(Ebook) Public private partnerships: innovation strategies and policy alternatives by Albert N. Link ISBN 038729774X

rewidddj 6 views 47 slides Apr 07, 2025
Slide 1
Slide 1 of 47
Slide 1
1
Slide 2
2
Slide 3
3
Slide 4
4
Slide 5
5
Slide 6
6
Slide 7
7
Slide 8
8
Slide 9
9
Slide 10
10
Slide 11
11
Slide 12
12
Slide 13
13
Slide 14
14
Slide 15
15
Slide 16
16
Slide 17
17
Slide 18
18
Slide 19
19
Slide 20
20
Slide 21
21
Slide 22
22
Slide 23
23
Slide 24
24
Slide 25
25
Slide 26
26
Slide 27
27
Slide 28
28
Slide 29
29
Slide 30
30
Slide 31
31
Slide 32
32
Slide 33
33
Slide 34
34
Slide 35
35
Slide 36
36
Slide 37
37
Slide 38
38
Slide 39
39
Slide 40
40
Slide 41
41
Slide 42
42
Slide 43
43
Slide 44
44
Slide 45
45
Slide 46
46
Slide 47
47

About This Presentation

(Ebook) Public private partnerships: innovation strategies and policy alternatives by Albert N. Link ISBN 038729774X
(Ebook) Public private partnerships: innovation strategies and policy alternatives by Albert N. Link ISBN 038729774X
(Ebook) Public private partnerships: innovation strategies and pol...


Slide Content

(Ebook) Public private partnerships: innovation
strategies and policy alternatives by Albert N.
Link ISBN 038729774X download
https://ebooknice.com/product/public-private-partnerships-
innovation-strategies-and-policy-alternatives-2150094
Explore and download more ebooks at ebooknice.com

We believe these products will be a great fit for you. Click
the link to download now, or visit ebooknice.com
to discover even more!
(Ebook) Collaborative Innovation in Drug Discovery: Strategies
for Public and Private Partnerships by Rathnam Chaguturu, Ferid
Murad ISBN 9780470917374, 0470917377
https://ebooknice.com/product/collaborative-innovation-in-drug-discovery-
strategies-for-public-and-private-partnerships-5057222
(Ebook) Rethinking Public-Private Partnerships: Strategies for
Turbulent Times by Carsten Greve, Graeme Hodge ISBN
9780415539593, 0415539595
https://ebooknice.com/product/rethinking-public-private-partnerships-
strategies-for-turbulent-times-4541612
(Ebook) Public-Private Partnerships in Transitional Nations :
Policy, Governance and Praxis by Nikolai Mouraviev; Nada
Kakabadse ISBN 9781443873826, 1443873829
https://ebooknice.com/product/public-private-partnerships-in-transitional-
nations-policy-governance-and-praxis-51616170
(Ebook) Risk Pricing Strategies for Public-Private Partnerships
Projects by Abdelhalim Boussabaine(auth.) ISBN 9781405177924,
9781118785812, 1405177926, 1118785819
https://ebooknice.com/product/risk-pricing-strategies-for-public-private-
partnerships-projects-4714694

(Ebook) Innovation U.S. Services Sector (Routledge Studies in
Innovation, Organizations and Technology) by Michael Gallaher,
Albert N. Link, Jeffrey E. Petrusa ISBN 9780203966310,
9780415390682, 0203966317, 0415390680
https://ebooknice.com/product/innovation-u-s-services-sector-routledge-
studies-in-innovation-organizations-and-technology-1706700
(Ebook) Public Private Partnerships by Ellen Pint ISBN
9780833029782, 0833029789
https://ebooknice.com/product/public-private-partnerships-1721610
(Ebook) Public-Private Partnerships by Leslie R. Kellerman ISBN
9781614707172, 1614707170
https://ebooknice.com/product/public-private-partnerships-51361188
(Ebook) Public–Private Partnerships: Policy and Governance
Challenges Facing Kazakhstan and Russia by Nikolai Mouraviev,
Nada K. Kakabadse (auth.) ISBN 9781137569516, 9781137569523,
1137569514, 1137569522
https://ebooknice.com/product/publicprivate-partnerships-policy-and-
governance-challenges-facing-kazakhstan-and-russia-5843544
(Ebook) The Emerald Handbook of Public-Private Partnerships in
Developing and Emerging Economies : Perspectives on Public
Policy, Entrepreneurship and Poverty by João Leitão; Elsa Morais
Sarmento; João Aleluia ISBN 9781787144934, 1787144933
https://ebooknice.com/product/the-emerald-handbook-of-public-private-
partnerships-in-developing-and-emerging-economies-perspectives-on-public-
policy-entrepreneurship-and-poverty-51625338

Public/Private Partnerships
Innovation Strategies and
Policy Alternatives

Public/Private Partnerships
Innovation Strategies and
Policy Alternatives
by
Albert N. Link
Springer

Library of Congress Control Number: 2005934432
ISBN:10: 0-387-29774-X e-ISBN-10: 0-387-29775-8
ISBN-13: 978-0387-29774-3 e-ISBN-13: 978-0387-29775-0
Printed on acid-free paper.
© 2006 Springer Science+Business Media, Inc.
All rights reserved. This work may not be translated or copied in whole or in part without
the written permission of the publisher (Springer Science+Business Media, Lie, 233 Spring
Street, New York, NY 10013, USA), except for brief excerpts in connection with reviews or
scholarly analysis. Use in connection with any form of information storage and retrieval,
electronic adaptation, computer software, or by similar or dissimilar methodology now
known or hereafter developed is forbidden.
The use in this publication of trade names, trademarks, service marks and similar terms,
even if they are not identified as such, is not to be taken as an expression of opinion as to
whether or not they are subject to proprietary rights.
Printed in the United States of America.
987654321
springeronline.com

for Carol, Jamie, and Kevin

CONTENTS
LIST OF TABLES xi
LIST OF FIGURES xiii
ACKNOWLEDGEMENTS xv
1. INTRODUCTION 1
Public/Private Partnerships 1
Public/Private Partnership Framework 3
Overview of the Book 5
2. THE HISTORY OF PUBLIC/PRIVATE
PARTNERSHIPS 7
The Colonial Period 7
The Period of National Science and Technology
Infrastructure 10
The Period of Industrial Science and Technology
Infrastructure 12
The Period of the World Wars and Afterwards 14
3. PUBLIC SUPPORT OF INNOVATION 23
Government's Role in Innovation 24
The Role of Public Research Institutions 33
4. TECHNOLOGICAL CHANGE AND R&D 39
Models of Technological Change 39
Dimensions of R&D 43
R&D by Character of Use 48

viii Public/Private Partnerships
5. ALTERNATIVE MODELS OF TECHNOLOGICAL
CHANGE 51
Technology and Technological Change 51
The Entrepreneur and Entrepreneurship 54
Alternative Models of Technological Change 56
APPENDIX on Entrepreneurship 60
6. THE PATENT SYSTEM 65
History of the U.S. Patent System 65
The Economics of Patenting 67
Trends in Patenting 69
7. TAX INCENTIVES 71
Tax Incentives 71
The Economics of Tax Credits 72
R&E Tax Credit 74
8. RESEARCH COLLABORATIONS 77
Semiconductor Research Corporation 77
SEMATECH 78
9. RESEARCH JOINT VENTURES 83
Public Policy toward Research Joint Ventures 83
Trends in RJVs 86
RJV Partners 89
University-based Research Parks 92
10. ADVANCED TECHNOLOGY PROGRAM 97
11. NATIONAL INSTITUTE OF STANDARDS AND
TECHNOLOGY 103
National Institute of Standards and Technology 103
The Economics of Standards 111
12. SMALL BUSINESS INNOVATION RESEARCH
PROGRAM 115
13. PROGRAM EVALUATION 119
Performance Accountability 120
Fiscal Accountability 123

