoj ne atentas monan profiton, k.
t. p....» Kvietiĝu, sinjoro, kvietiĝu kaj ni interparolu trankvile. Mi ne
estas verkisto, mi ne estas eldonisto, mi ne estas presisto kaj ĝis nun
Esperanto ne enirigis en mian poŝon eĉ la plej malgrandan parton de
spesmilo. Do mi estas tute senpartia. Ĝis nun oni ne trovis la
rimedon por publikigi esperantajn librojn sen mono. La fabrikisto de
papero ne liveras senpage sian paperon, la presisto ne presas
senpage la manuskriptojn. La eldonado de libro estas devige elspezo
da mono; kvankam la eldonantoj de esperantaj libroj estis ĝis nun
tre neprofitemaj, ili almenaŭ deziras retrovi la elspezitan monon.
Afero neebla, se ĉiuj ekzempleroj restas en la magazeno. Literaturo
ne povas ekzisti sen verkistoj; ankaŭ ĝi ne povas ekzisti sen legantoj.
Kaj tio estas konstato ĉagrena, sed konstato vera: Esperantistoj ne
legas. Sed vi respondos: «Legado de libroj postulas tempon kaj
monon, Esperantistoj ĝenerale estas nek senokupuloj, nek riĉuloj».
Vi estas prava, sed mi certigas, ke la sumo elspezita de la
Esperantistaro por aĉeto de libroj tute ne respondas je la stato de
ĝia monujo. Ankoraŭ vi diros: «Estas bonaj libroj, sed ankaŭ aliaj
malbonaj; mi timas aĉeti librojn nekorekte skribitajn». Tre vere, sed
mi konstatis, ke sufiĉe granda nombro de Esperantistoj tute ne scias
eĉ la nomon de jam klasikaj verkoj de nia literaturo. Karaj
gesamideanoj, se vi deziras, ke Esperanta literaturo disvolviĝadu, ĝin
helpu per viaj tutaj fortoj; kaj por tio la sola rimedo estas: legado kaj
legado kaj ankoraŭ legado. Apud la bona konkurso de verkistoj, mi
proponas, por la venonta kongreso, konkurson de legantoj.
Je la naŭa kaj duono, Internacia Balo en la Malnova Teatro.
Antaŭ mia foriro, S-ro Ĉefredaktoro estis dirinta al mi: «Vi prenos kiel
modelon S-ron Era; kiel li faris, tiel vi faros». Mi malfermis la
Raporton pri la Sepa Kongreso kaj pri la balo mi trovis la jenan
paragrafon:
Ĉ

24. «Ĉiuj estas pretaj je la naŭa, kaj la dancoj tuj komenciĝas. Ili daŭris
ĝis la unua matene, laŭ tio, kion oni diris al mi, ĉar je tiu malfrua
horo, mi jam de longe dormegadis.»
... Leginte ĉi tiujn liniojn, mi tuj iris kuŝiĝi.
Sed la morgaŭan tagon mi «intervjuis» eminentulojn, kiuj ĉeestis la
ceremonion.
Jen kion diris al mi kelnero de la bufedo:
«Je la sepa okazis komuna manĝeto organizita de tre moviĝema
sinjoro, kies nomon mi ne memoras; mi nur scias, ke por elparoli ĉi
tiun nomon oni devas «miaŭi». Oni manĝis barĉon, kolbason polan
kaj tortojn. Kelkaj personoj ne tre ŝatis nian kolbason; eĉ germana
sinjorino faris veran grimacon. La ĉeestantoj multe bruegis, ili faris
ĉiuspecajn ŝercojn, kantis kaj deklamis. La nombro de la ĉeestantoj
estis ĉirkaŭe 200, la nombro de la purigotaj teleroj estis...»
—Sufiĉe; sufiĉe, kelnero, mi ne ŝatas la statistikon.
Jen kion rakontis al mi sinjorino de la vestejo, vi scias, la terura
rabistino de pluvombreloj:
«Ha! sinjoro, kiom da manteloj! kiom da kaptukoj! kiom da pluv...
(mi scias, mi scias)... kaj kiaj belaj kostumoj de sinjorinoj kaj de
sinjoroj! Hungarinoj kaj Hungaroj, Bohemoj, Rusoj, Bulgaroj, k. t. p.
[11]
kaj precipe niaj Polaj kostumoj, tiel ĉarmaj. Sed la plej bela
rememoro de ĉi tiu vespero kaj eĉ de mia tuta vivo estos la gardo de
la mantelo de la Imperiestro Napoleono. (Kion vi diras, sinjorino!
Eble la laceco pro maldormo.) Jes, la Imperiestro ĉeestis la balon; li
portis la kutiman veston, blankan mallongan pantalonon, verdan
veŝton, epoletojn kaj la tufeton sur la frunto. (Se li havis la tufeton,
oni ne povas plu dubi.) La ekzakta nombro de la objektoj deponitaj
en la vestejo estas...»
—Sufiĉe, sufiĉe, sinjorino, mi ne ŝatas la statistikon.

