werden; zij verloren haar maagdelijkheid, naar Dumas zegt, zooals
zij haar melktanden verloren, en ze konden geen aannemelijke reden
opgeven voor haar verlies. Een meisje van vijftien jaar, dat vermeld
wordt door Commenge en dat bij haar ouders woonde, die haar alles
gaven wat ze noodig had, verloor haar maagdelijkheid, doordat ze
toevallig een man ontmoette, die haar twee francs aanbood, als ze
met hem mee wilde gaan; ze deed het zonder aarzelen en begon
spoedig uit zichzelf mannen aan te spreken. Een meisje van veertien
jaar, die ook behagelijk bij haar ouders woonde, gaf haar
maagdelijkheid op een kermis voor een glas bier, en begon van toen
af zich aan te sluiten bij prostituées. Een ander meisje van
denzelfden leeftijd, die op een Kermesse in den draaimolen wilde
draaien, bood zich aan, aan den man die de machine bediende, voor
het genoegen van eenmaal rond te draaien. Nog een ander meisje
van vijftien jaar, op een ander feest, bood haar maagdelijkheid voor
hetzelfde tijdelijke genoegen. (Commenge, Prostitution
Clandestine, 1897, p. 101 et seq.). In de Vereenigde Staten legt Dr.
W. Travis Gibb, behandelend geneesheer aan de “New York Society
for the Prevention of Cruelty to Children”, dezelfde getuigenis af
van het feit, dat in een tamelijk groot deel van gevallen van
“verkrachting” het kind het gewillige slachtoffer is. “Het is bepaald
aandoenlijk” zegt hij (Medical Record, April 20, 1907), “te
bemerken hoe een stuiversstuk of een kwartje voldoende zijn om de
deugd van deze kinderen te koopen”.
Indien we willen onderzoeken in hoeverre prostituées aangeboren
physieke afwijkingen vertoonen, dan is het gelaat de ruwste en
meest voor de hand liggende toetssteen, hoewel hij niet de meest
preciese is en evenmin de meeste bevrediging geeft. Toen in
Frankrijk, ongeveer 1000 prostituées wat haar uiterlijk betrof in vijf
groepen verdeeld werden, vond men, dat slechts zeven tot veertien
percent tot de eerste groep behoorden, nl. tot de groep van haar,
waarvan men zeggen kon, dat ze jeugd en schoonheid bezaten.
(Jeannel, De la Prostitution Publique, 1860, p. 168). En Woods
Hutchinson, die een uitgebreide bekendheid met Londen, Parijs,
Weenen, New York, Philadelphia en Chicago bezit, zegt, dat een