Contents ix
Systematic Approaches to the Evaluation of Public/Private
Partnerships 124
Evaluation Metrics 127
14. CONCLUDING STATEMENT 131
REFERENCES 137
INDEX 151

LIST OF TABLES
1.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 3
2.1 Pendulum Swing of Government's Role during the
Colonial Period 11
2.2 Pendulum Swing of Government's Role during the
Infrastructural Growth Period 13
2.3 Pendulum Swing of Government's Role during the
World War Period and Afterwards 21
3.1 Factors Creating Barriers to Innovation and Technology 33
4.1 National R&D Expenditures, by Selected Performer and
Selected Funding Source, 2004 ($Millions) 44
4.2 National R&D Expenditures by Character of Use,
Performer, and Source, 2004: 2004 ($Millions) 50
6.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 66
7.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 72
8.1 Selected Public/Private Partnership Legislation to
Encourage Research Collaboration 80
9.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 84
10.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 97
10.2 Critical Technology Report Card, Status in 1989 99
10.3 Critical Technology Report Card, Trends in 1989 100
11.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 104
12.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 116
14.1 Taxonomy of Public/Private Partnerships 132

LIST OF FIGURES
3.1 Spillover Gap between Social and Private Rates of
Return to R&D 27
4.1 U.S. Private Non-farm TFP Index, 1948-2002:
(2000=100) 41
4.2 U.S. R&D Funding by Percentage Source of Funds,
1953-2004 45
5.1 Entrepreneurial Model of Innovation in a Technology-
based Manufacturing Sector Firm 57
5.2 Entrepreneurial Model of Innovation in a Technology-
based Service Sector Firm 59
6.1 Economics of Patenting: Increasing Marginal Private
Return for the Firm 68
6.2 Trends in Patenting in the United States 70
7.1 Economics of a Tax Credit: Decreasing Marginal Private
Cost for the Firm 73
9.1 Number of RJVs Disclosed in the Federal Register, by
Year of Disclosure 87
9.2 Percentage of RJVs Disclosed in the Federal Register, by
Technology Area 88
9.3 University-based Research Parks by Year Formed, 1951-
2004 94
14.1 Entrepreneurial Model of Innovation in a Technology-
based Manufacturing Sector Firm 133
14.2 Entrepreneurial Model of Innovation in a Technology-
based Service Sector Firm 134

ACKNOWLEDGEMENTS
My thanks to my many friends who offered comments and suggestions on
earlier drafts of this manuscript. A special thanks to Todd Crawford, John
Hardin, Jamie Link, Donald Siegel, and John Scott. And, of course, there
is my wife, Carol, who was patient throughout the writing and re-writing
and the proofing and re-proofing stages.

1 INTRODUCTION
^search and development (R&D) leads to innovation and innovation to
technological change. Technological change, in turn, is the primary driver
of economic growth. Public/private partnerships leverage the efficiency of
R&D and are thus a critical aspect of a nation's innovation system.
Public/private partnership is a term that is becoming more and more
widely used in economics and in policy circles.^ As is common in these
and other disciplines, there are terms of art and terms of science;
public/private partnership is a term of art without a precise, much less
generally accepted, definition.
PUBLIC/PRIVATE PARTNERSHIPS
"Public," as the term public/private partnership is used within the
context of this book, refers to any aspect of the innovation process—a term
to be defined below—that involves the use of governmental resources, be
they federal, state, or local in origin. "Private," refers to any aspect of the
innovation process that involves the use of private sector resources, mostly
firm-specific resources. And, resources are broadly defined to include all
resources—financial resources, infrastructural resources, research
resources, and the like—that affect the general environments in which
innovation occurs. Finally, the term "partnership" refers to any and all
innovation-related relationships, including but not limited to formal and
informal collaborations in R&D.
^ This discussion about the term "public/private partnership" draws in large part
from a study funded by Link for the OECD Committee for Scientific and
Technology Policy. The report was later published in an abbreviated form in Link
(1999a).

Public/Private Partnerships
The above definitions of "public" and "private" are straightforward,
but some might pause over the definition of "partnership." Surprisingly,
there is not a generally accepted definition for that term in the economics
or policy literatures, especially with relevance to innovation. Cobum
(1995, p. 1) used that term synonymously with cooperation by defining
cooperative technology programs as:
... public-private initiatives involving government and
industry—and often universities—^that sponsor the
development and the use of technology and improve
practices to measurably benefit specific companies.
More narrowly, Link and Bauer (1989) defined research joint venture
(RJV) partnerships as arrangements through which firms jointly acquire
technical knowledge.
The National Research Council (Wessner 2003, p. 7) offered an
explanation of a public/private partnership in terms of what it is and what
it does:
Public-private partnerships involving cooperative research
and development among industry, government, and
universities can play an instrumental role in introducing
key new technologies to the market ... [Partnerships]
often contribute to national missions in health, energy, the
environment, and national defense and to the [NJation's
ability to capitahze on its R&D investments.
The definition set forth in this book follows in spirit from that used by
the Council on Competitiveness (1996, p. 3):
Partnerships are defined ... as cooperative arrangements
engaging companies, universities, and government
agencies and laboratories in various combinations to pool
resources in pursuit of a shared R&D objective.
Based on the Council's definition, a public/private partnership is a
relationship—either formal or informal among participants in the R&D
process, or institutional—that involves the use of public and/or private
resources be they financial, infrastructural, or research based.
The Council on Competitiveness's definition raises an important issue,
namely: Why should public resources be used in partnership with private

Introduction
resources? More broadly: What is the economic rationale for
public/private partnerships?
PUBLIC/PRIVATE PARTNERSHIP FRAMEWORK
The framework which defines the public/private partnership focus of
this book can be described in terms of Table 1.1. The first column of the
table describes the nature and scope of governmental involvement in a
public/private partnership. Governmental involvement could be indirect or
direct, and if direct there is then an explicit allocation of resources
including financial, infrastructural, and research.
The second and third columns in the table relate to the economic
objective of the public/private partnership. Of course, with any
innovation-related activity there are spillovers of knowledge and thus
economic objectives are multi-dimensional, but for illustrative purposes
herein a single overriding economic objective is assumed. Broadly, the
objectives are to leverage public R&D activity, or to leverage private R&D
activity.
Each public/private partnership discussed in this book is mapped into
the format illustrated by the template in Table 1.1.
Table 1.1. Taxonomy of Public/Private Partnerships
Economic Objective
Governmental Involvement Leverage Public R&D Leverage Private R&D
Indirect
Direct
Financial Resources
Infrastructural Resources
Research Resources
Table 1.1 is only one categorical approach to public/private
partnerships. Cobum (1995), for example, classified public/private
partnerships in terms of the benefits and services that they offer to
industry. Toward that end, he posited five functional categories:
(1) Technology Development: research and applications for new or
enhanced industrial products and processes.