25. Jen kion rakontis al mi muzikisto de l’ orkestro:
«Ha! sinjoro! en kia stato ni estas hodiaŭ. La violonistoj kuŝas en lito
kun paralizitaj brakoj, la violonĉelisto pro lacego falis hieraŭ sub sian
instrumenton kaj estis tute kontuzita, la klarnetisto englutis parton
de sia muzikilo, la hobojisto ne plu havas pulmojn, la tamburegisto
faris truon en la haŭton de sia ilo kaj la kuracistoj ne povas haltigi la
brakon de la muzikestro, kiu daŭrigas montri la takton. La preciza
nombro de la notoj...»
—Sufiĉe, sufiĉe, muzikisto, mi ne ŝatas la statistikon.
Jen kion murmuretis en mian orelon la servistino de la sinjorina
tualetejo...
—Kio! sinjoro, vi alproksimiĝas kun scivolema mieno kaj brila
rigardo? Fi! estas honte!—vi tute ne scios, kion murmuretis al mi en
la orelon la servistino de la sinjorina tualetejo.

26. Vendredon, la 16. de Aŭgusto.
—Je la tria kaj duono, Tria labora kunsido de la Kongreso.
La Prezidanto malfermas la kunvenon kaj donas la parolon al S-ro
Sekretario.
La Sekretario legas la protokolon de la lasta kunsido, kiu estas
unuanime aprobita; li ankaŭ legas diversajn telegramojn.
S-ro von Frenckell legas sian raporton pri fondo de por-esperanta
Internacia Esperanto-Asocio.
D-ro Kandt post kelkaj klarigoj pri la tasko de la Komisio pri ĝenerala
organizaĵo, proponas la jenan tekston:
«La rajtigitaj delegitoj de la propagandaj societoj en la Oka
Kongreso decidis:
1-e Ke la Komisio elektita en Antverpeno por studi la demandon
pri ĝenerala organizaĵo daŭru funkcii;
2-e Ke ĝi prezentu al la Naŭa Kongreso raporton pri la nun
ekzistantaj institucioj, pri ilia funkciado kaj pri rimedoj por ilin
kunordigi;
3-e Ke oni publikigu tiun raporton tri monatojn antaŭ la
Kongreso kaj ke oni proponu pri ĝenerala organizaĵo.»
S-ro Bourlet principe konsentas kun S-ro von Frenckell kaj D-ro
Kandt, ĉar li estas partiano de ĝenerala organizaĵo. Sed la sperto
montris, ke ne estas saĝe doni tro da laboro al la Komisio. La
subkomisio kaj D-ro Kandt faris ĉion eblan, ni ŝuldas al ili multajn
dankojn. Vere la afero estas tro komplika. Pli bone estos iri paŝon
post paŝo; la unua paŝo estas la dua paragrafo: Raporto pri la nunaj
institucioj; meti ordon en la aferojn. Antaŭ ol scii, kion oni povos fari,