Public/Private Partnerships
(2) Industrial Problem Solving: identifying and resolving firm-level
industrial needs through technology and best-practice applications.
(3) Technology Financing: public capital or help in gaining access to
private capital.
(4) Start-up Assistance: aid to new, small technology-based businesses.
(5) Teaming: help in forming strategic partnerships and alliances.
Alternatively, the Office of Technology Policy (1996) classified
public/private partnerships in the United States along a time spectrum so
as to illustrate and emphasize that public/private partnerships have evolved
from a relationship wherein the government was merely a customer of
private research to a relationship wherein the government is a partner in
research. In other words, the Office of Technology Policy's taxonomy is
one that stresses the evolution of the public role in partnerships.
Specifically (Office of Technology Policy 1996, pp. 33-34):
By the late 1980s, a new paradigm of technology policy
had developed. In contrast to the enhanced spin-off
programs—enhancements that made it easier for the
private sector to commercialize the results of mission
R&D—the government developed new public-private
partnerships to develop and deploy advanced
technologies. ... [T]hese new programs ... incorporate
features that reflect increased influence from the private
sector over project selection, management, and intellectual
property ownership. Along with increased input, private
sector partners also absorb a greater share of the costs, in
some cases paying over half of the project cost.
The new paradigm has several advantages for both
government and the private sector. By treating the private
sector as a partner in federal programs, government
agencies can better incorporate feedback and focus
programs. Moreover, the private sector as partner
[emphasis added] approach allows the government to
measure whether the programs are ultimately meeting
their goals: increasing research efficiencies and
effectiveness and developing and deploying new
technologies.
Finally, the National Research Council (Wessner 2003, p. 8)
categorizes public/private partnerships in terms of their contribution:

Introduction
... to the development of industrial processes, products,
and services that might not otherwise emerge
spontaneously, and in this way help address government
missions and generate greater public welfare.
According to the National Research Council (Wessner 2003, pp. 8-9),
addressing government missions and generating public welfare is related
to the following:
• Developing new technologies often require collective
action, particularly in the case of high-spillover goods,
where technology advances generate benefits beyond
those that can be captured by innovating firms.
Partnerships can be a means of encouraging the
cooperation necessary for socially valuable
information.
• New technologies often involve investments in
combinations of technologies that may remain
unexploited ... in companies or industries. Joint
research [partnership] activities can facilitate the
cooperation necessary to achieve the commercial
potential of these technologies.
• Partnerships encourage firms to undertake socially
beneficial R&D. The return on R&D investment, even
for promising technologies, can be perceived to be too
low when firms heavily discount distant income
streams or when risks related to technical development
and commercialization are seen as substantial.
OVERVIEW OF THE BOOK
The remainder of the book is divided into two sections. Chapters 2
through 5 provide an overall framework for the book, and Chapters 6
through 14 relate to specific U.S. public/private partnerships.
The framework chapters accomplish two goals. The first goal is to set
forth an economic argument for the public's role—government's role—^in
innovation, in general, and in public/private partnerships, in particular.
This is done in Chapters 2 and 3. The second goal is to place innovation
and the innovation process within a broader economic model of
technological change. This is done in Chapters 4 and 5.

Public/Private Partnerships
The goals of the remaining chapters are to illustrate an aspect of U.S.
innovation policy through a description of a number of public/private
partnerships, and to evaluate their social impacts, to the extent possible,
based on the extant literature. Chapters 6 through 10 deal with specific
U.S. public/private partnerships and initiatives that leverage private-sector
R&D. The partnerships include the U.S. patent system, tax incentives
toward R&D, research collaborations including research joint ventures,
and, as a specific institutional illustration, the Advanced Technology
Program (ATP). Chapters 11 and 12 deal with partnerships that leverage
public-sector R&D including the laboratory research at the National
Institute of Standards and Technology (NIST, which also leverages
private-sector R&D) and the Small Business Innovation Research Program
(SBIR). Evaluation methods relevant to public/private partnerships are
discussed in Chapter 13, and a concluding statement is in Chapter 14.

2 THE HISTORY OF
PUBLIC/PRIVATE
PARTNERSHIPS
(Se development of science, technology, and economic growth in the
United States was greatly influenced by the scientific discoveries and
university infrastructure within Europe during its colonial period. While it
is difficult to pinpoint how or which specific elements of scientific and
technical knowledge diffused across the Atlantic, certain milestone events
can be dated and key individuals can be identified.
The background in this chapter, which draws on Unesco (1968) and
National Science Board (2000), gives not only an appreciation for the role
that science and technology resources have played in the development of
the Nation, but also historical insights into the evolution of public/private
partnerships in the United States.^
THE COLONIAL PERIOD
The first member of the Royal Society of London to immigrate to the
Massachusetts Bay Colony was John Winthrop, Jr. in 1631, just a few
years after the founding of the Colony. As a scientist, he is credited with
establishing druggist shops and chemistry laboratories in the surrounding
villages to meet the demand for medicine. According to Unesco (1968, p.
9), these ventures were "perhaps the first science based commercial
enterprise of the New World."
Before the turn of the eighteenth century, colonists made noticeable
advances toward what may be called a scientific society, organizing
^ The original version of this chapter was set forth in Link (1999b), later expanded
in Audretsch et al. (2002a), and then reproduced in book form as Feldman, Link,
and Siegel (2002).

Public/Private Partnerships
scientists who came from England and other European countries into
communities that promoted scientific inquiry. In 1683, the Boston
Philosophical Society was formed to advance knowledge in philosophy
and natural history.
Benjamin Franklin formed the American Philosophical Society of
Philadelphia in 1742 for the purpose of encouraging correspondence with
colonists in all areas of science. This Society later merged with the
Franklin-created American Society to promote what Franklin called
"useful knowledge," and it still exists today. The combined society
focused on making available advancements in agriculture and medicine to
all individuals by sponsoring the first medical school in America (also
supported by the Pennsylvania House of Representatives). Thus,
Franklin's combined society was a hallmark of how public and private
sector interests could work together for the common weal.
Influenced by the actions of Pennsylvania and later Massachusetts
with regard to sponsorship of scientific institutions, the establishment of
national universities for the promotion of science was first discussed at the
Constitutional Convention in 1787. However, at that time, the founders of
the Constitution believed educational and scientific activities should be
independent of direct national governmental control. But, they felt that the
national government should remain an influential force exerting its
influence through indirect rather than direct means.
For example. Article I, Section 8, of the Constitution states:
The Congress shall have the power ... To promote the
progress of science and useful arts, by securing for limited
times to authors and inventors the exclusive right to their
respective writings and discoveries.
Soon thereafter, in 1790, Congress passed the first patent act.
Alexander Hamilton, in his role as Secretary of the Treasury, released
on December 5, 1791 A Report on Manufacturers. Therein he advocated a
direct role of the government in support of the Nation's manufacturing:
The expediency of encouraging manufacturers in the
United States, which was not long since deemed very
questionable, appears at this time to be pretty generally
admitted. The embarrassments, which have obstructed the
progress of our external trade, have led to serious
reflections on the necessity of enlarging the sphere of our
domestic commerce; the restrictive regulations, which in

The History of Public/Private Partnerships
foreign markets abridge the vent of the increasing surplus
of our Agriculture produce, serve to beget an earnest
desire, that a more extensive demand for that surplus may
be created at home ...
Thomas Jefferson also championed a more direct role for the
government in the area of science. While president, Jefferson sponsored
the Lewis and Clark expedition in 1803 to advance the geographic
knowledge of the Nation, thus making clear that "the promotion of the
general welfare depended heavily upon advances in scientific knowledge"
(Unesco 1968, p. 11). In fact, this action by Jefferson set several
important precedents including the provision of federal funds to
individuals for scientific endeavors.
Although the Constitution did not set forth mechanisms for
establishing national academic institutions, based on the founders' belief
that the government should have only an indirect influence on science and
technical advancement, the need for a national institution related to science
and technology was recognized soon after the Revolutionary War. For
example. West Point was founded in 1802 as the first national institution
of a scientific and technical nature, although Connecticut established the
first State Academy of Arts and Sciences in 1799.
In the early 1800s, universities began to emphasize science and
technical studies, and in 1824 Rensselaer Polytechnic Institute was
founded in New York State to emphasize the application of science and
technology.
The American Journal of Science was the first American scientific
publication, followed in 1826 by the American Mechanics Magazine.
The social importance of the government having a direct role in the
creation and application of technical knowledge was emphatically
demonstrated in the 1820s and 1830s through its support of efforts to
control the cholera epidemic of 1822. Also during that time period, federal
initiatives were directed toward manufacturing and transportation. In fact,
the Secretary of the Treasury—the Department of the Treasury being the
most structured executive department at that time—directly funded the
Franklin Institute in Philadelphia to investigate the causes of these
problems. This action, driven by public concern as well as the need to
develop new technical knowledge, was the first instance of the government
sponsoring research in a private-sector organization.
In 1838, the federal government again took a lead in the sponsorship
of a technological innovation that had public benefits. After Samuel
Morse demonstrated the feasibility of the electric telegraph. Congress

Random documents with unrelated
content Scribd suggests to you:

zijn minst al even ruw, en beiden verloren veel te veel de
bescheidenheid uit het oog.
Het laatste werk, dat uit zijne gevangenis naar de pers
ging, was getiteld: „Eene belijdenis van mijn geloof, en eene
verdediging van mijn praktijk.” Het had de strekking om zijne
praktijk te verdedigen, dat Christenen als Christenen aan ’s
Heeren avondmaal mochten deelnemen. Het was volgens
Bunyans gevoelen genoeg, dat iemand het bewijs leverde
van een geloof in de liefde werkende. Dat zoo iemand nog
niet gedoopt was na de belijdenis van zijn geloof, betreurde
de Baptisten-predikant ernstig, maar ofschoon hij zich om
des gewetens wille van zulk eene indompeling ook
voorloopig onthield — de godzaligheid van zijn wandel was
daar het bewijs van — zoo bleef toch zijn recht op de
voorrechten der kerk onaangeroerd, en te Bedford mocht hij
ze allen genieten.
Een groot geroep ging er na deze uitgave op onder de
Baptisten, en deze openbare mededeeling werd als een
onteering van den Heere aangezien. Maar Bunyan volhardde
stillekens in zijne overtuiging, wel bewust, dat de almachtige
God zijn schild was, en duldde alles, naar hij zeide „tot het
mos op zijne oogleden groeien zou.”
Er was een ander boek, dat in het licht gegeven is vóor
onze auteur de gevangenis verliet — dat boek, hetwelk
inderdaad zijn naam vereeuwigd heeft. De „Pelgrimsreis”
werd begonnen en geëindigd in de gevangenis. Dit boek
werd hem als het ware ingegeven en kwam zonder moeite
op papier, zich aan hem opdringende met groote
zoetvloeiendheid en innig gevoel, als in de bekoorlijkheden
van een droomgezicht. Hij was bezig een ander boek te
schrijven, toen hij eensklaps aan dit begon. Twintig
denkbeelden drongen zich aan hem op, en vóor hij die
neergeschreven had weer twintig andere. Hij zette met
genot de pen op het papier. Terwijl hij ophield of rustte
kwam het denkbeeld, en wachtte hij maar weer dan kwam
er weder een ander, tot hij eindelijk in alle opzichten verblijd

en verwonderd was over wat hij had geschreven. Hij
behandelde dit onderwerp geheel uit zichzelven, geen enkele
menschelijke ziel was hem daarbij behulpzaam; hij had niet
zooals anders vooraf bouwstoffen opgezameld. Hij had
geene inspiratie gezocht, noch bij het plechtig geklots van
vele wateren, noch bij den prachtigen aanblik van een
Oosterschen hemel, noch in de plechtige eenzaamheid, of
zelfs in de afzondering bij verheven natuurtooneelen. Hij
was bewoner van een hol en hij was altijd een zwerveling
geweest in het weinig romantische land aan den oever der
Ouse. Maar tot zijne onuitsprekelijke vreugde had hij
Christen temidden van wonderveel en groote zonden
heengevoerd naar de liefelijke bergen, en door het land van
doodschaduwen naar het Paradijs van God. De bouwstof en
de wijze van bewerking was alles het zijne, en geen mensch
kwam er iets van te weten vóor het afwas.
In de gevangenis zat ook een zekere Marsom, door wiens
familie bericht is, dat toen de „Christenreis” gereed was,
Bunyan die aan al zijne medegevangenen voorlas, om van
hen te weten te komen of hij het werk zou laten drukken al
dan niet.
Men was er niet eenstemmig over. Sommigen zeiden:
„John, laat het drukken,” anderen zeiden: „Niet doen.”
Sommigen zeiden: „Het kan goed doen,” anderen meenden
van niet. Marsom vroeg of hij het nog eens overlezen mocht
en na het nauwkeurig bestudeerd te hebben, ried hij aan,
dat het zonder mankeeren moest worden gedrukt.
Toch gebeurde het niet vóór 1678, en toen was dit boek
onmiddellijk populair en wel in bijzonder groote mate.
Binnen tien jaren werden er twaalf herdrukken van bezorgd
en in Engeland alleen hadden 100000 exemplaren hunnen
weg gevonden vóor Bunyans dood. Van dien tijd af is het
een gevierd boek gebleven. Het is in den schouwburg
opgevoerd. De romanschrijvers hebben er van geprofiteerd.
Allerlei letterkundigen hebben het aangehaald en vele
schrijvers er hunne beelden aan ontleend. De kritiek heeft