27. oni devas scii, kion oni faris; tiam oni scios, kion oni devos fari. Ni ne
donu al la Komisio tro da laboro deviga. Li do faras la jenan
proponon aŭ korekton: forstreki en la 3-a paragrafo la vortojn «kaj
ke oni proponu pri ĝenerala organizaĵo».
D-ro Kandt akceptas la proponon de S-ro Bourlet.
S-ro Mudie estas subtenanto de la propono de S-ro Bourlet. Li ne
volis fari riproĉon al iu ajn en sia hieraŭa propono.
La propono de S-ro Kandt kun korekto de S-ro Bourlet estas
unuanime akceptata.
S-ro Mudie parolas pri la prezento de kandidatoj al la diversaj
postenoj en la komitatoj. Li diras, ke oni devas havi almenaŭ liston
da 13 kandidatoj por 10 postenoj, se oni volas havi veran elekton.
La afero estas lasata al la Komisio.
S-ro Bourlet diras, ke estas ankoraŭ du proponoj senditaj al la K. K.
K.:
1-e Propono, por ke oni nomu la kongresojn universalaj anstataŭ
internaciaj.
2-e Propono, ke la kongresoj okazu nur ĉiudujare.
La proponoj estas resenditaj al la Komitato.
S-ro Bourlet esprimas sian grandan feliĉon, ke, kiam por la unua fojo
kunvenis la rajtigita delegitaro, ĝi tiel bone funkciis. Ĉiuj proponoj
estis voĉdonitaj unuanime. Esperantujo estas loko interfrata kaj la
ĉeestantoj donis al la tuta Esperantistaro spektaklon de vera
konkordo. (Aplaŭdoj.)
La Prezidanto diras, ke nun oni venas al la demando pri la sidejo de
la venonta kongreso.

28. S-ro Stromboli petas parolon, kaj lia apero sur la estrado estas
signalo de longa aplaŭdado
[12]
. En la nomo de Italaj Esperantistoj li
petas la Kongreson, ke la Naŭa Kongreso okazos en Genova. Li jam
faris la inviton dum la malferma kunsido kaj ĝin faras denove,
aldonante kelkajn detalojn. Italujo, lando de l’ arto, lando de la
poezio, deziras kaj estas inda, ricevi sur sian teron la tutmondan
Esperantistaron. La Italoj kredas, ke Esperanto estas simila al itala
lingvo kaj sekve estas malfacila por aliaj popoloj. Ni montru al ili per
nedubinda fakto, ke Esperanto estas same facile ellernebla por ĉiuj
lingvanoj. Genova estas bone elektita loko por internacia kongreso,
ĉar ĝi havas facilajn komunikaĵojn kun ĉiuj landoj de Eŭropo; rapidaj
vagonaroj kaj rektaj vagonoj venas al Genova de multaj grandaj
urboj. Aliparte, ĝi estas ankaŭ granda haveno, kun ŝiplinioj al ĉiuj
partoj de l’ terglobo. Fine, ĝi estas granda kaj bela urbo; la amantoj
de la pasinto trovos en ĝi antikvajn monumentojn kaj historiajn
rememorojn; la amantoj de la naturo povos viziti en ĉirkaŭaĵo
ĉiuspecajn naturajn belaĵojn; la amantoj de la civilizacio vidos tre
interesajn industriajn aferojn. Sub la blua ĉielo, rigardante la bluan
maron, la kongresanoj povos gaje resonigi nian karan lingvon, kies
belsoneco agrable miksiĝos kun la belsoneco de la itala lingvo.
(Ĉiumanaj aplaŭdoj.)
S-ro Lederman (Holando), en nomo de la grupo «Estonto estas nia»,
protestas kontraŭ la diro dissemita, ke la Holandaj Esperantistoj
proponis ne fari kongreson en Italujo pro la milito. Tio estas
malvera.
S-ro Behrendt bone scias, ke la Esperantistoj estos altirataj de la
multaj ĉarmoj de Genova kaj kredeble voĉdonos por Italujo, sed li
estas komisiita de la urbestraro de Breslau por inviti la kongreson en
Breslau la venontan jaron kaj li devas fari la inviton. Almenaŭ li
esperas, ke multaj kongresanoj sur la vojo al Italujo haltos en
Breslau. Li proponas sendi dankleteron al la urbestraro de Breslau
por ĝia kora invito.