het onder handen genomen en het op allerlei wijzen ontleed,
zoodat alle schoonheden en gebreken in het helderste licht
verschenen zijn. Door vertaling is het populair geworden bij
schier alle natiën onder den hemel. Kunstenaars hebben hun
uiterste best gedaan om de schoone tafereelen af te
beelden.
De „Geschiedenis van Meester Kwaad”, met nog een of
twee andere boeken volgden op de uitgave van den
„Christenreis”, en toen kwam in 1682 „De Heilige Oorlog”.
Het valt gemakkelijk uit de inleiding op te maken, dat bij de
beschrijving van Menschziel, eerst in bezit genomen door
Diabolus en dan heroverd door Immanuel, de schrijver
zichzelven op het oog heeft. De beschrijving is geheel op
militaire wijze, de bijzonderheden uit het krijgsmansleven
zijn herinneringen uit zijn eigen militaire loopbaan bij het
beleg van Leicester, vandaar dus zijne beelden. De eerste
aanval van den duivel, die met zulk een spoedig succes
bekroond werd in de vervreemding van den mensch van zijn
Maker, is wonderschoon verhaald, en zoo ook de
vleeschwording van den Zone Gods tot verlossing van den
verloren mensch. Wellicht wordt dit nog overtroffen door de
vernieuwde pogingen van den Booze om den mensch weder
in zijne macht te brengen. De diepzinnige filosofie van de
beelden, die gebruikt worden, is volkomen in
overeenstemming met den geest, die hier lichamelijk
voorgesteld wordt. Het bovennatuurlijke, het dichterlijke en
het evangelische gaan hand aan hand.
Ook dit boek beleefde vele herdrukken gedurende het
leven van den schrijver en wordt nog voortdurend gretig
gevraagd, maar toch niet in die mate als de onovertroffen
inhoud verdient. Het is het beste menschelijke richtsnoer
voor hem, die wenscht te weten hoe de wet der zonden in
zijne leden woelt en door Satanische macht daarin is
gekomen, en hoe ook door de inwerkende genade des
Heiligen Geestes die macht in toom kan worden gehouden.

BUNYAN PREDIKENDE IN DE OPEN LUCHT.
Binnen een paar jaren werd het tweede deel van „de
Christenreis” uitgegeven, „de Christinnereis,” waarin wij
Christens vrouw en kinderen met hunne geburin
Barmhartigheid achter hem naar den hemel zien trekken.
Andere medereizigers, wier namen eene zeer diepe
karakterkennis verraden, voegen zich bij het gezelschap en
onder het voortreffelijk geleide van „Grootmoedig”, bereiken
zij eindelijk hunne bestemming. Het is heerlijk om te zien
hoe het vlakke veld opgevuld is met paarden en wagenen en
trompetters om de pelgrims te begroeten, waar zij éen voor

éen de gouden stad binnentrekken. De groote rijkdom en
afwisseling van Bunyans denkbeelden komt in dit tweede
deel vooral uit waar men ze vergelijkt met het eerste. De
reis van Christen was meestal een zware en moeielijke
worsteling om de zegepraal; de reis van Christina was
grootendeels een aangename reis naar het vaderhuis.
[1]
Christina’s zonen waren achtergebleven als een groote
zegen voor de strijdende kerk; de droomer begreep, dat hij
daarvan in de toekomst nog wel wat te zeggen zou hebben.
Zijn vermoeden werd waarschijnlijk vervuld, ten minste in
zooverre dat hij ook nog een derde deel onder handen heeft
gehad; want enkele jaren na zijn dood kondigde zijn
uitgever, Nathaniel Ponder aan, dat hem het manuscript was
toevertrouwd en dat het binnenkort het licht zou zien. Er
werd evenwel niets meer van die uitgave van Ponder
vernomen. Wel kwam er later iets uit, dat een derde deel
beteekenen moest; maar het was eene vervalsching. Alle
innerlijke en uitwendige bewijzen zijn voorhanden, dat het
volstrekt niets te maken heeft met den wezenlijken
droomen-droomer, en zijne twee echte „droomen”.
Weder andere boeken volgden tot omstreeks zestig
boekdeelen, waaronder verscheidene van aanzienlijke
grootte, Bunyans werken uitmaken. Velen daarvan waren
polemisch, maar allen hadden betrekking op de
fundamenteele waarheden des Christendoms. In vele
gevallen bestonden zij uit eene uitbreiding van zijne
predikaties, wanneer de overtuiging zich van hem meester
maakte, dat zij zeer geschikt waren om goddelooze lezers te
doen ontwaken uit hunnen doodslaap en de vromen tot
dieper overtuiging te brengen. Hij wilde nuttig zijn niet
alleen voor zijn eigen tijdgenooten, maar ook voor de
toekomstige geslachten. Het was inderdaad een moeilijke
taak om al de tegenwerpingen der verachtende spotters
naar eisch te beantwoorden, maar hij vervulde die taak. Het
was een hard werk al de verschillende moeielijkheden op te
lossen van tuchtelooze en huichelachtige gemoederen, maar

hij deed dat werk. Hem woog de zware verantwoordelijkheid
om de gemeente Gods te waarschuwen tegen de
menigvuldige verzoekingen om de waarheid te ontkennen of
te verminken, op het hart, en hij onttrok zich niet aan die
taak, maar arbeidde hieraan ijverig, zoowel op den
predikstoel als in de pers. Zijne leer leefde in duizenden
zijner tijdgenooten, die hij nooit gezien had, en hij wist hen
te vervullen met bewonderende liefde voor het Evangelie
van Gods genade.
Beide door zijne eenvoudige werken als daar is „Het boek
voor jongens en meisjes”, en door zijne diepzinnige
geschriften, als b. v. „De Genadewet ontvouwd”, werd het
volk over het algemeen aangetrokken; het hield die
geschriften dankbaar in waarde, en werd er krachtig door
overtuigd.
Niet éen was er onder al die zestig deelen, waarvan niet
veilig kon gezegd worden, dat zijn onderwerp waardig, zijne
taal verstaanbaar, zijne redeneering vloeiend, zijne
inkleeding smaakvol, zijne oprechte bedoeling doorzichtig,
zijn toon die van Boanerges en Barnabas was; nu eens
verontrustend en verschrikkelijk, dan weer vertroostend —
altijd geschikt om zijne lezers een inzicht te geven in het
ware zaligmakende geloof.
[1] Van „De Christen- en Christinnereis naar de eeuwigheid”
verscheen bij de uitgevers van dit werk en geheel in dezelfde
wijze van uitvoering eene volksuitgave met 100 uitstekende
platen en portret van den schrijver, in prachtigen stempelband,
tot den geringen prijs van ƒ 4.25.

BUNYANS LAATSTE LIEFDEWERK.

Als eene proeve van zijne aangrijpende welsprekendheid,
diene het volgende: „Luiaards, onverschilligen, slaapt gij dan
altijd? Zijt gij nu vast besloten den slaap des doods te slapen?
Zullen noch boodschappen van den hemel noch van de hel u
wakker maken? Zult gij dan maar altijd zeggen: Nog een
weinig slapens, nog een weinig sluimerings, noch een weinig
handvouwens al nederliggende? O, dat mijne oogen
tranenbeeken waren, en dat ik een hart vol medelijden met u
hadde! Hoe zou ik u dan beklagen! Hoe zou ik u beweenen!
Arme, verloren, stervende ziel! Hoe hard is mijn hart, dat ik
niet over u wegsmelt in tranen! Indien gij maar een lid van
uw lichaam verloort, of een kind, of een vriend, dan zou het
nog zoo erg niet wezen; maar arme mensch, het is UWE ZIEL!
Indien die naar de hel verwezen werd voor één dag, of voor
een jaar, of zelfs voor duizend jaren, dan ware het
vergelijkender wijze nog te overkomen; maar het is voor
eeuwig! O die ontzettende EEUWIGHEID! Welk een
zielverbrijzelend woord zal dat voor u wezen als tot u gezegd
wordt: „Gaat weg van mij, gij vervloekten, in het eeuwige
vuur, dat den duivel en zijnen engelen bereid is!””

In zijn omgang met bekommerden en wankelmoedigen
ging hij met groote wijsheid te werk. Lees hier wat hij tot hen
zegt: „Niets is eene meer algemeene kwaal onder ons
menschen, dan dat er velen zijn, die twijfelen aan de genade
Gods, en dat bekomt een zondaar toch wel het allerslechtste.
De wet te verbreken is inderdaad reeds dwaas genoeg; maar
de genoegzaamheid der genade te betwijfelen is nog erger
dan dwaasheid en zonde, erger dan al wat slecht heeten
moet. Daarom, wanhopende zielen — want het is tot u dat ik
spreek — werpt uw wantrouwen weg, schudt uit uwe
slaafsche vrees, hangt al uwen argwaan aan den kapstok, en
gelooft, dat gij daartoe een zeer voldoende reden hebt, want
daar stroomt eene rivier voor uwe voeten. Laat uw gebrek
aan vroomheid en goede werken u niet het minste
verhinderen. Dit is eene rivier van het water des levens:
stroomen van genade en barmhartigheid ziet gij daar. En
wanneer gij ziet dat zij, die vreezen van honger te sterven,
mondvoorraad opdoen te Tunbridge, Epsom, Bath en elders,
opdat zij voor lange reizen op de wateren uitgerust zijn; zorgt
gij dan, dat gij voorzien zijt van levend water, dat gij niet
behoeft te koopen, maar dat u wordt aangeboden om niet. O,
laat dan uwe ziel niet ophouden noch u terughouden door
vrees of twijfel; maar drinkt, drinkt en leeft in eeuwigheid.”
Ook voor den geloovige, die zich in Christus verheugt, had
hij een woord op zijn pas. „Het is zoo heerlijk en Gode zoo
aangenaam, wanneer Christenen wandelen waardiglijk
hunne roeping, hun staat en hun toestand: in alle dingen
getrouw aan wat God van hen maakte. Dan zijn zij als de
bloemen in den tuin. Waar de tuinman ze geplant heeft daar

staan ze, en van den hysop, die aan den wand uitwast, tot
den ceder van den Libanon toe is van hen allen hunne
vrucht ook hunne heerlijkheid. En aangezien de stam,
waarop zij ingeënt zijn, de vruchtbaarste stam is, en het sap,
dat door hen heenvloeit het vruchtbaarste sap, en de
Kweeker onzer zielen de wijste hovenier, zoo vertrouwen wij
alles aan Hem toe ook wat ons vreemd toeschijnt, alleen
zorg dragende, dat wij rijk worden in goede werken.
Daardoor toont gij immers, dat gij geen geschilderd vuur
zijt, dat geen warmte afgeeft; geen geschilderde bloemen,
die geen geur hebben; geen geschilderde boomen, waaraan
nooit vruchten groeien.”
VI.
ZIJN LEVENSEIND.
ijden om des gewetens wil bleef Bunyans deel tot
het einde. Zijn weinige gehechtheid aan de
staatskerk en zijne evangelische getrouwheid
brachten hem dikwijls in onaangenaamheden met
de overheid, en deze heeft hem meer dan eens van zijne
goederen beroofd. Zijn kerkgebouw werd zelfs eene wijle
gesloten en hij moest zijne vergaderingen in het open veld
houden.
Temidden van al deze onzekerheid voor de toekomst
vermaakte hij aan zijne innig geliefde vrouw alles wat zijn
eigendom was bij een document, dat gedagteekend is van
den 23
sten
December 1685. Hij, „John Bunyan, kopersmid,
gaf, door innige liefde gedreven, aan haar alle goederen, die
hij bezat, zoowel roerend als onroerend, en alle
schuldvorderingen, waar die ook mochten gevonden
worden.”
Aldus op alles voorbereid was hij tijdig en ontijdig in zijn
Meesters werk. Zijn roem groeide telkens aan. Van alle

zijden werd het hem moeielijk gemaakt door overstelpende
bezigheden. Hij werd beter met boeken vertrouwd, en zijne
groote kennis der menschelijke maatschappij bracht hem
eigenaardige voordeelen aan. Alles werd tot zijn doel
aangewend; hij kon alles gebruiken; menigmaal werden
onderwerpen uit het dagelijksch leven aangehaald om als
illustratiën te dienen, en niet minder staatkundige
gebeurtenissen of de geschiedenis van den dag. Als
hofprediker van den Lord Mayor van Londen, tot welk ambt
hij eens geroepen werd, of als gast der eenvoudige
hutbewoners in afgelegen dorpen, wien hij na het landelijk
maal het Evangelie prediken zou, altijd was hij dezelfde,
altijd bleek zijne vurige begeerte om anderen nuttig te
wezen en tot God te leiden.
In het voorjaar van 1688 leed hij veel door de
zweetziekte,
[2]
en het scheen zelfs, dat hij er aan sterven
zou. Gedeeltelijk herstelde hij wel weer, en eindelijk meende
men zelfs, dat hij zijne volle kracht terugbekomen had. Maar
zijn einde was op handen en het duurde niet lang of het
kwam. Eer zelfs dan hij of zijne zoo innig aan hem
verkleefde echtgenoote vermoed hadden, want hij stierf
waar zij hem niet bijtijds kon bereiken, twee dagreizen van
huis.
Hij was door een jongeling zeer dringend verzocht eene
poging te doen om hem met zijn vader te verzoenen, die
gedreigd had hem te zullen onterven. Daar was in het
geheel geen kans op dan alleen door een persoonlijk
bezoek, en daartoe moest Bunyan eene reis ondernemen
van Bedford naar Reading, een afstand van vijftig mijlen.
[3]
Hij ondernam dien tocht te paard en slaagde zoo goed in
zijne opofferende onderneming, dat de vader er in
toestemde zijn zoon te vergeven en de bedreiging introk.
Zeer verblijd over den goeden uitslag, besloot Bunyan
Londen op de terugreis aan te doen, waar die jongeling
woonde. Hij wilde hem zelf de goede tijding brengen. Het
weder was buitengewoon onstuimig en de reis viel hem zuur.