29. S-ro Mudie aprobas la proponon de S-ro Stromboli, sed parolante pri
komunikaĵoj kun aliaj landoj, nia itala samideano forgesis Britujon.
Lasttempe la oratoro legis pri itala militŝipo nomita «Stromboli». Li
proponas, ke oni petu Lian Moŝton la Reĝon de Italujo, ke li sendu la
ŝipon «Stromboli» por transporti Britojn al Genova. (Ridoj kaj
aplaŭdoj.)
S-ro Lévy invitas la kongreson en nomo de la Rumanaj Esperantistoj.
Li diras, ke Bukarest estas centro por nia movado en la Balkanoj.
S-ro *** bohema laboristo diras, ke en nomo de laboristoj li devas
protesti kontraŭ la elekto de Italujo, ĉi tiu lando, kiu sovaĝe sin
ĵetis.... (Brueto, bruo, bruego. La oratoro malaperas meze de
protestoj)
[13]
.
La Prezidanto rimarkigas, ke laŭ la regularo oni devas tuŝi en
kongresaj kunsidoj nek religiajn, nek politikajn, nek socialajn
demandojn. Li esperas, ke la ekzemplo donita de la ĵus parolinta
oratoro ne estos sekvita.
S-ro Iu ajn (de ie ajn) proponas, ke oni faru ĉiujare du kongresojn,
unu por amuzo kaj la dua por laboro.
La Prezidanto voĉdonigas pri ĉi tiu stranga propono, kiu tamen akiras
du voĉojn.
Oni poste voĉdonas pri la sidejo de la venonta kongreso.
Genova estas elektita kun frakasa plimulto.
Oni ankaŭ sendas dankojn al Breslau por ĝia senlaca invito.
S-ro Bourlet diras, ke kvankam la kutimo estas elekti nur la sidejon
de la venonta kongreso, li petas, ke oni faru escepton kaj ke oni tuj
decidu por 1914. Li venas oficiale inviti la kongreson al Parizo en
1914.

30. S-ro Rollet de l’Isle, prezidanto de la S. F. P. E., certigas la
ĉeestantaron, ke ili ricevos bonegan akcepton ne sole de la Parizaj
Esperantistoj, sed ankaŭ de la tuta Franca Esperantistaro kunigita en
Parizo. Ĉi tiu grava okazintaĵo faros profundan impreson en tuta
Francujo.
Parizo estas elektita kiel sidejo de la Deka Kongreso.
S-ro Warden (Skotlando) invitas la kongreson ĉe Edinburg por 1915.
La Sekretario diras, ke la K. K. K. ricevis oficialan inviton de la urbo
San Francisco por elekti ĉi tiun urbon kiel sidejon de la dekunua
Kongreso, okaze de la inaŭguracio de la Kanalo de Panama.
S-ro Schmidt proponas, ke la kongreso de 1915 okazu en Berno.
S-ro Krestanof diras, ke la centro de la Balkanoj estas ne Bukarest,
sed Sofio. Li invitas la kongreson al Sofio.
S-ro Hansen invitas la kongreson al Kopenhago.
S-ro Bourlet rememorigas, ke en la K. K. K. devas esti du personoj
de la lando, en kiu okazos la kongreso. Li proponas:
Por la naŭa kongreso:
D-ro Stromboli
S-ro Benova.
Por la deka kongreso:
S-ro Rollet de l’Isle
S-ro Chaussegros.
Neniu kontraŭstaras.
S-ro Soriano proponas sendi dankojn al la Ĥina Ministro de Edukado,
kiu oficiale enkondukis Esperanton en la normalajn lernejojn.