Toen hij de woning van zijn vriend Shaddoks op
Sneeuwheuvel bereikte, overviel hem de koorts, en ofschoon
er eerst alle hoop was op zijn herstel, stierf hij tien dagen
later. De datum is onzeker, daar de opgaven verschillen
tusschen den 12
en
, 17
en
en 31
sten
Augustus 1688.
[2] Deze vreemde ziekte, die slechts een verloop van enkele
uren had, meestal met doodelijk einde, sleepte omstreeks dien
tijd in Engeland vele honderden ten grave.
[3] Ongeveer achttien uren.

BUNYANS GRAF IN BUNHILL FIELDS.

Bunyans dood was een waardig besluit van zijn leven.
Zijne lenden waren omgord en zijne lamp brandende.
Hij bleef getrouw tot den dood. Hij blies den laatsten
adem uit, verzegelende, dat God waarachtig is. „Wat
zoudt gij beter voor mij kunnen begeeren,” zeide de
stervende tot de omstanders, „dan wat God mij te zien
geeft in het heerlijk visioen, waarmede Hij mij
verwaardigt? Mijne begeerte is, dat gij heilig moogt
leven en eenmaal komen om het te zien. Ik ga naar den
Vader van onzen Heer Jezus Christus, die mij zonder
twijfel uit kracht van het verzoenend bloed van zijnen
Zoon, aannemen zal, ofschoon ik een zondaar ben.
Weent niet over mij. Wij zullen elkander eerlang weder
ontmoeten om het nieuwe lied te zingen en eeuwig
samen gelukkig te zijn.” Hij wist, dat hij in den hemel
een beter en onsterfelijk leven tegemoet ging.
Het lichaam werd te Bunhill Fields begraven temidden
van vele treffende bewijzen van algemeene liefde en
eerbied. Te Bedford was de smart hevig, in het
bijzonder bij de gemeente, die nu herderloos was, maar
niet minder in heel den omtrek. Het was nog geen
veertien dagen geleden, dat zij hunnen herder, leeraar,
vriend en stadgenoot hadden zien wegrijden op zijn
Samaritanentocht der barmhartigheid naar Berkshire, en
toen zag hij er niet minder sterk uit dan vroeger, een
krachtig, flink gebouwd man van zestig jaren.
Sommigen hunner hadden hem eerbiedig goeden dag
gezegd, anderen meer familiaar en vriendschappelijk
gegroet.

En nu was hij reeds dood en begraven. Bij zijne bijzondere
vriendelijkheid voor een verstootene had hij zijn leven
ingeboet. In den dienst van zijnen Heer en Heiland was hij
ingesluimerd en tot zijne vaderen vergaderd. Grootmoedige,
eerwaardige Bunyan! Gij rust van uwen arbeid en uwe
werken volgen u na. Uw loopbaan was moeielijk, maar gij
waart standvastig. Gij werdt zwaar beproefd en diep
bedroefd, maar gij bleeft getrouw. Uw pelgrimsreis van deze
wereld naar de toekomende loopt evenwijdig met uw eigen,
bewonderenswaardigen, onnavolgbaren droom, van het
begin af tot aan het zegevierend en God verheerlijkend
einde.

INLEIDING.
n „De Heilige Oorlog” bezitten wij een van de
meesterstukken onder de allegorische werken van
den Onsterfelijken Bunyan. Met zijn „Christenreis naar
de eeuwigheid” vergeleken is het eene allegorie van
geheel verschillende stijl en karakter, voorstellende een
andere gestalte der bevinding. Bunyans Heilige Oorlog mag
met alle recht genoemd worden „de geschiedenis van ’s
menschen ziel.”
In dit opzicht verschilt deze tegenwoordige beeldspraak
van het vroegere werk van den uitstekenden droomer; „de
Christenreis” handelt over de uitwendige omstandigheden
van eens Christens pelgrimstocht, in zooverre zij voor het
geestelijk leven voordeelig of schadelijk zijn, en daardoor
invloed uitoefenen op de innerlijke gemoedswerkzaamheden
van den Christen. De Heilige Oorlog behandelt de inwendige
worstelingen der ziel, en gaat vandaar tot de uitwendige
gevolgen over, waar zij ’s menschen geluk en vrede
bewerken. De Pelgrimstocht beschrijft de vijanden van
buiten, die de ziel aanvallen, terwijl de Heilige Oorlog de
inwendige vijanden beschrijft, die alle menschelijk geluk, ja
zijn leven bedreigen.
Uit deze oorzaak hebben velen de gelijkenis van den
„Heiligen Oorlog” zelfs als een veel geestelijker werk dan de
„Christenreis” beschouwd, en wellicht is dit eerste daarom
ook door de groote menigte minder verstaan en
gewaardeerd. Deze leerrijke gelijkenis is een ontleder van
het hart in de geestelijke ontleedkunde der ziel. Zij is een
geestelijke spiegel, die doet uitblinken wat de mensch was,
wiens slaaf hij werd, welke oorlogen en gevechten, welke
worstelingen en aanvallen gewaagd en uitgestreden moeten
worden, vóor Christus weder op den troon zit in het hart en

Pred. 7:29.
de verloren Menschenziel kan zingen het nieuwe lied, dat de
herwonnen Menschenziel waardig is.
De twee groote denkbeelden, die het geheele werk
beheerschen zijn de Verloren en Herwonnen Menschenziel,
en doen ons denken aan Miltons Verloren en Herwonnen
Paradijs. De eerste zinspeling, toegepast op de stad
Menschziel heeft het oog op ’s menschen ziel in het
algemeen, maar verder in het bijzonder op dat wezen,
hetwelk ziel genaamd, ’s menschen ik aanduidt, waarop eens
Gods beeld en zegel werd gedrukt. Het was Gods
handenwerk, en evenals al Gods werken, werd het „zeer
goed” genoemd. Het was onder al Gods scheppingen het
naast in gelijkenis en het innigst in liefde aan God verwant:
„God schiep den mensch naar zijn beeld.” De ziel werd
geschapen om Gods tempel te wezen, de plek, waar zijn
troon stond. Het kasteel van Menschziel is het hart; de
wallen zijn het lichaam of het vleesch, en de poorten de vijf
zinnen — vandaar hun zeer verstaanbare benamingen. De
bewoners van de stad zijn het verstand, het geweten, de wil,
de lusten, de gedachten — de duizenden gedachten, die in
de ziel rondwriemelen. Dit zijn de mannen, vrouwen en
kinderen der stad, aldaar ontvangen, geboren, gevoed, en
aldus opgroeiende in daden ten goede of ten kwade. Deze
koninklijke verblijfplaats viel in de vernielende handen van
satan of Diàbolus en zijne hoofdmannen; de woorden
veraanschouwelijkende van den wijsten der koningen — die
samenvatting van de geschiedenis der menschheid: — „Ziet,
dit heb ik gevonden, dat God den mensch goed gemaakt
heeft; maar zij hebben vele vonden gezocht.”
Dit droevig einde van de gevallen Menschenziel wordt nu
aanleiding tot de openbaring van Gods heerlijkheid. Dit
breken van het heilig verbond tusschen God en den mensch
brengt al dadelijk den Zone Gods in het geding; deze komt
de gevallen creatuur te hulp. Immanuel maakt nu met zijnen
Vader een verbond, dat Hij zelf de ziel onder de
souvereiniteit van God zal terugbrengen; en dit vervult Hij

door zijn dood en zijne offerande en de daarop volgende
werkingen van den Heiligen Geest.
Maar intusschen heeft Satan den troon in Menschziel
opgeslagen en daar een nieuwe regeering aangesteld. De
overweldiger moet verjaagd worden. Diensvolgens begint de
worsteling, en hier daalt de allegorie af tot het bijzondere;
tot uw ziel en de mijne. De ziel wordt door Christus
hernomen; maar daar zijn nog die loerende handlangers van
Diàbolus, het zaad des boozen in het hart, het overschot van
het onkruid, het overblijfsel van den „ouden mensch” en de
bedorven natuur. Deze veroorzaken menigmaal geestelijke
schade aan de ziel; zij bedroeven den Heiligen Geest, en
drijven somtijds Christus weg van zijnen troon. Satan treedt
spoedig weder binnen, en moet weder verhuizen.
Afwisselend geluk en tegenspoed zijn de toestanden van ons
eigen geestelijk leven, brengende ons dichter bij Christus of
houdende ons verder van Hem verwijderd dan weleer.
Zoo is de aard van dit onnavolgbare werk — DE HEILIGE
OORLOG. Wij wilden nu slechts de aandacht van den godzalige
en den goddelooze, van het vrijgemaakt kind Gods en den
gekluisterden slaaf des satans, van den zwakke in het geloof
en den bevenden, twijfelenden Christen op dit wondervolle
tooneel van strijd vestigen.

HOOFDSTUK I.
Menëchzáel ,
haaê ooêëéêonÖ en afval.

In mijne omwandeling, terwijl ik vele landstreken en
gewesten doorreisde, gebeurde het mij, dat ik in dat
wijdberoemde land kwam, het Heelal genaamd. Dat is een
zeer groot en wijd gebied; het ligt tusschen de twee polen
en juist in het midden der vier hemelstreken. Het is eene
overvloedig bewaterde en rijkelijk van heuvelen en dalen
voorziene streek, aangenaam gelegen en grootendeels, ten
minste op de plaats waar ik was, zeer vruchtbaar, goed
bevolkt en in een overheerlijk klimaat.
De inwoners van dat land zijn niet allen van denzelfden
aard, noch spreken eenerlei taal, noch hebben dezelfde
zeden, manieren of godsvereering, maar verschillen zooveel
van elkander als de eene planeet van de andere. Sommigen
zijn rechtschapen en anderen mismaakt, evenals dat in
andere landschappen pleegt te zijn.
Zooals ik zeide, in dit land moest ik reizen en mijn
zwerftocht aldaar duurde zóo lang tot ik heel wat van de
moedertaal, zeden en gewoonten dergenen, met wie ik
verkeerde, leerde kennen. En, om u de waarheid te zeggen,
ik was zeer met al wat ik zag en hoorde ingenomen; ja, zoo
gevoelde ik mij daar op mijn gemak, dat ik zeker
voortdurend tot aan mijn dood toe als inboorling onder hen
had blijven leven, als mijn Meester mij niet naar huis
teruggeroepen had, om daar werk voor Hem te doen, en
mijn gedanen arbeid te overzien.
Nu is er in dat aangename land, het Heelal, eene zeer
schoone, bekoorlijke stad of gemeente, Menschziel
geheeten, eene stad wat hare bouworde aangaat zoo
buitengewoon, wat hare ligging betreft zoo gemakkelijk, wat
hare privilegiën aangaat zoo voordeelig — (ik zeg dit met het
oog op haar oorsprong) — dat van haar, evenals vroeger van
het land, waarin zij gebouwd is, met alle recht kan gezegd

Gen. 1 : 26.
Pred. 3 : 11.
worden: zij heeft haars gelijke niet onder den geheelen
hemel.
[4]
Wat de ligging van deze stad aangaat: zij is gelegen
tusschen de twee werelden;
[5]
en haar eerste Fondeerder en
Bouwmeester was, volgens de beste en authentiekste
bescheiden, die ik machtig worden kon, zekere El-Schaddaï.
[6]
Deze bouwde haar tot zijn eigen vermaak. Hij
maakte haar tot een spiegel en tot eene heerlijkheid van al
zijne werken, ja tot een meesterstuk boven al het andere,
wat Hij in dit land had daargesteld. Zoo goed was de stad
Menschziel, dat toen zij eerst gebouwd was, naar ons bericht
wordt, zelfs de goden nederdaalden om haar te komen zien
en van vreugde vroolijk te zingen. En evenals Hij haar
maakte aangenaam voor het gezicht, zoo gaf hij haar ook
macht over al het omliggende land. Ja, aan allen was
geboden Menschziel als hunne hoofdstad te erkennen, en
allen brachten haar gaarne als zoodanig hunne hulde. De
stad had dan ook van haren koning macht en last gekregen
om van allen heerendiensten te eischen en allen ten onder
te brengen; die haar in eenig opzicht miskenden.
In het midden van deze stad was een zeer beroemd en
aanzienlijk paleis opgericht; wegens zijne sterkte kon het
wel een kasteel genoemd worden; wegens zijne
aangenaamheid een paradijs, wegens zijne uitgebreidheid
eene plaats, die de gansche wereld omsloot. Deze plaats
begeerde de koning El-Schaddaï alleen voor
zichzelven te behouden, en voor niemand anders met Hem;
ten deele tot zijn eigen vermaak en ten deele ook opdat de
schrik der vreemden niet over deze stad zou komen. Van
deze plaats maakte Elschaddaï ook eene vesting, maar liet
hare bewaring enkel aan de burgers der stad over.
De muren der stad waren wèl gebouwd, ja zóo vast en
sterk waren zij gemetseld en zóo dicht saamgedrongen, dat,
ware het niet gebeurd door de lieden der stad zelven, zij in
eeuwigheid niet konden bewogen of verbroken worden.
Want hierin bestond de voortreffelijke wijsheid van Hem, die

Welcome to our website – the ideal destination for book lovers and
knowledge seekers. With a mission to inspire endlessly, we offer a
vast collection of books, ranging from classic literary works to
specialized publications, self-development books, and children's
literature. Each book is a new journey of discovery, expanding
knowledge and enriching the soul of the reade
Our website is not just a platform for buying books, but a bridge
connecting readers to the timeless values of culture and wisdom. With
an elegant, user-friendly interface and an intelligent search system,
we are committed to providing a quick and convenient shopping
experience. Additionally, our special promotions and home delivery
services ensure that you save time and fully enjoy the joy of reading.
Let us accompany you on the journey of exploring knowledge and
personal growth!
ebooknice.com