31. S-ro Bourlet proponas, sendi dankojn al la du urboj Terrasa kaj
Sabadell, kiuj donis la nomon de D-ro Zamenhof al stratoj.
S-ro Ferter, rajtigita delegito por Katalunujo, dankas por la gratuloj
senditaj.
S-ro Hansen proponas, ke oni danku S-ron Michelin por lia belega
donaco al Esperanto.
S-ro Bourlet rakontas, ke S-ro Michelin ricevis leteron de ĉef-idisto,
kiu lin riproĉis pro la mono donita al Esperanto kaj kiu diris, ke
Esperanto tute ne ekzistas. Li proponas, ke ĉiu kongresano sendu al
S-ro Michelin poŝtkarton kun kelkaj dankaj vortoj.
S-ro Mudie proponas danki la Biblian Societon, kiu ĵus eldonis
tradukon de la Biblio en Esperanto.
S-ro Sergeant proponas, ke oni danku la Aŭstran Ministron de la
Fervojoj por eldonado de la belaj gvidlibroj disdonitaj al la
kongresanoj kaj por la rabato konsentita.
S-ro Claudius Colas, de la C. O., donas klarigojn pri la lasta verko de
ĉi tiu oficiala Institucio. La produktaĵo estas la Tutmonda Jarlibro
Esperantista, enhavanta kolekton de niaj leĝoj kaj liston de ĉiuj
grupoj de l’ mondo. Post ĉiu geografia nomo staras inter krampoj
misteraj ciferoj, kiuj (laŭ la antaŭparolo) estas bibliografiaj indeksoj
de la decimala klasifiko. Kaj vidu la utilecon de ĉi tiuj ciferoj: dank’ al
ili oni tute solvis la gravan demandon pri skribado kaj elparolado de
la propraj nomoj. Ekzemple mi povas sciigi vin, ke por iri al la
Kongreso, mi foriris de la ĉefurbo de 44.362, iris al la ĉefurbo de
44.361 kaj tie uzis la vagonaron al ĉefurbo de 43.12. Dum la vojaĝo,
mi trapasis la landojn 493 kaj 43. De la ĉefurbo de 43.12, mi rekte
iris al la kongresurbo, ĉefurbo de 43.74 en la lando 43.6. Ĉiuj
popoloj same elparolas ĉi tiujn geografiajn nomojn. Cetere, se vi
deziras mendi la libron de via libristo, vi nur bezonos doni al li tiun
sciigon: 412 (058) (∞) «1912» 12. Li tuj komprenos.

32. La Prezidanto proponas, ke pro la Esperantistoj, kiuj deziras forveturi
morgaŭ tuj post la kunsido, oni fiksu la komencon de la kunveno je
la tria anstataŭ la tria kaj duono.
Li fermas la nunan kunsidon je la sesa.
Je la sepa kaj duono, mi sidis en la Nova Teatro en mia vesto de
muzika kritikisto. Jes, de muzika kritikisto. Vi ridegas, sinjorino? des
pli bone, ĉar oni vidas vian beletan langeton; vi ridegas, sinjoro? des
pli malbone, ĉar oni vidas vian malbelegan langegon. Kial mi ne
estus muzika kritikisto? Tial ke mi nenion scias pri muziko? Bela
afero! Mi legis la muzikan terminaron de S-ro de Ménil. Estas sufiĉe.
Mi havas en mano mian aŭdigan kornon. (En Francujo, mi estas
surda kiel poto, en Anglujo kiel fosto, en Italujo kiel kloŝo, en
Hungarujo kiel pafilego, en Polujo... mi ne scias.)
Iom post iom la salono pleniĝas. Ĉi tiu vespero devas esti
epokfaranta en la historio de Esperanto. «Halka» estos la unua
esperanta opero kaj Moniuszko la unua komponisto, kies verko
ricevos esperantan maskon. Ĉu tiu privata entrepreno de la direktoro
de Krakova teatro sukcesos? Respondos la teatra kasisto. Ŝajnis al
mi, ke la aŭskultantaro kvankam ne tiel granda, kiel ĉe «Mazepa»,
estis tamen sufiĉe grava. Mi devas aldoni, ke du pagaj prezentadoj
dum unu kongreso, estas ŝarĝo iom peza por la monujo de multaj el
la kongresanoj. Tamen la nuna entrepreno estas interesa kaj
subteninda.
Sed la orkestro iras al sia loko, la ĉefo levas la bastonon, «Halka»
komenciĝas. (Vere la muzikistoj estas strangaj personoj, ili laboras
nur, kiam ilin minacas bastono.)
La libreto de «Halka», kiel la plej multo el la libretoj de operoj, estas
tre simpla kaj estas entenata en unu linio: Halka, kamparanino,
forlasita de sia amanto, kiu edziĝas kun riĉa fraŭlino, sin ĵetas en
riveron.

33. Welcome to our website – the perfect destination for book lovers and
knowledge seekers. We believe that every book holds a new world,
offering opportunities for learning, discovery, and personal growth.
That’s why we are dedicated to bringing you a diverse collection of
books, ranging from classic literature and specialized publications to
self-development guides and children's books.
More than just a book-buying platform, we strive to be a bridge
connecting you with timeless cultural and intellectual values. With an
elegant, user-friendly interface and a smart search system, you can
quickly find the books that best suit your interests. Additionally,
our special promotions and home delivery services help you save time
and fully enjoy the joy of reading.
Join us on a journey of knowledge exploration, passion nurturing, and
personal growth every day!
testbankdeal.com